Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |      od ruin kościoła Świętego Piotra. Cedro był szczupły, mizerny
 2  1,  7 | sekretnie znoszone posyłki dla Piotra brata, którego prawie nie
 3  1,  8 |     uwagą spoczywały na twarzy Piotra, który siedział patrząc
 4  1,  8 |   wyznaję, wyznaję...~Na twarz Piotra Olbromskiego wydobył się
 5  1,  8 |    uczucie zaświeciło w oczach Piotra. Książę Gintułt z całe j
 6  1,  8 |    niósł do domu. Piękna głowa Piotra zwisła na jego ramieniu.
 7  1,  8 |       wolna, ostrożnie upuścił Piotra na sofę stojącą pod oknem.
 8  1,  8 |     drogi zbłąkane... Ale oczy Piotra, patrząc tak w odłogi, zmierzchły,
 9  1,  12|    pięć wieków, od czasów doży Piotra Gradenigo, praw pozbawiony,
10  1,  16|    przytakiwać. Gdy wspomniano Piotra - płacz się rozległ. Serce
11  2,  1 |     być bratem czy krewniakiem Piotra...~- Brat jestem.~- Ano!
12  2,  1 |      Nasamprzód za tamtego, za Piotra. Niech sobie odpoczywa w
13  3,  3 |        obok klasztoru Świętego Piotra, zostawiała na prawej ręce
14  3,  11|    Tatarów mężna Halina, córka Piotra Krempy, i gdzie śmiercią
15  3,  11|   wreszcie...~- Nie inaczej... Piotra Olbromskiego sekundant-cha,
16  3,  12|       Nie stój! Tyś to mi syna Piotra tratował.:. Przepinaj siodło...
17  3,  17|     kamieni. Coś z dążeń brata Piotra, nie tyle działaniem przykładu
18  3,  17|    taki Michcik, jeszcze brata Piotra famulus.~- To Michcik... -