Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |            gdy po nią chciwie rękę wyciągnął. I nagły ów strach! Nagły,
 2  1,  1 |       Właśnie wtedy pan Nardzewski wyciągnął z kieszeni kapciuch i nabijał "
 3  1,  5 |          ręce wsparł na łęku, nogi wyciągnął, złożył po boku klaczy...
 4  1,  7 |            na dawne miejsce.~Rafał wyciągnął drugi worek z obrokiem,
 5  1,  13|            rozsiadł się na ławce i wyciągnął nogi. Dopiero gdy cokolwiek
 6  1,  13|           pana generała.~Dąbrowski wyciągnął rękę. Poczciwy uśmiech z
 7  2,  1 |            liście...~Podniósł się, wyciągnął rękę i, patrząc w Rafała
 8  2,  10|          na nogi i zawył radośnie. Wyciągnął ręce do góry i rozprostował
 9  2,  13| Młodzieniec ujrzawszy to widowisko wyciągnął ręce ku niebu i zawołał:~-
10  2,  21|         przeszywających dreszczów. Wyciągnął dłoń ze sztywnymi palcami,
11  2,  22|          udawał, że śpi. Olbromski wyciągnął się na długiej ławie pod
12  3,  1 |         porasta. Wydarł się z wód, wyciągnął w górę aż do granicy ostatniej,
13  3,  3 |          ciężko, usiadł na worku i wyciągnął nogi. Ani jednej myśli...
14  3,  6 |         Olbromski sekretnym ruchem wyciągnął z olstrów pistolet i strzelił
15  3,  7 |    dźwignął się ze swego miejsca i wyciągnął do księcia rękę.~- Rafuś!
16  3,  9 |        Skoro tylko oficer wszedł i wyciągnął się przed dowódcą, generał
17  3,  14|          ciemnych figur. Krzysztof wyciągnął zza pasa pistolet, odwiódł
18  3,  16|   Krzysztof wrócił do przyjaciela. Wyciągnął z pochwy szablę swą i koniec