Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |           tego występku, zła duma, głębokie, tęgie, młode szczęście,
 2  1,  4 |      główka mała i ogromnie mądre, głębokie oczy, osadzone w nadzwyczaj
 3  1,  5 | Ciemnoszafirowe, niezrównane oczy, głębokie i dumne, marzące i pełne
 4  1,  8 |   rozpędziwszy ciemności zleciał w głębokie doliny między chmurami.
 5  1,  10|      wiadomości o tym, co tu było.~Głębokie marzenia wypływały z cieniów
 6  1,  12|     kończyn ziemi. Zdawało się, że głębokie łuki, arkady, sklepienia
 7  2,  1 |      światła latarni przebił mroki głębokie, Rafał zobaczył w nim potężne
 8  2,  5 |         aleje niewidoczne, których głębokie jaskinie przejmują zmysłowym
 9  2,  6 |           białej drodze cienie tak głębokie i czarne, że zdały się być
10  2,  6 |         nazwę, jedno imię, a tylko głębokie westchnienie, do stworzenia
11  2,  9 |        mgieł owiewały ich tułowia, głębokie cienie fioletu spłynęły
12  2,  19|           Nieruchome oczy jak dwie głębokie jamy patrzały w lud.~- Ten
13  2,  20|          jestem stworzony.~Znalazł głębokie zadowolenie w dźwięku tych
14  2,  24|         złodzieju cudzego dobra! W głębokie morze chyba kozła magniesz
15  3,  4 |             żółta bryło?~Nareszcie głębokie westchnienie. Cóż to jest
16  3,  6 |      kopali co tchu dwa szerokie a głębokie doły na całą rozległość
17  3,  10|      zwisając wlokły się stronami. Głębokie, stubarwne, przemokłe trawy
18  3,  11|           poznikali. Wchłonęły ich głębokie piwnice, lochy i chodniki,
19  3,  14|        szczeliny, padał na twarz w głębokie jamy, aż wreszcie obszedł