Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |          robić. Nie zdjął nawet z ramienia swej pojedynki. Dopiero
 2  1,  3 |        lwiego susa potrafił dodać ramienia i. zwiniętą pięścią trzasnąć
 3  1,  11|      siebie jednym podźwignięciem ramienia i, jakby do niego tylko
 4  1,  17|          teraz do roboty z całego ramienia, co się nazywa, z polska
 5  2,  1 |       oczyma i czepiał się rękoma ramienia. Jarzymski, bynajmniej nie
 6  2,  1 |         dobyli szabel i poczęli z ramienia rąbać na ślepo. Anizetka,
 7  2,  3 |     dosięgający kolan, a z lewego ramienia na prawy bok szła szeroka,
 8  2,  6 |          przycisnęła ramię swe do ramienia kochanka i nachyliła ku
 9  2,  13|      siostra wieszając się u jego ramienia.~Rafał przypatrywał się
10  2,  17|           kilkunastu nas dołożyło ramienia. Wreszcie poszła. Okręt
11  2,  17| roztrącone jak kupa zgonin. Dodał ramienia pod Jeną, pod Auerstadt -
12  2,  24|          przyczepienia do prawego ramienia szlufy podporucznikowskiej
13  2,  24|       rąbali szablami na odlew, z ramienia. Żołnierz polski walczył
14  3,  1 |         ma ci akselbanty z lewego ramienia, żeby mu w robocie lancą
15  3,  1 |            oficer ma je z prawego ramienia. Pendenty z białej skóry,
16  3,  2 |          do starca i dotknął jego ramienia. Gdy tamten podniósł głowę,
17  3,  4 |   świerszcze... Szybko, szybko, z ramienia łupią młotami majsterkowie:
18  3,  8 |          siebie i wtedy dopiero z ramienia. Takim już warchoł. Na tym