Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |       podścielisku na ziemi tak bez śladu jak krople deszczu w toni
 2  1,  16|              już znikła. Znikła bez śladu, bez znaku, bez cienia swego
 3  1,  17| zastrzelonego człowieka.- i zginie. Śladu nie będzie. Któż jest, kto
 4  2,  9 |           mogiły Heleny, ciała jej, śladu zabójców. Niekiedy wśród
 5  2,  9 |             oczy! Nigdzie ludzkiego śladu... Nigdzie w nocy nie widać
 6  2,  11|     zbudowana droga, ale w tym dniu śladu jej nie było. Zamiecie przywaliły
 7  2,  11|             o tej dobie zginęły bez śladu pod lodami i zwaliskiem
 8  2,  20|      podnieciło. Od niechcenia, bez śladu, nawet bez chęci nacisku,
 9  2,  20|             go naturalny wdzięk bez śladu sztuki, chęci podobania
10  2,  20|       wyrazy posłyszeć:~- Szukam... śladu... mojej szpicruty...~Olbromski
11  3,  2 |             rzeki za Tudelą już ani śladu drogi.~W tych to miejscach
12  3,  2 |     przedmiotów oczywiście nie było śladu. Naokół tarzały się po ziemi
13  3,  3 |        pioruna! sutanna nowa... Ani śladu... Zmiażdżone trupy bab
14  3,  6 |            o cztery cale przy końcu śladu prochowego...~- Pal!~Dotknęli
15  3,  7 |      jeszcze ból głowy, ale już ani śladu wczorajszego ucisku. Andrzej
16  3,  9 |             jak mgły nocne. Ani już śladu dawnych, czynnych wzruszeń,
17  3,  12|            się stało z miastem. Ani śladu palisad! Wszystko zrównane
18  3,  12|               zawalone, szańców ani śladu. Przez chwilę czuł w sobie
19  3,  12|      ogromnej pracy zniweczonej bez śladu. Ale zmiażdżył go w sobie
20  3,  14|           światła nie było, nigdzie śladu ludzkiego życia. Krzysztof