Tom, Rozdzial

 6507  2,  7 |                           samych jej wysmukłych nóg, łasiły się na obraz dzikich zwierząt,
 6508  2,  1 |                          towarzyszów runął na nich z laskami, z kamieniami znalezionymi
 6509  2,  20|                            wieczerzy. Dla niego była łaskawą. On tutaj odniósł tryumf.
 6510  2,  6 |                    przesunęła się w jego duszy smuga łaskawego światła, ciepła i wonna
 6511  2,  14|                              z bryczki.~- Pan hrabia łaskawość swoją roztaczać raczy jako
 6512  3,  1 |                      rozweselona ani jednym widokiem łaskawszym.~Krzysztof Cedro w ciągu
 6513  3,  6 |                            się, że za otaczającym go laskiem ziemia raz w raz pęka i
 6514  1,  6 |                     rozciągnęli na ziemi i bili tęgo laskowymi kijami w plecy, w brzuch,
 6515  1,  5 |                     Generałowie Verdier, Bon, Verne, Lasne musieli być z miejsca boju
 6516  3,  6 |                    wachmistrz starszy. Cofali się ku lasowi odpychając ze wszech sił
 6517  3,  15|                        przeważnie chaty pasterskie z lasującego się kamienia, połączone
 6518  1,  5 |                     łańcuchów. Skakały mu na piersi, łasząc się, lizały ręce. Odpędził
 6519  3,  14|                          cisza. Wicher tylko kwiczał latając po złomach. Wtem prędki
 6520  2,  17|                             flamingów, jakby kwiatów latających, co uganiając się za rybami
 6521  1,  9 |                      chłopa-starca. Gdy wóz otoczony latającymi blaskami wjechał pod nie,
 6522  2,  17|                       okrętów, a między innymi nasz, latała w morzach, miotana wściekłością
 6523  3,  6 |                        Komorowa czy Pęcie do Puchał. Latali do jazdy Rożnieckiego zbryzgani
 6524  1,  16|                         jakieś procesy spadkowe, już latem u wód w Bardyjowie na Węgrzech.~
 6525  2,  7 |                             fruwały tylko niebieskie łątki.~Kiedy niekiedy zabłąkał
 6526  1,  7 |                             na wodach nieznanych, na latoroślach łóz, które z wielkiej odległości
 6527  3,  9 |                              Z dowódcą pułku imienia Latour-Baitlet, pułkownikiem Czerwinkiem.~ ~-
 6528  1,  17|                            przez pułkownika Ridt von Lattermann, pchała się ze wszech stron
 6529  1,  3 |                          takie proste i do wykonania łatwe...~- Ja dzisiaj zobaczę,
 6530  1,  14|                        Sterzingu, pchając przed sobą Laudona wśród wzburzonego ludu gór,
 6531  1,  14|                        Dąbrowski jest pionem czy tam laufrem w ręce pierwszego lepszego
 6532  2,  11|                             się z gąszczów bukszpanu laur kamforowy z małym i wątłym
 6533  3,  1 |                      Cybulski; podporucznik Braun du Laurans, Jakobowski i Zalewski.
 6534  2,  21|                      wstęgach onyksu. Włosy, ujęte w laurowe gałęzie, wiły się jak barwne
 6535  1,  2 |                          prędzej kwitnące zwiędnieją laury, aniżeli rozkwitła w serdecznych
 6536  2,  1 |                   wysiadywali godzinami na szkolnych ławach. Teraz to namacalne uprzytomnienie
 6537  1,  15|                              grała najspokojniej pod ławami w karty. Ciepło w salach
 6538  3,  9 |                            może przechodziłeś waćpan ławę dla działa?~- Nie.~- Dalej.~-
 6539  1,  5 |                              do głów. Obok darniowej ławeczki, pod rozłożystym bzem, w
 6540  2,  22|                             wyciągnął się na długiej ławie pod ścianą i bezmyślnie
 6541  2,  11|                              w dół, marzyły w słońcu lawiny. Śliczny poranek wyzłacał
 6542  1,  1 |                        słowami:~- Zawiadomić wójta i ławników, żeby się jutro cała wieś
 6543  3,  9 |                           budowlę. Przebiegając obok ławowego działa stojącego na barbecie,
 6544  2,  17|                            śmierć. Mrówki skrzydlate łażą po ścianach, po stołach
 6545  1,  17|                              zwalił się na pościółki lazaretów z febry i szkorbutu. Z dniem
 6546  1,  12|                   Zmartwychwstanie, tam Wskrzeszenie Łazarza... Oto chimeryczne korynckie
 6547  3,  3 |                            wy.~- Czego chcesz z nami łazić?~- Takiemu, co sam bez komendy
 6548  3,  7 |                            poszedł wprost przez park Łazienkowski ku miastu. Minął noga za
 6549  3,  7 |                             obozie gwardii na skraju Łazienkowskiego parku. Wyrosło tam istne
 6550  3,  11|                       koszulach i portkach na bosaka łaziła po rynku lamentując i rwąc
 6551  1,  3 |                       jutrzejszym. Wielki Boże! nago łazili po mieście w nocy, zimową
 6552  3,  6 |                               niewolnika. Ale czegóż łazisz rozpięty jak mamka?~- Bandaż.~-
 6553  3,  3 |                              palce jej koślawych rąk lazły po murze. Bezzębna gęba
 6554  3,  6 |                          wzgórków około Lesznowoli i Łazów pokazywały się w lot i ginęły
 6555  1,  11|                            cień białej chmurki przez lazurową wodę jeziora. Z jakąż rozkoszą
 6556  2,  7 |                           odpowiedzi, rozwierało się lazurowe łono jeziora i z nieopisanym
 6557  2,  15|                           tylko, że to szafirowa czy lazurowobłękitna nić, że cudnobarwny krzyk
 6558  2,  21|                             dłoni jej w swej dłoni i lazurowych oczu nie przyjmie z uwielbieniem?
 6559  1,  7 |                              kantary. Zwiesiły stare łbiska dwa żywe trupy i z wlepionymi
 6560  1,  5 |                              obiedwie wytężały siły. Lećcie, stwory! Co duchu, co mocy!
 6561  3,  13|                             izbach, uprawę warzyw po Lechach, naukę tkania szmat z wełny
 6562  1,  5 |                          nozdrza ów śnieg rozpylony, łechcący jak tabaka. Radość go niosła
 6563  2,  14|                              w Polszcze nazwisko: za Lechów byli wojewodami!~- Może
 6564  1,  1 |                             jęki, jakoby mrowienie i łechtanie przechodzi w poprzek i wzdłuż.:.
 6565  3,  5 |                         grobowa cisza:~ ~Ocknij się, Lechu, przerwij sen twardy,~Czuwa
 6566  2,  19|                              krążył i wrzał a wrzał. Leciało stamtąd echo gwaru-chargotu.~
 6567  3,  1 |                           maju... Dopiero im po tylu leciech zapachnie ziemia... Była,
 6568  3,  1 |                           góry pchać, ino za cyngiel leciuśko pociągnąć, to samo strzeli
 6569  3,  3 |                              zabitego towarzysza. ~- Lećmy!~Wyszli wszyscy na paluszkach
 6570  2,  11|                        Mówiłeś mi, że miejsce bitwy. Lecourbe?...~- Tak jest, miejsce
 6571  3,  12|                           jak najlepszy, najbardziej leczniczy; chciano powziąć wiadomość
 6572  2,  14|                          ziemniaki, orać, żąć, konie leczyć, a nawet owce - oto moja
 6573  2,  22|                         stanie kompania strzelców.~- Łęczycan zdrowie!~- Tych, którzy
 6574  2,  22|                           ziemia wieluńska, rawska i łęczycka. Wnoszę ten toast na cześć
 6575  3,  3 |                            na sobie ładownice, pasy, lederwerki. Przekrzywili czapy. Mocno
 6576  2,  1 |                          klubu. Rafał, wyczuwając na lędźwi ucisk ciężkiej kupy złota
 6577  3,  3 |                              ręce obciskać suknię na lędźwiach, obciskać z całej mocy,
 6578  1,  14|                           miedzianą pięścią i osiada lędźwiami z żelaza dzikiego konia
 6579  3,  3 |                              Nagie ich ręce, kolana, lędźwie, brzuchy, łopatki, ramiona,
 6580  2,  24|                              Corvo, później generała Lefebvra-Desnouettes, operującego na prawym brzegu
 6581  3,  1 |                              nie kto inny, tylko sam Lefebvre-Desnouettes. "Przez Wszechmocnego Boga
 6582  3,  2 |                              pod dowództwem generała Lefebvre-Desnouettesa, starego przyjaciela Polaków.
 6583  1,  17|                        północ dyliżansem, pewien, że legalny paszport ułatwi mu przekroczenie
 6584  1,  7 |                          stały tu i owdzie nad owymi łęgami, które już kwiecie zaciągnęło.
 6585  3,  3 |                         Baterie zostały ustawione na legarach, ostatnie wbite gwoździe
 6586  1,  17|                     szczęknął powstrzymany w klinach legarów. Runął potężny, dźwięczny
 6587  3,  3 |                  Przydźwigano z dołu żelazne sztaby, legary, wyciory od armat, belki
 6588  3,  1 |                          mówię, napotkał we włoskich legiach, a dotychczas nie wiem,
 6589  2,  17|                         Pierwszego Konsula, że skoro legiami być już nie możemy, a wzdragamy
 6590  3,  9 |                              pod Oborkami, Jeziorną, Łęgiem, po Gassy i Czernidło, tonące
 6591  1,  14|                             cyną! Tak pewno żelaznym legiom Cezara ukazywały się w wąwozach
 6592  2,  17|                            ostatnie złamanie wiary w legionach.~- Mówże waćpan, co z tobą -
 6593  1,  13|                               Battaglione cacciatori legione polacca ausiliaria delta
 6594  1,  17|                      Axamitowskim, złączony z drugim legionem pod komendą generała Wielhorskicgo.
 6595  2,  17|                             szukali swojej komendy w legionie. Objął nad nami komendę
 6596  2,  24|                              żywot sterali w bojach, legioniści oraz jeńcy pruscy narodowości
 6597  3,  8 |                       generała Niemojewskiego. Stary legionista przypatrzył się dobrze księciu
 6598  3,  6 |                           pułku szóstego pod komendą legionisty Sierawskiego, stojący najbliżej
 6599  3,  1 |                        lansjerów, złożony ze starych legionowych wiarusów, znajdował. Był
 6600  3,  3 |                            mgnieniu oka trzej starcy legli we własnej krwi, charcząc
 6601  3,  3 |                             mordowania albo na wieki legną po kanałach i rynsztokach
 6602  2,  17|                        rozparł się lewym skrzydłem w Legnano, a prawe oddał pod komendę
 6603  3,  3 |                          półszyderczo, jak to było w lego zwyczaju. Nagle zaszlochał
 6604  2,  24|                              siły pruskie ciągnące z Łęgowa (Langemu), miejscowości
 6605  3,  10|                             jeno między pieczystym a leguminą diabli Schaurotha nie nadali
 6606  3,  11|                              ów żołdak austriacki. - Lei! Nie waż się ruszać!~Gintułt
 6607  2,  17|                            porze deszczów, które się leją głównie w porze naszych
 6608  3,  2 |                              a jeszcze na to wciągał lejbik stajenny z drelichu, spodnie
 6609  1,  2 |                                Pastuchy od prosiąt w lejbikach z galonami.~Rafał płonął
 6610  1,  2 |                     widziadło. Po chwili, gdy ruszył lejcami, zapadły w dół, idąc zrazu
 6611  2,  21|                          Rafał siadł na koźle i ujął lejce. Krzysztof stanął w tyle
 6612  2,  21|                          Ależ tak... jawohl... panie lejtenancie!~- Sind Sie vielleicht Olowski'
 6613  2,  21|                            pan porucznik niczego nie lęka - wołał Kalwicki Niemcowi
 6614  2,  10|                                   Ja się niczego nie lękam. Powiadaj.~- Sifcug, wis,
 6615  1,  1 |                            jej duszą, żona, były ich lekarkami. Spytaj waszmość, kogo chcesz,
 6616  2,  15|                              wiadomości miał niemało lekarskich, nie mógł odgadnąć, co mu
 6617  3,  3 |                              ani jednej. No, żeby na lekarstwo!~Wstępowali po schodach
 6618  2,  7 |                          spokojne i jedyne w świecie lekceważenie tego, co jakoby jest wielkie,
 6619  2,  13|                          rzucił ojciec z nieszczerym lekceważeniem - wiemy dobrze, kto był
 6620  1,  4 |                            najbardziej srogie zaczął lekceważyć. Owszem, pragnął, żeby go
 6621  1,  10|                               to nudne. Zupełnie jak lekcja gramatyki.~- Jak to? Le
 6622  1,  8 |                             jak wówczas, gdyś mię na lekcjach Łęskiego, Hubego, Steynera
 6623  1,  3 |                           Powie się jutro rano przed lekcjami Bobrzykowi, da mu się na
 6624  1,  17|                         zamian za mięso, mąkę, wino, leki. Książę sypiał teraz tylko
 6625  3,  10|                        Siedział w fotelu z wdziękiem lekkiego dandysa, uśmiechał się tkliwie
 6626  2,  17|                          straż przy tej siedzibie. W lekkim i przewiewnym pałacu między
 6627  3,  2 |                             mowę francuską, piosenki lekkomyślne, obozowe, krzyki, kłótnie...
 6628  2,  18|                             dyliżans jako młodzieńcy lekkomyślni, zdążający na karnawał do
 6629  2,  7 |                           falą biła z niej doskonała lekkomyślność, rzeczywista istota i pierwiastek
 6630  2,  1 |                            sztylpami. Nie był to już lekkomyślny młokos, chyłkiem wymykający
 6631  2,  17|                              broń. Kapitan jeneralny Leklerk, podszczuwany przez naczelników
 6632  3,  6 |                              do siebie. Zbliżali się lękliwie, niechętnie, noga za nogą.~
 6633  2,  15|                            odgłos kroków niepewnych, lękliwych, przemierzających próżnię
 6634  2,  9 |                             wsi: Krasnohorka, Krywe, Lekotka... Były to jedyne dźwięki,
 6635  1,  15|                         Jednego dnia w porze zimowej lektorie kolegium miały słuchaczów
 6636  2,  20|                        uwydatniał, na amen oddał się lekturze. Kiedy niekiedy zwracał
 6637  3,  6 |                              Raszyna. Granatowe fale lelejały się cudnie i melodyjnie
 6638  2,  22|                          światami, Bóg wie gdzie, na Lelów, na Irządze, na Mrzygłód
 6639  1,  1 |                         twardych piersiach bożyszcza Lelum-Polelum, które śpi w dole nieznanym,
 6640  1,  12|                               Kandią, Cyprem i wyspą Lemnos, nad całym carogrodzkim
 6641  2,  10|                        kłapał jako wilk. A na raniu, lemze malućko namieniało na świtanie,
 6642  3,  11|                             i Strochcic, to znowu ku Lenarczycom i Kobiernikom, by wkrótce
 6643  2,  2 |                             Wzruszenie moje jest tak leniwe, tak poziome... Jeżeli coś
 6644  1,  1 |                        prędzej, to ten musi kopytem, leniwiej, na rozum i nie tak rączo,
 6645  2,  20|                             zobaczyć, ale ciekawość, leniwy pociąg, żeby spojrzeć na
 6646  2,  24|                         kwiczącą, mimo nie zapłacone lenungi albo wypłacane fierkami
 6647  1,  7 |                              znaleziono w chłopskiej lepiance dalekiej wsi, wreszcie przeminęła.
 6648  2,  21|                             teraźniejszy mieszkaniec lepiankę z wiciny i rzecznego mułu,
 6649  1,  7 |                           Zdało się, że nawet nędzne lepianki zakwitły na wiosnę. Dachy
 6650  1,  1 |                            do stałej daniny w pracy. Lepiejże im może było tułać się po
 6651  1,  11|                             tętent kopyt jej konia i lepki szelest roztrącanego błota.
 6652  1,  1 |                              na ziemię ogromne płaty lepkiego śniegu.~- Psy gonią... -
 6653  2,  7 |                            Jasna woń miodu płynęła z lepkiej koniczyny i szorstka woń
 6654  3,  13|                             o brunatnych pylnikach i lepkim, żółtawym soku, wylewają
 6655  3,  3 |                     poszarpanych ubraniach, z lufami lepkimi i ociekającymi, chyżo wypadli
 6656  3,  15|                          Aran poszli na południe, na Leridę, doliną rzeki Segre do Mequinenzy.
 6657  1,  9 |                              zniżała się między dwie lesiste góry nad rzekę i brzegiem
 6658  1,  8 |                        wówczas, gdyś mię na lekcjach Łęskiego, Hubego, Steynera albo później
 6659  3,  6 |                              były i nieme.~Podszewka leśna- grabina, dębczaki, kuszcze
 6660  2,  9 |                          Mrok spływał z wierzchołków leśnego ostępu niby szata posępna.
 6661  3,  6 |                           Tłum drgnął i podał się ku leśnemu wybrzeżu.~I Rafał podniósł
 6662  3,  13|                              Oddziałek konny wyminął leśnictwo na Wzorkach, wioskę tejże
 6663  2,  24|                            więc ekonomowie, pisarze, leśniczowie, strzelcy, szlachta uboga,
 6664  3,  1 |                   Kuleszyńscy, Krasuski, Bieszyński, Leśniewski, Grabowski i Stefan Szynka.
 6665  1,  5 |                        altanka, utworzona przez kępy leszczyn, głogu i dzikiego chmielu.
 6666  3,  1 |                            adiutant pułku Moszyński, Leszczyński, Piotr Doliński, książę
 6667  3,  6 |                             na Laski, na Janczewice, Lesznowolę. Skoro coś ciekawego zobaczysz,
 6668  2,  15|                              pogrążał się w sztuczny letarg milczenia. Był wtedy jak
 6669  3,  1 |                              dłoni, do prawicy wraz. Letka! Pięć łokci będzie miała.
 6670  2,  24|                            sfasuje, a znowu i nie za letko, bo kiep zleci ze szkapy
 6671  2,  12|                          brzozy nie straciły jeszcze letnich liści, ale kuliły się już
 6672  3,  14|                         pogrzebał. Rozłożone w upały letnie-wznosiły teraz z gruzów powitanie
 6673  3,  17|                      przyciesi i belki schły w porze letniej pod osobną wystawą. Z Klonowa
 6674  2,  23|                          Józef Hauke, Andrzej Stoss, Lettow, Jankowski, Bergonzoni,
 6675  1,  14|                      cielęciny, gdy dawali l'essor ŕ leur imagination. I nic dziwnego: "
 6676  1,  1 |                             Nardzewski.~- Presshafte Leute - mówił urzędnik - to znaczy
 6677  2,  21|                           pointe mameluck, w szatach lewantyńskich i egipskich.~Ledwie skończono
 6678  2,  11|                       bielały liguryjskie Alpy, a na lewantyńskim czarną masą rozsiadły się
 6679  2,  16|                      dotykały ziemi, gdy podkładając lewary dźwigali z topieliska koła,
 6680  1,  2 |                     odzianych w staromodne suknie, w lewitki i bufonki, w krótkie rękawki
 6681  3,  4 |                           jesienne... Bladofioletowa lewkonia leży na piersiach, na płucach
 6682  2,  11|                       zalśniła kiedy niekiedy rabata lewkonii, przemknął dokoła twarzy
 6683  3,  3 |                            Jaki też sen śni się temu leżącemu motłochowi? I oto ujrzał
 6684  2,  21|                      siedziała z rękoma na poręczach leżącymi bezwładnie. Ujrzał przed
 6685  1,  17|                              po przebudzeniu na swym leżaku, zawinięty w płaszcz i wtulony
 6686  2,  17|                            oczyma i tak oto całą noc leżym na pokładzie czuwający,
 6687  3,  6 |                               przypiaskowy. Rola nie lgnęła już, lecz nawet z lekka
 6688  2,  17|                          Wtedy w lasach, powiązanych lianami, wyrywało dukty na parę
 6689  2,  11|                      niezmierne widły, odnogi i pędy libańskiego cedru o korze brunatnej
 6690  1,  13|                              to szli i nasi z szefem Liberadzkim na czele. Ale że mu prorok
 6691  1,  12|                       Laurier pod Lido na statku "le Libérateur de 1'Italie", co było ostatnim,
 6692  1,  13|                   naramienniki z napisem: Gli uomini liberi nono fratelli... Objął głowę
 6693  3,  10|                      człowiekiem, jak się wyzwolił z libertyńskich formułek myślenia tego dziwaka.
 6694  1,  2 |                               ad hoc poprzebierana w liberyjne kubraki, roznosiła wino
 6695  1,  10|                             tam kilkunastu lokajów w liberyjnych frakach, kozaków w pąsowych
 6696  1,  13|                           dachów tworzyły na białych licach sąsiedńiego pałacu niewymowne
 6697  2,  3 |                               urzędników loży "Złoty lichtarz" i świeżo przed miesiącem
 6698  1,  17|                         Książę widział w półśnie, że lichwiarz przeszukuje kieszenie jego
 6699  1,  17|                            się ku niemu ohydna twarz lichwiarza, który mu pożyczał pieniędzy.
 6700  2,  24|                             pomoc. Niemcy ustąpili z lichych domostw przedmiejskich,
 6701  3,  6 |                           bitwy kryjący żołnierza za lichymi osłonami, i teraz połowę
 6702  1,  15|                         szczególne ożywienie na jego licu i wytłumaczył je sobie jako
 6703  3,  10|                           szlachtę wysadzili z ziemi licytacjami, miasta zalali przemysłem
 6704  1,  7 |                             głębin cienistych mądre, liczące straty i zyski rozczarowanie.
 6705  3,  3 |                           tego geniuszu, tym oddział liczniejszy. Wódz danego oddziału nie
 6706  2,  2 |                 niewysłowionym podziwem Rafał zaczął liczyć czas i spostrzegł, że okna
 6707  3,  9 |                             tak po swojsku wycina na ligawce. Chłopi miejscowi rozpowiedzieli
 6708  1,  7 |                             przebiegają po dziurkach ligawki, i leci w zroszoną dal przygrywka
 6709  2,  3 |                              na znak tej tajemniczej ligi, ciągły łańcuch, łącząc
 6710  3,  1 |                       rozstajne drogi od Wrocławia i Lignice. Akuratnie nadciągną Prusacy
 6711  2,  11|                     pierwszych dniach marca dosięgli liguryjskich Apeninów i wjechali w ich
 6712  2,  11|                             granice Rzeczypospolitej Liguryjskiej, niegdyś Genueńskiej. Góry
 6713  2,  2 |                              żywot. Wiekuisty tryumf liktora i wiekuiście zdeptany duch.
 6714  1,  14|                      skostniałą ich mądrość poruczył liktorskiej straży hieroglifów. Czuję
 6715  2,  1 |                             się. Masz tu pokojów bez liku. Wybierz sobie, który ci
 6716  1,  2 |                              waść siedział i ciągnął likwor, skoro go masz przed nosem.
 6717  1,  7 |                              bezchmurnym niebie, jak lilia świeciła się ostatnim blaskiem
 6718  3,  3 |                           ramiona dziewczęce.~Białe, liliane dłonie trwożliwie a namiętnym
 6719  3,  13|                             kwiatowe, gdzie wysmukłe lilie o strzępiastych i rozprysłych
 6720  2,  7 |                         łąkowych złocieni i ruchliwe liliowe dzwonki z łonami rozdartymi
 6721  2,  12|                              okrył prześliczny kwiat liliowy, po zeschłych mchach trzeszczących
 6722  1,  16|                        jaskółki": kwiaty o szerokich liliowych kielichach. Gdy Rafał ujrzał
 6723  2,  7 |                            splótłszy się na wzór dwu limb zrosłych od lat, szli oczyma
 6724  3,  5 |                       bezcenne talerze porcelanowe z Limoges i czary półgarncowe do wina
 6725  2,  17|                          nogach, tego na pokład i do lin! Niejednego bałwan huknął
 6726  3,  9 |                         wolno ciągnione przez flisów linami na naszym brzegu. Kapitan
 6727  3,  3 |                              zostali przez dwa pułki liniowe, które z Francji nadeszły.
 6728  3,  1 |                           płatnik pułkowy Gnatowski, Linkiewicz, Kazimierz Tański, Rybałtowski,
 6729  1,  2 |                        krótkim stanem, z fartuszkiem linowym w paski, bez żadnego upiększenia.
 6730  2,  11|                              magnolia, olbrzymia jak lipa wielowiekowa. Co krok zastępowało
 6731  2,  17|                        jakoby u nas w parną a krótką lipcową noc... Konik polny poskrzypuje.~
 6732  3,  4 |                          czerwca, w najcichsze czasy lipcowe zaczynała pozgrzytywać,
 6733  2,  17|                          moich poległ szef batalionu Lipczyński. Siedmdziesięcioletni starzec,
 6734  1,  17|                             Rymkiewicz, zginął major Lipnicki, kapitan Daszkiewicz, podporucznik
 6735  3,  4 |                              melodia wasza, skrzypki lipowe... Dym ciężki błądzi przed
 6736  1,  8 |                            subtelny, złotolity kwiat lipowy. Z rabat kwietnika, gdzie
 6737  2,  23|                             z ziemi wieluńskiej, pod Lipskim z Sieradzkiego, pod Janem
 6738  2,  24|                               sformowany w Hagenau i Lipsku z jeńców pruskich wziętych
 6739  2,  10|                            jeden, człowieku? Węgier, Liptak czy nasz z Polskiej?~I teraz
 6740  3,  1 |                           wzruszył i powiada: "Ne se lir, ne se krir, ne pe ofisie..."
 6741  1,  8 |                          śpiący na brzegu szerokiego liścia. Kropla rosy nocnej świeciła
 6742  3,  6 |                         wszedł w lasy.~Suche, na pół liściaste bory ciche były i nieme.~
 6743  3,  17|                            młody lasanek, przeważnie liściasty. Obok pniaka ściętego wysoko,
 6744  1,  13|                       zresztą... Ale ci mówię: konie Lisippa należą z prawa do wielkiego
 6745  1,  1 |                      Tymczasem Nardzewski zrzuciwszy lisiurę wyszedł z sąsiedniego pokoju
 6746  1,  4 |                              dłońmi wbitymi w rękawy lisiurki słuchał chłopskich gadek,
 6747  1,  1 |                              lasach, pośród wilków i lisów żywiąc, gdym rad, strzelam
 6748  1,  1 |                        gonili, jelenie my płoszyli z Lisowskich lasów aż po Siekierno...
 6749  1,  1 |                            ci mię on jednego razu na Lisowskiem, a jak mię zaorał kłem po
 6750  2,  14|                       musiałem go zasypywać słodkimi listami, żeby mi przysłał choć parę
 6751  1,  8 |                           słońcu, ku sypkoszelestnym listeczkom, ku białopiennym ciałom,
 6752  2,  2 |                            woli zależy barwa młodych listeczków, kiście zbóż, kielichy kwiatów
 6753  3,  10|                             wieści?~- Pisał z Paryża listek jeden, a potem nic już,
 6754  1,  10|                              ciemnych, adamaszkowe z listewkami, albo bladoniebieskie. Przechodził
 6755  2,  12|                       Wydarte z pnia wiszą i suchymi listkami szeleszczą. Na wysokich,
 6756  2,  11|                         nowotne, wątłe, prawie białe listowie, a słodki kasztan pąki,
 6757  1,  5 |                          chłopskie, a na poprzecznej listwie przodka siedział skulony
 6758  1,  1 |                            wżarły się w samą knieję, liszajem pełzną w strzępy jej płaszcza,
 6759  2,  13|                             sa course~Dormoit sur un lit de xoseaux...~Stary pan
 6760  1,  7 |                          trzy okna. Minąwszy czarną, litą masę młyna, bryczka zwróciła
 6761  2,  11|                          Słyszał w drzemaniu wersety litanii do Wszystkich Świętych,
 6762  3,  13|                             znać w wapnie wgłębienia liter, co żadną miarą nie dały
 6763  3,  1 |                             tylnych rogach cesarzowa litera z koroną.~- Gadaj no: a
 6764  2,  15|                           nie miało dla niego żadnej literalnie wartości. Śliczne konie,
 6765  2,  3 |                              jednej z nich dostrzegł literę B, na drugiej J. W pobliżu
 6766  2,  17|                           ubogi śpiewną podlaską czy litewską mową - czy z waćpaństwa
 6767  3,  8 |                              posunąć się ku granicom litewskim i czekać tam sprzymierzeńca.~-
 6768  1,  7 |                       miłością, czy nienawiścią, czy litością, czy wzgardą i potępieniem.
 6769  2,  7 |                              się, wrzeciądzu bukowy, litościwy bracie, coś nas już puścił
 6770  1,  11|                        niebiańskim, pół smutnym, pół litosnym, z jakimś cichym dumaniem,
 6771  2,  7 |                             chwili wytchnienia. Więc litowali się nad przeklętą dolą na
 6772  2,  1 |                           krzykiem:~- Twoje dobra na Litwie! Kłamco, drżyj ! Wiadomo
 6773  2,  1 |                      Zapoznał ich z Rafałem. Byli to Litwini, synowie obywatelscy, przecierający
 6774  2,  1 |                          jakby za dyktandem szatana. Litwinkowie grali wciąż obojętnie, ale
 6775  1,  15|                            tłumaczone przez adwokata Litwińskiego. Jarzymski, pragnąc żyć
 6776  2,  17|                            murowanym fundamencie, na litym zwierciadle. Czekali my
 6777  2,  17|                               Ani jeden nie uszedł z Livorna, żeby głowę ocalić, choć
 6778  1,  17|                         rodzaju ulepszeń sto tysięcy liwrów. Tymczasem baron Kray ciągnął
 6779  1,  5 |                            mu na piersi, łasząc się, lizały ręce. Odpędził całą gromadę
 6780  1,  1 |                          Rafała, żeby go z czułością liznąć po twarzy.~- Co takie światło
 6781  1,  5 |                            szedł, uciekał, zmykał od łkającego rżenia kobyły. Usłyszał
 6782  2,  18|                               Chwytali zimną zawieję łkającymi piersiami. Pędzili coraz
 6783  1,  5 |                               Nie miał odwagi wstać. Łkał leżąc w gorącej topieli
 6784  2,  5 |                        dałabym sobie wyłupać oczy...~Łkała nie roniąc łzy z oczu. Szarpała
 6785  2,  15|                     ciemności bez wiary zobaczenia i łkało w ciągu gadzin nie dlatego,
 6786  3,  3 |                            do łona wstrząśniętego od łkań. Wstała dzieweczka ze swego
 6787  3,  10|                             A jego nie masz! Krzysia llie ma... Kazałem ich wszystkich
 6788  3,  13|                           szmat z wełny i haftowania lnianych chust.~Żołnierze przebiegli
 6789  1,  2 |                             żałosnym błękicie kwiatu lobelii.~Coś wyrzekł, wyszeptał...~
 6790  1,  15|                       przysłowia zwany Nempe) ścigał łobuzów dniami i nocami. Umieli
 6791  2,  21|                          Uczuł w sobie brak, pustkę, loch ciemny. Czyliż naprawdę
 6792  2,  10|                             nie chodzi, gdzie ptak w locie truchle je, gdzie wąż nie
 6793  1,  5 |                             Nogi jej ślizgały się na lodach jakowychś rozległych. Rafał
 6794  2,  21|                              pień wisiał nad nurtem, łódeczkę. Chłop w kożuchu chwycił
 6795  3,  3 |                              przerażone oczy... Krew lodem się ścina. Cudowne nad nim
 6796  1,  5 |                          jeszcze są zwycięzcami spod Lodi? Przytomność moja... takie
 6797  1,  8 |                          samotności, wśród śniegów i lodów, myślałem i ja także dniami
 6798  1,  1 |                             go śreń, cienka skorupka lodowa. Podkute kopyta trzaskały
 6799  1,  3 |                           sylogizm wypływał kroplami lodowatego potu na jego czoło: będą
 6800  3,  3 |                           zapytał Cedro wyniośle i z lodowatym uśmiechem na ustach.~- Przeżyłem
 6801  2,  21|                              niej ku środkowi rzeki. Lodowisko tamtej strony sięgało daleko
 6802  1,  3 |                          cienką warstwą stała na tym lodowisku, zmurszałym i przemokłym
 6803  2,  11|                        górskich, świstał w szczeliny lodowych pieczar, gdzie już nie masz
 6804  1,  7 |                           ptacy i motyle...~Wewnątrz łodyg, w tkankach badyli krążyć
 6805  2,  2 |                      przebija ziemię, wystrzela jako łodyga, ozdabia się kwiatem i nowe
 6806  1,  16|                            urok. Rafał złamał kruchą łodygę, przycisnął do warg subtelny
 6807  1,  12|                           muru Kampanili obok białej lodżiety Sansovina, skulił się i
 6808  2,  19|                             Konnica! Zielone dragony Loewensteina!~- Białe dragony za nimi!~-
 6809  3,  3 |                           zaczynały płynąć w poprzek logicznych myśli- wichry spłoszonych
 6810  1,  15|                             znacznie od połączonej z Logiką Metafizyki weselszych (Pierwiastki
 6811  1,  15|                      wykładzie pana Lody, "profesora Logiki i Metafizyki", widać było
 6812  3,  14|                              po rozkazy maréchal des logis wrócił z rozkazem udania
 6813  2,  14|                        należycie zorane, jeden rów z loiką wybrany, żeby przerznął
 6814  2,  20|                        paszportach, nieposzlakowanie lojalne stanowisko ojca i inne postronne
 6815  3,  9 |                        płaszczu czekał przy świeczce łojowej, przylepionej do krawędzi
 6816  1,  5 |                         wszystkie klucze na stoliku. Łojówka topiła się już w blaszanym
 6817  3,  6 |                        skrzesał ognia. Zapalono nową łojówkę i nędzny jej blask oświetlił
 6818  1,  1 |                       drgającego płomienia dwu świec łojowych, obojętnie, zimnymi oczyma
 6819  1,  13|                             podsunąwszy ku świeczkom łojowym, tłum cierpliwie notował.
 6820  2,  1 |                            znaleźli się w ciemnych,, łojowymi świeczkami nędznie rozwidnionych
 6821  1,  16|                            nagi jucht przebijał spod łoju i jakiegoś cuchnącego czernidła.
 6822  2,  13|                            ucha ów najstarszy między lokajami.~Kilku młodszych z nabożnym
 6823  2,  20|                       spoczynek. Jak błędny szedł za lokajem, który im przyświecał po
 6824  1,  10|                             stołu i jął go wskazywać lokajom. Rafał odetchnął. Wkrótce
 6825  2,  2 |                       Jednego z nich wcisnął w garść lokajowi, którego w przedsionku zdybał,
 6826  3,  10|                               śpiew, oklaski. Służba lokajska i żołnierze ordynansowi
 6827  2,  1 |                            nie jestem spragniony ich lokajskiego piwa... Przepraszam, może
 6828  2,  1 |                           sobie jest dla stangretów, lokajstwa, łyków i wszelkiej gawiedzi
 6829  1,  10|                            do głowy... Zostać między lokajstwem... Czyż z powrotem wracać
 6830  2,  1 |                           Wina tu przynoś, zbogacony lokaju! Spasłeś się, gruby jesteś
 6831  3,  6 |                          Mrówki; mrowisko w dłoni, w łokciu, w ramieniu...~Huzar odsadził
 6832  3,  1 |                           następnego dnia ruszyła do Loken, 18 przyszła do Dobrego
 6833  2,  13|                          Głowa jej, otulona obłokiem loków, nachylona była zrazu ku
 6834  1,  17|                             odcięta przez Brescia od Lombardu. Nie pozostało nic innego,
 6835  1,  17|                            pośpiesznie ruszył w kraj lombardzki. Książę Gintułt miał właśnie
 6836  2,  11|                        Bellinzonę, Lugano. Dopiero w lombardzkich nizinach wionęły ku nim
 6837  2,  17|                          zeszli my byli z gór w pola lombardzkie. Tam to one drzewa oliwne,
 6838  3,  1 |                              gór, była jak znak orła łomignata czy sępa, lwa czy wilka,
 6839  3,  14|                           ścian słychać było ciężkie łomotanie żelaznych drągów i ciosy
 6840  3,  17|                             z Serocka, z Pułtuska na Łomżę i Augustów pod Mir. Ale
 6841  2,  10|                              okrutną skargą wydają z łon ten sam głos odwiecznej
 6842  2,  7 |                           ruchliwe liliowe dzwonki z łonami rozdartymi przed chwilą
 6843  1,  14|                    Anglii-słyszysz?-żelazny marsz na Londyn czy na wybrzeża Egiptu...~-
 6844  3,  6 |                             uszami. Zapalone powrozy lontów tliły się w ręku kanonierów
 6845  1,  17|                              mocny, kończysty węgiel lontu. Półokrągły ogon łoża skoczył
 6846  3,  11|                             i rozkazał:~- Wydrzyj im lonty i zgaś! Nie daj świętych
 6847  1,  1 |                             się, tylko czarownica na łopacie doleci...~Dalszą rozmowę
 6848  2,  11|                            torując sobie wciąż drogę łopatami, posuwali się w górę.~-
 6849  1,  1 |                           kierując lufę pod przednią łopatkę kozła.~Nagle olbrzymia czapa
 6850  3,  17|                       olbrzymie łodygi kwiatów, dudy łopianów, niezdobyte barykady dzikich
 6851  2,  13|                        między strzechami. Suchy liść łopotał już wszędy po drzewach i
 6852  2,  17|                             szczebiotu. Stado wron z łopotem skrzydeł i krakaniem, spychając
 6853  2,  17|                             Ott, a okręty angielskie lorda Keitha z morza. Ustał dowóz
 6854  2,  23|                            legiony polskie zdobyty w Loretto, drugi na wezgłowiu buławę
 6855  1,  13|                             polacca ausiliaria delta Lornbardia - wyrecytował jak lekcję.~
 6856  2,  19|                        kuzyna Trepki, który dalszymi losami ich miał kierować.~Podjeżdżając
 6857  1,  16|                     przysiągł, że dolatujący do ucha łoskot-to echo Urysiowego kilofa,
 6858  2,  10|                              chwilę nie opuszczał, w łoskotach i osłupiałych wzdrygnieniach
 6859  2,  3 |                            nieszczęśliwy! Oddaję cię losowi twemu... ~Wówczas Rafał
 6860  2,  9 |                            obozem oddział kirasjerów lotaryńskich. Żołnierze przypatrywali
 6861  2,  14|                           się brało.~- Lotkę?~- Była Lotka, był i Doskocz.~- Któż jeździł?~-
 6862  1,  1 |                        wierzyć... Miałem lufę nabitą lotkami. Złożyłem się i palnąłem.~-
 6863  2,  14|                           Mówże!~- Brać się brało.~- Lotkę?~- Była Lotka, był i Doskocz.~-
 6864  3,  1 |                          gródze, zaczęły się napaści lotnej konnicy nieprzyjaciela oraz
 6865  3,  14|                        słyszał wiatr ścigający się z lotnymi końmi. O, przeźroczyste,
 6866  1,  4 |                            Krzyczał na siebie jak na łotra i w tej samej chwili nurzał
 6867  1,  5 |                             Znowu może knujesz jakie łotrostwo... Bierz gazetę i czytaj
 6868  2,  11|                           pomarańczę i śmiejąc się z łotrowską rozpustą? Któż by się zdziwił
 6869  2,  1 |                             oleśnickiej psiarni.~- A łotry, jesteście!~- Bij pludra!~-
 6870  1,  3 |                             śmiesz z nas wszystkich, łotrze! Mów, coś tam robił!~- Pływałem
 6871  1,  7 |                           bełty dla bardziej chyżego lotu. Zielony, świecący się mech
 6872  3,  6 |                            wesołe pokrzyki i radosne loty czajek.~Żołnierze z cicha
 6873  3,  13|                      Bodzanty, kościelnego księcia i łowcy, miłośnika tych puszcz dzikich.
 6874  2,  24|                        wyruszenia dla wszystkich sił łowickich. Usłyszeli, że mają iść
 6875  2,  23|                    wyznaczono na polu marsowym wśród łowickiego błonia. Już przed godziną
 6876  2,  23|                            ujrzeli wieże kolegiackie Łowicza. Przebywszy rzekę regiment
 6877  2,  22|                          zdrowie!~- Tych, którzy pod Łowiczem ramię w ramię z Frankami
 6878  1,  2 |                          izbie stało kilka posłanych łóżek, a na ziemi przez całą szerokość
 6879  3,  7 |                         koszulach uwijało się między łóżkami. Za nimi nosił wodę w miskach,
 6880  2,  1 |                               dźwigały się ze swoich łożysk i grunt drżał wokoło. Dziwnym
 6881  2,  7 |                         które były zazwyczaj suchymi łożyskami potoków, wskroś leśnych
 6882  1,  16|                              zielonych i martwe oczy lśnią pod nieruchomymi powiekami.
 6883  2,  11|                              kilka kroków czerniały, lśniąc i świecąc, dzwoniły tą samą
 6884  1,  1 |                    troskliwie prżyjrzał się suchym i lśniącym ziarenkom prochu: Zaczaił
 6885  3,  1 |                              jedno słabe a pożądliwe lśnienie księżyca... Wzruszą się
 6886  1,  5 |                               Woskowa świeca drżącym lśnieniem oblewała jej rozpuszczone
 6887  1,  13|                             jest tylko marą? Coś tak lubego możeż być istotnym?"...
 6888  2,  14|                           karki rodziła nasza ziemia lubelska. Proszę pokornie do pokojów...~
 6889  2,  14|                             okrągłość, a ostatecznie lubelski upór popchnął wyż wzmiankowaną
 6890  1,  2 |                         dziecięco niewinne i naiwnie lubienie, przepływały szybko przez
 6891  2,  23|                    adiutant-major kawalerii, i Józef Lubieniecki, rotmistrz. Pierwszy niósł
 6892  2,  24|                            dwunastego lutego generał Łubieński z komendy Kosińskiego zmuszony
 6893  3,  7 |                       niedelikatnie przez pułkownika Łubieńskiego i jego adiutanta Rokickiego.~
 6894  1,  2 |                         stron.~- To po naszemu!~- To lubimy!~- W górę gospodarza! Ot,
 6895  3,  6 |                         strzelają nie do ciebie. Nie lubisz tego? Cóż to będzie, jeśli
 6896  3,  17|                             się, w kierunku Puław na Lublin. Nasze wojska, jakem się
 6897  2,  22|                      Polecieli ludzie w Krakowską, w Lubliniecką, w Gliwicką ulicę patrzeć,
 6898  1,  2 |                           domowego cieślę pomalowane lubryką lub na zielono, a ciągnione
 6899  1,  6 |                            przynieść wór pieniędzy". Lucyper wyprawił kilku diabłów -
 6900  1,  2 |                              się bawili, jak mogą.~- Łuczywa nam tylko sąsiad dobrodziej
 6901  1,  5 |                         zginęły... W kuchni zgaszono łuczywo. Słychać było, jak drobny
 6902  3,  15|                         sławę postradał, a pobić ten lud-bajki wierutne! Przeszedłem z
 6903  3,  4 |                          koroną władcy nad obcymi mu ludami i berłem Karola Wielkiego.
 6904  3,  11|                            bardzo ciekawie w pogwary ludku o tych lochach, w gadki
 6905  2,  12|                        Omijał trakty, szersze drogi, ludne wsie, aby go zaś kto nie
 6906  2,  12|                       drożyny uboczne wywiodły go na ludny gościniec, na bitą, szeroką
 6907  3,  16|                       Hiszpanowi, a ten, przebrany w ludowe suknie, poniósł ją natychmiast
 6908  1,  12|                          godziny mówił o sile partii ludowej, przywiązanej do świętego
 6909  1,  12|                      zasiadali Inquisitori di stato. Ludwik Manim skrył się w zaciszu
 6910  1,  12|                         strzelców odziany w łachmany łudząco podobne do regimentu marszałkowskiego
 6911  1,  12|                        dokonanego, teraz dobrowolnie łudzili się, na pół świadomie przeceniali
 6912  2,  22|                              do najwyższej gałązki i łudziły oko, że mają potrójną liczbę
 6913  2,  14|                             Otóż ja ci mówię, że się łudzisz okropnie! Jam zajrzał w
 6914  3,  3 |                           Zza każdego krzaka czyhała lufa strzelby, strzał padał i
 6915  3,  3 |                            poszarpanych ubraniach, z lufami lepkimi i ociekającymi,
 6916  1,  17|                           jakoby dreszcz tyfusowy. W luftach kominów załopotały strącone
 6917  2,  11|                            przez Biasca, Bellinzonę, Lugano. Dopiero w lombardzkich
 6918  3,  6 |                             płomienne, pod szerokimi łukami brwi. Co chwila, pragnąc
 6919  2,  1 |                         robić, co chcesz. Zażądaj od Łukasza pieniędzy i powiedz mu,
 6920  2,  24|                           ostatniej minucie rzucić w lukę między ludźmi. Zdarł konia.
 6921  2,  17|                               Już nas w Siedlcach, w Łukowie rozdzielili na partie, potem
 6922  2,  24|                          widzieli bure dymy, a jasną łunę po nocy. Tam ci był on wódz
 6923  1,  1 |                           lasa i prosto im we ślepie lunęło. Strzelba im z rąk wypadła,
 6924  1,  17|                          bastionów, redanów, kurtyn, lunet i biretów, znalazł olbrzymie
 6925  1,  14|                             styczniowego na wybrzeże Lunettes. Już od miesiąca z górą
 6926  3,  8 |                             kąt narożnikowy trzeciej lunety. Żołnierz-wartownik wskazał
 6927  2,  17|                         nasza piękna chwila. Pokój w Lunewilu! Zachmuliły się dusze...
 6928  3,  11|                          Świątynia stała przed nim w lunie, w blasku ognistym, zgrzybiała,
 6929  3,  9 |                           dawna na tle bardzo słabej łuny światła wychodzącej zza
 6930  2,  7 |                             rękoma skały, którą czas łupał w tafle drobne, a deszcz
 6931  3,  4 |                           Szybko, szybko, z ramienia łupią młotami majsterkowie: raz-raz -
 6932  1,  1 |                          pojrzał tylim, jak żołędzia łupina, a krew człowiekowi w żyłach
 6933  2,  10|                             do hal, uzdobierali sie, Luptak był za harnasia, i pośli
 6934  2,  10|                        wojakem, co me wiód, co był z Luptowa, juści zdezenterowali my
 6935  3,  9 |                       otrzymali pozwolenie składania łupu na stos i umykali do domów
 6936  1,  1 |                            obmarzłe gałęzie o barwie łuski okonia. Cienkie, stalowe
 6937  2,  14|                     wolterianisto! czytujesz księdza Łuskinę... Kto by cię nie znał,
 6938  2,  14|                       odmiany jakieś kazańko księdza Łuskiny... Oto i wszystko.~- Ty
 6939  3,  6 |                           wodę w konwiach, wiadrach, lusofach i zalewała wzniecone pożary.
 6940  2,  1 |                             były obszyte pokrowcami, lustra osłonione, żyrandole, świeczniki
 6941  1,  10|                      niekiedy dostrzegał w ogromnych lustrach swą postać w wyszarzanym
 6942  3,  15|                            Krzysztof.~- Wyszedłem na lustrację zamku i zastałem już wszystkich
 6943  3,  11|                          podskokach, rozglądają się, lustrują miejsce. Zawrócili w jakiś
 6944  3,  10|                               siły narodowe zza żyta lustrujesz... Kto cię wie?... Z nieprzyjacielem
 6945  1,  8 |                           mieczów tataraku. Chwilami lustrzaną toń rozdzierały ostre skrzele
 6946  1,  10|                          wielkich porcelanowych waz, lustrzanych okien, pięknością podłóg
 6947  2,  11|                             przywitał westchnieniem. Łuszczaste kadłuby wydźwignęły się
 6948  1,  17|                      bastionu St. Alexis, z bastionu Lutherien, z retranchements Charles...
 6949  1,  15|                       Olbromski nie chwytał nigdy za lutnię. Myślał wprawdzie po polsku,
 6950  3,  12|                             zboczu góry, aleja wiśni łutówek. Wszystka rubinowa od niezmiernej
 6951  2,  22|                          murach warowni było pięćset lutrów dobrze zaopatrzonych we
 6952  3,  1 |                            Fiszera, udała się była w lutym na pomoc generałowi Dąbrowskiemu
 6953  2,  17|                           komendą Krzysztofa i Pawła Luwertiur. Ech, bieda, bieda!... Jeden
 6954  2,  8 |                        zeschłych borówek, co otulały luzem leżące kamienie, wypoczywali
 6955  3,  1 |                    Woyciechowski, Józef Bogusławski, Luzignan, Jan Nestorowicz, Topolczani,
 6956  1,  5 |                            rękę podarte i zasmolone, luźne szczątki "Gazety Krakowskiej"
 6957  3,  17|                              przyprzążkę podreptywał luźno. W siedzeniu owinięty w
 6958  1,  12|                              posąg świętego Marka ze lwem przy nogach. Lew miał paszczę
 6959  1,  14|                      kościach ten ciągle pęczniejący lwi szpik. Umiem ja już nie
 6960  2,  17|                           samego płomyka nadziei, że lwia dzień, leda chwila przybędzie
 6961  1,  3 |                            bok i w chwili prawdziwie lwiego susa potrafił dodać ramienia
 6962  1,  12|                        otwarcie więzień, skasowanie "lwiej paszczy", dziesięciu i trzech;
 6963  1,  5 |                              do kupy wypadała z nich lwimi susami. Czasem stękała jak
 6964  2,  9 |                         Potem potworne podobizny dwu lwów z szarego kamienia, schody
 6965  1,  1 |                         Galicji. Ja do tego kraju ze Lwowa wydelegowany, kiedy po nieszczęśliwych
 6966  2,  16|                         spędził z ojcem i siostrą we Lwowie, gdzie panna Mery w świat
 6967  2,  16|                        niemało z tego karnawałowania lwowskiego, choć w gruncie rzeczy rad
 6968  3,  4 |                           cofną się, żeby czyhać jak lwy w zasadzce...~Z barłogów,
 6969  1,  1 |                             a jak mię zaorał kłem po łydach, to do samej kości mięso
 6970  1,  13|                           cześć dla zgrabności swych łydek i siły w gnatach - wszystko
 6971  1,  3 |                      wszystkich Arystofanesów!~- ,,O Lydio, czemuż, powiedz, chcesz
 6972  1,  2 |                               ale zdołał wciągnąć na łydkę aż do kolana.~Tak dziwny
 6973  1,  3 |                        przypatrywali się jego chudym łydkom. Wreszcie słowo skrzydlate
 6974  3,  6 |                              jeśli zapolują na twoje łydy?~- Nie boję się, generale! -
 6975  3,  3 |                              już wzięta, już na niej łyka. "Teraz cię, krzyczymy,
 6976  1,  1 |                              wciąż strzelec Kacper i łykał ślinę, aż mu się grdyka
 6977  1,  17|                           biała jak kameliowy kwiat, łykała powietrze. Człowiek siedzący
 6978  3,  15|                            niekiedy pociągając tęgie łyki z kubka, a właściwie z półkwarcia.
 6979  2,  17|                        Bagnet szczęka w bagnet, oczy łypią w oczy. A staremu wiarusowi
 6980  3,  3 |                          krokiem z palcem na cynglu, łypiąc jeno oczyma, z której też
 6981  3,  3 |                    franciszkanin, stary jak grzyb, z łysą, zżółkłą czaszką, nagą jak
 6982  1,  3 |                             niewinny i słodki pewnik łysego kpiarza: ut homines mortem
 6983  1,  15|                               rozpacz i przedwczesne łysiny. Zadymiony i cuchnący kafenhauz
 6984  1,  1 |                        wstrzymywanego oddechu puszcz łysogórskich. Szczyty drzew pochylały
 6985  2,  1 |                            godną szczurów, robaków i łysych staruszków. A oto nagle
 6986  2,  1 |                      słyszeli - na pewno... karmi go łyżeczką. Daje mu trzy razy dziennie
 6987  3,  8 |                    pilnowania mostu, który właśnie z łyżew warszawskich przytwierdzono
 6988  1,  10|                            serca. Nierychło podniósł łyżkę do ust. Zrazu tak miał wzrok
 6989  3,  3 |                          zadumanego czuła, z oczu we łzach. Drugi miał głowę rozwaloną
 6990  1,  17|                             krwi? Czyjeż oczy wyleją łzę? Czyje piersi westchną?
 6991  2,  10|                         kryjówki tamtych wszystkich. Lżej by cię sądzili.~- Ni! To
 6992  2,  11|                    Przebrawszy się w hotelu w suknie lżejsze i cieńsze podążyli we wskazanym
 6993  3,  6 |                            cmentarzem. Grunt tam był lżejszy, przypiaskowy. Rola nie
 6994  1,  1 |                       wyszedł z sąsiedniego pokoju w lżejszych butach i łosiej kurcie ze
 6995  2,  21|                          pozwolił płynąć nieutulonym łzom szczęścia.~Nie odtrącała
 6996  1,  12|                       wzgardą istotnych patrycjuszów lżono dowcipami ową żarłoczność
 6997  2,  1 |                         elles,~Mais sans jamais trop m'engager~Je les courtise...~
 6998  1,  1 |                             okrzesana, to se stanął, ma-li skoczyć.~- Skądże się tam
 6999  2,  24|                              widać, to już, psia ich mać, w Galicyi, a te bliższe -
 7000  3,  6 |                          kijkiem przed sobą ścieżynę maca. Czapczysko na nim, bekiesza,
 7001  3,  9 |                             Sokolnicki po francusku, macając ręką w ciemności szlifę
 7002  3,  2 |                              przez miejscowość zwaną Macaye aż do Jaxu. Tam spoczęli
 7003  2,  17|                       wspomniały czasy. Wnet generał Macdonald, uchodząc z Neapolu przez
 7004  3,  8 |                         tradował o szkapy Aleksandra Macedończyka...~Wszyscy zwrócili na przybyszów
 7005  1,  12|                            pomnika czasów Aleksandra Macedońskiego, było coś wstrząsającego
 7006  1,  1 |                             miejscu i kiedy niekiedy machał ręką dla odpędzenia dymu.
 7007  2,  22|                     dzierżyły drzewca pik i z ogniem machały szablicami najrozmaitszej