Tom, Rozdzial

 1001  2,  24|                     zgonionym zającom. Mimo wszelkie braki, mimo biedę kwiczącą, mimo
 1002  2,  22|                               zawołał ktoś z tłumu. -Braknie właśnie poczty do obrządzenia
 1003  3,  17|                             dezer... dezerto... Kije brałem trzy razy, w kajdanach...
 1004  2,  14|                           znudzony... Powiedz no mi, braliście też już psy w pole?~- Tędy
 1005  1,  11|                          Francuzic-nauczycielek, ale brały udział we wszelkich zabawach.
 1006  1,  12|                              w świat na tryumfalnych bramach Rzymu. Były przy upadku
 1007  1,  16|                              i zielska. Brzegi stoku bramowały się za tych dni kępami niezapominajek,
 1008  2,  21|                              Dalej szeleszczą suknie bramowane futrem en lapin de Moscovie,
 1009  1,  13|                              latarnia i mógł zajrzeć brańcowi w oczy.~- A Polak.~- Nazwisko?~-
 1010  2,  24|                         stronę! Już się, tam zdrajca brandeburski rozsiadł na piękne, kartofli
 1011  3,  11|                             z tą perzyną i trzaskiem brandkuglów trwoga śmiertelna, popłoch
 1012  3,  5 |                       Ukraina pod Turkiem stęka,~Już braniec spętany, już brzęka kajdany, ~
 1013  2,  24|                          siarczyście. Jeźdźca grzeje brat-koń, gdy pluta obu batem bije
 1014  3,  6 |                           siodło i stanął jak wryty.~Bratek pochrapywał nozdrzami i
 1015  1,  2 |                             brodą. Rafał wypił z nim braterski, na wieczne czasy, kielich
 1016  2,  3 |                           węgielnicy, oraz powitania braterskiego.~Gdy te wszystkie ceremonie
 1017  1,  1 |                           pałaliśmy ku sobie afektem braterskim. Trudno o lepszą siostrę.
 1018  1,  17|                              się w wieży prochowej i braterskimi dłońmi wszyscy wraz rzucimy
 1019  1,  8 |                           balsaminy, goździki i kępy bratków, biła woń rezedy.~W dali
 1020  2,  23|                       schronienia aż na przedmieściu Bratkowickim. Zmarzli jeźdźcy, skoro
 1021  3,  16|                    żołnierzowi - żołnierze! Cześć mu bratnią oddajcie!~Z szeregów odpowiedział
 1022  2,  17|                           słowo rzec, już ci z trupa bratniego mundur zwłóczę i na ramiona
 1023  3,  3 |                              główne schody zawrzało. Bratobójczo, pierś w pierś się zwarli.
 1024  2,  17|                              łóżka dostaną, wstawaj, bratulu, i umykaj w pole! Potem
 1025  3,  1 |                     porucznik Cybulski; podporucznik Braun du Laurans, Jakobowski i
 1026  3,  1 |                      zdobyciu przez nią dwu armat, o brawurze konnicy i zimnej krwi piechoty,
 1027  1,  13|                       żołnierzy francuskich. A twoje brązowe konie, mości książę... Żartuj
 1028  1,  12|                    wydrążenie w murze. Tam leżał lew brązowy, któremu przednią odśrubował
 1029  1,  10|                            stworzonymi dla świątyni, brązowych żyrandolów, wielkich porcelanowych
 1030  1,  12|                           stanął u ostatnich drzwi z brązu, które złotym kluczem otworzył.
 1031  2,  11|                          między garbami góry, dumały brazylijskie i afrykańskie palmy. Ich
 1032  2,  24|                            który grzmiał teraz ponad Brdą, w borach pomorskiego pojezierza,
 1033  3,  5 |                            skale pokopali...~- Co ty bredzisz o Kastyliach? Gadaj o rzeczy!~-
 1034  1,  14|                           domu sławnego zegarmistrza Bregueta i książę z niechęcią wysunął
 1035  3,  2 |                          zwisały jak obfita dewiza z brelokami, ogarnął go szczególny rodzaj
 1036  1,  13|                        gościńcem wzdłuż kanału de la Brenta, pod niebem ciepłym a smutnym,
 1037  1,  17|                            owej chwili odcięta przez Brescia od Lombardu. Nie pozostało
 1038  1,  12|                              legii gdzie?~- Poszła w Breściańskie i Mantuańskie, i aż w samą
 1039  2,  17|                       Wsiedli my na fregatę idącą do Brestu i dopiero w morzach człowiek
 1040  3,  9 |                        kanału w celu zagięcia szpica bretnala i zagwożdżenia działa. Rafałowi
 1041  3,  3 |                            rozkrzyżowane i, zda się, bretnalami do ziemi przybite. Każdą
 1042  2,  17|                         drzewami pomarańcz, cytryn i brezylią. Gdzieś okiem rzucił, widziałeś
 1043  1,  2 |                          podsadzało się pod sanice i brnęło środkiem.~- Zimno! - wołali
 1044  1,  1 |                           wszystko wlecze na sobie i brnie śniegami. Ale kłem, rozumiesz
 1045  3,  3 |                             w kałużę krwi. Ssał jego broczące rany, podnosił powieki oczu
 1046  3,  4 |                           wyjęczał prze-z. fale krwi broczącej z ust.~Cesarz stał jeszcze
 1047  2,  2 |                            się nimi dotykał tych ran broczących siną, zgniłą krwią, głowa
 1048  1,  1 |                       skrzydłami złotolita wiwilga i broczy krwią mokre trawy. Ach,
 1049  1,  5 |                        skrzepła, zastygła krew znowu broczyła. Świtało. Odsłaniały się
 1050  3,  4 |                              jej więźniami, czemuśmy broczyli lance pod Tudelą we krwi
 1051  3,  3 |                        czarne sienie stały otworem i broczyły głębią ciemności jak rany
 1052  2,  1 |                                 Skoroś waść dobrze o Brodach wspomniał, a Oleśnicę znasz,
 1053  3,  1 |                             nawet przed sobą konnego brodacza, ale pomimo całej siły konia
 1054  1,  6 |                          niemieckim królem. Przelazł brodami bez Wisłę i miał jeszcze
 1055  3,  8 |                          stronę ratusza oraz rogatek Bródzieńskich. Wydostawszy się z obrębu
 1056  3,  3 |                        jednego zjawiska... Bose nogi brodziły do kostek we krwi skrzepłej
 1057  1,  5 |                            siodła. Wywiódł kobyłę za bróg, w ciszę, gdzie wiatr ledwie
 1058  2,  13|                       staromodne obicia szpalerowe i brokatele, dawne meble w guście francuskim,
 1059  3,  3 |                               w ogrody i bocznice ku bromie Quemada.~Wojska musiały
 1060  3,  1 |                          książę Hieronim ma kwaterę. Brońcie mię, Polacy!" Fijałkowski
 1061  1,  2 |                              za przyczyna:~Gustuję w bronecie, wzdycham do blondyna!~Zaraz
 1062  3,  11|                        dwunastego wytrzymał tam atak broniąc się zaciekle. Z prawego
 1063  1,  17|                          zgniłą fosę. Dwa jednorogi, broniące gruzów wieży; rzetelnie
 1064  3,  6 |                         Batalionowi pierwszej linii, broniącej lasu z pola, od strony Nadarzyna
 1065  2,  17|                          ziemi zdeptał, onych person broniący. Jak ja dziś wspomnę a zliczę,
 1066  3,  3 |                              mi dzieuchy bronisz.!~- Bronię!~- Chyba ja w pułku jednego
 1067  2,  19|                            domostw rodzicielskich.~- Bronik się w polu.~- Milczał w
 1068  2,  8 |                        zaciekle, straszliwie, zębami broniła, jak ręce zbója zdzierały
 1069  3,  5 |                      zamkniętych w starych basztach. Broniliśmy się strzelaniną, póki nam
 1070  2,  21|                              sięgało daleko w wodę i broniło przystępu. Rafał w rozpaczy
 1071  2,  24|                              jeszcze sześć mil drogi bronionej. Wojsko spoczęło i miało
 1072  1,  15|                   okolicznych lasów, na górę świętej Bronisławy, w stronę Krzeszowic i Bielan.
 1073  3,  3 |                            rozdarł, a ty mi dzieuchy bronisz.!~- Bronię!~- Chyba ja w
 1074  2,  14|                             więcej mi znaczy niż sto broszur o rządzeniu narodem.~- Zaślepienie!
 1075  2,  17|                              do dom wracać, półtorak broźnić, spokojnie grykę siać, zwady
 1076  2,  12|                           wracać w progi rodzinne... Brr!~- Otóż to właśnie, otóż
 1077  2,  24|                        regimentu pierwszego, i major Brucken, jako dowódca piechoty badeńskiej,
 1078  2,  1 |                        zniszczone, obłamane, pokryte brudem. W każdej z tych sal było
 1079  3,  6 |                              Raszyna, powożony przez brudnego parobka. Olbromski konno
 1080  3,  6 |                              byli zbłoceni, zgrzani, brudni, a nade wszystko zgłodniali.
 1081  2,  12|                          zajęła blada dziewczynina w brudnym fartuszku i zdartych trepciach.
 1082  1,  8 |                          namioty na drągach okrytych brudnymi płachtami, budy z gałęzi,
 1083  3,  6 |                         garnki, sczerniałe od dymu i brudu święte obrazy, jak wyrywał
 1084  2,  2 |                             stały, rozuzdane chuci i brudy... Myśleć, że czystymi oczyma,
 1085  1,  14|                               tający śnieg zalewał i brudził ulice. Mury były przemokłe,
 1086  1,  9 |                            brzydkie panie. Szaty ich brudziły się, a nogi tonęły w błocie
 1087  2,  17|                          nami poczciwego. "Ta choćby brukanem z pola!" - woła ten, woła
 1088  3,  8 |                            okopów. Szli tedy w ulicę Brukowaną, prostopadłą do Wisły, ale
 1089  3,  11|                           miejsce. Zawrócili w jakiś brukowany dziedziniec czy na cmentarz
 1090  2,  6 |                           ustach.~Dał się słyszeć na brukowanym podcieniu radosny tętent
 1091  3,  6 |                              z ust krótkiej fajeczki brűle-gueule stanął pośród żołnierzy.
 1092  2,  11|                            zarośli nagi faun o ciele brunatnym i włochatym, gryząc złotą
 1093  1,  14|                    pierwszego lepszego Berthier albo Brune'a. Minęły czasy Czarnieckiego,
 1094  3,  3 |                              oficer, szczupły, chudy brunet z pięknymi oczyma. Szpadę
 1095  3,  6 |                            toście sobie potoczyli na brusach, żeby nas ścinać bez miłosierdzia,
 1096  3,  7 |                    gorączkowe w gębie i może dlatego brutalne słowa, a ja tego nie znoszę.~-
 1097  1,  3 |                     zachowując cyniczne milczenie, i brutalnie przypatrywali się jego chudym
 1098  2,  3 |                         teraz dziko i nienawistnie w brutalnym zapytaniu:~- Czego tu chcesz?~-
 1099  2,  13|                             z dzikością i drapieżnym brutalstwem. Wszedł prędko do sąsiedniej
 1100  1,  16|                              cienia swego bytu, niby bruzda wyorana w powierzchni jeziora
 1101  1,  3 |                            leżał bez sił, z twarzą w bruździe pełnej roztajałego lodu,
 1102  3,  3 |                          natchnieniem w zwiedzionych brwiach, w rozwartych ustach, z
 1103  1,  9 |                          sześć pojazdów, kilka bryk, bryczek i wozów. To książę Gintułt
 1104  3,  6 |                              zaprząc szkapę do małej bryczulki. Wkrótce jechał do Raszyna,
 1105  3,  7 |                          wyleczeniu się iść do swych brygad. Gdy się wyliżesz, pójdziemy
 1106  3,  7 |                        drodze rozpytywał się wciąż o brygadę Sokolnickiego. Dopiero rankiem
 1107  3,  6 |                            Daj Panie Boże! - odrzekł brygadier.~Po wyjściu generałów zawrócił
 1108  3,  8 |                          generał Sokolnicki wskazuje brygadom miejsce ich w obozie, cała
 1109  3,  5 |                              Chłopcy! dziś nie dawać brygantom pardonu! - słychać było
 1110  3,  5 |                               Teraz dopiero będziemy brygantów łupać!~- Na oficerski dwór...~
 1111  1,  8 |                               a między jedną a drugą bryłą jakoby poprzeczne doliny
 1112  3,  7 |                             na koniu. Był schlastany bryłami gliny do galonów i kity
 1113  1,  5 |                              i połyskiwały miliardem brylantowych światełek.~Dołem tej ściany
 1114  1,  2 |                            równał z saniami, wówczas brylanty na kołpaczku, zwróconym
 1115  3,  4 |                             ucałujesz me usta, żółta bryło?~Nareszcie głębokie westchnienie.
 1116  2,  1 |                          Grano tragedię Racine'a pt. Brytannik. Ponure gadanie wierszem
 1117  1,  5 |                         obskoczyły go psy, olbrzymie brytany i kundle włochate, mokre,
 1118  1,  2 |                          sarni, kiedy się jeszcze na brytfannie smaży, a dopieroż na półmisku...~-
 1119  3,  6 |                             i wyrzucił w górę dwiema bryzgającymi skibami jakoby dwie potworne
 1120  1,  5 |                           sypkie tumany i na kształt bryzgów strzelistych pian wylatywały
 1121  2,  21|                         Ujrzał przed sobą, w słabych brzaskach światła węgli, jej twarz,
 1122  3,  2 |                              oliwnym, kiedy ostatnie brzaski słońca, przesączając się
 1123  1,  17|                             robót podkopowych. Przed brzaskiem wracał już to przez jezioro
 1124  1,  7 |                            mleczne nikło jaśniały od brzasku-poświaty gwiazd, by nieco dalej posunąwszy
 1125  1,  1 |                           parkany bezradnie osiadły. Brzęczą pszczoły, osy, muchy, napełniają
 1126  3,  9 |                          siłę rzucili się ku tamtemu brzegowi i po piaskach wyszli na
 1127  3,  5 |                             Już braniec spętany, już brzęka kajdany, ~A ty śpisz!~ ~
 1128  1,  8 |                           zarosła jałowcem, wrzosem, brzeziną, a pachnąca macierzanką,
 1129  1,  1 |                             nizinie Wilkowa, Ciekot, Brzezinek, po górach aż ku Kielcom.
 1130  2,  23|                              Częstochowę, Bełchatów, Brzeziny...~Po drodze spotykali małe
 1131  1,  12|                             zmarłych rodziców, echo, brzmiące pod ciemnym sklepieniem,
 1132  2,  22|                             nie dla pięknej szlufy i brzmiącego tytułu, lecz dla służby!
 1133  1,  2 |                            radosnym głosem dzwonków, brzmiącym łoskotem janczarów, trzaskaniem
 1134  1,  7 |                             nic a nic!~W dźwięku tym brzmiało tyle krwawego cierpienia,
 1135  3,  17|                     szlachcica Nardzewskiego. Według brzmienia tego aktu dziedzic Wyrw
 1136  2,  2 |                         zjawianie się kształtów przy brzmieniu w tej samej chwili słów
 1137  2,  11|                   przeciwległym murem wysmukłe rózgi brzoskwini, oblepione jasnoróżowym
 1138  1,  13|                              figi, słodkie kasztany, brzoskwinie i dziki granat tworzyły
 1139  2,  17|                      wierzbinę swoją obaczył, tam to brzoskwiniowe sady... Sama była wiosna.
 1140  3,  12|                               urwisko i czub starego brzostu...~Szybko wjechali po wzgórzu,
 1141  3,  6 |                     zabłąkaniu po lesie. Spoczęły na brzozach nagich i żałośnie uroczych,
 1142  1,  11|                             znikła, Słyszał tylko za brzozami huk, tętent kopyt jej konia
 1143  1,  16|                            nici, i jedna tylko biała brzózka o pękającej białej' korze
 1144  3,  10|                          wiemy...~Wjechali w szeroką brzozową aleję prowadzącą do dworu.
 1145  1,  1 |                           wąwozów, nad którymi wiszą brzozowe gaje. Chóry słowików przerywały
 1146  1,  3 |                           rozwidlonym końcem gałązki brzozowej przycisnął do ziemi jej
 1147  2,  18|                            tylko jeszcze przebyć las brzozowy, żeby wyjechać na główny
 1148  2,  19|                            na obraz szelestu liści w brzozowym lesie przed burzą, leciał
 1149  2,  24|                             bosi, obdarci, z pustymi brzuchami. Tłumaczyli się, że przy
 1150  1,  2 |                          ramiona pierwszego z brzegu brzuchatego szlachcica, który go z miejsca,
 1151  1,  3 |                           prorektora, który zbolałym brzuchogłosem nakazywał zawieszenie broni.
 1152  3,  1 |                        potworne łapy, wielkie pletwy brzuchowe rzucą się naprzód i cały
 1153  3,  3 |                              którego grube, środkowe brzuśce pod franciszkanami i szpitalem
 1154  2,  10|                              ziemie taka mgła gęsta, brzyćka, z takim pukem-to cie tak
 1155  2,  20|                          Szczepan. Com ja miał z tym brzydactwem! ~- Bardzo to dobrze. To
 1156  1,  7 |                             rachunku. Stał się teraz brzydki jak trup. Nos mu się zaostrzył
 1157  1,  9 |                         Gintułt, za nim owe piękne i brzydkie panie. Szaty ich brudziły
 1158  2,  9 |                              i trocha wina w grubej, brzydkiej butelce. Rafał uczuł na
 1159  3,  2 |                        miejsce klnąc głośno i bardzo brzydko. Zawinął się szczelnie w
 1160  1,  11|                     zapamiętał jakiś w niej szczegół brzydoty, coś, co by napełniło wyraźną
 1161  1,  4 |                           siebie samą naturę ludzką. Brzydził się nią jak starym, zgniłym
 1162  3,  6 |                         Szable sobie wyostrzyli ,jak brzytwy! A ja ci i bez toczenia
 1163  1,  10|                            rouge...~- Skryta, skryta buatka!...~- Ja la boîte ŕ poudre...~-
 1164  1,  15|                             odpowiedział:~- Caffa et bucella per attractionem corporum
 1165  2,  17|                             jakże nie pójdzie w dół! Buch w łódkę i we wiosła! Tylko
 1166  3,  11|                          kopułę kolegiaty dym począł buchać z granatów, które do kruchty
 1167  1,  17|                             zwalonych ścian i gruzów buchająca pożarem. Wiodąc ręką po
 1168  2,  8 |                           Ujrzał wtedy w płomieniach buchającego ogniska bandę zbójców, złożoną
 1169  3,  3 |                              upału, w ogniu strzałów buchających jak gromy i pioruny ze strzelnic
 1170  3,  2 |                         kościoła. Kilkanaście ognisk buchało pod jego środkowym sklepieniem
 1171  3,  3 |                              ironii coś mówił. Wśród buchania strzałów, wśród owych galopem
 1172  1,  17|                              i stęki wyrwanej ziemi, buchanie prochu, trzask drzewa, łoskot
 1173  2,  22|                      szczekocińskim. Dopiero z drogi buchnęli my w lasy chrząstowskie
 1174  2,  24|                              wstyd i głęboka rozpacz buchnęły w piersi jeźdźca. Miał jeszcze
 1175  3,  1 |                       Dopiero jak ze wszech piersiów buchnie nasza pieśń! Za to wszystko
 1176  2,  21|                             się tam, znowu warcząc i bucząc górą przeleciały kule i
 1177  3,  17|                              zwarte ostępy grabiny z buczyną, młode dąbki lśniące jak
 1178  3,  8 |                             się tu mnóstwo furmanek, bud przekupniów, brnęła lekka
 1179  1,  7 |                         pustkowiem, gnieździła się w budach.~Z południa Rafał minął
 1180  2,  24|                             kilkanaście przyziemnych budek.~Wydelikacony kandydat na
 1181  3,  17|                          wyrastać. Jednocześnie z tą budową domu prowadzony był forsownie
 1182  3,  3 |                             pod karą śmierci musieli budować narzędzia śmierci dla swych
 1183  1,  12|                           Wzdychali do jego wierzeń. Budowali nową Wenecję na lagunach
 1184  2,  21|                      wiślanym falom. Nad połową tego budowania wysoki i śpiczasty niegdyś
 1185  2,  17|                            już pewno ani ojcowskiego budowia, ani brata, ani siostry.
 1186  3,  1 |                       rozlokowano wojsko po chatach, budowlach i w ogóle pod dachem, a
 1187  2,  3 |                          Niechaj mi Najwyższy świata Budowniczy udziela swej pomocy! Na
 1188  2,  3 |                            Najwyższym, całego świata Budowniczym, na zbawienie moje i na
 1189  2,  3 |                             przybytek okazały,~Gdzie Budownik Nieśmiertelny~Żąda od nas
 1190  2,  21|                         półotwarte drzwi i wszedł do buduaru. Panował tam prawie mrok.
 1191  2,  5 |                             With błąkała się po swym buduarze. Gruby dywan tłumił szelest
 1192  1,  7 |                           całym ogrodzie gwar ptaków budujących gniazda. Głosy wywielg,
 1193  2,  14|                       urzędników krajzamtu. Chaty im buduje z pałacowatymi oknami, felczerów
 1194  3,  9 |                        drogami szańca i tam składały budulec.~Miał siadać w chłopskiej
 1195  3,  9 |                            Formując trójkąt oparty o budynek podstawą, działali z szaloną
 1196  3,  3 |                             narożnym z prawej strony budynkiem ujrzeli towarzyszów wywalających
 1197  1,  8 |                           hańby, wypomnienia zniewag budzą i dziś jeszcze po nocach.
 1198  2,  21|                           czary swego szczęścia, nie budząc się z omdlenia. Wszystko
 1199  3,  1 |                          szeregach zazdrość i gorycz budząca wieść, że legia trzecia
 1200  2,  9 |                              na nowo zimnymi górami, budzącymi młode siły i radość...~Ty,
 1201  3,  4 |                           Spać tęgo, bez łajdackiego budzenia przez byle durnia... Tylko
 1202  1,  14|                            Gintułt zdążał w zakrytej budzie jednokonnego fiakra o zachodzie
 1203  1,  3 |                             austriackiego gimnazjum, budzili wychowańcy tak zwanego sztyftu,
 1204  2,  21|                              się spomiędzy szerokich buf rękawów. Lekka, prześliczna
 1205  2,  1 |                         parteru. Rafał znalazł się w bufecie i znowu pił dużo. Słabo
 1206  2,  1 |                          flaszki, rozłożone na stole bufetowym. Rzucał na ten stół dukaty
 1207  2,  1 |                          awanturze, i szedł w stronę bufetu. Większość towarzyszów udała
 1208  1,  2 |                       staromodne suknie, w lewitki i bufonki, w krótkie rękawki z długimi
 1209  2,  24|                       raptownie wrócić pod sam brzeg Buga, okrążyć bliskie lasy Załubic
 1210  1,  16|                           wejść z taką swobodą w ten bugaj dziewiczy, którego on sam
 1211  2,  15|                         wzdłuż gałęzi, wskroś całego bugaju brzóz i olch, sosen i wierzb,
 1212  2,  24|                         Załubic i za ujściem Narwi w Bugu utonąć.~Stojąc przed szeregami
 1213  3,  12|                             na podziw. Młody modrzew buja wierzchołkiem w lazurze
 1214  1,  8 |                             słyszeć chrzęst skrzydeł bujającego bekasa, jakoby śmiech szyderczy,
 1215  1,  1 |                               niby gniazdo bocianie, bujał nad przestworem: Gałęzie
 1216  2,  21|                        szlaki niepewne, jakoby ślady bujania w kraju widzeń, zataczając
 1217  1,  8 |                           Blada jego twarz, otoczona bujnymi włosami, bez ruchu spoczywała
 1218  1,  1 |                              pokój! A już ta pod tym bukiem niejeden wygarnął. Czasem
 1219  2,  13|                             z rzeźbionymi kwiatami i bukietami. Tam jeszcze marzyły o ubiegłej
 1220  1,  8 |                              Nie jestem stworzony do bukolik. Szczególnie po tym wszystkim...
 1221  2,  2 |                           księgę, ciężką jak naręcze bukowego drzewa, i wyszedł do sąsiedniego
 1222  2,  7 |                             Odemknij się, wrzeciądzu bukowy, litościwy bracie, coś nas
 1223  1,  14|                           rogami byków na głowach, z bukowymi maczugami w ręku, jak ku
 1224  2,  11|                         jakby wyciskanymi ze skóry - bukszpan, dziwny obraz świerka i
 1225  3,  18|                             Cofnął się sztab. Podano bułanego araba. Cesarz siadł nań
 1226  2,  23|                          Loretto, drugi na wezgłowiu buławę hetmana Czarnieckiego.~Za
 1227  2,  23|                          góry, a lewą rękę kładąc na buławie Czarnieckiego, powtarzali
 1228  3,  9 |                              woda nie opadła. Wartko bulgotała między pniami olch, w cieniu
 1229  2,  22|                              mundurze z błyszczącymi bulionami a z miną srogą Jarzymski.~
 1230  2,  24|                            feldcechu i kordonków bez bulionu. Świeżo umundurowani porucznicy
 1231  2,  24|                             dwiema szlufami, których buliony trwogą przejmowały gemajnów,
 1232  1,  15|                          porositate corporum. Kawa i bułka znakomicie nadawały się
 1233  1,  10|                              z przyborem do kawy i z bułkami. Kawa była wystygła, ale
 1234  3,  4 |                        miejsce?~- Napijcież się tego bulonu, napijcież sir; duszkiem.
 1235  2,  11|                          wokoło. Spod ścian, z głębi bulw i garbów zielonych soplów
 1236  1,  10|                             spoczywały na jego pniu, bulwach, gnatach, sękach, jakichś
 1237  1,  17|                              foremne stoki i narożne bulwy szańców, nasypy, skarpy
 1238  1,  3 |                              łódź. Trzymając się jej bumu lewą ręką, dowlókł Krzysia
 1239  2,  22|                           młodzież zamaszysta, tęga, buńczuczna, zdrowa, wszystka, widać,
 1240  3,  1 |                               Któż przed nimi niesie buńczuk grabieży, hasło gwałtu,
 1241  1,  10|                      zwieszającymi się z niego jak z buńczuka. - Jesteś asan, jak słyszę,
 1242  2,  9 |                         głowę szmatami, wziął w rękę bunkosz, za pas wetknął nóż. Z pośpiechem
 1243  3,  10|                       głupstwami! tyś go podmówił do buntu! - na nowo zaczął użalać
 1244  3,  3 |                          podobieństwo prochowych min bunty robotników. Z murów i wież
 1245  3,  15|                         Karola, Austriaka, przeciwko Burbonom. Ciemny naród. Myśmy takie
 1246  3,  15|                          klasztornych i tej dynastii Burbońskiej! Toż przeciwko tej samej
 1247  3,  1 |                          przedarli się lasami aż pod Burdingen, a kiedy jazda polska wywabiła
 1248  1,  2 |                         wdziewanie rzuconych futer i burek.~Królował śmiech. Buchnęła
 1249  3,  6 |                              puszczę! - zgrzytnął ów burgrabia.~- Nie puścisz, wasan?~-
 1250  2,  12|                        wiedział o niczym. Okryty był burką przyjaciela i ta go chroniła
 1251  1,  8 |                             w kapotach, w opończach, burkach, w butach wysmarowanych
 1252  3,  17|                               W siedzeniu owinięty w burkę jechał podróżny. Rafał nie
 1253  2,  24|                             Z dala ujrzał jeźdźców w burki owiniętych, przemokłych,
 1254  2,  1 |                             że z Sandomierszczyzny - burknął Jarzymski przerywając rozmowę
 1255  2,  22|                              Już jednego Niemiaszka, burmistrza z Gołańczy, a drugiego Differta
 1256  2,  24|                           możliwe, zabierano ze sobą burmistrzów i amtmanów, żeby od nich
 1257  3,  17|                             Teraz u mnie na folwarku burmistrzuje.~- Toś, Michcik, i strony
 1258  1,  7 |                             dnie, rudziejąc żywo jak bursztyn. Dookoła takich zalewisk
 1259  2,  1 |                            rąbać na ślepo. Anizetka, Bursztynek, Szpic, Szpilka i wszystek
 1260  2,  1 |                             kimś jeszcze, kogo zwano Bursztynkiem. Ów towarzysz wyprawy ciągle
 1261  1,  3 |                         rozstawił nogi, wsparł je na burtach i zaczął łódź huśtać. Krzyś
 1262  2,  21|                             z nich musnęła wodę koło burtu łodzi. Cicho i boleśnie
 1263  1,  3 |                          swymi godziła zdradziecko w burty stateczku. Wówczas Rafał
 1264  1,  3 |                            kroków od brzegu rzeki. Z burych fal szło zimno i przejmujące
 1265  1,  6 |                             tamtego, za króla...~Dym burymi kłęby walił w izbę i wisiał
 1266  2,  9 |                            pełnego słodyczy soków, o burzach wiosny, co nad młodym liściem
 1267  3,  3 |                        oficerów i żołnierzy, nie lud burzliwy i lecący w rozsypkę, gdy
 1268  3,  3 |                           powieki, kiedy już zaczęto burzyć we drzwi, kołatać kolbami
 1269  1,  4 |                              obfita, bujna i wzdęta, burzyła się, a nie strzyżony nigdy
 1270  3,  3 |                   wypielęgnowane gaje, rwali ogrody, burzyli w nich domki letnie, żeby
 1271  2,  10|                         teraz jak zamieć zimowa, nie burzyło wiązań piersi,, nie szarpało
 1272  2,  9 |                            plątały ją chyżymi ruchy. Burzyły drogocenne, śniade tkaniny,
 1273  2,  9 |                             wina w grubej, brzydkiej butelce. Rafał uczuł na głowie swej
 1274  1,  17|                        wujaszek"- szkorbut zagryzał, butelczyny wina pod płaszczem artyleryjskim
 1275  2,  18|                             stamtąd niewielką, starą butelkę. Kazał ją służącemu otworzyć
 1276  3,  15|                         zastałem już wszystkich przy butlach. Pyszne rzeczy, bo nie oni
 1277  2,  1 |                       pilnością. Nalewał mu z grubej butli burgunda, podsuwał talerze
 1278  2,  14|                                Prawdę mówię. Zupełny butrym!~- Cha, cha!... - śmiał
 1279  2,  22|                            ale i złość na Krzysztofa buzowała w nim jak ogień. Niemiłe
 1280  3,  6 |                             Rankiem po parowach mgły buzują...~- Z koni! - wyrzucił
 1281  2,  20|                            zarazem modłę jej sposobu bycia począł cechować niewymowny
 1282  2,  1 |                        przebiegał marzeniem, które o bycie swym nic zgoła nie .wie,
 1283  2,  24|                             wysłane zostały na trakt bydgosko-gdański ku Tczewu i na drogi do
 1284  2,  24|                          straż koczowała na traktach bydgosko-gdańskich sięgając do Gręblina na
 1285  2,  24|                             ustanawiane kresy między Bydgoszczą, Toruniem a Sieradzem do
 1286  2,  1 |                              dwa razy prędzej niż to bydlę...~Ulice były zupełnie puste
 1287  2,  8 |                            od wściekłego wrzasku, od bydlęcego ryku, od wycia wariata.
 1288  3,  6 |                               z gardła wydobywał się bydlęcy ryk. Olbromski sekretnym
 1289  3,  9 |                              pastuchów chodzących za bydłem. Mówiono wciąż o jakimś
 1290  3,  6 |                              W jednej z takich ostoi bydliła samotna wioska. Kilkanaście
 1291  1,  14|                             krów i jałowic, z rogami byków na głowach, z bukowymi maczugami
 1292  1,  11|                            tego żadna już potęga nie byłaby w stanie wydrzeć mu z pazurów.
 1293  2,  20|                           łaskawe i dobroci pełne.~- Byłam uprzedzona - mówiła - o
 1294  1,  8 |                            coś za dni swych widział. Byłaż to pospolita rzecz Żółkiewskiego?
 1295  2,  11|                           dziewczynkę lat piętnastu. Byłażby to jego siostra, czy inna,
 1296  2,  10|                                wzionek skalami prać, byłbyk to poprał na kupe, nie daliby
 1297  2,  21|                             baletu w Krakowie... Nie byłbyś się tułał po gościńcach...~-
 1298  2,  10|                         zaparłek sie do muru plecami byłek chłop! - wzionek skalami
 1299  1,  13|                            nogi przez Porta Vescovo. Byliby nas żywcem zarznęli. Aż
 1300  1,  3 |                              właśnie musi być zator. Bylibyśmy w takim razie u celu.~Krzyś
 1301  3,  7 |                              z lewej strony balkonu, byliny zeszłorocznych kwiatów na
 1302  1,  3 |                          twoją karę złagodzić. Gdzie byliście obadwaj? Mów zaraz i prędko.
 1303  3,  3 |                           radeczki dać nie mógł...~- Byłyby cię ładnie oporządziły,
 1304  2,  14|                        duszenie jak we śnie. Trepka, bystry spostrzegacz, nie dopuścił,
 1305  1,  13|                          który nosił był w brygadzie Byszewskiego i na wyprawie wielkopolskiej.
 1306  2,  15|                          swoją wartość i stawało się bytem nieprzyjaznym. Ażeby nie
 1307  2,  2 |                           który jest Propater, czyli Bythos, co znaczy Głębia, który
 1308  2,  17|                            Poszli my z armią włoską. Byti my w boju pod Valence...
 1309  1,  12|                          czasu pierwszej z rodzicami bytności. Był przyjęty bardziej życzliwie,
 1310  2,  23|                            Nysą, Koźlem, Gliwicami a Bytomiem.~Zajadły komendant tamtego
 1311  3,  1 |                            kochanka. Gdzie takie nie bywały! Wszystkie boje z Austriakiem,
 1312  1,  14|                             tym, a więc to prawda?~- Bywam u niego kiedy niekiedy,
 1313  1,  5 |                            ławeczki, pod rozłożystym bzem, w tym miejscu, gdzie serce
 1314  2,  17|                              kleszcz zaskórny, zwany Bzik, składa pod paznokciami
 1315  1,  5 |                        dzikiego chmielu. Pod cieniem bzowego krzewu, który w grube drzewo
 1316  2,  23|                            wkroczyli w niską równinę Bzury. Z dala, o dwie blisko mile,
 1317  2,  22|                         powitali gospodynię krzątają cą się dokoła komina. Gospodarz
 1318  3,  6 |                            dopiero jak wiosny pewny, cabas za łopatę i sypie.~- Takiego
 1319  1,  13|                             augzyliarne. Battaglione cacciatori legione polacca ausiliaria
 1320  2,  13|                         starte inkrustowane szafki i cacka. Straciwszy prawa modnego
 1321  1,  13|                              scempia ~Con la qual tu cadrai in questa valle,~Che tutta
 1322  3,  3 |                              wielekroć okrążył starą Caesaraugustę ze wszech stron. Widział
 1323  3,  3 |                            Salduby, miasta Rzymian - Caesaraugusty, miasta Arabów - Zaragozy,
 1324  2,  3 |                        symbolami, a dnami grubymi na cal. Po trzecim daniu Mistrz
 1325  3,  1 |                        pnączów. Z daleka od brzegu i calca skały tkwiły w morzu odosobnione
 1326  2,  22|                              kitki włosiane na kilka cali wysokie. Niektórzy rajtuzy
 1327  3,  4 |                     czerwonym, po siwych opoczystych caliznach... Sprzymierza się i łączy
 1328  3,  17|                            było rozedrzeć jej zrosłą caliznę, wyrwać tysiączne spojenia,
 1329  2,  7 |                  nieporównanych wypełzała na światła całkowita jej natura, dobywał się
 1330  3,  1 |                             zorzy wieczornej ujrzeli całkowity łańcuch śnieżnych Pirenejów.
 1331  3,  4 |                             pierwszy raz, wypukłych, całobrzegich, strzępiastych goździków.
 1332  3,  11|                         bombardowania i napadów, jak całodzienna kanonada 27 maja, siedmiogodzinna
 1333  1,  7 |                          powiek mokrych i słonych od całonocnych łez.~Pierwszemu słowikowi,
 1334  1,  17|                          tumany i tłukły się dymy po całonocnym bombardowaniu, sunął nieraz
 1335  2,  21|                        wiosła w nurty. Jeszcze jeden całoramienny zamach wioseł, jeszcze jeden...
 1336  3,  5 |                  Widzieliście go! - zawołał Szulc.~- Całoś wyszedł?~- Bogu dziękować.~-
 1337  2,  21|                            musi mieć odwagę w każdym calu duszy i w każdej żyle. Chcesz,
 1338  3,  4 |                             Fiołkowymi powłóczeniami całują przekrwienia oczu bratki
 1339  3,  6 |                     powłóczyła te głosy śmierci niby całun dobrotliwy.~Na grobli trupem
 1340  3,  3 |                              się jego dusza z wiązań całunów, z pęt zamyślenia. Wziął
 1341  1,  12|                        pogrzebane w ziemi zwłoki i o całuny uczuć, co je do snu wiecznego
 1342  3,  3 |                             klasztoru św. Józefa Del Calzas. Na północ szła główna arteria
 1343  1,  14|                           Chateaurenaud, Adrienne de Cambis, de Crény... Te jak Sapho
 1344  1,  14|                           tunikę grecką i coiffée en camée. Panie Tallien, de Chateaurenaud,
 1345  1,  14|                          widziałeś tam na pewno. Les camées, les statues, les tableaux,
 1346  3,  1 |                              płomienny siłacz - Diaz Campeador Cyd... Cristobal Kolumb...
 1347  2,  17|                              ta tłumem na owo piękne Campo santo.~W parę tygodni wymarło
 1348  1,  13|                      wszystek z białego marmuru leży Can Signorio.~Na obraz sennych
 1349  3,  1 |                           śliskim, a hiszpańskim już Cap du Figuier - z wolna wlewały
 1350  3,  2 |                             dalej na Tafalla, Olite, Caparroso w stronę Valtierra, miejscowości
 1351  1,  13|                          Szedłem na schadzkę z Julią Capelletti środkiem jednej z ulic Werony.
 1352  1,  10|                          Pamiętacie Kamila w postaci capuchon, a Cecylkę jako la barbe?~-
 1353  1,  10|                          vaut 1'orge?~- A może by Le Capucin? To zabawne. Pamiętacie
 1354  1,  13|                        czarodziejskim pałacu Julia z Capulettich rodu.~"Jeszcze ranek nie
 1355  2,  1 |                            byli ŕ la Titus albo ŕ la Caracalla. Większość była w towarzyskim
 1356  3,  14|                       krwi-goniło go wskroś mroku:~- Carajo!~Ułan nie zwracał na te
 1357  2,  1 |                            zajechał! Tej plamy nawet Caren z ciebie nie wywabi.~W całej
 1358  1,  12|                       stanęły na tryumfalnych murach Carogrodu. Były świadkami zwycięstwa
 1359  1,  12|                              wyspą Lemnos, nad całym carogrodzkim morzem...~- Przeżyłeś i
 1360  2,  1 |                        trzewiki i worki do włosów od Carpentiera, kiedyśmy o tym gadali,
 1361  1,  14|                     imagination. I nic dziwnego: "la carričre est ouverte au génie", więc
 1362  1,  14|                         gabinecie, zamknięty sur les cartes immenses, étendues ŕ terre.
 1363  2,  17|                       Królikiewicza w bitwie u redut Carvahanac... W tym to czasie ja sam
 1364  3,  3 |                              la Joyosa, Marlofa, Las Casetas, Utebo, Monzalbarba, pierwszy
 1365  3,  3 |                           czworokąt zamku inkwizycji Castel Aljaferia, na zachodzie
 1366  2,  17|                              i Grenier od Marengo do Casteletto. A gdy armia francuska nie
 1367  3,  3 |                             ją od strony wyniosłości Castellar z wyżyn płaskowzgórza Placencji,
 1368  2,  3 |            Landes-Gross-Meistra, Brata Fryderyka von Castillon, profesora filozofii w królewskiej
 1369  1,  17|                              drżeniem pędzą do portu Catena i do portu Ankony. Ciekawie
 1370  1,  5 |                        oblała go wrzącą strugą jak z cebra. Wilk wciąż jeszcze był
 1371  1,  1 |                          Wyszli mieszczanie ze swymi cechami, świeckie i zakonne duchowieństwo,
 1372  2,  1 |                        jeszcze dawną, stanisławowską cechę. Te same jeszcze zostały
 1373  2,  20|                             jej sposobu bycia począł cechować niewymowny powab, coś pociągającego,
 1374  2,  1 |                   warszawskim w poczet mieszczan, do cechu cnotliwych szewców czy nawet
 1375  1,  1 |                              teraz Josephstadtu...~- Cechy, korpus kawalerii, stangreci
 1376  1,  10|                               Kamilek - le flacon!~- Cecylka, czekajcie, czekajcie: Le
 1377  1,  10|                         Kamila w postaci capuchon, a Cecylkę jako la barbe?~- Spróbujmy
 1378  2,  23|                              Weyssenhoff, Godebski i Cedrowski, podpułkownicy-adiutanci,
 1379  1,  8 |                          dolatywał ciekły szmer wody cedzącej się ze stawideł, który w
 1380  3,  15|                               Gdy zaczyna mówić, dym cedzi mu się przez wiechy wąsów
 1381  2,  17|                            płyńmy zbrojnie na Korfu, Cefalonią i inne wyspy, co składały
 1382  3,  11|                               że płonie wielka szopa cegielni kapitulnej...~Widno się
 1383  3,  3 |                              niskiej jakoby krypty z ceglaną podłogą. Na wąskim tapczaniku
 1384  3,  3 |                          Oniemiał. W dymie i słupach ceglanego pyłu, w ruchomych gruzach
 1385  1,  13|                         niskim stropie. Stało tam na ceglanej posadzce łóżko i kilka sprzętów.
 1386  3,  11|                      romańskich murów kościoła, jego ceglanych ścian, pokrytych sześćsetletnią
 1387  1,  8 |                         płomyki, a lica pałały barwą ceglastą.~- Z ochotą... O cóż to
 1388  1,  7 |                              tak przygasło, że tylko ceglasty brzask po nim został, Rafał
 1389  1,  1 |                             Niestrudzona woda gryzie cegłę i kamień, a mech rozsypane
 1390  2,  10|                            cie na tym sifie, i tameś cekał abo końca kary, abo śmierzci.
 1391  1,  13|                              cenę dziesięciu tysięcy cekinów złupionych w handlu albo
 1392  3,  3 |                        Tymczasem tamten stanął przed celą bez drzwi, zajrzał do środka
 1393  1,  17|                              wieki... Z innymi zgoła celami wrócił z Egiptu, Ziemi Świętej
 1394  3,  3 |                         nastręczył korytarz.~- Tu są cele... - rzekł Wyganowski. -
 1395  3,  2 |                              się kapa i wykazała, że celebrans jest wprawdzie w mundurze,
 1396  2,  14|                            do Pożoga, do Końskowoli, Celejowa... cha, cha!... - śmiał
 1397  1,  5 |                         usiłuje rozwalić ściany swej celi. Głowa płonęła, a krew biła
 1398  3,  3 |                             Hiszpanie zamknęli się w celkach kobiecych, w szałówkach
 1399  1,  12|                    przybywający z Austrii, był przez celników francuskich obserwowany
 1400  3,  3 |                              legło na tym miejscu od celnych strzałów polskich, reszta
 1401  1,  14|                            być bardziej potężnym dla celów olbrzymich, tylko mnie jedynemu
 1402  2,  13|                               dążyli ku ostatecznemu celowi podróży. Jakiś czas jechali
 1403  1,  17|                        Książę ujął dłonią dwa drążki celownicze łoża, nastawił, uregulował
 1404  3,  1 |                             w sobie mieści! Ibery... Celty... Gotowie... Rzymianie...
 1405  2,  23|                            niezrównanej wartości, że cena ich pochłonęła wszystkie
 1406  2,  24|                              Cedro, nauczył się wnet cenić, jakoby skarb, zacną mazowiecką
 1407  2,  1 |                             go nie rozumiał i on nie cenił nikogo według istotnej wartości.
 1408  2,  17|                              byli i, przebywszy górę Cenis, tułali się po Francji.
 1409  1,  3 |                             nóż w kościanej oprawie, cenny dar wujaszka Nardzewskiego.
 1410  3,  3 |                      kurczyły pod ciężarem widziadeł cennych, ohydne profile pysków,
 1411  2,  13|                         féconde source,~D'ou coutent cent petits ruisseaux,~L'Amour
 1412  1,  12|                            ważący blisko dwa tysiące centnarów, bokiem do ludu zwrócony,
 1413  3,  13|                           kto żyje, idzie na pomoc z cepami, z widłami, z siekierą.
 1414  2,  10|                              To jakisi sponiewierany ceper. Ka ta takiemu!...~- A skądże
 1415  3,  2 |                          żołnierze powciągali czarne ceratowe futerały i odwinąwszy ich
 1416  3,  2 |                           czapki żółtych futerałów z ceraty, marzli okropnie. Toteż
 1417  3,  15|                         bujne rózgi drzewa miłosnego cercis, gdy wybujały niesłychane
 1418  1,  2 |                            precyzją i nadzwyczajnymi ceregielami. Minął jedną izbę, drugą,
 1419  3,  2 |                             istotnym swoim uczuciom. Ceremonia wnoszenia butelek i gąsiorów
 1420  2,  14|                        chudobą i uwolnić go od dosyć ceremonialnego życia we dworze.~Pojechali
 1421  3,  7 |                           obywatelskiej i z wielkimi ceremoniami powiodła do oficera komenderującego
 1422  1,  12|                          pięć jasnych kopuł greckiej cerkwi. Nasycał znowu oczy widokiem
 1423  1,  3 |                            vel optare incipiant, vel certe timere desistant. Przecie
 1424  1,  17|                     rozciągać swój front aproszów od Certosy przez Pallagina, Dosso del
 1425  3,  3 |                        wąwozy aż pod sam szczyt Puig Cervero za Huerbą, w kierunku na
 1426  3,  2 |                          sławne po wsze czasy wojsko cesarskie. Cedro był tak zgłodniały,
 1427  3,  1 |                           srebrne. Na tylnych rogach cesarzowa litera z koroną.~- Gadaj
 1428  2,  17|                             Gibraltaru i Algesiras a Ceutą w Afryce, szedł wolno w
 1429  1,  14|                             oręż". Tak niegdyś rzekł Cezar do Metellusa, gdy mu ten
 1430  1,  10|                         zanosiła się swym przecudnym cha-cha-cha, książę Gintułt odwracał
 1431  2,  12|                           mam czym zapłacić za twoją chabaninę? - dodał Rafał z pogardą
 1432  3,  12|                 wypielęgnowane na chlebie i owsie, a chabety, na których przybyli, wprowadził
 1433  1,  12|                          dowództwem Masseny, Guieux, Chabota, Seruriera i Bernadotte'
 1434  1,  13|                       zbliżającą się. To był generał Chabran. Wnet szturm do bramy San-Zeno,
 1435  2,  17|                          zaczął wreszcie żywioł naci chać. Dopiero ja z towarzyszami -
 1436  1,  6 |                           zamiecie, chery, nawiewy i chachaice.~Słychać było, jak krokwie
 1437  3,  15|                           Jedne z tych małych partii chadzały drogą pampeluńską i dolinami
 1438  3,  3 |                     rabunkiem z karabinem piechotnym chadzasz po domach? Rycerz!~- Idę
 1439  1,  13|                              niechże tarn! Niech się Chadzkiewicz wygada! Towarzysze niedoli...~...
 1440  2,  17|                         Wyznaczono nam na mieszkanie Châlons-sur-Marne, dano pół żołdu. Ale skoro
 1441  2,  21|                               Gdzież u licha jest ta chałupa? Kalwicki tu nam kazał się
 1442  3,  11|                           płonęły rzędy podmiejskich chałupek, nad folwarkiem klasztoru
 1443  1,  4 |                             koniom obroki, wydzielał chałupnikom przychodzącym na pańszczyznę
 1444  1,  1 |                             trzynaście, a liczba dni chałupników dwadzieścia sześć wynosić
 1445  2,  16|                           peregrynacje od chałupy do chałupy-to były jego rozrywki. Młody
 1446  2,  18|                      wietrzne...~Deszcz ze śniegiem, chamerami przelatujący, powlekał grudę
 1447  3,  11|                            ślepie:~- Prędzej morduj, chamie!~Ale oto ów żołdak garścią
 1448  2,  17|                            rejteradę. Po Joubercie - Championnet generał, a gdy ten umarł -
 1449  1,  1 |                              kozy po tobie strzelał, chamska szyjo!~- Ale bo szły jakosi
 1450  3,  6 |                              bez sztuki wojennej, po chamsku, bagnetem, bili kolbami...
 1451  2,  1 |                              Toujours aimer, souvent changer -~C'est ma devise...~- Jarzymski,
 1452  1,  14|                             Gintułt - w hotelu de la Chantereine.~- Bagatela!~- A tak. Podziwiałem
 1453  3,  3 |                           słowa ginęły doszczętnie w chaosie dymu, w huku strzałów i
 1454  3,  1 |                       dzikiego huku, ze zgiełkliwego chaosu, ze zbiorowiska krzyków
 1455  2,  13|                             vermeille Aurore~Sur son char amene Zéphir...~Ale Krzysztof
 1456  1,  10|                          dyskursy nasze miały nieraz charakter ostry dla tych, którzy nie
 1457  2,  22|                     potrzebujemy gwałtownie, ludzi z charakterem, ludzi oddanych, którzy
 1458  1,  7 |                          ruchem naśladującym, jednym charakterystycznym zmrużeniem oka albo samym
 1459  3,  3 |                            na wierzchu dłużej. Drugi charczał pod nim. Tylko jego głowa
 1460  3,  11|                         miedzianym dachu kościelnym, charczały i klekotały rozbite sprężyny
 1461  3,  6 |                         Wprędce napełnili te miejsca chargocząc, gadając, w kupę zbici.
 1462  1,  11|                             figury. Krzyk dolatywał. Chargot chłopstwa... W pewnej chwili
 1463  3,  3 |                              podają, jedna drugiej z chargotem wydziera.~Zobaczył sztylet.
 1464  3,  11|                          swoim całkowicie przywalił. Charknął mu w ślepie:~- Prędzej morduj,
 1465  1,  17|                          Lutherien, z retranchements Charles... Szedł ulicą Garety, mechanicznie,
 1466  3,  1 |                          Hanau, Moguncję na Méziers, Charleville, Paryż, Mans, Alençon, Bordeaux,
 1467  2,  1 |                        śpiewał:~Je ne trouve rien de charmant ~Comme tes belles;~Je ne
 1468  2,  9 |                              przyszło na myśl słowo "Charon"... Ale co znaczy to słowo?
 1469  2,  14|                       Powiesz mi, co myślisz o moich chartach...~- Charty! - zapalił się
 1470  2,  21|                         wyniosła była i zostawiła na chaszczach. Pomiędzy tą skorupą a jazem
 1471  3,  1 |                          tylko rozlokowano wojsko po chatach, budowlach i w ogóle pod
 1472  1,  14|                             camée. Panie Tallien, de Chateaurenaud, Adrienne de Cambis, de
 1473  3,  7 |                    pobudowali obrońcy. miasta rodzaj chatek, szałasów, namiotów, a przede
 1474  1,  10|                   samotnikowi na mieszkanie. Była to chatka o jednej izbie, z wejściem
 1475  3,  8 |                            pamiątki... Żegnaj, stara chato...~Rafał usiłował skleić
 1476  2,  6 |                             miejscach zrodzone i nie chcące odejść. Dźwigał je po zboczach
 1477  3,  8 |                       chodzić do nas w Wielkopolskę, chcący wytchnąć. Do kogo książę?~-
 1478  2,  20|                           niechże strzela w łeb, kto chce-Niemiec czy Francuz, mąż czy kochanek!~
 1479  2,  1 |                         zaczął ryczeć rotmistrz - że chcecie wybić ostatnią źrenicę wolności
 1480  1,  6 |                            mam ta ochoty, hale jeśli chceta koniecznie, to pójdę, ale
 1481  1,  9 |                             zresztą gdzieś daleko. - Chciej uważać trudno za dom własny...
 1482  2,  20|                      ciemnościach. Ni to nienasycona chciwość tych dawnych cierpień wznosiła
 1483  1,  11|                             Chwilę miał jej włosy na chciwych ustach, a ramiona i piersi
 1484  3,  14|                            razu całym ciałem. Rękoma chciwymi dosiągł jego szyi. W tym
 1485  1,  13|                              cadrai in questa valle,~Che tutta ingrata, tutta matta
 1486  1,  8 |                               na grobli, w opłotkach Chebdzia... Tyś zrobił swoje nie
 1487  1,  7 |                               Z południa Rafał minął Chęciny. Stary, strzaskany zamek,
 1488  1,  13|                             tam przebywał generał en chef, otoczony jak koronowane
 1489  1,  14|                              się matematyki, fizyki, chemii, twierdząc, że to czas zabiera
 1490  2,  17|                      człowieku, morze między złomami chepa a ślocha. Jakie to ta w
 1491  1,  10|                      dorastające panienki z twarzami cherubinów, otulone w lekkie muśliny
 1492  1,  6 |                      czterech stron świata zamiecie, chery, nawiewy i chachaice.~Słychać
 1493  2,  19|                            jak powąchasz, czym takie chętki pachną!~- Powiadali, że
 1494  1,  2 |                              Zarówno pyszne rugi jak chety z jednaką brawurą i życiem
 1495  1,  3 |                             się i głośno a bezbożnie chichoce. Za westchnieniem modlitwy,
 1496  1,  5 |                            zamachu, potężnym ciosem, chichocząc wbił je w lewe ślepie. Ujrzał,
 1497  2,  1 |                          towarzystwo nie przestawało chichotać. Rotmistrz ocierał spoconą
 1498  2,  8 |                       drugiego zbója, który ją wśród chichotu bandy powtórnie obalić chciał
 1499  1,  8 |                          szpady u Mamina Dechamps? A Chillet i francuszczyzna przymusowa?
 1500  3,  5 |                     kielichów albo gryfów, rarogów i chimer; wielkie patery na owoce
 1501  1,  12|                          Wskrzeszenie Łazarza... Oto chimeryczne korynckie konie nad głównym