Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |          pan Nardzewski wyciągnął z kieszeni kapciuch i nabijał "galicyjskim"
 2  1,  3 |    piersiach i ostrożnie wyjmował z kieszeni cybulasty zegarek. Śmiał
 3  1,  3 |           oddalony, Rafał wydobył z kieszeni długi składany nóż w kościanej
 4  1,  5 |             ze stolika i schował do kieszeni.~- Czytajże dalej. Cóż się
 5  1,  5 |      żelazna pewność, że klucz ma w kieszeni. Klucz ów był to płaski
 6  1,  5 |             ruchami nóg wilczych do kieszeni rajtuzów i w mgnieniu oka
 7  1,  5 |              Rafał schował klucz do kieszeni, wdrapał się na drzewo i
 8  1,  8 |             chustką. Chowając ją do kieszeni, schylił się i znacząco
 9  1,  8 |       zwłoki Michcik wyrzucił był z kieszeni klucz od tego stolika. Rafał
10  1,  8 |         siebie. Pieniądze wsypał do kieszeni z niemałym zadowoleniem.
11  1,  8 |     westchnie woda...~Rafał wyjął z kieszeni książeczkę oprawioną w zieloną
12  1,  17|      wyśliznęły się ostatnie ręką w kieszeni namacalne dytki i gdy został
13  2,  1 |           od niechcenia zgarniał do kieszeni ów stosik złota, Jarzymski
14  2,  1 |      ciężkiej kupy złota leżącego w kieszeni, był tak pewny siebie, jakby
15  2,  1 |            stół dukaty wygarnięte z kieszeni, leżał w czyichś ramionach...
16  2,  2 |             na ramiona i wyszedł. W kieszeni namacał jeszcze kilka dukatów.
17  2,  18|          czepiały się jego rękawów, kieszeni...~- Każę zawołać... parobków...
18  2,  21|            w rękę. Necie...~Wyjął z kieszeni garść pieniędzy, odliczył
19  2,  21|            gdy Krzysztof wyrzucił z kieszeni wszystko, co miał, aż do
20  2,  22| Trembeckiego.~- Niech żyje!~Wyjął z kieszeni papier i na poły czytając,