Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Stefan Zeromski
Popioly

IntraText - Concordances

(Hapax - words occurring once)
naddz-nastr | nastu-niewi | niewl-obsta | obsto-odwie | odwil-orygi | orzac-parsk | parso-plant | plasa-podry | podrz-popad | popal-powie | powij-przec | przed-przew | przez-przyz | psalm-rozbi | rozbl-rozwa | rozwe-scier | sciet-skrzy | skubi-splas | splat-strun | strup-szczy | szedi-tepie | tepil-ubieg | ubiel-urato | uratu-wawol | wawoz-wiose | wiosk-wsteg | wstep-wylaz | wylec-wyszy | wytac-zadum | zadus-zapew | zapia-zawst | zawyl-zgrom | zgroz-zolto | zolwi-zzuwa

      Tom, Rozdzial
8011 1, 15| mimowolnymi siewcami mowy naddziadów. De Olbromski nie chwytał 8012 1, 1 | jestem panem, ja prawem! Naddziady tu moje siedziały... Moja 8013 2, 7 | płynącej, w ciche, błękitnawe nadednia.~Jasna woń miodu płynęła 8014 2, 22| mojego famulusa, a ja zaraz nadejdę.~Z cukierni, ledwo drzwi 8015 1, 10| ostatnią chwilę, która miała nadejść za mgnienie oka: stojący 8016 2, 15| uspokojeniu niemocy do nadejścia nowego powiewu. W czasie 8017 3, 3 | deskach ganku, a zanim którą nadepnął, sto razy próbował stopą, 8018 2, 5 | wiła się na miejscu jak nadeptana żmija.~Ale oto ramiona jej 8019 1, 1 | wnętrzności i ciskał psom. Gdy nadeszli, pan Nardzewski obejrzał 8020 3, 17| bólem krzyża odnieść daleko.~Nadeszło lato dwunastego roku.~Rafał 8021 1, 11| Przesycony wariacką ambicją, nadęty żądzami, pełen namiętności 8022 3, 17| Rwał korzenie, przecinał nadgniłe kije i rozrywał odwieczne 8023 2, 22| Było ich siedmiu ze straży nadgranicznej. Trzech siedziało jeszcze 8024 1, 15| wsiąkaniu kawy z cukrem w nadgryzioną bułkę. Tymczasem Jarzymski, 8025 1, 17| rozpętanej i wściekłej sile.~Nadjechał generał Borton ze sztabem. 8026 3, 9 | kiedy od wart dano znać, że nadjeżdża wyższy oficer z kwatery 8027 2, 1 | ciemności dwie latarnie nadjeżdżającego powozu. Furman krzyczał 8028 2, 21| swego konia i ostrym kłusem nadjeżdżał krzycząc z całej siły:~- 8029 2, 12| Północno-zachodni wiatr nadlatywał i zacichał miecąc po polach 8030 3, 9 | zza Wisły, kiedy niekiedy nadlatywały krzyki pikiet austriackich, 8031 3, 3 | prochowym, dolatywał jego nadludzki śpiew: - "Et volabo et requiescam... "~ 8032 1, 8 | włożył w jego piersi męstwo nadludzkie, na jego ręku udźwignąłeś 8033 3, 1 | piękny, a wiekuiście młody od nadmiaru sił. Skoczył przez krokodyle 8034 1, 16| rozkosznych pokus, niejasnej, nadmiernie uroczej względności wszystkiego, 8035 1, 8 | daleki śpiew... Pierwszy nadmierny jej błysk zważył się na 8036 2, 17| straszne ocknienie. Owe nadmorskie sawanny tak nisko położone, 8037 3, 1 | niezmiernymi lasami sosny nadmorskiej okryte, kraju Guipuzcoa.~ 8038 2, 24| granicą, którędy w puszcze nadnarwiańskie weszły wojska Francuzów. 8039 1, 14| ciała ich wylewały ze siebie nadnaturalną, jakby podwójną ilość krwi.~ 8040 1, 14| nacji francuskiej imperium nadnilowego, wyrwania Anglii organów 8041 3, 2 | styryjskim, unosząc w objęciach nadobną i wiotką dziewicę. Ponieważ 8042 2, 12| gdy wicher podwiewał ich nadobne, strzępiaste suknie. Rzadko 8043 2, 13| Kurtiwronka trzyma rączki złożone nadobnie na sześćdziesięcioletnim 8044 1, 16| ten kwiat to księżniczka. Nadobny kwiat sobie samemu pięknością 8045 2, 10| leśną jodłową wonią. Nim nadpłynął drugi, czoła dotknął błogosławionymi 8046 3, 9 | strzelał. Jak ciemna fala nadpłynęła z tyłu część pułku Weyssenhoffa. 8047 2, 21| niecić na wschodzie. Wiatr nadranny ocknął się w polach.~- Co 8048 1, 7 | wytchnąć pożywnym drzemaniem nadrannym. Z mglistej daleczyzny wynurzał 8049 2, 17| Kniaziewicza poszedł do armii nadreńskiej. Wkrótce nasz pierwszy legion 8050 2, 16| świat wchodziła. Trepka nadrwił się niemało z tego karnawałowania 8051 3, 16| przepalało na wskroś żółte piaski nadrzecza, ogniem trawiło usychające 8052 3, 3 | wciąż jeszcze. W dzielnicy nadrzecznej, za placem Cosso, we wschodniej 8053 2, 20| jeśli nie piersi, to pleców nadstawiać pod kule, bo otwarcie mówię, 8054 1, 8 | było o co karku pod cios nadstawić. Ale ty, mospanku, wspomnij 8055 3, 9 | sosnowych borów olbrzymie sokory Nadświdrza, dalekie piaski, wody Wisły, 8056 1, 14| bardzo kosztowną pewnych nadużyć i wad na innego rodzaju, 8057 1, 14| rodzaju, innego kształtu nadużycia i wady. Wszakże - ciągnął 8058 2, 2 | świata. Ja... przepraszam, że nadużywam waścinej cierpliwości... 8059 2, 14| Trepka! Żebym ja ci kości nie nadwerężył...~- Może tedy można pana 8060 3, 3 | wcale magazynów, więc ułani nadwiślańscy musieli dostarczać dla całego 8061 2, 18| wiadomość, że granica po Nadwiślu od strony Śląska mniej jest 8062 2, 9 | wyraźną stawała się mgła nadwodna. Mrok spływał z wierzchołków 8063 1, 7 | zimny i zwilgły wietrzyk nadwodny wieszał się między gałęziami 8064 2, 22| kapitan niestropiony wcale i nadymając się jeszcze bardziej. - 8065 2, 1 | odczytał list książęcy. Nadymał się przy tym setnie, jako 8066 2, 23| niepłonnymi ziomków moich karmiłem nadziejami. Ten rok 1807 jest pierwszym, 8067 3, 11| okien, i usłyszawszy śpiew nadziemski czterdziestu sześciu dominikanów 8068 1, 2 | niewysłowione. Były chwile nadziemskie, że szli obok siebie z utopionymi 8069 1, 2 | z niewymowną precyzją i nadzwyczajnymi ceregielami. Minął jedną 8070 3, 3 | Jedni z wypuszczonych byli nadzy, inni mieli na ręku kajdany, 8071 3, 11| rowu. Chyżym krokiem, nie nagabywani przez żołdaków, którzy pędzili 8072 1, 8 | cóż począć? Qui ne sait nager, va au fond. Ja należę do 8073 2, 14| brunatne georginie, jasne nagietki i ogniste krzaki nasturcji. 8074 3, 7 | mię skłoniło wówczas do nagłego wyjazdu - to tylko wyznać 8075 1, 1 | była szara, oczy zdziczałe. Naglił siostrzeńca do pośpiechu 8076 1, 17| komenderować. Błyskawicami nagłych ciosów parli chłopstwo i 8077 2, 1 | W owej chwili Jarzymski nagłym ruchem ręki porwał wielki, 8078 2, 1 | po moich wypielęgnowanych nagniotkach.~- Żądaj natychmiastowego 8079 2, 10| banował, a to na nic - to nagorse. Ty sie trzym! Choć i płono, 8080 3, 1 | se krir, ne pe ofisie..." Nagradzajże go! To mu dopiero karabin 8081 3, 2 | ciemnym kąciku pomiędzy nagrobkami i wolniuteńko kwapił się 8082 2, 21| żołnierze, do stosownej nagrody.~Krzysztof słuchał uważnie. 8083 2, 23| Jestem sowicie od niebios nagrodzony, kiedym was w istocie przekonał, 8084 1, 2 | się nie odmieni!~A z innej naigrawały się potężne basy męskie:~ 8085 2, 2 | skierował na niego swe oczy naiwne i badawcze, zdumiewające 8086 2, 7 | jak matka, kiedy objaśnia naiwny błąd dziecięcia.~- Zaczęłaby 8087 2, 21| dwór, żeby można furmankę nająć. Wtem ujrzał, że Krzysztof 8088 3, 8 | piechota woltyżerska. Książę najął furmankę nie pytając się 8089 1, 2 | przewidywaniu kuligowego najazdu kazał z sadzy oczyścić, 8090 2, 18| Plemię moje, plemię... Najbiedniejsze moje...~Tymczasem dwaj młodzi 8091 1, 8 | mówił takie wielkie słowo do najbiedniejszego Żydka z Wygnanki, że Uryś 8092 2, 16| włażących do głowy, do najbłahszych, a nawet do rubasznie tłustych. 8093 1, 17| Austriaków. Zwarty zastęp przebił najbliższych napastników. Ale wdzierały 8094 1, 5 | miejscu, gdzie serce jego najboleśniejsza miłość ścisnęła i gdzie 8095 2, 17| nie chwyci - wypsną się najbystrzejszemu - a długo patrzysz, żeby 8096 2, 24| regiment młodego Dąbrowskiego, najcelniejszy, strzelców poznańskich i 8097 2, 2 | lata... Tam, dokąd chodzi najchętniej ludzka niedola, żeby się 8098 3, 4 | najcudniejsze susze czerwca, w najcichsze czasy lipcowe zaczynała 8099 2, 19| pomostu. Tłum westchnął. Szept najcichszy, na obraz szelestu liści 8100 2, 2 | dziejach Demetry i, co jest najciekawsze, o jej uroczystościach w 8101 3, 2 | usłyszał szczęk klamki w najciemniejszym kąciku zakrystii. Rzucił 8102 3, 6 | najgłębsze korzenie myśli, najcieńsze nitki wiedzeń, uczuwań ma 8103 3, 6 | toteż ten batalion pracował najciężej około umocnienia wioski.~ 8104 3, 6 | jej wąski przesmyk. Toteż najcięższa tutaj wywiązała się walka.~ 8105 2, 20| przerażenia tak wielki jak za najcięższych swych dni. A kiedy dochodził 8106 2, 8 | przestwór daleki, jak melodia najcudniejsza tej ziemi wracał do nich 8107 1, 14| częstokroć przewyższa miłość dla najcudniejszej kobiety. Wiem to z doświadczenia. 8108 2, 20| wspaniała i rozkwitła jak najcudniejszy kwiat przy końcu wiosny.~ 8109 3, 13| Jeszcze się słały po łąkach najczarowniejsze leśne smółki, kosaćce, jaskółki 8110 2, 13| co stał w cieniu. Szeptał najczulsze nazwy, oddawał najrzewniejsze 8111 2, 13| badawczości i siły. Wśród najczulszych słów i najrzewniejszych 8112 1, 13| źołnierza do drugiego w najczystszej mazurskiej mowie:~- Północek, 8113 3, 6 | Chałupy tej wsi stanowią najdalsze angles saillants całej naszej 8114 1, 10| sentencja, nie wyłożony ostatni, najdobitniejszy efekt prawdy, a jego już 8115 1, 2 | był twardo i zrównany niby najdoskonalsza posadzka. Oczekując na przybycie 8116 1, 12| załogą. Jedni rozpowiadali z najdrobniejszymi szczegółami o zajęciu fortu 8117 2, 9 | strasznie, jak grabarz z trumną najdroższą. Wybladły, na drżących nogach, 8118 1, 4 | dzieła, uczucia, słowa najdroższe, najświętsze... Rwać, szarpać... 8119 3, 6 | niósł dokądś w pole niby najdroższy skarb. Ujrzał w drugiej 8120 3, 3 | Wodzem stawał się najtęższy, najdzielniejszy i najzacieklejszy - przez 8121 2, 20| granicząca z odrazą i, co najdziwniejsza, popychała naprzód. Raz 8122 1, 10| Rafał spędził wśród uczuć najdziwniejszych. Położenie w liczbie uczestników 8123 3, 6 | i pozornie umknął. Drugi najechał na jego miejsce jak sobowtór 8124 2, 20| Polaków" za Wisłą i Pilicą. Najęli sanie do pierwszego popasu, 8125 2, 22| skoro cię nie stać nawet na najem parobka!~- Cicho, cicho, 8126 3, 17| pracujący w pobliżu na równi z najemnikami, odchrząknął, wyprostował 8127 1, 1 | siedzą. Nie miał na zawołanie najemników, a choćby i byli, to czymże 8128 2, 17| co jakiś Wielki Fryc z najemnym wojskiem po siedmioletniej 8129 3, 1 | się tęgo wkupić do glitu i najeść rozmaitych szykan, nim go 8130 2, 22| Nazajutrz skoro świt puścili się najętą furmanką w drogę do Siewierza. 8131 1, 16| upragnionym i drogim! Gdy najęte szkapięta zajechały przed 8132 3, 3 | tłumie tym, śmiech, co włosy najeża, straszniejszy niż widzenie 8133 3, 1 | nocach szlifować będą opoki najeżające dno zatok. Pianą i jękiem 8134 3, 3 | utworzyli maleńki czworobok najeżony bagnetami. Woltyżer stojący 8135 3, 1 | nadbrzeżnych, w przesmykach najeżonych wypróchniałymi zębami, rozszerzał 8136 2, 9 | się w tysiąc pierścieni. Najeżyła się wszystka ostrym głazem 8137 1, 14| czcze i próżne. Nawet słowo najgenialniejszych poetów. Nawet spisane natchnienie 8138 1, 7 | wsysając w siebie ciemność najgęstszą. Z dalekości, z zarzecznych 8139 2, 20| swojej straszliwą. Ta myśl najgłówniejsza obchodziła dokoła jego pościel 8140 1, 14| Barras, ale ten, aczkolwiek najgłówniejszy, nie sprawił na mnie wrażenia 8141 3, 9 | ale robiłem wówczas jak najgłupszą minę i powtarzałem z naciskiem, 8142 2, 17| się zgadzają, i z zapałem najgorętszym oświadczyli gotowość do 8143 3, 8 | batalion, a może i pułk nie najgorszy, gdyby tylko jakiś oddział 8144 2, 20| zwraca uwagi, a to pachnie najgrubszym powrozem. Możemy w taką 8145 3, 3 | Aragonka rzuciła się do góry najgwałtowniejszym z ruchów dziewiczych. Jakaś 8146 2, 7 | wodą, o barwie najżywiej, najjaśniej zielonej, która wznieca 8147 2, 17| Wiedz jeden z drugim, że najjaśniejszą Rzeczpospolitą w tornistrze 8148 1, 1 | pomyślności pod panowaniem najjaśniejszego cesarza i króla Franciszka 8149 3, 5 | Cały zawalony był srebrem najkosztowniejszym. Roztruchany do wina, wszelkiego 8150 1, 2 | niebie i ziemi, o frakach i najładniejszych imionach, o łacinie i głębokim 8151 3, 3 | walczyli z żołnierzami jak najlepsi, najmężniejsi żołnierze. 8152 1, 8 | masz. O czymże tu mówić? Najlepsza, co każdy z nas uczynić 8153 2, 12| Warszawie, że się ocierasz o najlepsze towarzystwo. Ktoś nawet 8154 1, 8 | patrzał, on milczał. Ale za najmądrzejszą mowę obstoi takie niemówienie, 8155 1, 8 | rabiny między zakonnymi, ale najmądrzejszy rabin między rabinami, sam 8156 3, 3 | żołnierzami jak najlepsi, najmężniejsi żołnierze. Potworna walka 8157 2, 21| ty kupisz konia, mundur i najmiesz pocztowego?~Tamten nie odpowiedział 8158 2, 22| jazdy pruskiej, a co już najmilsza dla ucha, to to, że wziął 8159 3, 17| nie podtrzymają już teraz najmizerniejszego bytu... Mimo to ochotnie 8160 1, 10| Gintułtówna, młodego siostra, najmłodsza. Elżbieta jej. Ależ dzieucha! 8161 1, 10| drżenie. Dźwięczny głos najmłodszego księcia Kamila rozlegał 8162 1, 7 | piszczałeczkę, wykręconą z najmłodszej rózgi wierzbowej, która 8163 3, 10| tylko do niego... Choćby też najmniejsza, byle do niego tylko... 8164 2, 20| pilną uwagę na wszelkie, na najmniejsze drobiazgi.~- Weź sobie za 8165 1, 1 | żądaniem składania ofiary bez najmniejszej zwłoki wydał był. W styczniu 8166 1, 2 | skrytek miała już swój choćby najmniejszy stół i grono biesiadników. 8167 1, 8 | pustki, jego do tej roboty najmuje. Dawniej, przed dwoma laty, 8168 2, 20| Roześmiał się powtórnie. Każdy najnędzniejszy parobek ma prawo przebywać 8169 2, 24| na pola zdradnej Bellony najniedołężniejszego ze swych poddanych niż tęgą 8170 1, 11| Rafała i ten właśnie był najnieprzystępniejszy.~Przy końcu sierpnia, po 8171 2, 7 | utkana, tuwalnia cieńsza od najniklejszej pajęczyny. Z nieprzełamaną 8172 3, 10| szedł.~Zstępowali w dół, w najniższą część ogrodu, ramieniem 8173 2, 3 | sobą wszyscy do Rafała, najnowszego ucznia. Łokieć prawej ręki 8174 2, 20| spiskowców była to rzecz najobojętniejsza w świecie, którędy mają 8175 2, 20| zapytał towarzysza głosem najobojętniejszym, jaki mógł wydobyć z siebie:~- 8176 2, 22| oświecić...~- Który tam w gębie najobrotniejszy? Kończewski! tyś spod Wieloma... 8177 2, 1 | się po kątach. W ostatnim, najobszerniejszym salonie były porozstawiane 8178 3, 12| zerwał się na równe nogi z najoczywistszym zamiarem wykonania przezornej 8179 3, 2 | najsprośniejszych objawach życia, o najohydniejszych przestępstwach, jakie tylko 8180 3, 2 | jedzenia, gdyż jest głodny najokropniej, po prostu jak pies. Pleban 8181 2, 20| najwiarogodniejszych, że po prostu w sposób najordynarniejszy założą stryk na szyję i 8182 2, 7 | góralki i w lekkie, wykwintne, najozdobniejsze szaty z jedwabiu, przeznaczone 8183 3, 15| bo ci najlepiej umieją... Najpewniej ci właśnie wywiodą z nieszczęścia 8184 3, 15| radzi biorą.~- Człowiek najpewniejszy! Głową ci za niego ręczę. 8185 2, 8 | wychodząc przepływają nad najpiękniejszą doliną świata. Ociężałymi 8186 1, 10| Obok jednej z Francuzek, a najpiękniejszej, bokiem do niej siedział 8187 2, 24| batalionem. Uczono głównie najpierwotniejszych ćwiczeń i poruszeń bojowych, 8188 1, 6 | Francuz nastąpił, sam ich najpierwszy naczelnik dalej w nas! Zawołali 8189 3, 11| zmysłów. Za dnia, wśród najpilniejszej pracy, wsłuchiwał się bardzo 8190 3, 9 | żeby pokazał, gdzie tu woda najpłytsza. Prąd leciał wartko, lecz 8191 2, 1 | Zapewniał w sposób jak najpochlebniejszy, że postara się godnie wynagrodzić 8192 3, 4 | albo lepsze, jeno to, co najpodlejsze, co nogami zdeptane, co 8193 1, 3 | A niby dalszy ciąg, z najposępniejszą w świecie miną, grobowym 8194 2, 1 | wykwintnych stały tam graty najpospolitsze. Nie były to salony mieszkalnego 8195 1, 7 | oszalałych z zachwytu, najpotężniejszych na ziemi, niedościgłych. 8196 2, 11| Ten krzak ognisty, zionący najpotężniejszym ogniem przyrody, stał w 8197 2, 3 | życiem wszystkich statutów najpoważniejszej społeczności bronić. W przypadku 8198 1, 2 | wstąpiła na ganek jedna z najpoważniejszych matron okolicznych, stary 8199 2, 21| nam koło uszu gwizdały jak najprawdziwszym żołnierzom. Słyszałeś, jak 8200 1, 6 | polami, polami, polami, z najprędszym wichrem w przegony. Zmienili 8201 2, 22| żołnierskie umundurowanie, i to najprostsze, trzeba mieć 73 złote, nie 8202 2, 14| zastawiona była ogromnymi półkami najprostszej, ciesielskiej roboty, a 8203 2, 24| jazdy Dziewanowskiego, do najprzedniejszego szyku, który już był chodził 8204 1, 1 | świadek, że sześć tysięcy najprzedniejszej szlachty do rana z radości 8205 1, 12| żądał wydania dwudziestu najprzedniejszych obrazów i pięciuset manuskryptów! 8206 1, 12| żeglarze, waleczni żołnierze, najprzemyślniejsi kupcy zwożą w darze dla 8207 2, 3 | trzymali szpady w ręku.~Najprzewielebniejszy zapytał:~- Czego chcesz, 8208 3, 6 | niby kształty ulubione i najprzyjemniejsze, niby zapachy znajomych 8209 2, 21| sekundy, które przemijają, to najrozkoszniejsza doba życia. Samej ich rozkoszy 8210 1, 2 | szczególnie, najwyższy, najrozkoszniejszy spazm skrzypiec. Szalonym 8211 2, 22| ogniem machały szablicami najrozmaitszej miary i pochodzenia.~Zbliżało 8212 3, 11| jego cały obwód uzbrojony w najrozmaitszych kierunkach. Stary Sandomierz!... 8213 2, 13| najczulsze nazwy, oddawał najrzewniejsze pocałunki. Rafał zażenowany 8214 2, 13| Wśród najczulszych słów i najrzewniejszych uścisków padały z jego warg 8215 3, 1 | kościołów, które zburzyło najście barbarzyńców. Sterczały 8216 2, 20| oficerem na czele dla jak najściślejszego patrolowania nad Wisłą. 8217 1, 2 | zaczął mu ze łzami wyjawiać najsekretniejsze swoje tajemnice. W trakcie 8218 1, 2 | nozdrza ten królewski zapach i najsiarczystsze krzesał hołubce, usłyszał 8219 1, 16| jak oni sobie życzą. Jak najsilniej zdecydował się zapomnieć 8220 2, 17| stał załogą w Mantui i był najsilniejszą częścią garnizonu. Myśl 8221 1, 9 | spojrzenia, że mogłaby nimi zabić najsilniejszego. Książę Gintułt szedi sam 8222 3, 2 | tym klechą począć sobie najskuteczniej.~Ujął go za kołnierz od 8223 2, 2 | kamień. Ani jednej myśli, ani najsłabszego uczucia! Jedno jeszcze, 8224 3, 18| honoru, danego pod Madrytem najsłabszemu ze swych żołnierzy, konającemu 8225 2, 11| rad najdoświadczeńszych a najśmielszych górali książę Gintułt uparł 8226 3, 2 | kark stułę głosił kazanie o najsprośniejszych objawach życia, o najohydniejszych 8227 2, 1 | przecież niemało, ale opinii najsprzeczniejszych. Książę zamilkł na pewien 8228 3, 10| miły Bóg! - oficer z ciebie najsroższego kalibru, Olbromski Rafale! 8229 2, 21| Ubieraj się co tchu. Chwila najstosowniejsza, a tego nie ma!~- Dla mnie 8230 2, 17| ku Antylom. Upały nastały najstraszliwsze. Noce tylko przynosiły chwilę 8231 2, 24| kołem i odebrano im lance.~Najstraszniejszy wstyd i głęboka rozpacz 8232 1, 17| góry jak gdyby dźwięki najsubtelniejsze nie na zewnątrz nas, lecz 8233 2, 20| z jaką można rozsiewać najsubtelniejszy, najtrudniejszy, zdawałoby 8234 2, 3 | przysięgam i obiecuję jak najświętobliwiej dochować, a w razie konieczności 8235 1, 4 | uczucia, słowa najdroższe, najświętsze... Rwać, szarpać... Wlokła 8236 1, 13| A no! Co do broni, to najświeższa formacja. Strzelcy augzyliarne. 8237 2, 24| jeszcze pojedynczo oddziały najświeższego składu. W jeździe pospolitego 8238 2, 1 | sąsiadami ubranymi według najświeższej mody.~Na jesieni roku 1802 8239 3, 6 | grobli, okryty był lasem najszczelniej, toteż ten batalion pracował 8240 3, 5 | W głosie tym brzmiała najszczersza prawda, tryskały krynice 8241 2, 1 | okolicznych, i to byłoby najszczytniejszą jego rozrywką, gdyby nie 8242 1, 17| dnia widać było z bliska najszerszą gać błot, zginających się 8243 1, 16| marnotrawnego wszystkie swe najtajniejsze winy, spełnione w Grudnie 8244 1, 1 | Rachujmy dzień roboczy najtaniej po groszy miedzianych piętnaście, 8245 2, 11| kielichów ciemniejąca do najtęższego karmazynu. Wytryskała z 8246 2, 1 | Chodzi jak paw, nie poznaje najtęższych ludzi.~Po chwili dodał:~- 8247 3, 5 | nie może, a rznie tylko najtłuściejsze.~- Jedno ma tylko zmartwienie - 8248 2, 20| rozsiewać najsubtelniejszy, najtrudniejszy, zdawałoby się, królewski 8249 3, 6 | lat, z rodzonych okolic. Najtrudniejszych spraw swego życia, najbardziej 8250 2, 20| piękniejsze.~- Dlatego, że to był najulubieńszy mój kąt. Tu najczęściej 8251 1, 7 | zaprzysięgał głębokim, najuroczystszym szeptem. Załatwiał rozmaite 8252 3, 17| żyta, ku końcowi lipca, najusilniej karczował nowinę. Jeszcze 8253 2, 22| koni oraz żywności. Ale co najważniejsza, to to, że imci pan Trembecki 8254 3, 3 | cośmy to tutaj czynili. Ale najważniejsze to to, że znaczna część 8255 2, 18| kolczastymi gałęźmi. Pamiętał z najwcześniejszego dzieciństwa, widział z okna 8256 2, 20| żartować. Słyszałam od osób najwiarogodniejszych, że po prostu w sposób najordynarniejszy 8257 3, 15| władzę tego, kto jej posiada najwięcej. Byli i podli zdrajcy. Ci 8258 2, 8 | Osiągali chwile szczęścia największego na ziemi. Cały świat zewnętrzny 8259 1, 17| zdrowiu. Niespodziewane, w największy upał lodowate dreszcze, 8260 3, 5 | idziem kwatery...~W jednym z największych domostw wsi Val de Penas 8261 2, 17| Jeden tedy oddawał się najwścieklejszej rozpuście, swawoli i bezprawiom, 8262 1, 16| zajeżdżały poszóstne karoce i najwspanialsze bastardy przed nasz dwór, 8263 2, 21| stał plenipotent Kalwicki w najwspanialszym ze swych kontuszów; jeszcze 8264 2, 21| klnąc wewnątrz siebie najwstrętniejszymi przezwiskami. Wśród kaskad 8265 3, 10| prawo. Tam, wśród kilku najwykwintniejszych socjuszów księcia, siedział 8266 2, 21| jeszcze wyżej.~Weszli na najwyższywy dmuch, ledwie teraz owiany 8267 2, 11| wznosząc ku niebu tajemniczy, najwznioślejszy głos życia.~Obaj podróżni 8268 3, 2 | imaginacja. Mowę swoją ilustrował najzabawniej w świecie, skubiąc dużego 8269 2, 14| cmokał ustami.~- Ale co najzabawniejsza... cha, cha!... szkołę umyślił 8270 1, 17| na kapitana. W bramę najzacieklej biły pociski ze wszystkich 8271 3, 11| Pobiegł z nimi i trafił w wir najzacieklejszej bitwy. Kolumna nieprzyjacielska, 8272 3, 3 | najtęższy, najdzielniejszy i najzacieklejszy - przez jednomyślny i jednogłośny 8273 2, 21| wzrokiem takiej nienawiści jak najzaciętszego wroga. Wciąż musiał z kimś 8274 1, 4 | w sobie to płacz dziecka najżałobliwszy, to śmiech cyniczny, to 8275 2, 2 | najwyższą potęgę ziemi, w najzawilszą sprawę świata, w sprawę 8276 1, 8 | ani felczer, ani lekarz najzawołańszy nic nie pomoże.~Piotr podniósł 8277 2, 14| obwiązujący kołnierz koszuli najzupełniej sarmackiego kroju.~- Upadam 8278 3, 1 | istocie rzeczy jechał w najzupełniejszej samotności. Pochody były 8279 2, 21| Freund?~- Freund? A jakie! najzupełniejszy! Jedź tam ostro, te, guzdrała! 8280 2, 12| tylko żywo!~Mówił to z najzupełniejszym spokojem, ani myśląc, co 8281 2, 7 | nasiąkłe wodą, o barwie najżywiej, najjaśniej zielonej, która 8282 2, 1 | wymawiać po trzykroć: Mak be nak!- bełkotał blondyn siedzący 8283 2, 11| za Göschenen, przewodnicy nakazali surowe milczenie. Wszyscy 8284 2, 3 | kierunku, którego ruchami nakazano mu trzymać się ściśle i 8285 1, 13| generał mocą i władzą swą nakaże tym ludziom wyłamanie się 8286 2, 2 | chwili słów uroczystych, nakazów wygłaszanych przez hierofanta 8287 1, 17| płaszcza i wstał. Ulegając nakazowi starego nałogu siadł po 8288 3, 3 | sławiąca siłę i przemoc, pieśń nakazująca popchnąć i zdeptać to, co 8289 2, 2 | zwiastował głos hierokeryksa, nakazujący tym, którzy mystaj, zupełne 8290 2, 15| rozkoszny, który zagłusza myśl i nakazuje poddanie się prześlicznej 8291 1, 17| pożarów, zaczął usilnie nakazywać spokój rozbieganemu sercu. 8292 1, 1 | znosi i milczkiem, zdrajca, nakłada, a zawsze słychać: idzie 8293 3, 2 | i junactwo nie pozwalało nakładać na czapki żółtych futerałów 8294 2, 1 | zboża z sąsieków, haracz nakładany bezprawnie na chłopów; ujmowanie 8295 1, 15| bardzo dobre akcydensu. Nakłaniał przeto Jarzymskiego prośbą 8296 2, 23| i swoimi sposoby zdołał nakłonić Rafała do pozostania w Siewierzu. 8297 2, 11| których głąb purpurową nakłuwają czarne znaki, jakoby ukąszenia 8298 2, 12| Kilkakroć udało mu się nakopać rzepy albo kartofli w odległym 8299 3, 7 | usiadł tam w kucki pod nakryciem drzwi wyrwanych skądś z 8300 1, 1 | ozmyślanie, to się nogami nakryjesz! Kładź kozła! A cóż ty, 8301 2, 18| szpady przysięgających. Nakryli głowy futrzanymi czapkami, 8302 1, 1 | słoniny. W mgnieniu oka stół nakryto obrusem i ustawiono fajansowe, 8303 1, 15| okropnością zjawiska. Twarz -nakrywał rękoma, żeby nic widzieć 8304 1, 1 | dopiero tak przygotowaną masą naładował fajkę. Potem całą fajkę 8305 1, 7 | gefrejterem. Miałem głowę naładowaną myślami... Nie wiem, czy 8306 3, 6 | po osie drabiniaste wozy naładowane kamieniami, graciwem, gnojem 8307 1, 1 | wsadził do szerokich sanek, naładowanych zwierzyną. Cztery dzielne 8308 1, 7 | wrócił się po mnie w nocy, nalazł mię półżywego. Na ręku wyniósł... 8309 2, 21| tout est dit.~Rafał począł nalegać, nastawać, prosić.~Po długim 8310 2, 1 | dbał o Rafała z pilnością. Nalewał mu z grubej butli burgunda, 8311 3, 5 | złote kielichy, dzbany i nalewki z drążonego kryształu w 8312 2, 1 | To grube sumy. Każdy należący do motii musi przynieść 8313 3, 3 | i lewej strony w murach należących do klasztoru. Ogromne zabudowania 8314 2, 1 | skoro jesteś między ludźmi należącymi do socjety. I tam chodzi 8315 3, 3 | poddała. Jeszcze wszystka należała do ziemi. Jeszcze spomiędzy 8316 2, 2 | do serc i otaczały czcią należną wszystko żywiące promienie 8317 1, 7 | obojętnością wręczył rzemieślnikowi należne cwancygiery. W trakcie tej 8318 2, 24| fierkami i trojakami zamiast należności właściwej i koniecznej na 8319 2, 12| Ktoś nawet wspominał, że należysz do kompanii spod Blachy.~- 8320 2, 22| woli przyjaźń, zastarzałym nałogiem leżąca w duszy, ocknęła 8321 1, 17| Ulegając nakazowi starego nałogu siadł po umyciu przy tualetce 8322 1, 3 | Prorektor w pasji ledwie zdołał namacać dłonią klamkę. Otwarł drzwi 8323 3, 12| Zstępował tedy ze stopni z brwią namarszczoną, zły i srogi. Czapkę na 8324 2, 7 | obłok oślepiająco biały, namaszczony królewską mocą i potęgą 8325 3, 6 | rękę, mówił:~- Wciąż mię namawiają do oczekiwania w tej obmierzłej 8326 2, 3 | cyrkiel i głośniej rzekł:~- Im Namen der gesetzmässigen, verbesserten 8327 2, 10| na raniu, lemze malućko namieniało na świtanie, hybaj! we wode, 8328 2, 22| podporucznicy, chorążowie i namiestnicy, młodzież zamaszysta, tęga, 8329 2, 21| godzinę zwiększała się jego namiętna, rozszalała miłość, żądza, 8330 3, 3 | Coraz natarczywiej, prędzej, namiętniej bełkocą to słowo...~Spróbował 8331 2, 7 | wydzierało z ciał ludzką namiętność. Wtargnąwszy na te wyżyny, 8332 1, 11| duszę całą napełniał zimną namiętnością. Z niewymownym szczęściem 8333 1, 12| zasada: schlebiać głupocie, namiętnościom, a nawet występkom motłochu.~ 8334 2, 10| liczbę pytań prędkich i namiętnych, dowiadywał się, czy też 8335 3, 2 | więc uśmierzał jego boleść namiętnymi szepty. Żołdactwo ryczało.~ 8336 2, 23| ramieniu widać było otwarty namiot z ołtarzem polowym.~Zahuczał 8337 3, 6 | w tych wściekle białych namiotach?~- Sasi, panie generale. ~- 8338 3, 7 | rodzaj chatek, szałasów, namiotów, a przede wszystkim kuczek. 8339 3, 9 | Wkrótce patem przyszło do tego namiotu kilkunastu oficerów. Wszyscy 8340 3, 2 | przykrywający siodło z wierzchu, namókł także. Z granatowych obszyć 8341 2, 23| konieczności, a nadto pod wpływem namowy całego składu oficerskiego, 8342 1, 5 | przyglądać.~Kiedy po długich namysłach wrócił do zestrachanych 8343 1, 1 | wargi. Rzekł ostrożnie, z namysłem:~- Jestem w mieście stołecznym, 8344 2, 9 | Pod głową miał obfitą kępę naniesionego mchu, na sobie obszerną, 8345 1, 1 | miejsce, śnieg zgarnął, naniósł suchych żółtych gałązek 8346 1, 12| nieprzyjaciel wstąpi w kraj jaki, naówczas wszyscy malkontenci z rządów 8347 3, 15| zazwyczaj galopem, żeby napadać niespodzianie i nie dać 8348 3, 14| Bronił się wciąż, szalenie napadając. Czuł jednak, że nie da 8349 3, 3 | za drzwi. Zdradziecko go napadły. Leżał teraz pod istną stertą 8350 1, 11| jedna chwila, i klamka -napadnie. Pójdziesz w żołnierze, 8351 2, 24| pułkownikiem Wasilewskim zostały napadnięte bagnetem. Pomimo całej nieumiejętności, 8352 3, 3 | miłości swojej, gdy nie dają napadniętego domostwa. Skłute i roztrzęsione 8353 2, 12| flaszy.~Olbromski podlegał napadom potyfusowegó głodu. Domyślał 8354 3, 11| momentu zupełnego odepchnięcia napadu. Widząc, że pozycja na teraz 8355 2, 2 | wykonywał w marzeniu bohaterskie napady w gronie elegantów pierwszej 8356 1, 2 | chórem. Piec był dobrze napalony, a stary dwór, co jeszcze 8357 3, 6 | jeźdźców, a piersi rumaków naparły w galopie na kłęby i wciskały 8358 1, 9 | umyślnego do rodziców. Nim napasiono konia i nim się sam goniec 8359 3, 3 | tak raptem w przerażeniu i napastliwym szale znaleźli się pierś 8360 3, 3 | nożem. Nareszcie rozjuszeni napastnicy dosięgli drzwi cel wychodzących 8361 1, 1 | Po chwili oprzytomniał i napastnicze oczy w las wlepił. Pierzchły 8362 2, 20| nie! Patrzały badawczo i napastniczo. Chwilami lśnienia dzikie 8363 3, 6 | dwudziestu czterech armat napastniczych buchnęła w Falenty.~Piekielny 8364 2, 20| zmierzyła Rafała drwiąco napastniczym spojrzeniem. Po chwili rzekła:~- 8365 1, 17| wnętrze biretu opustoszało. Napastnik zginął albo wyrzucony został 8366 3, 3 | czoło i oczy widma ogarną napastnika. Szczęście owiało mu twarz. 8367 3, 11| nasypem, biła się już z napastnikami na bagnety. Niewyćwiczeni 8368 1, 17| skrzydło armii Scherera i napastował go całą siłą. Wojska republikańskie 8369 1, 17| przedbramnej. Nieoczekiwane napastowanie żalu na widok tych świerków, 8370 3, 11| waćpan zamykaj!~Najbardziej napastowany był wysunięty narożnik szańczyka. 8371 3, 3 | obłąkane zdumienie włosy napastującemu tłumowi zjeżyło. Mieli iść 8372 2, 14| zowie. Wiem po sobie, a i napatrzyłem się świata. Widziałem duchy 8373 2, 20| księżniczka Elżbieta, która go napawała udręczeniami bez granic, 8374 3, 13| Przyszły od Świętej Katarzyny. Napchało ich się pełne podwórze, 8375 1, 1 | Brzęczą pszczoły, osy, muchy, napełniają cały sad gwarem, a serce 8376 1, 12| woskowych płonęło, wonią napełniając powietrze. W środku był 8377 3, 6 | Usłyszał z lubością szum potoku napełniający doliny do szczytu zbójeckich 8378 2, 15| płynącej z obarów na sosnach, napełniała powietrze.~Rafał budził 8379 1, 6 | dym w jeden kąt izby albo napełniały nim całą budowlę. Za chwilę 8380 2, 3 | młotkiem mówił:~- Bracia, napełnijcie strzelby prochem tęgim!~ 8381 2, 9 | przystanęli na chwilę, żeby się napić wody. Czasami który z nich 8382 3, 2 | żelazo wędzidła, rozetka napierśnicy w kształcie serca spajająca 8383 2, 11| lśniący łuk morski, wiecznie napięty. Promienista strzała słońca 8384 3, 2 | toteż nie zaspokoiła głodu. Napił się wody ze źródełka, które 8385 2, 1 | cię mieć przy sobie. Kiedy napisałeś do mnie, ucieszyłem się 8386 2, 20| Słowo się rzekło, a raczej napisało. Ale uprzedzam, że teraz 8387 3, 1 | z okuciami ze śrebła i z napisami długimi we figlasach, jako 8388 2, 3 | wiadomości publicznej bądź napisane, sztychowane lub innym jakim 8389 1, 5 | 29 Briumer"...~- Czego?~- Napisano: Briumer.~- Cóż to to jest 8390 2, 2 | hieroglificzny wszego żywota, napisany w chwili poczęcia ziemi 8391 3, 13| Święta.~W miejscu szumnego napisu pod leżącą postacią rycerza 8392 1, 13| mury jakoby cyfry jakieś i napisy, znaki niepojęte i słowa...~ 8393 1, 10| nawet i te szkapska...~- Ja napiszę, a teraz wszystkim się opiekuje 8394 1, 8 | o zarobek, nie o jadło i napitek, nie o tutejsze, ale o tamte 8395 2, 17| przez ten czas strawy, ani napitku. Kto leżał bez duszy i taczał 8396 3, 4 | głowy, obległy nozdrza, napłynęły ku piersiom dymy z kwietnika 8397 2, 20| niby blask samoistny, ale napływ nowych, tryskający widać 8398 1, 1 | swej... Niech i moje serce napoi się po brzegi radością tych 8399 2, 21| Biada mi!~- Oficeram już napoił szampanem do zupełnej miary, 8400 3, 7 | które przyniosły im zapasy i napoje. W chwili gdy Rafał nadszedł, 8401 1, 7 | obszar przesiąkły był wodą i napojony jej ciekawym, nęcącym, uroczym 8402 2, 21| Przedstawią cię generałowi Napoleonowi, jako żołnierza nad żołnierze, 8403 3, 3 | dachu. Tego jeszcze zdobywcy napoleońscy nie widzieli na szerokiej 8404 2, 20| szczycie niskiej szafki napoleońskiej, wesoło szedł stojący zegar, 8405 3, 11| nie była zdolna odtrącić naporu masy. Oficerowie widzieli, 8406 3, 1 | białych gościńców studnię napotka. A nieraz, prosty jeździec 8407 3, 3 | sztylet. Ale nie sztylet napotkała ręka. Zapomniał o śmierci 8408 3, 3 | drugiej strony dziedzińca napotkali schody szersze od tych, 8409 1, 2 | że pierwsze sanie wiozą napotkanego w drodze "turonia", czyli " 8410 3, 3 | grozy.~Człowiek w górach napotkany to był wróg godzący nożem 8411 2, 8 | złotem zżółkłej jarzębiny. Napotykały ich oczy miejsca tak cudne, 8412 2, 15| zapasów usiłował nieraz naprawić swoją odrazę do głosów życia, 8413 3, 6 | szmato;. nie bój się, jak łeb naprawię.~Żołnierz powtórnie wskazywał, 8414 2, 17| nie salwował, Z jego także naprawy wyszło posądzenie oficerów 8415 1, 5 | zbliżyć się już do niej. Naprężył oczy i wyciągniętą ręką 8416 1, 16| bratem rozmowę, nieznacznie naprowadziła na Kraków i Grudno. Zbywał 8417 1, 2 | a jednocześnie słowa napuszone i przymusowy wyraz powagi 8418 2, 17| żadnych Florencjach nie napytacie, choćbyś latami czekał.~- 8419 3, 11| czerwca, kiedy toczyły się narady z przysłanym parlamentarzem, 8420 2, 22| wołać do środka. Tęgi rolnik naradzał się po cichu z Rafałem, 8421 2, 20| długim namyśle i głośnej naradzie zdecydowali, że należy pójść 8422 2, 21| swym półfraku świecącym od naramienników i ozdób, w obcisłych ineksprymablach 8423 2, 22| swoich ognisk domowych, narażają życie - pragnąc dotrzeć 8424 1, 12| Jeżeli tego nie uczyni, narazi się na zgubę, ponieważ wszystko 8425 2, 5 | nozdrzami chwytała cierpką woń narcyzów, głuchą, niemą, bezdenną 8426 1, 1 | dziedzicem, z jegomością panem Nardzewskim?~- Nardzewski jestem, do 8427 1, 7 | oczyma, zwisły nad opałką łeb naręcznego konia, wyschłą czaszkę z 8428 1, 1 | obywatelów asystujących bez koni naręcznych, berajterowie, trębacze, 8429 2, 24| widzisz, Zawiśle, tam Bug, tam Narew przez podlaskie i mazowieckie 8430 3, 10| pan poseł wyjeżdżasz, siły narodowe zza żyta lustrujesz... Kto 8431 2, 24| legioniści oraz jeńcy pruscy narodowości polskiej. Sam wódz naczelny 8432 3, 18| poruszył. Sprzągł ze sobą obce narody... Cofnął się sztab. Podano 8433 1, 2 | czerwonym językiem. Po Bożym Narodzeniu przyszedł raz do nas, do 8434 2, 13| ludzkiego jedzenia... O, Niemcy, narodzie filozofów i kiepskich generałów! 8435 2, 9 | ojczyźnie trwogi, wśród półmroku narodzin nowego dnia, straszliwej 8436 1, 3 | pęknięciach czarno-zielone pasy narosłych warstw. Słyszeli dokoła 8437 3, 11| i zagwożdżony, palisady narożnika wyrąbane siekierami, kanonierowie 8438 3, 13| czystości. Plamy wilgotne w narożnikach muru niby cień wiecznie 8439 3, 9 | narożnikiem frontowym i przed narożnikami ramiennymi ogołocone 8440 3, 9 | Jak wiadomo, wycinki przed narożnikiem frontowym i przed narożnikami 8441 1, 17| czołach i barkach biretu, w narożnikowych szczególniej kątach ujrzał 8442 3, 9 | Ostrówek stanął już pod kątem narożnikowym szańca.~- Hura! - ryknął 8443 3, 4 | zgoła jak pewna okiennica w narożniku dworskim w Stokłosach. O 8444 1, 11| policzku, w czole wzmagał się narywający ból od cięcia szpicrutą. 8445 3, 12| sobie teraz o tym. Była narzeczoną, uszyli jej wyprawę, sprawili 8446 3, 3 | Placu Marsowym, pod okiem narzeczonej w błękitnej przepasce. Jesteś, 8447 3, 3 | ojcom, mężom, braciom i narzeczonym, kryje żołnierzy przed kartaczami, 8448 1, 3 | cały mózg i jakoby nowym narzędziem badał nieznaną dziedzinę, 8449 3, 10| zawiązków, i począł bezsilnie narzekać:~- Wszystko to jego, wszystko 8450 1, 8 | nurtem rzeki, sam w sobie narzekał błąkając się w poprzek wszelkich 8451 2, 15| dłuższy był płacz jego a narzekanie, tym większą boleść. Dopiero 8452 2, 2 | nieśmiałej przychylności, która narzucać się nie chce, lecz przyjętą 8453 3, 13| przed sobą ziemię świeżo narzuconą, wysoki, okrągły kopiec.~ 8454 2, 24| rozsiadł na piękne, kartofli nasadził, faję zakurzył, a ty na 8455 1, 2 | lamparcimi skórami, w szorach nasadzonych licznymi dzwoneczki, z czubami 8456 1, 4 | straszne spojrzenie starca spod nasępionych brwi witało go zawsze i 8457 3, 2 | dalej, bez trwogi! Płaszcz nasiąkł od dżdżu i silnie ociężał. 8458 2, 7 | miejscach rozpleniały się trawy nasiąkłe wodą, o barwie najżywiej, 8459 2, 13| nozdrzami powiew z ziemi nasiąkłej wodą, zadrzewionej, wiklowej. 8460 1, 16| wewnątrz puste, o ścianach nasiąkłych wodą, z których samotne 8461 2, 16| były już ciemne, przemokłe, nasiąknięte zgniłą cieczą. Zwieszały 8462 2, 24| Pułtuska, Gołymim, Czarnowa, Nasielska... Dnia 18 stycznia przyszedł 8463 2, 2 | niezliczone pokolenia. Ziarno nasienne jest obrazem prawzoru, z 8464 2, 2 | Demeter jest symbolem ziarna nasiennego, ostatniego tworu całego 8465 1, 7 | urodzić... Błogosławione nasionka, którymi proch nasz zapłodnią 8466 3, 2 | przerażony, gdy nań z mroku naskoczyło siodło kryjące głowę ułana. 8467 3, 6 | czajek.~Żołnierze z cicha naśladowali ich głosy rodzime, niektórzy 8468 1, 7 | ledwie zaczętych, okrzyków, naśladowań głosów ludzkich i zwierzęcych. 8469 2, 1 | ten toast - wołał zezowaty naśladując do złudzenia drżący nieco 8470 1, 13| wątpliwego przeznaczenia, a mocno naśladującej psiarnię. Zaraz jednak wywołany 8471 1, 7 | się jednym jakimś ruchem naśladującym, jednym charakterystycznym 8472 1, 2 | w Górkach, Ossolinie czy Nasławicach, rzucił jego uczucia jakoby 8473 2, 19| Wmieszali się w tłum i zaczęli nasłuchiwać. Tylko urywki rozmów dochodziły 8474 1, 5 | chwili wargi jej cofnęły się. Nasłuchiwała przez chwilę, a później 8475 2, 15| dźwigało kamień swój i samo nasłuchiwało bez nadziei usłyszenia po 8476 2, 24| puszcz. Po długiej chwili nasłuchiwania Rafał stwierdził nareszcie 8477 1, 5 | krokiem wolnym, ostrożnym, nasłuchując i chrapiąc niespokojnie. 8478 1, 1 | mu podrzynać gardziołek. Naśmiałem się też wtedy! Bo to jechał 8479 1, 11| wszystkie zapasy żywności i, naśmiawszy się do sytu z prostactwa, 8480 1, 11| mandatariusz ci to mówi!~Nastało znowu milczenie.~Żelazne 8481 2, 17| falach ku Antylom. Upały nastały najstraszliwsze. Noce tylko 8482 1, 6 | akuratnie wtedy Francuz nastąpił, sam ich najpierwszy naczelnik 8483 3, 10| Dnia dziewiątego czerwca nastąpiła potyczka pod Mielcem. Wojska 8484 2, 24| ładownice. Krawcy nie mogli nastarczyć, nad siodlarzami żołnierz 8485 2, 21| dit.~Rafał począł nalegać, nastawać, prosić.~Po długim wahaniu 8486 2, 13| ramionami.~- Opowiadaj... - nastawała Mery przypatrując się wciąż 8487 1, 2 | czekać...~- Pochodni! - nastawały panie.~- Ej, chłopy pracowite! - 8488 3, 12| żeby jak najlepiej widzieć, nastawiają ogłuchłe uszy, żeby zaś 8489 2, 19| rozmawiających i coraz lepiej nastawiając uszu, zrozumieli wreszcie, 8490 3, 9 | na widok tego ludu, który nastawiał rodzinną ziemię przeciwko 8491 1, 8 | nakazywał czy głosił. Słuchacze nastawiali uszu, żeby pochwycić jakowyś 8492 2, 17| gankiem, dźwignęły łby i nastawiły uszy. Szczeknął jeden, podniósł 8493 3, 1 | nieprzyjaciół. Rwał w szeregu z nastawioną lancą i jeden z pierwszych 8494 3, 3 | się na skok - pęd konia i nastawiony grot! Struga krwi i jęk 8495 3, 1 | łoże swe i pociągną szereg następców nieprzeliczony. Staną się 8496 3, 6 | naciśnięte zostały przez następne tak, że łby końskie wrzynały 8497 2, 21| szczęśliwy zdarzył to w następnym Lansjerze. Znał ów taniec 8498 1, 5 | blasku, na który zewsząd następowała otchłań mroku, że znowu 8499 2, 17| nieprzyjaciela nigdzie. Zaraz następowało wielkie osłabienie, dochodzące 8500 3, 13| sądu, degradacji i gorszych następstw.~W dniu 4 lipca, kiedy wszystkie 8501 2, 18| Stopy plątały się bezładnie, następując jedna na drugą. Widać było, 8502 2, 1 | rozpraszające zmrok wieczoru, który następuje niepowstrzymanymi falami.~- 8503 3, 3 | bez pardonu. Ręczę ci, że nastopny dom podda się nam dobrowolnie, 8504 3, 6 | uczuwaniu swych własnych rzeczy nastręczały się okrzyki żołnierzy i 8505 3, 3 | schodach.~Znowu się ciemny nastręczył korytarz.~- Tu cele... - 8506 1, 3 | szmer, słowo zmieniały nastrój w inny do rdzenia. Tymczasem 8507 1, 8 | gardzili mną. Gdy byli nastrojeni wspaniałomyślnie, maczali 8508 2, 20| o ile sobie przypominam, nastrojony... Czy cię, jak tamten przewidywał, 8509 2, 15| nie czuć ciżby tych wrogo nastrojonych zjawisk, zamykał oczy, zaciskał 8510 2, 20| niewytłomaczonej zbieżności nastrojów pani Ołowska jak gdyby odczuła 8511 3, 1 | prawicy, w posępnym i gorzkim nastroju ducha wyruszył do Kalisza. 8512 2, 7 | niby to w kliny włochate, nastrzępione, mokre, ostrzami zanurzone


naddz-nastr | nastu-niewi | niewl-obsta | obsto-odwie | odwil-orygi | orzac-parsk | parso-plant | plasa-podry | podrz-popad | popal-powie | powij-przec | przed-przew | przez-przyz | psalm-rozbi | rozbl-rozwa | rozwe-scier | sciet-skrzy | skubi-splas | splat-strun | strup-szczy | szedi-tepie | tepil-ubieg | ubiel-urato | uratu-wawol | wawoz-wiose | wiosk-wsteg | wstep-wylaz | wylec-wyszy | wytac-zadum | zadus-zapew | zapia-zawst | zawyl-zgrom | zgroz-zolto | zolwi-zzuwa

IntraText® (V89) Copyright 1996-2007 EuloTech SRL