Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |     piekący, namiętny pocałunek. Cichy okrzyk wyrwał się z jej
 2  1,  3 |           Słyszeli dokoła siebie cichy syk lodu. Wybuchały z żółtych
 3  1,  7 |          mu się kraj zgoła inny: cichy, zapadły, smutny. Przestrzenie
 4  1,  7 |      kiedy niekiedy rzucał wyraz cichy jak oddech:~- Zdeptał mój
 5  1,  7 |    ramach okien rozpościerał się cichy błękit, a w nim ciemnymi
 6  1,  8 |     zorzy wieczornej. Usłyszałem cichy szelest godzin nieżywych.
 7  1,  8 |     godzin nieżywych. Usłyszałem cichy krok rozpaczy idącej ku
 8  1,  12| ludzkiego. Gdy zdarzył się dzień cichy, książę wyruszał o żaglu
 9  1,  16|  wzdychała nad tym miejscem, gdy cichy wiatr czesał jej długie
10  1,  16|        jakiś... puszysty, jasny, cichy... Jakie to cudne słowo:
11  1,  17|         Szczęk kolby o czaszkę i cichy płacz. W samym kanale Payolo
12  2,  2 |         człowieku i rozlegał się cichy, bezmyślny, obrzydły głos.~
13  2,  6 |    Widzisz? To jest szczęście...~Cichy śmiech, cichy śmiech zadrżał
14  2,  6 |       szczęście...~Cichy śmiech, cichy śmiech zadrżał w jej krtani.
15  2,  17|         południa, powiewał wiatr cichy i ciepły.~Trzej przyjaciele -
16  2,  21|     gawota, aż znowu szept, głos cichy a wstrząsający do szpiku
17  2,  22|         Dość już długo trwał ten cichy wypoczynek, gdy wtem dał
18  3,  3 |       widmo śmierci nawiedzające cichy dom. Rękoma wiedli po ciemnych
19  3,  14|          tamecznego lasu i plusk cichy tamtejszej wody? Pojmież