Tom, Rozdzial

 1  2,  20|     masz pana nad kułana, a nad lancę nie masz broni!"~Podniósł
 2  2,  24|         samym środku ataku, jak lancę przyjdzie za koński łeb
 3  2,  24|     Jeźdźcy polscy, uzbrojeni w lance, nastawili się proporcami
 4  2,  24|   ściśnięto kołem i odebrano im lance.~Najstraszniejszy wstyd
 5  3,  1 | oddziały. Wszczęła się walka na lance i piki, starcia mokrych
 6  3,  1 |     Orzeł, mówi, a nad nim dwie lance skrzyżowane. Ten jeszcze
 7  3,  1 |         z koroną.~- Gadaj no: a lance jakież?~- Lance mają niewysokie.
 8  3,  1 |     Gadaj no: a lance jakież?~- Lance mają niewysokie. Nie włócznia
 9  3,  1 |          Bije się w pałasze, to lancę rzuci w lewą tulejkę. A
10  3,  2 |        i tręzlę na kark własny, lancę ujął w garść i ruszył naprzód
11  3,  2 |         wpakował je za pendent, lancę do boku przycisnął, pałasz
12  3,  2 |   zawsze, nie zawsze...~Chwycił lancę upuszczoną na ziemię, siodło
13  3,  2 |   wytrzymać. Złożył swe siodło, lancę, powiesił przy ołtarzu płaszcz
14  3,  2 |        wezgłowie. Miał pod ręką lancę i rzemienie siodła, pistolety
15  3,  4 |    więźniami, czemuśmy broczyli lance pod Tudelą we krwi ciemnego
16  3,  6 |        pałasze, złożyć na ziemi lance, zdjąć Czapki i włazić ostrożnie
17  3,  6 |     koni chwytając swe czapki i lance z szeptem:~- Konnica, konnica!~
18  3,  6 |     padła jak strzał komenda:~- Lance do ataku!~Prędzej, niż słowo
19  3,  6 |         Pierwszy szereg schylił lance grotem w piersi wroga, drzewca