Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |           świeciły jak wielkie diamenty. Tam i sam długi sopel, zwisając
  2  1,  1 |                się wieczne wody sączyły. Tam gdzie kosmaty rsiok wiekami
  3  1,  1 |                  góry. Przez chwilę stał tam u wejścia na gołoborze i,
  4  1,  1 |              pełzająca po mokrym liściu, tam ślimak zaczerniał w białej
  5  1,  1 |             niejeden wygarnął. Czasem to tam nawet dłużej przystaną i
  6  1,  1 |                  sarn pod lufę, jakby go tam pastuch przygnał. Jeszcze
  7  1,  1 |              ma-li skoczyć.~- Skądże się tam wzięła jedla okrzesana?~-
  8  1,  1 |               płomyczek biegał to tu, to tam po zgiętych pałąkach. Rafał
  9  1,  1 |                 do drogi bodzentyńskiej. Tam go znowu zluzował stary
 10  1,  1 |                  No i cóż, Rafciu, u was tam w Sandomierszczyźnie nie
 11  1,  1 |                ja wytrzyma.~- Już ja bym tam wytrzymał! - Tak powiadasz?~-
 12  1,  1 |              Amicus Plato...~- No, niech tam, ale żeby tak wuj na ten
 13  1,  1 |           stołecznym, Wiedniu, urodzony. Tam mój ojciec zamieszkały był,
 14  1,  1 |         jarosławskim krajzamcie osiedli. Tam się wychowałem. Ojciec mój
 15  1,  1 |                uprzeć. Co mówię? Wjedzie tam, gdzie, zdawałoby się, tylko
 16  1,  1 |               gońca pierwszej wody. I on tam, Niemen, ma ochotę i upór,
 17  1,  1 |             takim nosem wiatr weźmie, to tam już ma co trąbą podać do
 18  1,  1 |                oglądał. ~- Wielmożny pan tam do szkół zapewne?... - mówił
 19  1,  1 |                  mówił w zadumie - nigdy tam noga moja nie postanie.
 20  1,  1 |             pierwszemu baronowi z czegoś tam kieleckiego.~- Z kieleckiego
 21  1,  1 |               raz, ostatni... I niech go tam jasne pioruny spalą, cały
 22  1,  1 |           Iwaniska... Za Staszowem idzie tam droga szeroka lasem. No,
 23  1,  1 |                 teraz do Krakowa? Co bym tam ujrzał?~- Wielkie zmiany,
 24  1,  2 |                po twarzy.~- Ach, więc to tam są Tarniny? - prędko wypowiedziała
 25  1,  2 |              pozornym spokojem. - Musimy tam zajechać...-mówiła starsza
 26  1,  2 |                 nachylając się to tu, to tam. Rafał na widok tego stracha,
 27  1,  2 |               nie było wcale w duszy, co tam leżało jak ruda kruszcu
 28  1,  2 |                 na głowie. Co ma być, to tam już jutro... Klacz sama
 29  1,  2 |                  W mig był na ganku. Już tam pierwsze sanie stawały,
 30  1,  2 |               Dla stojących nie było już tam miejsca. Tłoczono się tedy
 31  1,  2 |               sali i hulać zaczęło. Były tam i modne fraczki, i starodawnym
 32  1,  2 |                 biegł do izby bawialnej. Tam ścigał oczyma błękitną panienkę.
 33  1,  2 |                  gotowalnię damską. Było tam pusto. Woskowe świece słabo
 34  1,  2 |                sali tanecznej, oparł się tam plecami o ścianę i rozpalonym
 35  1,  2 |                  tak zwanego belwederu i tam złożyło na posłaniu. Belweder -
 36  1,  2 |                  posłanie dla gości. Już tam kilku braci szlachty co
 37  1,  2 |                  ciepło; toteż spało się tam nie najgorzej. Rafał, własnoręcznie
 38  1,  3 |                 ku Wiśle po zboczu góry. Tam o zmierzchu gonili się,
 39  1,  3 |            Wszystek ryczałt wody grzmiał tam ponuro niby zlatujący wodospad
 40  1,  3 |                komięga ze zbożem, poszła tam, dokąd ją skierowali, z
 41  1,  3 |              poprzedniego kierunku. Było tam pełno kry płynącej ospale,
 42  1,  3 |                  na nią. Później sam się tam wczołgał i, leżąc na brzuchu,
 43  1,  3 |          zatajoną, obłudną pewnością, że tam jest radość z dokonania
 44  1,  3 |                 do salki prorektora. Gdy tam weszli, oczom skazańca ukazał
 45  1,  3 |                    Na rzece Wiśle.~- Coś tam robił?~- Raki łapałem.~-
 46  1,  3 |             wszystkich, łotrze! Mów, coś tam robił!~- Pływałem łódką.~-
 47  1,  3 |               koniec długiego korytarza. Tam zatrzymał się w głębokiej
 48  1,  5 |              krzyknął na niego:~- Co się tam czaisz? Znowu może knujesz
 49  1,  5 |               Nożem pruć pedelów toś się tam expedite wyuczył, niczym
 50  1,  5 |                  na koniec mostu, został tam kilka minut, ale bez najmniejszego
 51  1,  5 |                co na początku, jakże się tam zwał... Buonaparte... "Zapytałem
 52  1,  5 |                że już minął aleję. Droga tam szła na mały wzgórek, gdzie
 53  1,  5 |                  świecie. Posłyszał, jak tam wiatr szlocha na ramionach
 54  1,  5 |              krzyżowały się drogi i była tam na rozstaju figura z Panem
 55  1,  5 |              oblepionego śniegiem. Wiatr tam wył przedziwnie. Zdawało
 56  1,  5 |            wielkich lasów Góreckich. Gdy tam stał chwilę, pierwszy raz
 57  1,  5 |             stawiano konie do kucia. Był tam nawet w kącie wygryziony
 58  1,  5 |                padały, gdyż utworzył się tam na gałęziach jakby dach
 59  1,  5 |               głębi serca. Zatrzymał się tam i twarz ukrył w dłoniach.
 60  1,  5 |                 niego...~- Nie, boję się tam iść. Bardzo się boję.~Rafał
 61  1,  5 |                oczach mu coś zamigotało, tam, w tych leśnych głębiach.
 62  1,  5 |                  Coś czarnego przebijało tam śniegi, wlokło się z wolna...
 63  1,  6 |                mieszkać nie może, bo kto tam nocować przyńdzie, to mu
 64  1,  7 |           bardziej istotne niż na jawie. Tam się rodziły pewniki, trwogi,
 65  1,  7 |               nędznym obszarem tęsknoty. Tam i ją widywał. Uczuwał jej
 66  1,  7 |             godzin chodził po swej izbie tam i z powrotem, tłukąc się
 67  1,  7 |                 zamarzyć nie mogła, żeby tam pojechać. Owszem, musiała
 68  1,  7 |               gałęzi. Białe brzozy stały tam po małych zboczach. Dotknięte
 69  1,  7 |               sadów. Już czujny modrzew, tam i sam stojący, okrył ramiona
 70  1,  7 |                  rozłażący się to tu, to tam. Uliczka mokra jeszcze,
 71  1,  7 |                 nad łąką w pobliżu bryki tam i sam, dusząc w sobie wszystkie
 72  1,  7 |               domostwa, stodółki, obory. Tam i sam nowy dwór dźwigał
 73  1,  7 |                  cmentarną, ale już tu i tam mokra droga w głębokim cieniu
 74  1,  7 |            Miejscami grunt był twardszy. Tam w gąszczach jedliny dymiły
 75  1,  7 |                obracając się na koźle. - Tam młody pan mieszka.~- To
 76  1,  7 |               dla rodziny.~- Nie, gdzież tam!~- Tak było ze mną... Oddał
 77  1,  7 |                 żalu, ginęły w błękicie. Tam gdzie jeszcze świt nie dotarł,
 78  1,  8 |                  w pustce zupełnej. Roli tam było niewiele, i dopiero
 79  1,  8 |              rozum. To żyto ozime, co je tam widać, to pan kapitan sam
 80  1,  8 |              zasiał...~Piękny owies rósł tam na nowej ziemi, jak dzikie
 81  1,  8 |              sekretu miłosnej nocy. Były tam czarne olchy nad wodą...
 82  1,  8 |             kobierczyku. Kapitan spędzał tam dzień cały, sennymi oczyma
 83  1,  8 |                  albo zasłonione. I moje tam własne gniazdo takie samo.
 84  1,  8 |                   obywatela"... jakże mu tam?... z poddaństwa, zrównać
 85  1,  8 |            kancelarię służyła. Przysiadł tam na kufrze. Obległy go teraz
 86  1,  8 |              szuflady, ciekawość, co też tam być może, paliła go i podrywała
 87  1,  8 |               wysunął szufladę. Nie było tam nic ciekawego:~Trocha pieniędzy
 88  1,  8 |            przednówkowej porze. Rozłożył tam wiązkę siana świeżo zwiezionego
 89  1,  9 |                 do proboszcza w Grudnie. Tam jednak wszystko już było
 90  1,  9 |                oczy wlepiał w niego, coś tam mamrocząc. Na twarzach większości
 91  1,  10|             samotnik pierwszy raz wszedł tam, z cicha stawiając nieśmiałe
 92  1,  10|                  dziedzińca. Uwijało się tam kilkunastu lokajów w liberyjnych
 93  1,  10|               uwagi nie zwrócił. Panował tam gwar jak w ulu. Słychać
 94  1,  10|             Sandomierszczyznę? Widziałem tam chomąta, siodło, rzemienia
 95  1,  10|             panicza do gabinetu, gdy się tam książę uda. Sporo jednak
 96  1,  10|             uczestniczenia w tym, co się tam działo. Jak wiosenne gędziolenie
 97  1,  10|              miejsce. Sam chodził chwilę tam i sam.~- Czy waćpan pisałeś
 98  1,  10|                naszego tu zwyczaju... To tam marszałek...~Mówiąc to książę
 99  1,  10|               zaczął chodzić po kobiercu tam i z powrotem. Przez chwilę
100  1,  11|                 co? prawda?~- Ależ gdzie tam!~- Daj no pokój! Skocz,
101  1,  11|               kolein drogi podnosiła się tam kurzawa, a w niej migały
102  1,  11|             Udawał się jeszcze sercem to tam, to sam...~Brat Piotr...
103  1,  12|                  kościół oczyma na długo tam został. Miał więc znowu
104  1,  12|              mozaikami na złotym dnie... Tam św. Marek w ubiorze biskupim,
105  1,  12|                Marek w ubiorze biskupim, tam Zmartwychwstanie, tam Wskrzeszenie
106  1,  12|          biskupim, tam Zmartwychwstanie, tam Wskrzeszenie Łazarza...
107  1,  12|                pian. Ale stuoka pamięć i tam z każdego kąta, zza każdego
108  1,  12|                 złączyć Prokuracje. Bito tam w kanał pale, wznosiły się
109  1,  12|                 małe wydrążenie w murze. Tam leżał lew brązowy, któremu
110  1,  12|              kaplicy sobie wiadomej. Był tam ciężki konfesjonał drewniany
111  1,  12|               grubej kolumnie. Wyciosana tam była historia świętego Marka
112  1,  12|             tajemniczego grobowca. Widać tam było kupców weneckich nabywających
113  1,  12|             przestraszeni uciekli. Widać tam było dalej, jak szli na
114  1,  12|            strachem przejmującą. Ale był tam guzik w murze okolicznym.
115  1,  12|                 go widok kaplicy. Ujrzał tam wazy, urny, lichtarze, kadzielnice
116  1,  12|                 żaglu na morze i spędzał tam dzień cały. Szczególnie
117  1,  12|                 środek, pod rusztowanie. Tam piorunującym głosem zawołał:~-
118  1,  12|               starszy z pytaniem:~- A co tam? Nie puszczać!~- Waść tu
119  1,  13|           szczególnie o Montebello, gdyż tam przebywał generał en chef,
120  1,  13|            słowik śpiewa nocą codziennie tam, w liściach ciemnego granatu.
121  1,  13|                  góra. Błądził to tu, to tam. Noc była już zupełna, przechodniów
122  1,  13|         przejmujące grobowce Scaligerów. Tam pod gotyckim poddaszem śpi
123  1,  13|               słowa...~Książę błąkał się tam w samotności, nie spotykając
124  1,  13|                wojskową, latami służby i tam dalej.~- Dowody?~- Pytam
125  1,  13|                 bo miał dwanaście armat! Tam to szli i nasi z szefem
126  1,  13|            służbie czynnej. Mieściły się tam stoły do kart, fajezarnie
127  1,  13|            tłamsiła się osobna kupa. Coś tam tajemniczego robili, pochyleni
128  1,  13|                  o niskim stropie. Stało tam na ceglanej posadzce łóżko
129  1,  13|              drzwi otwartych na balkon i tam wtrącił. Tymczasem weszli
130  1,  14|               cyrklem i ołówkiem w ręku. Tam, w tym zacisznym pokoju,
131  1,  14|                Dąbrowski jest pionem czy tam laufrem w ręce pierwszego
132  1,  14|                  Kolumb do swej Ameryki. Tam się poczynają i ciągną nowe
133  1,  14|             obłudnie Gintułt. - "Milczą, tam prawa, gdzie lśni oręż".
134  1,  14|                     Toż musiałeś widzieć tam i Buonapartego?~- Widziałem.
135  1,  14| republikańsko-prostoduszny nie widziałeś tam na pewno. Les camées, les
136  1,  14|                 też powtórzy się to samo tam, w czerwonych wydmach, u
137  1,  14|                pustyni? Czy też spotkamy tam dziką wściekłość chłopów
138  1,  14|                 czynu. Przeszedłszy tedy tam i z powrotem po izbie, wziął
139  1,  15|            opanowywała bilard i spędzała tam rozkoszne godziny, dopóki
140  1,  16|               ruszył do domu. Zjawił się tam w pierwszych dniach kwietnia,
141  1,  16|                  było Dersławice. Stawał tam i patrzał na siwiejące w
142  1,  16|          tęsknocie do kwiatów, które się tam rozwijały na rabatach pod
143  1,  16|                 wody drgało i lśniło się tam między nowotnymi badylami,
144  1,  16|           olszowym, wyżej tarniną. Stało tam jedno wielkie drzewo na
145  1,  16|              rozmarzone głowy. Wyrastały tam kwiaty nigdzie nie widziane
146  1,  16|                  nieruchomymi powiekami. Tam także rosły kosaćce błotne,
147  1,  16|                nie przekroczył. Udał się tam i ze zdumieniem zobaczył
148  1,  16|                 Tu mię nikt nie widzi, a tam zaraz która z dziewek zobaczy
149  1,  16|                dni kilku niechcący znowu tam trafił. Dobrze się jakoś
150  1,  16|               Zobaczyłabyś ty, co się to tam dzieje.~- Nie zobaczę, nie
151  1,  16|                  kreski na wyborach albo tam o co. Ale teraz! Żebyś ty
152  1,  16|             ścieżką obok źródła i stanął tam w zamyśleniu. Nie odwrócił
153  1,  17|              stronami. Jakież to miejsce tam daleko widać?~Szwajcariaż
154  1,  17|           przyziemna brama cmentarna. To tam.~Książę otwarł oczy i ze
155  1,  17|             żołnierzy polskich pracowało tam co noc pod ogniem. Sądzono
156  1,  17|              sypka, usychającym jałowcem tam i sam porosła...~Świat zewnętrzny
157  1,  17|                  były puste jak wymiótł. Tam i sam wyjrzała z bramy kędzierzawa
158  1,  17|                Gwar szpaków rozlegał się tam na całej przestrzeni. Groblę
159  1,  17|            przedpiersie. Przechadzał się tam i na powrót między jednym
160  1,  17|               noga ludzka wcisnąć by się tam już nie mogła. Artyleria
161  2,  1 |             doznawane przy spotkaniu się tam z sąsiadami ubranymi według
162  2,  1 |              podróż po wojnie, która się tam rozegrała. Chciałem odszukać
163  2,  1 |                grób jednego przyjaciela, tam pod beznosą czaszką sfinksa
164  2,  1 |             zaginione i wszystko, co się tam działo, tak mię, uważasz,
165  2,  1 |                 bardzo kochałem, zostali tam zamordowani...~- Zamordowani! -
166  2,  1 |                aż wyprostowany usiadł. - Tam, w tym pałacu pustym jak
167  2,  1 |                  że ty jesteś tym jakimś tam sekretarzem. To tak głupio
168  2,  1 |                  mebli wykwintnych stały tam graty najpospolitsze. Nie
169  2,  1 |              Rafała pod rękę i prowadził tam właśnie. Po drodze stały
170  2,  1 |        kilkunastu młodych mężczyzn grało tam, widać, od bardzo dawna.
171  2,  1 |               sąsiedni pokój i rozstawić tam stoliki. Zarazem poszeptał
172  2,  1 |             musisz znać, Jarzymski, tego tam Woysiatycza, bo ty znasz
173  2,  1 |              Jarzymskiego mieści się nie tam w prywatnym mieszkaniu,
174  2,  1 |                mówca - jeżeli znajdziemy tam jego podpis z odpowiednio
175  2,  1 |                 co?~- A właśnie! Wielkie tam stawy, trzciny, dalekie
176  2,  1 |                piękne, to prawda. Knieja tam teraz, bracie, otworem staje...
177  2,  1 |                 należącymi do socjety. I tam chodzi wprawdzie banda Sołtykowska
178  2,  1 |                  do budy Bogusławskiego. Tam także dziś pokazują. Można
179  2,  1 |                się od śmiechu.~- Cóż oni tam będą odstawiali? Jarzymek,
180  2,  1 |               Cyda albo Hamleta. Kto ich tam wie? Może jaką niemiecko-czułą
181  2,  1 |                języku przodków... Cóż my tam będziemy robili?~- Zobaczy
182  2,  1 |                piwa... Przepraszam, może tam sprzedają piwo szlacheckie?...~-
183  2,  1 |                antichambre i dlatego mię tam wieziesz w chwili, kiedy
184  2,  1 |                głos weszli do sali. Było tam pełno, tylko publiczność
185  2,  1 |                 kamieniczki. Dostali się tam po żelaznych sztachetach
186  2,  2 |               przed nimi głowę to tu, to tam, odwracając się ku czemuś
187  2,  2 |               Gintułta. Był pewny, że go tam już wcale nie wpuszczą,
188  2,  2 |             wcale nie wpuszczą, a jednak tam właśnie dążył.~Jeśli - myślał -
189  2,  2 |              krótko i węzłowato wyprawią tam, skąd przyszedł. Tymczasem
190  2,  2 |              gruncie. Persefona przebywa tam u swego podziemnego małżonka.
191  2,  2 |                dziś drapieżnych zwierząt tam, gdzie wykołysał się duch
192  2,  2 |             skruchy i trwogi, jakich się tam doznaje.~- Na pewno tak
193  2,  2 |                  udręczeń ciała. Zacznie tam na nowo zgłębiać, ważyć
194  2,  2 |              obróci? W dziecinne lata... Tam, dokąd chodzi najchętniej
195  2,  2 |                 wejrzenie mądrości ujrzy tam jeno bytowanie cielesne,
196  2,  2 |                dziwną rozkoszą to tu, to tam, w różnych miejscach tekstu
197  2,  2 |          sąsiedniej i prosić zgromadzone tam siostry dawnych lóż polskich,
198  2,  3 |               prawie, obitej suknem. Był tam stół czarny dziwnego kształtu,
199  2,  4 |                dziwną rozkoszą to tu, to tam, w różnych miejscach tekstu
200  2,  4 |          sąsiedniej i prosić zgromadzone tam siostry dawnych lóż polskich,
201  2,  6 |                                          Tam...~W pierwszych dniach lipca
202  2,  6 |                pustej izby. Świeciła się tam już na szynkwasie łojowa
203  2,  6 |                       szepnęła Helena. - Tam pojedziemy. Ta jest droga
204  2,  6 |                  snu ściany.~- Nie, nie! Tam...~- Przecudna, biała ściana...~
205  2,  6 |             wskroś ziemi jaskinie dolin. Tam to rzucała się droga w rozwartą
206  2,  6 |                jasna, srebrnolita wstęga tam pójdzie, że tam właśnie
207  2,  6 |       srebrnolita wstęga tam pójdzie, że tam właśnie ośmieli się powieść
208  2,  6 |           Usłyszał jej szept:~- Widzisz! Tam jest nasze szczęście. Widzisz?
209  2,  6 |                 służebnicą... O, miły... Tam...~
210  2,  7 |                  siłę. Zagajnikiem stały tam skrzypy i miękkie błotne
211  2,  7 |             próchno obracają. Czaiły się tam jak olbrzymie, białawe nietoperze
212  2,  7 |         płomieniejącą zwieszają się tu i tam mokre, ciężarne gałęzie,
213  2,  7 |            dalekiej gnała tęsknota. Nikt tam nigdy nie bywał. Ani człowiek,
214  2,  7 |                 niekiedy zabłąkał się aż tam z odległych regli pomarańczowy
215  2,  7 |             wałęsały się drżąc to tu, to tam, jak muzyka złowieszcza,
216  2,  8 |              swoje echo kochane.~Zostali tam na noc. U wejścia do pieczary
217  2,  9 |                  człowiek zimny i mężny. Tam jednak, gdzie przewidywał,
218  2,  9 |                  w górę doliny i potoku. Tam i sam znajdował miejsce,
219  2,  9 |                 nich uwagi, płoszył tu i tam stado kozic, ale nie śledził
220  2,  9 |                  strzału myśliwca, który tam nieruchomy czatuje.~Nim
221  2,  9 |              wiekami siłą lodowca leżały tam i sam. Kryształowych przestworów
222  2,  9 |                sztucznie wiązanych. Tu i tam sennymi oczyma widział bydło
223  2,  10|               ciemność leży przez wieki. Tam przebywa zemsta, która jest
224  2,  10|                 koszula migała to tu, to tam. Z piersi wypadał obłąkany
225  2,  11|          czystymi oczyma, jakby szukając tam słów, które wyrzec należy.
226  2,  11|            przywlekli się do schroniska. Tam przewodnicy po długich mozołach
227  2,  11|                 na włoskim zboczu Alp. I tam leżały zaspy, a zadymka
228  2,  11|                  Po nadrzeczu tuliło się tam i sam zwarte, spiętrzone
229  2,  11|                  drugą jego stronę. Rósł tam na południowym stoku, ze
230  2,  11|                 zda się, wysokości góry. Tam, w wyżynie rozpostarł swe
231  2,  11|                się w przestwór i miotały tam kity piór. Wśród ich gałęzi
232  2,  11|                  brunatnej ze srebrzystą tam i sam poświatą mchu, ze
233  2,  12|             kudły i roznosić po świecie. Tam i sam stojące wysmukłe brzozy
234  2,  12|                     te... jegomość, masz tam co do jedzenia?~Szynkarz
235  2,  12|                  i mnie podasz zaraz, co tam masz upitraszonego, i kwita! -
236  2,  12|                znalazł gnojówkę i rzucił tam swoje wstrętne zawiniątko.
237  2,  12|         wszystkim pojedziemy do Tarnowa. Tam się przedzierzgniesz w eleganta
238  2,  12|                 mam swój własny folwark. Tam mieszkam i robię, co mi
239  2,  12|                Czy stale? Prawie...~- Co tam robisz?~- Co robię?~Przeciągnął
240  2,  12|                     A masz zamiar wracać tam kiedy?~- Do Warszawy? Przenigdy! -
241  2,  12|           błotnistego gościńca i widział tam siebie. Czuł swe schorzałe
242  2,  12|                  i ginął zupełnie, jakby tam kres ostatni znajdował.
243  2,  13|            tamtej strony... Tak samo jak tam śliwkowe drzewa gięły się
244  2,  13|              ramię i ciągnął ku drzwiom. Tam przedstawił go ojcu mówiąc:~-
245  2,  13|                 misji sekretnej...~- Kto tam dziś na takie rzeczy zwraca
246  2,  13|        rzeźbionymi kwiatami i bukietami. Tam jeszcze marzyły o ubiegłej
247  2,  14|                 puścił z dymem?~- E, cóż tam moje sądy. Oto przyjaciel
248  2,  14|                   mości panie pośle, cóż tam teraz badasz, studiujesz?
249  2,  14|                  żadnych podłażeń i tych tam łagodzeń. Pyszneś słowo
250  2,  15|     piaszczystego płaskowzgórza. Jeszcze tam nigdy nie był. Szeroko,
251  2,  15|                   które jej łożysko tu i tam przegradzały. Cały horyzont
252  2,  15|           kształcie srebrzystego szlaku. Tam były już drzewa bardzo wysokie:
253  2,  15|               głębszymi stały się cienie tam, gdzie nie dosięgło słońce.
254  2,  16|              falami w ciszy i milczeniu.~Tam i sam fale jeziora zataczały
255  2,  16|                 Nekanda domyślił się, że tam ugrzęzły działa. W istocie,
256  2,  17|                 się do roztwartej bramy. Tam się zatrzymał. Słońce już
257  2,  17|          wskazując dziada ręką.~- Dać mu tam w kuchni rynkę warzy... -
258  2,  17|             gdzie stąpisz, na czyj próg, tam dla ciebie wszędzie otwarty
259  2,  17|                  gór w pola lombardzkie. Tam to one drzewa oliwne, jakobyś
260  2,  17|                 wierzbinę swoją obaczył, tam to brzoskwiniowe sady...
261  2,  17|                 stu bataliach się terał. Tam to zawrzało! Skłębiły się
262  2,  17| Koenigsegg-Rothenfels! Śmierć to śmierć! Tam w oczach moich poległ szef
263  2,  17|              przyszła w genueńskie góry. Tam my się spotkali. Ożyły nadzieje.
264  2,  17|               czyhając jak te sępy. Nasz tam, wiecie, Polak krótko się
265  2,  17|               Och, morze moje, morze!... Tam ja się poznał z tobą...
266  2,  17|            Zatoko moja, zatoko... Jak to tam nad nią stały złomy nagie,
267  2,  17|                 drapieżny kaktus. Jak to tam leżą w rozpadlinach uschłe
268  2,  17|              mściwym słońcem. Czasem się tam zabłąka pokręcony krzew
269  2,  17|             dociera!... Puste były, gdyś tam szedł ku portowi, żeby choć
270  2,  17|                 nogi wysnęli.~Gdy my się tam szwendali jak psy bezpańskie,
271  2,  17|             oparty o ścianę, kołysał się tam i sam. Przez zaciśnięte
272  2,  17|             siemiu wysp Jońskiego Morza. Tam radził opanować silne punkty,
273  2,  17|                  brzeg. Słyszymy, jak to tam dzwonią w skały rozwścieczone
274  2,  17|                 rozwścieczone wełny, jak tam świszczą lasy po górach,
275  2,  17|            brzegiem Hiszpanii. Łatał się tam nasz statek, stroił w żagle.
276  2,  17|          wreszcie i popłynął ku Maladze. Tam już i inne członki flotylli
277  2,  17|            został, odesłany do Francji i tam w jakimsi ponurym zamku
278  2,  17|               rzekł i wyszedł na pokład. Tam postąpił kilka kroków naprzód,
279  2,  17|             upragniona śmierć. Ilu to ja tam kamratów wypatrzył w onych
280  2,  17|               pierwszy batalion, walcząc tam właśnie pod Cap-Français,
281  2,  17|              chwilę zamilkł.~- Po toście tam popłynęli... - jęczał waląc
282  2,  17|              febra... Och, złe to czasy! Tam my w gorącej ziemi złożyli
283  2,  17|             dopiero pójdą w bary! Niemca tam już jednego człowieka nie
284  2,  18|            wymykał się bryczką to tu, to tam, upatrując dyplomatycznie
285  2,  18|                tego rodzaju wypraw i coś tam jeszcze na swoje usprawiedliwienie
286  2,  18|            Ogieniaszki błyskały już tu i tam w małych, przyziemnych oknach
287  2,  20|        niezwłocznie do pałacu. Udali się tam piechotą. Mrok już zapadał,
288  2,  20|                   w których właśnie tu i tam światła błyskać poczęły.
289  2,  20|           również coś dla siebie. Leżało tam kilka książek. Jedną z nich
290  2,  20|                  w ich tłumie błąkał się tam i sam, trafił na jedną,
291  2,  20|                  tęgim żołnierzem. Co mi tam. "Nie masz pana nad kułana,
292  2,  20|                  Wiedniu dzieje, wie, co tam pantofle skrzypią, co fraki
293  2,  20|                mają niczego... Po cóż mi tam ich nazwiska?... - wysapał
294  2,  20|                ożywionej rozmowy chodzić tam i sam po saloniku, pani
295  2,  20|                się w manowce nadrzeczne. Tam krótki strzał w ucho głupca,
296  2,  20|               patrząc na te ognie. To on tam ma się udać... Między te
297  2,  20|               poduszczeń, zaczął chodzić tam i sam po komnacie cichymi,
298  2,  21|                  dole umieścił, żeby się tam dostatecznie po swojemu
299  2,  21|            ukłonów prowadzili do salonu.~Tam już rozstawione pod ścianami
300  2,  21|                  Lubię tę w sobie pasję. Tam to chodziłam wieczorami
301  2,  21|                 twoją zbójecką napaścią. Tam to chodziłam patrzeć w mrok
302  2,  21|                jednej z sąsiednich sal i tam ukrył we framudze okna.
303  2,  21|               trwogi szczęka j ą:~- Będą tam półotwarte drzwi.~Nic już
304  2,  21|               Przebiegała salę to tu, to tam, rozciągając nad głową błękitny
305  2,  21|               wszedł do buduaru. Panował tam prawie mrok. Na kominku
306  2,  21|               mnie każda chwila nocy czy tam dnia zarówno stosowna.~-
307  2,  21|             jakie! najzupełniejszy! Jedź tam ostro, te, guzdrała! Koniom
308  2,  21|                  od razu wypadła w wart. Tam jeszcze raz wmiesił wiosła
309  2,  21|                  skoro tylko ukazali się tam, znowu warcząc i bucząc
310  2,  21|               biały piaszczysty wzgórek. Tam Rafał rozkraczył nogi i
311  2,  21|                posępnym spojrzeniem. Gdy tam stał zastygły i oniemiały,
312  2,  22|                  mężnie w otwór okienny. Tam Cedro ujrzawszy ich przed
313  2,  22|         wieczorem przypadli do Mysłowic.~Tam już było bezpiecznie, gdyż
314  2,  22|           odbywającą ćwiczenia. Pobiegli tam co tchu. Krzysztof teraz
315  2,  22|                 do mnie... nie wiem, jak tam Rafał... - rzekł raptem
316  2,  22|                   Pescarego, raczcie się tam udać na przekąskę. Rafał,
317  2,  22|            bądźcie łaskawi, koledzy, iść tam za przewodem mojego famulusa,
318  2,  22|             łaskawie oświecić...~- Który tam w gębie najobrotniejszy?
319  2,  22|                  Prawdę mówię?~- Kto cię tam wie?... Ale jedź dalej!~-
320  2,  22|                     Chyba płacz?~- Cicho tam, nie psuj mu porządku, bo
321  2,  22|           idziecie do Częstochowy, bo on tam jest teraz komendantem fortecy.
322  2,  22|            kominy, jeden kantonista, czy tam z ochoty, czy tam przez
323  2,  22|        kantonista, czy tam z ochoty, czy tam przez ciągnienie losu. Z
324  2,  23|          krakowski wszedł do miasta, ale tam, dookoła starego ratusza,
325  2,  24|                 w Łowiczu. Kotłowała się tam sprawa formacji korpusów,
326  2,  24|               papuzie - więc od Kalisza, tam pąsowe - to z Krakowskiego.
327  2,  24|                 w obóz wojenny. Jakąż to tam uroczystością było przestrzeganie
328  2,  24|           przecie chodził na przechadzkę tam właśnie, gdzie stały zaciągnięte
329  2,  24|              dymy, a jasną łunę po nocy. Tam ci był on wódz nad wodze,
330  2,  24|               szopy, stajenki i wozówki. Tam je pocztowi z miejsca rozkulbaczali,
331  2,  24|                Słuchaj, skąd głos idzie. Tam Cesarz siedzi. Sto armat
332  2,  24|                  nad rzeką, nad Wisłą, a tam, widzisz, Zawiśle, tam Bug,
333  2,  24|                 a tam, widzisz, Zawiśle, tam Bug, tam Narew przez podlaskie
334  2,  24|               widzisz, Zawiśle, tam Bug, tam Narew przez podlaskie i
335  2,  24|                północną stronę! Już się, tam zdrajca brandeburski rozsiadł
336  2,  24|             Wisły, do Bydgoszczy. Zastał tam już nie naczelnika siły
337  2,  24|              ruszenia pod Dziewanowskim. Tam właśnie kwitł Rafał Olbromski.~
338  2,  24|                 z nastawionym proporcem, tam wywracał cały hufiec; Prusak
339  2,  24|                się między konie polskie, tam zapewnione miała zwycięstwo.
340  2,  24|            dotarł do jakiejś wioszczyny. Tam życzliwie przyjęty od włościan,
341  2,  24|                  walka tym zaciętsza, że tam biły bez przerwy armaty
342  2,  24|                Oj, ludzie, ludzie!... Wy tam strzelacie z przodka, a
343  3,  1 |                ludzi, bitwa w ciemności. Tam i sam wśród ognisk gonili
344  3,  1 |            wrzaskiem wysadzali z siodeł. Tam to oficer Zaleski, dowodzący
345  3,  1 |             Nasze go ręce pchają i niosą tam przecie, dokąd chcą, a jego
346  3,  1 |       maszerowania ku Warszawie. Stanęła tam 15 sierpnia. Tegoż dnia
347  3,  1 |           Skarżyński, a oprócz tego byli tam starzy znajomi: był Hupet,
348  3,  1 |           Lancami psubratów - durch! Ich tam generał wystawił na pagórku
349  3,  1 |                 idę do szefa i wykładam. Tam i oni w tym Kaliszu mieli
350  3,  1 |                nogę wywłóczyć! Gdzie on, tam i my. On zażywa wczasu-spokoju -
351  3,  1 |           przepędziły zimę. Znaleźli się tam oficerowie wyżsi i niżsi,
352  3,  1 |                granicę hiszpańską. Miały tam już być bujne trawy. Krzysztof
353  3,  1 |           jeszcze załamanie drogi. Stała tam wioska złożona z kilkudziesięciu
354  3,  1 |                 wzdętą i wyniosłą pręgę: Tam daleko, tam nieskończenie,
355  3,  1 |              wyniosłą pręgę: Tam daleko, tam nieskończenie, tam za oczyma -
356  3,  1 |               daleko, tam nieskończenie, tam za oczyma - to także ocean...
357  3,  2 |                 zwaną Macaye aż do Jaxu. Tam spoczęli na noc.~Droga stamtąd
358  3,  2 |               krzyki, kłótnie... Pobiegł tam skacząc przez mokre krzaki
359  3,  2 |             tysiące żołnierzy biwakowało tam z wrzaskiem i śpiewem. Jedni
360  3,  2 |               koło ognisk, gdyż wszędzie tam ludzie leżeli na rozciągniętych
361  3,  2 |            rodzaj sali balowej. Tańczono tam z nadzwyczajnym ożywieniem
362  3,  2 |             ciosu. Dotarli do zakrystii. Tam wszystko było powywalane
363  3,  2 |                 do prezbiterium i szukać tam pożywienia. Stanął za innymi
364  3,  3 |               kamiennych zagród, zastaną tam ludzi, złapią stada. Przystawią
365  3,  3 |                   Miedzy innymi pracował tam i Cedru. Gdy już 2 dobrą
366  3,  3 |               fioletowym cieniu, chodził tam i z powrotem niski oficer,
367  3,  3 |              Cedru ze śmiechem, biegając tam i z powrotem jak koń w kieracie -
368  3,  3 |          pozamurowywane do połowy, toteż tam i sam można było przewidzieć
369  3,  3 |             łączyć się z ulicą Engracia. Tam pędzili jeszcze pojedynczo
370  3,  3 |           barykad i zajmą jej tyły. Było tam mroczno i zupełnie pusto.
371  3,  3 |               samej chwili znowu mignęła tam biała twarz. Złożył się
372  3,  3 |                się w głąb sieni. Trafili tam na owe schody ceglane. Kiedy
373  3,  3 |           zajrzeli do pokoju, dostrzegli tam ze dwadzieścia kobiet różnego
374  3,  3 |                  po przestąpieniu progu. Tam uwolnił jej ramię. Stał
375  3,  3 |                 wołał Krzysztof.~- Co ty tam możesz wiedzieć, skąd prażyć...~-
376  3,  3 |                trepy aragońskie. Krążyło tam kilku mężczyzn z karabinkami
377  3,  3 |             zupełnie już puste. Panowała tam ciemność i nieprzyjemna
378  3,  3 |                  Brawo! ~- Znalazłem się tam przypadkiem, właściwie wbrew
379  3,  3 |                  w pięciu czy w sześciu. Tam, w tamtym załamaniu korytarza.
380  3,  3 |              workami ziemi. Wcisnęli się tam po jednemu i zaczęli uprzątać
381  3,  3 |                 rannych. Dopadli piętra. Tam już na nich z długiego korytarza
382  3,  3 |            wypadli na korytarz zamknięci tam ludzie. Straszliwy wrzask
383  3,  3 |                 zdołano dojrzeć, jak się tam roztrzaskał i rozprysnął
384  3,  3 |            schodami na strychy szpitala. Tam podłożono ogień. Kupy słomy
385  3,  3 |                czatowali obrońcy. Migały tam ich okrągłe, czerwone czapki,
386  3,  3 |                 Flandrii. Przezwyciężały tam noc barwy ich śnieżnobiałe
387  3,  3 |          szerokich schodach.~Znalazł się tam w zupełnej ciemności. Łoskot
388  3,  3 |                  w tamtych oknach! Jacyś tam ludzie...~Cicho jak zmora
389  3,  3 |                umiałby wyznać, jak długo tam stał pogrążony w dumanie.
390  3,  4 |                  w uszach i głowie. Biją tam w dźwięczne kowadła małe,
391  3,  4 |                zimny dech. Gdzie stanie, tam przeraźliwy dreszcz lata.
392  3,  4 |                  cwałem zobaczyć, co też tam w Olszynie słychać. Czy
393  3,  4 |                 podporuczniku!... - Któż tam? - odpowie z trudem.~- Ady
394  3,  4 |                niespełna do tej stolicy. Tam nas złożą w szpitalu, jak
395  3,  5 |                 świń nabrali?~- A to się tam Skarzyńskiego pytaj...~-
396  3,  5 |                 i większy. Postawili nas tam ze Stokowskim na straconą
397  3,  5 |                  my dopadli koni, to się tam jeszcze kotłowało. No, ja
398  3,  6 |                  i na nich żółtawe bazie tam i sam omgliły wierzchołek.
399  3,  6 |                marzył jeszcze:~U nas się tam już zazieleniły niwy. Rankiem
400  3,  6 |                pochylenia korpusu ciała. Tam je chwyciły sękate garście
401  3,  6 |              jeźdźcy ganiali się jeszcze tam i sam, w polu. Patrol, który
402  3,  6 |               pobiegł w podwórze i hukał tam, kogoś szukając. Rafał przez
403  3,  6 |                  urządzona. Znalazło się tam łóżko z pościelą zupełnie
404  3,  6 |            wyszedł do pierwszego pokoju. Tam, szurgając stołkami i stolikiem,
405  3,  6 |                Rafałów. Po chwili wszedł tam. Omackiem znalazł chorego,
406  3,  6 |            chwili dodał:~- Trafił mi się tam pewien fygas Samios...~-
407  3,  6 |            konający przekona się, jak to tam zdradnie a głęboko. Falenty
408  3,  6 |            cztery konie. Na prawo cóż to tam śpi w tych wściekle białych
409  3,  6 |           obrębie Księstwa Warszawskiego tam, gdzie jego dobra wola będzie" -
410  3,  6 |              oburącz za ogłupiałą głowę. Tam chłop biegał w dyrdy za
411  3,  6 |               wioskę, wynosząc swe bety, tam wytaczano beczułki z kapustą,
412  3,  6 |            włóczyły się korowody pierza. Tam i sam wędrowała zdziwiona,
413  3,  6 |             całej wsi, zajrzał to tu, to tam i w skok wrócił do dowódcy.
414  3,  6 |               wynosili z dala za wioskę. Tam ją układali rzędem na polu
415  3,  6 |                nawozem. Wówczas wnoszono tam wyrwane drzwi, szafy, ławy,
416  3,  6 |           bajorów aż ku Puchałom. Będzie tam droga prowadząca na cmentarz.
417  3,  6 |                 był za cmentarzem. Grunt tam był lżejszy, przypiaskowy.
418  3,  6 |             został zdobyty aż do wioski. Tam także wrzała straszna walka.
419  3,  6 |               wieśniaczych.~Rafał trafił tam właśnie pospołu z kolumnami
420  3,  6 |              wzniecone pożary. To tu, to tam buchał ogień. Gdy artyleria
421  3,  6 |             drugim, nie żałuj!~To tu, to tam wzmagał się wrzask niebezpieczeństwa,
422  3,  6 |                  tył, aż do linii wozów. Tam stanąwszy przysposobiła
423  3,  6 |               Oparzy. Zdawało mu się, że tam jeszcze znajdzie swe wczorajsze
424  3,  7 |           Łazienkowskiego parku. Wyrosło tam istne miasteczko, wzniesione
425  3,  7 |             przygodnych szałasów, usiadł tam w kucki pod nakryciem drzwi
426  3,  7 |               Gintułta i prosił, żeby go tam odprowadzono.~Brama pałacowa
427  3,  7 |               muszę się udać do obozu.~- Tam właśnie i ja podążę.~- Książę
428  3,  7 |                  w bitwie. Widziałem, że tam nie ma miejsca na badania
429  3,  7 |              ludzkich.~- Nie ma?~- Można tam przynieść duszę swą i ciało
430  3,  8 |           oficerów i żołnierzy. Nie było tam już miejsca dla niego, gdyż
431  3,  8 |            Urodziłem się pod tym dachem, tam jest moja biblioteka, zbiory,
432  3,  8 |                  dawnych czasów... Szedł tam nasyp od Kamionek, przecinał
433  3,  8 |              poza nie od strony Płocka i tam zatrzymać się w jednej linii.
434  3,  8 |                 o miejscu pobytu sztabu. Tam kazał jechać.~Zbliżając
435  3,  8 |             książę - parę wiosek. Byłoby tam łatwo utworzyć jaki batalion,
436  3,  8 |              granicom litewskim i czekać tam sprzymierzeńca.~- Słyszymy
437  3,  9 |              wprost w korony lip. Ściany tam były malowane przez niepośledniego
438  3,  9 |                  i wolnymi kroki chodził tam i z powrotem. W pewnej chwili
439  3,  9 |                 krytymi drogami szańca i tam składały budulec.~Miał siadać
440  3,  9 |              ciemności chodzić po drodze tam i z powrotem, o czymś go
441  3,  9 |        Prowadzono mię umyślnie to tu, to tam, żeby mi w głowie zamącić.
442  3,  10|                dala Stokłosy... Ponieważ tam być nie mógł, przepatrywał
443  3,  10|              przyjaciół!...~- Ale gdzież tam... ale gdzież tam... - mamrotał
444  3,  10|                 gdzież tam... ale gdzież tam... - mamrotał Trepka z uprzejmym,
445  3,  10|             grubo ryzykuje...~- Jedziesz tam przecie?~- Jadę jako domowy
446  3,  10|                 płatem pszenica tworzyła tam obraz niezrównany. Zaczęli
447  3,  10|              Rafałowi spojrzeć na prawo. Tam, wśród kilku najwykwintniejszych
448  3,  10|               wyszedł na taras ogrodowy. Tam zatoczył się bezwładnie
449  3,  11|               przez ogień pożarty. Krzyk tam i sam, a po nim cisza śmiertelna,
450  3,  11|             parów północny. Wiedział, że tam znajdzie swego dowódcę.
451  3,  11|               pułku dwunastego wytrzymał tam atak broniąc się zaciekle.
452  3,  11|               wyszedł pod wyłom i czekał tam z nastawionym bagnetem.
453  3,  11|              czwarta?~- Trzyma się.~- Co tam?~- Oficerowie rychtują działa
454  3,  11|                 lada chwila...~- Biegnij tam i zachęć do wytrwania! To
455  3,  11|                  fatalny kąt. Zwarli się tam bagnetem z piechurami Schöcklera.
456  3,  11|                końca murów klasztornych. Tam pochwyceni zostali przez
457  3,  11|              baterii "numer czwarty", że tam ledwie i tych sił połączonych
458  3,  11|              tego podziemnego korytarza. Tam poszli. Zagradzały im drogę
459  3,  12|            zapachniały grzędy truskawek. Tam, jeszcze dalej, gęstwina
460  3,  13|             utkaną jasnymi kępami buków. Tam i sam wzbijały się ku górze
461  3,  13|              znalazł się w ogrodzie. Gdy tam wszedł, opuściła go chęć
462  3,  13|              siłą i gniewem małych pian. Tam oto spada srebrzystym snopem
463  3,  13|                 w głębinę pustej stągwi, tam z szelestem i szemraniem
464  3,  13|                 ścianą kościoła. Gruszki tam rosły osłonione od wiatru
465  3,  14|                 panie podporuczniku! Ile tam naszego narodu zepsuły za
466  3,  14|                pierwszego oblężenia! Ile tam żółtego kołnierza ziemia
467  3,  14|                   Gdzie jednego ubędzie, tam ci już dziura na zawsze.
468  3,  14|                 w Toledo gwarzył, jak to tam z nimi było, tylko żem nie
469  3,  14|                  Tomasza. Oddział ruszył tam niezwłocznie i rozłożył
470  3,  15|               było cicho i duszno. Wiatr tam nie dolatał, martwe powietrze
471  3,  15|              zawodowych, ludzi górskich.~Tam i sam, w miejscach najbardziej
472  3,  15|                idzie?~- Bracie! Przecież tam może być dla mnie od dawien
473  3,  15|                  Jeżeli to prawda, co on tam moim Wickom rozpowiada...~-
474  3,  16|              oczy wałęsały się to tu, to tam. Wyschły piach, sypki i
475  3,  16|                pułku drugiego. Stanąwszy tam, znalazł bataliony szykujące
476  3,  16|             wybrał dół na chłopa. Złożył tam zwłoki. Wyciągnięte ręce
477  3,  17|                  jodłach i bukach, które tam niegdyś szumiały. Wielkie
478  3,  17|               przydrożne kamionki. Gleba tam była kamienista. Okrągły,
479  3,  17|              Pierwsze skiby były krzywe, tam płytkie, tu sięgające za
480  3,  17|              stwardniał i wysechł, można tam było spotkać gaje leszczynowe,
481  3,  18|              złączył się z wielką armią.~Tam odbyła się rewia powszechna.