Tom, Rozdzial

 4506  2,  18|                             konia straszliwym ciosem harapa. Oba rumaki stanęły dęba,
 4507  2,  18|                              siodle i ściągnął konia harapem. Mieli tylko jeszcze przebyć
 4508  2,  18|                           buty, w kurtki myśliwskie. Harapy mieli w ręku, kordelasy
 4509  2,  1 |                         czarny worek, tworzyły długi harbajtel, związany na końcu wstążkową
 4510  1,  11|                              wycieczki całym dworem, harce po błoniach - oto były zajęcia
 4511  1,  8 |                          hucznych pijatyk, dzielnych harców! Gdy nam powiedziano radosne
 4512  2,  11|                            globu ziemskiego, grał na harfie łańcuchów górskich, świstał
 4513  2,  21|                           muzycznego instrumentu, do harfy czy lutni, tworzycielki
 4514  1,  1 |                              na wysokość ku słodkiej harmonii, ku rozkosznym, jako ta
 4515  3,  16|                         nieużytków, z którym dziwnie harmonizował widok zamku w środku miasta,
 4516  2,  10|                       uzdobierali sie, Luptak był za harnasia, i pośli na zbój. He, to
 4517  1,  4 |                              krótkiej grzywie, kiedy hasała swobodnie na pastewniku...
 4518  3,  3 |                              sześciu dział wałowych, haubic i moździerzy w celu rozpoczęcia
 4519  2,  3 |                             Meere,~Von Ungemach sein Haupt erhebt...~Jeszcze brzmiała
 4520  3,  5 |                          Penas i rzekł między jednym haustem a drugim:~- A no, w Mora.~-
 4521  1,  17|                             się, głową przewyższając hauteur d'appui nasypu szańca, i
 4522  1,  15|                             odbywały się najbardziej hazardowne gry po nocach oraz pijatyki.
 4523  2,  1 |                                 ja nie mogę grać tak hazardownie.~- Jakby się też stary cześnik
 4524  1,  8 |                             bardziej niż ty gotów do hazardu życia. Ale też... Gdy teraz
 4525  2,  17|                       Murzynów, czterystu chłopa jak heban, nie zdążył udać się w pochód
 4526  3,  8 |                     Kamieniecki, Fiszer, Piotrowski, Hebdowski, Grabowski, Woyczyński,
 4527  3,  17|                              oszastu, śliską melodię hebla, dzwonienie dłuta w jądro
 4528  3,  17|                        miękkich i cienkich wstążkach heblowin, żeby ucho chwytało szelest
 4529  2,  1 |                        przecie, żeś się dorobił jako hecmajster na Brackiej ulicy.~- Cha,
 4530  2,  17|                            dybie za nim trop w trop. Hejże, hej! Ledwie my się pokazali
 4531  2,  2 |                              swego jedynaka, jako ów Hektor, który w szyszaku bojowym,
 4532  2,  5 |                           hez szelestu. Serce biło w Helenie de With twardymi ciosami,
 4533  3,  6 |                        południe w lasy komorowskie i helenowskie. Zaraz za rzeczką kapitan
 4534  3,  6 |                            jest?~- To jest pod lasem helenowskim.~- Więc gdzież ostatecznie?
 4535  3,  6 |                              zachód, ku Komorowu, ku Helenowu, piaskami. A tu, mości książę,
 4536  2,  1 |                          Listu świętego Hieronima do Heliodoru: ~"O puszczo! kwieciem Chrystusowym
 4537  1,  14|                            góry Glernisza, w puszczy Helweckiej plemiona Orgetorixa. Tak
 4538  3,  4 |                               Nazywało się Alcala de Henares. Droga się nam wykręciła
 4539  3,  1 |                            morze. Twierdza francuska Hendaye na tej stronie zatoki ukazała
 4540  2,  22|                      Tarnowskimi Górami, wziął grafa Henkla, landrata z Tarnowie, w
 4541  3,  3 |                           francuski pod pułkownikiem Henriotem. Obadwa te tarany wbiły
 4542  3,  15|                        Trayguerra, Tordelella, Mata, Herbes itd., były zbuntowane i
 4543  3,  1 |                          wykuty w niezmiernej tarczy herbowej.~Ileż on znaczy! Ile w sobie
 4544  2,  17|                        powiedzmy otwarcie, szlachcic herbowy, choć i na jednej habendzie,
 4545  1,  10|                       pąsowych kabatach z galonami i herbowymi blachy, biegali pachołkowie
 4546  3,  5 |                       dziewiątego pułku. Ksiądz go w Herencia zdradą zabił.~- Chowacie
 4547  3,  6 |                             nie masz znowu czego tak hergotać, bo cię tu na rożnie nie
 4548  2,  17|                             nie Emanuel, a to książę Herkules z Modeny i sama królowa
 4549  2,  17|                            okręty: ,,le Fougueux", ,,Héros", ,,la Vertu", ,,la Serpente", "
 4550  1,  1 |                             czerwony jak burak.~- O, hery! Widzicież wy, moi ludzie...
 4551  2,  19|                             Białe dragony za nimi!~- Heskie dragony!~- Karabinierzy
 4552  3,  1 |                         przysiągł. Obejdziemy ziemię het-precz, porządek zrobimy i dopiero
 4553  2,  23|                            drugi na wezgłowiu buławę hetmana Czarnieckiego.~Za wodzem
 4554  2,  1 |                          Forcelliniego, śpisz sam na hetmańskim łożu i o panach swych zapominasz! -
 4555  3,  6 |                              ratował pod Stolpą, pod Heyburz, w dziele frydlandzkim...~
 4556  2,  5 |                          czeka i lękliwy krok stawia hez szelestu. Serce biło w Helenie
 4557  2,  2 |                         wiosna. Gdy - jak mówi stary Hezjod w Dniach i pracach - "w
 4558  3,  15|                            niesłychane kępy fiołków, hiacyntów o tysiącu barw, lilii i
 4559  1,  1 |                         Nardzewski. Zwracając się do Hibla, przydał:~- Mój siostrzeniec,
 4560  3,  15|                      odróżnić od zburzonych siedlisk hidalgów-rozbójników. Ułani nie spotykali w tych
 4561  2,  2 |                      stworzył jadowitą żmiję i podłą hienę? Azaliż on wymyślił śmierć?~
 4562  3,  2 |                              stały się ciche, lisie, hienie. Wlepione oczy przebijały
 4563  2,  2 |                           nakazów wygłaszanych przez hierofanta z rodu Eumolpidów, wlewały
 4564  2,  2 |                         strawę. Jest on, jakoby znak hieroglificzny wszego żywota, napisany
 4565  2,  2 |                         uroczystości zwiastował głos hierokeryksa, nakazujący tym, którzy
 4566  2,  1 |                            Pierwszego Listu świętego Hieronima do Heliodoru: ~"O puszczo!
 4567  3,  15|                           królewski, na la Puebla de Hijar, na San Per, do Alcaniz
 4568  1,  15|                              dała znać, że nadciąga "Himcio" lub którykolwiek z belfrów.
 4569  1,  15|                     Nadaremnie prorektor gimnazjalny Himonowski (od powtarzanego często
 4570  1,  17|                        Axamitowski usłyszawszy wieść hiobową chwycił się za głowę i siedział
 4571  3,  1 |                        zabitych i zwalonych słoniów, hipopotamów czy nosorożców z wyciągniętymi
 4572  3,  1 |                            krokodyle i słonie, przez hipopotamy i nosorożce, przez podobieństwa
 4573  2,  2 |                     przyłącza. Dziś już owego miasta Hippo regius, gdzie numidyjscy
 4574  2,  2 |                        świętym Augustynem odchodzi z Hipponu. Znowu na puszczę! Wczoraj
 4575  2,  14|                               Nie wszystko. Opowiedz historycznie.~- Treść niewarta formy.
 4576  2,  1 |                              dostatków, spadkobiercy historycznych imion, śpiewali i krzyczeli
 4577  3,  15|                       wychodził, dam ci przewodnika, Hiszpana. Zrobi mu się mundur podobny
 4578  3,  3 |                             zmagali się tu jeszcze z Hiszpanami. Rzucił się i on w tłum.
 4579  3,  3 |                          uszło! A i cóż wy, koledzy?~Hiszpanka wyśliznęła się z rąk woltyżera.
 4580  3,  4 |                              i świeckim, Francuzom i Hiszpanom, wszystkim zgoła, kto oddycha
 4581  3,  16|                       Chłopickiego, wręczona została Hiszpanowi, a ten, przebrany w ludowe
 4582  1,  7 |                         wieszał się między gałęziami hiszpańskiego jaśminu i tulił w mokre
 4583  3,  3 |                            dwu tysięcy ludzi gwardii hiszpańskiej, ale i Francuzi wzmocnieni
 4584  3,  3 |                    wiadomością, że na podwórzu stoją Hiszpany.~- Na dole... - mówił chwytając
 4585  2,  10|                           padł i skapiał, no, to cie hnet w tym błocisku zagrzebli.
 4586  1,  13|                          Pytam się!~- Bez przymówek, ho wsadzę na areszt o chlebie
 4587  3,  1 |                            gwiazdy, wydał słabego na hodowanie powietrzu...~
 4588  2,  17|                          zbroczyła. Mieli my możność hojnie odpłacić za podłą zdradę
 4589  1,  1 |                           przez Bóg żywy!~- A w dniu hołdu! Od Pałacu Spiskiego do
 4590  1,  2 |                             porcelanie, na cynie, na holenderskiej farfurze, na wszelkim naczyniu,
 4591  2,  24|                           głównej w Nowem wydaną "Do Holendrów i wszystkich rodu niemieckiego
 4592  2,  1 |                            przyrodzenia pamięć co do hołoty.~- Osobliwie, gdy przyjdzie
 4593  3,  1 |                            ciało! Serce królewskie z holu truchleje. Biegnie i dłońmi
 4594  1,  2 |                           ale nieraz tu już krzesano hołubca pod tą strzechą niską za
 4595  1,  2 |                             tylko śmiech i krzesanie hołubców.~Otwarto drzwi, gdyż było
 4596  3,  1 |                            Olecku, 13 lipca stanął w Hołynce około Sopoćkiń, w pobliżu
 4597  2,  22|                          żeby pokazać, jaki z ciebie hołysz, skoro cię nie stać nawet
 4598  1,  1 |                             ad primum. A teraz co do homagium. Pan baron von Lipowski,
 4599  1,  3 |                            pewnik łysego kpiarza: ut homines mortem vel optare incipiant,
 4600  1,  2 |                           zapach 1'eau de la reine d'Hongrie, tak poczciwie zwany larendogrą.
 4601  2,  10|                              zbój. He, to było zycie honorne! Śli my w Polskom cy ta
 4602  2,  17|                              po temu sposoby.~Słowem honorowym polskim sprzysięgli się
 4603  1,  15|                     przebrnął zawiłości wersyfikacji Horacjuszowskiej oraz innych wieszczów Rzymu -
 4604  1,  14|                             gdy wystawiano w teatrze Horatiusa Coclesa, był w loży le Directeur
 4605  3,  1 |                          przedwiecznych, wędrujących hord, że to modlitwy wieczorne
 4606  1,  8 |                             i skorupami w ręku istna horda tatarska, zwana partią naszego
 4607  2,  20|                     sąsiedniej. I to tyle ich, takie hordy... Żołnierz żołnierza widzi,
 4608  3,  8 |                          jestem na wszystko. Kazałem Hornowskiemu walić przede wszystkim mój
 4609  1,  17|                     kapitanem Millerem, porucznikiem Hornowskim i Maurycym Hauke fortyfikował
 4610  2,  11|                          Ruszyli dalej, ale tylko do Hospenthalu udało się im dotrzeć. Wnet
 4611  3,  13|                            pieśń, a sam przez świętą Hostię patrzy w tłum. Jest głuchoniema
 4612  1,  12|                       Piazetty popłynął w gondoli do hoteliku, dokąd już był rzeczy odesłał.~
 4613  2,  13|                               panu hrabiemu i pannie hrabiance.~Stary pan poprawiał mankiety,
 4614  2,  1 |                       saloników, dam cudowny gabinet hrabianki Rozalii, perłę...~- Idźże,
 4615  3,  5 |                        świszczypała żyje! Galicyjski hrabio, bywaj!~Siedzący za stołem
 4616  2,  13|                            wydrzyj mi z piersi serce hrabiowskie...~- Krzyś, już drugi raz...
 4617  3,  10|                              i rozprawiając jak dwaj hreczkosieje sąsiadujący o miedzę, których
 4618  1,  8 |                            mię na lekcjach Łęskiego, Hubego, Steynera albo później nocami
 4619  3,  9 |                            Gdy przy świetle zatlonej hubki zobaczył godzinę na zegarku,
 4620  3,  6 |                              dymem i pomimo strzałów huczących słyszał wciąż skróconą komendę:~-
 4621  1,  15|                           Kraków aż drżało od zabaw, huczało od muzyki. Zamożna szlachta
 4622  2,  10|                           tak potężny, że zdawał się huczeć pod sklepieniem i w kątach
 4623  2,  17|                    przewiewnym pałacu między palmami huczna muzyka, śpiew. Wino lało
 4624  3,  12|                         uszyli jej wyprawę, sprawili huczne wesele z muzyką i tańcami,
 4625  3,  3 |                            cel, refektarza.~Wyszli z hucznej sali i wlekli się ociężałymi
 4626  1,  8 |                             rozkosznych miłostek, do hucznych pijatyk, dzielnych harców!
 4627  3,  17|                         Cedro śmiechem tak wesołym i hucznym, że Rafała aż złość wzięła.
 4628  3,  14|                        rozszalałe zęby, przeskoczyła Huerbę i straszliwym znakiem ryła
 4629  3,  14|                         mieli szańce przedmostowe na Huerbie, które zakrywały cały dalszy
 4630  3,  3 |                            Quemada, na prawym brzegu Huerby-Świętego Józefa, na południu -czworokąt
 4631  3,  3 |                             z chwili ustąpienia tego hufca z górnych schodów, rzucił
 4632  3,  6 |                          konia, pobiegł w podwórze i hukał tam, kogoś szukając. Rafał
 4633  1,  8 |                          niczym, nie słyszał dzikich hukań Michcika powołujących go
 4634  2,  22|                             na panewki i mieli razem huknąć ponownie w wywalone okno.
 4635  3,  6 |                         strzał armatni. Za pierwszym huknęło ich z dziesięć od razu.
 4636  3,  17|                      Olbromski nie wątpił. Jakże nie huknie ku niemu z całej piersi: -
 4637  1,  2 |                          dziedziniec i jak nad wodą, hulaj dusza!~Stary zwrócił się
 4638  2,  17|                         spitego winem. Myśli okropne hulają, a sen za oceany ucieka.
 4639  1,  2 |                              przyklaskiwali, a młódź hulała co tchu. Wnet futra, opończe,
 4640  1,  1 |                           szlachty do rana z radości hulało, że te... I toasty, i okrzyki...
 4641  1,  12|                             kamienia, gdzie tylekroć hulały bałwany morza, że same mozaiki
 4642  1,  2 |                         Bawiono się z pełnego serca, hulano z potrzeby dusznej, tańczono
 4643  1,  8 |                          lepszego niż owe noce nasze hulaszcze czasu kampamentów pod Bracławiem,
 4644  2,  20|                          pustych młokosów, pędzących hulaszczo w poszukiwaniu zabawy.~W
 4645  2,  6 |                              tętent kopyt końskich i hulaszczy a do gromu podobny turkot
 4646  1,  13|                        widziałem na własne oczy.~- A hultaje! - dorzucił z mniemaną indygnacją.~-
 4647  2,  16|                     Krzysztofa. Zdrowie i kawalerski humor nie zawodziły go w tym czasie.
 4648  2,  24|                              ociekłych wodą gałęzi w humorach niezbyt edredonowych.~O
 4649  3,  3 |                        Bateria powierzana kapitanowi Hupetowi stała pod Monte Torrero.
 4650  3,  4 |                         napijcież sir; duszkiem. Sam Hupka go warzył. Pijcież całą
 4651  3,  9 |                         kątem narożnikowym szańca.~- Hura! - ryknął batalion Blumera.~-
 4652  3,  6 |                           był w ich pobliżu. Słyszał hurgot taczających się, spracowanych
 4653  1,  11|                         niekiedy zjeżdżano olbrzymią hurmą ludzi do pierwszego lepszego
 4654  3,  1 |                           dzida, nie pika, nie kopia husarska, ino broń ścigła, prędka,
 4655  1,  3 |                             na burtach i zaczął łódź huśtać. Krzyś rozumiał, że pragnie
 4656  2,  11|                              przeszywające gwizdanie Hutschelma oddech tamuje. Dwaj podróżni
 4657  1,  17|                         grzbiecie, zielony płaszcz i huty niezupełnie foremne, wynalazł
 4658  3,  1 |                      dziewięć okrągłych a wypukłych. Huzarskie im tera guziki dali, odmienne
 4659  3,  6 |                           lekarz zapewnił, że ostrze huzarskiej broni niezbyt wiele przecięło
 4660  3,  1 |                             konnica pruska, dragony, huzary, bośniaki na łeb, na szyję,
 4661  2,  24|                           jucho, abo i sam, czerwony huzarze!~Zaraz po przybyciu do Torunia
 4662  3,  6 |                         huzara:~- Masz jaką chustkę? Hy?~Ranny wzruszeniem ramion
 4663  2,  22|                        czworobok - i ani weź! Jakże, hycle, nie wyrzną do nas! A niechże
 4664  2,  2 |                  przecudownej nieskończoności. Przez hymny, święte tańce, sceny mimiczne,
 4665  3,  17|                            koniach na przyprzążkę.~- Iberyjczyk... a jeszcze w Olszynie
 4666  3,  3 |                              bok bieguna. Miał teraz iberyjczyka, konia szybkiego jak wiatr..
 4667  3,  15|                            na południu, w łańcuchach iberyjskich za Ebrem. Prawie tedy z
 4668  3,  4 |                             kto oddycha na Półwyspie Iberyjskim, że w chwili tej cesarz
 4669  2,  2 |                            Te proste słowa: versatur ibi quaestio - unde sit malum?...
 4670  1,  3 |                         później odmiennym głosem: ~- Ibimus, o socii comitesque... Znowu
 4671  3,  8 |                            przede wszystkim o zdanie ichmość panów generałów dywizji.~
 4672  2,  1 |                       wchodzilibyśmy też do gry tych ichmościów. Ja sam przecie nie przysiadam
 4673  1,  3 |                              krokiem, zostawiając na idealnie wymytej podłodze dokładne
 4674  3,  15|                            Ciemny naród. Myśmy takie idee kilkaset lat temu przeżyli.
 4675  3,  16|                              jego krew sprawiedliwą. Idźcież mu dół wykopać, żołnierzowi -
 4676  3,  5 |                           został nad nami.~- Do jego idziem kwatery...~W jednym z największych
 4677  2,  2 |                          dusze nasze ku wzniosłości! Idźmy za wzrokiem Fortunata...
 4678  2,  1 |                        hrabianki Rozalii, perłę...~- Idźże, Kaczorosiu, ode drzwi,
 4679  2,  7 |                         siąpi, a woda kapie z każdej igiełki świerkowej, błądzić bez
 4680  3,  9 |                              przedostawało się przez igielne ucho rozsądku.~Szedł zadumany
 4681  1,  7 |                       drzewami...~W pobliżu czerniał iglasty bór. Nieruchomy, nieżywy,
 4682  3,  12|                            nikt ich tej nocy o hasło Igle pytał. Zorza ranna, szerząca
 4683  1,  3 |                             na wichrzatej fali ostrą iglicą. W tej szczelinie świetlistej
 4684  3,  9 |                           światła zamglone i długimi iglicami odbijały w wodzie. Około
 4685  2,  24|                                Ze słomy, ze siana, z igłów sosnowych ochędożyć do znaku,
 4686  3,  1 |                            piechoty. Przybyli tedy - Ignacy Ferdynand Stokowski, Jaraczewski,
 4687  2,  1 |                              w łacinie jestem prawie ignorant, a muszę teraz dużo czytać
 4688  1,  8 |                             niekiedy plusnęła płotka igrając z radosnym blaskiem księżyca.
 4689  1,  13|                           wiedział, jak okrutną jest igraszką, że to jego samego czeka
 4690  2,  7 |                         Uwięziona woda czyniła sobie igraszkę ze wszystkiego, co wolność
 4691  2,  1 |                   Jarzymskiego, miotał weń krzykliwe Ii~słowa:~- Z kim tu wchodzisz,
 4692  2,  10|                            bory straśne, topiele, co ik ani nie zgruntujes, ani
 4693  2,  24|                          strasznej bitwie pod Pruską Iławą. Wieść wychwalała ten bój
 4694  1,  14|                           powrocie za zębate wysepki Iles Sanguinaires u wejścia do
 4695  1,  4 |                             na pańszczyznę oznaczone ilości snopów do młocki itd.~O
 4696  3,  9 |                         przyciesiach znać było ślady iłowatych fal. Opar szedł z rozkopanych (
 4697  1,  1 |                          komisarz - było całe miasto iluminowane, a w Sukiennicach książę
 4698  3,  2 |                    kawalerska imaginacja. Mowę swoją ilustrował najzabawniej w świecie,
 4699  1,  14|                            gdy dawali l'essor ŕ leur imagination. I nic dziwnego: "la carričre
 4700  3,  17|                            bąki zbijał? ~- Pracy się imasz, kiedy na wielką wojnę wszyscy
 4701  1,  11|                           się dźwignęła na siodle.~- Imbécile!- krzyknęła przez zwarte
 4702  2,  22|                            czasów kapitan strzelców, imcipan Stanisław Wosiński, który
 4703  3,  3 |                         plemienia, które cię wydało, imieniem twoim nazwałbym miasto,
 4704  2,  20|                            znam wcale.~- Może to jej imieniny pojutrze?~- W święty Szczepan?
 4705  2,  20|                           wątpię, czy jaka dama jest imienniczką naszego, ach, Trepki.~-
 4706  1,  2 |                            frakach i najładniejszych imionach, o łacinie i głębokim śniegu...
 4707  1,  14|                             zamknięty sur les cartes immenses, étendues ŕ terre. Jeżeli
 4708  2,  19|                        dyndać?~- Nie wiem tego, moja imość.~- Potrzebne to było chłystkom!~-
 4709  2,  19|                          między posterunki, jak ja z imością między stragany na Kleparzu.~-
 4710  1,  3 |                             aut viridi nitidum caput impedire myrto...~A niby dalszy ciąg,
 4711  1,  14|                          zwrócenia nacji francuskiej imperium nadnilowego, wyrwania Anglii
 4712  2,  1 |                            naszej niedoli... - mówił impertynencko rotmistrz w kierunku owej
 4713  2,  1 |                          wspomnienia. Wnet zaczął mu imponować nowy przyjaciel. Pragnął
 4714  2,  13|                          wszyscy niecierpliwią, więc incipiam... Od czegóż? Naturalnie...
 4715  1,  3 |                            homines mortem vel optare incipiant, vel certe timere desistant.
 4716  3,  2 |                      podnosił w sposób damski, zwany incroyable czasu wielkiej rewolucji.
 4717  2,  11|                              młodocianych marzeń, do Indiów... My nędzni ledwie wątłymi
 4718  1,  13|                       hultaje! - dorzucił z mniemaną indygnacją.~- Panie generale... To
 4719  2,  1 |                         Żyliśmy. Febris go trzęsła z indygnacji, kiedyśmy, młodzież okoliczna,
 4720  3,  3 |                            girlandy przedziwnych róż indyjskich, wiecznie kwitnących róż
 4721  3,  2 |                           prosiąt, cieląt, kogutów i indyków. Za nogami chodzących włóczyły
 4722  2,  12|                     biegającymi na wszystkie strony. Indywiduum to milczało zawzięcie i
 4723  1,  11|                            obcisłe piaskowego koloru ineksprymable, wysoki kapelusz i świecące
 4724  1,  4 |                             z kromką sitnego chleba "infamis" spożywał stojąc w swej
 4725  1,  4 |                            zakałą'', z "wrzodem", z "infamisem" rodu. Garnuszek mleka z
 4726  3,  5 |                        Sierra-Moreny. W Ciudad-Real, Infantes, Almagro, Manzanares, Toboso
 4727  2,  10|                               Straszliwe widmo żalu, infelicissimum genus infortunii, stanęło
 4728  3,  5 |                      pieszego tłumu.~- Witajcie, los infernos!-wołał.~- Pan podporucznik
 4729  3,  6 |                         naczelnym wodzem in partibus infidelium, nie zapomnę, żeśmy spali
 4730  1,  1 |                            mówiąc, ledwiem się przez infimę, gramatykę i syntaxim przebił
 4731  2,  10|                           żalu, infelicissimum genus infortunii, stanęło obok i napój z
 4732  1,  13|                              questa valle,~Che tutta ingrata, tutta matta ed empia~Si
 4733  2,  1 |                          książek nie masz gwałtownej inklinacji? Co?... powiedz szczerze...~
 4734  2,  13|                     stoliczki, poobłamywane i starte inkrustowane szafki i cacka. Straciwszy
 4735  3,  4 |                              wieczne znosi i niweczy Inkwizycję świętą, wypuszcza jej więźniów,
 4736  3,  15|                   szczelinach górskich.~Niedościgłym inkwizytorem i badaczem co się zowie
 4737  3,  15|                     wprawdzie nie hiszpańskim, ale z inkwizytorska aragońskim. Jego bełkot,
 4738  3,  6 |                               spomiędzy bagnetów nad Innem, nad Aachem, któryś mię
 4739  1,  1 |                     najdłużej, że się poślednie koła ino-ino trzymały za ozworę, sworzeń
 4740  3,  6 |                             ich za Pilicę; napaść od Inowłodza czy Czerwonej Karczmy. Teraz
 4741  2,  22|                            województwo, malborskie i inowrocławskie, gnieźnieńskie i poznańskie,
 4742  1,  12|                             w izbie, gdzie zasiadali Inquisitori di stato. Ludwik Manim skrył
 4743  2,  13|                            prés de Flore~La rose a 1'instant de s'ouvrir~Attend que la
 4744  2,  24|                          tylko, jak chciały odezwy i instrukcje generała wojewódzkiego,
 4745  2,  21|                            wiadomym sposobem, według instrukcji. Kiedy tak dopadli połowy
 4746  3,  1 |                          mieć swoje depot. Dopóki my instruktorami - a no to uczę toto ciaciastwo
 4747  2,  21|                       umieszczona na galerii stroiła instrumenty. Z głębokiego westybulu
 4748  2,  7 |                         natura, dobywał się wszystek instynkt aż do korzenia. Stawała
 4749  3,  10|                       Widziałem spodlenie wszystkich instynktów, powolne znikanie zmysłu
 4750  1,  10|                            zabity na duszy. Uczuł tę instynktowną dumę, wyniosłe, obojętne
 4751  1,  3 |                         zawalone przez strzyż. Wtedy instynktownie poznawszy główny strumień
 4752  1,  2 |                          pochwyciła ramię Rafała: On instynktownym ruchem przysunął się ku
 4753  3,  3 |                             ułani wyćwiczyli w sobie instynkty tropicieli i zbójów. Cedro
 4754  3,  10|                         Niemiec drwił z nas czynami, instytucjami, pobudzaniem do rozpusty.
 4755  2,  10|                             ci rady-rzece-boś chłop! Insy bedzie niby w sobie tęgi,
 4756  3,  1 |                             tu miały dłużej popasać, intendenci potracili głowy. Zaraz następnego
 4757  1,  17|                               książę przeniósł się w interesach służby do środka miasta.~
 4758  1,  12|                             a władzę kierowniczą nad interesami zlał na krakowskiego mecenasa
 4759  1,  16|                           szkapie folwarcznej z byle interesem. Wnet ogorzał, ręce mu zgrubiały,
 4760  1,  14|                        korzystają.~- Przedstawiciele interesów ludu...~- A dopieroż Conseil
 4761  1,  1 |                        rozpłaszczone. .~Komisarz nie interesował się wcale wynikiem strzału.
 4762  1,  8 |                             czynił to wbrew własnemu interesowi. Boć jeżeli kto, to pan
 4763  1,  16|                              których Rafał był osobą interesującą całe sąsiedztwo, nastał
 4764  1,  14|                           dawniej i nic mię dziś nie interesuje.~- Jednak... dla tego...
 4765  1,  3 |                     Archilochius minor...~A potem:~- Interitura simul...~Na chwilę przerywał,
 4766  1,  10|                            pierwszy.~- Ja Les propos interrompus:..~- Monsieur le Curé!~-
 4767  3,  13|                            mszy wynosi monstrancję i intonuje pieśń, a sam przez świętą
 4768  2,  17|                        skinienie uzurpatora, wskutek intrygi jego współszalbierzów deptać
 4769  1,  14|                             z piedestału przez nagłą inwazją, zdeptać potęgę kupców i
 4770  3,  11|                          wstąpił, tylko jako cywilny inżynier i dozorca. Teraz przy umacnianiu
 4771  1,  14|                           wyuczał mię trygonometrii, inżynierii, matematyki... byłbym dziś
 4772  3,  3 |                         został z szeregu do kompanii inżynierskiej i artyleryjskiej, którą
 4773  3,  6 |                                   mówił Sokolnicki z ironiczną przechwałką.~- Więcej dać
 4774  1,  17|                     przymkniętych oczu, skrzywionych ironicznie ust i pańskiego tonu. Ale
 4775  2,  14|                             łba świdrował Krzysztofa ironicznymi spojrzeniami. Ostra drwina
 4776  3,  3 |                          prace wielka obfitość rowów irygacyjnych, wykopanych jeszcze przez
 4777  2,  22|                              wie gdzie, na Lelów, na Irządze, na Mrzygłód przerznęliśmy
 4778  1,  1 |                      chropawej, miotał snopy zimnych iskier. Niżej, pod śniadym cieniem
 4779  1,  1 |                              pomknęły z kopyta torem iskrzącym się od mrozu.~
 4780  1,  2 |                           Wtedy przez krótkie chwile iskrzył się w nich jak gdyby gniew,
 4781  1,  1 |                           olbrzymich złomów kwarcytu iskrzyły się w słońcu ziarnistym
 4782  1,  5 |                           pusta. Przede drzwiami jej istniał pewien rodzaj portyku na
 4783  1,  1 |                              na samym początku życia istnieją?~Ale oto cisza nastaje,
 4784  1,  8 |                           byt obcy samemu sobie, nie istniejący w naturze, zbłąkany w zewnętrznym
 4785  1,  8 |                         samym tylko i dla swego celu istniejącym cierpieniem.~Ty się ze mną
 4786  3,  3 |                              starca i tak wątpliwego istnienia jak widziadlany obraz cielistych
 4787  1,  3 |                           łez i wołań, żeby przyszła istność szczęścia ukryta za mgłami.
 4788  2,  20|                         przyjaciela był ciosem obcej istności w tym świecie, wskroś którego
 4789  1,  7 |                             w głębokim cieniu lśniła istnym szmaragdem zieleni. Miejscami
 4790  3,  13|                           szerokich stopniach między istnymi skałami białych podstaw
 4791  1,  5 |                          chaos ruchu, jakby miliardy istot wirowały w tym miejscu.
 4792  1,  12|                             Belluno, Padwą, Bergamo, Istrią, Dalmacją, Moreą, Kandią,
 4793  1,  13|                            cudzego dobra w Cyprze, w Istrii, Gorycji... żeby na fundamencie
 4794  2,  11|                      nizinach wionęły ku nim powiewy italskich ogrodów i ciepłych mórz.
 4795  1,  15|                             które wykładał utriusque iuris doctor Nemetz, oraz na prawo
 4796  1,  2 |                          takie u mnie z dawien dawna ius terrestre - dnia dzisiejszego...~-
 4797  1,  1 |                              szkołach sandomierskich iuventutem marnuje...~Gość skłonił
 4798  1,  12|                         Klucz grobowca był w paszczy Iwa. Gdybyś go wziął ty albo
 4799  1,  1 |                           przez Skalbmierz, Staszów, Iwaniska... Za Staszowem idzie tam
 4800  1,  5 |                              Ale i w nim ocknęło się Iwie serce. Wyprostowany, pewnymi
 4801  1,  7 |                           łona wód, spośród rokicin, iwiny i tataraku nadciągnął powiew
 4802  2,  11|                             mógł napisać do królowej Izabeli te dumne, zaiste królewskie
 4803  3,  8 |                        formalności wyszli z dusznych izdebek w drewnianych barakach,
 4804  1,  14|                               że ufał ci tak dalece, iżeś w jego imieniu wydawał-
 4805  2,  22|                         trzasnął raz, drugi, trzeci. Izraelita, skoro złapał nieco powietrza,
 4806  1,  3 |                           się dało, w przechodzących izraelitów, a nawet, ze smutkiem wyznać
 4807  3,  1 |                            słuchała rozkazu generała Izydora Krasińskiego, poprzednio
 4808  1,  1 |                            starego dworu. Rozłożyste jabłonie z pniami w pewnych miejscach
 4809  1,  7 |                            krzak dzikiej, powikłanej jabłonki. Obiedwie tego dnia biały
 4810  1,  16|                           teraz! Żebyś ty wiedziała, jacy oni są...~- Nigdy nie będę
 4811  3,  3 |                            Światło w tamtych oknach! Jacyś tam ludzie...~Cicho jak
 4812  2,  1 |                        skaleczył - prosił go rzewnie Jaczymski.~- Boję się! Wyznaję to
 4813  3,  2 |                         których jedni wyprzedzili go jadąc konno noga za nogą, inni
 4814  2,  14|                              żółtej i rdzawej barwy. Jadącemu tamtędy pierwszy raz serce
 4815  3,  8 |                              dwu wozów. Wnet piesi i jadący markietanie oraz markietanki
 4816  1,  4 |                           niego ani słowa. Winowajca jadał obiady i wieczerze sam w
 4817  2,  18|                             Ostatni raz wniesiono do jadalnej komnaty winną polewkę i
 4818  1,  2 |                             sobą nakryciami, tworząc jadalnię dziwnie powykrzywianą, która
 4819  1,  1 |                           wilk. Widzisz waszmość, że jadłem dość w tym Krakowie chleba,
 4820  1,  8 |                    karczowanie, nie o zarobek, nie o jadło i napitek, nie o tutejsze,
 4821  1,  13|                        kasyna , widocznie, a zarazem jadłodajnia oficerów w służbie czynnej.
 4822  1,  14|                                  zaśmiał się Gintułt jadowicie. - Okrutną sprawił wam niespodziankę
 4823  1,  7 |                         pióropusz sinego dymu i małe jadowite płomyczki zaczęły pożerać
 4824  3,  8 |                        bombardowania Warszawy.~Wyraz jadowitego szyderstwa przewinął się
 4825  3,  8 |                          samym uśmiechem, zmazanym w jadowitej złości.~Wódz zniósł to spokojnie.
 4826  3,  17|                            hebla, dzwonienie dłuta w jądro rdzenia modrzewiowego. Nie
 4827  1,  12|                            pierwszy imienia królowej Jadwigi. Pąsowe mundury, białe kolety,
 4828  3,  13|                           Istna strzelnica przeciwko Jadźwingom...~Nagłe wspomnienie oblało
 4829  3,  11|                              zgadnąć? Byłyż to kości Jadźwingów czy Tatarów, Litwy czy Rusi,
 4830  3,  1 |                             Nestorowicz, Topolczani, Jagielski, Szarski Antoni, Dziurkiewicz,
 4831  2,  17|                           wodę. Człowiek, nawykły do jagłów a do żelaznej kaszy, miał
 4832  3,  1 |                         Doliński, książę Woroniecki, Jagmiński, Kajetan Woyciechowski,
 4833  1,  1 |                            czatuje tutaj na dropiate jagniątka łani. Już nie świszczą ponad
 4834  1,  1 |                           dworu określoną ilość lnu, jagód, orzechów, grzybów. Nawet
 4835  3,  17|                           Już po poziomki, po czarną jagodę, maliny, dziady, orzechy
 4836  3,  9 |                          jasne rózgi. Rozlana struga Jagodna tworzyła modre jeziorka
 4837  2,  13|                            białego niedźwiedzia albo jaguara.~- Masz go czcić, szanować,
 4838  1,  8 |                             umrze? Czy Uryś wierzy w Jahwe? Niech mu powie... Uryś
 4839  1,  1 |                            gatunki zboża, dają kury, jaja, połowę miodu od pszczół,
 4840  2,  24|                            zgięta, ostrogę nieść jak jajko. Trzy! No... Terczże na
 4841  1,  11|                         zabitych oczu swoich, zaczął jąkać się z przeraźliwym krzykiem:~-
 4842  1,  8 |                            zaczął do niego coś mówić jąkając się tak bardzo, że ani książę,
 4843  1,  7 |                        sposób wskazujący niezwykłego jąkałę:~- Któż ta?~Rafał nie wiedział,
 4844  2,  20|                             łatwo.~- Dla nas to tak, jakbyśmy już byli na tamtym brzegu.
 4845  2,  10|                             jakżeś wyżył tyle lat?~- Jakek wyzył? He, bracie, powiem
 4846  3,  4 |                        podporuczniku, gadali ze mną, jakeśmy jechali przez Ateca, przez
 4847  1,  1 |                              kamieniach, a przed nim jakiesi światło, tak jakby do dnia
 4848  3,  17|                        Jarzymski, który w Kieleckiem jakimiś dobrami administrował, zetknąwszy
 4849  2,  17|                             z towarzyszami odszedł z jakimowieckiego placu. Tak, zda się, jakoby
 4850  1,  14|                           wydziedziczył za objawiony jakobinizm z werwą i życiem, ale dyplomatyka
 4851  3,  1 |                       podporucznik Braun du Laurans, Jakobowski i Zalewski. Kapral Werbechowski
 4852  2,  10|                             serca ostatnią pociechę, jakobym wyrywał ślepcowi kij z ręki,
 4853  2,  17|                            Tam to one drzewa oliwne, jakobyś wierzbinę swoją obaczył,
 4854  1,  10|                             by roznieśli po świecie, jakobyśmy się z nieboszczykiem poróżnili.
 4855  1,  8 |                            każę rozpatrzyć wartość i jakość ich ziemi, znieść pańszczyznę,
 4856  1,  5 |                           jej ślizgały się na lodach jakowychś rozległych. Rafał pomyślał,
 4857  2,  22|                             A!~- Nic nie umiem, więc jakżebym mógł być oficerem? Nawet
 4858  2,  13|                             patrz no, trzpiocie...~- Jakżem szczęśliwa!~- Jesteś ubrana
 4859  3,  5 |                       narożnej i podpalili schody.~- Jakżeście wyszli?~- Czy ja wiem? Szliśmy
 4860  1,  6 |                              staruszek, a prosi go o jałmużnę. Zołmierz pada: "Mój dziadku,
 4861  2,  12|                               sama bardziej od niego jałowa. Przewracaj, pracowity kmiotku,
 4862  2,  12|                              porosłą ciemnymi kępami jałowca.~Wąski szlak przemykał się
 4863  2,  14|                          stronie zakładaliście?~- Od Jałowcowego Smugu ku Bielom.~- Paradne
 4864  2,  12|                              i upiec je na zaraniu w jałowcowych gąszczach. Do chłopskich
 4865  2,  22|                             przez nikogo dostali się jałowcowymi zaroślami aż do wioski.
 4866  3,  1 |                        ciężkie i jednostajne, niby z jałowego metalu. Nurzały się w sobie
 4867  2,  12|                         glina wybija się w nich spod jałowej szarości piachu, sama bardziej
 4868  1,  14|                               odziani w skóry krów i jałowic, z rogami byków na głowach,
 4869  1,  7 |                             Rzeczywistość była tylko jałowym, suchym, nędznym obszarem
 4870  2,  10|                        grubej wybita była kwadratowa jama. Kraty w niej kazały wierzyć,
 4871  1,  4 |                            otwarte chrapy o czarnych jamach, a mądre spojrzenie jej
 4872  2,  1 |                          Vivre sans elles,~Mais sans jamais trop m'engager~Je les courtise...~
 4873  2,  1 |                          łacińskim. Wyliczę wierszem jambicznym twe zasługi.~- Tego nie
 4874  1,  1 |                        strzelba. Spojrzał ino raz na Jamrozka, tram opatrzył, wymierzył
 4875  3,  6 |                        działami stała nieruchomo pod Janczewicami, przy karczmie zwanej Wygoda,
 4876  3,  6 |                              w kierunku na Laski, na Janczewice, Lesznowolę. Skoro coś ciekawego
 4877  3,  6 |                            nam fasami na Komorów, na Janki, Wolicę. Przyszedł o północku
 4878  2,  23|                               Andrzej Stoss, Lettow, Jankowski, Bergonzoni, Stanisław i
 4879  3,  1 |                    najstarszych wiarusów zdumiał, że japy rozdziawiali i szmer szedł
 4880  3,  1 |                          Ignacy Ferdynand Stokowski, Jaraczewski, Kucki, Telesfor Kostanecki,
 4881  1,  7 |                            oranina, lśniąca zasiewem jarego żyta, które już w niwę żyjącą
 4882  1,  1 |                              Wschodniej Galicji i .w jarosławskim krajzamcie osiedli. Tam
 4883  3,  9 |                              wystawiały widok. Kwiat jary je ubarwił. Iwina przydrożna
 4884  3,  11|                       ujrzawszy o północku światłość jarzącą, co wychodziła z okien,
 4885  1,  2 |                             skóra na bębnie, światło jarzęcych świec chyliło się poziomo
 4886  1,  7 |                            powraca jakby niewolnik w jarzmie z krzyżem zgiętym, poszarpanym
 4887  3,  2 |                          świece. Mnóstwo ich również jarzyło się w rozmaitych kątach
 4888  1,  15|                         dzięki tylko tej przyjaźni z Jarzymsiem de Olbromski wstąpił na
 4889  1,  5 |                        wyrzygują krew, że w ciemnych jaskiniach nocy coś zdycha i daremnie
 4890  1,  1 |                             chwali się, że kszykowi, jaskółce w lot nie zborguje. A psy
 4891  3,  11|                   przyczepionymi do góry jak gniazda jaskółcze. Znalazł generała przy baterii
 4892  3,  13|                       ćwierkanie piskląt w gniazdach jaskółczych, a może szelest owej brzozy,
 4893  2,  17|                         nadrzeczu lśniła się jeszcze jaskrawa zieloność trawników, a na
 4894  1,  7 |                            się w niej jak gąsięta, a jaskry ze wszech stron ramą obejmowały
 4895  3,  6 |                         okiem powiódł dokoła.~Słońce jaśniało. Złotobiałe połyski szły
 4896  2,  9 |                             wodzie miedzianej, którą jaśniejąca pleśń rannej zorzy powleka.
 4897  2,  9 |                          rannej zorzy powleka. Coraz jaśniejszą, coraz bardziej wyraźną
 4898  2,  2 |                             odwracając się ku czemuś jaśniejszemu, ale w każdym miejscu ciemności
 4899  1,  7 |                rozbłyskujących w niebie przejrzyste, jasnobarwne oczy. Śniło się, że leniwym
 4900  2,  20|                            najmodniejszy szlafroczek jasnoceglastego koloru, nie dosięgający
 4901  1,  7 |                              złością podnosić kulasy jasnokościstym szkapskom. Okazało się,
 4902  1,  7 |                         Drzewa wśród nich były inne: jasnoniebieskie miały liście, a pnie ich
 4903  2,  11|                          rózgi brzoskwini, oblepione jasnoróżowym kwieciem, które same liście
 4904  3,  1 |                          Wypłynął z głębi gór biały, jasnośliczny, ostro zarysowany wietek
 4905  2,  11|                         kulami dojrzewającego owocu. Jasnosrebrzyste cytryny liczne były jak
 4906  1,  12|                            książę miał pod powiekami jasnowidzenie jej złotego wnętrza, wizję
 4907  2,  7 |                               a wciąż w oślepiającym jasnowidzeniu, które trwało bez przerwy,
 4908  1,  1 |                            Sam tylko jej wierzchołek jasnozielony, z szyszkami w górę wzniesionymi,
 4909  2,  12|                           dziewanny. Teraz okrywa je jasnożółty kwiat-złotogłów. Kwiat-nędza.
 4910  1,  7 |                         rozdołowi, świeciły w słońcu jasnożółtymi placami i żebrami szczerej
 4911  3,  13|                          twardych i suchych o barwie jaspisu, kosmate i potargane brody
 4912  2,  24|                   dziewanowczyków dopadła i wzięła w jasyr 16 dragonów i ośmiu piechura
 4913  1,  17|                            na promie, do dnia między jaszczykami dwu obusiów Czechowskiego,
 4914  2,  16|                            łoża i przodkary, ogony i jaszczyki. Z dala za piechotą i artylerią
 4915  2,  9 |                       kończysty wygięty niby turecki jatagan, oprawiony w rękojeść z
 4916  3,  1 |                             ku miejscu tak nazwanemu Jauer, a stamtąd na rozstajne
 4917  2,  7 |                               Wszystko wychodziło na jaw w słowie tak, jak było.
 4918  3,  12|                         którego we snach i radosnych jawach dziewiczych widywała? Toż
 4919  1,  2 |                         Biegał między tłumem i coraz jawniej szukał oczyma panny Helenki.~
 4920  1,  5 |                          wytchnął, stanęły przed nim jawniejsze i oczywistsze niż wszystko,
 4921  1,  1 |                         mówił stary wyga wlepiając z jawnym śmiechem w młodzieńca swe
 4922  3,  6 |                           stawały się coraz bardziej jawnymi. Widział już dokładnie płonące
 4923  2,  21|                           eigentlich? ~- Ależ tak... jawohl... panie lejtenancie!~-
 4924  1,  1 |                              cicha mówił:~- Niech mi Jawór obębni po wsi, że jutro
 4925  2,  6 |                             modrzewiowe aleje, przez jaworowe ulice i świerkowe podgaja.
 4926  3,  6 |                            stawami. Kamieński stoi w Jaworowie z dworna batalionami ósmego
 4927  3,  3 |                            był w stanie pół snu, pół jawy. Widział i słyszał coraz
 4928  3,  2 |                       miejscowość zwaną Macaye aż do Jaxu. Tam spoczęli na noc.~Droga
 4929  3,  15|                      naprawdę.~Nareszcie, po długich jazdach naprzód i w tył, jednego
 4930  2,  2 |                           wygniłe oczy wlepiły się w je-go sen, i dawno struchlałe
 4931  1,  1 |                            podwody i tak oto z wolna jechaliśmy w oczach ludzkich przez
 4932  1,  2 |                        jesień... To po prostu topole jęczą i skrzypią, a stare lipy
 4933  3,  3 |                           sufitu i zadał uderzenie w jęczące piersi. Bagnet przebił wszystko
 4934  3,  14|                            siebie i za sobą skoki po jęczących kamieniach. Żelazny drąg
 4935  2,  17|                            toście tam popłynęli... - jęczał waląc w stół pięściami.~-
 4936  3,  6 |                             W ogniu ludzie poparzeni jęczeli. Jeszcze Olbromski nie zdążył
 4937  2,  1 |                           sandomierkę, żyto, a nawet jęczmień?~- Tak jest.~- I znudziło
 4938  1,  11|                              że ktoś za nim biegnie, jęczy i skamle o pomoc dla Michcika,
 4939  3,  9 |                             trzy kwadranse, wreszcie jedenasta. Sokolnicki chodził jak
 4940  1,  8 |                              obiady.~Wieś, złożona z jedenastu chałup, świeciła na czerwonym,
 4941  3,  1 |                              mają sieczne, z żółtymi jedlcami. Temlaki przy nich z białej
 4942  1,  1 |                              No, dobrze. Ściął on se jedlicę tylą co wieża na Świętym
 4943  1,  2 |                              pyszne rugi jak chety z jednaką brawurą i życiem rzucały
 4944  3,  6 |                             czarne czapki z orłami i jednakie pompony, krótkie kurtki
 4945  1,  12|                             okrągłe zwoje wody miały jednakową barwę bez cieniów. Brzeg
 4946  2,  1 |                                Prawdę mówię.~- No, a jednakowoż stać cię na taki ekwipaż.~-
 4947  1,  16|                              siebie. Zdarzały mu się jednakże chwile niepewności.~Jednego
 4948  3,  3 |                najzacieklejszy - przez jednomyślny i jednogłośny rozkaz masy. Jeśli źle obmyślił,
 4949  1,  14|                             zdążał w zakrytej budzie jednokonnego fiakra o zachodzie mrocznego
 4950  1,  1 |                         bliższy Rafała, odpowiedział jednokrotnie tym samym sposobem.~Młody
 4951  3,  18|                         kapelusz bez ozdób, wznosiły jednolite okrzyki, podobne do salw
 4952  3,  3 |                              najzacieklejszy - przez jednomyślny i jednogłośny rozkaz masy.
 4953  1,  17|                      sążniowej średnicy wielopudowe, jednookie, uszate bomby, i skakały
 4954  3,  3 |                        przenikały ciemność. Byli jak jednoosobowe widmo śmierci nawiedzające
 4955  1,  1 |                       południe; ogląda się po górach jednoramiennych. Pustki wszędy, niwki, wsie.:.
 4956  2,  3 |                          Braci, mówiących po polsku:~Jedność jest kamień węgielny~I przybytek
 4957  1,  16|                             piszczałkę i gra na niej jednostajną, uboższą niż ptasia piosneczkę.
 4958  2,  17|                         konary lip i zanosiły się od jednostajnego szczebiotu. Stado wron z
 4959  2,  11|                         szelest listków cienkich jak jedwab, wątłych, gładkich i subtelnie
 4960  2,  14|                            skrytości. Wśród szelestu jedwabiów w salonach, wśród koronkowych
 4961  1,  8 |                            wielkimi stopami, depcące jedwabną głębinę, i daleki, daleki
 4962  1,  5 |                               Pomagała mu odchylając jedwabnego szala, którym głowa jej
 4963  1,  2 |                      pokrywała jej skórę, cienką jak jedwabnica. Klacz szła w pląsach, stroiła
 4964  1,  14|                         celów olbrzymich, tylko mnie jedynemu wiadomych! Władać swoją
 4965  1,  2 |                           wskroś całego dworzyszcza. Jedzono na porcelanie, na cynie,
 4966  1,  1 |                            honor mam z dziedzicem, z jegomością panem Nardzewskim?~- Nardzewski
 4967  2,  22|                             zobaczyli z pociechą, że jegry siadają na koń i że wciągają
 4968  2,  21|                              łodzi. Cicho i boleśnie jękła druga. Nieustraszony Ślązak-przewoźnik
 4969  3,  9 |                              z nocy. Za sobą słyszał jękliwy, szelestny w płytkich wodach
 4970  3,  3 |                          huku. Głucho zadrgały mury, jękły sienie i izby, korytarze
 4971  3,  6 |                        potwornie w ciszy porankowej. Jęknęła do głębi pod kopytami wstrząśnięta
 4972  3,  11|                              rozszalałego wyciorami. Jęknęły armaty od strzałów.~- Żołnierze! -
 4973  1,  14|                           się na śmierć, nie wydając jęku ni krzyku zachęty. Ani jeden
 4974  1,  2 |                          przez umyślnych na miejsce, jęła się pracy. Usiłowano przeprowadzić
 4975  1,  1 |                           takie stada dzików gonili, jelenie my płoszyli z Lisowskich
 4976  1,  1 |                        bardzo pospolite, w oprawie z jeleniego rogu. Gość ostrożnie zabrał
 4977  1,  1 |                       Strawczanej, to znowu jakby od Jeleniowskiej Góry... Gdy powiew wiatru
 4978  1,  1 |                            paniczek nie wie o naszym jeleniu...-mruknął strzelec niechętnie.~-
 4979  2,  22|                          wjazdowej jak furtkę boczną jęli podpierać znalezionymi kołami,
 4980  2,  17|                           zawżdy był jeden: pustka w jelitach.~Kapitulowały wreszcie nasze "
 4981  2,  17|                             dobry. Ojrzyński Sariusz Jelitczyk moje zawołanie, a przydomek
 4982  2,  24|                            poważną. Wspominał mu się Jelitczyk-Ojrzyński z przydomkiem Mieczyk. Czy
 4983  2,  13|                           góry.~- Milczę, papo, gdyż jem i jestem wzorem kochających
 4984  3,  9 |                          został zdobyty. Dwa tysiące jeńca złożyły broń. Generał Schauroth
 4985  2,  17|                       morderstwami. Pastwiono się na jeńcach wojennych. Wyszła taka zasada,
 4986  3,  6 |                         ciekawością przypatrując się jeńcom, oglądając i taksując pojmane
 4987  2,  24|                              bojach, legioniści oraz jeńcy pruscy narodowości polskiej.
 4988  2,  17|                            chwyciła za broń. Kapitan jeneralny Leklerk, podszczuwany przez
 4989  3,  3 |                                 rozumiesz mię? Panny Jerozolimskie... Widziałem na własne oczy.
 4990  2,  6 |                            ją wszystką rozkwitłą jak jerychońska róża. Serce nie biło w jego
 4991  2,  16|                           się cieplejszy dzień. Mgła jesienna leżała na polach i na zwiędłych
 4992  2,  1 |                            kolegi. Jarzymski, pomimo jesiennego chłodu, miał na sobie długopoły
 4993  3,  1 |                            wiosennej i druga w porze jesiennej - wzruszą się i zbełtają
 4994  1,  12|                             zupełnej, dzień senny po jesiennemu, przejrzysty i niezwykły.
 4995  2,  16|                          cichość płaszczyzn okrytych jesiennymi mgłami, ów posępny dzień
 4996  2,  7 |                             drzewną swą mocą, nabite jesionowymi kołkami, a uroczyste jak
 4997  2,  20|                           Nie obeszłoby go bardziej, jeśliby to była nawet sama księżniczka
 4998  1,  14|                           naczelnego wodza. Ja w mym jestestwie. To już ja wiem lepiej od
 4999  2,  14|                           mistycznego Marii Agreda a Jesu, to znowu dla odmiany jakieś
 5000  2,  13|                         wiolinie.~- Rafuś! czemu nie jesz? - wołał rzucając się z
 5001  2,  14|                    powiedzieć, że ja tylko tego...~- Jeszczem nie powiedział, że tylko...
 5002  1,  1 |                          ubiegłe czasy, mości panie. Jeszcześ wówczas wasze nawet Wschodnich
 5003  3,  4 |                              materacami. Pamiętacie? Jeszczeście, panie podporuczniku, gadali
 5004  1,  1 |                     wdzierała się na tę górę szeroka jezdna droga dla landar, bryk,
 5005  3,  6 |                          Przewodni na prawo. Marsz! ~Jezdni kanonierowie puścili konie.
 5006  3,  6 |                              pędem nadciągnął hufiec jezdny. Przewodził mu książę Józef.~