Tom, Rozdzial

 5007  3,  1 |                           tak i tak, że są, powiada, jeźdźce polskie, że idą wprost z
 5008  3,  6 |                            po niej ostrą ryścią, a w jeźdźcu biła, jak śpiżowy, przepotężny
 5009  2,  1 |                          waszmość to miejsce?~- Tak. Jeździłem tamtędy do brata pod Małogoszcz.~-
 5010  2,  14|                              Powiedzże, na czymże ty jeździłeś?~- Na karym.~- Mój koń kochany!
 5011  1,  2 |                          miejscach nigdzie nie było. Jeżdżono od początku świata w bród.
 5012  2,  11|                             szczycie, około martwych jezior, które o tej dobie zginęły
 5013  1,  17|                         podniosła wody we wszystkich jeziorach otaczających Mantuę, więc
 5014  1,  7 |                              owych leśnych, płytkich jeziorek i drzew, które w nie patrzą
 5015  3,  9 |                        struga Jagodna tworzyła modre jeziorka i pasmugi świetliste, po
 5016  2,  7 |                              wszystko jednak kochali jeziorko. Zwali je "Zmiennym". W
 5017  3,  9 |                             i dalej aż pod Oborkami, Jeziorną, Łęgiem, po Gassy i Czernidło,
 5018  1,  5 |                            ogniste gardło u podstawy jęzora. Darł go na zewnątrz. Wilk
 5019  1,  5 |                              buzuje się w piersiach, jęzorami oplata żebra. Z piersi wyrasta
 5020  3,  11|                             wionął i oto płomieniste jęzory musnęły dachy połaci domów
 5021  3,  11|                         wysiadywał na dachu kolegium jezuickiego w dymnikach, tak dobrze
 5022  1,  11|                            się, na rany Pana naszego Jezusa Chrystusa, bo jeszcze jedna
 5023  1,  5 |                              rozstaju figura z Panem Jezusem. Rafał czuł to, że powinien
 5024  3,  17|                            dzikich gruszek, głogów i jeżyn. W dawnych, zarosłych wykrotach,
 5025  1,  1 |                              znaku - czarny szkielet jeżyny. Niestrudzona woda gryzie
 5026  1,  16|                           pszenicznej przez owczarza Joachima. Buty były potworne, o stopach
 5027  2,  17|                           okrytą piniami i woniejącą jodłą. Śliczne twe rzeki wypływały
 5028  3,  17|                       wielkich pniaków po świerkach, jodłach i bukach, które tam niegdyś
 5029  2,  10|                         łaskawy twarz mu owiał leśną jodłową wonią. Nim nadpłynął drugi,
 5030  3,  13|                             Naokoło stanęły odziemki jodłowe, pokryte barwą przyćmionego
 5031  3,  13|                        kamyka. Ukazał się w ciemnicy jodłowej wyniosły, czworograniasty
 5032  2,  22|                            stancji i rzucił wyraz:~- Jogry!~Rafał zerwał się na równe
 5033  2,  3 |                    verbesserten und vollkommenen St. Johannis-Loge,. genannt "Zum goldenen
 5034  2,  24|                               Königswalde) nad rzeką Jonką. 2 Gniewa do Gdańska zostawało
 5035  2,  11|                         krańca jego były drzwi domu. Jońskie i korynckie kolumny bielały
 5036  2,  17|                           Rzeczpospolitą siemiu wysp Jońskiego Morza. Tam radził opanować
 5037  3,  11|                         Opatowską i adiutanta swego, Jordana, ze stu ludźmi na baterię
 5038  3,  3 |                       jakiego z woli ludu wyrósł Don Jose Palafox.~Ułani polscy stojąc
 5039  3,  1 |                          Wszystko się spełniło co do joty. Zwierzył się z tym wrażeniem
 5040  2,  17|                         Karolem poszli w dół Renu na Jourdana, inni darli w Szwajcary
 5041  2,  13|                               Skarz mię, gromowładny Jowiszu, pozbaw mię nadziei otrzymania
 5042  3,  3 |                           podmiejskich wioskach - la Joyosa, Marlofa, Las Casetas, Utebo,
 5043  1,  14|                              demokratom. Stroje dam! Józefina Buonaparte ubrana w tunikę
 5044  1,  14|                         wydanym przez niego na cześć Józefiny po jej przybyciu z Włoch
 5045  3,  3 |                           targowy i za klasztorem S. Juan de los Pańetes dosięga wąską
 5046  3,  14|                               Widać już, widać tamtę juchę.~- Doprawdy? A czegoż to,
 5047  2,  24|                       Terczże na nas wychodź, czarny jucho, abo i sam, czerwony huzarze!~
 5048  1,  16|                              cholewami, których nagi jucht przebijał spod łoju i jakiegoś
 5049  1,  3 |                         kroków dalej, waląc obcasami juchtowych butów, kołysał się na ogromnych
 5050  1,  3 |                         wznak i formalnie nakrył się juchtowymi butami. Rafał skoczył przezeń
 5051  3,  2 |                       możność poznania forsy i trudu jucznego konia, jego znojów i niemal
 5052  1,  16|                              uszyte przez nadwornego Judkę, grube buty, spłodzone przez
 5053  1,  11|                            drzwi salonu. Nie brzmiał jui jak samo szczęście, lecz
 5054  1,  17|                    generałowie: Klenau, Elsnitz, St. Julien, a na czele artylerii posiłkowej
 5055  1,  12|                       białymi mgłami, a śnieżne Alpy Julijskie zdały się być przemijającym
 5056  2,  17|                          stamtąd - Neira, Artibonit, Juna - o wodach przezroczystych
 5057  3,  2 |                            Oficerowie, którym moda i junactwo nie pozwalało nakładać na
 5058  3,  6 |                            naprzód z impetem runął w junaka.~- Wawrzek! A bijże! A bijże
 5059  1,  8 |                            sobie wspominam owe bandy jurgieltne, owe pyski ryczące na rozkaz,
 5060  2,  20|                              żołdakiem, czyimkolwiek jurgieltnikiem - wszystko jedno! Zostać
 5061  2,  24|                               ale i samych miejskich jurydyk! Nieraz i znaczny dworski
 5062  2,  12|                           zamrzeć...~- Zlituj się!~- Juścić pewnie, że trzeba będzie
 5063  3,  14|                            maurytańskich, wszystkich justizów i królów Kastylii! Zmiażdżyli
 5064  3,  3 |                          wieku, najwyższego sędziego justizy, stróża swobód unii narodowej
 5065  3,  9 |                        postawić na kartę, żeby dzień jutrzejszy święcić na szczycie tego
 5066  1,  3 |                         odpowiesz ty mi za to w dniu jutrzejszym. Wielki Boże! nago łazili
 5067  3,  12|                           pod słońcem. Uśmiech, niby jutrzenka daleka, zajaśniał na ustach
 5068  1,  10|                          frakach, kozaków w pąsowych kabatach z galonami i herbowymi blachy,
 5069  3,  5 |                           albo Baranowa... Toby zbił kabzę!~- Dalejże, dławikufle!
 5070  1,  13|                       przysunął się do nich, znalazł kącik za wszystkimi i ciekawie
 5071  1,  1 |                              Dopiero się przecie mój Kacperek odważył. Przeżegnał się
 5072  1,  1 |                            bawół wprost na niego, na Kacpra. No, zaczął mierzyć, celować,
 5073  1,  1 |                              pałąkach. Rafał pomagał Kacprowi, znosił suche gałęzie i
 5074  1,  12|                           Łodzie jak stado rozbitych kaczek miotały się u wejścia do
 5075  3,  6 |                        zaganiano ze szlochem koguty, kaczęta, gęsi. Rafał patrzał w ten
 5076  2,  1 |                            dosyć! Wołać Kaczora...~- Kaczor! - krzyczano.~We drzwiach
 5077  2,  1 |                      baronowej. A teraz dosyć! Wołać Kaczora...~- Kaczor! - krzyczano.~
 5078  1,  12|                       jeszcze, nosił błękitny mundur kadecki. Dziś był zupełnie sam.
 5079  1,  8 |                            ma nic... Pamiętasz nasze kadeckie czasy? Lekcje na szpady
 5080  3,  6 |                         wymienił swe nazwisko.~- Był kadet Olbromski w Rycerskiej Szkole,
 5081  2,  10|                              stopą między cuchnącymi kadłubami zgrzanych koni, nie słyszy
 5082  1,  15|                              kontredanse, francuskie kadryle, strasburskie i styryjskie
 5083  2,  17|                              inne okręty, wysiadła w Kadyksie i dwanaście dni straciła
 5084  2,  17|                             Nazajutrz zawinęli my do Kadyksu. Półbrygada, mająca się
 5085  2,  17|                         rozdął, i wtedy statek szedł kadysi w morze, to znowu środkowa
 5086  3,  2 |                             cieląt widokiem świętego kadzenia przed wypielęgnowaną beczułką
 5087  1,  4 |                      pachnące jako dym z przecudnych kadzideł snujący się pod sklepieniem.
 5088  1,  7 |                              i wpośród dymów wonnego kadzidła. Wyrazy nowe, o których
 5089  3,  3 |                              bryły żelaza, chlusnęły kadzie wrzącego oleju i wody. Dym
 5090  1,  4 |                              ze świętych kościelnych kadzielnic.~Były dni, że czas leciał
 5091  1,  15|                         łysiny. Zadymiony i cuchnący kafenhauz Gerersdorfa z olbrzymią
 5092  1,  15|                            porwało życie publiczne w kafenhauzach, z niemiecka urządzonych.
 5093  3,  13|                            polewą i stały podobne do kafla wiecznotrwałego. Nad skarpami
 5094  2,  18|                              co do nogi klanu jakich Kafrów czy Botokudów w domniemanym
 5095  3,  3 |                              z kajdanami na ręku i w kaftanach związanych rękawami w tyle.
 5096  2,  17|                           tego siedliskiem były góry Kaho. Prawie cała ludność murzyńska
 5097  2,  17|                           oddał pod komendę generała Kaim, i tamto stanęło za Weroną.
 5098  2,  10|                              sufitu, zwinnie, pomimo kajdan, wyrzucając nogi. Splótł
 5099  2,  17|                            wzięci w niewolę, co to w kajdankach rozesłani byli po regimentach
 5100  1,  15|                              niemczyzną, książkami i kajetami. Nigdy nie zadawał sobie
 5101  1,  1 |                              A spod znaczonej jedli, kajetu stał. Wylazł mi sarn pod
 5102  2,  17|                              świtaniu, wszedł był do kajuty kapitańskiej, w której przebywał
 5103  2,  17|                             trzciny cukrowej, drzewa kakaorodne, tytuń, ryż, proso, kukurydzę...~
 5104  3,  5 |                            swoje, a poczwarne łopaty kaktusa, najeżone kolcami, kołacą
 5105  1,  3 |                            się na ogromnych biodrach kalafaktor Michałek. Z każdej sali
 5106  2,  20|                        powrozem. Możemy w taką wleźć kalafutrynę, że nie tylko buty, ale
 5107  3,  18|                         żołnierzy, konającemu w polu kalece. Dla tego jednego słowa
 5108  3,  3 |                              we włosy zimnych liści. Kalecząc sobie, drąc i przebijając
 5109  1,  1 |                              Ogary biegły z trudem i kaleczyły się, zapadając w śniegu.
 5110  2,  17|                        dwunastu towarzysza, wszystko kalek, i gwarzymy o naszej wyspie.
 5111  1,  7 |                              słomianego poszycia, na kalenicach przegniłego jak stary aksamit,
 5112  1,  5 |                           słomiane strzechy chałup z kalenicami, jak plewy rozwiane na boisku,
 5113  2,  11|                         samym siedlisku przyrody, na kalenicy dachu Europy. Jakże się
 5114  2,  24|                             broń zapasowa rozmaitych kalibrów. Brakowało do niej skałek
 5115  3,  1 |                        Bardzki, szef szwadronu jazdy kalinko-sieradzko-wieluńskiej, stojącej na drodze ku Szymanowu,
 5116  2,  1 |                            Kto to jest?~- Dojeżdżacz Kalinowskiego...~- Ja wnoszę ten toast -
 5117  3,  1 |                         udział kawaleria krakowska i kaliska, Poznańczycy i Mazury. Pułkownik
 5118  2,  22|                          gnieźnieńskie i poznańskie, kaliskie i sieradzkie, ziemia wieluńska,
 5119  2,  24|                             też zwano ów regiment - "kalisko-sieradzko-wieluński". Generał Niernojewski miał
 5120  2,  23|                          miasta i wioski. Stamtąd na Kalisz ruszył w stronę Torunia
 5121  3,  1 |                           jazdy uderzył forsownie na Kaliszan. Cugi pierzchnęły od razu
 5122  1,  14|                           dawniej w jego cyfrach i w kałkułach, które z nich układał, tylko
 5123  3,  7 |                              operacyjne, zalane były kałużami krwi, pełne straszliwych
 5124  3,  13|                     Nardzewskiego na ziemi w krwawej kałuży, porąbanego szablami tak
 5125  2,  24|                       podciągnął, ale gdzie! Za Górą Kalwarią, do Warki, ponad Wisłę się
 5126  2,  21|                            się podobną do odwiecznej kamei, wyrytej ręką Greka w białych
 5127  1,  17|                              i żywopłot z bukszpanu, kamelie i biały bambus. Książę szedł
 5128  1,  17|                          maleńka gardziel, biała jak kameliowy kwiat, łykała powietrze.
 5129  1,  1 |                              ją tu, czy co? Nic, ino kamera. Wszystko, pada, do kamery
 5130  2,  1 |                         Stary pałac, przez sprytnego kamerdynera-dorobkowicza zamieniony na klub tak zwany
 5131  2,  11|                              gąszczów bukszpanu laur kamforowy z małym i wątłym liściem
 5132  2,  20|                             pałac, a raczej piętrową kamienicę bez ozdób, niedawno wzniesioną,
 5133  2,  1 |                            pierwszego piętra wąskiej kamieniczki. Dostali się tam po żelaznych
 5134  2,  13|                       wąskiej dolinie, którą zasypał kamieniec, żwir i piasek. Nad wieczorem
 5135  2,  20|                         każdy sprzęt wrasta w duszę, kamienieje i zamienia się w jej skarb,
 5136  1,  12|                             żółty marmur, wyściełają kamieniem czterysta kanałów, dźwigają
 5137  1,  7 |                             Zazdrościł skibom ziemi, kamieniom, zagonom, dalekim przykopom
 5138  2,  11|                           srebrną szarością wyschłe, kamieniste pagóry. Lśniły się pod słońcem
 5139  2,  7 |                          Zmienne" leżało na szczycie kamienistej wysokości, otoczone głuchym,
 5140  3,  6 |                               między trzema stawami. Kamieński stoi w Jaworowie z dworna
 5141  3,  6 |                             idących pod komendą Jana Kamieńskiego.~Nareszcie klucz zgrzytnął
 5142  1,  10|                           flacon!~- Ach, to wyborne, Kamilek - le flacon!~- Cecylka,
 5143  3,  8 |                         Sokolnicki, Biegański, dalej Kamiński, Kamieniecki, Fiszer, Piotrowski,
 5144  3,  8 |                         czasów... Szedł tam nasyp od Kamionek, przecinał drogę okuniewską
 5145  2,  18|                              oko Krzysztofa padło na kamionkę wśród miedzy, okrytą szkieletami
 5146  1,  2 |                         żupanach z kitaju, sagatysu, kamlotu. Niektórzy coś krzyczeli
 5147  1,  8 |                           noce nasze hulaszcze czasu kampamentów pod Bracławiem, powroty
 5148  3,  3 |                             wariackiego. Bo to ani w kampaniach włoskich od samego początku,
 5149  2,  17|                             szeregi. Obwieścili nową kampanię. Wciągnęli my się w kilku
 5150  1,  12|                    biblioteka Sansovina, Prokuracje, Kampanila, pałac dożów i sama owa
 5151  1,  12|                             Przywarł plecami do muru Kampanili obok białej lodżiety Sansovina,
 5152  3,  1 |                              Z nadwiślańskiej legii. Kamraty jeszcze - chy - gdzie! Spod
 5153  2,  2 |                           Przelatują nad nim samum i kamsin, dzicy, bez rozumu, zabójcy
 5154  1,  14|                              słonego wiatru pustyni, kamsinu, co opalał śniade skronie
 5155  3,  13|                        złożony z krwawego, łamliwego kamyka. Ukazał się w ciemnicy jodłowej
 5156  1,  17|                       czaszkę i cichy płacz. W samym kanale Payolo zapaśnicy siepali
 5157  1,  12|                       wyściełają kamieniem czterysta kanałów, dźwigają blisko pięćset
 5158  3,  14|                             min prochowych. Przez te kanały i pęknięcia murów wywalała
 5159  1,  10|                       wąskich, skromnie przepysznych kanapkach, tęskniąc za uwielbieniem
 5160  3,  8 |                       Poniatowski, wtłoczony na małą kanapkę za okrągłym stołem, zwijał
 5161  3,  3 |                          leżały na kupie klawikordy, kanapy, szafy, wozy, stosy wyrzuconych
 5162  2,  17|                        Idziemy między wyspą Maderą a Kanaryjskimi, potem jeszcze dalej. Wiater
 5163  1,  8 |                              zmarłemu za sypialnię i kancelarię służyła. Przysiadł tam na
 5164  1,  4 |                              od razów praojcowskiego kańczuga. Tym porządkiem upływał
 5165  3,  3 |                     Rozjuszony, ślepy gniew żelaznym kańczugiem gnał do biegu. Ale skoro
 5166  2,  13|                             Lokaje zapalili świece w kandelabrach ściennych, w świecznikach
 5167  3,  5 |                            czuwamy dzień i noc.~- Te kandelabry to także muzealne?-pytał
 5168  1,  12|                             Istrią, Dalmacją, Moreą, Kandią, Cyprem i wyspą Lemnos,
 5169  2,  24|                     przyziemnych budek.~Wydelikacony kandydat na dyplomatę, Krzysztof
 5170  1,  13|                           powitać rodaka... Czy może kandydata do stanu wojskowego?~- Właśnie,
 5171  1,  8 |                            być może. - Mój ojciec.., kandydował. Wyszedłem był wówczas ze
 5172  3,  2 |                           zamiar wytłumaczyć staremu kanonikowi dobrotliwie, z wyrozumiałością,
 5173  2,  10|                              ani nie przeźres, bo to kansi idzie, aze do kraju świata.
 5174  3,  1 |                           się nieskończona linia Gór Kantabryjskich, stawała się smugą, modrym
 5175  2,  22|                          takież rajtuzy z czerwonymi kantami, barwy województwa krakowskiego,
 5176  1,  7 |                          głaskanie i posiepywanie za kantary. Zwiesiły stare łbiska dwa
 5177  2,  24|                             w okólnikach, żeby dawać kantonistom majtki krótkie do kolan
 5178  3,  8 |                            pochwałę tych, powtarzam, kantonistów, to tylko powinno zachęcać
 5179  1,  13|                         nieszczęsnej Wenecji, Parmy, kantonów Szwajcarii i wielu państewek
 5180  2,  10|                               Czy ja wiem skąd? Moze kany ukrad...~- Zbójom ukrad!
 5181  3,  2 |                           wyrzucał nogi, odgięła się kapa i wykazała, że celebrans
 5182  3,  2 |                      płaszczach, dywanach, ornatach, kapach kościelnych, na suknie do
 5183  1,  4 |                            się w szelmowskiej dumie, kąpał w marzeniach grzesznych,
 5184  2,  22|                        zasłonione sadkiem rozrosłym, kąpało się w porannym słońcu. Drzewa
 5185  3,  6 |                              żadną gwarą nie umiesz, kapcanie! Gibnij chustkę, to ci łeb
 5186  1,  1 |                      Nardzewski wyciągnął z kieszeni kapciuch i nabijał "galicyjskim"
 5187  3,  13|                              A później, a później... Kapelan po mszy wynosi monstrancję
 5188  3,  13|                        uszach straszliwe sylaby słów kapelana, kiedy w niedzielny dzień
 5189  3,  10|                        wyrazu twarzy. Ukłonił mu się kapelusiną z wyrazem pokornej a chytrej
 5190  1,  13|                              ich czele w tak wielkim kapeluszu i kołnierzu? Pytam się!~-
 5191  3,  9 |                       przeciwko straceniu ostatniego Kapeta.~Szary przedświt rozniecił
 5192  2,  11|                              szczyty murów i płynąc, kapiąc, wisząc soplami długimi
 5193  3,  3 |                              chwili, jakby spomiędzy kapiących w ciemność polśnięć kęp
 5194  3,  10|                         ocknąć się i rzucić w krwawą kąpiel. Mógłże to on spać w domu
 5195  1,  3 |                          swymi krwawymi rękoma i Jan Kapistran. Mieli już Rafała, gdy ten
 5196  1,  3 |                              i stróża szkolnego Jana Kapistrana. Pan Filip był niewielkiego
 5197  1,  14|                         samym co przed wojną stopniu kapitana-adiutanta, miał odpowiedzieć: "Dlatego
 5198  3,  1 |                             onymi, z przeproszeniem, kapitanami, porucznikami, a choćby
 5199  2,  17|                           złożyli starszego Bolestę, kapitanów Osękowskiego i Rębowskiego...
 5200  3,  3 |                        oficerami. Bateria powierzana kapitanowi Hupetowi stała pod Monte
 5201  2,  17|                       świtaniu, wszedł był do kajuty kapitańskiej, w której przebywał szef
 5202  3,  13|                              szybkości wypadków, jak kapitulacja i wymarsz załogi sandomierskiej
 5203  3,  11|                       zgliszcza, to na pola folwarku kapitulnego Kamienia; za chwilę co koń
 5204  3,  11|                         płonie wielka szopa cegielni kapitulnej...~Widno się zrobiło na
 5205  2,  17|                            jeden: pustka w jelitach.~Kapitulowały wreszcie nasze "Bartki" -
 5206  2,  2 |                        mocują się w słowie, nie dwaj kapłani, nie wyobraziciele dwu kultów,
 5207  3,  2 |                      skocznego sztajerka. W jednej z kaplic utworzył się pewien rodzaj
 5208  3,  2 |                             sklepieniem i w bocznych kaplicach, filarami oddzielonych od
 5209  2,  11|                            jak gdyby czarną i ciemną kaplicę. Szczyty ich strzeliste,
 5210  3,  11|                              wzgórka, między kopułką kaplicy-celi Jacka Odrowąża wyrosła w
 5211  1,  2 |                            Helena zrzuciła futerko i kapłoni rękawek. Miała na sobie
 5212  1,  8 |                         kipczackim. Panowie bracia w kapotach, w opończach, burkach, w
 5213  3,  18|                              w dole, ujrzawszy szarą kapotę i trójgraniasty kapelusz
 5214  2,  17|                              tuż, grozi ponura skała Kaprai. Latarnia morska połyskuje
 5215  1,  14|                      czerwone skały Korsyki, o żółtą Kapraję, o błękitną Elbę, o granitowy
 5216  3,  5 |                            niewinności przyjął z rąk kaprala kopiastą paterę wieprzowego
 5217  3,  15|                            wachmistrz starszy, ośmiu kaprali, a nawet dwaj trębacze.
 5218  2,  1 |                          grunt drżał wokoło. Dziwnym kaprysem losu szalenie szła mu karta.
 5219  1,  10|                             się księżniczka Elżbieta kapryśnym głosem, roztopionym w śmiechu.~-
 5220  1,  12|                      ozdobach gotyckich, połączoną z kapryśnymi słupami saraceńskimi, nad
 5221  1,  11|                           wybryku, kształtów modnego kaprysu, kultury zepsucia. Kochał
 5222  2,  1 |                          dotykać z nabożeństwem głów kapuścianych i wymawiać przy tym jakieś
 5223  3,  6 |                             tam wytaczano beczułki z kapustą, wynoszono worki, zdzierano
 5224  2,  1 |                        widział. Poszatkowałbym go na kapustę, gdyby do rzeczy przyszło,
 5225  3,  2 |                         tarzały się po ziemi ornaty, kapy i bielizna kościelna. Ujrzawszy
 5226  2,  22|                         fuzję oraz jakąś zardzewiałą karabelę. Gdy się to działo, już
 5227  3,  3 |                             się na szczyt po wbitych karabinach jak po szczeblach. Skoro
 5228  2,  16|                          roty grenadierów z ciężkimi karabinami na ramieniu a tornistrami
 5229  1,  1 |                            późną noc, przyszedłem do karabiniera pierś w pierś, gdy się nie
 5230  1,  1 |                            bramą zastaliśmy konwój z karabinierów: Ci nas wiedli błotami i
 5231  2,  19|                            nimi!~- Heskie dragony!~- Karabinierzy za nimi!~- Białe Althany
 5232  3,  3 |                         Krążyło tam kilku mężczyzn z karabinkami w ręku. Oglądali z krzykiem
 5233  2,  22|                      uzbrojeni w pałasze, pistolety, karabinki i ładownice, a inni, których
 5234  3,  2 |                               posyłał im salwę kul z karabinków, które oficerowie, podoficerowie
 5235  3,  7 |                            było coraz bliżej strzały karabinowe. Rafał zatrzymał się w jednym
 5236  3,  6 |                               Tamten pchnął go kolbą karabinu i wegnał między konie artylerii.
 5237  1,  13|                          wiekuistym pochodem. Trza w karach odrobić wszystko i w mękach
 5238  2,  22|                          słodką gorzałkę w kolorowej karafce, chleb komiśny i piękny,
 5239  1,  4 |                         zamierzał wykraść z apteczki karafkę z gdańską wódką i pić, pić
 5240  2,  12|                            austriackiej z roku 1803, karano go ciężkim więzieniem za
 5241  2,  17|                              był w stanie utrzymać w karbach i zmusić do boju z rodakami
 5242  3,  4 |                         zachodził, bywało, pode dwór karbowy albo włódarz posłuchać na
 5243  2,  1 |                           przyjdzie długi oddawać.~- Karciane, arystokrato - wołał rotmistrz
 5244  1,  15|                        gwiazdy baletu albo zawodem w karcianych przegranych. Właśnie dzięki
 5245  2,  1 |                             z modną chustką na szyi. Karciarze rozjeżdżali się i wkrótce
 5246  3,  1 |                            upływać mu będą na grze w karcięta, w bilard czy domino, na
 5247  1,  4 |                         wiatr przyniósł je do uszu z karczem rybackich, z plugawych siedlisk
 5248  2,  22|                              to działo, już we drzwi karczemne łomotano szablami i bito
 5249  3,  9 |                              Konnicy kazano zostać w Karczewiu. Część piechoty stanęła
 5250  2,  22|                           konia dali pięć strzałów w karczmę, celując w okna, we drzwi
 5251  1,  8 |                              on się odezwał nie o te karczowanie, nie o zarobek, nie o jadło
 5252  1,  8 |                             eksmisji. Zresztą pilnie karczuję pustki jałowcowe, staw szlamuję
 5253  1,  7 |                          siedzę. Ziemi tu mało, więc karczujemy jałowce. Smutek mię zagryza...
 5254  3,  17|                             prowadzony był forsownie karczunek nieużytków, wydzieranie
 5255  3,  17|                             panicza?~- Trza było, bo karczunku tu dużo, a pan młody. -
 5256  1,  9 |                            oczyma jego wyskakiwały z karet, bastard i powozów młode
 5257  2,  1 |                        towarzysz, który przyjechał w karetce Jarzymskiego.~- Bufet jest
 5258  2,  1 |                        karety. Wkrótce mała, wygodna karetka niosła ich do perukarza,
 5259  1,  14|                      rozbudzonych sił.~Wtulony w kąt karetki, owinięty płaszczykiem,
 5260  2,  1 |                          dopóki nie założono koni do karety. Wkrótce mała, wygodna karetka
 5261  1,  3 |                      kołtuniastym łbem i plecami jak kariatyda. Ten Michałek stanął obok
 5262  2,  22|                            Azaliż nie ma już głów na karkach między Sarmaty`? Stary,
 5263  1,  17|                              i smolnych sznurów...~- Karkas... - wyszeptał ze drżeniem.~
 5264  2,  14|                          może i prawda. Twarde łby i karki rodziła nasza ziemia lubelska.
 5265  3,  8 |                       wyżywić żołnierza? Prusaki nad karkiem, tych trzydzieści tysięcy
 5266  1,  1 |                         gościńca skręcono na boczną, karkołomną drogę, która szła tuż nad
 5267  2,  14|                      drewniane sprzęty, bardzo dawne karła, stoły, ławy i szafy były
 5268  1,  8 |                          Michcik wynosił mu obszerne karło pod lipy na dziedzińcu,
 5269  3,  1 |                         niewiadomego płynące:~"Kiedy Karloman szuka Rolanda, widzi na
 5270  3,  1 |                         pomarańczy.~Idziemy szlakiem Karlomana Wielkiego - marzył Krzysztof. -
 5271  1,  7 |                          piaszczyste wzgórza porosłe karłowatą sośniną, jałowcowe przestwory
 5272  3,  1 |                        Szarski Antoni, Dziurkiewicz, Karłowicz, Ledóchowski, Ulewicz, Ambroży
 5273  1,  2 |                            szychu, w zuchwałą czapkę karmazynową, rogatą, z pawim piórem.
 5274  1,  2 |                       krakowski, w żupan granatowy z karmazynowym kołnierzem, lamowany srebrnymi
 5275  2,  11|                        ciemniejąca aż do najtęższego karmazynu. Wytryskała z cyprysowej
 5276  3,  16|                      Świętego Jana, Świętego Krzyża, karmelickiego itd. Daleko na wschód wysuwał
 5277  1,  16|                        wyziewy wznosiły się stamtąd, karmiąc chciwie nachylone krzewiny
 5278  3,  1 |                       zdechła, gęsta i gnijąca woda, karmicielka mchów żółtych i szarych
 5279  1,  4 |                          oddalał. Panicz pieścił ją, karmił, pielęgnował, sam czesał
 5280  2,  23|                            niepłonnymi ziomków moich karmiłem nadziejami. Ten rok 1807
 5281  2,  11|                             nimi. Barwa kwiatów była karminowa, a w głębi kielichów ciemniejąca
 5282  2,  16|                           nadrwił się niemało z tego karnawałowania lwowskiego, choć w gruncie
 5283  2,  23|                             obfitość. Ale porządek i karność w rozwinięciu szyku, piękna
 5284  1,  13|                          doskonale prawa ich, kodeks karny, więzienia, zasady moralne.
 5285  3,  3 |                             zmoro przeklęta! Przeciw karnym, przeciw regularnym, przeciw
 5286  1,  16|                         podobno zajeżdżały poszóstne karoce i najwspanialsze bastardy
 5287  2,  17|                            kamratów pod arcyksięciem Karolem poszli w dół Renu na Jourdana,
 5288  2,  17|                              z Modeny i sama królowa Karolina z Neapolu. Niemało ja z
 5289  2,  17|                      zdychają i gniją zalane w swych karpach i dziurach od wylewu rzek.
 5290  3,  8 |                              się zatrzęsie po szczyt karpacki. Z tym żołnierzem, który
 5291  3,  1 |                              Cedry: Surym Modliński, Karpiński, dwaj bracia stryjeczni
 5292  2,  15|                             ściętych olch, w zeschłe karpy, sterczące z wody na obraz
 5293  2,  20|                             je i zaraz na pierwszych kartach zobaczył akwarelowe widoki
 5294  1,  14|                            ramię strzaskane ułamkiem kartacza... Kazał armaty wytoczyć
 5295  3,  3 |                   narzeczonym, kryje żołnierzy przed kartaczami, a zapewnia kapitulację.
 5296  2,  24|                            oblegających kule i ogień kartaczowy. Cztery armaty i dwa granatniki
 5297  1,  15|                              zaskoczony znienacka, z kartami w ręce, pragnąc co prędzej
 5298  3,  4 |                           łamaliśmy starą Saragossę, kartel Aljaferią z jej więźniami,
 5299  2,  20|                     przedziału w pugilaresie maleńki karteluszek śniadego papieru, misternie
 5300  3,  6 |                            to znowu coś zapisywał na kartkach pugilaresu.~Rafał nie mógł
 5301  1,  1 |                            dziewki niosły półmiski z kartoflami, suto kraszonymi skwarkami
 5302  2,  17|                          generał Kralewski, a po nim Karwowski. Nierychło, nierychło przeczytali
 5303  2,  12|                    czynnościach i, wykłuwając zęby z karygodną niedbałością, odparł zapytanie
 5304  2,  14|                       ścianach mapy, stare sztychy i karykatury. W ciemnym kącie stało sosnowe
 5305  3,  6 |                             wlokły się po dziwacznej karykaturze wioski Falent, po rowach,
 5306  2,  1 |                     oczekujące przed teatrem powozy, karykle i lokajów ze światłem, ruszono
 5307  2,  14|                            czymże ty jeździłeś?~- Na karym.~- Mój koń kochany! Chodzi?!~-
 5308  1,  12|                          Nuova opuszczając Gorycję i Karyntię. W miejscu tym wielki trakt
 5309  1,  12|                            Chyżo mijał góry Styrii i Karyntii, przedłużone odnogi Alp
 5310  3,  3 |                               Wlókł ją jak szczenię, kąsającą mu ręce, aż do drzwi. Rozwarł
 5311  1,  7 |                              ust, jak pies milczkiem kąsający, dobiegła ucha i jadowitym
 5312  2,  2 |                       Miliardy ukłuć bezsilnego żalu kąsały piersi jak nocne komary
 5313  2,  17|                              placki z manioku, zwane kasaw, tak my tym żyli ciągle,
 5314  3,  2 |                             na myśl, żeby poprosić o kąsek, ale głód kiszki skręcał.
 5315  2,  21|               najwstrętniejszymi przezwiskami. Wśród kaskad słów skierowanych do tancerki
 5316  1,  10|                           cichego słowa wyrywał nową kaskadę, nowy, jeszcze bardziej
 5317  1,  1 |                          małą fuzyjkę.~- Zabiliście, Kasper! - szepnął Rafał zdyszany
 5318  2,  17|                            ludzi tylko jeden kapitan Kastus ze swą żoną na brzeg się
 5319  3,  5 |                       pokopali...~- Co ty bredzisz o Kastyliach? Gadaj o rzeczy!~- No, tak.
 5320  3,  3 |                         stróża swobód unii narodowej Kastylian i Aragonów przeciwko władzy
 5321  1,  13|                           oficerskiej. Był to rodzaj kasyna , widocznie, a zarazem jadłodajnia
 5322  1,  11|                           jakiś człowiek w urzędowym kaszkiecie.~Chłop milczał.~- Michcik,
 5323  2,  12|                              węgierskie z cholewami, kaszkiet urzędowy pozbawiony oznak,
 5324  2,  16|                        proste, dwubarwne kity na ich kaszkietach, kształtu wiadra przewróconego
 5325  3,  11|                              siebie. Ciężko dyszał i kaszlał, bezsilnie rzężał. Olbromski
 5326  3,  3 |                      sztucznym a głośnym i forsownym kaszlem. Zdarzało mu się to, widać,
 5327  2,  21|                            nad głową błękitny szal z Kaszmiru. Jeśli stawała na złotolitej
 5328  2,  22|                           Wprędce zaprzężono zwięzłe kasztanki do niekutych, lekkich sanek,
 5329  1,  8 |                              dziedziniec para kusych kasztanów w lśniących szorach z herbami,
 5330  3,  1 |                            korkowego pod Roquefort a kasztanowe dąbrowy pod Mont de Marsam
 5331  2,  1 |                    szczęśliwy! Baronowa drze starego kasztelana, a on...~W owej chwili Jarzymski
 5332  3,  2 |                            rzeźbione stalle i ławki, katafalki, schody, drabiny i lichtarze,
 5333  3,  2 |                               na suknie do paradnego katafalku... W stronie prezbiterium
 5334  3,  15|                          dynastii bronił się Aragon, Katalonia i Waleneja zębami i pazurami
 5335  1,  16|                         strój ziemiański: drelichową katankę, takież hajdawery uszyte
 5336  1,  17|                         Niezdobyta zapewne w czasach katapult i baszt na kołach, może
 5337  3,  13|                            wprost na Wzorki i Świętą Katarzynę.~Mżył letni deszczyk-kapuśniaczek.
 5338  1,  7 |                            nocnej wycieczki Rafała i katastrofy z kobyłą, stary cześnik
 5339  1,  3 |                            szaty złowrogie. Wyniosła katedra z drewnianym baldachimem
 5340  2,  3 |                              nagimi ścianami. Mistrz katedralny zasiadł pośrodku, obok niego
 5341  3,  3 |                            zostawiała na prawej ręce katedrę del Seo, na lewej kościół
 5342  1,  15|                              za kulisy.~Do ostatniej kategorii Rafał nie należał z braku
 5343  2,  12|                              mięsa i zaczął prędko i kategorycznie próbować, jak też smakuje.
 5344  1,  13|                               Książę, słuchając tych kategorycznych słów, mimo wiedzy prostował
 5345  3,  6 |                              zwrócił się do Fiszem z kategorycznym pytaniem:~- Co mówisz?~-
 5346  2,  24|                            którzy wyznajecie religię katolicką, pomnijcie, że przychodnie,
 5347  2,  24|                           miasta, w pobliżu kościoła katolickiego św. Krzyża z okna kamienicy
 5348  3,  2 |                            zakrystii, tak znany uchu katolickiemu, a zwiastujący wyjście sumy.
 5349  3,  14|                             to i chrześcijanie są, i katoliki prawowierne, ale nie może
 5350  3,  3 |                        stokroć mnożyły ciosy pięści. Katowali się bijąc czaszką w czaszkę
 5351  3,  3 |                           sztabę. Dźwiękła jak miecz katowski żelazna sztaba padając na
 5352  2,  1 |                          tylko-tylko oczekiwał ciosu katowskiego topora. Zjawili się lokaje
 5353  3,  3 |                             strzyżonego bukszpanu, w kąty, gdzie gaje wyniosłych kamelii
 5354  2,  22|                              wódki i w milczeniu żuł kawałeczek chleba z solą.~- Cóż wasze
 5355  1,  1 |                            prosto bez pola. Ujechali kawałek drogi, chłop zdjął czapkę
 5356  2,  24|                              strzelców poznańskich i kawalerię płocką. Surowy, mały, śpiczastonosy
 5357  2,  24|                        gratka trafiła się poznańskim kawalerom pod Opaleniem, czyli Minsterwaldem,
 5358  2,  24|                             po pistolet i pierwszemu kawalerowi z brzega huknął w łeb, przyłożywszy
 5359  2,  23|                         miasta krzyk ludzki.~Wszyscy kawalerowie jak jeden zwrócili się twarzą
 5360  3,  2 |                             w szczupłe ramy anegdoty kawalerska imaginacja. Mowę swoją ilustrował
 5361  2,  16|                              i Krzysztofa. Zdrowie i kawalerski humor nie zawodziły go w
 5362  3,  3 |                             Powiedział coś pieprznie kawalerskiego...~Zniesiono trupy i rannych
 5363  3,  1 |                              Omulcem a Orłowem. Siła kawaleryjska tworzyła łańcuch zakrywający
 5364  1,  2 |                              waćpan zabawiasz, mości kawalerze -rzekła nagle starsza z
 5365  1,  1 |                           zabrał się do niewielkiego kawałka kiełbasy, a resztę momentalnie
 5366  1,  11|                           pode wsie obejrzał, już mu kawalkada grudzieńska znikła z oczu.
 5367  2,  21|                           wiciny i rzecznego mułu, z kawałów belek, szczątków desek,
 5368  1,  12|                           się po placach, tawernach, kawiarniach i gondolach od powieści
 5369  3,  6 |                       Gartenberg rozpędził milicją w Kawie, zabrał kasę i magazyny.
 5370  3,  6 |                             Białej...~- Już teraz za Kawkę się nie wydalimy, boby nas
 5371  3,  2 |                      założywszy na kark stułę głosił kazanie o najsprośniejszych objawach
 5372  2,  14|                             znowu dla odmiany jakieś kazańko księdza Łuskiny... Oto i
 5373  2,  3 |                            zbliżamy się ze drżeniem. Każcie mu doświadczyć skutków pałającego
 5374  2,  22|                        stanęli jak jeden człowiek. Z każdych dwudziestu dymów, rachując
 5375  3,  6 |                           twe tropy kompania piesza. Każesz babom i dzieciom wynieść
 5376  3,  1 |                       pułkowy Gnatowski, Linkiewicz, Kazimierz Tański, Rybałtowski, Skarzyński,
 5377  2,  1 |                            instrukcją, choć pedant i kaznodzieja. Stał w mojej okolicy. Żyliśmy.
 5378  1,  1 |                                mówił urzędnik głosem kaznodziejskim odezwę do obywatelów feldcajgmajster
 5379  2,  10|                              wode, w młacysko! A nie kces, to cie tak kijem dobili,
 5380  2,  10|                            tak kijem dobili, coś nie kciał, a wstał i seł, choć ci
 5381  3,  13|                         zawstydzając chyłkiem wbiega kędyś w gęste zastępy owocowych
 5382  2,  17|                      dozwolił nam sterować prosto po kędzierowatych falach ku Antylom. Upały
 5383  1,  3 |                      szeregiem gwałtownych wirów pod kędzierzawymi falami lecący, pomykali
 5384  1,  5 |                         utopił je w wonnych, suchych kędziorach. A kiedy znowu zniżał się
 5385  1,  5 |                           Miał przy ustach przecudne kędziory, okurzone dymem zapachu.
 5386  2,  17|                              okręty angielskie lorda Keitha z morza. Ustał dowóz żywności.
 5387  1,  3 |                          domów Nadbrzezia, Trześni i kępiastych, a jak lasy rozrosłych parków
 5388  2,  10|                            Jo... Die schewerste! Die Kerkerstrafe des dritten Grades..: Ne
 5389  3,  14|                            się w ubrania targając je kęsami, ręce jak żelazne kły szukały
 5390  3,  1 |                       myślała, że w mieście gore czy ki diabeł, bo o nieprzyjaciołach
 5391  3,  1 |                             prochowego poczciwie nie kichnął!~- Taka to subordynacja!~-
 5392  3,  11|                              zabrać ze sobą tego Don Kichota?~- Równie dobrze waćpan
 5393  2,  10|                               dałbyk cię ozłocić,~E, kieby mi się mogła, ej, moja wola
 5394  2,  10|                           bracie. Wzieni me w halak. Kiecki nam koło usy pozaplatowali,
 5395  3,  17|                      wyprzedziłem go dyliżansem...~- Kiedyżeś do Olszyny przybył?~- Dopiero
 5396  2,  10|                            Za cóz byk miał siedzieć, kiek dezenterował!~- Kiedy?~-
 5397  1,  1 |                        gospodyni wniosła salaterki z kiełbasą w zawiesistym sosie. Dwie
 5398  1,  1 |                          plecach to prawym, to lewym kielcem, i deptał po mnie raciami:
 5399  3,  17|                            kolega Jarzymski, który w Kieleckiem jakimiś dobrami administrował,
 5400  3,  5 |                   wieprzowego mięsiwa, popchnął kęsy kielichem Val de Penas i rzekł między
 5401  2,  1 |                      rozsuwany, jakaś szafa-kulfon z kieliszkami. Meble były zniszczone,
 5402  2,  18|                      służącemu otworzyć i nalał trzy kieliszki. Podniósł swój w górę i
 5403  2,  12|                       Szynkarz zatrzymał się w swych kieliszkowych czynnościach i, wykłuwając
 5404  2,  22|                           coś znaczy.~- Jo, recht. A kieloż dadzą?~- Damy trzydzieści
 5405  2,  24|                             znowu i nie za letko, bo kiep zleci ze szkapy w samym
 5406  2,  13|                         Niemcy, narodzie filozofów i kiepskich generałów! Skarz mię, gromowładny
 5407  1,  10|                             fornalskiego coś niecoś. Kiepskie to wszystko, ale jakby niedrogo,
 5408  3,  3 |                           tam i z powrotem jak koń w kieracie - jakie też to chłopczyki
 5409  3,  3 |                            by ustał ów chytrze niemy kierat mózgu! Czemuż nie pchnęła
 5410  2,  10|                           odpowiadał sobie, że pewno kierdele zeszły w dół, a bace idą
 5411  1,  1 |                         polewki, otulił niedźwiedzią kiereją, wyprowadził na dwór i wsadził
 5412  1,  2 |                         Zabłysły kółka pasów, barwne kierezje, wyszywane gorsety, białe
 5413  1,  2 |                            barwisty, utkany mnóstwem kierezji chłopskich, krakowskich "
 5414  1,  3 |                         rzekł Rafał z pogardą, która kierowała się właściwie nie do towarzysza
 5415  2,  3 |                              zaś którzy przed chwilą kierowali przeciw niemu swe szpady,
 5416  3,  11|                          opalisadowanym biły armaty, kierowane przez porucznika Bilskiego
 5417  2,  9 |                           przyniesionej na podeszwie kierpca, roztartej i dotychczas
 5418  2,  12|                         Croaten grafa von Nadasti, w kierpcach, czerwonych majtkach i baranich
 5419  2,  7 |                          góry. Helena ubierała się w kierpce góralki i w lekkie, wykwintne,
 5420  2,  3 |                         usłyszał, że wszystkie kroki kierują się ku niemu; i uczuł ostrza
 5421  2,  24|                         galicyjska, od ujścia Świdra kierująca się na Miłosnę, na Zieloną
 5422  1,  7 |                        Rozległe wąwozy, czyli błonia kierujące się ku dolinie Wisły, okryte
 5423  3,  3 |                        wydłużony plac, dolne wyjście kieruje się za gmachem uniwersytetu
 5424  3,  6 |                           niego wyleciał w powietrze kieson prochowy. Słup ognia porwał
 5425  3,  1 |                         swoją linią, dwanaście wozów kiesonowych to samo, cztery tysiące
 5426  2,  17|                        Żebrak.~Młody Cedro wydobył z kieszonki cwancygiera i dał go kuchennemu
 5427  2,  24|                            zmarzłą ziemię straszliwy kij-samobij, że wali w nią z góry, z
 5428  2,  10|                               A nie kces, to cie tak kijem dobili, coś nie kciał, a
 5429  2,  17|                           Strudziłem się drogą idący kikut-śtukut, och, bardzo...~- A skądże
 5430  2,  22|                             sanek, wysłano siedzenie kilimkiem i obadwaj przyjaciele ocknęli
 5431  2,  12|                        chłopskich mieszkań wstępował kilkakrotnie w ostatnim głodzie. Słowo
 5432  2,  1 |                            się perspektywa spania po kilkodniowym trzęsieniu się na wózku
 5433  1,  7 |                            drogą, aż do Staszowa. Po kilkogodzinnym wytchnieniu, którego szkapska
 5434  1,  16|                           źródlisko wody zaskórnej i kilkoma strumykami ciekło między
 5435  1,  17|                           ulicę. Prały ją straszliwe kilkopudowego wagomiaru brandkugle, wyrzygujące
 5436  2,  12|                         głowie. W karczmie siedziało kilkoro prostactwa. Jakiś furman
 5437  1,  10|                     spleśniałej wody. Mury jego były kilkułokciowej grubości, szczególnie na
 5438  1,  1 |                       wierzchołek i przygotował drąg kilkułokciowy. Wówczas związał do kupy
 5439  3,  9 |                         między pniami olch, w cieniu kilkusetletnich sosen wrastających w wydmy
 5440  3,  1 |                          obeszli je całe w promieniu kilkuwiorstowym, wertepem a moczarem, Napadli
 5441  1,  13|                          jest czyj?~- Teraz generała Kilmaine... - niezdecydowanym już
 5442  1,  8 |                             także i inne roboty. Jak kilof do Urysia, tak znowu Uryś
 5443  3,  17|                       falistą po wykrotach, starganą kilofami w góry i doły, kamienie
 5444  1,  8 |                            Żyda z krzywą nogą, który kilofem, mającym niejakie podobieństwo
 5445  2,  21|                               a Rafał jako pchnięcie kindżałem.~Należało decydować się
 5446  1,  8 |                             że się jest w obozowisku kipczackim. Panowie bracia w kapotach,
 5447  1,  17|                        Zieleniewskiego, Godebskiego, Kirkora, Berensdorfa, Markiewicza,
 5448  1,  16|                    kończystych, opatrzonych u boku w kistki ciemno-dzikie; rozwidlały
 5449  3,  8 |                             Modlin, Głogowa, Gdańsk, Kistrzyń. W każdej z tych fortec
 5450  3,  2 |                        brzuchem rozwalonym, a z kupą kiszek, które zwisały jak obfita
 5451  3,  5 |                     starożytnych żołnierze roznosili kiszkę podgarlaną na gorąco, tłuste
 5452  3,  2 |                         coraz donioślejszej symfonii kiszkowej. Zahuczały organy, na których
 5453  2,  1 |                              same łokcie w słojach z kiszonymi ogórkami i wymawiać po trzykroć:
 5454  2,  1 |                       Murzyna. W tyle głowy, ujęte w kitajkowy czarny worek, tworzyły długi
 5455  1,  2 |                             i siedzieli w żupanach z kitaju, sagatysu, kamlotu. Niektórzy
 5456  2,  16|                           Dragoneria ze strzelistymi kitami, ułani w czworograniastych
 5457  1,  8 |                             na ręce lokaja płócienny kitel i z pięknym ukłonem zbliżał
 5458  1,  2 |                              starożytny, sobolowy, z kitką osadzoną wśród brylantów;
 5459  2,  22|                          suknem obszyte, a przy nich kitki włosiane na kilka cali wysokie.
 5460  3,  10|                        zgarbionej figury w zgrzebnym kitlu, w grubych butach, na widok
 5461  2,  7 |                     przytakiwała swemu potępieniu... Kiwała jasną głową ku kwiatom,
 5462  2,  12|                        szlachcic, posiadacz ziemski, kiwnie czasami z łaski a dobrej
 5463  1,  4 |                            kęsy swego chleba oddawał klaczce Basi. Była to jedyna jego
 5464  1,  2 |                          kobiet i nawoływań męskich.~Klaczka Rafałowa niechętnie szła
 5465  1,  2 |                         faworytalnej "Baśki", młodej klaczki swego chowu. Baśka liczyła
 5466  3,  1 |                              sieć splątana badylów i kłączów dawno uschłych i zaginionych
 5467  2,  23|                            ręki do góry, a lewą rękę kładąc na buławie Czarnieckiego,
 5468  3,  2 |                      błyskawicy odsłonione, to znowu kładły się kształty płaskie, kwadratowe,
 5469  1,  8 |                             ale od tej chwili, kiedy kładzie śmiertelną koszulę i zacznie
 5470  1,  13|                       Sterzing, oblały się krwią pod Klagenfurt organizował na tyłach rozruch
 5471  3,  1 |                         wygiął i porasta skłębionymi kłakami jakoby królewskiemu zwierzęciu,
 5472  1,  12|                             obłoczek tej samej barwy kłam zadawał złudzeniu.~Wracając
 5473  2,  11|                               Nie mogę się zaprzeć...Kłamałbym mówiąc inaczej: jeżeli kocham
 5474  2,  1 |                               Twoje dobra na Litwie! Kłamco, drżyj ! Wiadomo przecie,
 5475  1,  2 |                              a długo zamącanej przez kłamców.~Z dala, z dala, od przednich
 5476  1,  11|                              przysunął się bliżej do kłamcy. Wtedy krew z wolna ustawać
 5477  2,  7 |                             wściekłą żuchwą, białymi kłami pian gryzła je wciąż, bez
 5478  2,  1 |                             arcywymownych krawców.~- Kłamiesz! - zawołał zezowaty.~- Pójdziemy
 5479  1,  11|                              jeszcze jedna chwila, i klamka -napadnie. Pójdziesz w żołnierze,
 5480  1,  3 |                          ściśnięte do kupy jak gdyby klamrą, pętaczkę ze swego szalika.
 5481  3,  1 |                             Pendenty z białej skóry, klamry żółte. Na pendent ma jeszcze
 5482  1,  3 |                           słyszysz, co mówię?~Zamieć kłamstw leciała przez głowę winowajcy
 5483  3,  10|                            ty bajesz! co opowiadasz! Kłamstwa to twoje...~- A w tej Galicji...~-
 5484  1,  7 |                              naprędce skomponowanymi kłamstwami. Coś przyrzekał, zaprzysięgał
 5485  3,  7 |                        trudzisz mnie i siebie niskim kłamstwem?~- W jakim celu książę pan
 5486  1,  5 |                             jego piersiach, przejęła kłańcami grubą sukienną kurtę i,
 5487  1,  5 |                           ciągle poza sobą cmokające kłańcanie, jak gdyby zgłodniałych
 5488  3,  4 |                          pogwizdy mulnika, monotonny klangor dzwonków, chrzęst żelastwa
 5489  1,  10|                             i rzekł:~- Pan marszałek kłania się i prosi do obiadu...~-
 5490  2,  18|                         rozkaz wyrznięcia co do nogi klanu jakich Kafrów czy Botokudów
 5491  2,  22|                             w polu, na zimnie zębami kłapać. Dobrze. Poszli, powiadają.
 5492  1,  2 |                             drodze "turonia", czyli "kłapacza", tj. chłopa przebranego
 5493  2,  17|                          biła go w bok, tłukła się i kłapała. Zwisającą banderę wiater
 5494  1,  1 |                             krótkie, czarne suknie z klapami, w grube pończochy i płytkie
 5495  1,  2 |                       deszczu, na wichrze, i słychać kłapanie. A oczu strach podnieść...
 5496  1,  2 |                              z wolna między saniami, kłapiąc dolną żuchwą i nachylając
 5497  1,  2 |                           niestrudzenie wtórowały, a klarnet rzewliwie przyśpiewywał.~
 5498  1,  3 |                     spróchniałych zębów jak otworami klarnetu. Młodzież szkolna drżała
 5499  1,  3 |                         nauczyciele rozbiegli się po klasach, zamykali drzwi i tylko
 5500  3,  2 |                         żołdacki ryczał z zachwytu i klaskał w ręce. Tamci, błaznujący,
 5501  3,  3 |                            nią, kipiał. Szept w nim, klaskanie w ręce, podrygi, rżenie,
 5502  1,  2 |                        wyloty, musnął wąsa i z nagła klasnął w ręce. W mgnieniu oka drzwi
 5503  3,  13|                           Tuż za kuźnią i za gospodą klasztorną był wysoki parkan ogrodu.
 5504  3,  3 |                          trupy i rannych na wirydarz klasztorny i kolumna odeszła ze szpitala.
 5505  3,  8 |                          zamyśleniu, kierując się ku klasztorowi bernardynów. W pewnej chwili
 5506  3,  3 |                        zielona bujała się w wysokiej klatce okrągłej z czerwonych prętów.