Tom, Rozdzial

 1  1,  10|             Rafał poszedł za nim przez szereg sal, z których jedne były
 2  1,  13|      Skończywszy rozkaz, wydawszy cały szereg ustnych poleceń generał
 3  2,  2 |                w niebiosa, gdzie przez szereg dni i nocy w samotności
 4  2,  6 |            pierwszy dzień, że nastanie szereg godzin błogosławionych,
 5  2,  6 |      błogosławionych, dni szczęśliwych szereg nieskończony.~Ta sama myśl
 6  2,  16| przyzwyczaiwszy oczy, spostrzegli cały szereg armat zarzniętych w błocie.
 7  2,  19|                brzmiał, zlewając się w szereg dźwięków niezrozumiałych...
 8  2,  21|               czoło. Ujrzał przed sobą szereg świetlistych dni.~Właśnie
 9  2,  21|               sennym złudzeniu widział szereg par z wdziękiem i powagą
10  2,  21|                   Znowu szept:~- Przez szereg pokojów...~Musiał teraz
11  2,  21|                   Stamtąd zejdziesz...~Szereg ukłonów i cichych, rzewnych
12  2,  22|                ostrogami, rzucić się w szereg abo, czy ja wiem, był odważniejszy
13  2,  23|           otworzył się w innym miejscu szereg wojskowy i weszli tamtędy
14  3,  1 |             płynne łoże swe i pociągną szereg następców nieprzeliczony.
15  3,  2 |               żołnierzy. Naprzód szedł szereg jakoby chłopców mających
16  3,  6 |          strzemienia tulejek. Pierwszy szereg schylił lance grotem w piersi
17  3,  6 |             przycisnął do żeber. Drugi szereg ujął drzewca - i czekał.~
18  3,  6 |                 siekierę.~Uszykowani w szereg, czekali. Tłum bab, dzieci,
19  3,  9 |         podwójny, a za chwilę potrójny szereg źgał Austriaków bagnetem.