Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |         Od przedmieścia Podgórze dawniej zwanego. - Dawniej zwanego!...
 2  1,  1 |      Podgórze dawniej zwanego. - Dawniej zwanego!... a teraz Josephstadtu...~-
 3  1,  2 |        mnie zakłapał...~- Ja się dawniej bałem. Och, bardzo, strasznie!
 4  1,  8 |      jego do tej roboty najmuje. Dawniej, przed dwoma laty, pan kapitan
 5  1,  8 |         Nie miał siły. Może miał dawniej, pewnie miał, ale teraz
 6  1,  8 | brzozowego gaju, który wśród pól dawniej wyprawionych pozostał, przypatrywał
 7  1,  10|    wyprawił ziemi niemało! Gdzie dawniej, jak ludzie zapamiętają,
 8  1,  14|       siedział w Paryżu. Znał go dawniej przed żywiołowym wybuchem.
 9  1,  14|           zestawień... Widziałem dawniej w jego cyfrach i w kałkułach,
10  1,  14|       mię to wszystko obchodziło dawniej i nic mię dziś nie interesuje.~-
11  1,  16|        też taki sam...~- Jeszcze dawniej - ciągnął - za polskich
12  2,  1 |       manii do czytania książek. Dawniej ta żyłka nie odzywała się
13  2,  1 |         dziś moje suknie, jak to dawniej bywało. Jesteśmy jednego
14  2,  3 |    Zamiast wszakże spodziewanego dawniej wzruszenia doświadczył raczej
15  2,  15|         konie, w których tak się dawniej kochał, psy gończe, broń,
16  2,  20|          przyjemność spotykać go dawniej. Słuchając tego głosu i
17  2,  20|    stokroć piękniejszą, niż była dawniej, tylko jeszcze bardziej
18  3,  7 |          oknami. Główne wejście, dawniej szczelnie zawsze zamknięte,
19  3,  7 |      tobą mogę mówić jeszcze jak dawniej. Postąpiłeś ze mną tak dziwnie...
20  3,  10|       wyszwarcowali... Nie byłeś dawniej taki szczwany... Daleko