Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |            grube świerki, na zakrętach stanęły jodły stuletnie, z przykopy
 2  1,  1 |              wjechały na dziedziniec i stanęły przed gankiem dworu. Z okien
 3  1,  4 |                Kiedy czterokonne sanie stanęły przed drewnianym kościołkiem
 4  1,  5 | nieprzeliczonym. Skoro tylko wytchnął, stanęły przed nim jawniejsze i oczywistsze
 5  1,  12|               Były przy upadku Rzymu i stanęły na tryumfalnych murach Carogrodu.
 6  1,  12|                Wenecji nad Bizancjum i stanęły tu, u drzwi św. Marka, na
 7  1,  14|       nieznośne, odpychające. Tuż obok stanęły myśli dopiero zbudzone w
 8  2,  12|           rozciągać szeroko. We mgłach stanęły przed okiem równie omglone...~
 9  2,  15|             nie dosięgło słońce. Olchy stanęły nad czarnym zakrętem jako
10  2,  16|           chyłkiem w tamtą stronę, ale stanęły wnet, jakby ich nogi w ziemię
11  2,  17|        sześćdziesiąta ósma półbrygada, stanęły obie pod bronią z rozkazem
12  2,  18|              ciosem harapa. Oba rumaki stanęły dęba, skoczyły z miejsca
13  2,  23|            wytężyli oczy. Serca w nich stanęły jako i w tym całym tłumie.~
14  2,  24|         rannych, chromych i osłabłych. Stanęły wreszcie wojska w mieście.
15  3,  3 |                samego zmierzchu. Warty stanęły gęsto i opasywały wszystkie
16  3,  6 |            jeźdźców przykróciła cugli, stanęły jak wryte. Złotogniade pokryły
17  3,  6 |         artylerii pieszej Ostrowskiego stanęły na szańcu za kościołem,
18  3,  7 |               front pałacyku i balkon. Stanęły naprzeciwko jego oczu drzwi
19  3,  11|       plebaniami Świętego Pawła, które stanęły w ogniu, nad Krakowskim
20  3,  13|            olbrzymie korzenie. Naokoło stanęły odziemki jodłowe, pokryte