Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |         bo zginiemy. Uciekajmy!~Rzucili się w zarośla wiklowe i
 2  2,  10|        sukni nie związali i nie rzucili razem?...~Straszliwe widmo
 3  2,  12|    przez okno i na łeb na szyję rzucili się do drzwi.~Wędrowiec
 4  2,  16|       oka i poszły lotem w dół. Rzucili się za nimi w mgłę polną.
 5  2,  17|        pod miastem Cap-Français rzucili kotwicę. Odtąd zaczęły się
 6  2,  22|       sługę:~- Drzwi tarasować!~Rzucili się obadwaj do stajni i
 7  2,  22|         skoczyli ku niemu. Inni rzucili się z pałaszami do okna.
 8  2,  22|      kupę i strzelił. Nowy jęk. Rzucili się mężnie w otwór okienny.
 9  2,  23|         obrządzić je ile można, rzucili się w objęcia snu.~Nazajutrz
10  3,  1 |       daleko, rozwinęli linię i rzucili się do walki na bagnety.
11  3,  3 |       tutaj oko w oko obrońców. Rzucili się jedni na drugich jak
12  3,  3 |  odciągnąć owe wory spod bramy. Rzucili się do roboty, radzi, że
13  3,  3 |      mur przecznicy z wierzchu, rzucili się na pojedyncze kamienie
14  3,  3 |       węgłów ulicy i z krzykiem rzucili się na barykad. Spostrzegli
15  3,  3 |       zawiasy wraz z odrzwiami. Rzucili się na nią i zdarli suknie.
16  3,  3 |        z wrótniami. Szturmujący rzucili się ciałem swym na pochylnię
17  3,  6 |        rogów i pójdzie z dymem.~Rzucili się wszyscy do obór, do
18  3,  6 |     Godebskiego chwycili broń i rzucili się naprzód. Rafał ogarnięty
19  3,  9 | strzałów, ale: zobaczywszy siłę rzucili się ku tamtemu brzegowi
20  3,  11|   wnętrze szańca, grenadierowie rzucili się na nich z zaciekłym