Tom, Rozdzial

 4006  1,  10|                             czekajcie! Tyle żądań... Głosujmy jak na sejmiku.~- Ja chcę
 4007  1,  4 |                              długa i zgięta w pałąk, główka mała i ogromnie mądre, głębokie
 4008  3,  6 |                       zasiadł mocno, rękę położył na główni pałasza. Toż oficerowie.
 4009  3,  9 |                              były jeszcze czerwonymi głowniami i kurzyły się obficie. Wieśniacy
 4010  3,  3 |                             opalone, dymiące się jak głownie, fortepiany i szafarnie,
 4011  2,  24|                          lutego, rozpoczął z rozkazu głównodowodzącego, Jana Henryka Dąbrowskiego,
 4012  2,  1 |                         ukryta w ogrodach, z dala od głównych ulic miasta i ich zgiełku.
 4013  2,  2 |                     cierpienie zostało na piersiach. Głowonóg przemienił się w kobiecego
 4014  2,  2 |                          osobie swojej -złe. Coś jak głowonóg-ośmiornica z kostnymi ssawkami, potworne,
 4015  1,  15|                         wapno. Mijały znowu tygodnie głuchego zapomnienia, zupełnej ciszy
 4016  1,  7 |                      błękitne śniły wczoraj zaczęty, głuchonocny sen. Drzewa wśród nich były
 4017  2,  17|                      przepadł.~"Idź straszyć innych, głupcu! - wołali my za nim. - Idź
 4018  1,  1 |                             mi idzie w lasy i my jak głupcy za nim. Dopiero się przecie
 4019  3,  3 |                           centurii. Odrobina, ochłap głupiej umiejętności, jak broń nabijać,
 4020  2,  9 |                             który rozgniata ślepym i głupim ciężarem. Stała się jakoby
 4021  1,  10|                dystyngowanymi półzwroty, z uśmiechem głupio-niedbałym, prezentując swój wyszarzany
 4022  2,  9 |                              trzeźwości przelatywała głupkowata chęć zemsty, jak gdyby chęć
 4023  1,  5 |                              ustach, wnet dziwaczny, głupkowaty śmiech. Klacz przesadzała
 4024  2,  12|                                   odrzekł woźnica, w głupkowatym osłupieniu patrząc na praktyki
 4025  1,  12|                            Trzecia zasada: schlebiać głupocie, namiętnościom, a nawet
 4026  1,  16|                              drwił dowcipnie ze swej głupoty i rozumował tak mądrze;
 4027  3,  10|                             domu tymi przemądrzałymi głupstwami! tyś go podmówił do buntu! -
 4028  1,  14|                         wielkiego czynu jest nędzą i głupstwem. Takież życie przepędza
 4029  3,  1 |                       przyśli, ino ja wcześniej, bom głupszy i na śmierć mię dockliwiło,
 4030  2,  21|                            nurka.~Tylko jak zacząć z głuptaskiem Krzysztofem? Jak wyrazić
 4031  1,  2 |                              skrzypce, basy i flety, głusząc, wszystko.~Rafał, jak większość
 4032  3,  3 |                          Nikt nie wiedział, co to za gmach. Bramy miał potężne, zamczyste,
 4033  3,  3 |                        wypędzić z miasta i zamknąć w gmachach Monte Torrero. Ów tłum rozpierzchał
 4034  3,  3 |                         dolne wyjście kieruje się za gmachem uniwersytetu ku Puerta del
 4035  3,  14|                              w nim na widok leżących gmachów.~Upokorzyłaś się, Saragosso... -
 4036  2,  11|                           Europy. Jakże się to tutaj gmatwa kłąb jej pomysłów! Sama
 4037  3,  3 |                            pod swymi stopami widział gmeranie się tej konającej miazgi.
 4038  2,  18|                               usta nigdy nie skażone gminną boleścią, teraz pełne były
 4039  3,  10|                            ani twojej, tylko naszej, gminnej, gromadzkiej. Młodemu śni
 4040  1,  16|                             Trznadle zanosiły się od gminnych melodii. Dwa pospolite białe
 4041  2,  7 |                              się sama ze sobą, ażeby gnać w kamiennym łożysku, wśród
 4042  1,  10|                           wiecznego zawodu artystów, gnanych przez przymus, przez ciężką
 4043  2,  12|                             chleba, ukrajał porządny gnat mięsa i zaczął prędko i
 4044  3,  1 |                           późniejszy płatnik pułkowy Gnatowski, Linkiewicz, Kazimierz Tański,
 4045  1,  11|                            Rafał począł smagać swego gniadosza i gnał co tchu. Spostrzegł,
 4046  1,  7 |                          odwieczna dropiata kobyła i gniady, ślepy wałach, leniwo wlokąc
 4047  1,  16|                       odpędzając natrętnych ludzi od gniazd skrytych w gąszczu pod kwiatami.
 4048  3,  13|                            może ćwierkanie piskląt w gniazdach jaskółczych, a może szelest
 4049  2,  18|                             leci oślizgłymi polami i gnie zeschłe badyle.~Usłyszał
 4050  1,  8 |                            twe zdrowie, choć mógłbym gniewać się do woli za wstręt, jaki
 4051  2,  24|                      stycznia wyrywał ich z legowisk gniewliwy a potężny łoskot ziemi,
 4052  2,  24|                            słyszy, jak wielki Cesarz gniewnie tupie nogą w mazurską ziemię?...~
 4053  2,  22|                           zapasów woźnicy. Cedro był gniewny i oburkliwy. Na troskliwe
 4054  2,  1 |                             żywisz ku mnie żakowskie gniewy, to nie wysiadam wcale,
 4055  1,  7 |                        wysokie jednego chóru. Chaty, gnieżdżące się w załamaniach parowów
 4056  2,  23|                            generała Niemojewskiego w Gnieźnie i Rogoźnie. Nadciągnęły
 4057  2,  22|                         malborskie i inowrocławskie, gnieźnieńskie i poznańskie, kaliskie i
 4058  2,  17|                         jaszczurki a gady zdychają i gniją zalane w swych karpach i
 4059  3,  14|                         teraz przed oczyma jak trupy gnijące. Z całej tej otchłani zniszczenia
 4060  2,  10|                              belki przykuli. I takeś gnił w tym gnoju i gawiedzi,
 4061  1,  1 |                         kosmaty rsiok wiekami rósł i gnił-wiatr po badylach świszcze. Połanki
 4062  3,  7 |                            za nieruchomymi firankami gniło niezbłagane i niezłomne
 4063  3,  6 |                   truchlejącym tłoku, zbitym w masę, gniotącym człek człeka. W pas brnęli
 4064  1,  7 |                             fizyczny, a ciężki ucisk gniótł je jak głaz.~Po długiej
 4065  3,  14|                         ziemia zeżarła, a teraz woda gnoi!~- No, i Hiszpanów niemało!~-
 4066  3,  3 |                           samobójczyni.~- Kładź się, gnojku, i śpij!... - rzekł wskazując
 4067  3,  7 |                     chłopskie, zwożące do Warszawy w gnojnicach i drabinkach rannych spod
 4068  2,  12|                            plugawe uczucia, łachmany gnojowe. Wzbierał w nim bezprzykładny
 4069  3,  6 |                        zlewać go wodą i krowieńcem z gnojówek. Po upływie godziny usilnej
 4070  2,  2 |                             zaklęsłych grobów, fetor gnojowisk podłości, upadku, pomsty,
 4071  3,  3 |                           żołnierską w rynsztoku, na gnojowisku, w piwnicach i wspólnych
 4072  2,  12|                          karczmisko dookoła, znalazł gnojówkę i rzucił tam swoje wstrętne
 4073  3,  6 |                             nogę w fioletowym błocie gnojówki. Zamglony, zadymiony od
 4074  2,  2 |                                                      Gnosis~Nazajutrz Rafał ocknął się
 4075  2,  13|                              namówiłem, żeby zamiast gnuśnieć u rodziców zawitał do mnie,
 4076  3,  9 |                           Wisły, starodawną drogą na Gocław, Lasy, Zerzeń, Miedzeszyn,
 4077  2,  14|                           muszę zaprzeczyć nadawanej godności: nigdy w izbie poselskiej
 4078  3,  8 |                        podsłuchać - że to jest wcale godny szańczyk! Na miły Bóg...
 4079  1,  14|                        omyłka. Ja nie jestem jeszcze godnym awansu na naczelnego wodza.
 4080  2,  17|                              głównie w porze naszych godów zimowych. Kraby znowu, jaszczurki
 4081  3,  11|                             śmigały jak race w dzień godowy, z hukiem pękały w powietrzu,
 4082  2,  20|                         zaraz: staruszku! To się nie godzi...~- Co jeszcze? pytam swego
 4083  3,  3 |                             cóż za przyczyna, jeżeli godzien jestem?...~- Pragnąłbym
 4084  1,  11|                              się nim w potrzebie. On godził się na wszystko. Żył tu,
 4085  1,  3 |                          sali, ostrymi krajami swymi godziła zdradziecko w burty stateczku.
 4086  3,  3 |                           noża rznęli kłęby rumaka i godzili w serce jeźdźca. Wówczas
 4087  2,  1 |                              obok siebie wysiadywali godzinami na szkolnych ławach. Teraz
 4088  1,  6 |                            ino gra. Hale, o straszna godzino! O północku drzwi się otwarły
 4089  1,  5 |                            pewnym miejscu, w stronie Godzisławic, krzyżowały się drogi i
 4090  1,  15|                       skończeniu gimnazjum nie umiał godziwie listu napisać i ledwie czytał
 4091  2,  11|                           czeluść kamienną Reussu za Göschenen, przewodnicy nakazali surowe
 4092  2,  22|                         Ślązaków, wydaną przez grafa Götza, fligel-adiutanta królewsko-pruskiego,
 4093  3,  6 |                          żywych i zabitych. Zalewano goi duszono nawozem, ale bomby
 4094  1,  8 |                             zawsze mówi - bez urazy- goj do Żyda, on nie mówił nawet
 4095  2,  22|                             Niemiaszka, burmistrza z Gołańczy, a drugiego Differta z Obrzycka
 4096  3,  6 |                              Z podwórza wychylał się gołębnik. Widać było w głębi gumno,
 4097  3,  8 |                              Wsiedli i przez rogatki Golędzinowskie wyjechali pod szaniec przedrogatkowy.
 4098  3,  8 |                          luneta zwrócona ku rogatkom Golędzinowskim i drodze do Nowego Dworu.
 4099  1,  6 |                               A we środku tych lasów Golejowskich zdybał drugiego dziada na
 4100  2,  24|                          Była przed nimi niedościgła gołemu oku, ale w nim krwawą kresą,
 4101  2,  24|                        sarmacka - wątpliwą białością goleni.~Broń pruską zwożono furami
 4102  2,  12|                             Był tak słaby, że nogi w goleniach wyginały się pod nim, kolana
 4103  1,  1 |                         chwilę stał tam u wejścia na gołoborze i, przejęty głuchą trwogą,
 4104  1,  7 |                             rozszerzył się po suchym gołoborzu i obudził szum leśny, szum
 4105  2,  17|                              het - precz! po suchych gołogórach, jak se ta na nasze trupy
 4106  3,  3 |                        gwizdnął przeciągle i skoczył goloną czaszką na dół. Nim zdołano
 4107  3,  12|                       głęboko się biedził. Dawno nie golony, siwiejący zarost oblókł
 4108  3,  1 |                             wyżej wydobywał się głos goły, ni to solo dalekie, ni
 4109  1,  5 |                            że cmokanie nacichało. Na gołych polach Baśka ubiegała wilki
 4110  2,  24|                              Napoleon spod Pułtuska, Gołymim, Czarnowa, Nasielska...
 4111  1,  1 |                           bardzo a bardzo wietrzne i gońca pierwszej wody. I on tam,
 4112  2,  15|                              się dawniej kochał, psy gończe, broń, myśliwska wrzawa,
 4113  3,  14|                             strony i z lewej, jakoby gończy pies, szukający, czy są
 4114  1,  12|                             tawernach, kawiarniach i gondolach od powieści o więźniu, który
 4115  1,  12|                          książę ostrzeżony był przez gondolierów, że na plac wysiadać nie
 4116  1,  12|                       podkreślając stokrotnie dowcip gondolierski, że nareszcie po tylu latach
 4117  2,  17|                   braciszkowie moi, na pobojowiszczu gonisz zajadły, święty ugór zranionych
 4118  2,  2 |                    trzęsienie ziemi, na morze, które gonitwa wszechwichrów zamienia na
 4119  1,  11|                             ścierniska, urządzano te gonitwy bardzo często.~Pewnego dnia
 4120  2,  9 |                              słomy albo sczerniałego gonta. Z dala wśród nich widać
 4121  3,  1 |                              krakowskiej porucznicy: Gontkiewicz, Wychliński, Szymański i
 4122  2,  9 |                         białe, grubomure kościołki z gontowymi dachami i baniami pokrytymi
 4123  3,  8 |                     dojdziesz do Krakowa, ja ci znad Gopła tłum Mazura przywiodę...~
 4124  1,  3 |                     winowajcą. Wypił zwyczajny kubek gorącego mleka z takim pośpiechem,
 4125  1,  5 |                             w skroniach. Dusił się w gorącu, które szerzył piec z rogu
 4126  1,  4 |                           rzekłbyś, moralna trawiąca gorączka. Miłość szerzyła się w nim
 4127  2,  21|                             teraz wykona. Uda, że ma gorączkę, że jest chory, umierający.
 4128  3,  4 |                              że klei mu oczy prędki, gorączkowy sen, powieki chodzą jak
 4129  2,  13|                              pochylała się z szeptem gorączkowym ku bratu, gdy zatapiała
 4130  3,  2 |                           ukazali się na załamaniach górale aragońscy, uzbrojeni we
 4131  2,  11|                  najdoświadczeńszych a najśmielszych górali książę Gintułt uparł się,
 4132  2,  7 |                        Helena ubierała się w kierpce góralki i w lekkie, wykwintne, najozdobniejsze
 4133  2,  6 |                            domostwa i połamane linie góralskiego dachu z szerokim okapem
 4134  3,  6 |                           już na tych przypiaskowych góreczkach pachniała ostrym, przenikliwym
 4135  1,  16|                             Koprzywnicą. Wleziesz za góreczkę, schowasz się i - nie ma!
 4136  3,  3 |                             siły i przysunął usta do gorejących warg. Sztylet w ręku cudnej
 4137  2,  1 |                              i wyniosłości, że każdy gorętszy kipi. Toteż tu młodzież
 4138  1,  2 |                           gdzieś w ostatnim dworze w Górkach, Ossolinie czy Nasławicach,
 4139  3,  6 |                               Przestrzeń między nimi gorliwie zapełniano faszyną, ziemią,
 4140  1,  13|                        radzisz, żebym co tchu zdusił gorliwość żołnierską i zaczynał od
 4141  3,  3 |                           kobiet wyrzucone za poręcz górnego balkonu. Natychmiast trzech
 4142  1,  1 |                                 A przecie gadają, że Górno, Krajno, Porąbki, Brzezinki,
 4143  3,  3 |                        pochylnię wrót, wpełzli przez górny otwór do ciemnego wnętrza.
 4144  1,  1 |                        kiszki, ale senność i nad tym górowała. Oczy chłopca dostrzegały
 4145  3,  6 |                   piaszczystej drogi. Nad strzechami górowały nagie lipy i rosochate wierzby.
 4146  3,  6 |                         mocno, jakby był wtłoczony w gorset, podsadzony na koń, zasiadł
 4147  1,  2 |                       chłopskich, krakowskich "suk", gorsetów i białych bufiastych rękawów.
 4148  1,  2 |                           barwne kierezje, wyszywane gorsety, białe rękawy koszul.~Rafał
 4149  3,  2 |                              ostrożnie w dół drogami górskimi. Mijali z rzadka leżące
 4150  3,  13|                               bez sądu, degradacji i gorszych następstw.~W dniu 4 lipca,
 4151  2,  9 |                            czym jesteście...~O góry, góry-stańcie się na nowo zimnymi górami,
 4152  1,  12|                              Palma Nuova opuszczając Gorycję i Karyntię. W miejscu tym
 4153  2,  12|                       Przeciągnął się i uśmiechnął z goryczą.~- Robić nic nie robię,
 4154  3,  12|                          Słońce wschodziło, kiedy za Goryczanami wzuli się na prawo w wąwozik
 4155  2,  9 |                         cienie. Sczerwieniałe badyle goryczki zdobiły oddalone zakątki,
 4156  3,  4 |                                 Smak w ustach wina i goryczy centurii. Piasku i rozpalonego
 4157  1,  16|                      przymrużonymi oczyma, w których gorzał ogień szczery, rzekła pokazując
 4158  3,  5 |                      gorzałkę Majewski z wina pędzi. Gorzelnię, mówię ci, założył... Podoficerowie,
 4159  1,  10|                       milczysz? Prawdę mówię, choć i gorzką.~- Ja nie wiem, czy to prawda.~-
 4160  2,  5 |                        wszystkowiedzącym uśmiechem i gorzkimi a szczerymi łzami nad nędzę
 4161  3,  11|                          Dąbrowiu, we Wrzawach i pod Gorzycami wysiadywał na dachu kolegium
 4162  1,  7 |                         rozbita. W jechali w okolicę górzystą, leśną i dążyli do miejsca
 4163  3,  15|                              jak w zapartej izbie. W górzystej krainie, na którą teraz
 4164  3,  15|                          izby drugą pościel i zaczął gościć młokosa. Krzątał się po
 4165  1,  1 |                              sam na sam zostawiony z gościem przez wuja nie wiedział,
 4166  1,  11|                             od żalu: Kilkakroć tylko gościła w jego głowie myśl, że wszystkie
 4167  2,  21|                              Nie byłbyś się tułał po gościńcach...~- Jesteś, ile sobie przypominam,
 4168  1,  2 |                          wystrzelały. Były tu pokoje gościnne, śpiżarnie i składy gospodarcze.
 4169  3,  10|                             przed oczy niby wierzeje gościnnie rozwarte, niby sienie. Prawie
 4170  2,  20|                           dziedziczce i prosić jej o gościnność przynajmniej na pierwszy
 4171  3,  15|                              czyli też ze słowiańską gościnnością uczęstować hiszpańskim winem.
 4172  2,  22|                              oka przyglądał się swym gościom, choć nie dopytywał się,
 4173  2,  14|                              uczucie rozwinęło się w gościu. Zajął się nim ze starannością
 4174  1,  2 |                         gościnne, śpiżarnie i składy gospodarcze. W największej izbie stało
 4175  2,  14|                            że tylko ty masz prawo do gospodarki na roli dlatego właśnie,
 4176  2,  14|                              oto z Rafciem. Będziemy gospodarowali. Bierzemy się do roli.~-
 4177  1,  1 |                          kawały gruntu, za budynki i gospodarski dobytek zobowiązali się
 4178  3,  3 |                              głębi czerniały budynki gospodarskie i sam konwent, frontem zwrócony
 4179  2,  1 |                               A w Nieporęcicach któż gospodaruje?~Jarzymski uśmiechnął się
 4180  2,  1 |                          Rafał przystał i poszedł za gospodarzem do garderoby. Wypłynął stamtąd
 4181  2,  22|                            ale święto...~- Widzicie, gospodarzu, świętowanie dobra rzecz,
 4182  1,  10|                       Pięknie u Boga Ojca brat waści gospodarzył na tej wioszczynie, nie
 4183  2,  21|                              tłum, skłonił się przed gospodynią i prosił, żeby raczyła tańczyć
 4184  3,  3 |                             chwilowo zajęte. Mniszki goszczą u siebie nieznajomych rycerzy.
 4185  1,  11|                          dalej. Francuzi i Francuzki goszczący u księcia nudzili się pomimo
 4186  2,  11|                              Szła już przez przełęcz gotardzką nowa, w roku 1800 zbudowana
 4187  2,  11|                            mieścinie przed łańcuchem gotardzkim, dokąd sięga gwara niemiecka.
 4188  3,  1 |                              do Bajonny. Szedł przez Gotha, Eisenach, Fuldę, Hanau,
 4189  2,  11|                         potokiem ze śnieżnych jaskiń Gothardu. Przebyli leniwą, mułem
 4190  1,  13|                            zajaśnieć cnotą na śmierć gotową, konduitą, żelażną subordynacją
 4191  2,  23|                            Nazajutrz od samego świtu gotowali się do wystąpienia. Miejsce
 4192  2,  21|                            był przywiózł i w bocznej gotowalni na dole umieścił, żeby się
 4193  1,  2 |                            zacisza przeznaczonego na gotowalnię damską. Było tam pusto.
 4194  3,  1 |                             się margle i głazy opok, gotowały wapienne skały, zrastał
 4195  2,  12|                             jedzą tamci? Tamci jedzą gotowane.~- No, to i mnie podasz
 4196  3,  2 |                              Kiedy ludzie zajęli się gotowaniem dla siebie posiłku, zgrzane
 4197  3,  1 |                            mieści! Ibery... Celty... Gotowie... Rzymianie... Maury...~
 4198  1,  15|                      nastąpić mogło, musiał, w braku gotowizny na reprezentację bilardową
 4199  1,  8 |                              słowo można sprzedać za gotówkę, jak najlepszy towar. Parę
 4200  2,  1 |                            osiągnięcia jakiejkolwiek gotówki, niezbędnej na sprawienie
 4201  2,  17|                             najgorętszym oświadczyli gotowość do dzieła. Ale się oparł
 4202  2,  24|                          apelu trzy razy dziennie, w gotowości jak do wymarszu. Bataliony
 4203  3,  8 |                            obywatelach galicyjskich, gotowych złożyć nowe pułki... - wtrącił
 4204  1,  5 |                     dryblasie! Warto było pieniądzem gotowym za ciebie w szkołach płacić.
 4205  2,  17|                     mieścisko. Generałowie Elsnitz i Gottesheim z siedmioma batalionami
 4206  1,  12|                           kilkuset kolumn o ozdobach gotyckich, połączoną z kapryśnymi
 4207  2,  6 |                            kolosalne swe szczyty jak gotyckie wieże otoczone bogactwem
 4208  1,  1 |                          mokre, zakisłe, nieprzebyte gozdy, z których się wieczne wody
 4209  1,  8 |                              rzędem wątłe balsaminy, goździki i kępy bratków, biła woń
 4210  3,  4 |                          całobrzegich, strzępiastych goździków. Fiołkowymi powłóczeniami
 4211  1,  6 |                           Zołmierz nic nie pyta, ino grá, a diabły proszą go tańczyć.
 4212  2,  9 |                     piersiach nagle i strasznie, jak grabarz z trumną najdroższą. Wybladły,
 4213  3,  3 |                             Rękoma jak ptak konający grabiejącymi szponami szukała koło siebie.
 4214  3,  1 |                            przed nimi niesie buńczuk grabieży, hasło gwałtu, zbójecki
 4215  3,  4 |                              roboty, na łeb na szyję grabili w kopki siano schnące na
 4216  3,  6 |                              nieme.~Podszewka leśna- grabina, dębczaki, kuszcze leszczynowe
 4217  3,  17|                           leszczynowe, zwarte ostępy grabiny z buczyną, młode dąbki lśniące
 4218  2,  2 |                         niego sunęła się w dół stara grabowa aleja. Rafał przymknął drzwi
 4219  1,  9 |                          lipy, nadwiślańskie topole, graby, klony, dęby i buki.~Teraz,
 4220  1,  10|                              zamierzacie podziać owe graciny nieboszczyka ze dwora, choć
 4221  3,  6 |                          wozy naładowane kamieniami, graciwem, gnojem i dobrze zasypane
 4222  1,  10|                             wtargnęły nawet w ulice, gracowane niegdyś z pilnością. Pałac,
 4223  2,  1 |                      przerwał je głos tego lub owego gracza:~- Va banque!~Rafał był
 4224  2,  12|                         niejakim szacunkiem zapytali gracze.~- Ba, ba! Od Pesztu...
 4225  2,  1 |                   okoliczności budziły w szczęśliwym graczu tylko mętną radość. Był
 4226  1,  12|                        wieków, od czasów doży Piotra Gradenigo, praw pozbawiony, pozbawił
 4227  2,  10|                             Kerkerstrafe des dritten Grades..: Ne mohu...~Więzień znowu
 4228  3,  5 |                            pierony,~Gdzie są ogniste grady Bellony?~Gdzie dziarska
 4229  1,  1 |                         każdy do innej sali na zamku graf zamknąć kazał. A skorośmy
 4230  2,  22|                              A czyje to lasy?~- Furt grafskie lasy.~Wąska drożynka, zasypana
 4231  1,  2 |                               dochodziły tony muzyki grającej od ucha. Skrzypce zanosiły
 4232  2,  12|                             co trzeszczy w zębach...~Grający w, karty nie przerywając
 4233  2,  2 |                        słychać było gwar rozmów osób grających w karty. Olbromski leżał
 4234  1,  15|                               inni przypatrywali się grającym, jeszcze inni zajęci byli
 4235  2,  1 |                             Choć ja tyle już lat nie grałem...~- Ale gra została ci
 4236  2,  1 |                       dyktandem szatana. Litwinkowie grali wciąż obojętnie, ale twarze
 4237  2,  1 |                          kilkunastu młodych mężczyzn grało tam, widać, od bardzo dawna.
 4238  1,  1 |                            ledwiem się przez infimę, gramatykę i syntaxim przebił nie bez
 4239  1,  10|                           nudne. Zupełnie jak lekcja gramatyki.~- Jak to? Le secrétaire?~-
 4240  1,  3 |                         ocknął się z jękiem i zaczął gramolić... Widzieli, że giną bez
 4241  1,  2 |                            usłyszał głos ojca, który gramolił się do małych saneczek.~-
 4242  3,  3 |                    usadowieni Hiszpanie razili wciąż granatami przechodzące wojsko, służyć
 4243  3,  3 |                             padły między nich ręczne granatki rzucane zza balustrady schodów
 4244  3,  11|                 podporucznika Tykla. Ale już jeden z granatników został zdobyty i zagwożdżony,
 4245  1,  17|                              wyrzucił S 114 pocisków granatnikowych i 824 bomby. Idąc po groblach
 4246  3,  1 |                           ostro ścinane, z huzarska, granatowego koloru. Wypustki na nich
 4247  2,  17|                             co go nazywają marynarze grand wual de mizen, czasami ino
 4248  3,  5 |                              w czeskim szkle herbami grandów hiszpańskich; pamiątkowe
 4249  2,  8 |                    wychodziło na przepaściste zbocze grani. Stamtąd dopiero widać było
 4250  1,  1 |                         Ogary poszły w las.~Echo ich grania słabło coraz bardziej, aż
 4251  3,  8 |                            moglibyśmy posunąć się ku granicom litewskim i czekać tam sprzymierzeńca.~-
 4252  2,  20|                             chwili przemknęła trwoga granicząca z odrazą i, co najdziwniejsza,
 4253  2,  17|                        trzymały dwa bataliony wojska granicznego, cztery kompanie strzelców
 4254  2,  17|                         prawym brzegu Adygi. Łańcuch graniczny od modrego jeziora Garda
 4255  2,  9 |                         tylko różnią od otaczających granitów, że w nich ani na sekundę
 4256  2,  7 |                             podziemnych, co przeżarł granitową skalinę Tatr, aż się wyrwał
 4257  1,  14|                          Kapraję, o błękitną Elbę, o granitowy brzeg Malty. Przez wieki
 4258  3,  18|                         półsmutny uśmiech spłynął po granitowym obliczu...~ ~KONIEC~ ~
 4259  3,  1 |                              oficerowie: kapitanowie Gras i Fontana, porucznik Cybulski;
 4260  2,  1 |                      zajeździe, którego dobra opinia grasuje wciąż między Koprzywnicą
 4261  3,  3 |                            kroki po worach, trupach, gratach, razem już ze zdobywcami.
 4262  2,  24|                         Bydgoszcz. Podobnie pomyślna gratka trafiła się poznańskim kawalerom
 4263  3,  6 |                         przez wojska, leżały resztki gratów, włóczyły się korowody pierza.
 4264  1,  2 |                             swego, słusznie zaprawdę gratulari sobie może..."~Gwar zagłuszył
 4265  2,  15|                             szuwarów, zeschłe jelita grążelów, kępy zmulonego siana, chrusty
 4266  1,  17|                         zielone, kwietne od porostów grążelowych, od lilii wodnych, od mokrych
 4267  1,  1 |                             i łykał ślinę, aż mu się grdyka ruszała. Zajęty był wykręcaniem
 4268  2,  1 |                           stoliku. Właśnie przerwano grę. Z dziesięciu robrów wygrał
 4269  2,  24|                       bydgosko-gdańskich sięgając do Gręblina na wysokości lewego brzegu
 4270  1,  14|                              Moitte'a, meble w stylu greckim według de Perciera... Nadzwyczajne!
 4271  2,  2 |                         zetknę się z pięknym światem Greków, staję się poganinem...~
 4272  2,  1 |                           tylko zasłona spadła, całe gremium wysunęło się chyłkiem. Większość
 4273  3,  2 |                               ukazywał się co chwila grenadier francuski, który wdziawszy
 4274  3,  6 |                              podjął karabin zabitego grenadiera, przypasał jego ładownicę
 4275  2,  16|                        miarowo w rzadkiej glinie. Za grenadierami sunęły pułki jegrów pozbawione
 4276  1,  17|                             i nastawili ją przeciwko grenadierom, woltyżerom i artylerii.
 4277  1,  17|                    batalionów piechoty, 4 batalionów grenadierskich, 9 kompanii dragonów i 6
 4278  3,  1 |                             komiliton był z kompanii grenadierskiej, to miał przy czapie kitę
 4279  2,  18|                        uważnie i pieczołowicie przez Grenzregimenty strzeżona, że o przeprawie
 4280  1,  14|                          teatrze, i to dans une loge grillée. W ciągu tych dni czołga
 4281  3,  6 |                            na bal paré idziemy za tę grobelkę. Gdzie twój pułk stoi?~-
 4282  2,  11|                     zwieszaną głową jak nad otwartym grobem. Książę poznał jego cierpienie.~-
 4283  3,  5 |                             w całej kompanii nastała grobowa cisza:~ ~Ocknij się, Lechu,
 4284  1,  13|                       czeluści dreszczem przejmujące grobowce Scaligerów. Tam pod gotyckim
 4285  1,  13|                             cmentarz olbrzymi, pełen grobowców.~Podróżny usiadł na przymurku
 4286  3,  11|                         zgrzybiała, straszna, jakoby grobowiec, na$ który nie masz dość
 4287  1,  3 |                      najposępniejszą w świecie miną, grobowym głosem skandował:~ ~Nie
 4288  3,  9 |                          Weyssenhoffa zdobyła wioskę Grochów najeżoną austriackimi działami,
 4289  2,  24|                             Grzybowskiej Woli tuż za Grochowem, żeby dalej przeciąć rzeczkę
 4290  3,  8 |                           jakie są szańce za rogatką Grochowską?~- Nie wiem.~- Pamiętam
 4291  3,  8 |                           ulicy Sprzecznej i rogatek Grochowskich. Z ożywieniem pośpieszył
 4292  1,  7 |                         Gdyśmy z Bracławszczyzny pod Grochowskim dniami i nocami ku Połańcowi...
 4293  2,  15|                          zwieszonymi gałęźmi, niby w grocie czarnozielonej, zostawiając
 4294  3,  3 |                         Cosso do mostu) przecinająca gród na dwie prawie równe części.
 4295  2,  17|                         górach grzebieniastych ponad grodem, czyhając jak te sępy. Nasz
 4296  3,  1 |                              Sopoćkiń, w pobliżu już Grodna. Tu z woli cesarza Francuzów
 4297  3,  6 |                            stary szwedzki okopie pod Grodnem, gdziem młodymi trudami
 4298  3,  1 |                              musztrę mam jeżdżać pod Grodno? Ja musztry nauczny. Lepiej
 4299  1,  1 |                       oficjerów w marsz wyszło przez Grodzką Bramę. A za oną bramą zastaliśmy
 4300  1,  5 |                          pokotem śpiący w tak zwanej gródzy. Baśka parsknęła kilkakroć,
 4301  3,  10|                              tym deszczu od kwiatów.~Gromadka oficerska jechała gwarząc
 4302  1,  11|                         często.~Pewnego dnia wypadła gromadna wyprawa właśnie w okolice
 4303  3,  3 |                   zaopatrzonych w oskardy, i ruszono gromadnie na mur zagradzający wąską
 4304  1,  17|                        rzeczywistym świecie, zgniótł gromadny wrzask, jęki, łoskot broni.
 4305  1,  8 |                         zadowoleniem. Był tak zajęty gromadzeniem spadku, otwieraniem szafy
 4306  1,  1 |                            będą. Ad tertium... Co do gromadzkiego śpichlerza...~Nardzewski
 4307  3,  10|                               tylko naszej, gminnej, gromadzkiej. Młodemu śni się ta wielka
 4308  3,  3 |                        otwarłszy obadwa okna, wydali gromki okrzyk. ~Zarazem wytknąwszy
 4309  2,  17|                          widać, jak chodziło szumne, gromkie, zmiennobarwiste. Och, morze
 4310  3,  3 |                          obok niego.~Wielka, woskowa gromnica w rogu pokoju. Dwie żywe
 4311  3,  3 |                          Prysnął kiedy niekiedy knot gromnicy... Zadrzemał, widać, stary
 4312  2,  13|                      kiepskich generałów! Skarz mię, gromowładny Jowiszu, pozbaw mię nadziei
 4313  3,  1 |                            gór podniebieskich wylata gromowy głos rogu Rolanda:~;,Przyłożył
 4314  3,  17|                         kamienie zdawały się wyłazić gronami, wyłuskiwać się jak orzechy,
 4315  1,  10|                           nadeszła. Książę, otoczony gronem pięknych pań, poszedł na
 4316  1,  2 |                           drugiej - okrągły, suty, z gronostajów cynkowanych.~Osobliwie ta
 4317  2,  17|                            pięknym paniom i wesołemu gronu oficerów, że ten a ten poszedł
 4318  2,  8 |                      skalnego schodziła dokądś w dół grota ciągnąca się długim a ostro
 4319  3,  7 |                      piersiami i ramieniem na tępych grotach żelaznej balustrady ogrodzenia
 4320  3,  6 |                        Pierwszy szereg schylił lance grotem w piersi wroga, drzewca
 4321  1,  2 |                           cybuch, gruby jak maczuga, grożąc nie wiadomo komu. Naprzeciwko
 4322  1,  12|                            lwa i klucz sam wyszedł z grożącej paszczy. Wtedy wkłada klucz
 4323  1,  1 |                             tajemnicy, miała w sobie grozę i wspaniałą dumę. Rafał
 4324  2,  9 |                            Czemu prześladujecie mię, grozicie mi i mścicie się nade mną
 4325  2,  12|                            granice Prus Południowych groziłby mu kryminałem, a co najmniej
 4326  1,  17|                           zbrojono się według planów groźnego "Amilkara" Kosińskiego.
 4327  1,  1 |                              Dał się słyszeć ponury, groźny głos bębna...~Konie Rafała,
 4328  3,  14|                      kontrmin porwana. Ułani jechali groźnym zastępem z czapkami na ucho,
 4329  3,  13|                             ciasny! Wszystko w nim z grubaśnego kamienia, mur wszędzie prostacki,
 4330  1,  17|                              się sennie nad wyniosłą grubolistną magnolią, którą kula ścięła
 4331  2,  9 |                         wśród nich widać było białe, grubomure kościołki z gontowymi dachami
 4332  2,  20|                            około rozkosznych ust ani grubość warkocza włosów, którego
 4333  1,  7 |                           subtelne liście wiśniowe i grubsze śliwin lśniły się jakoby
 4334  2,  9 |                        jesionowa maczuga z bulwami w grubszym końcu, którą od jednego
 4335  3,  6 |                                Marsz!~Gdy powtórzony gruchnął ten rozkaz, półplutony,
 4336  3,  6 |                              pod wodzą Sierawskiego.~Gruchnęła w tłumie wieść, że Godebski
 4337  3,  3 |                           nam dobrowolnie, gdy wieść gruchnie między jego dziewoje, cośmy
 4338  1,  6 |                             i niestrudzonymi ciosami gruchotała serce. Myśl, myśl ostatnia,
 4339  2,  17|                            cztery godziny urastają w gruczoł tyli jak laskowy orzech.
 4340  2,  9 |                             jeszcze na szarym głazie grudka ziemi wilgotnej, przyniesionej
 4341  3,  6 |                        trącił i ze snu obudził każdą grudkę ziemi, ciepły wiater powiał
 4342  2,  17|                          nogę oto postradał.~- Toż w grudniu zeszłego jeszcze roku ta
 4343  1,  11|                           powrotem tą samą drogą, ku Grudnu. Słyszał, mijając wieś,
 4344  1,  11|                           obejrzał, już mu kawalkada grudzieńska znikła z oczu. Ostrym kłusem
 4345  1,  10|                                      Dworzanin~Pałac grudzieński leżał w głębi starego parku.
 4346  1,  9 |                           orszak zbliżał się do alei grudzieńskich, Rafał szedł tuż obok pańskiego
 4347  1,  15|                          Dorszt, prowadzący interesy grudzieńskie, u którego mieszkał, wcale
 4348  2,  20|                              Podniósł oczy z dawnym, grudzieńskim zuchwalstwem i spotkał się
 4349  1,  1 |                       wynosić ma. Chłopi posiadający grunta, o ile płacą określone podatki,
 4350  1,  7 |                          okwitała. Na przypiaskowych gruntach widać było mizerne pióra
 4351  2,  2 |                          jakoby rolą niską i płaską; gruntem spokojnym i niemym, próchnicą,
 4352  1,  10|                           mahoniu, olśniony widokiem grup marmurowych i kominków z
 4353  2,  19|                            parę kroków przystając za grupami rozmawiających i coraz lepiej
 4354  1,  17|                          uszło losu współbraci. I na grupę dwudziestu oficerów artylerii
 4355  3,  17|                              tęgich sumaków, dzikich gruszek, głogów i jeżyn. W dawnych,
 4356  2,  18|                              powietrza stała samotna gruszka polna z krzywymi a kolczastymi
 4357  2,  18|                             ciemne szlochanie starej gruszy rozległo się wśród pola.~
 4358  3,  11|                    podziemnych, w legendy przysypane gruzem ciemnoty, zarosłe chwastem
 4359  1,  17|                         migdałów, wykroty obwieszone gruzłami czarnej próchnicy, miecąc
 4360  3,  11|                             beczek, kamieni, padanie gruzu.~- Ktoś ty - wyjęczał książę.~-
 4361  2,  17|                          półtorak broźnić, spokojnie grykę siać, zwady z sąsiadem o
 4362  1,  11|                              to wszystko. Wieczorami grywano w karty, nieraz do późna.
 4363  3,  3 |                          bezsilnej, zdawało się, mur gryźć poczną zębami. Nadaremnie
 4364  2,  7 |                           żuchwą, białymi kłami pian gryzła je wciąż, bez jednej chwili
 4365  2,  14|                       wiedział. Palce nieraz do krwi gryzłem czekając w poczekalniach,
 4366  1,  3 |                             w śmiertelną oćmę nocną, grzać się jak ogier w biegu.~W
 4367  3,  2 |                           między pijących. Krzysztof grzał się i suszył, z dala stojąc
 4368  2,  18|                              się natkacie i opijecie grzanym winem, to nie racja, żeby
 4369  3,  6 |                          obudwu stronach odwiecznej, grząskiej drogi, prostą linią ciągnąc
 4370  3,  6 |                          powały grubo okryte zostały grząskim nawozem. Wówczas wnoszono
 4371  1,  8 |                            rozdzierały ostre skrzele grzbietowe okonia. Wrzynały się jak
 4372  1,  1 |                            mech rozsypane ich prochy grzebie pod sobą. Na zewnątrz murów,
 4373  2,  22|                           jest; munsztuk, powiadają, grzebielec, szczotka, dera-no jest
 4374  2,  16|                       Wielkie ich czaka z włochatymi grzebieniami polśniewały. Zdawało się,
 4375  2,  17|                          Siedzieli my na tych górach grzebieniastych ponad grodem, czyhając jak
 4376  3,  1 |                          piersiami. Wyniosłe czuby i grzebienie ich łbów, grzywy ich karków
 4377  2,  7 |                         jeden szczegół, nie zatajony grzech ani jeden, nie przeceniona
 4378  3,  12|                               z rozdołu. zapachniały grzędy truskawek. Tam, jeszcze
 4379  2,  14|                      Trepkowie Nekandy, Toporezyki z Grzegorzewic, ba! ba! Najstarsze w Polszcze
 4380  2,  14|                              Ja, nie chwalący się, i Grzesik.~- Powiedzże, na czymże
 4381  2,  7 |                            nic... Mówiła im, że jest grzesznicą, przytakiwała swemu potępieniu...
 4382  2,  2 |                              jest winowajcą. On jest grzesznikiem przed wiekuistym Panem.
 4383  1,  4 |                            dumie, kąpał w marzeniach grzesznych, niewiadomych, w snach nad
 4384  1,  16|                          nocne marzenia. Strzelały z grzęzawiska sity martwice, jak kołczan
 4385  3,  9 |                          głęboki, walili się w doły, grzęźli w rozmiękłych kupach ziemi,
 4386  1,  10|                         szkarpy, niby potworne nogi, grzęzły w podstępnych wodach starej,
 4387  1,  3 |                        wiklowe i poczęli wyżej kolan grzęznąć w rozkisłych bagnach nabrzeżnych.
 4388  1,  4 |                        Dopiero wrzaskliwy głos ojca, grzmiący gdzieś po gumnie, sprowadzał
 4389  3,  6 |                            rozkaz:~- Ognia! ,~Sołtyk grzmiącym głosem zawołał na swoich:.~-
 4390  2,  17|                       podlaskim lesie. Zaraz po niej grzmiała druga, za tamtą pędziła
 4391  1,  5 |                          lecące ciała. Śniło się, że grzmocą wzajem pierś w pierś straszne
 4392  3,  3 |                          czego? Huk straszliwy armat grzmota raz w raz w czoło, w ciemię
 4393  3,  6 |                          powietrza i pocisk z jękiem grzmotnął w groblę wywalając w niej
 4394  2,  17|                            Jednego razu w ciemną noc grzmotnęło okrętem w jakieś skały.
 4395  2,  11|                            zwisające dla zasłyszenia grzmotów, skowyczeń, dzikiego szumu
 4396  1,  11|                              bardzo, że był istotnym grzybem.~- Hę? - wymiamlał. - Nie
 4397  1,  17|                    nieruchoma, gnijąca pod kożuchami grzybienia, pełna była gruzów i strzępów.
 4398  2,  24|                            na Miłosnę, na Zieloną do Grzybowskiej Woli tuż za Grochowem, żeby
 4399  1,  4 |                              była źrebicą o krótkiej grzywie, kiedy hasała swobodnie
 4400  3,  4 |                              strony sterczących skał Guadarramy i Somosierry, które jak
 4401  3,  6 |                               podsypuj! Ładunków nie gub! Mocno przybij! Nie żałuj!
 4402  1,  1 |                             strojach, dalej personel Gubernium krajowego, wszystkie urzędy,
 4403  1,  17|                              od malarii plączą się i gubią: To, co oczy widzą w marzeniu,
 4404  2,  17|                             samo morze, a szczyt jej gubił się w schodzącej nocy...
 4405  1,  12|                              pod dowództwem Masseny, Guieux, Chabota, Seruriera i Bernadotte'
 4406  1,  17|                            bagnetem.~Regiment Franza Guilay... - myślał książę rozumiejąc
 4407  3,  1 |                            nadmorskiej okryte, kraju Guipuzcoa.~Przed oczyma sterczał na
 4408  1,  17|                          spodnie i czarne kamasze.~- Gułaje! Bij, zabij! -wrzeszczał
 4409  3,  9 |                             dróg, ścieżek, ogródków, gumien i sadów. Każde siedlisko
 4410  1,  17|                               i skakały naokoło, jak gumowe piłki, ślepe granaty. Książę
 4411  1,  14|                              miarę jak tracę wszelki gust do wojny, zaczynam go nabierać -
 4412  2,  13|                             w Wiedniu swe furmańskie gusta... - szydziła siostra.~-
 4413  1,  2 |                            wiem, co to za przyczyna:~Gustuję w bronecie, wzdycham do
 4414  2,  18|                           się Klopstock albo i zgoła Gutenberg?~Ostatni raz wniesiono do
 4415  3,  1 |                                Tutaj w marszu między Gutstadtem a Oelsee odebrano od ministra
 4416  3,  1 |                          przyszła do Dobrego Miasta (Gutstadtu). Tutaj w marszu między
 4417  3,  1 |                           strzemię. Zmarnują waju te guwernery.~- Nie ma strachu.~- Jakem
 4418  3,  1 |                       minąwszy obszary piasków ziemi Guyenne i Gaskonii, lasy dębu korkowego
 4419  1,  1 |                           łosiej kurcie ze srebrnymi guzami. Twarz jego była czerwona
 4420  2,  21|                 najzupełniejszy! Jedź tam ostro, te, guzdrała! Koniom po bacie!~Rafał
 4421  2,  21|                             godzinę zrobi! Przez twe guzdralstwo możemy wszyscy zginąć.~-
 4422  1,  12|                             przejmującą. Ale był tam guzik w murze okolicznym. Przyciska
 4423  2,  1 |                        czarnym kołnierzem, złoconymi guzikami i żółtą podszewką, spodnie
 4424  1,  1 |                        głowie ma skopeczek z jakimsi guzikiem, w ręku strzelba. Spojrzał
 4425  3,  5 |                       sztandarów, o marszu nad rzeką Gwadiana, o bezprzykładnym boju pod
 4426  3,  3 |                   długoletniej praktyki zapewnić, że gwałcenie masowe przyśpiesza kapitulację
 4427  2,  1 |                   cześnikowiczu, do książek nie masz gwałtownej inklinacji? Co?... powiedz
 4428  2,  3 |                         Bracia moi! Dajcie mu poznać gwałtowność wszystkich żywiołów, a jeśli
 4429  2,  7 |                              natarczywą i porywającą gwałtownością owe jaskinie i zaułki, skrytki
 4430  1,  3 |                            strumień Wisły, szeregiem gwałtownych wirów pod kędzierzawymi
 4431  3,  3 |                             do krzyku.~Zniżyła głowę gwałtownym ruchem nad tymi kwiatami.
 4432  3,  7 |                           chwili gdy Rafał nadszedł, gwardia już była wstała, przebudzona
 4433  3,  7 |                       wychodzili tamtędy. Kiedy dwaj gwardziści wprowadzili Rafała do przedsionka,
 4434  2,  19|                          wrzał. Leciało stamtąd echo gwaru-chargotu.~Wrzawa wznosiła się, wznosiła
 4435  3,  10|                           Gromadka oficerska jechała gwarząc o wypadkach dnia. Rafał,
 4436  1,  12|                     wszystkich, miała wypowiedzieć w gwarze utwór nieznanego poety z
 4437  2,  19|                             z dala, jakoby dziecięce gwarzenie, głos dziwny i okrutny,
 4438  1,  2 |                         kipiała.~- Olbromszczak... -,gwarzono naokół z aprobatą i poklaskiem.~-
 4439  1,  16|                        drodze spotka.~- Powiedz mi - gwarzyła Zofka - to on nieboszczykowi
 4440  2,  17|                        towarzysza, wszystko kalek, i gwarzymy o naszej wyspie. A już my
 4441  2,  17|                              Z tym samym austriackim gwerem w łapach jak pójdę! Jak
 4442  2,  21|                      przewozi? Teraz wojsko stoi i z gwerów bije. Ja o niczym nie wiem.~-
 4443  3,  11|                           chłopi Gintułta, ściskając gwery austriackie, nabite austriackimi
 4444  2,  3 |                            węgielnicy szczerości, na gwieździe płomienistej.~Wykonał znowu
 4445  2,  11|                        otchłani, gdzie przeszywające gwizdanie Hutschelma oddech tamuje.
 4446  3,  1 |                             śniadaniu, z wrzaskiem i gwizdaniem mknęła ulicami i gubiła
 4447  1,  6 |                    szczelinami. "Zły", dmąc w wielką gwizdę, sypał w okienko jak gdyby
 4448  1,  5 |                              dął zaciekle. Wypadał z gwizdem, jak gdyby z jakichś szczelin
 4449  3,  3 |                        oszukał nareszcie ród ludzki, gwizdnął przeciągle i skoczył goloną
 4450  2,  18|                              badyle.~Usłyszał w jego gwiździe polotnym coś jakby dźwięk
 4451  3,  5 |                     spostrzegł w rogu izby wysoko na gwoździach zawieszone dwa mundury oficerskie
 4452  1,  11|                             Za co go biją?~- A no... gzekucja i tyla.~- Ale za co go biją?~-
 4453  1,  10|                               purpurowe ze złoconymi gzemsami i z pysznymi stiukami na
 4454  2,  17|                          Ledwie się marszczy, ledwie gzi morze. Jeszcze mi w oczach
 4455  1,  10|                       zapamiętają, trznadle się jeno gziły, teraz owies jak mur.~-
 4456  3,  14|                             rysowały się zazębienia, gzygzaki, wariackie na pozór poplątania
 4457  3,  14|                         drugiej równoległej, niezbyt gzygzakowata, zakończona baterią, z której
 4458  2,  11|                             się zdziwił ujrzawszy na gzymsie marmurowym białe jak on
 4459  3,  2 |                            świec przytwierdzonych do gzymsu ambony, ukazywał się co
 4460  2,  1 |                           jesteście!~- Bij pludra!~- Hab Acht!- rozległ się w ciemności
 4461  1,  16|                              wzgórzu ujrzał rodzinną habendę. Jakże mu się ten niski,
 4462  2,  17|                            herbowy, choć i na jednej habendzie, na jednym zagonie, ta szlachcic
 4463  3,  3 |                          Głowa okryta była kornetem. Habit na ciele potargany w strzępy,
 4464  3,  3 |                          danej chwili nie potrzebują habitów, ale z drugiej strony nie
 4465  1,  1 |                          wierność monarchom dynastii Habsburskiej odbył się w największym
 4466  1,  15|                                     Utrum Bucephalus habuit rationem sufficientem?"~
 4467  1,  15|                               equus Alexandri Magni, habuitrationem sufficientem?~Olbromski
 4468  1,  7 |                           żeby je poprzybijać nowymi hacelami. Gdy kowal zabrał się do
 4469  2,  17|                            morza co nieco wyłowić na haczyk ze śpilki - jakby już wszyscy
 4470  3,  6 |                              generalskim na rabatach haftem, długie, amarantowe spodnie.
 4471  1,  5 |                           lica, usta, oczy. Rozsunął haftki kożuszka i przywarł ustami
 4472  2,  20|                         miejscu, gdzie była założona haftowaną zakładką - i począł czytać,
 4473  3,  5 |                              iskrami. Cienkie obrusy haftowane, ściągnięte z ołtarzów,
 4474  3,  13|                         naukę tkania szmat z wełny i haftowania lnianych chust.~Żołnierze
 4475  2,  3 |                         aksamitnej poduszce: fartuch haftowany z jedwabiu, białe rękawiczki
 4476  3,  6 |                         miękkimi piernatami i stosem haftowanych poduszek.~- O, to włośnic! '
 4477  2,  1 |                            przed oczy człowieczyna w haftowanym fraku, z głową upudrowaną
 4478  2,  20|                            miała szal zielony z suto haftowanymi brzegami. Inne już teraz
 4479  3,  6 |                          obsługujących działa, złote hafty i akselbanty oficerów w
 4480  2,  24|                     żołnierzy polskich, sformowany w Hagenau i Lipsku z jeńców pruskich
 4481  2,  17|                           się potem za cesarza wyspy Haity pono ogłosił - postanowił
 4482  3,  5 |                           siedział w koszuli tylko i hajdawerach Niezabitowski z głową przez
 4483  1,  16|                           drelichową katankę, takież hajdawery uszyte przez nadwornego
 4484  3,  3 |                     półotwarte okno założone było na hak środkowy. Zajrzał przez
 4485  2,  10|                           czasu, bracie. Wzieni me w halak. Kiecki nam koło usy pozaplatowali,
 4486  2,  3 |                              głos, a po nim trzykroć hałaśliwe przyklaskiwanie i chóralny
 4487  2,  22|                         wskazał nieznacznie głową na hałasującą kompanię), że jeden batalion
 4488  2,  9 |                          zaczęła na jasne kwiatuszki hali, którym na słońcu tak dobrze
 4489  3,  11|                             przywiodła Tatarów mężna Halina, córka Piotra Krempy, i
 4490  2,  9 |                       trzaskając ogniami piorunów, o halnych wiatrach, wydzierających
 4491  2,  10|                           krył, a na mroku leciał ku halom. Ale sie w jednym mieścisku,
 4492  2,  10|                         nagle i zastygło.~- Mocarny! Halt! Mocarny, ja tobie mówię!
 4493  3,  3 |                           tym. Strzeż się tylko losu Hamilkara pod Saguntem, bo i to się
 4494  2,  1 |                             prawdopodobnie Cyda albo Hamleta. Kto ich tam wie? Może jaką
 4495  2,  11|                             prastarym, starorzymskim hamulcu, ciągnione przez osły, muły
 4496  3,  1 |                              Gotha, Eisenach, Fuldę, Hanau, Moguncję na Méziers, Charleville,
 4497  1,  2 |                              dobrych starych czasów. Hańbaż by to dla mnie, dnia dzisiejszego,
 4498  1,  12|                             Masz rozkaz imię polskie hańbić na wieki!... - począł nań
 4499  1,  12|                              tym, co ich najbardziej hańbiło. Wydali mu się jak szalbierze,
 4500  1,  14|                       Rzymian jak również cnotliwych handlarzy cielęciny, gdy dawali l'
 4501  3,  10|                           miasta zalali przemysłem i handlem. Młodzież złajdaczała, gałgaństwo
 4502  1,  13|                         tysięcy cekinów złupionych w handlu albo z cudzego dobra w Cyprze,
 4503  3,  3 |                            To ja ciebie, ślepego, od haniebnej śmierci wybawił, babów za
 4504  3,  8 |                      rekrutów, działka i na tym nasz haniebny koniec.~- Widzieliśmy wszyscy
 4505  2,  1 |                          sprzedaże zboża z sąsieków, haracz nakładany bezprawnie na