Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |       lekarkami. Spytaj waszmość, kogo chcesz, czy i ja sam, chociem
 2  1,  2 |            wołał starosta - kiedy kogo astra necesytowały urodzeniem,
 3  1,  3 |       tylko smagał. Wiedziano, że kogo nienawidzi, tego rznie "
 4  1,  3 |           zamykał na klucz.~- Kto kogo do tego namówił: ty Cedrę
 5  1,  5 |         pańskim śmiechem! Czegóż, kogo mógłby się uląc po tym,
 6  1,  7 |        skierowane nie wiedzieć do kogo:~- Czy ten złodziej nocny,
 7  1,  7 | wiadomości, Bóg raczy wiedzieć od kogo, jakby od głuchej ziemi,
 8  1,  17|          kto to jest właściwie, u kogo mianowicie adiutantuje,
 9  1,  17|   żołnierze tworzyli zwarte koło. Kogo bagnet dosięgnął, tego spychał
10  2,  1 |    ogniste oko, jak gdyby szukał, kogo ma chwycić za gardło, i
11  2,  1 |           Rafałem i kimś jeszcze, kogo zwano Bursztynkiem. Ów towarzysz
12  2,  12|       ogromnymi skibami~- Wasan u kogo służysz? -zapytał furmana
13  2,  21|         Przenigdy!~- Więc kochasz kogo innego?~- Nie powiem!~-
14  2,  22|        miejsca na miejsce.~- Któż kogo?~- Trudno wiedzieć. Ale
15  3,  6 |           nie myśląc wcale o tym, kogo widzi. Baczył tylko na to,
16  3,  8 | Wielkopolskę, chcący wytchnąć. Do kogo książę?~- Mam interes do
17  3,  9 |    wiedział prawie, o kim myśli i kogo wspomina. Oto z dala, z
18  3,  10|           i lewo, nie wiedzieć do kogo skierowanymi, i wyszedł
19  3,  15|     Pomyśl tylko...~- A ty się za kogo bijesz? - zadrwił krwawo