Tom, Rozdzial

21159  2,  24|                              Wypadło zdobywać miasto wstępnym bojem. Żołnierze pruscy
21160  2,  21|                       przebyli płaszczyznę i zaczęli wstępować na wzgórki, długim wałem
21161  1,  14|                              stopnia - nie mam prawa wstępu na te salony...~- No, ale
21162  1,  8 |                            nie bez skutku. Zaprawdę, wstrętna to jest rzecz... Wierzaj
21163  1,  8 |                        tchórzliwych skuleń ciała, do wstrętnego cierpienia, do przestrachu
21164  3,  6 |                            kołtuniastymi czuprynami, wstrętni, schorzali starcy. Wszystko
21165  1,  9 |                     wystrzępionych portkach, baby we wstrętnych krótkich spódnicach, kołtuniaste,
21166  2,  20|                         stronach przeżywać niepokoje wstrząsające światem. Ja już dałam wszelkie
21167  1,  12|                              Macedońskiego, było coś wstrząsającego w tej wędrówce nowej...
21168  2,  21|                            znowu szept, głos cichy a wstrząsający do szpiku kości:~- Na dół
21169  2,  17|                       żołnierza.~Z nagła westchnął i wstrząsnął się gwałtownie. Zimny uśmiech
21170  2,  2 |                              u nieśmiałych chłopców, wstrząsnęło kilkakroć jego olbrzymią,
21171  3,  14|                            jak ze snu twardego. Czuł wstrząśnienie ziemi, na której leżał,
21172  3,  6 |                        Jęknęła do głębi pod kopytami wstrząśnięta ziemia. Pnie i konary drzew
21173  3,  3 |                               przycisnęły je do łona wstrząśniętego od łkań. Wstała dzieweczka
21174  2,  2 |                           roli - zaczął mówić głosem wstrzemięźliwym, dopraszającym się o łaskawy
21175  3,  6 |                            swoje luki. Cztery działa wstrzęsły się i skoczyły w tył. Dym
21176  3,  11|                       Rozległ się pierwszy strzał.~- Wstrzymaj rozkaz, generale! Zbierz
21177  3,  3 |                        piersiach. Szuka, medytuje... Wstrzymała się nad sercem.~Ostrze skierowane
21178  1,  1 |                          ukazują się na górze. Konie wstrzymano i rodzice pozwalają dzieciom
21179  2,  17|                           trzeciej półbrygady został wstrzymany; a kiedy oficerowie dla
21180  3,  10|                             on jest? co czyni?~- Nie wstrzymywałem - mówił Trepka cicho, na
21181  1,  1 |                             rzewne, przeciągłe długo wstrzymywanego oddechu puszcz łysogórskich.
21182  3,  9 |                          słomę i wodę, ale tymczasem wstrzymywano ich wyjście. Całkowite trzy
21183  2,  21|                            są niby znaki symboliczne wstydliwości i bojaźni, tancerka stała
21184  2,  1 |                           pierwszej kradzieży.~- Nie wstydź się tylko, mój drogi. Nie
21185  2,  1 |                              rotmistrzu, coś się nie wstydził z tylimi wąsami służyć pod
21186  1,  5 |                          słyszał wcale, gdyż magierę wsuniętą miał na uszy i głowę owiązaną
21187  2,  10|                             bili. Cosi piećset kijów wsypali. Dobrze! Juści odesłali
21188  1,  7 |                           głosu stał ciągnąc z łąk i wsysając w siebie ciemność najgęstszą.
21189  3,  15|                             barwę nieba południowego wsysający w gruzły i torebki swych
21190  1,  5 |                          tego okna. Przymknął oczy i wsysał duszą pierwszą rozkosz wspomnienia
21191  2,  24|                        ćwiczonej kawalerii pruskiej. Wszczęło się zamieszanie. Jeźdźcy
21192  2,  17|                            których spalone szczeliny wszczepia jastrzębie knykcie szary,
21193  3,  5 |                          których brzeg urwisty pinie wszczepiają krzywe korzenie swoje, a
21194  1,  6 |                             stumilowymi skrzydłami i wszczepiał między belki żelazne swoje
21195  3,  3 |                               Rypali w nim szczerby, wszczepiali weń paznokcie i końce stóp,
21196  1,  5 |                           Rafał o kęs nie mógł w nią wszczepić wzroku, nie widział drzew,
21197  2,  17|                            połamane. Trzęsące zimno. Wszczynał się wielki trzask w czole,
21198  1,  2 |                         ostrego jak toczony sztylet. Wszczynali jakąś rozmowę, nie wiedzieć
21199  2,  9 |                      fragmenty i ziarna olbrzymiej a wszechmocnej sumy. Cicho w ostatnim blasku
21200  1,  15|                           autor Zakusu nad zaciekami wszechnicy krakowskiej popijał ciepły
21201  1,  15|                        zresztą pogardzał, równie jak wszechobecną i zawsze nudną łaciną.~Jednego
21202  2,  3 |                          potężne, jakże były silne i wszechobejmujące! Ogromny, straszliwy dreszcz
21203  3,  4 |                             tym, co znaczyć może ten wszechpotężny okrzyk.~Cisza nastała.~Zjawił
21204  2,  2 |                              na morze, które gonitwa wszechwichrów zamienia na bezrozumnego
21205  1,  5 |                         rękoma, obłapił go jak chłop wszechwładne nogi pańskie.~Był to samotny
21206  2,  1 |                              narzędzie tej wyższej a wszechwładnej woli. Nie otrzymywał do
21207  1,  7 |                             hyzopem cienie, i na jej wszechwładny znak woda samotna została
21208  3,  3 |                             wzywał z głębi ducha, ze wszechwładzy serca, z całej piersi wołał
21209  2,  2 |                           jakoby znak hieroglificzny wszego żywota, napisany w chwili
21210  3,  13|                         chłopskie podsadzanie się ze wszej potęgi. Te same kamienie,
21211  3,  2 |                              ułani powciągali na się wszelakie odzienie, co tylko kto miał.
21212  2,  1 |                       stangretów, lokajstwa, łyków i wszelkiej gawiedzi z miasta. Nigdy
21213  2,  3 |                    niecierpliwość sprzeciwiającą się wszelkiemu nabożeństwu. Za drzwiami
21214  2,  24|                     Łojewskiego. Oddział ów szedł ze wszelkimi ostrożnościami, mając o
21215  3,  6 |                       zdobycia Raszyna trzeba przede wszyskim zdobyć topiele Kawki. Topiele
21216  1,  8 |                        jednym pogłaskaniem uciszyłeś wszystkę burzę męczarni?~Ty wiesz,
21217  3,  4 |                           deski! Struny żywe, struny wszystkogrające nie zabrzmią już! Skonała
21218  2,  5 |                           starych ksiąg, wspaniałym, wszystkowiedzącym uśmiechem i gorzkimi a szczerymi
21219  2,  7 |                              ciał ludzką namiętność. Wtargnąwszy na te wyżyny, odtrącali
21220  3,  3 |                       Hiszpanie zdążyli zliczyć ich, wtargnęli przemocą na wierzchołek
21221  1,  10|                         owdzie gaje młodej leszczyny wtargnęły nawet w ulice, gracowane
21222  3,  3 |                              swym siodłem. Od chwili wtargnięcia z pułkiem jazdy na prawy
21223  1,  2 |                            oczyma.~W koło tańczących wtłoczyły się saneczki arlekina i
21224  3,  9 |                            którego wsiadła konnica i wtoczono sześć dział. Sokolnicki
21225  3,  2 |                         przez kilku beczułkę z winem wtoczyli na ołtarz i ustawili na
21226  1,  1 |                           cesarza i króla Franciszka Wtórego, zostałem.~- Toś waćpan
21227  1,  2 |                            nie wiedząc, o co chodzi, wtórowali temu głosowi.~Słysząc dokoła
21228  1,  2 |                              się, basy niestrudzenie wtórowały, a klarnet rzewliwie przyśpiewywał.~
21229  3,  6 |                              tamtego za ramię po raz wtóry i otwierając nim drzwi na
21230  2,  14|                             po co się do moich spraw wtrącasz! Ja politykuję...~- A no,
21231  3,  6 |                            jakoby w ciemność bojaźni wtrącone.~Sokolnicki noga za nogą
21232  1,  13|                      Ponieważ badany nie odpowiadał, wtrącono go w środek kolumny i przymuszono
21233  2,  2 |                              wnętrzności żył swoich, wtulić całego w serce rozszarpane
21234  3,  3 |                            słuchała strzałów z głową wtuloną w ramiona, blada i struchlała.
21235  2,  17|                             nazywają marynarze grand wual de mizen, czasami ino rozciągnie
21236  1,  17|                            starym wiarusom, których "wujaszek"- szkorbut zagryzał, butelczyny
21237  1,  1 |                             matki. Teraz rozmawiał z wujem, ale jednocześnie śniło
21238  1,  1 |                        idziemy w knieję.~- Aż nadto, wuju.~- Nadto, nie nadto. Skoro
21239  2,  1 |                              jesteś owładnięty przez wulkaniczne ognie patriotyzmu d'antichambre
21240  3,  3 |                       pracowicie, jak bezsenna praca wulkanu urabia formę krateru. opiewał,
21241  1,  13|                           ogółem wiary, w Mantui pod Wurmserem siedzącej. Z nich to załoga.
21242  2,  20|                           wysapał wąsal. - Skoro mię wwalą na tortury, przynajmniej
21243  2,  17|                             moi co do jednego prawie wwalili się w mogiły z głuchą rozpaczą.
21244  3,  5 |                        drzwiach i do biesiadnej izby wwaliło się kilku olbrzymich lansjerów
21245  1,  1 |                              przed niskimi drzwiami. Wwalono sarny na sanie przy pomocy
21246  3,  4 |                            zagłębiał się w Tyczenie, wwiadywał w pożądanie, żeby już spocząć
21247  2,  11|                              zwojów. Potworny kaktus wwiercał w szczeliny skał i ścian
21248  3,  3 |                          wstydu wlezie w mur, że się wwierci w ziemię.~Krzysztof co prędzej
21249  1,  3 |                          uśmiechając się łagodnie. - Wyadministruję miętką trzydziestkę i fenig.
21250  2,  21|                           szczegółowo, uważnie rzecz wybadał. Potem oddał swemu dowódcy
21251  1,  9 |                         Nieprawdaż?~- Tak, mogę... - wybąknął Rafał.~- A więc właśnie,
21252  2,  13|                        raison kochać, jest to bowiem wybawca z nurtów Wisły twego brata,
21253  2,  13|                            papa ma przed sobą mojego wybawcę z nurtów Wisły. Sam we własnej
21254  3,  3 |                        ślepego, od haniebnej śmierci wybawił, babów za ciebie ze sześć
21255  2,  1 |                        ryczeć rotmistrz - że chcecie wybić ostatnią źrenicę wolności
21256  3,  10|                     żołnierze ordynansowi wbiegali i wybiegali ze dworu.~Obiad, naprędce
21257  1,  1 |                              ganku i zza węgłów domu wybiegło kilku ludzi. Jedni wysadzali
21258  3,  6 |                           głębin przezroczystej wody wybiegły jasne pędy tataraku. Było
21259  2,  22|                           bardziej. - Każde sto koni wybiera trzech oficerów, jak za
21260  3,  17|                            do stajni oglądać konie i wybierać dla Rafała wierzchowca.~
21261  3,  6 |                      stodołami, sypano również fosy, wybierano rowy, stawiano za nimi podwójne
21262  2,  1 |                            Masz tu pokojów bez liku. Wybierz sobie, który ci się podoba,
21263  3,  3 |                               pokażę ci cały bukiet. Wybierzesz, co ci serce podyktuje.
21264  1,  13|                            woli! BcSgdał, Bóg wziął. Wybij to sobie z głowy. Teraz
21265  2,  12|                              Żółta, czerwonawa glina wybija się w nich spod jałowej
21266  1,  7 |                             psów. W innych momentach wybijała się na wierzch cisza. Ledwie-ledwie
21267  1,  8 |                       rabunku sklepów żydowskich, do wybijania szyb, odrywania okiennic... ~-
21268  3,  5 |                              Ale roni rozebrali mur, wybili dziurę w baszcie narożnej
21269  3,  11|                             strzelają, bo kanonierów wybito. Pułkownik sam pracuje.
21270  2,  22|                           rękawicy wsunęła się przez wybity otwór i ujmowała właśnie
21271  1,  1 |                     zburzonych ścian, na krawędziach wybitych okien leży.~To ruiny ariańskiego
21272  2,  1 |                        figury snuły się i biegały za wybitymi szybami...~Dopiero połowa
21273  3,  13|                              oczy na to okno obrócą, wybladłe milczenie zalega ciżbę.
21274  2,  1 |                           nimi. Jedni z graczów byli wybladli po nocy niespanej, inni
21275  2,  9 |                         grabarz z trumną najdroższą. Wybladły, na drżących nogach, zlany
21276  1,  7 |                        zapadł, w owym dalekim dworze wybłysły światła w trzech oknach.
21277  1,  11|                              tyle. Wpadli na szeroką wyboistą drogę, która prowadziła
21278  3,  17|                               po wertepach drogi, po wybojach i kamieniach, ostrożnie
21279  1,  1 |                          sanie, zbyt ostro toczyły w wyboje.~W pewnym miejscu, gdzie
21280  3,  3 |                        powiem ci na ucho, mniszeczek wybór arcygodny. Są tak apetyczne,
21281  1,  16|                              bo chodziło o kreski na wyborach albo tam o co. Ale teraz!
21282  1,  10|                         Kamil - le flacon!~- Ach, to wyborne, Kamilek - le flacon!~-
21283  3,  1 |                          Wybrani zostali do kompanii wyborowej konnej za wzięcie Jedwabny
21284  2,  20|                             drogę.~Osoby ułatwiające wybrały kilka punktów po nadrzeczu,
21285  3,  1 |                             służbie sztabu generała. Wybrani zostali do kompanii wyborowej
21286  3,  3 |                               Cedro stał przed swoją wybranką i patrzał na nią blady jak
21287  1,  3 |                             coraz twardszy. Wreszcie wybrnęli i znaleźli się na pochyłych
21288  2,  18|                              przemarzali dla waszych wybryków!~- Lepiej, żeby nas wyjeżdżających
21289  1,  11|                            reguł życia, zabaw, metod wybryku, kształtów modnego kaprysu,
21290  3,  6 |                              smutkiem taczały się po wybrzeżach wiosennego smugowia. Dusza
21291  1,  14|                       mrocznego dnia styczniowego na wybrzeże Lunettes. Już od miesiąca
21292  2,  7 |                            Morze. Ciskał weń z nagła wybuchający pocisk burzy. Kiedy przeciwko
21293  1,  2 |                             na obraz płomieni prędko wybuchających. Wtedy przez krótkie chwile
21294  3,  3 |                            się trzęsły. Z duszy jego wybuchała zaciekłość, a z ust rwał
21295  1,  13|                             niby z otwartych grobów, wybuchało to przedziwne snycerstwo.
21296  3,  6 |                         wylękłego dziecka. Z Raszyna wybuchła naraz kanonada wszystkich
21297  3,  3 |                         napastujących albo uśmierzał wybuchłe w rowach na podobieństwo
21298  1,  17|                             na statek, który z racji wybuchłej wojny utknął w jakimś porcie.
21299  2,  9 |                          chwilą coraz dziksza pomsta wybuchnęła w piersiach, zapaliła mózg
21300  1,  8 |                           jeszcze w życiu. Coś w nim wybuchnęło jak słup ognia. Nie mógł
21301  1,  2 |                            tonie, że wszystkie sanie wybuchnęły śmiechem radosnym, prawdziwym
21302  2,  14|                               cha!... szkołę umyślił wybudować tu w Stokłosach. Sam powiedz,
21303  3,  15|                         drzewa miłosnego cercis, gdy wybujały niesłychane kępy fiołków,
21304  1,  11|                           żądzami, pełen namiętności wybujałych aż do szaleństwa, piął się
21305  1,  4 |                          jedno, dwa "mośćbrodzieju", wycedzone w taki' sposób, że skóra
21306  3,  13|                       leciały obces, ale jak do nich wycelowali rzędem, skryły się, psubraty,
21307  2,  20|                           piękne jak z ciszy nocne j wychodząca muzyka i młode jak kłęby
21308  1,  7 |                           rozesłanej pszenicy, ledwo wychodzące z szarej roli pióra jęczmienia.
21309  1,  7 |                             za progiem, ujrzał brata wychodzącego z sąsiedniej izby. Kapitan
21310  3,  15|                           małą izbę narożną z oknami wychodzącymi we dwie strony świata. Widać
21311  1,  1 |                          krajzamcie osiedli. Tam się wychowałem. Ojciec mój był mandatariuszem
21312  1,  3 |                     austriackiego gimnazjum, budzili wychowańcy tak zwanego sztyftu, czyli
21313  2,  1 |                              żeś to ty jego poniekąd wychowanek. Bo tu, uważasz, nikt z
21314  2,  1 |                         kostiumie. Ci ludzie dobrego wychowania, dziedzice wielkich dostatków,
21315  1,  15|                        studiów, chciał widzieć swego wychowanka na jakimś urzędzie, które
21316  3,  14|                          Żydy, bo już snadź za ojców wychrzczone. Dawne wychrzty, jednym
21317  3,  14|                             ojców wychrzczone. Dawne wychrzty, jednym słowem. Nawet mi
21318  2,  21|                             jak ciepłe usta dziecka, wychuchało sobie głęboką donicę w zaspie,
21319  3,  9 |                      Pelletier rzucił się na koguta, wychudłego na przednówku w kątach pańszczyźnianego
21320  3,  6 |                              Pociągnął suchą ręką po wychudłej twarzy, przetarł blade oczy
21321  1,  7 |                           podstarości.~Para starych, wychudłych szkap, odwieczna dropiata
21322  2,  24|                              pod Pruską Iławą. Wieść wychwalała ten bój jako zwycięstwo.
21323  2,  8 |                      błogosławieństwo nieba i ziemi, wychwalanie wszystkiego, co jest pod
21324  3,  12|                        powstał w całym domu. Poczęły wychylać się kobiece figury, wyległa
21325  2,  22|                            Krzysztof - nim ten toast wychylę w imieniu Galicji...~- Co
21326  2,  22|                         sobie nowy kieliszek. - Chcę wychylić ten drugi kielich za zdrowie
21327  3,  5 |                      podwórze domu. Na jej spotkanie wychyliły się ze drzwi i okien figury
21328  3,  1 |                       księżyca. Te dwa wełny morskie wychyną jeden za drugim z otworzeliska
21329  2,  19|                            śpiżowy głos dzwonu.~Tłum wychynął z ulic i wwalił się na wały,
21330  3,  3 |                            do biegu. Ale skoro tylko wychynęli z dołu na wyżynę gruzów
21331  1,  1 |                            skarpach pełza z wysoka i wyciąga kolczaste, żebracze badyle.
21332  1,  12|                          myślał - nie są jak żebracy wyciągający rękę? Udają ludzi wierzących
21333  3,  6 |                           rękoma, rujnowano zasieki, wyciągano dyle. Książę Józef wezwał
21334  1,  5 |                       bezdroża. Przystanęła czasem i wyciągnąwszy szyję brała chrapami powietrze.
21335  2,  10|                            swoją przywykłeś nazywać, wyciągnę ją na długość rozleglejszą
21336  3,  1 |                             i wstanie z niej bałwan. Wyciągnie posłuszne barki w stronę
21337  3,  6 |                              popiołu, przeniósł go w wyciągniętej ręce o cztery cale przy
21338  3,  8 |                           wód, z zalewisk, z szeroko wyciągniętych ramion Wisły. Wózek szybko
21339  3,  6 |                          krokiem szedł z wolna przed wyciągniętym frontem. Mijając pułkownika
21340  1,  3 |                           myślałem.~- No to ją tylko wyciągnijmy na brzeg...~- Zaraz. Muszę
21341  3,  3 |                             jednej gałęzi cyprysa, z wyciągnionymi rękoma. Nie widział nikogo.
21342  2,  1 |                           pędzla" pana Smuglewicza i wycie tych oberwańców w języku
21343  3,  1 |                              dość szeroko zakreśloną wycieczkę po kraju?... I to już niemożliwe.~
21344  2,  2 |                            dojrzewa, że jabłka wonne wyciekają z żył prętów, że czerwienieją
21345  2,  17|                              gdzie tyle krwi naszych wyciekło w fosy - i przez to miejsce
21346  3,  1 |                             srebrnymi batami i nićmi wycięła w najwyższy kres, a za chwilę
21347  1,  1 |                            szlachcic-cały byście las wycięli!~- Ij, wielmożny panie,
21348  3,  14|                          deszcz, wicher ze świstem i wyciem leciał ulicami. Bramy były
21349  3,  12|                          zagarnęli pod światło okna. Wycierają do sucha oczy, żeby jak
21350  3,  2 |                        wszelkich środków, jak usilne wycierania, puszczanie krwi, struganie
21351  3,  14|                           prawie dolinie drzewa były wycięte. Pniaki tylko sterczały.
21352  1,  5 |                          śniegowym, dotarł do otworu wyciętego w drewnianej okiennicy.
21353  3,  6 |                         przede wsią zwarte opłotki i wycięto drzewa, które mogłyby nieprzyjacielowi
21354  3,  9 |                            że pastuch tak po swojsku wycina na ligawce. Chłopi miejscowi
21355  1,  2 |                           cieślowie takie topory,~Że wycinają lasy i bory...~Jednak ty
21356  3,  9 |                             około szańca z taczkami, wycinających rzezakami darninę, zatrudnionych
21357  1,  17|                              usilniej sypano szańce, wycinano drzewa i zbrojono się według
21358  3,  9 |                              bez darni. Jak wiadomo, wycinki przed narożnikiem frontowym
21359  3,  6 |                        siebie komendy:~- Nabij!~- Za wycior!~- Przytkaj zapał!~- Po
21360  2,  7 |                             Z wielkich pniów świerka wyciosane były ściany chaty, jakoby
21361  3,  4 |                              głupota, łzy mi gorzkie wyciska z oczu. Wyrzekłeś się bohaterstwa
21362  1,  3 |                        polowy końcem patyczka zaczął wyciskać jad z pęcherzyków pod jej
21363  1,  3 |                          zimne spojrzenia tych osób, wyciskając na jego czole piętno hańby.
21364  1,  8 |                          oprawioną w zieloną skórę z wyciskanym złotym brzegiem, otworzył
21365  2,  20|                              ze ślicznymi złoceniami wyciśniętymi na rogach i grzbiecie. Otworzył
21366  2,  23|                        rycerze jak niepyszni musieli wycofać się i szukać schronienia
21367  2,  17|                             w kaszy. Żołnierz stary, wyćwiczony, w stu bataliach się terał.
21368  3,  3 |                           tych sześciu tygodni ułani wyćwiczyli w sobie instynkty tropicieli
21369  3,  6 |                        żadnego w tej jeździe ruchu i wyczekawszy sporą chwilę Rafał posunął
21370  1,  10|                            na nic podbiło. Tu będzie wyczekiwała na swego, aż ci osmętnieje
21371  1,  11|                          zniewag.~Wlekło się krwawe, wyczekujące milczenie. Tylko dokoła
21372  3,  4 |                   niewiadomego metalu, była ku niemu wyczekująco i groźnie zwrócona.~- Jakie
21373  2,  17|                           kto to na one nasze męstwo wyczekuje. Uczyli my się tego jak
21374  1,  7 |                           końskich oczu, do ich siły wyczerpanej, do oczu przeżytych, a tak
21375  2,  2 |                            siły, która nigdy się nie wyczerpie, potęgi, która była, jest
21376  1,  1 |                             ledwie dające się ciałem wyczuć westchnienia czy ciche jęki,
21377  3,  9 |                           marszem. Miał słuch bardzo wyczulony i pewien w sobie obmierzły
21378  3,  2 |                              uzdę, podpiersie... Gdy wyczuwał rękoma gorąco we wzdętym
21379  1,  9 |                           Ciosami coraz mocniejszymi wyczyniało ze srogich dźwięków, z martwego
21380  1,  13|                          odrobić wszystko i w mękach wyczynić wielkiego ducha. Co do mnie,
21381  1,  1 |                              Strzelec w mgnieniu oka wyczyścił miejsce, śnieg zgarnął,
21382  2,  21|                            polerowanych rzemieni, od wyczyszczonej stali...~Kalwicki stanął
21383  2,  17|                         wzięli z polska po węgiersku wyczytywać, kto to na one nasze męstwo
21384  3,  6 |                             na palcach, kiedy Fiszer wyczytywał z papieru.~- Masz tedy,
21385  2,  10|                             jękiem, z okrutną skargą wydają z łon ten sam głos odwiecznej
21386  1,  14|                              Bili się na śmierć, nie wydając jęku ni krzyku zachęty.
21387  1,  10|                            ta sprzedaż... A może już wydałem?... Zaraz sobie przypomnę...
21388  1,  17|                          ziemi: podstępnie, na hańbę wydałeś zbiegów!~- Patrz teraz w
21389  2,  24|                              przyjdzie za koński łeb wydalić abo pałaszem ciąć z góry
21390  3,  6 |                           Już teraz za Kawkę się nie wydalimy, boby nas w nią wegnali
21391  2,  13|                            Wisłoki i odwieczne aleje wydały z głębin swych głos stary
21392  1,  10|                              na miejscu sprzedać. Ja wydam mojemu komisarzowi polecenie,
21393  1,  17|                             i Królewskiej Mości będą wydani każdy z osobna pułkowi i
21394  1,  14|                   Talleyranda?~- Byłem nawet na balu wydanym przez niego na cześć Józefiny
21395  2,  2 |                        dziecka, stracenia go z oczu, wydarcia z ramion? Cóż jest gorszego
21396  2,  9 |                              chwyciło go za ramiona, wydarło nóż zza pasa. Poczuł, że
21397  3,  17|                              zboczach górskich, kupy wydartego z ziemi jałowcu, który palono
21398  1,  17|                              z nich obskoczona. Broń wydarto. Z kompanii najbliżej mostu
21399  1,  15|                              tak doskonałym zbiegiem wydarzeń, nie chcąc czasu tracić,
21400  1,  15|                          usiłował ściśle kontrolować wydatki pupila, który rzucał pieniądze
21401  3,  3 |                              kupił geniusz wodza. Im wydatniejsza była siła tego geniuszu,
21402  3,  2 |                         ukrytą w dłoniach. Śmiesznie wydatny a doskonale okrągły brzuch
21403  2,  1 |                           ogromną głowę z nadzwyczaj wydatnymi rysami twarzy. Oczy jego
21404  2,  22|                      starania. Otoczeniu mogłoby się wydawać, że ja po prostu sam się
21405  3,  11|                         dowódcę. Istotnie Sokolnicki wydawał w tym miejscu rozkazy. W
21406  1,  14|                          dalece, iżeś w jego imieniu wydawał- rozkazy, jakie uznałeś za
21407  3,  15|                             niedostępnymi szlakami i wydawali na śmierć bezpiecznie śpiących
21408  1,  17|                              rękę urządzaniem żarn i wydawaniem porcyjek chleba żołnierzom,
21409  3,  3 |                             chciała wola powszechna, wydawano nań wyrok gorącym prawem,
21410  1,  13|                        księżyca.~Skończywszy rozkaz, wydawszy cały szereg ustnych poleceń
21411  3,  4 |                          ostrych kantów, ziarnistych wydęć kamienia.~- Tyżeś to jest,
21412  1,  1 |                            Ja do tego kraju ze Lwowa wydelegowany, kiedy po nieszczęśliwych
21413  1,  16|                              czernidła. Wciągając na wydelikacone nogi te statki Rafał zatrząsł
21414  2,  20|                              garścią, Każdy ruch rąk wydelikaconych, przejrzystych prawie od
21415  3,  3 |                           pierwszy na wąskie, kręte, wydeptane tupnie z cegły, rozwarły
21416  3,  13|                            Przy wejściu kropielnica, wydłubana w głazie kwarcytu. W głębi,
21417  3,  13|                       okienka. A okienko, okienko... Wydłubane w murze niewiarogodnej grubości,
21418  3,  3 |                              worku, a oficer chodził wydłuż muru.~A nazywaj się i jak
21419  3,  3 |                            dziur w olbrzymich domach wydłużonego placu sypnęły się na nich
21420  1,  3 |                              rzece.~Wszystkie twarze wydłużyły się i oczy rozwarły.~- Na
21421  1,  17|                         rośnie przed upadłymi oczyma wydma piaszczysta gdzieś w kraju,
21422  1,  14|                            to samo tam, w czerwonych wydmach, u brzegu pustyni? Czy też
21423  2,  12|                         ukazywało się stojące między wydmami miasteczko, to znaczy -
21424  1,  8 |                         mojej młodości zmienił się w wydmę piaszczystą. Boli mię szelest
21425  2,  17|                        Poszarpuje ino nasze korwety. Wydmie dolne żagle, naciągnie,
21426  3,  9 |                         Świdrach oraz na okolicznych wydmuchach litego piasku. Radość była
21427  1,  4 |                         tylko odczuwał, że tęskni do wydobycia się - do szaleństwa. Krzyczał
21428  2,  22|                        Podnieśli tę deskę z trudem i wydobyli nabitą fuzję oraz jakąś
21429  1,  2 |                             jego taflę i ledwo-ledwo wydobyły się z wody. Brzegi rzeczki
21430  2,  7 |                        żywicy. Czystą rozkosz z serc wydobytą i ukazaną w zewnętrznym
21431  3,  11|                      austriackimi ładunkami niedawno wydobytymi z ratusza.~- Dokąd idziesz? -
21432  2,  17|                           Przez zaciśnięte jego zęby wydobywało się bezwiedne świstanie
21433  1,  1 |                          pana, inni zabierali się do wydobywania z sanek zwierzyny. Na gumnie
21434  2,  12|                       okrzykiem żachnął się w tył i, wydobywszy szkiełko w rogowej oprawie,
21435  3,  15|                             A jakże myślisz stąd się wydostać? Boć sam jeden nie wyjdziesz,
21436  3,  4 |                             czy oko chwycić usiłuje, wydostają się z szarości nie jak obrazy
21437  2,  2 |                              pełnym blasku piękności wydostaje się nad ziemię i łączy z
21438  3,  8 |                          oraz rogatek Bródzieńskich. Wydostawszy się z obrębu szańca przedmostowego
21439  2,  9 |                             wreszcie zimno podziemi, wydrążeń omurowanych i jam we wnętrznościach
21440  1,  12|                             obrócił, i zobaczył małe wydrążenie w murze. Tam leżał lew brązowy,
21441  3,  3 |                           Zwartym kuszczem stały nad wydrążeniem starej cysterny, zawsze
21442  3,  6 |                          kierunkach. Były to wielkie wydrążone kule z żelaza, napełnione
21443  1,  12|                              znalazł się w korytarzu wydrążonym w grubym murze. Miał fosfor
21444  2,  12|                           chwilę coś przedsięweźmie: wydrze mięso foszmanom albo zerwie
21445  3,  11|                            na tę pozycję, jeszcze ją wydrzesz!~- Nie mam sił żadnych... -
21446  1,  9 |                    Olbromskiego?~Rafał ledwie zdołał wydusić z siebie głos: - Tak jest.~-
21447  3,  3 |                          podwórza, bo nas tu zejdą i wyduszą jak gniazdo myszów. A pal
21448  1,  5 |                      osiadając na zaspach, jak wiatr wydyma z dachu długie jego żagle,
21449  2,  21|                          ciżmach, dumnie i swobodnie wydymając usta. Kamerdyner skłonił
21450  2,  18|                     dyplomatyczne, więc nie będziesz wydziedziczony ani pozbawion dziedzicznego
21451  1,  14|                              aczkolwiek wyklął mię i wydziedziczył za objawiony jakobinizm
21452  2,  14|                            nas jak fiskus, akcydensa wydziela jak skąpy dziadzio. Toż
21453  1,  4 |                            odmierzano koniom obroki, wydzielał chałupnikom przychodzącym
21454  2,  12|                     widnokrąg. Z niego przywykłe oko wydzieli mgliste smugi lasów, bliżej
21455  3,  6 |                              Reszta w pole.~W moment wydzielono konwój, a zmniejszony półszwadron
21456  3,  6 |                           eskortował odrębny patrol, wydzielony z kompanii, w kierunku Falent
21457  2,  7 |                             schylać się nad każdym i wydzierać z niego, gdy śpi, zelżywe
21458  2,  21|                          całe miejsce. Nieporęcznie, wydzierając sobie wiosło, to docierali
21459  2,  9 |                        piorunów, o halnych wiatrach, wydzierających z łona gór przepiękne chmury...
21460  3,  17|                      forsownie karczunek nieużytków, wydzieranie jałowców i wynoszenie kamieni.
21461  2,  1 |                      strącone z wysoka, którymi ktoś wydzwaniał marsza. Tu i owdzie w oknach
21462  3,  1 |                           ogromny bałwan na morzach, wydźwignęli się nad obszarem milczącym
21463  2,  2 |                             bagna grzechów ludzkich, wydźwignie z błot Arymana i stanie
21464  1,  7 |                          leży ramieniu i że to my ją wydźwigniem. Gdym wrócił do dom i zaczął
21465  3,  11|                             sposób, że wewnątrz nich wydźwignięto świetnie zamaskowane ziemne
21466  1,  10|                         miało się już ku wieczorowi, wyfraczony sługus wszedł do stancji
21467  1,  3 |                            Wreszcie słowo skrzydlate wyfrunęło z jego łacińskiej gardzieli:~-
21468  1,  13|                               Niech się Chadzkiewicz wygada! Towarzysze niedoli...~...
21469  2,  1 |                             podoba!~- Dajcież mu się wygadać... - rzekł Jarzymski.~-
21470  1,  1 |                             oko wszystkie i zębcami! Wyganały dzika tylego jak bawół wprost
21471  3,  3 |                               Szukał oczyma kapitana Wyganowskicgo.~W owej chwili za bandą
21472  3,  3 |                         Młodszym.~Miał zamiar rzucić Wyganowskiemu prosto w nos inne przezwiska,
21473  1,  1 |                              do takiego gada chcieli wygarnąć... A jakby go też człowiek
21474  1,  1 |                              pod tym bukiem niejeden wygarnął. Czasem to tam nawet dłużej
21475  2,  21|                     rozdziera brzeg swego rajtroka i wygarnia zaszyte złoto.~- Co robisz,
21476  1,  3 |                              mocy w barkach, poczęli wygarniać z głębin kłęby wodne. Dziób
21477  3,  1 |                           przestwory wodnej równiny. Wygasł powoli ostatni przebłysk
21478  1,  14|                             z tchórzostwa. Po prostu wygasła we mnie wiara w jej doniosłość.~-
21479  2,  7 |                      zamieszkały na nowo małe, dawno wygasłe, dobre dusze dziecięce.~
21480  3,  3 |                           jak snące raki, a wreszcie wygaśli kolejno w dusznej, kamiennej
21481  3,  1 |                               nim go przyjęto. Stare wygi niechętnie widziały między
21482  2,  10|                            błyskawicznych skurczów i wygięć nie do uwierzenia. To elastycznie
21483  3,  3 |                           Zatrzęsła się, załopotała, wygięła ramiona. Nogi zaplotła jedną
21484  1,  10|                         łabędziem" dla kształtu pnia wygiętego jak szyja ptasia. Ogromna
21485  2,  13|                              francuskim, esowate, na wygiętych nóżkach z rzeźbionymi kwiatami
21486  1,  3 |                          szyby. - Wiosła się pod nim wyginają jak pióra. Ach, Boże...
21487  1,  10|                        barwie żmii strzelały w górę, wyginając się wężowo jak gibkie i
21488  2,  11|                               Na krańcach widnokręgu wyginał się lśniący łuk morski,
21489  1,  17|                          którzy szelestu jego kroków wyglądają. Runął na wznak i zamknął
21490  2,  20|                            widzianą twarz... Obadwaj wyglądali przepysznie w swych, jakoby
21491  3,  15|                         śmierci.~- No, żartuj zdrów! Wyglądasz jak koń andaluzyjski, dobrze
21492  3,  11|                      Wszystkie ich załamania, okapy, wyglądy, dymniki i dziury widać
21493  1,  14|                           Proszę cię - mówił Gintułt wygładzając koronkę swego żabota - nie
21494  2,  2 |                     poganinem...~Książę przez chwilę wygładzał niecierpliwie w ręku kartę
21495  3,  10|                            Co za koń! co za statura! Wyglancowali cię, wyszwarcowali... Nie
21496  1,  7 |                          usiłowały tyle już wyrobić, wygłaskać, żeby młodszy mógł przyjść
21497  2,  18|                      Podniósł swój w górę i usiłował wygłosić jakiś toast czy wypić czyjeś
21498  1,  7 |                              sen swój wieczny, młody wygnaniec ledwo zrozumiał, co do niego
21499  1,  17|                      niedawno. Gintułt przycupnął na wygniecionym posłaniu i wnet usnął. Miał
21500  3,  3 |                             tak, żeby razem zgasły i wygniły żyjące potajemnie, zdradzieckie
21501  3,  6 |                              Pęcic. Olbromski ujrzał Wygodę opuszczoną, w płaskich polach.
21502  1,  16|                              dla dobra krów, ani dla wygody cieląt, ani dla gęsi, ani
21503  3,  6 |                             ostrym' cwałem sunęła ku Wygodzie.~Rafał spiął Bratka ostrogami
21504  2,  14|                            wybrany, żeby przerznął i wygoił sapowatą od wieków niwę,
21505  3,  8 |                             mięsisty, pałkowaty nos, wygolone wargi grubych ust, każdy
21506  1,  1 |                             mężczyzna młody jeszcze, wygolony, przystojny, ubrany z dajczerska
21507  2,  21|                            lewo, w wąski, wygrodzony wygon, wiodący w dół ku rzece.
21508  2,  24|                         ostanę i ciebie, prawi, stąd wygonię, a swoich Michałków na twoją
21509  1,  8 |                          takich warunkach... Właśnie wygotowałem na piśmie plan, obliczenie...~-
21510  2,  13|                    zabudowane, gdzie pleciak wiklowy wygradza każdy zakątek, każdą ścieżkę.
21511  2,  1 |                             grę. Z dziesięciu robrów wygrał siedm większych i zakłady,
21512  2,  17|                         gdzie my niesłychaną batalią wygrali, a ja nogę oto postradał.~-
21513  1,  15|                            kilkudziesięciu reńskich. Wygrane dawały możność tajemnego
21514  3,  9 |                             podała wieśniakom sposób wygrodzenia dróg, ścieżek, ogródków,
21515  3,  2 |                         deszcze, była z obudwu stron wygrodzona niewysokimi płotami z surowych
21516  2,  21|                           zawrócić na lewo, w wąski, wygrodzony wygon, wiodący w dół ku
21517  3,  9 |                              doglądający krów wesoło wygrywał na fujarce. Przywołano go
21518  2,  17|                             nie zajmował się myślą o wygrywaniu bitew, o sławie. Serca zlodowaciały,
21519  3,  2 |                         Zahuczały organy, na których wygrywano skocznego sztajerka. W jednej
21520  3,  1 |                          wilków i żubrów mocniejszy, wygryzł z dziedziny? Któż przed
21521  3,  16|                             wstał z miejsca i począł wygrzebywać w lotnym piasku dół grobowy.
21522  2,  8 |                            wypoczywali jak na puchu. Wygrzewali się w słońcu przy otworze
21523  3,  13|                          rosły osłonione od wiatru i wygrzewały się w cieple zacisza. Biała
21524  2,  2 |                         Antoni w świętych marzeniach wyhodował nadziemską duszę swoją!
21525  3,  12|                          okiełznał przepyszne konie, wyhodowane pod pańskim okiem, w ciemności,
21526  1,  17|                              soki ze dżdżu od drzewa wyhodowanego ze krwi? Czyjeż oczy wyleją
21527  1,  13|                             myślał książę-muszę i ja wyimaginować sobie jakiego tyrana i znienawidzieć
21528  1,  5 |                          jego końce miały kwadratowe wyimki, czyli zęby do chwytania
21529  3,  1 |                             tłum wąsalów, ogorzałych wyjadaczów, mocarzów, cyników i poszukiwaczy
21530  3,  12|                             wrony na szczytach drzew wyjadają już pracowicie od wczesnego
21531  1,  7 |                              rozmowy.~Żołnierz znowu wyjąknął swoje: "Według!" - i odszedł.
21532  2,  21|                               Ze dworu już wrócił po wyjaśnienie, gdzie tu najbliższa wieś
21533  2,  22|                          Podali mu swoje marszruty i wyjaśnili z uszanowaniem, że udają
21534  3,  3 |                          numantyńskich. Wprawdzie są wyjątki, ale o tym później...~W
21535  3,  10|                            dumę o tym, czego nic nie wyjawi krom niego, o uczuciach
21536  1,  2 |                          pokoju i zaczął mu ze łzami wyjawiać najsekretniejsze swoje tajemnice.
21537  3,  15|                               za niuch dobrej tabaki wyjawiający wieść pożądaną, najczęściej
21538  1,  11|                     spoglądali, chociaż strzegli się wyjawienia niechęci. Jeden był rówieśnikiem
21539  3,  3 |                           białych jak śnieg skupień, wyjawiła się twarz blada, z oczyma
21540  1,  7 |                      wiedzieć o tym wszystkim, co ci wyjawiłem. Ale... któż wie, co się
21541  1,  8 |                          gdyby obietnicę tajemniczą, wyjawioną przez głos obcy, głos pełen
21542  2,  1 |                           rąk cześnik zgodził się na wyjazd syna. Od tego dnia zadęły
21543  3,  7 |                          skłoniło wówczas do nagłego wyjazdu - to tylko wyznać jestem
21544  3,  15|                          wydostać? Boć sam jeden nie wyjdziesz, a oddział, ile wiem, musi
21545  2,  17|                            generał. Inną myśl podał. Wyjdźmy, prawi, cichaczem z Modeny
21546  1,  7 |                              martw się, Rafciu. I ja wyjechałem, a raczej wyszedłem, bez
21547  3,  7 |                     Postąpiłeś ze mną tak dziwnie... wyjechałeś bez słowa oznajmienia.~Olbromski
21548  3,  2 |                           zębata woda. Mantelzak, po wyjęciu pistoletów z olstrów, przeważał
21549  2,  22|                           ale nawet z własnej ochoty wyjednał stancyjkę we dworze na nocleg
21550  3,  6 |                        garście mazurskie. Tylca lanc wyjęli z rzemiennych u strzemienia
21551  1,  16|                              ze wzgardą - jeżeli kto wyjeżdża, to do Klimontowa albo do
21552  2,  18|                         słyszysz? powiedz mu to, żem wyjeżdżając wiedział, jaką spełniam
21553  2,  18|                         wybryków!~- Lepiej, żeby nas wyjeżdżających jak najmniej oczu widziało.~-
21554  2,  19|                             Floriańska była zawalona wyjeżdżającymi i wjeżdżającymi wozami,
21555  1,  7 |                               co powiedział:~- Jakem wyjeżdżał-zaczął tonem objaśniającym-to nawet
21556  1,  1 |                              lat z tych oto Wyrw nie wyjeżdżałem i nie wyjadę. Nie wyjadę,
21557  3,  12|                              ciężko chorego księcia. Wyjeżdżali nad ranem przez Krakowską
21558  2,  24|                             chorążych regimentowych, wyjeżdżały małymi komendami w kraj
21559  1,  1 |                           Trzydzieści lat z domu nie wyjeżdżam, a teraz dopiero na kulig
21560  2,  22|                     Koniecpol. Dopieroż jednego razu wyjeżdżamy z lasu: rzeka okropna przed
21561  3,  10|                                 Na wzwiady pan poseł wyjeżdżasz, siły narodowe zza żyta
21562  1,  6 |                            sekretnym sposobem: "Kulę wyjm, ciśnij na ziemię i zadepcz
21563  1,  3 |                             na piersiach i ostrożnie wyjmował z kieszeni cybulasty zegarek.
21564  3,  6 |                            Wódz zsiadł z konia i nie wyjmując z ust krótkiej fajeczki
21565  1,  17|                         puste jak wymiótł. Tam i sam wyjrzała z bramy kędzierzawa głowa
21566  2,  17|                           sakwy. Spod grubej opończy wyjrzały resztki uniformu.~- Skądże
21567  3,  3 |                             klasztoru franciszkanów, wyjrzawszy zza węgła ujrzeli garść
21568  1,  17|                        samymi bramami miasta do śluz wyjściowych.~Kiedy jeszcze stały nad
21569  1,  7 |                           nimi jakby ogromna polana, wykarczowana w boru. Rozdzielały ją piaszczyste
21570  3,  3 |                             piersiach. Ledwie zdołał wykaszlać:~- Mademoiselle...~Stała
21571  1,  8 |                               mości panie... - cicho wykaszlał chory.~Książę Gintułt leniwym
21572  2,  21|                       towarzysza, a, skrzywione usta wykaszlały:~- Krzyś... boisz się?~Tamten
21573  3,  2 |                             nogi, odgięła się kapa i wykazała, że celebrans jest wprawdzie
21574  2,  22|                       ogromna satysfakcja tak szybko wykierować się na dygnitarza... - rzekł
21575  1,  13|                           tym, co widział w Wenecji, wykładać całą aferę. Z początku wyrazy
21576  3,  1 |                    przyjdziewa, zaraz idę do szefa i wykładam. Tam i oni w tym Kaliszu
21577  1,  15|                          więcej niż zwykle. Nawet na wykładzie pana Lody, "profesora Logiki
21578  1,  14|                             spróchniałym, aczkolwiek wyklął mię i wydziedziczył za objawiony
21579  1,  1 |                              drzwi. Nikt nie strzeże wyklętej świątyni, oprócz wysokich
21580  3,  6 |                              przekleństw i okrutnych wyklinań chłopskich, przeraźliwych
21581  2,  17|                         nawet. Chwycili my za broń i wykłuli my bagnetami bezbronnych,
21582  2,  12|                        kieliszkowych czynnościach i, wykłuwając zęby z karygodną niedbałością,
21583  2,  2 |                      drapieżnych zwierząt tam, gdzie wykołysał się duch ludzkości, gdzie
21584  2,  11|                         siebie. - Melodią fal swoich wykołysała dziecięce i młodzieńcze
21585  3,  9 |                              obozem, ale pod bronią. Wykomenderowane były straże i łańcuch podsłuchów
21586  3,  9 |                              placówkami. Od placówek wykomenderowano wedety, a między nimi wystawiono
21587  2,  22|                             batalion Prusaków został wykomenderowany z Wrocławia dla wzmocnienia
21588  2,  21|                          nocy prędko pomyślał, teraz wykona. Uda, że ma gorączkę, że
21589  2,  3 |                          Bracia sprawnie, jak jeden, wykonali tę komendę. Stawiając szklanki
21590  3,  9 |                      sposobem?~- Nad samym wieczorem wykonaliśmy rekonesans zarówno od strony
21591  1,  14|                         Porucza mi rozebranie rzeczy wykonalnych z kupy marzeń. Tę bezmierną
21592  2,  18|                            do Polaków", paraliżowała wykonanie zamiaru, dawno powziętego
21593  3,  2 |                              aż do siódmego potu, po wykonaniu pracy ostatniej, która daje
21594  2,  24|                            sobą cztery armaty. Ruch, wykonany w dniu 23 lutego, rozpoczął
21595  1,  14|                             z fryzami i malowidłami, wykonanymi przez uczniów Davida, stylobates
21596  3,  2 |                   kadzielnicę i niespodzianie zaczął wykonywać nieprzyzwoity taniec i odprawiać
21597  2,  13|                        rozkazy, które w mgnieniu oka wykonywali lokaje kręcący się dokoła
21598  3,  16|                              sam oddaj. I dół mu sam wykop. Już on nie żołnierz i nie
21599  3,  16|                         sprawiedliwą. Idźcież mu dół wykopać, żołnierzowi - żołnierze!
21600  1,  16|                           ogólnie potępionej... Sama wykopała tę ścieżkę, sama zniosła
21601  1,  11|                           przed całą duszą jakby dół wykopany.~Słońce zachodziło za lasy.
21602  3,  3 |                         obfitość rowów irygacyjnych, wykopanych jeszcze przez pracowitych
21603  1,  12|                            nieznanego poety z ludu o wykradzeniu relikwii świętego Marka
21604  1,  2 |                               gdzie w okiennicy jest wykrajane serce. Przy oknie czekaj...
21605  1,  4 |                            tajnych zgryzot zamierzał wykraść z apteczki karafkę z gdańską
21606  1,  2 |                              się z cicha i co chwila wykręcała się na swym miejscu.~- Już
21607  1,  3 |                            ją wiosłami za gardziel i wykręcali jej stawy...~- Raz, dwa! -
21608  3,  14|                            mokrych żwirów. Nogi jego wykręcały się w ostrych zębcach kamieni
21609  3,  2 |                        tamten... Mieć w ciągu godzin wykręcane ręce, a nogi palone wolnym
21610  1,  1 |                           grdyka ruszała. Zajęty był wykręcaniem ze strzelb nabojów i przemywaniem
21611  3,  4 |                            de Henares. Droga się nam wykręciła na zachód. Wiatr ustał.
21612  3,  16|                           Uderzyły bębny. Bataliony, wykręciwszy się sekcjami w prawo, twardym
21613  1,  7 |                         niesie do ust piszczałeczkę, wykręconą z najmłodszej rózgi wierzbowej,
21614  3,  2 |                          związane w tył postronkiem, wykręcone do góry w ramionach i zadzierzgnięte
21615  3,  9 |                             rzeczy wojskowej, począł wykreślać ręką na powietrzu jakieś
21616  3,  7 |                             pan udaje się do obozu? -wykrętnie spytał Rafał.~- W celu przypatrywania
21617  1,  1 |                        Dowlókł rogacza do sąsiednich wykrotów, dźwignął go w górę i, ująwszy
21618  2,  12|                           nagość swego nieszczęścia, wykryć tajemnicę śmierci Heleny
21619  2,  12|                           trakcie tej choroby sprawa wykryła się nagle i prosto. Oddział
21620  2,  20|                             swe myśli potwierdzone i wykryte, wyciągnięte z mroku!~-
21621  1,  3 |                    rozjaśniło, Rafał głośniej począł wykrzykiwać wiersze Horacego, zbliżył
21622  1,  3 |                             na podobieństwo mełameda wykrzykiwał:~- Tetrameter dactylicus
21623  2,  22|                            ponieśli!~- Niech żyją! - wykrzyknięto.~- W górę ich! Tęgie chłopy
21624  3,  12|                        wszelkie słowo uroczej. Wilgi wykrzykują w gęstwinach starych wiśnio
21625  3,  6 |                           równego na świecie nie ma, wykrzywił mu twarz. Żal mu tego starca,
21626  1,  5 |                              ćwierć łokcia długości, wykrzywiony w kształt litery S. Obadwa
21627  2,  24|                       pachnie, kiedy cię z pieleszów wykurzą ojcowych?~- Musi być, że
21628  1,  13|                              on. Przysiągłbyś, że je wykuto ze skamieniałej światłości
21629  3,  3 |                              lansjerów Hupet. Liczba wykwalifikowanych artylerzystów była tak w
21630  3,  9 |                             nie umieją. Są to ludzie wykwintni, robią wrażenie panów przebranych
21631  1,  2 |                     usiłowała zainaugurować młodzież wykwintniejsza i bardziej światowa (od
21632  1,  17|                         tualetce podróżnej, ostatnim wykwintniejszym sprzęciku, ogolił się starannie
21633  2,  1 |                             przybysz spostrzegł całą wykwintność stroju kolegi. Jarzymski,
21634  2,  1 |                             nieco dziwny. Obok mebli wykwintnych stały tam graty najpospolitsze.
21635  1,  15|                            pięknego kunsztu władania wykwintnymi sylogizmami. Łatwość tłumaczenia
21636  1,  12|                            liczba świątyń i pałaców, wykwita biblioteka Sansovina, Prokuracje,
21637  2,  8 |                              się niespodzianie, skąd wykwitają żywą barwą kiście buków.
21638  1,  4 |                            do róż wiernego uśmiechu, wykwitających na ustach, aż do błyskawic
21639  2,  2 |                         pelazgijskich, pono, plemion wykwitło inne widziadło, którym tylekroć
21640  1,  14|                        większe niż poprzednie, dobro wykwitnąć nie może. Po cóż się bić?
21641  1,  5 |                      oblepionego śniegiem. Wiatr tam wył przedziwnie. Zdawało się,
21642  3,  8 |                             pułk jazdy na swój koszt wyłącznie. Sądziłem, że wasza książęca
21643  1,  12|                    straszliwa burza. Widać było, jak wylądowali w Wenecji, wchodzili do
21644  3,  13|                           szyszki wzniesione do góry wylały tajemnicę swej woni. Zięby
21645  1,  1 |                           głowę i coś jak szczekanie wyłamało się z jego zduszonej gardzieli.
21646  1,  13|                        władzą swą nakaże tym ludziom wyłamanie się z haniebnych służb,
21647  1,  17|                              bramę otwartą czy otwór wyłamany. Wszedł do ogrodu. Ujrzał
21648  2,  14|                              tobie jednym zęby sobie wyłamie.~- Nie wiem, co mi ty mówisz.
21649  1,  11|                           boleści. Ów dawny chichot, wyłamujący się z płonących bebechów
21650  1,  14|                          całej ziemi dymiła się krew wylana. O, nie! Kocham wojnę! Nade
21651  2,  7 |                          pobliżu swego domu. Świerki wyłaniające się z mroku zdały się być
21652  2,  21|                             błękitnawych mgieł świtu wyłaniał się pałac w Jazie. Dach
21653  3,  6 |                            Po drugiej stronie grobli wyłaniało się z mroku bajoro, jeszcze
21654  2,  21|                     gałązkami lauru. Szyja i ramiona wyłaniały się spomiędzy szerokich
21655  3,  1 |                          onych to gór podniebieskich wylata gromowy głos rogu Rolanda:~;,
21656  2,  7 |                   niezgłębionych akordów ryku puszcz wylatującego z dolin ku niebu, a w którym
21657  1,  1 |                        odejść. Zerwane kwiecie z rąk wylatuje i w uszach odzywa się jak
21658  3,  2 |                            munduru, jak nagie kolana wyłażą z podartych spodni. Usta
21659  2,  22|                              spotkanie. Coś trupiego wyłaziło jak spod ziemi...~- To jednak