Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |            psia para jedli ściąć nie da! Sadził ją tu, czy co? Nic,
 2  1,  3 |           przed lekcjami Bobrzykowi, da mu się na piwo.~- Ja mu
 3  1,  5 |           dało, wreszcie zbliżył się da Dersławic. Szum drzew i
 4  1,  10|             będzie najlepiej. Co się da, na miejscu sprzedać. Ja
 5  1,  11|             w sercu swym pan Chłuka, da cię na wieczny czas w kamasze,
 6  1,  16|             wyminie, pójdzie sobie i da mu sposobność powrotu do
 7  2,  5 | niewysłowionej, których przecież nie da zaznać nigdy... Długie pogody,
 8  2,  12|         piosneczką dziewczyńską:~Oj, da moja, da-da-da!~Oj, da-da-da
 9  2,  12|               da-da-da!~Oj, da-da-da da moja...~Oto ugór, tak widać
10  2,  13|            Miał już z Tarnowa wracać da siebie w Sandomierskie,
11  2,  21|         krzycząc z całej siły:~- Wer da! Wer da!~Ujrzeli go tuż
12  2,  21|            całej siły:~- Wer da! Wer da!~Ujrzeli go tuż przed sobą,
13  3,  1 |              zwojowali, ani słowa!~- Da Pan Bóg doczekać... Jeszcze,
14  3,  4 |         znużonymi myślami. Żadna nie da się odpędzić aktami woli...
15  3,  9 |           austriackich placówek: Wer da! Głos ten wiał nad wodą,
16  3,  10|             miasto! Jednej cegły nie da im darmo Sokolnicki! Aby
17  3,  10|         darmo Sokolnicki! Aby on nie da! Wziął garścią swoją, zdobył
18  3,  14|             pochwy wyciągnąć się nie da dla zakrzepłej na nim w
19  3,  14|       napadając. Czuł jednak, że nie da rady. Śmiertelny pot go