Tom, Rozdzial

 2002  1,  13|                              na ościenne mury jakoby cyfry jakieś i napisy, znaki niepojęte
 2003  1,  1 |                              kości mięso ozdarł, jak cygankiem, aże w kolano. Pod siebie
 2004  3,  6 |                           Czechów, Słowaków, Węgrów, Cyganów, Wołochów...~Wodzowie polscy
 2005  3,  2 |                             leżącego jakoby z grubym cygarem w gębie, rozdętego w szyi,
 2006  2,  1 |                     kamizelkę koloru słomy, pluszowy cylinder i lśniące buty z żółtymi
 2007  1,  14|                        pasami, nabijanymi błyszczącą cyną! Tak pewno żelaznym legiom
 2008  2,  17|                       pomarańczów, ananasów, moreli, cynamonowych jabłek, granatów. Mogłeś
 2009  3,  3 |                     nieprzyjaciół. Nie mógł ściągnąć cyngla. Prostu w jego oczy z mroków
 2010  1,  4 |                            najżałobliwszy, to śmiech cyniczny, to pociąganie bez kierunku,
 2011  1,  7 |                   przeskrobać.~Rafał wyszczerzył się cynicznym, niemiłym śmiechem, który
 2012  1,  2 |                            Jedzono na porcelanie, na cynie, na holenderskiej farfurze,
 2013  3,  1 |                     ogorzałych wyjadaczów, mocarzów, cyników i poszukiwaczy wszelkiego
 2014  2,  2 |                          śmiejące się podle, ociekłe cynizmem, nagie cielsko dnia wczorajszego.
 2015  1,  2 |                         okrągły, suty, z gronostajów cynkowanych.~Osobliwie ta starsza, w
 2016  2,  17|                            opuścili my port, ominęli cypel Tangeru... Idziemy między
 2017  3,  4 |                             skał Monte Oro, pinie na cyplach Monte Rotundo, może kamienisty
 2018  1,  12|                             Dalmacją, Moreą, Kandią, Cyprem i wyspą Lemnos, nad całym
 2019  2,  17|                        gdzieniegdzie porosłe pinią i cyprysem... Pierzaste liście wierzchołków
 2020  2,  11|                   kamienistym strzelała w niebo kępa cyprysów na podobieństwo pięciu czarnych
 2021  3,  3 |                           klasztoru, pełne cienników cyprysowych, czarnych mirtowych kwadratów,
 2022  2,  11|                      zasypanego szarym żwirem, stały cyprysy w grupie tworzącej jak gdyby
 2023  1,  13|                        handlu albo z cudzego dobra w Cyprze, w Istrii, Gorycji... żeby
 2024  2,  3 |                              Mistrz przytknął ostrze cyrkla do lewej piersi nowego ucznia
 2025  2,  3 |                            Mistrz:~- Postawcie go na cyrklu mądrości, na węgielnicy
 2026  3,  5 |                           Kozła magnąłeś jak pajac w cyrku, a farbowałeś, bracie, jak
 2027  1,  1 |                         przez duchownych z ambon ten cyrkularz publikowany jest, a każdy
 2028  1,  1 |                          duchowieństwo, deputowani z cyrkułów i wszystka obecna szlachta
 2029  1,  1 |                         Baron von Lipowski, pierwszy cyrkułowy komisarz kieleckiego krajzamtu,
 2030  1,  1 |                         kieleckiego.~- Z kieleckiego cyrkułu - wyraźnie i zimno oświadczył
 2031  2,  14|                           uważasz, upór, coś tego... cyrkumstancje...~- Zbyt wysoka godność
 2032  2,  10|                              pozaplatowali, portecki cyrwone dali i hybaj! Do pandurów.
 2033  3,  3 |                                Na palcach zeszedł ku cysternie. Oto miał przed sobą uśpione
 2034  1,  7 |                          wywoływało dotknięcie strun cytry przez różnobarwne pióro
 2035  1,  15|                          przez Niemców dla szerzenia cywilizacji założony. Kilku z młodzieży
 2036  1,  15|                         doctor Nemetz, oraz na prawo cywilne, tłumaczone przez adwokata
 2037  2,  17|                        Etrurii, to znowu, że na żołd cyzalpiński. Zlękli się ludzie. Wdała
 2038  3,  1 |                      Sokolnickim. A potem w służbach cyzalpińskich. Oni ta wreszcie pod króla
 2039  2,  17|                       przeznaczone zostały do służby cyzalpińskiej, a trzeci miał zostać w
 2040  3,  5 |                         kształtu i rozmiarów, kute i cyzelowane przez mistrzów, pyszne złote
 2041  2,  7 |                           koniczyny i szorstka woń z cząbrów. Patrzały z jej głębi w
 2042  3,  6 |                       pachniała ostrym, przenikliwym czadem wiosny. Jeszcze, prawda,
 2043  3,  7 |                         wiosennego, przedwieczornego czadu.~- Oto jeszcze jeden ranny... -
 2044  1,  1 |                          perłową macicą, zdawały się czaić i czyhać. Radosna zieloność
 2045  2,  14|                           spojrzeniami. Ostra drwina czaiła się w jego wargach zaciśniętych,
 2046  2,  7 |                           deszcz w próchno obracają. Czaiły się tam jak olbrzymie, białawe
 2047  1,  5 |                      krzyknął na niego:~- Co się tam czaisz? Znowu może knujesz jakie
 2048  3,  3 |                              z szału, podobizny psów czających się i podobizny drzew ściętych,
 2049  3,  6 |                              pokrzyki i radosne loty czajek.~Żołnierze z cicha naśladowali
 2050  3,  6 |                           niósł go miłościwie. Każde czajki zawołanie przypominało coś
 2051  3,  11|                      pochłonięty ekspedycją kapitana Czajkowskiego na czele kompanii trzeciego
 2052  2,  16|                      olbrzymich koniach. Wielkie ich czaka z włochatymi grzebieniami
 2053  2,  22|                         dwudziestu dymów, rachując w czambuł wszystkie kominy, jeden
 2054  1,  1 |                       łopatkę kozła.~Nagle olbrzymia czapa mokrego śniegu runęła na
 2055  2,  12|                       Zatknij go sobie za śmierdzącą czapczynę, kmiotku pracowity, gdy
 2056  2,  17|                            wypełzły, widać było spod czapczyny dziwnego kształtu; opończa
 2057  3,  6 |                            przed sobą ścieżynę maca. Czapczysko na nim, bekiesza, buty wytarte,
 2058  1,  5 |                            wcisnął na głowę futrzaną czapeczkę. Gdy to skończył, wylał
 2059  2,  21|                        Wdziali swe krótkie kożuszki, czapki-i wyszli z cicha bocznymi
 2060  3,  6 |                            spodnie. Zdjął był rogatą czapko; z wysokim, czarnym piórem,
 2061  2,  8 |                           sennemu widziadłu, wysokim czapkom tych ludzi, do których jeden
 2062  1,  1 |                              w Chęcinach, urodzonego Czaplickiego, zapłacił był?~- Ratę ofiary?
 2063  3,  3 |                                 A żebyś wiedział, ty czapo, że nie puszczę! Żebyś wiedział! "
 2064  3,  2 |                              dżdżu i silnie ociężał. Czaprak z białych baranów, przykrywający
 2065  3,  1 |                              ładownicę przez piersi. Czapraki na siodłach mają ostro ścinane,
 2066  3,  2 |                              Zarzucił derę, siodło z czaprakiem i tręzlę na kark własny,
 2067  1,  2 |                               Stał mu w oczach cudny czar tej osoby, jej oczy zachwycające,
 2068  3,  6 |                            się z ognia i dymów. Byli czarni, okopceni, z tlącymi się
 2069  2,  1 |                              Wypłynął stamtąd ubrany czarno we frak i pończochy, z modną
 2070  1,  3 |                          dnia widzieli w pęknięciach czarno-zielone pasy narosłych warstw. Słyszeli
 2071  2,  24|                              spod Pułtuska, Gołymim, Czarnowa, Nasielska... Dnia 18 stycznia
 2072  2,  15|                   zwieszonymi gałęźmi, niby w grocie czarnozielonej, zostawiając po sobie wspomnienie
 2073  3,  10|                              Schaurotha nie nadali w czarnożółtym sosie! Powinieneś być na
 2074  1,  13|                             wzgórzach".~Już przeszła czarodziejska noc młodości. Wypaliły się
 2075  1,  13|                            że to jego samego czeka w czarodziejskim pałacu Julia z Capulettich
 2076  1,  2 |                            był, że nie patrzą. Jakże czarodziejsko, jak rozkosznie mieniły
 2077  3,  11|                            na ten okrzyk i pętlę jej czarodziejstwa uczuł na sobie. Bez tchu,
 2078  1,  11|                             bardziej odmienna w swym czarodziejstwie. Jeżeli wyuczył się już
 2079  2,  20|                            siebie. Ale nade wszystko czarował go naturalny wdzięk bez
 2080  3,  9 |                         ziemia, przesiąkła wilgocią, czarowała tu nieobliczalnym mnóstwem
 2081  1,  1 |                          gdzie, zdawałoby się, tylko czarownica na łopacie doleci...~Dalszą
 2082  1,  7 |                           widokiem swoim. Skrępowany czarownymi więzami nie mógł ruszyć
 2083  1,  11|                       owionęły nogi jeźdźca. Wówczas czartowskim podbechtaniem wiedziony
 2084  1,  4 |                            tylko właśnie wola. Jedno czarujące wspomnienie bladej twarzy
 2085  2,  20|                            granic. Była współcześnie czarującym kuszeniem, tak oczywiste
 2086  1,  3 |                             domostwa, które było ich czasową siedzibą. Teraz nareszcie
 2087  3,  3 |                          leżało na jednej ze ścian i cząstce maleńkiego dziedzińca.~Nie
 2088  2,  14|                          Życia mało, żeby ją w tylej cząsteczce przeorać, a waść swój czas,
 2089  2,  23|                              dwa dni po świętach owa cząstka pospolitego ruszenia, która
 2090  1,  5 |                        więzły między kośćmi nosa i w czaszce. Miażdżył je teraz póty,
 2091  3,  11|                         światło dawało widzieć czoła czaszek i kości policzków. Po ustach
 2092  3,  3 |                         ludzi w gałganach, z białymi czaszkami, którzy wzajem pochwycili
 2093  2,  3 |                              przeprawy i zaśmiał się czaszkom w oczy. Zamiast modlitwy
 2094  2,  24|                         Pikiety odstawiły chłopca do czat, te podały go dalej, aż
 2095  1,  15|                              dopóki straż stojąca na czatach nie dała znać, że nadciąga "
 2096  3,  3 |                              z bruku, ziemi i worków czatowali obrońcy. Migały tam ich
 2097  1,  8 |                          wiklin i tataraków, niby to czatując na kaczki. Dopiero głód
 2098  1,  7 |                           ostatni.~Były to jak gdyby czaty, nocne wojska uczuć, wigilie
 2099  2,  13|                              albo jaguara.~- Masz go czcić, szanować, poważać i comme
 2100  1,  12|                           znawcy rzeczy tego świata, czciciele faktu dokonanego, teraz
 2101  3,  2 |                           potajemnie. Nie chciał nam czcigodny ojciec dobrowolnie pokazać
 2102  1,  4 |                             chciał na rzeczy święte, czczone, drogie dla wszystkich i
 2103  3,  2 |                     zgłodniały, znużony i bezsilny z czczości, że namyślał się tylko nad
 2104  3,  9 |                  pułkownikiem Czerwinkiem.~ ~- Jakiś Czech-pobratymiec?~- Zapewne. Mówiłem z nim
 2105  2,  17|                              aże w mieście Pilsen, w Czechach wytchnąłem po marszu. Wdziali
 2106  3,  6 |                         chłopów zza Pilicy, Rusinów, Czechów, Słowaków, Węgrów, Cyganów,
 2107  1,  2 |                            jej służyć, w razie gdyby czegokolwiek potrzebowała. Rozdzielił
 2108  1,  17|                          oczy i ze wstrętem myślał o czekającej go pracy. Był znużony do
 2109  2,  13|                           pamiętam jeszcze z roku... czekajcież...~Rafał widział to doskonale,
 2110  2,  6 |                             chwili znowu szeptała:~- Czekałam na ciebie tak długo, przez
 2111  1,  1 |                               Ja przybyłem za dnia i czekałem cierpliwie. Jutro muszę
 2112  2,  22|                            pocztowych, i teraz te... czekamy, co dalej będzie. Dziesięciu
 2113  1,  6 |                           znowu chłonął niewidzialną czeluścią sam siebie, magał okrągłe
 2114  3,  1 |                          Bryły wodne runęły w skalne czeluście ćpając w nich i mlaszcząc.
 2115  3,  10|                             na wojnę i tylu wraca... Czemużby on, najlepszy spomiędzy
 2116  1,  8 |                         czemuż tu siedzieć w głuszy? Czemużbyś się wzdragał patrzeć w życie
 2117  2,  10|                              przepływa żałosna myśl:~Czemużeśmy się wtedy sznurami z sukni
 2118  2,  17|                         spracowany... Błąd się głowy czepia, gwer z ręców leci, włosy
 2119  2,  12|                    ćwierkanie zdało się biec za nim, czepiać się wartkich kół bryczki
 2120  3,  3 |                      wyśliznęła się z rąk woltyżera. Czepiając się drżącymi dłońmi sprzętów,
 2121  2,  18|                              ściągnąć syna na drogę, czepiały się jego rękawów, kieszeni...~-
 2122  3,  3 |                         gardziel. Ze dwadzieścia rąk czepiło się ramion, nóg, bioder,
 2123  1,  9 |                              Dopiero za tą wspaniałą czeredą szedł z dala onieśmielony
 2124  2,  9 |                         zabłąkanego między świerkową czeredę zdawał się spływać z chmur.
 2125  1,  11|                         podjechał do zbliżającej się czeredy. Obok księcia Gintułta jechała
 2126  3,  16|                           potem znalezionym ułamkiem czerepa granatu. Tęgo się zgrzał,
 2127  3,  3 |                           Drugi miał głowę rozwaloną czerepem granatu, a usta skrzywione
 2128  3,  3 |                         rozłamał półciemność, trzask czerepów rozbitych o nagie ściany
 2129  1,  7 |                         wiśni i jabłonek. Pnie drzew czereśni stały dalekim rzędem, rozwidlone
 2130  1,  7 |                       Zlatywało na ziemię jako kwiat czereśniowy. Dom był pusty, niemy. Ramy
 2131  3,  7 |                        Powiśla od strony Wilanowa za Czerniakowskimi i Mokotowskimi rogatkami.
 2132  2,  9 |                        prawie zginęły. Gdzieniegdzie czerniała jeszcze na szarym głazie
 2133  3,  9 |                         Jeziorną, Łęgiem, po Gassy i Czernidło, tonące w oddaleniu. Wkrótce
 2134  2,  15|                              ściana niezdobyta. Odór czerniejących liści przeniknął powietrze.
 2135  1,  17|                               kto by odróżnił drzewo czerpiące soki ze dżdżu od drzewa
 2136  2,  1 |                              zezowaty. - Nie stąd on czerpie głównie swoje zyski. Co
 2137  3,  9 |                         zaczynało kolano rzeczne pod Czerskiem, wklęsłe z lewej strony.
 2138  2,  2 |                             nienasyconej miłości dla czerstwego synka... On sprawia, że
 2139  2,  24|                               wśród figlów, rzeźwi i czerstwi, jak z edredonowej pościeli.
 2140  2,  23|                            rozwinięciu szyku, piękna czerstwość i malownicza siła, bijąca
 2141  3,  6 |                            mroźne usta przyciskał do czerstwych policzków młodości.~Sokolnicki
 2142  2,  5 |                            cicho i ciemno. Parna noc czerwcowa zeszła na ogród i dom, objęła
 2143  1,  17|                              szpada cała jak piorun! Czerwieni się i cieknie gorący ogień
 2144  2,  17|                           twarz nabrzmiewa i zaczyna czerwienić się jak u człowieka mocno
 2145  3,  9 |                         Latour-Baitlet, pułkownikiem Czerwinkiem.~ ~- Jakiś Czech-pobratymiec?~-
 2146  1,  7 |                             bezużytecznych, o glebie czerwonawej, zarosłej sośniną albo jałowcem,
 2147  1,  1 |                       Niektóre młode rsioki, w sobie czerwonobrunatne, a żółtawe u szczytu, zgięte
 2148  2,  17|                              ciec wolno krew rzadka, czerwonoruda. Nogi zimne jak marmur,
 2149  2,  3 |                              spalone i po wszystkich częściach świata od wiatru rozproszone.
 2150  2,  17|                         Austerlitz! Oto ja ujrzał te czeskie i morawskie wzgórza, com
 2151  3,  5 |                   półgarncowe do wina ze rzniętymi w czeskim szkle herbami grandów hiszpańskich;
 2152  1,  4 |                             nocami, w sekrecie przed cześnikiem. Nie dziesięć, nie dwadzieścia
 2153  1,  2 |                            orację do gospodyni domu, cześnikowej Olbromskiej, częstując ją
 2154  2,  1 |                            trzyma... Waszmość, mości cześnikowiczu, do książek nie masz gwałtownej
 2155  1,  2 |                                   Po ojcu, po starym cześniku. To samo tancerz był ongi,
 2156  2,  17|                    sklamantes! Ból okropny, a po nim częsta gangrena i śmierć. Mrówki
 2157  1,  8 |                             ów klucz wypolerowany od częstego użycia, lśniący stalowym
 2158  2,  22|                              karty drożne. Owszem, w Częstochowie jest sześciuset naszych,
 2159  2,  23|                     Pochodziła przeważnie z arsenału częstochowskiego. Karabiny były nie nabite,
 2160  3,  4 |                     dobrotliwy jej zapach chłodnym a częstotliwym chuchaniem sączy się w jaskinię
 2161  1,  2 |                             cześnikowej Olbromskiej, częstując ją deską wyrobioną na wzór
 2162  3,  5 |                           otrzeźwienie!~- Gorzałą go częstujcie ojczystą!~- Nie wiesz nawet,
 2163  3,  13|                          kościelne włosy swe zielone czesze.~Żołnierze poklękali w środku
 2164  2,  13|                             nie upatrzył. Niemeczki, Czeszki, Węgierki... To nie dla
 2165  1,  1 |                            chichot, podobny także do czkawki czy łkania.~Hibl miał twarz
 2166  2,  12|                            antałków uwijał się chudy człeczyna z oczyma krzywoprzysięzcy,
 2167  3,  6 |                             znawca, ale nie! - dobre człeczysko. Powiadał mi detale.~Fiszer
 2168  2,  12|                               jakby jego goście byli członkami band karpackich.~Rafał kiwnął
 2169  3,  1 |                             za oczyma uniesiona myśl człowiecza, sama jak błędny, mistyczny
 2170  2,  5 |                           łzami nad nędzę i małością człowieczego rodu! Gardzę twoim niezwyciężonym
 2171  1,  7 |                             jedną z wielu dróg nędzy człowieczej, czuł, że nie miłość ma
 2172  2,  1 |                        buńczucznie idącym przed oczy człowieczyna w haftowanym fraku, z głową
 2173  2,  12|                             bez pożegnania z karczmy czmychać. Miał zamiar znowu się zbliżyć
 2174  3,  2 |                      zamknięte.~Kanonik niewątpliwie czmychnął.~Nie pozostało nic innego,
 2175  1,  17|                              patrzał przed siebie. W czołach i barkach biretu, w narożnikowych
 2176  2,  2 |                        nocach. Przytula do ust jasne czółeczko, w którym przeglądają się
 2177  1,  17|                            pewnych rewirach. W małym czółenku krążył nieustannie we wszelkich
 2178  1,  14|                            grillée. W ciągu tych dni czołga się od mapy do mapy z kompasem,
 2179  3,  9 |                             dziecka. Coś poczęło się czołgać za nim... Szło-zaczajone
 2180  1,  16|                              a spomiędzy jego zwojów czołgała się ku wodzie masa szerokich
 2181  3,  9 |                           miny prochowe...~Żołnierze czołgali się po glinie i zarabiali
 2182  2,  17|                              przez rzekę Artibonit w czółnach pirogowych z jednego kloca
 2183  2,  9 |                            jednym miejscu siedział w czółnie kudłaty dziad czekając na
 2184  1,  8 |                         zrozumieć, skąd ta służalcza czołobitność w zimnym i wyniosłym oficerze,
 2185  2,  7 |                       korzenia wszystka puszcza. Jęk czołobitny z cicha zamierał, gdy przeszedł
 2186  3,  1 |                            znowu, zawróciwszy się na czopach swych, uciekają na głębie
 2187  3,  6 |                          Miały w sobie otwory zabite czopami, długimi blisko na ćwierć
 2188  1,  12|                            snycerskiej, który się na czopie obracał. Gdy go złodziej
 2189  3,  6 |                        zahuczał śpiż. Głowy, wyloty, czopy, puste komory, zielone łoża,
 2190  3,  3 |                             wrótnie na ścieżaj.~Pułk czterdziesty czwarty wwalił się teraz
 2191  2,  14|                           gdyż mógł wahać się między czterdziestym a sześćdziesiątym rokiem
 2192  3,  1 |                        szewrony brali. Dopiero jakeś czterem, piąci nacjom pokazał sarmackie
 2193  3,  6 |                           Masz tedy, panie generale, czternaście kompanii fizylierskich,
 2194  3,  3 |                        wyruszył. W' jego tropy szedł czternasty pułk francuski pod pułkownikiem
 2195  3,  1 |                         drugi kawalerii i dwa działa czterofuntowe. Wszystka ogółem artyleria
 2196  3,  1 |                        krakowskiej z dwiema armatami czterofuntowymi. Brygadą trzecią dowodził
 2197  2,  17|                          dywizje Delmas i Grenier po czterogodzinnym boju wzięły pazurami szańce
 2198  2,  12|                              tym gościńcem to kareta czterokonna, to bryka krakowska, to
 2199  1,  4 |                              drgnął z radości.~Kiedy czterokonne sanie stanęły przed drewnianym
 2200  1,  9 |                              dziedzińca stał prosty, czterokonny wóz, wysłany słomą i okryty
 2201  1,  9 |                           widłach, odnogach, trój- i czterozębcach, w splotach gałęzi wytężonych
 2202  1,  3 |                             się w sposób błazeński i czterykroć za wysokim głosem deklamował:~-
 2203  1,  12|                         marmur, wyściełają kamieniem czterysta kanałów, dźwigają blisko
 2204  1,  2 |                   pozaprzęgane czwórkami w piórach i czubach; inne -zgoła prostackie,
 2205  1,  13|                           Cóż za zuchy! co za bestie czubate! Każdy z pewnością zaprzysiągł
 2206  1,  10|                           ślepie mu ogniem zioną jak czubatemu diabłowi.~- Kto to jest
 2207  3,  3 |                             się i jak chcesz, diable czubaty... - rozmyślał Cedro. -
 2208  1,  1 |                        Przecie go pracą na pańskim z czubem okupili. Dają różne gatunki
 2209  3,  3 |                    straszliwa... Widziała go była na czubie niezdobytej poprzecznicy
 2210  3,  14|                           się z rąk zbira. Odruchem, czuciem świeżego tchu, trafił w
 2211  3,  3 |                              jako o duszy znajomej i czującej. Lubili tak stanąć oddziałem,
 2212  1,  9 |                          takie, co płakały jak żywy, czujący człowiek. Serce Rafała dźwignęło
 2213  1,  8 |                             Czy istotnie tak źle się czujesz? - Źle się czuję. Upadek
 2214  1,  14|                             strzeże swoich piorunów! Czujnie je trzyma w dłoni. Ale mogłem
 2215  1,  15|                             zawodzić znakomicie jego czujność i przyprawiać ciało pedagogiczne
 2216  1,  7 |                      jasnością od zieleni sadów. Już czujny modrzew, tam i sam stojący,
 2217  3,  3 |                             złapany! Umrzeć przy tak czujnym sercu nie uczyniwszy mu
 2218  1,  8 |                             jeżeli możesz, czy kiedy czułeś się bardziej człowiekiem
 2219  2,  13|                      Zawstydził się zaraz tej swojej czułostkowości i dodał tonem sztucznie
 2220  1,  4 |                            jej oczu jakby z pytaniem czułym i trwożnym na nim spoczywało.
 2221  1,  2 |                    kilkunastu biboszów, którym już z czupryn tęgo się kurzyło. Porozpinali
 2222  3,  6 |                               dzieci z kołtuniastymi czuprynami, wstrętni, schorzali starcy.
 2223  2,  20|                             ogniska na całej linii i czuwają co się nazywa. Jeżeli się
 2224  2,  9 |                              topór ściął ostatni sen czuwającego, czyli nadzieję. Serce poczęło
 2225  1,  1 |                         urzędnik. - Co miał spać?... Czuwał!~- Więc jakże`'~Szlachcic
 2226  1,  1 |                      stajniach pokotem leżeli, warta czuwała. Wstałem ja w późną noc,
 2227  3,  5 |                              my tu za nich na szpicu czuwamy dzień i noc.~- Te kandelabry
 2228  3,  11|                            wojsk naszych pod Rachów. Czuwanie po nocach, dni na siodle
 2229  2,  24|                      trzymający swoich w pogotowiu i czuwaniu od chwili wysłania Łojewskiego,
 2230  3,  11|                             krzyk, że gore browar na Czwartaku pojezuickim, że pali się
 2231  3,  1 |                      krakowskie przyłączono do tegoż czwartegorpułku. Około 10 lipca przeczytano
 2232  3,  17|                        Wyrwach początkowo mieszkał w czworaku, który po drugiej stronie
 2233  1,  2 |                         gryfów i orłów, pozaprzęgane czwórkami w piórach i czubach; inne -
 2234  1,  2 |                              saniach i wstrzymał swą czwórkę. Cztery spasione konie okryte
 2235  1,  17|                           kurtynami, a w tyle sypali czworoboki zamkniętych redut, gdzie
 2236  2,  23|                          regimencie, utworzyła zbity czworogran. W głównym jego ramieniu
 2237  3,  13|                          ciemnicy jodłowej wyniosły, czworograniasty słup wieży klasztoru i białe
 2238  3,  3 |                 Huerby-Świętego Józefa, na południu -czworokąt zamku inkwizycji Castel
 2239  3,  13|                            niby cień wiecznie obecny czyhają na białość wapiennych ścian,
 2240  2,  17|                        grzebieniastych ponad grodem, czyhając jak te sępy. Nasz tam, wiecie,
 2241  1,  7 |                          nocne wojska uczuć, wigilie czyhające po nocach na samotną miłość,
 2242  3,  6 |                         widzieli tyralierów polskich czyhających na samym wybrzeżu bagna.
 2243  2,  17|                             drugiego i jako ten zbój czyhał na oficera, a oficer znowu
 2244  3,  3 |                            serce. Zza każdego krzaka czyhała lufa strzelby, strzał padał
 2245  3,  3 |                         worów z piaskiem. Na nich to czyhali ludzie pokrwawieni, przeważnie
 2246  1,  10|                            utajeniu od dawien dawna, czyhało w obrazach, w porfirowych
 2247  1,  5 |                         objęcia pochwycić marzeniom.~Czyhały na tę chwilę, goniąc stadem
 2248  2,  1 |                       wygarnięte z kieszeni, leżał w czyichś ramionach... Kłuły go po
 2249  2,  20|                       diabelską, stać się żołdakiem, czyimkolwiek jurgieltnikiem - wszystko
 2250  1,  3 |                           robił!~- Pływałem łódką.~- Czyją?~Rafał umilkł znowu, wsunął
 2251  2,  10|                             Głowa spoczywa jakoby na czyjejś dłoni dobrotliwej, zaznając
 2252  1,  17|                         drzewa wyhodowanego ze krwi? Czyjeż oczy wyleją łzę? Czyje piersi
 2253  3,  1 |                            wiekuistemu idą słońcu... Czyjże ich bicz wygnał z leśnych
 2254  1,  8 |                       nienawiść do tego wszystkiego, czymeś mię waćpan przejął swego
 2255  2,  1 |                             rzucić mu się w objęcia, czymkolwiek wyrazić swoje uczucie. W
 2256  1,  5 |                            gdzieś wczoraj stanął. Na czymśmy skończyli?~- Na "Dekrecie
 2257  3,  10|                           wieki. Niemiec drwił z nas czynami, instytucjami, pobudzaniem
 2258  1,  13|                         zarzutu zdrady. Wszystko, co czynię, toć to za pruskie talary.
 2259  2,  22|                             Ba! nie zawsze się ma do czynienia z Niemcem tak tchórzliwym
 2260  3,  11|                            przez obcęgi kata, jakoby czynienie wyroku tyrana. Rafałowi
 2261  1,  14|                              patrząc na wszystko, co czyniłeś, pozostawił cię przecież
 2262  2,  9 |                        jakoby druga nieużyta władza. Czyniło teraz rzecz swoją w piersiach
 2263  3,  8 |                       waćpanowie, dać radę, co dalej czynimy.~To mówiąc podniósł spłoszone
 2264  1,  8 |                        kuchcika. Jemu samemu krzywdę czynisz, bo go dźwigasz, niesiesz
 2265  1,  8 |                            tobie dzielne, przyjemne, czynne uczucie.~- Wdzięczny jestem
 2266  1,  13|                       jadłodajnia oficerów w służbie czynnej. Mieściły się tam stoły
 2267  2,  12|                            się w swych kieliszkowych czynnościach i, wykłuwając zęby z karygodną
 2268  2,  20|                             sprawie nie przydał jako czynny pomocnik, gdyż innych jest
 2269  3,  5 |                              a tamto, bracie, mundur Czyńskiego, porucznika z dziewiątego
 2270  1,  8 |                      chciałbym się stąd ruszać. A że czynsz płacę do skarbu grudzieńskiego
 2271  1,  14|                          spełnienia wielkiego czynu, czynu-skoku ludzkości, to zabij mię
 2272  1,  10|                         sobie, poprawiał, obciągał i czyścił zniszczone odzienie.~Widział
 2273  2,  7 |                          zajaśniało ramię bielsze od czystego obłoku, przywarł do niego
 2274  2,  1 |                             odczytawszy przepisał na czysto - doświadczył uczucia niebywałej
 2275  3,  11|                         przyjmie ich światło! Zimne, czystsze powietrze... Ujrzeli w górze
 2276  1,  2 |                           unoszący się nad saniami w czystym powietrzu zapach 1'eau de
 2277  3,  2 |                            robocze, używane w czasie czyszczenia koni, i zapinał je na ośmnaście
 2278  2,  24|                            sam pilnował swego konia. Czyszczenie tylko i zadawanie obroku
 2279  3,  1 |                            Oddziały, znużone za dnia czyszczeniem koni, rewizjami wachmistrzów,
 2280  3,  6 |                         pruski oficer piechoty"... - czyta z listy oficer, kiedy rannych
 2281  1,  5 |                          łotrostwo... Bierz gazetę i czytaj mi wyraźnie od tego miejsca,
 2282  2,  9 |                              jest przed sądem, że mu czytają wyrok. Słyszał nie słowa,
 2283  2,  22|                            kieszeni papier i na poły czytając, na poły mówiąc z pamięci,
 2284  1,  5 |                             i schował do kieszeni.~- Czytajże dalej. Cóż się też stało?~"...
 2285  1,  5 |                             wygodnie leżąc w fotelu, czytała książkę: Woskowa świeca
 2286  2,  2 |                            Znowu na puszczę! Wczoraj czytaliśmy dysputę. Całe zdania świętego
 2287  2,  1 |                             żąłeś, nabrałem manii do czytania książek. Dawniej ta żyłka
 2288  2,  14|                             na ciebie kolej: mów, co czytasz?~- Sztucer... - szepnął
 2289  2,  14|                        wszystko.~- Ty wolterianisto! czytujesz księdza Łuskinę... Kto by
 2290  1,  15|                      Niektórzy z jego współdryblasów czytywali ukradkiem książki polskie (
 2291  1,  14|                              tak bawi?~- Zmiłuj się, czyżbym śmiał! Pięciuset mężów w
 2292  2,  24|                              prowadzącą z Rajkowy na Czyżykowo (Zeisgendorf). Pierwsza
 2293  1,  10|                                W jednym miejscu stał dąb zwany łabędziem" dla kształtu
 2294  1,  2 |                            dyszkanty damskie:~Ścieni dąbek, ścieni, już się nie zieleni...~
 2295  3,  17|                             grabiny z buczyną, młode dąbki lśniące jak spasione źrebce,
 2296  1,  8 |                            dnia przeleżał na wznak w dąbrowie, patrząc w niebo, w obłoki
 2297  3,  11|                           kościoła przebieg bitwy na Dąbrowiu, we Wrzawach i pod Gorzycami
 2298  2,  17|                          Massena.~Legia pierwsza pod Dąbrowskim do połowy wybita przyszła
 2299  2,  9 |                      zabudowane, z bielonymi chaty o dachach ze słomy albo sczerniałego
 2300  1,  17|                             gruz czerwony glinianych dachówek, jak liście pierzchało to
 2301  2,  21|                           Jazie. Dach jego z ciemnej dachówki przerzynał brutalną plamą
 2302  1,  1 |                       wygolony, przystojny, ubrany z dajczerska w krótkie, czarne suknie
 2303  3,  3 |                              papierze, pergaminie i, dajmy na to, piaskowcu - te chlubne
 2304  3,  6 |                               A dyć to Niemcy! A nie dajta się! - Wbijali się w szeregi
 2305  2,  11|                           tęgie gruzły niedojrzałych daktylów. Wkroczyli w głęboki cień.
 2306  1,  17|                           zalana przez białe słońce. Dale j pod dymem rozesłało się
 2307  2,  17|                            żeś się tak utrudził?~- Z daleca ja, kulhawiec, idę, bracia
 2308  1,  7 |                     drzemaniem nadrannym. Z mglistej daleczyzny wynurzał się łagodny, miękki
 2309  3,  5 |                       Baranowa... Toby zbił kabzę!~- Dalejże, dławikufle! Pijmy zdrowie
 2310  2,  21|                        znieruchomiał. Przyglądał się dalekiemu widokowi posępnym spojrzeniem.
 2311  1,  7 |                        siebie ciemność najgęstszą. Z dalekości, z zarzecznych pagórków,
 2312  2,  10|                        byłbyk to poprał na kupe, nie daliby rady. Ale me śtukom wzieni.
 2313  1,  12|                              Padwą, Bergamo, Istrią, Dalmacją, Moreą, Kandią, Cyprem i
 2314  1,  7 |                              pokazywać na oczy aż do dalszego rozkazu. Stał już na nogach
 2315  2,  12|                              Ten już zabierał się do dalszej drogi.~- Mówiłeś mi - rzekł -
 2316  2,  19|                      jegomości, kuzyna Trepki, który dalszymi losami ich miał kierować.~
 2317  3,  6 |                              na dwoje, jakoby płytka damasceńska stal. Nie, nie daruje, nigdy
 2318  2,  7 |                               Miał zawsze przy sobie damasceński puginał, przywieziony z
 2319  1,  2 |                         przeznaczonego na gotowalnię damską. Było tam pusto. Woskowe
 2320  3,  2 |                              którą podnosił w sposób damski, zwany incroyable czasu
 2321  2,  21|                             taniec angielski country dance, w którym miało wziąć udział
 2322  1,  12|                             chwale od czasów Henryka Dandolo, roztrącił skrzydlatego
 2323  3,  10|                          fotelu z wdziękiem lekkiego dandysa, uśmiechał się tkliwie lub
 2324  1,  11|                              wszechmogący przykazał, daninę oddaj, jak święte prawo
 2325  2,  3 |                           grubymi na cal. Po trzecim daniu Mistrz uderzywszy młotkiem
 2326  1,  13|                             Si farŕ contra te...~jak Dante wygnany pisał tu właśnie,
 2327  3,  3 |                             wszyscy jak jeden byli w danym razie posłuszni wodzowi,
 2328  1,  3 |                             kościanej oprawie, cenny dar wujaszka Nardzewskiego.
 2329  2,  17|                         pułkownik za naszych czasów, Darewski, walcząc na ochotnika jako
 2330  3,  9 |                               wycinających rzezakami darninę, zatrudnionych przy okolceniu
 2331  1,  8 |                              budy z gałęzi, żerdzi i darniny, gorejące ogniska, gdzie
 2332  1,  5 |                            ich od stóp do głów. Obok darniowej ławeczki, pod rozłożystym
 2333  1,  5 |                         Dołem tej ściany ciągnął się darniowy odkos, jakby długa ławka.
 2334  1,  14|                               Ani jeden nie prosił o darowanie życia. Tarzając się po ziemi,
 2335  2,  7 |                       puginał, przywieziony z Azji i darowany mu swego czasu przez księcia,
 2336  2,  21|                            Zatrzymał kartę papieru z darowanym pejzażem i schował ją według
 2337  1,  1 |                             ta wielemozny pan feśter darują..." ~Miemiec swoje:~"Marsz
 2338  3,  6 |                           damasceńska stal. Nie, nie daruje, nigdy nie przebaczy! Niech
 2339  3,  11|                              Gintułt osobliwą pieczą darzył jeden z klasztorów zamiejskich,
 2340  3,  11|                            siekierami stare parkany, daszki i przyciesie, - w ziemię
 2341  3,  13|                           przeskoczył przez wysoki z daszkiem parkan tuż za oberżą i znalazł
 2342  1,  17|                              major Lipnicki, kapitan Daszkiewicz, podporucznik Paciorkowski.
 2343  2,  17|                            wykręcił, mchy kamiennego daszku na się - i cierpi. Strzeli
 2344  3,  11|                           żywcem pojmać. Ale się nie dat. Wstał w błocie rowu na
 2345  1,  12|                          wyciągając wychudłą rękę po datek. Słowo ze sczerniałych warg
 2346  1,  14|                             wykonanymi przez uczniów Davida, stylobates en plâtre sur
 2347  3,  6 |                       stanąwszy przysposobiła się do dawania ognia. Druga półbateria,
 2348  3,  8 |                              od kolumny. Co kwadrans dawano wojsku krótki spoczynek
 2349  2,  24|                             W torbach parcianych, po dawidowemu, żołnierze nosili ładunki.
 2350  3,  6 |                      bataliony Weidenfelda, batalion Dawidowicza i pułk siedmiogrodzko-wołoski.~
 2351  2,  20|                                                  Jaz~Dawni przyjaciele i powinowaci
 2352  1,  1 |                           śniadym cieniem gałęzi był dawniejszy, ranny chłód. Niektóre młode
 2353  3,  17|                             braciszku?~- Z domu.~- A dawnoś wrócił?~- Już w marcu pułk
 2354  3,  17|                            wynoszenie kamieni. Coś z dążeń brata Piotra, nie tyle działaniem
 2355  2,  20|                             jak uszanowanie czy sama dążność do naprawienia złego. Ale
 2356  3,  15|                          rozwidla drożyna, po której dążono. Trafiali się jednak i ludzie
 2357  3,  8 |                            Wisłę i forsownym marszem dążyć przez Śląsk Cieszyński do
 2358  2,  12|                              Mówiłeś mi - rzekł - że dążysz w stronę Krakowa. Ja pędzę
 2359  1,  1 |                          niosącego nabitą strzelbę i dba o to tylko, żeby w rosach
 2360  1,  8 |                      szalonego, a o resztę wcale nie dbać. Powiedz no, waszmość, zaprzecz,
 2361  1,  14|                       odznaczenia...~- Tak, tak! Nie dbam o odznaczenia,~- A kiedy
 2362  2,  16|                       drzewami. Liście na bukach, na dębach i klonach były już ciemne,
 2363  3,  6 |                        strony wielkiego lasu zwanego Dębakiem, przez środek pól szedł
 2364  3,  6 |                            Podszewka leśna- grabina, dębczaki, kuszcze leszczynowe ledwie-ledwie
 2365  3,  11|                            stanowisko Austriaków pod Dębiną i cofanie się wojsk naszych
 2366  1,  12|                           dokąd wiodły wielkie drzwi dębowe, sztabą żelazną okute. Otworzył
 2367  3,  1 |                 kawaleryjskich i jedna armata heska; Dębowea strzegł drugi batalion piechoty
 2368  3,  9 |                              i pokazywali miejsce ku Dębowej, przez które przewiozła
 2369  3,  1 |                    strzemionach jak mocny, stary las dębowy. Wyszli w kłus traktem ku
 2370  3,  3 |                          takt. Wkrótce stanęli przed dębowymi drzwiami wielkiego refektarza.
 2371  1,  1 |                            ta z tym nie zrównają ani debrejskie liście, ani knaster niekrajany,
 2372  2,  22|                              francuskiej pod dowódcą Dechampsem do podnóża Jasnej Góry.
 2373  1,  14|                         jeszcze jedno. To drugie est décidé dans son esprit...~- Czy
 2374  2,  21|                        pchnięcie kindżałem.~Należało decydować się szybko.~W ciągu tych
 2375  3,  6 |                             przyjdzie. Austriacy nie decydują się zbyt szybko... - mówił
 2376  2,  24|                          oblężenia wpłynął od razu i decydująco. Miasto Tczew posiadało
 2377  1,  10|                        śmiechu.~- No, więc dobrze... Decydujmy!~- Zaczynamy...~- Czy są
 2378  2,  18|                       wierzchowce pod ganek. Tyle że dedy zgonicie.~- Proszę cię,
 2379  3,  3 |                       państwa. Kazałbym swoim armiom defilować przed twoim trupem z rozwiniętymi
 2380  2,  12|                        pytania. Gdy tak z kąta w kąt defilował, spostrzegł Rafała. Zwrócił
 2381  1,  5 |                              przypierała. Koniec tej dęgi przytwierdzało się śrubą,
 2382  3,  13|                             z całej afery, bez sądu, degradacji i gorszych następstw.~W
 2383  2,  2 |                           bieżącą, o zdarcie koszuli Dejaniry. Gdy wreszcie stanął przede
 2384  2,  24|                              a ponakrywali szczelnie dekami spod siodeł, zapadali w
 2385  1,  3 |                         czterykroć za wysokim głosem deklamował:~- Dimeter trochaicus catalecticus
 2386  3,  3 |                             pędzone liście tańczący, deklarnatorowie, śpiewacy, mówcy, zamyśleni,
 2387  2,  1 |                        zaczarowany...~- Piękne, ach, dekoracje "pędzla" pana Smuglewicza
 2388  1,  5 |                             czymśmy skończyli?~- Na "Dekrecie pochwały dla księdza Zdziechowicza
 2389  2,  17|                             przeczytali nam wodzowie dekret Pierwszego Konsula, że idziemy
 2390  1,  1 |                         wielmożny pan na fundamencie dekretu ratę ofiary styczniowej
 2391  2,  18|                         stodołami.~Dzień był ohydny. Dęła śnieżyca, to znowu sypały
 2392  1,  1 |                            na służbie... Oto i teraz delegowany na komisją do wielmożnego
 2393  1,  14|                     żołnierzem. Jakimś Kwintylianem, delia Mirandolą... Czyż to żołnierza
 2394  1,  14|                         długim rozważaniu i samotnej deliberacji doszedłem do wniosku, że
 2395  2,  10|                         zsunęły się na czoło i wśród delikatnego mrowienia na skórze czoła,
 2396  3,  1 |                           urwał. Pyta go się starszy delikatnie, czemu nie strzyla: "A jakże,
 2397  1,  4 |                              Była długa, na niskich, delikatnych, suchych, przepysznie foremnych
 2398  2,  17|                              150 chłopa. Ale dywizje Delmas i Grenier po czterogodzinnym
 2399  1,  13|                           legione polacca ausiliaria delta Lornbardia - wyrecytował
 2400  1,  17|                         polski (pierwszy) pod szefem Dembowskim zasłaniał cofanie się prawego
 2401  1,  14|                     obyczajom demokratycznym i samym demokratom. Stroje dam! Józefina Buonaparte
 2402  1,  12|                              do dworów monarszych... demokratów... Ci ośmieszali "traktat"
 2403  1,  14|                  Przypatrywałem się więcej obyczajom demokratycznym i samym demokratom. Stroje
 2404  1,  2 |                              matce do ucha tym samym demonicznym głosem. - Przyjedziesz,
 2405  1,  13|                           drogi. Mnie stu akuzatorów denigruje, żem Niemiec, bom się u
 2406  3,  1 |                      chorągiewkę tej lancy nad samym denkiem czapy. Chorągiewki mają
 2407  1,  3 |                              Lydia dic, per omnes te deos oro, cur properes amando
 2408  2,  18|                       Królestwem Galicji a sześcioma departamentami popruskimi, była tak uważnie
 2409  3,  11|                      karabinów, wrzask, tupot nóg... Depcą po nich, leżących w rowie,
 2410  1,  8 |                           nogach z wielkimi stopami, depcące jedwabną głębinę, i daleki,
 2411  3,  3 |                            podłogę, ranni konali pod depcącymi obcasami. W ciemnych kątach,
 2412  3,  11|                           Święte popioły rujnujesz i depcesz!... Czyliż nie widzisz,
 2413  3,  1 |                             między szeregi i czytali depeszę o wielkim zwycięstwie frydlandzkim.
 2414  3,  1 |                             Kaliszu mieli mieć swoje depot. Dopóki my instruktorami -
 2415  2,  10|                             Pandury a wojaki wse nam deptali po piętak a ślakowali. Na
 2416  2,  1 |                       biletem, żeby mieli sposobność deptania po moich wypielęgnowanych
 2417  1,  1 |                             i zakonne duchowieństwo, deputowani z cyrkułów i wszystka obecna
 2418  2,  22|                     powiadają, grzebielec, szczotka, dera-no jest jak się patrzy. Ale
 2419  3,  4 |                            polowych, na płaszczach i derach wełnianych. Wodził po nich
 2420  2,  19|                            ma sposobu, boby kużden w derdy leciał za Pilicę, robić
 2421  3,  2 |                              sam i słaniał. Zarzucił derę, siodło z czaprakiem i tręzlę
 2422  3,  11|                    sandomierskiego Witkom i wojewodę Dersława z Obręczny... Rydel kopacza
 2423  1,  7 |                            Zaszumiały nad jego głową dersławickie aleje. Olbrzymie lipy z
 2424  1,  16|                         pozwolić sobie na myślenie o dersławickieh drzewach, o tamecznym ogrodzie,
 2425  1,  5 |                             że to migoce światełko w dersławickim dworze, i radość go owiała.
 2426  1,  7 |                           dali na horyzoncie aleje w Derstawicach, radośnie westchnął. Droga
 2427  1,  3 |                          incipiant, vel certe timere desistant. Przecie to takie proste
 2428  1,  6 |                            krową ujrzały okno zabite deskami i ogacone ściółką leśną,
 2429  2,  22|                            dyl w kącie. Podnieśli tę deskę z trudem i wydobyli nabitą
 2430  1,  2 |                          bracie?...~- Dlatego, że to despekt dla szlachcica, mośćbrodzieju.
 2431  1,  7 |                       rozmawiać z ojcem, porwała mię desperacja. Ojciec stał po stronie
 2432  2,  17|                         pies-milczek. To nieraz taka desperacka fantazja pchała człowieka,
 2433  2,  17|                         służył, wyruszył pod rozkazy Dessalina, generała murzyńskiego,
 2434  2,  17|                          zdążył udać się w pochód za Dessalinem. Ledwie na doświtku dnia
 2435  1,  13|                           Ale moja dusza nie do żalu destynowana, moje oczy nie do łez. Wszystko
 2436  1,  3 |                         niepokoju. Jak ciemna chmura deszczowa bez wyraźnych granic płynie
 2437  3,  2 |                        przesączając się przez strugi deszczowe, ukazały mu dziwaczny w
 2438  2,  17|                           bochenki chleba, brało się deszczułkę za podeszwę, szpagatem j
 2439  3,  13|                         Świętą Katarzynę.~Mżył letni deszczyk-kapuśniaczek. Chłodne łąki w smugach
 2440  2,  24|                           rana były egzercerowane en détail, to jest po jednym rekrucie,
 2441  3,  6 |                              człeczysko. Powiadał mi detale.~Fiszer zbliżył się o kilka
 2442  1,  8 |                           Piotrze, mówisz, żeś wziął determinacją po dojrzalszym namyśle,
 2443  2,  1 |                           souvent changer -~C'est ma devise...~- Jarzymski, to się do
 2444  3,  15|                             sobie w dalszym ciągu tę dewizę przed sobą i Panem Bogiem.
 2445  2,  10|                              byk miał siedzieć, kiek dezenterował!~- Kiedy?~- He! Kie ja z
 2446  3,  17|                       bełkotać żołnierz - sześć razy dezer... dezerto... Kije brałem
 2447  2,  17|                         Zlękli się ludzie. Wdała się dezercja, nastał bezład. Szeptali
 2448  2,  24|                        między żołnierstwem przypadki dezercji. Pojmano kilku, przeważnie
 2449  1,  17|                             Sardynii, ze Szwajcarów, dezerterów Niemców, z "cisalpinów"
 2450  3,  6 |                         Nagle tamten drugi, pozornie dezerterujący, zdarłszy konia wędzidłem
 2451  3,  17|                       żołnierz - sześć razy dezer... dezerto... Kije brałem trzy razy,
 2452  2,  20|                        stronę austriacką, pruską czy diabelską, stać się żołdakiem, czyimkolwiek
 2453  3,  15|                       uwolniony został z tych miejsc diabelskich i otrzymał rozkaz przywrócenia
 2454  2,  12|                             w czarnym tłuszczu kawał diabelskiej kiełbasy oraz partykę razowego
 2455  1,  13|                            wstąpienia w szeregi tych diabląt.~Kiedy spostrzegł, że wykład
 2456  3,  3 |                            nazywaj się i jak chcesz, diable czubaty... - rozmyślał Cedro. -
 2457  2,  14|                           żem wielką jakowąś fortunę diabłom przyniósł w ofierze. Bynajmniej!
 2458  1,  10|                           ogniem zioną jak czubatemu diabłowi.~- Kto to jest taki? - cicho
 2459  2,  9 |                           Trupie czoła turni wdziały diademy ze złotych blach, uwieńczone
 2460  2,  6 |                             tajemniczą skarbonę, jak diament bez ceny. Woźnica skoczył
 2461  3,  1 |                           Wielki, płomienny siłacz - Diaz Campeador Cyd... Cristobal
 2462  3,  14|                       drugiej strony do kościoła San Diego objęły strasznym ramieniem,
 2463  1,  3 |                              jak kleryk: ~- Truditur dies die...~- Dimeter trochaicus
 2464  1,  13|                              z Paryża? Może z hotelu Diesbach?~- Bynajmniej! Przybywam
 2465  2,  3 |                           chór szeroki:~O, selig war dieses Pilgerleben~An meines Freundes
 2466  2,  22|                    burmistrza z Gołańczy, a drugiego Differta z Obrzycka rozstrzelali
 2467  2,  2 |                          ziemię i łączy z rozkwitłym Dionizosem. Ziarno wypuszcza ze siebie
 2468  3,  6 |                              zimnym, schylał się nad dioptrą.~- Na cel!~- Pal!~Migały
 2469  1,  17|                            Schylił się, wlepił oko w dioptrę i znowu sennym głosem:~-
 2470  1,  17|                       uregulował mosiężną suwaczkę w dioptrze i, ledwie dostrzegając dalekie
 2471  3,  3 |                         oblicze boskie, kształt córy Diosa, Pallady Ateny. Ale wraz
 2472  2,  22|                          mruknął Olbromski.~- A vrai dire... - tłumaczył się Jarzymski
 2473  1,  14|                     Horatiusa Coclesa, był w loży le Directeur Barras, ale ten, aczkolwiek
 2474  1,  14|                         ujrzeć żadnego z członków du Directoire exécutif w wielkim kostiumie,
 2475  2,  24|                           Gdańska był właśnie Tczew (Dirschau), Miłobądź (Müihlbanz) i
 2476  2,  21|                               Nie mogę - et tout est dit.~Rafał począł nalegać, nastawać,
 2477  2,  17|                              Sylla, w okolicach Port diu Pe - Makaja. Istotnym przecież
 2478  3,  1 |                             ręce mieli wciąż jeszcze diuny, wzgórza piasków zasłaniające
 2479  2,  2 |                              duae substantiae a sese divisae... Jakże się nie ulitować
 2480  1,  2 |                            rzecz, mośćbrodzieju, sub divo hulać! - Dlaczego, panie
 2481  2,  2 |                              tak słusznie nosi miano divus; czyli Mąż z Boga... mądry
 2482  2,  22|                           teraz komendantem fortecy. Dixi.~- Pijemy jego zdrowie! -
 2483  3,  7 |                          Jeżeli wiedziałeś o tym, to dlaczegoż trudzisz mnie i siebie niskim
 2484  1,  14|                             piaszczyste przeprawy... Dławi mię po nocach niezrozumiała,
 2485  1,  12|                             krzyczeć jak na ekonoma, dławiąc się słowami ze wściekłości,
 2486  3,  5 |                          Toby zbił kabzę!~- Dalejże, dławikufle! Pijmy zdrowie młokosa Cedry!...
 2487  1,  13|                            wzrostu, że jego ogromna, dług, wygolona twarz ukazała
 2488  3,  3 |                     pochodach. Mogę cię na podstawie długoletniej praktyki zapewnić, że gwałcenie
 2489  2,  1 |                     jesiennego chłodu, miał na sobie długopoły frak ciemnozielonego koloru
 2490  2,  2 |                           jego chwilę, kiedy znużony długością a niskością zabiegów i zdobyczy
 2491  3,  1 |                       wszystka siła idzie na stały i długotrwający pobyt do Kalisza.~Pokój
 2492  1,  11|                    zatrzymało się. Po deszczach dość długotrwałych dzień był jak wiosenny,
 2493  2,  1 |                       śmiercią dla uniknięcia spłaty długu.~- Mylisz się. Będę tańczył
 2494  1,  2 |                            minęła noc.~Nad ranem, po dłuższym odpoczynku, muzyka znowu
 2495  1,  6 |                          wielkie jak wiązy, z nogami dłuższymi od żerdzi...~Dźwigał wtedy
 2496  1,  6 |                       wysysał go szczelinami. "Zły", dmąc w wielką gwizdę, sypał w
 2497  1,  5 |                            radości widząc, jak śnieg dmie coraz lepiej, i marzył o
 2498  2,  21|                         wyżej.~Weszli na najwyższywy dmuch, ledwie teraz owiany szronem
 2499  1,  7 |                              głośniej. chrupnął albo dmuchał nozdrzami z umysłu, żeby
 2500  2,  1 |                             uśmiechnął się smętnie i dmuchnął w palce.~- Jak to?~- Nie
 2501  1,  1 |                            bo Rozbój... Czasem tylko dmuchnie nosem albo ciapnie pyskiem...