Tom, Rozdzial

 1  1,  5 |      ostatnie, jakoby wołanie o pomoc. Słyszał, jak ją drugi zwierz
 2  1,  11| księżniczki, jakby wzywający na pomoc. Usłyszał to raz, drugi.
 3  1,  11|       biegnie, jęczy i skamle o pomoc dla Michcika, ujrzał nawet
 4  2,  1 |    krzyki niemieckie wołające o pomoc, jęki i przekleństwa.~-
 5  2,  8 |       Krzyk Heleny wzywał go na pomoc... Zobaczył, jak ją jeden
 6  2,  20|           Właśnie jego opieka i pomoc...~- A ba... pomoc! Tu się
 7  2,  20|     opieka i pomoc...~- A ba... pomoc! Tu się właśnie rozłazi.
 8  2,  22|       górze, leciał ku niemu na pomoc. Wlókł Żyda za pejsy, żeby
 9  2,  24|       piechoty pośpieszył im na pomoc. Niemcy ustąpili z lichych
10  3,  1 |       udała się była w lutym na pomoc generałowi Dąbrowskiemu
11  3,  1 |        Maldze, ruszył tamtym na pomoc z oddziałem 140 piechoty.
12  3,  3 |   saperskich, wpośród ryków "na pomoc!", wrzasków konania i przesmutnych
13  3,  3 |     zaczął wołać:~- Ratunku! Na pomoc! Na pomoc!~Dokoła jego piersi,
14  3,  3 |           Ratunku! Na pomoc! Na pomoc!~Dokoła jego piersi, głowy,
15  3,  3 |       którzy przyszli z dołu na pomoc Polakom, z wściekłości bezsilnej,
16  3,  6 |        rannych, jęki, wołania o pomoc, płacz i skomlenie zabiły
17  3,  11|       kilku żołnierzy, co mu na pomoc skoczyli broni się pod nasypem.
18  3,  13|        pada, kto żyje, idzie na pomoc z cepami, z widłami, z siekierą.