Tom, Rozdzial

 1  1,  4 |         tak bez woli i wiedzy, jak łzy płyną z oka...~
 2  1,  6 |           okrytą zgrzebną płachtą. Łzy gorzkie padały z oczu na
 3  1,  6 |        oczu na Dyląga trup krwawy, łzy płomienne, nie wiedzieć
 4  1,  7 |          wstrzymywał pod powiekami łzy krwawe, dusił w sobie szlochanie
 5  1,  7 |       mgnień błogosławionych, choć łzy lały się z oczu, nie bolało
 6  1,  10| drogocennym drzewie, pot wysiłku i łzy wiecznego zawodu artystów,
 7  1,  13|           się to samo przez krwawe łzy przypatrzył wszystkiemu,
 8  2,  1 |         dobrodusznie głową i przez łzy patrzał w twarz mówcy.~-
 9  2,  2 |            ręką mocnego człowieka. Łzy płynęły z jego oczu, zalewały
10  2,  2 |         jego oczu, zalewały twarz, łzy dobywające się z najgłębszego
11  2,  5 |           oczy...~Łkała nie roniąc łzy z oczu. Szarpała cudnymi
12  2,  7 |          przywarł do niego ustami. Łzy spłynęły z oczu obojga...
13  2,  15|          bólu, wlepił oczy i przez łzy patrzał w owe zakręty rzeczne,
14  2,  21|        jego było spokojne i oschły łzy na powiekach, dotknęła ręką
15  2,  21|           których spływały jeszcze łzy.~- Niemce! - wrzasnął Olbromski
16  3,  1 |            boleść straszliwa, lecz łzy nie ujmą piersiom żałoby.
17  3,  3 |           zaszlochał bez uronienia łzy, krótko i skrycie. Pokrył
18  3,  4 |        głęboka, wymyślona głupota, łzy mi gorzkie wyciska z oczu.
19  3,  6 |          sobie, ale już ani jednej łzy wydać nie może.~Powiódł
20  3,  10|            zaczęły kapać na kolana łzy piołunowe, wielkie krople