Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |   ciągnąć za uzdę, a wsiąść na siodło już nie mógł. Ani sposobu!
 2  1,  2 |  wierzchówki i miał skoczyć na siodło, ujrzał ojca tuż przy sobie.
 3  1,  5 |   tręzlę, na grzbiet podkład i siodło. Wywiódł ją szybko ze stajni.
 4  1,  5 |       ze swych snów, wspiął na siodło i z ciszy wyjechał w wicher.
 5  1,  6 |     dzikim śmiechem skoczył na siodło. Piersi mu pękały od szalonego
 6  1,  8 |         rzemienie, baty, dobre siodło... Pod oknem mieścił się
 7  1,  10|         Widziałem tam chomąta, siodło, rzemienia fornalskiego
 8  1,  11|       powieki, było skoczyć na siodło. Księżniczka Elżbieta znikła,
 9  3,  1 | rycerze. Ja bez wojaczki - jak siodło bez konia. Jeszcze bym się
10  3,  2 |        słaniał. Zarzucił derę, siodło z czaprakiem i tręzlę na
11  3,  2 | białych baranów, przykrywający siodło z wierzchu, namókł także.
12  3,  2 |    lancę upuszczoną na ziemię, siodło na barki, otoczył sobie
13  3,  2 |     gdy nań z mroku naskoczyło siodło kryjące głowę ułana. Przybysz
14  3,  2 |     mógł wytrzymać. Złożył swe siodło, lancę, powiesił przy ołtarzu
15  3,  2 |         biały płaszcz ułański, siodło ustawił jak wezgłowie. Miał
16  3,  6 |      samopas, z zarzuconymi na siodło wodzami, i wyszedł z szeregu,
17  3,  6 |      zmocował w sobie, wrósł w siodło i stanął jak wryty.~Bratek
18  3,  12|   Piotra tratował.:. Przepinaj siodło... Żywo! już ich widać...~
19  3,  13|     wsiadania i sam skoczył na siodło.~Teraz - marzył - do Wyrw...
20  3,  17|         pan mi przyobiecał pod siodło...~Rafał milczał posępnie.