Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |        turonia? - zapytał cicho.~- Ależ nie... Co znowu! Tylko tak
 2  1,  10|          najmłodsza. Elżbieta jej. Ależ dzieucha! Że się też to
 3  1,  11|     spadłeś z konia? co? prawda?~- Ależ gdzie tam!~- Daj no pokój!
 4  2,  1 |          no, jedziemy do krawca.~- Ależ zaraz...~- Ani jednego słowa!
 5  2,  1 |      Radziwiłłowskiego pałacu...~- Ależ dobrze! Nie wiem o niczym...~-
 6  2,  2 |         naturze żołnierskiej?...~- Ależ, miłościwy panie!... - bełkotał
 7  2,  12|          dopomóc w nieszczęściu?~- Ależ!... Na miły Bóg... Rafuś...
 8  2,  13|         wyrok o twoich koafiurach. Ależ prawda, gdzież Kurtiwronka?~-
 9  2,  13|          kto był Marcin Cedro...~- Ależ kiedy wynalazłem nową jego
10  2,  16|           wpatrywania się dodał:~- Ależ to nie Austriaki!...~Nozdrza
11  2,  21|       jeśli chce, niech idzie sam. Ależ owszem, niech idzie, nawet
12  2,  21|       zdechnie od kul dragońskich! Ależ owszem, niech - cha, cha! -
13  2,  21|         Wer bist du eigentlich? ~- Ależ tak... jawohl... panie lejtenancie!~-
14  3,  3 |          trzęsąc się ze śmiechu. - Ależ, matrony... Nie jestem w
15  3,  3 |         bardzo dawno nie spałem.~- Ależ to doprawdy rzecz smutna...
16  3,  5 | pekeflejsze i szynki z chrzanem.~- Ależ to wy tu wielkanocne święta,
17  3,  10|       Widzisz - ha! Przyjdzie...~- Ależ cię przecie nie zjedzą!~-
18  3,  15|           do cna - oto dlaczego!~- Ależ dlaczego?~- Nie mogę wytrzymać
19  3,  17|          Ledwiem się oto wydarł.~- Ależ wałacha masz, niech go pioruny!
20  3,  17|          skromnie wtrącił Cedro.~- Ależ koń!~- Musiałem dobrego
21  3,  17|            Kiedy ja się zbiorę!... Ależ ja nie mam...~- Czego nie