Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |        wzywanie do boju. Księżyc w zimnym przestworze króluje. Źrenice
 2  1,  8 |           służalcza czołobitność w zimnym i wyniosłym oficerze, nie
 3  1,  14|         nie... - rzekł po chwili z zimnym uśmieszkiem.~- Proszę cię -
 4  2,  1 |        zwady i w kolerze, alem też zimnym okiem snadniej widział.
 5  2,  2 |   kształtuje w mrokach nocy, przed zimnym porankiem...~Zadumał się
 6  2,  2 |     oddechu, jakby bez wzruszenia, zimnym, obłąkanym wzrokiem zobaczył
 7  2,  4 |     oddechu, jakby bez wzruszenia, zimnym, obłąkanym wzrokiem zobaczył
 8  2,  7 |       kleszcze katowskie czekały w zimnym milczeniu.~Rafał rzekł:~-
 9  2,  15|        szum sosen oblewający ciało zimnym strumieniem. Rafał sam nie
10  2,  20|      rzędami nagich drzew, które w zimnym wietrze huczały jednostajnie,
11  3,  3 | kilkanaście koni wczesnym, modrym, zimnym rankiem w lipcu, nim słońce
12  3,  3 |          jak kosą podcięty. Cedro, zimnym strachem gnany, z urwaną
13  3,  3 |           zastygła.~Ciało już było zimnym truchłem, nogi i ręce już
14  3,  3 |            nosy - wzdrygnieniem go zimnym smagały. Nie był zdolny
15  3,  4 |       życzenie? - spytał głuchym i zimnym głosem.~- Jeśli umrę... -
16  3,  4 |      Oddalił się wolnym, miarowym, zimnym krokiem. Za nim gromada
17  3,  6 |        kroków do stoliczka i mapy. Zimnym i jakby martwym okiem patrzał
18  3,  6 |       surową i natchnioną, z okiem zimnym, schylał się nad dioptrą.~-
19  3,  13|       dzikim boru, na kamienistym, zimnym gruncie. Im należy zawdzięczyć
20  3,  15|           nawału chmur. Odetchnęli zimnym, ale wilgotniejszym powietrzem.~