Tom, Rozdzial

 6007  1,  2 |                      wypadnie, ale tylko przekrzywił krakuskę na głowie. Co ma być, to
 6008  2,  17|                             nad nami komendę generał Kralewski, a po nim Karwowski. Nierychło,
 6009  2,  9 |                             tylko wstał nad dalekimi krańcami świt i pierwszym promieniem
 6010  3,  9 |                           nadziwić się nie mogło jej krasie. Jakże ta Kępa odmienna
 6011  2,  1 |                       światłem, ruszono tedy na plac Krasińskich gwarno i z pieśniami. Jarzymski
 6012  2,  9 |                             nich wymienił nazwę wsi: Krasnohorka, Krywe, Lekotka... Były
 6013  3,  2 |                         koguta i co chwila z gestami krasomówczymi rozsypując na słuchaczów
 6014  1,  12|                             się nareszcie w pustynię Krasu, między wapienne wyniosłości
 6015  1,  1 |                          półmiski z kartoflami, suto kraszonymi skwarkami słoniny. W mgnieniu
 6016  1,  4 |                            między żółtymi kożuchy za kratą oddzielającą nawę od wielkiego
 6017  3,  7 |                            ujrzał przed sobą żelazną kratę ogrodu, przerzucone przez
 6018  3,  3 |                           praca wulkanu urabia formę krateru. opiewał, a raczej wzywał
 6019  1,  15|                       doskonałego węgrzyna ze składu Kraussa, on dla studentów gimnazjalnych
 6020  2,  1 |                         nawet do grona arcywymownych krawców.~- Kłamiesz! - zawołał zezowaty.~-
 6021  2,  24|                            szyto siodła i ładownice. Krawcy nie mogli nastarczyć, nad
 6022  2,  7 |                              ręku, długo patrzali za krawędź, na której były ich głowy.
 6023  3,  3 |                         drugiego piętra, trzasnęły o krawędzie schodów bomby puszczone
 6024  1,  17|                          koniu generał baron Kray de Krayova. Major Królikiewicz bez
 6025  2,  3 |                              go w otchłań obok niego krążącą!~Rafał uczuł, że około jego
 6026  2,  17|                          odmienił, weszli my na wody krążącego oceanu. Odtąd stateczny,
 6027  1,  7 |                             łodyg, w tkankach badyli krążyć będzie nasza krew i nasze
 6028  3,  4 |                          Stokłosach. O okiennicy tej krążyła blisko i daleko wieść, że
 6029  1,  10|                        twarzach, myślami i uczuciami krążyli obok prześlicznej. Dla jednych
 6030  3,  16|                            szarozielonych z brzękiem krążyły już nad zwłokami, wpijały
 6031  2,  13|                       mgnieniu oka wykonywali lokaje kręcący się dokoła stołów. Gdy przybyli
 6032  1,  13|                        snycerstwo. Baldachimy, łuki, kręcone kolumny, ramiona i rzeźbione
 6033  3,  2 |                           wszystko. Te ręce związane kręcono, widać, włożywszy kołek
 6034  3,  1 |                             Kapitanowie Krzyżewski i Kreczmer przedarli się lasami aż
 6035  1,  6 |                         obstawił się dokoła święconą kredą, wzion te skrzypeczki i
 6036  2,  1 |                           szelmowski przybysz, jakiś kredens sosnowy, ledwie powleczony
 6037  1,  16|                           kurami, gęśmi, śpiżarnią i kredensem, siedziała tu, schwytana
 6038  2,  13|                            ukrytych w kącie za szafą kredensową wybiegła młoda panienka
 6039  1,  5 |                             serca okiennicy i nikłym kręgiem swoim ciemność rozpraszał.
 6040  1,  7 |                          suche igły jałowcu.~W małym kręgu ogniska Rafał, stojący z
 6041  2,  2 |                               piersi i żywota, a ona krekorze i gędzioli wesoło jak ptaszek
 6042  3,  11|                           mężna Halina, córka Piotra Krempy, i gdzie śmiercią zginęła
 6043  2,  17|                            cnotę, noce spędzał wśród Kreolek, Murzynek, Mulatek, a drugi
 6044  2,  17|                          San-Domingo stanie na czele Kreolów Murzyn Lamur de Rans, w
 6045  3,  18|                        skierowane były na ową niską, krępą postać szarego człowieka
 6046  3,  16|                        zarośla agawy i dzikie krzewy krępli. W dali stały nagie, spękane
 6047  2,  7 |                          wszystkiego, co wolność jej krępowało: ze świerków, kosówek, brzegów
 6048  2,  24|                         gołemu oku, ale w nim krwawą kresą, jakby ostrzem noża, wyryta
 6049  1,  1 |                             kupił za grosz w boju na kresach ranami zdobyty. Sam własną
 6050  1,  16|                             nasz dwór, bo chodziło o kreski na wyborach albo tam o co.
 6051  2,  21|                              gawota. Zagrała muzyka.~Kreśląc w przestrzeni linie i szlaki
 6052  2,  11|                        wątłych, gładkich i subtelnie kreślonych niby wodnymi znakami, a
 6053  3,  15|                           górskich, otworzyć łańcuch kresów pocztowych przez góry dla
 6054  3,  6 |                             po prawej stronie Rawki, kret wyrył kilkadziesiąt świeżych,
 6055  2,  18|                              dokoła łodygi na falach krętego wiatru.~- Żegnaj i ty... -
 6056  2,  12|                            Wąski szlak przemykał się kręto między krzakami, a na nim
 6057  3,  6 |                     kilkadziesiąt świeżych, czarnych kretowisk.~- Będzie pogoda... - szeptali
 6058  2,  9 |                              zamek na stromej skale. Kręty, kamienisty dostęp prowadził
 6059  3,  3 |                            piętro, schodami tak samo krętymi, po wydeptanych stopniach
 6060  3,  3 |                        szamotanie się jej sióstr czy krewniaczek - zmiażdżyły ją na proch.
 6061  1,  8 |                         francuszczyzna przymusowa? A Kreys poczciwina z niemieckim?
 6062  3,  1 |                           powiada: "Ne se lir, ne se krir, ne pe ofisie..." Nagradzajże
 6063  1,  5 |                       poruszeniach i wysłał regiment Kroatów i kilka regimentów węgierskich
 6064  1,  1 |                             ze solą jedzą. Trza ją w króbkach trzymać. Zawdy ludzie króbki
 6065  3,  3 |                        zatopionymi. Chwila ta trwała krócej, niż zajmie czasu podanie
 6066  2,  22|                            siedział na swym miejscu, krócicę w prawą rękę, szablę w drugą
 6067  3,  6 |                     uśmiechem półlitości a półdrwiny kroczyć na skalne zręby. Zajrzał
 6068  3,  5 |                         kształcie łabędziów, pawic i krogulców, w kształcie dziwnych kwiatowych
 6069  3,  8 |                            radzić o dalszych naszych krokach. Może nam podasz myśl szczęśliwą...
 6070  2,  9 |                           mocnym, wytężonym krokiem, krokiem-czynem. Gniew spalił w nim wszystko
 6071  2,  2 |                            sępa, głowę okrąża myśl o krokodylu i skorpionie, którzy się
 6072  3,  12|                             towarzyszyło każdemu ich krokowi. W ciągu straszliwych dni
 6073  2,  21|                             dach zapadł się zgniłymi krokwiami i zwisał dziurawym łachmanem.
 6074  2,  17|                            dziedzinę Toskanii, która Królestwa Etrurii wzięła tytuł. Rzucił
 6075  2,  18|                           stanowienia granicy między Królestwem Galicji a sześcioma departamentami
 6076  3,  3 |                     rzeźbiarze na pomnikach zgasłych królewien. Głowa okryta była kornetem.
 6077  3,  3 |                          przez które szluzy z kanału królewskiego wyprowadzały wodę do ogrodów.
 6078  3,  1 |                           skłębionymi kłakami jakoby królewskiemu zwierzęciu, kiedy się w
 6079  3,  3 |                          przez Daroca, ponad kanałem królewskim, i za rzeką, za Ebrem, na
 6080  2,  22|                            Polski ślachta bije się z królewskimi.~- No i cóż?~- Polecieli
 6081  2,  22|                              Götza, fligel-adiutanta królewsko-pruskiego, do łączenia się z wojskiem
 6082  1,  8 |                             ducha, wolę, siłę, dumę, królewskość takiego prymasa Ponińskiego
 6083  2,  17|                           dzielnego adiutanta-majora Królikiewicza w bitwie u redut Carvahanac...
 6084  2,  17|                             Herkules z Modeny i sama królowa Karolina z Neapolu. Niemało
 6085  2,  24|                            Biały, czyli Gellen, i do Królówlasu (Königswalde) nad rzeką
 6086  1,  1 |                         Księżyc w zimnym przestworze króluje. Źrenice nie mogą oderwać
 6087  3,  10|                            tym, czego nic nie wyjawi krom niego, o uczuciach minionych.
 6088  3,  2 |                           olstrów pistoletowych. Ale kromeczka była mała, stanowiła pierwsze
 6089  2,  1 |                          wielki kielich do ostatniej kropelki.~- Iterum, bracie!~- Iterum
 6090  3,  13|                      prostacki, krzywy.~Przy wejściu kropielnica, wydłubana w głazie kwarcytu.
 6091  1,  1 |                       trawami, które jeszcze powleka kroplista rosa, wznoszą się śnieżnobiałe
 6092  2,  17|                            miejscu ukąszonym zostaje krosta i bąbel jak od sparzenia
 6093  3,  6 |                          drzwi. Chore było na jakieś krosty. Wyrwane z legowiska, drżało
 6094  2,  21|                           Polecieli w skok. Kalwicki krótkimi rozkazami wskazywał kierunek
 6095  2,  10|                           Ale ja ta wolem dobrom, bo krótkom męke, niźli długi kryminał.~-
 6096  2,  19|                           wytrzeszczył oczy, ale dla krótkości wzroku nic osobliwego nie
 6097  3,  2 |                              nie drogą na Irun, lecz krótszą, prowadzącą wprost do Aragonii,
 6098  3,  2 |                          jego oto prosięta, cielęta, krowę, kury, indyki - i wino - ~
 6099  2,  12|                             na ugorze, pasą się dwie krowiny, a obok nich kuca na ziemi
 6100  3,  6 |                              ciągniono na powrózkach krowiny-żywicielki, pędzono prosięta z pieczołowitością,
 6101  3,  3 |                             go za gardziel. Wymacała krtań i zdusiła. Płaty krwi załopotały
 6102  2,  6 |                           cichy śmiech zadrżał w jej krtani. Po chwili znowu szeptała:~-
 6103  3,  2 |                         drabiny i lichtarze, sprzęty kruchciane, starodawne naczynia z drewna,
 6104  1,  2 |                           właściwie pożerał mazurki, kruche ciasta i strucle przekładane,
 6105  3,  11|                          buchać z granatów, które do kruchty i w środek nawy popadały.
 6106  3,  3 |                            górach jałowych, solnych, kruchych od zwietrzałego kamienia
 6107  1,  14|                           największą sprawę od czasu krucjat. Tego się uczę ze wściekłością,
 6108  1,  4 |                            jadła, które pustelnikowi kruk nieznany przynosił. Przymykał
 6109  2,  17|                             po drodze przemień się w kruka, żebyś nas przecie całych
 6110  2,  22|                            lochach abo na szubienicy krukom za żer służyli.~- No, no...
 6111  3,  10|                           Sandomierza pod folwarkiem Kruków i pod Mąkoszynem.~Dnia dziewiątego
 6112  3,  4 |                              zerzniętym batami, spod Krupczyc, spod Kobyłki, a po bohatersku
 6113  1,  2 |                               co tam leżało jak ruda kruszcu bez ceny, martwym pokładem.
 6114  1,  16|                           zjadliwa, która rozgryza i kruszy wszystko, co na swej drodze
 6115  1,  17|                        wydeptanych cegłach posadzki, kruszył głęboką ciemność. Najmniejszego
 6116  3,  6 |                             No, chwałaż Bogu i za tę kruszynkę snu! U kaduka! Ja się już
 6117  2,  12|                         Rafał zmiótł ją do ostatniej kruszyny, a tłuszcz do kropli wytarł
 6118  3,  6 |                             rana pod pachą i na boku krwawi, że krew idzie w bandaż
 6119  2,  12|                             czerniejące, brunatne od krwawnika. Tylko zarośla wysokich
 6120  3,  15|                            za kogo bijesz? - zadrwił krwawo kapitan. Cedro przyskoczył
 6121  3,  14|                             zakrzepłej na nim w rdzę krwi-goniło go wskroś mroku:~- Carajo!~
 6122  1,  8 |                             zdrowia. Czuję po każdym krwie puszczeniu jeszcze większy
 6123  3,  2 |                          brzuchu i krążenie w żyłach krwionośnych łba, trząsł się sam i słaniał.
 6124  2,  21|                              Kto idzie na wojnę, mój krwiożerczy rycerzu, musi mieć odwagę
 6125  3,  6 |                             ptaka, a widok wysokich, krwistych kłębów dymu szelmowsko ją
 6126  1,  8 |                            do gardła, z czego częste krwotoki. Felczer z Włoszczowej krew
 6127  1,  2 |                          cześnik podał jej ramię i z krygami, muskaniem wąsa oraz odrzucaniem
 6128  1,  4 |                            pyskiem, wziąwszy na kieł krygowe wędzidło, rwać jak dziki
 6129  3,  3 |                        skrwawioną mógł objąć. Wolno, kryjąc za sobą pęk zerwany, poszedł
 6130  3,  2 |                              mroku naskoczyło siodło kryjące głowę ułana. Przybysz ledwie
 6131  3,  6 |                      Sokolnicki, w ciągu całej bitwy kryjący żołnierza za lichymi osłonami,
 6132  1,  7 |                              Zarazem rozważał cichą, kryjomą, badawczą myślą, że wioząc
 6133  2,  22|                        Żałuję, że w tej żołnierskiej kryjówce nie mam nawet czym kolegów
 6134  3,  3 |                              kóz w ich niedostępnych kryjówkach. W ciągu tych sześciu tygodni
 6135  2,  9 |                       niestrudzone psy podkopią jego kryjówkę, skacze na inną, na inną,
 6136  2,  8 |                      nagłością płomieni, z chichotem kryli się przed nim do wnętrza
 6137  2,  17|                              dziedziniec. Słońce się kryło za pagórkami i od wielkich
 6138  2,  10|                            krótkom męke, niźli długi kryminał.~- Słuchaj, a jakżeś wytrzymał,
 6139  2,  12|                             Południowych groziłby mu kryminałem, a co najmniej śledztwem
 6140  2,  7 |                          Stawała się wówczas prostą, kryniczną, jasną, przezroczą, jak
 6141  3,  9 |                            po niemiecku, żeby między krypami wybrać łódkę niewielką dla
 6142  2,  24|                            kamaszach, butach, nieraz krypciach, a nierzadko w obuwiu zostawiającym
 6143  3,  9 |                          Generał Schauroth umknął na krypie do Góry, żeby stamtąd bić
 6144  1,  3 |                             dźwignęli z wody wiosła. Krypka wolno poszła naprzód. Wtedy
 6145  1,  12|                           jak doża sam jeden skrycie kryptę odwiedza... Złodziej francuski
 6146  3,  3 |                             celki, do niskiej jakoby krypty z ceglaną podłogą. Na wąskim
 6147  3,  8 |                   Bednarskiej był zwinięty, a i same krypy z materiałem wojskowym wyprawione
 6148  2,  17|                          przezroczystych jak drążony kryształ. Wilgotne ciepło biło na
 6149  1,  12|                     wyszlifowany i drążony w górskim krysztale. Wszystkie dokoła łodzi
 6150  2,  9 |                            lodowca leżały tam i sam. Kryształowych przestworów nocnego jeszcze
 6151  1,  14|                         śmiech i tryskał na zewnątrz kryształowym dowcipem, a jednak towarzyszyło
 6152  2,  20|                         których szyby powłóczył mróz kryształowymi drzewkami, głucho i jednostajnie
 6153  1,  1 |                              powietrzu migocąc swymi kryształy, nim spłynął ku ziemi.~Około
 6154  1,  17|                    Kobylański, któremu urwało rękę w krytej drodze dwuramnika przedmostowego
 6155  3,  11|                            niezrównany systemat dróg krytych do komunikacji z szańcami
 6156  2,  9 |                              nazwę wsi: Krasnohorka, Krywe, Lekotka... Były to jedyne
 6157  1,  1 |                           śnieg z siebie, odszukał w krzakach pojedynkę. Wytarł oczy i,
 6158  2,  12|                           przemykał się kręto między krzakami, a na nim dwie zastygłe
 6159  1,  1 |                          żeby zatkać, patrzą, a tu z krzaków wyłazi dozorca leśny. Odzienie
 6160  2,  20|                             do pani dziedziczki, jął krzątać się, przepraszać; dreptać
 6161  2,  22|                      świetlicy i powitali gospodynię krzątają cą się dokoła komina. Gospodarz
 6162  3,  15|                             i zaczął gościć młokosa. Krzątał się po kątach przygotowując
 6163  2,  18|                             komina. Obadwaj spiskowi krzątali się z pośpiechem po izbach
 6164  3,  6 |                          frydlandzkim...~Ty, coś mię krzepił w przejściu alpejskim, kiedym
 6165  3,  13|                             puszczy, siedlisko ludzi krzepkich jak jodły i twardych jak
 6166  1,  1 |                        pluder za kłonice, trzyma się krzepko, za obie. Jamrozek to samo
 6167  1,  7 |                         żywego śmiechu twarze obudwu krzepły jakby zmrożone, gdy przesuwało
 6168  2,  9 |                         widać ogniska... Otaczały go krzesanice, turnie, wirchy - żółte,
 6169  1,  2 |                          Słychać było tylko śmiech i krzesanie hołubców.~Otwarto drzwi,
 6170  1,  2 |                            boleję, ale nieraz tu już krzesano hołubca pod tą strzechą
 6171  1,  10|                       tajemniczo okutych, w próżnych krzesłach, w wąskich, skromnie przepysznych
 6172  1,  10|                              sam jeden zostanie poza krzesłami! Cóż wtedy?~Krew mu uderzyła
 6173  3,  6 |                         kolan. Jednemu z nich podano krzesło. Gdy usiadł za świecą, twarzą
 6174  1,  15|                         świętej Bronisławy, w stronę Krzeszowic i Bielan. Zbudziła się uśpiona
 6175  2,  11|                             leżała na górze obrosłej krzewami. Było południe, kiedy stanęli
 6176  1,  7 |                           takich zalewisk z wybuchem krzewiła się zieleń borówek, młode,
 6177  1,  5 |                         chmielu. Pod cieniem bzowego krzewu, który w grube drzewo się
 6178  2,  20|                                 Co, co myślałeś? Nie krzycz!~- To samo myślałem!~- Ale
 6179  2,  20|                         Ognie wciąż palą po nocach i krzyczą, że spać nie można.~- Tak,
 6180  3,  12|                          boki biegunów.~- Michcik! - krzyczy jeszcze starzec. - Bógżc
 6181  3,  3 |                            na niej łyka. "Teraz cię, krzyczymy, niewolnico, pożyjem!" Cha,
 6182  2,  7 |                         zdały się być wówczas obojgu krzykami ciemności... Daleka woda
 6183  2,  1 |                             Jarzymskiego, miotał weń krzykliwe Ii~słowa:~- Z kim tu wchodzisz,
 6184  3,  4 |                          Vive la Pologne! - usiłował krzyknąć Cedry padając bez sił w
 6185  1,  7 |                        wzburzenia... gdy parobków:.. krzyknąłem, żem oficjer, że się nie
 6186  3,  10|                        porucznik Olbromski?~- Głośno krzykniesz, poruczniku, i pojedziesz
 6187  1,  8 |                      płomiennych pozwoliłeś odpocząć krzykowi rozpaczy.~Ty. który mocen
 6188  2,  17|                             zastanowienia, ani potem krzyny żalu. Przygnały tedy fale
 6189  1,  3 |                           było żywej duszy. Dał znak Krzysiowi. Przesadzili parkan ogrodu.
 6190  3,  1 |                              lasy..."~Serce drżało w Krzysztofie. Żądza czynów, czynów Rolanda
 6191  3,  3 |                        niezmierna, wewnętrzna żądza. Krzywda żłobiła ją! latami, a tak
 6192  2,  1 |                             tych rodaków z Podwala i Krzywego Koła! - wołał Anizetka. -
 6193  1,  7 |                        piersi albo z całej siły woli krzywił usta w sposób cudaczny,
 6194  1,  11|                            starego Żyda, Urysia. Sam krzywonogi Żydowin stał przede drzwiami
 6195  1,  17|                             z szeregów:~- Zdrajco!~- Krzywoprzysięzco!~- Spełniłeś największą
 6196  2,  12|                             chudy człeczyna z oczyma krzywoprzysięzcy, biegającymi na wszystkie
 6197  3,  13|                        Chrobrego króla, jak za króla Krzywousta albo Mnicha. Pierwszy tu
 6198  3,  13|                              mur wszędzie prostacki, krzywy.~Przy wejściu kropielnica,
 6199  3,  1 |                          teraz w obcych ziemiach bez krzyża-pamięci i bez imienia leżą. Aboby
 6200  3,  1 |                             go piechotą. Kapitanowie Krzyżewski i Kreczmer przedarli się
 6201  1,  5 |                             na ramionach zmurszałych krzyżów, co się chylą między zarośla,
 6202  1,  5 |                               w stronie Godzisławic, krzyżowały się drogi i była tam na
 6203  3,  14|                             miotało piorunowe ciosy, krzyżowe i sztychem. Tamci bili weń
 6204  1,  1 |                              słońca. Na najwyższych, krzyżowych spławach świerków stopniały
 6205  2,  5 |                          twoimi wysnutymi ze starych ksiąg, wspaniałym, wszystkowiedzącym
 6206  1,  10|                        siedmnastego stulecia jeden z książąt Gintułtów założył był tę
 6207  2,  14|                              porządku stały i leżały książczyska. Stosy pism i bibulastych
 6208  1,  13|                             stu tysięcy bomb!-myślał książę-muszę i ja wyimaginować sobie
 6209  2,  1 |                       miejsce sekretarza przy osobie książęcej? Zapewniał w sposób jak
 6210  1,  8 |                               Rafał wyjął z kieszeni książeczkę oprawioną w zieloną skórę
 6211  2,  2 |                            głowę i schyliwszy ją nad książką rzekł z cicha:~- Ponieważ
 6212  2,  14|                               że nie jestem szczurem książkowym, więc czego się ze mną droczysz!
 6213  1,  8 |                          młody? Czytam w tobie jak w księdze. Te same tłamsisz w sobie
 6214  1,  2 |                       złączonego dziwnym uściskiem z księdzem dziekanem, który się na
 6215  1,  12|                           parę tygodni później złota księga płonie u podnóża drzewa
 6216  2,  2 |                           Obadwaj pochyleni byli nad księgami wielkich rozmiarów, oprawionymi
 6217  2,  2 |                          jest obok.~Rafał zabrał ową księgę, ciężką jak naręcze bukowego
 6218  2,  14|                            chorobie pyska i racic, o księgosuszu i kołowaciźnie... - odciął
 6219  1,  13|                            nieśli zapalone latarnie. Księiyc wypłynął na niębo. W nikłym
 6220  2,  20|                             obojętną rzeczą, którą z księżniczek mógłby przy tej sposobności
 6221  2,  7 |                             wstawała po północy, gdy księżyc-wietek, z rogami zwróconymi w stronę
 6222  3,  1 |                        słońca, stokroć możniejszą od księżycowej. Gdy nadejdzie doba porównania
 6223  3,  11|                             jakiejś stancyjki w domu księżym, stojącym w głębi podwórza.
 6224  3,  2 |                       wzburzony skoczył, żeby ścigać księżynę, ale za naciśnięciem klamki
 6225  2,  2 |                           jak postrzegalny dla oczu, kształtny gzygzak światła:~Cóż mi
 6226  1,  11|                        łodziach, na bekasy, dubelty, kszyki z wyżłami, konne wycieczki
 6227  1,  1 |                             chodzi, a chwali się, że kszykowi, jaskółce w lot nie zborguje.
 6228  1,  3 |                              zbrodni ludzkich? Gdyby ktokolwiek mógł mu powiedzieć, oznaczyć
 6229  3,  9 |                            szedł za jego 'głosem i w którąkolwiek zmierzał stronę, zawsze
 6230  3,  6 |                         każdej chwili przyłączone do któregokolwiek z batalionów. Wozy dostatkowe
 6231  3,  3 |                              Wyganowski. - Mógłbyś w którejkolwiek spocząć wygodnie, gdyby
 6232  1,  8 |                         godne wzgardy obszary ducha, któreś zepsuł, zatruł niskimi wzruszeniami.
 6233  1,  17|                              drogi... O cudne trawy, któreście wówczas kryły foremne stoki
 6234  1,  15|                             że nadciąga "Himcio" lub którykolwiek z belfrów. Nie mniej namiętnie
 6235  1,  3 |                          Kozubski, przybył prorektor Kubeszewski. Toczyli w gabinecie ostatniego
 6236  3,  15|                              pociągając tęgie łyki z kubka, a właściwie z półkwarcia.
 6237  3,  5 |                             hiszpańskich; pamiątkowe kubki i kielichy z kokosowego
 6238  1,  2 |                            poprzebierana w liberyjne kubraki, roznosiła wino na tacach
 6239  2,  1 |                            go nagimi rękami i począł kuć w zęby. Gdy tamten na dobre
 6240  2,  12|                            dwie krowiny, a obok nich kuca na ziemi pasturka, workiem
 6241  1,  8 |                           teraz u mnie za huzara, za kucharza i podstarościego. Chciałbym
 6242  2,  17|                             złe i dziadom przeciwne.~Kuchcik skoczył ku wrotom i długo
 6243  1,  8 |                              świateczku Michcika czy kuchcika. Jemu samemu krzywdę czynisz,
 6244  2,  17|                       kieszonki cwancygiera i dał go kuchennemu chłopcu wskazując dziada
 6245  1,  2 |                             że jest to prosta, stara kuchnia z piekarnią dla czeladzi,
 6246  1,  5 |                            deszczu stawiano konie do kucia. Był tam nawet w kącie wygryziony
 6247  3,  1 |                              reparacjami rynsztunku, kuciem koni-spały twardo na siodle.
 6248  3,  7 |                         namiotów, a przede wszystkim kuczek. Spali w tych schroniskach
 6249  2,  2 |                          nieszczęsny ojciec na białe kudełki swego jedynaka, na okrągłe
 6250  1,  6 |                          piaskowca, o długich siwych kudłach, rozczesanych na ciemieniu
 6251  2,  9 |                           miejscu siedział w czółnie kudłaty dziad czekając na tych,
 6252  1,  1 |                       rzadziej niedźwiedź ociera się kudłatym ciałem o pień starego buka;
 6253  1,  8 |                          spadku, otwieraniem szafy i kuferka, a nade wszystko rozpatrywaniem
 6254  1,  8 |                            służyła. Przysiadł tam na kufrze. Obległy go teraz myśli
 6255  1,  8 |                        rożnach. Beczki piwa i miodu, kufy gorzałki - cha, cha! - stały
 6256  1,  3 |                          widział, że jego towarzysze kują zamach na łacinnika, wlepiając
 6257  2,  17|                              palmowych wznoszą się z kujaw piachu, płasko rozciągniętych
 6258  3,  1 |                         porty, a do innych oskardami kuje wrota w rozszarpanej ziemi...~
 6259  2,  17|                            kołem.~- Do dom, do swego kukrzyska idę z miejsca Austerlitz
 6260  3,  3 |                       zrobili jeich ciociom, a jakie kuku kuzynkom...~- Odwalać!~-
 6261  2,  21|                            twarzach jakoby kobuzów i kukułek.~Rafał odchylił całe drzwi
 6262  2,  2 |                             w liściach dębu pierwsza kukułka zakuka i rozraduje ludzi
 6263  3,  15|                         andaluzyjski, dobrze pasiony kukurydzą.~- Kula mię durch przeszła.~-
 6264  2,  17|                       kakaorodne, tytuń, ryż, proso, kukurydzę...~Ale wprędce przyjdzie
 6265  2,  20|                              tam. "Nie masz pana nad kułana, a nad lancę nie masz broni!"~
 6266  2,  17|                             roztrzepała kość. Spuchł kulas jak baran, więc pozwolili
 6267  2,  21|                            Przyjdę ja tu do was, psy kulawe!~Poszedł naprzód wielkimi
 6268  3,  6 |                         podsadzony na koń, zasiadł w kulbace nikiej w krześle. Kompania
 6269  3,  6 |                            Kilkunastu zepchniętych z kulbak lancami wrzeszczało wśród
 6270  2,  24|                             się zaś pasmo grzywy pod kulbaką nie zaplątało, bo głupi
 6271  3,  12|                             płaszcz, związany między kulbakami koni, służył za łoże dla
 6272  2,  24|                            sam składał we czworo pod kulbakę, według zasad starszego
 6273  3,  1 |                         szwadrony ludzkie wrastały w kulbaki, a pułk się zbierał, formował
 6274  2,  22|                              i z Pawełkiem, sąsiadem Kuleszyńskim! Jak zaczniemy łupać we
 6275  2,  17|                             utrudził?~- Z daleca ja, kulhawiec, idę, bracia rodacy, z bardzo
 6276  1,  1 |                               Co? jak myślisz? Wasze kuligi, bale czy reduty powinny
 6277  1,  2 |                              Cześnik w przewidywaniu kuligowego najazdu kazał ją z sadzy
 6278  2,  21|                           się trzykrotny świst jakby kulika. Rozsunęli rokity i ujrzeli
 6279  2,  12|                           jeszcze letnich liści, ale kuliły się już i gięły bez dziewiczego
 6280  1,  15|                           zgrozą, uczęszczających za kulisy.~Do ostatniej kategorii
 6281  3,  10|                              by zniemczyli szkołami, kulturą, szlachtę wysadzili z ziemi
 6282  1,  1 |                            krwawymi odziemkami. Żaby kumkają w wodzie lśniącej grzybieniem
 6283  1,  14|                               Takież życie przepędza kuna, pies, motyl. A zresztą...
 6284  3,  6 |                           niech przepada! Choćby jak kundel wygnany przyszedł i przyszwy
 6285  3,  3 |                           przecież to... wieszać jak kundlów!~- Mów, młodzieńcze, mów
 6286  1,  1 |                              głosem zauważył:~- Toś, kundlu, kozła musiał dla siebie
 6287  1,  1 |                              jamniki. Jakiś olbrzymi kundys co chwila rzucał się do
 6288  2,  22|                               Niemiec, ten komendant Kune, tak się przecie spietrał,
 6289  3,  13|                        Świętokrzyskie Góry od strony Kunowa. Minął szybko Bodzentyn,
 6290  1,  12|                         szerzycielami umiejętności i kunsztów... I oto jednego dnia przybywa
 6291  1,  15|                      wschodnich Galicjan do pięknego kunsztu władania wykwintnymi sylogizmami.
 6292  3,  1 |                        przecie z Prusakami bitwę pod Kunt toczę. Samego mię tu, mówi,
 6293  3,  10|                              zamiast tu z wami wśród kup nawozu rządy sprawować...~
 6294  3,  9 |                          doły, grzęźli w rozmiękłych kupach ziemi, która wraz z nimi
 6295  3,  8 |                           mego planu. Złożymy ich tu kupami znowu w jakim Raszynie i
 6296  1,  12|                         żołnierze, najprzemyślniejsi kupcy zwożą w darze dla Świętego
 6297  3,  1 |                           miedziany lenungu wszędzie kupi torbę obroku, wiązeczkę
 6298  2,  14|                            długo!~- Postanawiam i ja kupić sobie tytuł austriacki.
 6299  1,  13|                       Gorycji... żeby na fundamencie kupionego szlachectwa mieć prawo do
 6300  2,  21|                           syknął na niego.-Za cóż ty kupisz konia, mundur i najmiesz
 6301  2,  6 |                              wyjechała z Warszawy na kurację do Bardyjowa. Do granicy
 6302  1,  16|                           zajęta krowami, cielętami, kurami, gęśmi, śpiżarnią i kredensem,
 6303  3,  1 |                           bede strzyloł, kiej mi się kurcoba urwała?" Dopiero mu w batalii
 6304  3,  1 |                        batalii pokazują, że nie trza kurcoby z góry pchać, ino za cyngiel
 6305  3,  12|                       pokrytej twarzy coś błyśnie... Kurcz stuli usta... Szlocha starzec
 6306  3,  2 |                           się od przeciągu... Ziewał kurcząc się w sobie żałośnie. Na
 6307  3,  6 |                             bateria wiła się teraz w kurczach śmiertelnej pracy, miotała
 6308  2,  17|                            kończyło: jedni dostawali kurczów, a inni od rekinów i morskich
 6309  1,  17|                              rękojeść! Dłonie, palce kurczowe chwytają idącego za nogi
 6310  2,  11|                         bardziej, zgarbił. Splecione kurczowo ręce przycisnął do piersi.
 6311  3,  8 |                            ust, każdy muskuł drgał i kurczył się od wewnętrznych wzruszeń.
 6312  3,  1 |                           jednego, jak wziął spychać kurek karabinowy garścią z góry,
 6313  3,  9 |                              ułańskiego pułku wybrać kuriera, który by natychmiast gnał
 6314  2,  24|                              i cała ziemia utonęła w kurniawie. Kiedy tak rwali z kopyta
 6315  2,  1 |                            Oleśnicy, lecz i na cześć kurnika w Pacanowie!~Głosy te ginęły
 6316  3,  6 |                        Rozumiem! To wiedz, że ja cię kurować nie będę. Możesz przy mnie
 6317  2,  17|                               Byłem zranion w nogę i kurowałem ją ta, zasypując ranę miałko
 6318  1,  7 |                                Na opresję kmiecą, na kurs sprawy publicznej krwawym
 6319  1,  3 |                               z ust toczyła piana, z kurt, kamizelek, koszul dyndały
 6320  2,  24|                     Dąbrowski.~Obszlegi jeno a kanty kurtek znaczyły, skąd ta kto rodem.
 6321  2,  13|                             na zagrodzie. Aha! Nakaż Kurtiwronce, żeby do ciebie nie przystępowała
 6322  3,  1 |                             kitę czerwoną jak ogień. Kurtka na nim granatowa, Panie
 6323  3,  3 |                          Krzysztof obciągał na sobie kurtkę i zabierał się do wyjścia.~-
 6324  3,  1 |                            wokół żółte. Guzików ma u kurty dziewięć okrągłych a wypukłych.
 6325  1,  17|                         linie dwuramników złączonych kurtynami, a w tyle sypali czworoboki
 6326  3,  9 |                           było wejście? czy po stoku kurtyny?~- Nie. Ile wnosić mogę,
 6327  2,  9 |                             Gryzł oczy i wargi biały kurz gościńca. Twarda i długa
 6328  1,  3 |                             tak cierpliwy niegdyś na kurzawę i upał słoneczny..."~- Idź,
 6329  1,  12|                              kołysząc się, znikali w kurzawie. Na prawo i na lewo zygzakiem
 6330  2,  22|                            naszej włoszczowskiej czy kurzelowskiej parafii my koligacjów nie
 6331  1,  12|                               Szli ludzie przywaleni kurzem od głów do stóp, jak ruchome
 6332  1,  7 |                         wroga własnego i jej szatana kusiciela, wiekuistego zdrajcę i obłudnika:
 6333  1,  1 |                             i nie popuszcza. Trzeci, Kusy, dopada; dopada... Dzik
 6334  3,  6 |                            leśna- grabina, dębczaki, kuszcze leszczynowe ledwie-ledwie
 6335  3,  3 |                              porannej zorzy. Zwartym kuszczem stały nad wydrążeniem starej
 6336  2,  20|                              współcześnie czarującym kuszeniem, tak oczywiste nasuwającym
 6337  3,  15|                        krótko a węzłowato, jako jest kuszony od diabła i że zmaga się
 6338  1,  2 |                               chociaż dziś kutwa nad kutwami.~- Patrzajcie no... Co to
 6339  2,  22|                            był chłop młody, wesoły i kuty, widać, na cztery nogi.
 6340  3,  1 |                        niewola ziewać z nudów! Z nas kużdemu sto bitew stoi w pamięci.
 6341  2,  22|                                O zmierzchu zwiedzili kuźnice niemieckie, założone niedawno,
 6342  1,  11|                              Ale młodzi jej bracia i kuzyni byli znużeni. Wreszcie dwu
 6343  2,  13|                             mówi Trepka. Nieprawdaż, kuzynie?~Rafał mruknął coś niezdecydowanego.
 6344  3,  3 |                          jeich ciociom, a jakie kuku kuzynkom...~- Odwalać!~- Czekajcie,
 6345  1,  12|                              go dalekie po przodkach kuzynostwo z jedną rodziną magnacką
 6346  3,  3 |                      tworzyły całą dzielnicę, prawie kwadrat opasany czterema przecznicami,
 6347  3,  3 |                      cyprysowych, czarnych mirtowych kwadratów, podobnych z oddalenia do
 6348  3,  3 |                            końcu trzeciej linii tego kwadratu, która to linia musiała
 6349  1,  13|                          niębo. W nikłym blasku jego kwadry ukazywały się z cienia fantastyczne
 6350  3,  1 |                     niebieskich i księżyc zaświeci w kwadrze. Wtedy rozdzielają się wielkie
 6351  2,  17|                                Grosza nie bierze i w kwalifikacje dziedziców się zapuszcza...~-
 6352  3,  17|                       wykroty, obwieszone kamieniami kwarcu oplecionymi przez niezliczone
 6353  1,  1 |                              cięgiem po lasach łazi. Kwardy. - Dobrze wam tak, podłe
 6354  2,  17|                              robactwa, a i tej tylko kwartę na człowieka dziennie dawali.
 6355  2,  1 |                            ręce po łokcie w garnkach kwaśnego mleka i rysować końcem palca
 6356  1,  14|                               Sułkowski skrzywił się kwaśno. Po chwili rzekł:~- Nie.
 6357  2,  24|                              o 200 kroków przed sobą kwatermistrza dowodzącego tak zwaną szpicą. .~
 6358  3,  6 |                               na darmo. - Gdzie moje kwatermistrzostwo ramię w ramię z Sułkowskim...
 6359  3,  16|                        Tortozą, z rana, kiedy spał w kwaterze polnej przyjaciela Rybałtowskiego
 6360  3,  13|                          Głowy obramowane w kwadraty kwefów zakonnych, w białe z zewnątrz
 6361  2,  12|                      tożsamości osoby było już tylko kwestią czasu. Kiedy w chwili badania
 6362  3,  9 |                       gajowych i polecił badać ich w kwestii szańca. Niewiele powziął
 6363  2,  12|                          jasnożółty kwiat-złotogłów. Kwiat-nędza. Zatknij go sobie za śmierdzącą
 6364  2,  12|                           Teraz okrywa je jasnożółty kwiat-złotogłów. Kwiat-nędza. Zatknij go
 6365  3,  1 |                         dzielnie się spisało. Kapral Kwiatkowski dostał postrzał w bok, sam
 6366  2,  6 |                             wieże otoczone bogactwem kwiatonów. Słychać było, gdy konie
 6367  3,  13|                       owocowych drzew, między rabaty kwiatowe, gdzie wysmukłe lilie o
 6368  3,  5 |                      krogulców, w kształcie dziwnych kwiatowych kielichów albo gryfów, rarogów
 6369  2,  7 |                             stulonych błonek chorego kwiatuszka, podnosiły je i usiłowały
 6370  1,  6 |                         zruszyć węgły, pędził dokoła kwicząc przeciągle, tłukł w nią
 6371  2,  24|                           wszelkie braki, mimo biedę kwiczącą, mimo nie zapłacone lenungi
 6372  3,  14|                              się cisza. Wicher tylko kwiczał latając po złomach. Wtem
 6373  3,  2 |                        szczypał je paznokciami, gdyż kwiczało obrzydliwie -więc uśmierzał
 6374  3,  6 |                          Ryczały krowy, rżały konie, kwiczały świnie, gdakały kury, gęgały
 6375  2,  24|                         odległości mury Grudziądza i Kwidzyna. W przedniej straży, która
 6376  2,  24|                            wziąć udział w bitwie pod Kwidzyniem dnia 11 lutego, gdzie marszałek
 6377  3,  12|                              padają wyraźnie, jasno, kwieciście. Zda się jej przez chwilę,
 6378  1,  2 |                         głośniej, śmielej, płynniej, kwieciściej. Biegał między tłumem i
 6379  1,  4 |                             jedno: pachnący, uroczy, kwiecisty cień. Przychodziły nań chwile,
 6380  3,  3 |                          poszczekiwanie jakoby psie, kwik jakoby kobył zhasanych w
 6381  2,  15|                          żeby uśmierzyć jego żałosne kwilenie. Serce upadało w swój grób
 6382  1,  14|                               nic żołnierzem. Jakimś Kwintylianem, delia Mirandolą... Czyż
 6383  2,  1 |                       puszczo! kwieciem Chrystusowym kwitnąca...~O osobności, gdzie one
 6384  1,  2 |                            czas zębem skosi, prędzej kwitnące zwiędnieją laury, aniżeli
 6385  2,  5 |                          wdziera się do duszy zapach kwitnacego ogrodu. Mówiły gwiazdy:~
 6386  3,  3 |                             róż indyjskich, wiecznie kwitnących róż z Bengalu, kwiatów rodzącej
 6387  2,  2 |                              z wody i miodu, zwanego kykeon. To wszystko działo się
 6388  2,  14|                              marzących na jawie. Nad Łabą, nad Wełtawą! Słuchaj!...~-
 6389  1,  2 |                        stanisławowskich, w kształcie łabędzi z długimi szyjami, w kształcie
 6390  1,  10|                        jednym miejscu stał dąb zwany łabędziem" dla kształtu pnia wygiętego
 6391  3,  5 |                      drążonego kryształu w kształcie łabędziów, pawic i krogulców, w kształcie
 6392  3,  14|                           Stał się z nich straszliwy labirynt zaułków, ścian, izb i dołów!
 6393  2,  12|                            wyniósł wreszcie ze swego Laboratorium żelazną rynkę na trzech
 6394  2,  7 |                              zanurzać oczy i dusze w łące-kochance. Łąka zmieniała się jak
 6395  3,  1 |                             końcu kwietnia szerokich łach Garonny pod Langom minąwszy
 6396  3,  8 |                              stała nad nizinami, nad łachami, szła z wód, z zalewisk,
 6397  3,  3 |                          strzępy, szmaty... Ale jego łachmanami ktoś tak starannie okrył
 6398  2,  21|                         krokwiami i zwisał dziurawym łachmanem. Niskie drzwi były obite
 6399  3,  3 |                           Starzec, starzec w krwawym łachmanie! Oczy jego, oczy patrzą,
 6400  1,  3 |                            towarzysze kują zamach na łacinnika, wlepiając między rzeźbione
 6401  2,  21|                       gospodarza. Kalwicki łamaną, z łacińska-polską, a pan Ołowski wyśmienitą
 6402  1,  15|                     nauczycielem niezrozumiały wyraz łaciński zastąpić niezrozumiałym
 6403  1,  15|                        polska odzianych uczniów klas łacińskich, dostawał się tu i owdzie
 6404  1,  15|                            żabotem i usta wyrzucały (łacińskie zapewne) wyrazy oburzenia
 6405  1,  14|                            Było to nowe starcie rodu łacińskiego z plemieniem germańskim.
 6406  1,  3 |                          skrzydlate wyfrunęło z jego łacińskiej gardzieli:~- Olbromski!...
 6407  1,  15|                             się nie rozpadał ani nad łacińskimi wierszami, ani nie brał
 6408  1,  15|                             umiejętności powszechnie łacińsko-niemieckich miał swoje własne przyczyny.
 6409  3,  6 |                     Austriaków wciąż się zestępują i łączą, jak stary, ćwiczony i zwinny
 6410  3,  3 |                          rzeki.~Widzieli dobrze most łączący przedmieście Arcabal z głównymi
 6411  2,  22|                              królewsko-pruskiego, do łączenia się z wojskiem pruskim i
 6412  3,  6 |                          spróchniał i runął. Zarazem łączkę... Było mu lepiej i weselej
 6413  2,  11|                            zamknięte ze wszech stron łączki, usiane kwieciem tymianku
 6414  3,  3 |                         która to linia musiała znowu łączyć się z ulicą Engracia. Tam
 6415  1,  14|                          którzy zresztą w owej dobie łączyli się w myśli zwołania sejmu.
 6416  1,  12|                          celu poznania stanu rzeczy. Łączyło go dalekie po przodkach
 6417  1,  17|                       Pusterli stały się samoistnymi lądami. Były to chwile najbardziej
 6418  2,  13|                              czoło, różowe policzki, ładna, ściągła twarzyczka przypominały
 6419  3,  3 |                             nie mógł...~- Byłyby cię ładnie oporządziły, żeby nie ja...~-
 6420  3,  1 |                              na potęgę! No, dobrze. .lado! oni, jadą gościńcem, noga
 6421  3,  1 |                    wieszczący głos o dziejach mórz i lądów. Cóż jest susza, na której
 6422  2,  11|                          górskich drogach wlokły się ładowne zaprzęgi o dwu olbrzymich
 6423  2,  24|                          skałek i nabojów, brakowało ładownic i tornistrów. W torbach
 6424  2,  17|                              nic ino anioł.~Karabin, ładownica, biały pas przez piersi -
 6425  2,  16|                      objuczone wielkimi tornistrami, ładownicami, manierkami i pałaszami.
 6426  3,  3 |                               spokojnych kanonierów, ładujących strzał nowy. Tamci nie uszli
 6427  3,  6 |                                 Do ładunku!~- Odgryź ładunek!~- W rurę!~- Za stempel!~-
 6428  3,  11|                     austriackie, nabite austriackimi ładunkami niedawno wydobytymi z ratusza.~-
 6429  3,  6 |                             szpicrutą.~- Nabij!~- Do ładunku!~- Odgryź ładunek!~- W rurę!~-
 6430  2,  17|                         wspomnieć!... Dalekie, modre lądy idą stamtąd we dwie strony
 6431  1,  6 |                             od wojska, a służył siła laf pod niemieckim królem. Przelazł
 6432  1,  8 |                           palladia były jak owa żaba Lafontena.~- Nie mów już więcej do
 6433  3,  1 |                             do Kalisza. Ciepłe były, łagodne, podjesienne noce. Gdy kolumny
 6434  3,  12|                              rozpływać jak chmury od łagodnego wiatru pod słońcem. Uśmiech,
 6435  2,  3 |                         uczucia przestrachu. Słuchał łagodnej przemowy Mistrza, który
 6436  3,  8 |                           ciężkiej ciszy mówca rzekł łagodniej:~- Ja tu zresztą słyszałem,
 6437  1,  2 |                             nie do przebycia. Jedyne łagodniejsze miejsce zostało zniszczone.
 6438  1,  1 |                         znalazł? - spytał Nardzewski łagodniejszym głosem, puszczając kłęby
 6439  2,  9 |                          suchy, przeraźliwy w zimnej łagodności, miękki, dokonany głos:
 6440  2,  14|                          żadnych podłażeń i tych tam łagodzeń. Pyszneś słowo powiedział:
 6441  1,  12|                   niespokojne, wałęsał się w obrębie lagun od Giudecci po Murano, zwiedzał
 6442  1,  12|                             Budowali nową Wenecję na lagunach uczuć ludu. Uśmiechali się
 6443  1,  12|                             Widział w marzeniu pustą lagunę, zalewisko zgniłych wysp,
 6444  3,  11|                           środek szeregów, krzyczał, łajał, rozkazywał. Kiedy Olbromski
 6445  1,  5 |                              przepisaną niejako dozę łajań, wymysłów i krzyku. Nowy
 6446  3,  4 |                              drżał... Spać tęgo, bez łajdackiego budzenia przez byle durnia...
 6447  2,  2 |                               nieprzeliczone wymysły łajdactwa, co się już formą żywota
 6448  2,  17|                             albo jeszcze nikczemniej łajdaczył. Była przecie jedna dusza,
 6449  2,  12|                          zmitrężył, a tu jeszcze ten łajdak jadła nie daje~- No, on
 6450  3,  13|                              Toś go nie mógł bronić, łajdaku!~- Dy ja go bronił, chyla
 6451  1,  16|                              mgły wiosennej, w jasną łąkę, obejmował ją wzrokiem duszy,
 6452  2,  7 |                         Łagodny zapach wznosił się z łąki-kochanki, mlekiem i miodem płynącej,
 6453  1,  8 |                     rozglądać się w rzeczach i uczuł łakomą żądzę posiadania rozmaitych
 6454  3,  15|                         Trafiali się jednak i ludzie łakomi na grosz albo jowialni i
 6455  2,  7 |                              głębi w okna chaty oczy łąkowych złocieni i ruchliwe liliowe
 6456  2,  17|                           huczna muzyka, śpiew. Wino lało się brodem. Często wprost
 6457  1,  7 |                            błogosławionych, choć łzy lały się z oczu, nie bolało nic
 6458  3,  4 |                            się i ziewając - dlaczego łamaliśmy starą Saragossę, kartel
 6459  3,  3 |                      zapamiętał się w dumaniu. Serce łamało się w nim od tych rozmysłów,
 6460  1,  13|                          głosem pytał go kilkakroć w łamanej włoszczyźnie, czemu nie
 6461  3,  9 |                          generała brygady. W trakcie łamania gnatów kura zębami rzucał
 6462  3,  2 |                       przykrości. Wciąż dokoła niego łamano konfesjonały, rąbano rzeźbione
 6463  3,  3 |                              dotarł do klasztoru San Lamberto w Molviedro. Stąd już nie
 6464  3,  11|                            na bosaka łaziła po rynku lamentując i rwąc włosy. W mgnieniu
 6465  1,  12|                          widać było białe ich taśmy, łamiące się po bezdrzewnych i bezwodnych
 6466  3,  13|                        twardszy, złożony z krwawego, łamliwego kamyka. Ukazał się w ciemnicy
 6467  1,  2 |                             karmazynowym kołnierzem, lamowany srebrnymi galonami z szychu,
 6468  1,  2 |                         Cztery spasione konie okryte lamparcimi skórami, w szorach nasadzonych
 6469  3,  1 |                              buty wykładane, z dwoma lampasami żółtymi, a na co' dzień
 6470  3,  1 |                         znowu szare rajtuzy z jednym lampasem granatowym. Codzienne rajtuzy
 6471  3,  1 |                           wyłogi, rabaty, wypustki i lampasy na paradnych spodniach precz
 6472  2,  17|                              na czele Kreolów Murzyn Lamur de Rans, w Walier wzbudzi
 6473  3,  13|                          Gdzie leżą?~- Wszystkich za lamusem pogrzebu.~Rafał bezmyślnie
 6474  3,  10|                             z tarniny kołysał się ów łan pszeniczny, bardzo rozległy;
 6475  3,  10|                              rozległe. Ciemniejąca w łanach wielkim płatem pszenica
 6476  3,  7 |                              konwulsjach pod piłką i lancetem. W innych dogasali z jękiem
 6477  3,  13|                              się nisko po lasach, po łańcuchu gór, po puszczy zbójeckiej.
 6478  2,  10|                             sełeś spać. Ale przód ci łańcuski na ręce, na nogi włozyli,
 6479  2,  24|                         długotrwałe ciężkie roboty w łańcuszkach, do twierdzy częstochowskiej.
 6480  1,  1 |                             szeroka jezdna droga dla landar, bryk, kutych wozów, ale
 6481  3,  6 |                         bronią, chwycił starą pruską landarę za koniec lufy i zaczął
 6482  3,  1 |                             weszli w departament des Landes, w smutne i usypiające piaszczyste
 6483  2,  3 |                           zdrowie Wielkiego Mistrza, Landes-Gross-Meistra, Brata Fryderyka von Castillon,
 6484  2,  24|                           pruskie ciągnące z Łęgowa (Langemu), miejscowości o dwie mile
 6485  3,  1 |                           szerokich łach Garonny pod Langom minąwszy obszary piasków
 6486  1,  1 |                          tutaj na dropiate jagniątka łani. Już nie świszczą ponad
 6487  3,  9 |                             jak dęby, dziewczęta jak łanie, lud oswojony z hukiem wylewów
 6488  1,  2 |                         muzyki, to za nią w żartkich lansadach szła niosąc jeźdźca rozkosznie
 6489  3,  5 |                              stojącego pode drzwiami lansjera. Ujrzawszy oficerka, o którym
 6490  3,  5 |                   wyświadczyli pijąc zań i zowiąc go lansjerem. Chciał im powiedzieć, że
 6491  3,  5 |                          znajome twarze, srogie gęby lansjerskie z wąsem do góry zadartym
 6492  2,  21|                    szczęśliwy zdarzył to w następnym Lansjerze. Znał ów taniec jeszcze
 6493  3,  17|                          sobie wiele na uprawie tego łanu. Miał zamiar siać z wiosną
 6494  2,  10|                            do mnie przyznali. Wzieni łapać. Dopadli me w takiej wąskiej
 6495  2,  17|                           samym austriackim gwerem w łapach jak pójdę! Jak stanę w szeregu,
 6496  1,  3 |                               jak polowy w Tarninach łapał na skoszonej łące jadowitą
 6497  1,  3 |                                Coś tam robił?~- Raki łapałem.~- Oszalałeś! W zimie! W
 6498  3,  17|                           sprowadził się mąż Zofki i łapczywie objął gospodarstwo, niby
 6499  2,  10|                       postronek na syfie zarucili -i łapili. Toz to w seści me bez miasto
 6500  2,  21|                           suknie bramowane futrem en lapin de Moscovie, głowy półokryte,
 6501  1,  2 |                         Hongrie, tak poczciwie zwany larendogrą. I były chwile, że jak przykuty,
 6502  1,  5 |                              wylał na siebie flaszkę larendogry, którą był skrycie zabrał
 6503  3,  3 |                             i brodzie skorupa nikiej larwa opuszczona z zadumanego
 6504  1,  1 |                             czerwone słonie wyszło z lasa i prosto im we ślepie lunęło.
 6505  3,  17|                        porębach nowe chrusty i młody lasanek, przeważnie liściasty. Obok
 6506  3,  8 |                           pałacu, który zostawiał na łasce obcego rządu i kilku starych