Tom, Rozdzial

 1  1,  4 |        wpadłe jak wilczyca, kłęb wysoki, łopatki tak długie, że
 2  1,  7 |      izby. Kapitan Olbromski był wysoki, szczupły i nieco naprzód
 3  1,  11| piaskowego koloru ineksprymable, wysoki kapelusz i świecące buty
 4  1,  16|        Jak to jaki? Mówiłem już: wysoki, szczupły...~- To ja wiem
 5  2,  7 |    bracie, coś nas już puścił za wysoki próg ciemnego domu szczęścia,
 6  2,  7 |          domu szczęścia, za próg wysoki świetlicy miłości...~Przed
 7  2,  20|          chwilę wszedł mężczyzna wysoki, w polskim stroju, z wąsami
 8  2,  21|        Nad połową tego budowania wysoki i śpiczasty niegdyś dach
 9  3,  1 |     wprost na nich jakisi oficer wysoki ze sztabem. Wleciał obces
10  3,  1 |      łapy po boku. Nim się dzień wysoki podniósł, już ułani siadali
11  3,  1 |         podrzutem wtargnął aż na wysoki i cały ląd. Bryły wodne
12  3,  1 |     oceanu, jak wędrują a biją w wysoki ląd, i znowu, zawróciwszy
13  3,  3 |       zdobytej Jeszcze barykady, wysoki, czarny dum występował w
14  3,  3 |         pędzonych bagnetem szedł wysoki człowiek w ogromnym wieńcu
15  3,  6 |         sekretnie ziewał. Był to wysoki mężczyzna lat czterdziestu
16  3,  9 |        dość wysokim.~- Ten brzeg wysoki daleko być może od szyi
17  3,  13|        za gospodą klasztorną był wysoki parkan ogrodu. Olbromski
18  3,  13|         swoich przeskoczył przez wysoki z daszkiem parkan tuż za
19  3,  13|         ziemię świeżo narzuconą, wysoki, okrągły kopiec.~
20  3,  15|          zjawił się Hiszpan. Był wysoki, zwinny i silny. Mówił nieźle