Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |              No, pokażcie.~- Rafciu, ostrożnie! - zawołał Nardzewski.~Podrażniony
 2  1,  1 |        wypłynął na jego wargi. Rzekł ostrożnie, z namysłem:~- Jestem w
 3  1,  1 |       oprawie z jeleniego rogu. Gość ostrożnie zabrał się do niewielkiego
 4  1,  3 |               koszulę na piersiach i ostrożnie wyjmował z kieszeni cybulasty
 5  1,  5 |          chętnie, z cicha chrapiąc i ostrożnie badając powietrze nozdrzami.
 6  1,  5 | kilkadziesiąt kroków opamiętał się i ostrożnie zaczął przyglądać.~Kiedy
 7  1,  8 |              niego.~Michcik z wolna, ostrożnie upuścił Piotra na sofę stojącą
 8  2,  17|            oczy zajrzała. Skoroś ino ostrożnie wsunął nos i oczy z ulicy
 9  2,  20|           tafelek topolowej posadzki ostrożnie trzasnęła. Przyjaciele nie
10  2,  21|        poleciła. Przecisnął się tedy ostrożnie przez tłum, skłonił się
11  2,  22|        ukazała się murowanka. Ślązak ostrożnie jak lis okrążył zajazd lasem,
12  2,  24|             ciągniemy. Terlicę kłaść ostrożnie, żeby się zaś pasmo grzywy
13  3,  2 |             lansjerów szedł leniwo i ostrożnie w dół drogami górskimi.
14  3,  3 |            się do tego domu. Zaczęli ostrożnie, bacząc na wszystko, schodzić
15  3,  6 |         lance, zdjąć Czapki i włazić ostrożnie na najwyższe dwie sosny
16  3,  6 |           zaczął go potrząsać. zrazu ostrożnie, potem coraz mocniej, aż
17  3,  9 |           byle czego. Musimy działać ostrożnie. Wódz miał wiadomość z Warszawy,
18  3,  13|          siła austriacka, i wkroczył ostrożnie w lasy. Zrazu wziął się
19  3,  17|            po wybojach i kamieniach, ostrożnie zjeżdżał zaprząg solidny.