Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |      brzemię ze zdumiewającą siłą. Poszli na dół. Co chwila nogi ich
 2  1,  1 |        jechać "do Słupia" drogą? - poszli na przełaj, a potem na ukos
 3  2,  11|          ogrodzie. Wybrali ogród i poszli w górę po ścieżce wysypanej
 4  2,  17|             Nie upłynął rok czasu, poszli my w górną Austrią, w góry
 5  2,  17|           pod arcyksięciem Karolem poszli w dół Renu na Jourdana,
 6  2,  17|           nim komunikacja zerwana. Poszli my z armią włoską. Byti
 7  2,  19|   przyjaciele zeskoczyli z bryki i poszli w kierunku widomego kształtu.
 8  2,  22|           znikł w zaułku. Wędrowcy poszli do dworu, gdzie mieszkał
 9  2,  22|            we śnie. Radzi nieradzi poszli w miasto. Zwiedzili stary
10  2,  22|        wizyty u komendanta placu i poszli ku miastu. Dość długo musieli
11  2,  22|      zimnie zębami kłapać. Dobrze. Poszli, powiadają. Niemiec, ten
12  3,  1 |       Dąbrowskiego. Gajkoś z Cedrą poszli wraz na ochotnika. Dowodził
13  3,  6 |        została, lecąca w polu. Oto poszli co pary w koniach...~Kapitan
14  3,  11|         podziemnego korytarza. Tam poszli. Zagradzały im drogę kupy
15  3,  13| natychmiast precz szły ze dwora!~- Poszli?~- Ale!... poszli! Jakem
16  3,  13|         dwora!~- Poszli?~- Ale!... poszli! Jakem od sołtysa przez
17  3,  13|          za próg, zakopali w dół i poszli ku Kielcom.~- Gdzie leżą?~-
18  3,  14|             Oficerowie i żołnierze poszli wnet spać, od tylu czasów
19  3,  15|        Prawie tedy z Vallée d'Aran poszli na południe, na Leridę,
20  3,  16|           śmierć towarzysza i żeby poszli pogrześć jego nagi trup.