Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |      pójdzie - okropnie pieknie patrzeć! Aby tylko na świętego nie
 2  1,  5 | fioletowych, szkarłatnych i jął patrzeć dokoła. Pola! Pola bez końca!
 3  1,  7 |       cofa się i kryje, gdy nań patrzeć. Rafał śledził go spod nawisłych
 4  1,  8 |      lubił usiąść na kamieniu i patrzeć, jak Uryś pracuje. On nie
 5  1,  8 |          Czemużbyś się wzdragał patrzeć w życie i poić nim, pókiś
 6  1,  8 |   powietrzem, a zbudzonym oczom patrzeć na świętą wolę dusz w łykach.~
 7  1,  12|         w kamieniu, zdawały się patrzeć bolesne oczy Jakuba Foscari,
 8  1,  14|   mogłem przecie i mogę jeszcze patrzeć na ich trzaskanie, mierzyć
 9  2,  1 |      staje... Psy skomlą! Tylko patrzeć, rychło pierwszy przymrozek
10  2,  7 |       wchodzili ciekawie w las, patrzeć, co się z nim stało. Badali
11  2,  10|    głowę i znużonymi oczyma jął patrzeć w daleki kąt ciemnicy. Gdy
12  2,  21|      napaścią. Tam to chodziłam patrzeć w mrok i niby na jawie widzieć
13  2,  22|   Lubliniecką, w Gliwicką ulicę patrzeć, ale już mało co było widać.
14  3,  2 |         siodła, żeby spać i nie patrzeć na świat.~
15  3,  3 |    Lubili tak stanąć oddziałem, patrzeć w nie długo... Nieraz Krzysztof
16  3,  3 |   woltyżer.~- Czego?~- Pójdę ja patrzeć, co się dzieje od onego
17  3,  6 |   dzieci w koszulinach wybiegła patrzeć na jasne wojsko i szła za
18  3,  7 |        Kto by szedł po to, żeby patrzeć, jak inni umierają...~-
19  3,  12|  usiłowano tylko bez przeszkody patrzeć w Rafała. Staruszkowie obstąpili