Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |        Po chwili namacał końcem stopy strzemię i gnał za saniami.~
 2  1,  8 |       umarli, bez sił i tchu, u stopy mojej wiecznie idące j,
 3  1,  8 |    samego dna.~O, Boże, którego stopy dotknąłem źrenicą i ustami
 4  1,  8 |      głazu, i daj mu odpocząć u stopy Twojej, jak w dniach płomiennych
 5  2,  3 |       mu iść naprzód, stawiając stopy pod kątem prostym. Gdy postawił
 6  2,  9 |        nogi, głowa, a osobliwie stopy - to głazy takie same jak
 7  2,  10|        murze, wszczepiając bose stopy w szczeliny między głazami.
 8  2,  17| szpagatem j ą przytwierdzało do stopy - i dalej. Gałgany zlatywały
 9  2,  17|       nowa fala rzucała nam pod stopy swój niezapomniany dźwięk,
10  2,  18|  żelazem.~- Krzysiu, Krzysiu...~Stopy plątały się bezładnie, następując
11  2,  21|  udźwignąć z ziemi. Widział jej stopy w białym atłasie i białe
12  3,  1 |        tylu krajach włóczył już stopy, tyle swą tarczą odparł
13  3,  2 |        płaskim nosem, pancerz i stopy - wszystko to dawno już
14  3,  3 |   wlekła się za nim, uplątywała stopy, jak, kajdany ściskała ręce.~
15  3,  6 |         pochwycił moment, wparł stopy w strzemię, stanął i płatnął
16  3,  6 |         noga, kolano, but aż do stopy zalane są krwią.~Któż to,
17  3,  7 |         szemrały pod atłasowymi stopy małe ziarenka piasku, zaniesione
18  3,  9 |         z Okuniewa, ale jeszcze stopy nie postawił na ziemi, a
19  3,  15|    gdzie sypki miał leciał spod stopy w głuche przepaście. Skradali