Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |       dzieci. Kiedy woźnica był gotów, Rafał uściskał wuja i zasiadł
 2  1,  3 |         Ten płynie! Krzyś, bądź gotów...~W sąsiednim pokoju dała
 3  1,  8 |         nie był bardziej niż ty gotów do hazardu życia. Ale też...
 4  1,  8 |    Rachunek zdać jeszcze jestem gotów! W tej chwili... Michcik!~-
 5  1,  10| gorączkowo ubierać. Wkrótce był gotów i z niecierpliwością tysiąc
 6  1,  10|       est assis...~- Już jestem gotów!~- Ja będę le miroir...
 7  2,  1 |       pewny swego szczęścia, że gotów był stawiać jak największe
 8  2,  20|       nie on, który za to prawo gotów jest oddać połowę życia,
 9  2,  21|       Krzysztof i rzekł:~- Bądź gotów.~Rafał spojrzał na niego
10  2,  21|         stoi. Krzysztof był już gotów.~- Gdzieżeś ty był, wariacie,
11  2,  21| pistoletów, wsunął puginał. Był gotów. Wdziali swe krótkie kożuszki,
12  3,  1 |        że to modlitwy wieczorne Gotów idących w Ibery słychać
13  3,  3 |            To idziemy.~- Jestem gotów.~Przed klasztorem, w jego
14  3,  5 |       żołnierskiego wzruszenia. Gotów by był umrzeć za tych ludzi,
15  3,  6 |         w Falentach...~- Jestem gotów... - odpowiedział Sokolnicki
16  3,  6 |  ukłonem:~- Tak, tak, on zawsze gotów, kiedy mowa, żeby lecieć
17  3,  8 |     książę Józef. -Ja osobiście gotów jestem na wszystko. Kazałem
18  3,  9 |    raport Turny, goniec był już gotów. Generał wyszedł do niego,
19  3,  15|       mi oddać usługę.~- Jestem gotów do każdej.~- Ba! Jeśli się