Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |              szepnął do siebie.~W istocie słychać już było dźwięk
 2  1,  5 |    przedziwnie. Zdawało się, że w istocie, jak głosi baśń ludowa,
 3  1,  5 |       szepnęła:~- Mokre wąsy...~W istocie mech pod nosem natręta wciąż
 4  1,  7 |   najbardziej odpowiednie, choć w istocie nie był pewny swego.~- Już
 5  1,  8 |      mówił książę.~- Nie mogłem w istocie być w Grudnie. Sił mam coraz
 6  1,  8 |       głównie nad tym, że w samej istocie rzeczy przestałem być sobą,
 7  1,  14|  przejrzenia, że wszelkie słowo w istocie swej .jest czcze i próżne.
 8  2,  7 |           się wszystko, co jest w istocie, co było naprawdę, co przeczuwali,
 9  2,  11|          radości...~Przezierały w istocie z głębin liści białe ramiona.
10  2,  13|    nowomodnym urządzeniem domu. W istocie salon był obszerny i pięknie
11  2,  14| przyjaciel pana hrabiego mógłby w istocie myśleć, żem wielką jakowąś
12  2,  16|         że tam ugrzęzły działa. W istocie, przyzwyczaiwszy oczy, spostrzegli
13  2,  21|          stanął w swoim pokoju. W istocie szukano go na wszystkie
14  2,  21|           jazem rzecznym, jakby w istocie taki był środek ratunku,
15  2,  23|          nagrodzony, kiedym was w istocie przekonał, że niepłonnymi
16  2,  24|        czyli Wiślańskiej. Brama w istocie była na poły zepsuta i bez
17  3,  1 |      żołnierskimi sprawami. Ale w istocie rzeczy jechał w najzupełniejszej
18  3,  3 |         balkon drugiego piętra. W istocie, na dnie podwórza kłapały
19  3,  6 |           swą rozpłataną głowę. W istocie, skorupa krwi zwiększała