Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |             Na wiwat!~To rzekłszy ujął pierwszy z brzegu pistolet
 2  1,  1 |        być mają.~Nardzewski znowu ujął pistolet i strzelił. Nie
 3  1,  2 |           Wtedy bezwiednym ruchem ujął jej ręce, nachylił usta
 4  1,  3 |       ziemi jej szyjkę, jak potem ujął dwoma palcami łebek od tyłu,
 5  1,  5 |        oka wywlókł z nich żelazo. Ujął je pośrodku długości. Z
 6  1,  13|     powiedzieć to, co się należy.~Ujął go pod rękę i olbrzymim
 7  1,  17|          ziemię pod murem. Książę ujął dłonią dwa drążki celownicze
 8  2,  1 |      rozmów czy swarów.~Jarzymski ujął Rafała pod rękę i prowadził
 9  2,  1 |    Szukając tak w mrokach rękoma, ujął mizerne drzewko przywiązane
10  2,  3 |            gdzie bije serce. Ktoś ujął go za prawą rękę i prowadził
11  2,  18|     zacięte. Schylił się pomału i ujął ręce dziada, jakby go obezwładniał,
12  2,  19|          rozwiązał ręce. Potem go ujął za ramię i sprowadził z
13  2,  21|      umowy Rafał siadł na koźle i ujął lejce. Krzysztof stanął
14  3,  2 |      tręzlę na kark własny, lancę ujął w garść i ruszył naprzód
15  3,  2 |      począć sobie najskuteczniej.~Ujął go za kołnierz od koszuli
16  3,  6 | przycisnął do żeber. Drugi szereg ujął drzewca - i czekał.~Kapitan
17  3,  9 |         Gdy ten stanął przed nim, ujął go pod rękę i zaczął w ciemności
18  3,  14|   pistolet zza pasa. W lewą garść ujął szablę. Słyszał obok siebie