Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |           oślizgłe od deszczów i straszliwe od echa każdego kroku w
 2  1,  2 |     tylko ona mogła posłyszeć te straszliwe wyrazy, które mu pierś rozdzierały:~-
 3  1,  11|        się ku niemu owo bolesne, straszliwe szemranie chłopstwa, dygotał
 4  1,  12|         z tamtego świata, wyznać straszliwe ostrzeżenie, jedno i to
 5  1,  17|       nie do przebycia. Przyszły straszliwe upały. Stęchłe błota zadymiły
 6  1,  17|         padło na ulicę. Prały ją straszliwe kilkopudowego wagomiaru
 7  1,  17|       zęby, wysadzone na wierzch straszliwe oczy, na ręce błądzące bezradnie
 8  1,  17|      czarnych ulic kotłowały się straszliwe, nieustające womity murów.
 9  1,  17|  posłaniu i wnet usnął. Miał sny straszliwe, sny niezapomniane na całe
10  1,  17|    wyszczerzone zębce, wywalone, straszliwe oczy. Krwawe szpony wszczepiły
11  2,  2 |          lepkie ciało topielicy. Straszliwe zwłoki oplotły szyję śpiącego
12  2,  2 | widziadła przemierzłe objaśniały straszliwe dzieje tych rzeczy, spraw
13  2,  9 |          wielekroć zadał mu rany straszliwe. Oto on sam jest lisem i
14  2,  10|          i nie rzucili razem?...~Straszliwe widmo żalu, infelicissimum
15  2,  11|       młodzieńcze wichry marzeń, straszliwe burze żądz czynu Krzysztofa
16  3,  3 |       nich krwawe, obdarte. Gęby straszliwe, oczy w niego z daleka patrzą.
17  3,  13|     złoty. Drżą jeszcze w uszach straszliwe sylaby słów kapelana, kiedy
18  3,  14|         mgnienie źrenicy widział straszliwe ich twarze. Skoczył susem
19  3,  18|          po martwym szlaku. Oczy straszliwe, w których gromady ludzkie