Tom, Rozdzial

 8513  2,  14|                            nagietki i ogniste krzaki nasturcji. Gdy bryczka zatrzymała
 8514  3,  10|                  śnieżnobiałe, pręgowane jak marmur, nasunęły się przed oczy niby wierzeje
 8515  1,  4 |                           omdlewał z nudów. W czapce nasuniętej na oczy, z dłońmi wbitymi
 8516  3,  6 |                       szelest trzcin. Spokojnie spod nasuniętych powiek patrzały kamienne
 8517  3,  4 |                           pić, dajże mi pić...~Wolno nasuwa się, sztorcem nastawia jak
 8518  1,  2 |                             w tłum. Nierad był wcale nasuwać się rodzicowi na oczy. Stary
 8519  3,  6 |                             Skiby ziemi sztorcem się nasuwają przed ogniste, czerwone
 8520  2,  20|                             kuszeniem, tak oczywiste nasuwającym obrazy, że widział tuż przed
 8521  1,  12|                       jasnych kopuł greckiej cerkwi. Nasycał znowu oczy widokiem przedsionka
 8522  2,  12|                             powietrze i nie mógł się nasycić widokiem. Po stokroć przystawał;
 8523  3,  10|                             najbliższe wciąż jeszcze nasycone były wilgotnym, granatowym
 8524  2,  1 |                          odbijało od rdzawej twarzy, nasyconej żywą barwą krwi. Twarz ta,
 8525  3,  8 |                          dawnych czasów... Szedł tam nasyp od Kamionek, przecinał drogę
 8526  3,  3 |                             to chłopczyki będą znowu nasypywały ten piasek w worki? Czy
 8527  3,  6 |                             się jakoby po kościach i naszarpało tylko niemało mięsa na boku
 8528  1,  8 |                              dźwignęły łby i poczęły naszczekiwać. Za budynkami, na drodze,
 8529  1,  17|                          jednorogi Axamitowskiego od naszczekiwania dział Moneta z cytadeli
 8530  3,  10|                             ich tu przyjechało, tylu naszło! Pełen dom... Zdrowi, rumiani,
 8531  3,  1 |                               dopiero ci ten galonik naszyć kazali. Nasze sztaboficery
 8532  3,  3 |                          spróchniałych zębach. Coraz natarczywiej, prędzej, namiętniej bełkocą
 8533  1,  10|                              go lęk rozkoszny w swej natarczywości, prawie bolesna żądza poznania
 8534  3,  1 |                              dziurach wapienia...~Im natarczywsza zstępowała ciemność, tym
 8535  3,  6 |                           Ale drugie i trzecie linie natarły w mig z żelazną siłą i rąbały
 8536  1,  14|             najgenialniejszych poetów. Nawet spisane natchnienie proroka. Oblectamenta et
 8537  3,  3 |                          spali bladzi ze straszliwym natchnieniem w zwiedzionych brwiach,
 8538  3,  3 |                           otworu patrzały oczy jakby natchnionego anioła, straszne i cudowne,
 8539  3,  4 |                      Napoleon. Któż wie? Może w tych natchnionych oczach ujrzał duszę swą
 8540  1,  5 |                        gdzieś w głębi. Gdy tak wzrok natężał, że widział prawie cielska
 8541  3,  2 |                        wnętrza.~Słyszał gwar ludzki.~Natężywszy ucho, ku najwyższej radości
 8542  1,  14|                            otworem. Naźre się pychą, natka zaszczytów adwokacki syn
 8543  2,  18|                            stu piorunów! Że sami się natkacie i opijecie grzanym winem,
 8544  1,  14|                             wiedza o tych materiach. Natomiast główny nacisk kładł na umiejętność
 8545  3,  3 |                            słychać było jako głuchy, natrętny stuk w ścianę. Wyciągnięte
 8546  1,  13|                         słowo...~- Nie chciałbym być natrętnym.~- Muszę powiedzieć to,
 8547  2,  10|                             który się z niego samego natrząsał jako wróg.~Spytał jeszcze:~-
 8548  1,  12|                              legend. Jakże doskonale natrząsano się z sekretnych artykułów "
 8549  3,  3 |                             i lecący w rozsypkę, gdy natrze ćwiczony batalion, lecz
 8550  1,  2 |                   nacieszywszy się rozkoszą młodych, natupawszy w miejscu i po wyładowaniu
 8551  1,  5 |                           okiennicami. Tuż obok była naturalna altanka, utworzona przez
 8552  2,  1 |                            poskręcane i spiętrzone w naturalne loki, niby u Murzyna. W
 8553  2,  20|                            powab, coś pociągającego, naturalnego, pięknego, bez żadnej rachuby
 8554  2,  20|                          pełne niewinnej wesołości i naturalnej ciszy ducha. W żyłach jego
 8555  3,  3 |                           pracowitych Morysków, oraz naturalnych fos, przez które szluzy
 8556  2,  1 |                wypielęgnowanych nagniotkach.~- Żądaj natychmiastowego zadosyćuczynienia od tej
 8557  3,  10|                              uśmiechem dobrotliwym i nauczającym - ziemi innej, nie mojej
 8558  3,  1 |                       jeżdżać pod Grodno? Ja musztry nauczny. Lepiej chyba Żydom gnój
 8559  1,  17|                         biura Jakubowskiego, starego nauczyciela z Werony, który pod generałem
 8560  1,  3 |                             nic dobrego nie czeka. Z nauczycielami od dawna darł koty, jako
 8561  1,  3 |                        roziskrzone oczy uczniów, ale nauczyciele rozbiegli się po klasach,
 8562  1,  12|                              ciotek tudzież w legion nauczycielek, dwu braci odwiózł do szkół
 8563  1,  15|                             czemu wolno w rozmowie z nauczycielem niezrozumiały wyraz łaciński
 8564  1,  3 |                              wszedł do klasy jeden z nauczycieli i zawołał Rafała do salki
 8565  1,  3 |                          skazańca ukazał się areopag nauczycielski, żywo dyskutujący. Prorektor
 8566  2,  17|                               i umykaj w pole! Potem nauczyli my się radzić sobie z nimi,
 8567  1,  15|                             połączona z niezgłębioną nauką nic nie pomogły, gdyż większość
 8568  2,  17|                              się flańtać i zwisać, a nawa do nas wracała, bezradna
 8569  3,  3 |                         kościoła, w jego kruchtach i nawach, w przedsionku i korytarzach
 8570  1,  6 |                          wzięły rozjuszone podmuchy. Nawał wichrów siekł ją i prał,
 8571  2,  12|                          ledwie dostrzegalnych grubą nawałą zaściełały niebo. Posępna
 8572  3,  2 |                          koniki sykały w otaczającej nawale ciemności. Dźwięknie, znienacka
 8573  1,  3 |                          śladów rozpętanych czarnych nawałnic zimy. Były momenty, że płynęła
 8574  1,  17|                           Zurychu jeziora, gdy idzie nawałnicą górska wiosna? Trzciny szelestne,
 8575  2,  11|                           Krzysztofa Kolumba. Jej to nawałnice ciosały w jego duszy wolę
 8576  3,  3 |                             jakiego to my im ta piwa nawarzyli, co my zrobili jeich ciociom,
 8577  1,  4 |                        kożuchy za kratą oddzielającą nawę od wielkiego ołtarza, zagryzł
 8578  2,  22|                      wszystko w kupę - i bij, zabij! Nawet-em sam skrobnął z konia piechura
 8579  3,  15|                       zostały dzięki twoim staraniom nawiązane... Może właśnie nadeszła.~-
 8580  2,  21|                            przyduszone od pocałunków nawiecznych, a wszystka dusza przemieniła
 8581  3,  3 |                           jednoosobowe widmo śmierci nawiedzające cichy dom. Rękoma wiedli
 8582  1,  6 |                              świata zamiecie, chery, nawiewy i chachaice.~Słychać było,
 8583  2,  9 |                         niego, jakby się zwaliła owa nawisła skała. Leżał pod nią bez
 8584  2,  3 |                           gdyby się przechodziło pod nawisłym sklepieniem, to znowu wysoko
 8585  1,  17|                  Czechowskiego, wiecznie miotających nawisowy ogień z bramy Pradelli,
 8586  1,  2 |                            dół wśród krzyku kobiet i nawoływań męskich.~Klaczka Rafałowa
 8587  1,  2 |                      odrywały Rafała wskazówki ojca, nawoływania matki lub sióstr. Dawał
 8588  1,  1 |                          połowie wysokości górskiej, nawoływanie:~- Na-hohoho! Na-hoho! Na-hoho!~
 8589  3,  6 |                              chłopom nosić na pułapy nawóz przygotowany na rolę, obficie
 8590  2,  3 |                            biegną za prędko, pragnął nawrócić jeszcze, prosić o chwilę
 8591  1,  8 |                             nocach. Tęskny w dumaniu nawrót wiedzie do tych rozkosznych
 8592  1,  14|                             z przyciesi wszystko, co nawykł uważać za istniejące na
 8593  1,  7 |                              Rafał polecił służącemu nazbierać suchych patyków i rozniecić
 8594  2,  21|                        diabłów! Dość już tutaj i tak nazbierał uśmiechów i słówek...~Doznał
 8595  1,  1 |                          sposobu.~Rafałowi twarz tak naziębła, że nie mógł mówić. Z gościńca
 8596  1,  14|                             nami lata stoją otworem. Naźre się pychą, natka zaszczytów
 8597  1,  1 |                          puszczy polanach. Wsie te o nazwach leśnych, wspominających
 8598  1,  16|                      okazalszy niż storczyk. Dlatego nazwałam go tak: książę. Jaśnie oświecony
 8599  3,  3 |                           cię wydało, imieniem twoim nazwałbym miasto, kraj mój, ziemię
 8600  1,  2 |                     przecudne, jaśnie wielmożne usta nazwały jego wieś rodzinną...~-
 8601  3,  1 |                          kłus traktem ku miejscu tak nazwanemu Jauer, a stamtąd na rozstajne
 8602  2,  1 |                           nie zauważył tego - odparł nazwany Benedyktem - prócz ciebie,
 8603  1,  5 |                           zbliżoną do ust, zawrzeć w nazwie ów niespodziany głos rodzący
 8604  2,  20|                           miał sposobność niewydania nazwisk i słowem honoru nie będę
 8605  2,  20|                          karty wizytowe z wypisanymi nazwiskami przybyłych, a ozdobione
 8606  2,  1 |                   niespodzianie zawołał po imieniu i nazwisku. Rafał podniósł głowę i
 8607  1,  7 |                                Wyrazy niematerialne, nazwy-pieszczoty, pogłaskania, dotknięcia
 8608  2,  17|                              się na niej wyżej czuba nażyli. Co który powie zdarzenie,
 8609  2,  10|                               którą swoją przywykłeś nazywać, wyciągnę ją na długość
 8610  3,  3 |                        oficer chodził wydłuż muru.~A nazywaj się i jak chcesz, diable
 8611  3,  1 |                              ten kamrat: naszą starą neapolitańską legię od nowa sztyftują.
 8612  1,  17|                            roku 1799, czasu kampanii neapolitańskiej, po bitwie pod Weroną, czyli
 8613  2,  14|                              chudopacholski rozumek. Nec sutor... A co do uporu,
 8614  1,  7 |                             i napojony jej ciekawym, nęcącym, uroczym szelestem. Mrok
 8615  1,  2 |                          starosta - kiedy kogo astra necesytowały urodzeniem, iż odjąć się
 8616  3,  10|                       człowieka, że go już żadna nie nęci.~- Tyś to go wywiódł z mojego
 8617  2,  21|                             to wam kazał dać w rękę. Necie...~Wyjął z kieszeni garść
 8618  1,  4 |                              ciągnęła ku sobie siła, nęciła boleść, zachwycała potworność.
 8619  3,  1 |                            których widział tylu. Nie nęciło go to życie.~Dla takiego
 8620  1,  1 |                        ludzie bezpańscy z dobrawoli, nędzarze przymierający głodem, i
 8621  3,  4 |                           obraz skrzypiec rzuconych. Nędzneż to deski! Struny żywe, struny
 8622  2,  11|                              marzeń, do Indiów... My nędzni ledwie wątłymi myślami zdołamy
 8623  3,  14|                          Przyszedł do wniosku, że to nędznicy odzierający trupy rozkopują
 8624  1,  14|                           bez drżenia, kiedy zechcę, nędznikiem, wówczas gdy trzeba być
 8625  1,  1 |            Sandomierszczyźnie nie ma ani takich dróg nędznych, ani takich wertepów. Prawda?
 8626  2,  17|                            rzeki wypływały stamtąd - Neira, Artibonit, Juna - o wodach
 8627  2,  21|                              dzisiejszą, zamiast mię nękać i osłabiać.~- Głupcze... -
 8628  2,  17|                        Wędrowny dziad usiadł w kącie Nekandowego pokoju i zdjął swe sakwy.
 8629  2,  14|                          wiadoma rzecz, że Trepkowie Nekandy, Toporezyki z Grzegorzewic,
 8630  1,  15|                      wykładał utriusque iuris doctor Nemetz, oraz na prawo cywilne,
 8631  2,  9 |                           całym mózgiem i wszystkimi nerwami skoki lisa, sztuki jego
 8632  1,  7 |                             ciskał nim niezwalczony, nerwowy płacz. Piersi jego rozrywał
 8633  2,  12|                             Cedro sam usługiwał mu z nerwowym pośpiechem. W pewnej chwili
 8634  2,  14|                           który baczy na wszystko, a nerwy swoje trzyma na wodzy. Zaczął
 8635  2,  24|                       zmuszony był pod Szczecinkiem (Neu-Stettin), wśród wyżyny pojezierza,
 8636  3,  1 |                           wielkiej armii, księcia de Neufchâtel, jakąś niezwyczajną wiadomość.
 8637  1,  13|                              i innych, zapewniając o neutralności swojej, za plecami, kiedy
 8638  3,  1 |                     Pokrzywno (Engelsburg) i Niborg (Neydenburg), gdzie generał Zajączek
 8639  3,  1 |                             Pokrzywno (Engelsburg) i Niborg (Neydenburg), gdzie generał
 8640  3,  1 |                            udział w akcji. W okolicy Niborga stały naokół wysunięte bataliony
 8641  2,  11|                          pięciu czarnych płomieni. Z nicejskiego brzegu we mgle bielały liguryjskie
 8642  3,  11|                             w dole rozpraszała się i nicestwiała. Ale gdy oczy przywykły
 8643  1,  1 |                         cichymi odcieniami dźwięków, nicestwiało w otchłani. Zdało się, że
 8644  3,  1 |                       wymykała się z niego - ginąc w nicestwie oddalenia. Bliżej ciągnęły
 8645  1,  8 |                              przez sen kręgi lekkie, nicestwiejące, obciążone grubym, falistym
 8646  3,  1 |                            Na pendent ma jeszcze pas niciany w pręgi białe z granatowym.
 8647  1,  12|                            znawcy rzeczy dokonanych, Nicola di Bernardo dei Machiavelli.
 8648  1,  17|                            było dla drugiego głupie, niczyja, najbardziej prosta, dusza
 8649  3,  6 |                       przeciskał się naprzód. Twarzy niczyjej nie widział. Tak doszedł
 8650  2,  22|                        zaprzysięgną...~- Damy samymi niderlandzkimi talarami. - No, no... Niechże
 8651  3,  13|                             głównym rodzicem Czarnej Nidy, biegnie przez ogród z gwałtem
 8652  1,  1 |                             cudnej rzece, ku Czarnej Nidzie, która ze strumieni górskich
 8653  2,  18|                      słabostek?~- Czy i ja mogę albo nie-przebaczać słabostki? to już chyba
 8654  1,  17|                              spojrzał naokół i rzekł niebale:~- Wszystko, co się dzieje,
 8655  3,  9 |                             wylewów Wisły, z grozą i niebezpieczeństwem.~Dopiero tędy przeszły Niemce.
 8656  3,  3 |                              żeby jej z ręki wydrzeć niebezpieczny sztylet. Ale nie sztylet
 8657  1,  11|                          ziemi nie było, z uśmiechem niebiańskim, pół smutnym, pół litosnym,
 8658  3,  10|                         Dalekie krajobrazy leśne już niebieściały pod pogodę, choć pasma najbliższe
 8659  1,  2 |                       rękawek. Miała na sobie suknię niebieską z krótkim stanem, z fartuszkiem
 8660  2,  7 |                        pniaki drzew dawno ściętych i niebieskawoszare kamienie. Nad łuną jej płomieniejącą
 8661  1,  2 |                            jakaś osoba niby obłoczek niebieski. Co tchu pobiegł za nią
 8662  2,  7 |                       tamtego świata, do namiętności niebieskiej. Otoczeni przez gęste obłoki
 8663  2,  3 |                             Był w sali obitej suknem niebieskim. W głębi jej stał tron ze
 8664  3,  3 |                         duszy patrzącej w rozchylone niebiosa-wszystko to buchnęło w przychodniów
 8665  2,  17|                             rozpływają się we mgłach niebiosów i we mgłach wód. Jest takie
 8666  1,  5 |                          daleko, a i do celu podróży nieblisko. Cmoknął na klaczkę. Omijał
 8667  2,  22|                        miejsce wskazane.~- My ludzie niebogaci - mówił starszy - konie
 8668  1,  1 |                            oto młodzieńca, wychowała nieboszczka krajczym. Pan Olchowski,
 8669  3,  5 |                              słowa nie pogniły jak w nieboszczyku Sanszo Pansy... Jeść mi
 8670  2,  9 |                           świerków, szedł do podnóża niebotycznej krzesanicy...~Schylał się
 8671  3,  3 |                          nieznaczne pęknięcie miedzy niebotycznymi murami. Wstążeczkę ognistego
 8672  3,  8 |                               że taki los ci padnie, niebożę, przeciwko matce Warszawie
 8673  3,  1 |                             się z wolna jakoby rzecz niebyła, jakoby lata przeżyte, jak
 8674  1,  8 |                               W głosie jego była coś niebywałego. Oczy miał szeroko rozwarte
 8675  2,  1 |                         czysto - doświadczył uczucia niebywałej ulgi. Nie myślał wcale o
 8676  3,  1 |                           nozdrzom zwiewną i uśmiech niecącą mgłę woni fiołków - nie
 8677  1,  16|                             Ale po upływie dni kilku niechcący znowu tam trafił. Dobrze
 8678  1,  17|                             z czoła, a nade wszystko niechęć śmiertelna do jadła i napoju,
 8679  2,  7 |                       zwróconymi w stronę zachodnią, niechętne, rude swe światło wtrąca
 8680  3,  3 |                             w Hiszpanów jak do celu, niechybnie. Dostrzeżono ich zaraz na
 8681  3,  3 |                       doskonałe - razili napastników niechybnymi strzałami. Siedzieli jak
 8682  3,  13|                              dachem oknami. Zła myśl nieci uśmiech, kiedy się duma
 8683  1,  2 |                            kiedy ciasno...~- Ciasno, nieciasno! - zawołał ktoś inny. -
 8684  2,  21|                               Mdły brzask począł się niecić na wschodzie. Wiatr nadranny
 8685  1,  1 |                              Wysycha u stóp górskich nieciecz, drzew żywicielka, zostaje
 8686  2,  12|                             tamtej chwili. To ciche, niecierpliwe ćwierkanie zdało się biec
 8687  2,  13|                            Ale skoro się tak wszyscy niecierpliwią, więc incipiam... Od czegóż?
 8688  1,  10|                           ich, ustawione na dywanie, niecierpliwiły się, oczy rozsypywały iskry,
 8689  2,  3 |                           chwilę przez księcia, czuł niecierpliwość sprzeciwiającą się wszelkiemu
 8690  1,  1 |                       jeszcze raz odezwał się w dole niecierpliwy głos:~- Na-hoho!~- O, nasz
 8691  3,  6 |                        szeroko rozlanych, na stawach niecił się słaby brzask. Przejmujące
 8692  3,  1 |                            zsiedli już byli z koni i niecili ognisko nosząc na nie ze
 8693  1,  12|                              się wędrowiec patrząc z niecną radością w mroczne głębie
 8694  2,  17|                             jako o północku, a w nim niedaleka, zda się, tuż tuż, grozi
 8695  1,  14|                     zdzierców i tyranów?~- Bardzo to niedaleki wróg. Należy poszukać go
 8696  2,  22|                           zdrowa, wszystka, widać, z niedalekich okolic, gdyż mówili do siebie
 8697  3,  1 |                      połączenia się z legią trzecią. Niedawna kawaleria krakowska i poznańska
 8698  1,  5 |                            rzuciła na szalę czułości niedawnej miecz swój żelazny. Rozległ
 8699  2,  17|                             do dworu, przyklepana od niedawnych deszczów, a teraz wyschła
 8700  3,  1 |                              naszych szeregach takie niedbające chłopy. Niemałom ich widział.
 8701  3,  1 |                           nie sierżant, jako że jest niedbający. Są w naszych szeregach
 8702  1,  11|                      przypominały sprawy odrzucone z niedbalstwem. Jechał wszakże w pobliżu
 8703  3,  7 |                               przebudzona nadzwyczaj niedelikatnie przez pułkownika Łubieńskiego
 8704  2,  10|                             Mocarny, ja tobie mówię! Nieder!-ryczał dozorca chwytając
 8705  1,  12|                        widział takich ludzi za swego niedługiego żywota. Uśmiech wystąpił
 8706  2,  9 |                             swych bezdźwięczny wyraz niedocieczonej tajemnicy. Nim udręczone
 8707  2,  17|                              Taki koniec i skutek? A niedoczekanie! Jak ja dziś wspomnę a zliczę,
 8708  2,  11|                         żółte, okrągłe, tęgie gruzły niedojrzałych daktylów. Wkroczyli w głęboki
 8709  3,  3 |                              Widział i słyszał coraz niedokładniej... Zbudził go łoskot. Pękały
 8710  3,  3 |                        widziane. Stała się czymś tak niedokładnym jak wspomnienie starca i
 8711  2,  2 |                            chodzi najchętniej ludzka niedola, żeby się wśród łez uciszyć?
 8712  2,  22|                             personaliter, boś stary, niedołęga, albo, uczciwszy uszy, tchórz,
 8713  2,  21|                            austriacki wojaku! Celuj! Niedołęgo!~Świsnęło dokoła ze sześć,
 8714  1,  7 |                         stare ciotki, o rezydujących niedołęgów, a o każdego i każdą dowiadywał
 8715  3,  15|                        pożądaną, najczęściej zresztą niedołężnie wymyśloną, niepotrzebną
 8716  2,  24|                              tylko ponad Wisłą jakiś niedorostek obdarty i półnagi. Kiedy
 8717  2,  18|                              związku, własne, prawie niedorzeczne słowa-symbole, świadki dawnych
 8718  1,  9 |                           się. Głowa jego była pełna niedorzecznej pychy z tego tytułu, że
 8719  2,  20|                     dowiedzieć się tylko i cofnąć od niedorzecznych widm i wspomnień, to znowu
 8720  3,  3 |                            od tego miejsca, że trupy niedorznięte koło niego charczą. Wzdrygał
 8721  1,  5 |                              jakby cudzego, rozkoszy niedościgłej, zgoła czystej, zaziemskiej,
 8722  3,  6 |                          wyrzucił kapitan.~Sam, jako niedościgły wzór, przeniósł genialnie
 8723  1,  7 |                          najpotężniejszych na ziemi, niedościgłych. Zdawało mu się chwilami,
 8724  3,  15|                              w szczelinach górskich.~Niedościgłym inkwizytorem i badaczem
 8725  1,  5 |                           jeszcze. Oto jakaś wysoka, niedosięgła troska, coś nadludzkiego
 8726  2,  7 |                             i widzą pod sobą obszary niedosięgłe. Czasu jednej z takich minut
 8727  2,  8 |                         obmierzła. Dzikie ściany tej niedosięgłej fortecy i czarny las nad
 8728  1,  10|                          rozpaczą śni. Jakoby muzyka niedosłyszalna, tajemnicza, przepływała
 8729  2,  17|                             oficerowie dla wielkiego niedostatku nie byli w stanie z miejsca
 8730  1,  1 |                            rozkosz, jaka tajemnicza, niedostępna rozkosz - niby ów las...
 8731  2,  7 |                           świecie, jaki widział, jej niedostępnym i nieznanym zgoła. Nic w
 8732  3,  15|                        godzinie nocy i mroku, wiedli niedostępnymi szlakami i wydawali na śmierć
 8733  1,  1 |                            nim wspomnienia nieujęte, niedotykalne, zamglone, przedziwnie żebrzące
 8734  2,  22|                          obudwu badać sierdziście, z niedowierzaniem, ale wkrótce złagodniał.
 8735  1,  1 |                            rynsztunek wojenny i dwie niedziel zamknięci w zamku krakowskim
 8736  1,  4 |                           Rafał odjechał do domu.~Ta niedziela stała się jakby granicą
 8737  1,  4 |                               Przy końcu stycznia, w niedzielę rano, Zofka, ulubienica
 8738  3,  13|                        sylaby słów kapelana, kiedy w niedzielny dzień stoi na niskiej ambonie
 8739  2,  22|                           Przecie to i książę Józef, niegdy wódz naczelny, stanął potem
 8740  2,  17|                                rzekł twardo Trepka. -Niegodne były wasze nogi, żeby na
 8741  1,  7 |                             być mogło, wydało mu się niegodnym jednego oddechu tamtej godziny.
 8742  2,  3 |                              groźne słowa głosem tak niegroźnym, że Rafał pełen był wesołości
 8743  1,  14|                               prędko, sucho i prawie niegrzecznie - przypomina mi zawsze mego
 8744  1,  8 |                              vincula, exilium? Nic z nieh.dla duszy. Tylko strupy
 8745  1,  8 |                               który kilofem, mającym niejakie podobieństwo do niego samego,
 8746  2,  9 |                         rozszarpywały ją na drzazgi. Niejasne zarysy skał zawisły nad
 8747  1,  16|                         smugi jej rozkosznych pokus, niejasnej, nadmiernie uroczej względności
 8748  2,  13|                             kobiet i napełniły głowę niejasnym udręczeniem, piersi szlochaniem,
 8749  2,  7 |                            niezmierzonych obszarach.~Niejednokrotnie długotrwały deszcz trzymał
 8750  1,  12|                           wieków... - rzekł tamten z niekłamaną radością i wszystek się
 8751  1,  1 |                       debrejskie liście, ani knaster niekrajany, ani ta i nasz powszedni
 8752  3,  6 |                            Dymiły parą wszystkie. Na niektórych piana się już zamydliła. -
 8753  3,  10|                          Wisły pod Połańcem oraz pod Niekuszą, Rafał Olbromski znajdował
 8754  2,  22|                      zaprzężono zwięzłe kasztanki do niekutych, lekkich sanek, wysłano
 8755  2,  22|                                Ech, jak konie dobre, niekutymi saneczkami przeleci jak
 8756  2,  20|                             panią dziedziczką sprawa niełatwa. "Nudzę się, nudzę się"...
 8757  2,  1 |                            stawiałem pierwsze pas na niełatwej wcale posadzce umizgów,
 8758  1,  1 |                            Co gadasz? He, bracie, tu niełatwo wysiedzieć. Tu tylko taki
 8759  1,  8 |                          własny, mam braci i siostry nieletnie, toteż rada opiekuńcza będzie
 8760  1,  7 |                             snadniej wargą trafić na nieliczne ziarna owsa. Od dalekich
 8761  1,  17|                          rozdzierały ciemności gromy nieludzkich ryków i krzyki zemsty.~Dopiero
 8762  2,  5 |                        cierpką woń narcyzów, głuchą, niemą, bezdenną woń tęsknoty.
 8763  3,  15|                             Krzysztof miał przełamać niemałe trudności, nim się ku zameczkowi
 8764  2,  1 |                            się zaprzęgniesz do pracy niemałej i ciągłej. Zajęty jestem
 8765  3,  1 |                             takie niedbające chłopy. Niemałom ich widział. Bije się na
 8766  1,  2 |                         stronie zgrupował się zastęp niemały. Zmącona woda chlupała,
 8767  2,  1 |                              tak wystawne wymaga sum niemałych. Ja nie chcę rozgłaszać,
 8768  3,  11|                              przeczystą światłością, niematerialnym jaśnieniem, które otacza
 8769  2,  21|                            nie lęka - wołał Kalwicki Niemcowi nad uchem - mamy niezłego
 8770  2,  14|                             Francji, po Włoszech, po Niemczech?~- Jam się włóczył z rozkazu,
 8771  1,  1 |                         chłopca dostrzegały jeszcze "Niemczyka" i płomyki topniejących
 8772  2,  13|                              nic sobie nie upatrzył. Niemeczki, Czeszki, Węgierki... To
 8773  3,  4 |                            przypomną nieraz kształt -niemi i dumają nad nim niejako,
 8774  2,  22|                            Słyszeliście? Już jednego Niemiaszka, burmistrza z Gołańczy,
 8775  2,  22|                               już my trochę łomotali Niemiaszków.~- Jakże to było?~- A no
 8776  1,  15|                         lepiej władał piórem w mowie niemieckiej i wcale dobrze mówił tym
 8777  2,  1 |                           Kto ich tam wie? Może jaką niemiecko-czułą operę, jaki Flet zaczarowany...~-
 8778  2,  21|                             że światła gasną, muzyka niemieje i ludzie stają zdumieni
 8779  2,  12|                        ginącej, na niepewnej drodze. Niemiła odraza oblała wszystkich:
 8780  2,  7 |                        łożysku pieniła się zdyszana, niemilknąca chuć potoku, młodego syna
 8781  2,  14|                             obecnych od książek, tak niemiłych szlacheckiemu oku.~- Więc
 8782  1,  13|                             do batalii. Ba, żonę mam Niemkę! Kondotier! Szuka chleba
 8783  1,  8 |                      najmądrzejszą mowę obstoi takie niemówienie, jeśli człowiek tak patrzy
 8784  2,  7 |                      tajemnicę bytu wiecznego, jakby niemowlątko poczęte w drżącym łonie.~
 8785  2,  2 |                             raz usłyszał gwarę swego niemowlęctwa.~Widział go wreszcie zaszłego
 8786  2,  6 |                              nie ma słów. Dusze, jak niemowy, chciały z siebie wydrzeć
 8787  3,  4 |                              na obcej:.. Wyrzecz, że nienadaremnie, że dla mojej ziemi... Cesarzu,
 8788  3,  4 |                          wargi w płyn i pił chciwie, nienasycenie. Potem zaraz w moment usnął,
 8789  1,  5 |                           wydaje ostatnie tchnienie. Nienasycone oczy zaszły łzami. I oto
 8790  2,  2 |                           jak więdnie piękna matka z nienasyconej miłości dla czerstwego synka...
 8791  2,  17|                            na nich: "Chodźże, chodź, nienasytku, a po drodze przemień się
 8792  1,  13|                       książęce, com złożył przysięgę nienawidzenia tyranów! - rzekł ze srogością
 8793  1,  13|                         pewnością zaprzysiągł się na nienawidzenie tyranów...~Do stu tysięcy
 8794  1,  3 |                           smagał. Wiedziano, że kogo nienawidzi, tego rznie "z wiedeńska",
 8795  1,  11|                           prędzej powiedzieć, że jej nienawidził. Jej radosny, szczęśliwy
 8796  1,  7 |                              tych, których na śmierć nienawidziłem. Kazał mi tak postępować,
 8797  2,  21|                           ćwiertował wzrokiem takiej nienawiści jak najzaciętszego wroga.
 8798  2,  3 |                          mówcy brzmiał teraz dziko i nienawistnie w brutalnym zapytaniu:~-
 8799  2,  1 |                              nie skłamiesz.~- Gra mi nieobca, to prawda.~- A więc widzisz...~
 8800  1,  15|                            którzy zazwyczaj świecili nieobecnością, zalegających ostatnie ławy.
 8801  1,  5 |                      ciemności, niezmierzonej myślą, nieobeszłej wyobrażeniem, krąg z brzegi
 8802  2,  18|                            niskie i mokre zagony, za nieobeszły, spracowany kraj...~Wnet
 8803  1,  1 |                       wynurzała się cisza bezdenna i nieobjęta na podobieństwo błękitu
 8804  2,  5 |                               dolegało jej związanie nieobjętych, nieogarnionych, ciężkich
 8805  3,  9 |                    przesiąkła wilgocią, czarowała tu nieobliczalnym mnóstwem roślin i pachniała
 8806  2,  21|                           siebie ruchem i gestem tak nieoczekiwanym, spojrzał takim wzrokiem,
 8807  1,  8 |                              sucho:~- Jest to sztych nieodbity. Wreszcie - cóż począć!
 8808  3,  12|                             Czoło miał jednostajnie, nieodmiennie zmarszczone, jakby nad tą
 8809  1,  13|                          zarzuty, ciskał w słuchacza nieodparte argumenty. Generał zawinął
 8810  2,  16|                              pola przez lasy bukowe. Nieodwiedzana dróżka na gliniastym gruncie
 8811  3,  3 |                              oręż z ręki cichaczem a nieodwołalnie ojcom, mężom, braciom i
 8812  1,  2 |                      śpieszyło, toteż wciągał na się nieodzowną szatę z całej siły, bez
 8813  1,  7 |                        wytchnieniu, którego szkapska nieodzownie potrzebowały, ruszono dalej.
 8814  2,  11|                             w wyżynie rozpostarł swe nieogarnione konary i gałęzie, pręty
 8815  2,  5 |                           jej związanie nieobjętych, nieogarnionych, ciężkich włosów. Tysiąc
 8816  1,  3 |                             tak płynęła wskroś ciała nieokreślona żądza zjawisk, stanów i
 8817  1,  4 |                              bez kierunku, bez celu, nieokreślone. Tysiąc już razy silnie
 8818  1,  1 |                              podniósł głowę. Uśmiech nieokreślony wypłynął na jego wargi.
 8819  1,  4 |                            ani nazwać pożądań, bólów nieokreślonych, ślepych i ciemnych, palących
 8820  2,  3 |                        przejmowały go teraz uczuciem nieokreślonym. Wiedział, że jest już z
 8821  3,  16|                        zadane w serce na wylot, ręką nieomylną. Morderca zdarł z ofiary
 8822  1,  13|                          męstwa, tak prawdziwe i tak nieomylne, że każdego człowieka dzieje
 8823  1,  2 |                           jakby potwierdzenie prawdy nieomylnej, a długo zamącanej przez
 8824  3,  15|                              trzeźwi i przewidywacze nieomylni, zawsze uznający siłę i
 8825  3,  14|                            od jednego zamachu cisnął nieomylnie w otwór schodowy. Usłyszał
 8826  1,  7 |                              w półśnie, w drzemaniu, nieomylniejszą od rachunku. Stał się teraz
 8827  3,  11|                     zgorączkowane, słowa gwałtowne i nieopatrzne. Wchodził w środek szeregów,
 8828  2,  12|                     przemknął kilkaset kroków. Wśród nieopisanego mozołu przedostał się dolinami
 8829  2,  7 |                            lazurowe łono jeziora i z nieopisanym przepychem płynął w nim
 8830  2,  12|                           flańtał na tej ginącej, na niepewnej drodze. Niemiła odraza oblała
 8831  3,  11|                            susami, ale chwilę trwała niepewność. Gintułt pośliznął się na
 8832  2,  2 |                     stokrotnym, tysiąckroć rozbity i Niepewny bardziej, niż do miasta
 8833  2,  15|                         jedno słyszało odgłos kroków niepewnych, lękliwych, przemierzających
 8834  1,  2 |                              dom nasz stary, niski i niepiękny. Musiałby rodzic drugi dom
 8835  1,  3 |                             szkolne.~Ustalił się był niepisany zwyczaj, że gdy wieczór
 8836  1,  13|                    podkomendny. Znowu pójdą te tłumy niepłatne, głodne, obdarte, w kurzu
 8837  2,  23|                              w istocie przekonał, że niepłonnymi ziomków moich karmiłem nadziejami.
 8838  1,  8 |                            stały się widomym obrazem niepochwytnego sekretu miłosnej nocy. Były
 8839  2,  7 |                         zorzą poranną, na łonie swym niepochwytnej barwy jak kolor piór na
 8840  1,  12|                            nie uprzykrzonych. Dzieje niepodległej siły ducha owiały westchnienia
 8841  2,  17|                           silne punkty, ogłosić wysp niepodległość, jako ich armia osiąść i
 8842  3,  3 |                           słuchającemu zdało się być niepodobieństwem, by na to wołanie nie odezwała
 8843  2,  7 |                       odmieniały się w widma długie, niepodobne do niczego na ziemi, niby
 8844  2,  6 |                            był inny, odmienny, zgoła niepodobny. Słuchali się wzajemnie
 8845  2,  17|                     podmiecionych liści obejmowała w niepodzielne władanie wilgoć cmentarna.
 8846  1,  14|                           Rzeczypospolite j jednej i niepodzielnej.~Tego dnia był dziwnie nieswój.~
 8847  2,  7 |                              się chmury i odmieniała niepogoda, wchodzili ciekawie w las,
 8848  3,  4 |                         daleko wieść, że przepowiada niepogodę. Jeżeli tylko w najcudniejsze
 8849  1,  11|                               wreszcie poszedł w lot niepohamowany. Mężczyźni zostali w tyle.
 8850  1,  14|                           żołnierza! Dla mnie wprost niepojętą jest taka naturą. Ja jestem
 8851  2,  17|                              była i zmaza na honorze niepokalanym rycerzy plugawą i nędzną
 8852  3,  1 |                         boków postępującej konnicy i niepokoił nieprzyjaciela w sposób
 8853  1,  1 |                        włochate i dymiące na mrozie, niepokoiły się wśród tłumu chłopów
 8854  2,  20|                              tych stronach przeżywać niepokoje wstrząsające światem. Ja
 8855  3,  3 |                             się waćpan, mości Cedru, niepomału. Bijesz Celtyberów aż trzeszczy.
 8856  2,  1 |                            tutaj, w Warszawie.~- A w Nieporęcicach któż gospodaruje?~Jarzymski
 8857  2,  1 |                            Nie ma, braciszku! Poszły Nieporęcice...~- Bój się Boga!~- A no...~-
 8858  2,  21|                          chłop zawalił całe miejsce. Nieporęcznie, wydzierając sobie wiosło,
 8859  2,  7 |                         mówiła ona. W tych godzinach nieporównanych wypełzała na światła całkowita
 8860  1,  7 |                            sobie dać rady z uczuciem nieporozumienia, jakie go ogarniało na widok
 8861  1,  14|                       spokojnie w środku ognia i być nieporuszonym w boju, kocham dym armat
 8862  3,  9 |                              tam były malowane przez niepośledniego artystę, sprzęty wykwintne.
 8863  2,  20|                           były jego zamysły, chociaż niepospolitym był malarzem. Toteż w jednym
 8864  1,  7 |                             i znowu cisza przypływem niepostrzegalnym wracała na dawne miejsce.~
 8865  3,  6 |                       uwrocia?~I oto znowu wypełza z niepostrzeżonej szczelinki dawna wola, zawzięta
 8866  2,  20|                              na dawnych paszportach, nieposzlakowanie lojalne stanowisko ojca
 8867  3,  15|                       zresztą niedołężnie wymyśloną, niepotrzebną albo fałszywą. Trafiali
 8868  1,  4 |                        przedmiotów i słów okrutnych, niepowetowanych, słów-zabójstw. Nieraz w
 8869  3,  6 |                            To starca nęka ów ciemny, niepowrotny, niezgłębiony ruch czucia.~
 8870  3,  6 |                         nadarzyńskim. Serce waliło z niepowstrzymaną siłą... Tchu nie mógł złapać..:
 8871  1,  10|                           słyszeć wybuch śmiechu tak niepowstrzymanego, że cały stół wpadał w wesołość,
 8872  1,  14|                          własny spokój, pewna postać niepowstrzymanej wzgardy, która natychmiast
 8873  2,  1 |                            wieczoru, który następuje niepowstrzymanymi falami.~- Z dawna myślałem-rzekł
 8874  2,  10|                          pękają u tej samej mety i z niepowtórzonym jękiem, z okrutną skargą
 8875  2,  18|                         tracić ani chwili czasu. Dla niepoznaki obadwaj awanturnicy postanowili
 8876  2,  2 |                           dał kości twarde, a w nich niepożyty szpik. Widział go, jak się
 8877  2,  7 |                         pełną rozkoszy wciąż nowej a nieprzebranej, ciągle odmiennej, a zawsze
 8878  2,  20|                     błyskawica w chmurze. Usta miały nieprzebrany zasób uśmiechów dla Cedry.
 8879  1,  1 |                    chłopskiej nowiny mokre, zakisłe, nieprzebyte gozdy, z których się wieczne
 8880  2,  9 |                    promieniem ukazał mu długą drogę, nieprzebyty szlak, wstał z miejsca swego
 8881  3,  9 |                            To moi rodacy, emigranci, nieprzejednani...~- Cóż oni tu robią?~-
 8882  2,  16|                             i idą falami bez końca z nieprzejrzanej nocnej mgły...~
 8883  3,  6 |                              nim zadygotało na widok nieprzejrzanych mas. Brzmienie słów bez
 8884  3,  14|                         gniew go dźwignął z ziemi. W nieprzejrzanym mroku nocy zamajaczyło kilka
 8885  1,  17|                               porośnięte było gajami nieprzejrzanymi trzcin jasnożółtych, szelestnych,
 8886  1,  10|                       jeszcze niż ów śmiech cudzego, nieprzełamanego, wrogiego w swych piersiach.
 8887  3,  1 |                            pociągną szereg następców nieprzeliczony. Staną się wszystkie jako
 8888  1,  5 |                             tę chwilę, goniąc stadem nieprzeliczonym. Skoro tylko wytchnął, stanęły
 8889  2,  7 |                         dolne gałęzie obwisły i dach nieprzemakalny dokoła stworzyły. Bawili
 8890  1,  5 |                          zgoła czystej, zaziemskiej, nieprzemierzonej jak niebo. Pragnął zwierzyć
 8891  1,  14|                              z Adula mops Germanowie nieprzemierzonych gór, odziani w skóry krów
 8892  1,  7 |                         Wzrok i myśl zatapiały się w nieprzeniknioną noc, szukając nadaremnie
 8893  1,  16|                        schronienia. Nad nią zwartym, nieprzeniknionym gąszczem stały czarne ciernie,
 8894  1,  7 |                             pustkach okiennych, snem nieprzepartym objęte. Kiedy niekiedy wszakże
 8895  3,  4 |                              jednego konia... Kopna, nieprzetarta droga. Pierwszy śnieg. Skoczyłbyś
 8896  3,  1 |                        wykonano atak na obozy zimowe nieprzyjacielskie pod wodzą generałów Fiszera,
 8897  3,  6 |                           polecił umocnić pod ogniem nieprzyjacielskim zburzone oszańcowanie Falent
 8898  3,  1 |                             gore czy ki diabeł, bo o nieprzyjaciołach nie słychać było w tej stronie.
 8899  2,  24|                          domach spokojnie, żadnego z nieprzyjaciółmi kraju nie będą mieć porozumienia;
 8900  2,  15|                          wartość i stawało się bytem nieprzyjaznym. Ażeby nie czuć ciżby tych
 8901  1,  10|                                 Nie, nie! Avocat- to nieprzyjemne. Lepiej już La toilette
 8902  1,  12|                          czasów rydzyńskich... Pełen nieprzyjemnego uczucia ironii, która co
 8903  3,  3 |                               ile wnosić mogę, nic z nieprzyjemnej twardości Scypiona Afrykańskiego... -
 8904  3,  6 |                               co się dzieje. Było mu nieprzyjemnie, mdło i głupio. Dał się
 8905  1,  16|                              spadło nań tyle od razu nieprzyjemności, tak mu obmierzło uczęszczanie
 8906  2,  1 |                              życzy. Gdy Rafał, pełen nieprzyjemnych uczuć, opowiedział, kim
 8907  3,  15|                       nielicznych byli zakamieniali, nieprzystępni i niezdobyci w uporze swoim,
 8908  2,  14|                             Pan hrabia żartuje sobie nieprzystojnie.~- Skończ no, proszę cię,
 8909  1,  17|                             do swej w mieście izby i nieprzytomny zgoła upadł na łóżko.~Spał
 8910  3,  2 |                       niespodzianie zaczął wykonywać nieprzyzwoity taniec i odprawiać jakieś
 8911  2,  23|                           ścisk taki, że rycerze jak niepyszni musieli wycofać się i szukać
 8912  3,  13|                       Sandomierza Rafał powrócił jak niepyszny do swego pułku i na dawne
 8913  2,  22|                        pogrążony jest we śnie. Radzi nieradzi poszli w miasto. Zwiedzili
 8914  2,  16|                            szły obok niego po niwach nieregularnie wyciągniętymi kolumnami
 8915  1,  17|                        łoskotu, a ziemia trzęsła się nieregularnymi drgawkami. Książę wrócił
 8916  2,  24|                kalisko-sieradzko-wieluński". Generał Niernojewski miał pod sobą regiment młodego
 8917  2,  3 |                              na taczki i wieziono po nierównej pochylni. Wreszcie, pozostawiony
 8918  3,  6 |                         spomiędzy drzew. Zrazu szedł nierównymi skokami, jak gdyby szukał
 8919  1,  1 |                             wiosen swej młodości bór nierozdarty w nizinie Wilkowa, Ciekot,
 8920  3,  11|                            tym czasie jak gdyby żyła nierozerwalna.~Nieraz Rafał zdybał tak
 8921  1,  8 |                            sentymenty...~- Cóż to za nierozważne słowa!...~- Gdym teraz patrzał
 8922  1,  15|                             okaleczałe wykrzywioną a nierozwiniętą mową, wedle przypadkowego
 8923  2,  7 |                         jeziora przypadła, siadała w nieruchomości i mówiła do wody:~- Cóż
 8924  1,  1 |                               Nardzewski patrzał weń nieruchomym spojrzeniem, w którego wyrazie
 8925  1,  14|                            ta sama Francja popadła w nierząd większy niż teraz. Poniekąd
 8926  2,  24|                          butach, nieraz krypciach, a nierzadko w obuwiu zostawiającym na
 8927  2,  18|                          mieszały się w chaos wyrazy niesalonowe polskie, francuskie, węgierskie,
 8928  2,  24|                      strzemię. Stopa zgięta, ostrogę nieść jak jajko. Trzy! No... Terczże
 8929  3,  5 |                   Niezabitowski.~- Pana Stokowskiego niesiemy...~- Kapitan! - wołali oficerowie.~-
 8930  2,  3 |                        zbawienie moje i na honor mój nieskalany, jako skrytości Mularstwa
 8931  1,  12|                             wytrzymywały takt na tej nieskończonej drodze między morzem a lądem,
 8932  2,  10|                         Zabawili my sie hań u jednej nieskoro w nocy i po ćmie nas przysiedli.
 8933  3,  3 |                            masy. Jeśli źle obmyślił, nieskutecznie rzecz poprowadził, słabo
 8934  1,  17|                         krzywdy; na widok tej hańby, niesłychanej w dziejach świata. Bili
 8935  1,  2 |                             i parsknęła śmiechem tak niesłychanie szczerym, że wszyscy obejrzeli
 8936  3,  3 |                    Wyganowski... Kuzyn... - myślał z niesmakiem.~Kapitan przypatrywał mu
 8937  1,  10|                        wszedł tam, z cicha stawiając nieśmiałe kroki, otaczał go lęk rozkoszny
 8938  2,  2 |                            dobroci, zachęty, jakiejś nieśmiałej przychylności, która narzucać
 8939  2,  20|                           tuż przed spalonymi ustami nieśmiertelną piękność wpatrzonych oczu,
 8940  2,  3 |                              okazały,~Gdzie Budownik Nieśmiertelny~Żąda od nas wiecznej chwały.~
 8941  2,  17|                              zgniły z zapachem smoły niesmoły... Komar, zwany moskitem,
 8942  2,  1 |                        graczów byli wybladli po nocy niespanej, inni porozbierani do koszul.
 8943  3,  15|                             żołnierzowi, na honor ci niesplamiony przysięgam, że śmierć by
 8944  3,  2 |                               Pchnęła go w piersi ta niespodziana przeszkoda i obudziła z
 8945  1,  2 |                            nagle w wybuchach śmiechu niespodzianego, a ostrego jak toczony sztylet.
 8946  1,  2 |                         gospodarza! Ot, to prawdziwa niespodzianka!~- W to nam graj!~Teraz
 8947  3,  15|                            czymś nad wyraz dziwnym i niespodzianym w tej twarzy srogiej. Podobnie
 8948  2,  17|                            obszedł, wokoło. Bliska a niespodziewana śmierć zajrzała w oczy,
 8949  2,  7 |                       trujące. Byli dla siebie nowi, niespodziewani, rozciekawiający w tym,
 8950  2,  11|                             drzew dochodził wesoły i niespokojny plusk małej fontanny i ciche
 8951  1,  4 |                            bił o byle co, częstokroć niesprawiedliwie, chłopów pańszczyźnianych
 8952  2,  12|                           się poczęły fale myśli tak niestałe jak nachylenia wolantki,
 8953  1,  4 |                               w chwilach najbardziej niestosownych, bo w obliczu ojca, zapach
 8954  2,  22|                             Samemu! - odparł kapitan niestropiony wcale i nadymając się jeszcze
 8955  1,  12|                           dożów i sama owa bazylika. Niestrudzeni żeglarze, waleczni żołnierze,
 8956  1,  2 |                          Skrzypce zanosiły się, basy niestrudzenie wtórowały, a klarnet rzewliwie
 8957  1,  1 |                              czarny szkielet jeżyny. Niestrudzona woda gryzie cegłę i kamień,
 8958  2,  9 |                             niebezpieczeństwo. A gdy niestrudzone psy podkopią jego kryjówkę,
 8959  1,  12|                            wielkim, twardym, młodym, niestrudzonym krokiem. Przesuwały się
 8960  1,  6 |                       wydarła się ze swych upustów i niestrudzonymi ciosami gruchotała serce.
 8961  1,  16|                         stopach jak szufle, obcasach niestruganych, z podkówkami i cholewami,
 8962  1,  15|                           nudziarza, zaczął wywodzić niestworzony sylogizm i dowiódł wreszcie,
 8963  3,  3 |                         szedł za nią o kilka kroków, nieświadom tego, co się z nim dzieje.
 8964  3,  17|                            na rozum i wolę, ile mocą nieświadomego dziedzictwa, przylgnęło
 8965  3,  14|                            bitwy, że teraz wyczuł ją nieświadomie. Musiał wyciągać ręce pragnąc
 8966  2,  9 |                        nowego dnia, straszliwej doby nieświadomości.~Zbliżał się wieczór, gdy
 8967  2,  23|                  Skórzewskiego i przez Biernackiego. Nieświetna była broń tego wojska. Pochodziła
 8968  3,  6 |                           spod dworu w Falentach bić nieszczędnie.~Książę cofnął się do głównego
 8969  2,  13|                             tak... - rzucił ojciec z nieszczerym lekceważeniem - wiemy dobrze,
 8970  2,  17|                       wszystkich stawach i w krzyżu. Nieszczęśliwi słyszeli uderzenia pulsu
 8971  1,  13|                            Neapolu, Sardynii, Genui, nieszczęsnej Wenecji, Parmy, kantonów
 8972  3,  11|                          okien, we floresy frontonu. Nietajne mu też były zabiegi, żeby
 8973  3,  6 |                        Jeszcze, prawda, pańskie role nietknięte szarzały daleko, w stronę
 8974  2,  7 |                           tam jak olbrzymie, białawe nietoperze z rozciągniętymi skrzydłami.~
 8975  2,  22|                              na żołnierza. My ludzie nietutejsi, obcy. Jak życie nasze,
 8976  3,  17|                              konie...~- Bryka nie... nietutejsza... Bryka jak się patrzy...
 8977  2,  12|                       tutejszy jesteś? co?~- Nie, ja nietutejszy.~- A z daleka?~- Z daleka.~-
 8978  3,  15|                           powinni bronić Inkwizycji, nietykalności praw feudałów, dóbr klasztornych
 8979  2,  3 |                              każdym oku widział siłę nieubłaganą, taką samą jak w sobie.~
 8980  3,  15|                              wyraz grozy i surowości nieubłaganej.~Uśmiech anielskiego uradowania,
 8981  3,  3 |                              wióry, a padał zza nich nieubłagany strzał. Oblężeni Hiszpanie
 8982  2,  13|                        udział w rozmowie, z uczuciem nieuchwytnej prawie odrazy. Jej loki,
 8983  1,  8 |                              olszowych wydobywał się nieuchwytny głos, echo radości, rozkoszy,
 8984  3,  14|                            po ziemi coraz większych, nieudźwignionych i nadludzką, oszalałą siłą
 8985  3,  3 |                          spojrzał na niego spod oka, nieufnie, półszyderczo, jak to było
 8986  1,  12|                            Ludność witała podróżnika nieufnym, podejrzliwym okiem, wyciągając
 8987  3,  2 |                             nasłuchiwał.~Cisza wokół nieugięta.~Drożyna owa, którą szedł,
 8988  3,  3 |                            nikło bielały przerywając nieugiętość mroku krzaki różane. Żarzyły
 8989  2,  11|                            myśli, która, jako prawda nieujęta, niejasna, nie dająca się
 8990  2,  24|                    napadnięte bagnetem. Pomimo całej nieumiejętności, braku skałek i nabojów,
 8991  3,  11|                              podobnego, że fatalność nieunikniona czeka na niego u szczytu
 8992  1,  13|                             24 kwietnia emeuta w nim nieustająca. Stąd surowość. Patrol za
 8993  2,  17|                            my wonczas ze trzysta mil nieustającym przemierzyli krokiem. Szli
 8994  1,  7 |                    rozdzierania ran własnych, w chuć nieustanną uprzytomniania sobie niedoli.~
 8995  1,  17|                            Wynikła potrzeba czuwania nieustannego. Książę miał polecenie obserwowania
 8996  1,  17|                           kilku dniach i nocach walk nieustannych spał snem kamiennym. Oficerowie
 8997  3,  6 |                           innej chaty stare babsko z nieustannym jękiem pakowało pierze w
 8998  2,  21|                              i boleśnie jękła druga. Nieustraszony Ślązak-przewoźnik wstał
 8999  2,  21|                             rękoma i pozwolił płynąć nieutulonym łzom szczęścia.~Nie odtrącała
 9000  2,  9 |                              samoistna, jakoby druga nieużyta władza. Czyniło teraz rzecz
 9001  1,  17|                    Fortyfikacje starej twierdzy były nieużyteczne i uszkodzone. Niezdobyta
 9002  1,  8 |                          począł wyprawiać i obsiewać nieużytki. Tuż za stawem, na wzgórzu,
 9003  1,  16|                          zbocze wzgórka, leżał szmat nieużytku, zarosły w dole gąszczem
 9004  2,  14|                       Opowiedz historycznie.~- Treść niewarta formy. Chyba na rozkaz hrabiowski.
 9005  3,  8 |                          Jestem rangą najstarszy, to niewątpliwa. Nie dlatego jednak podałem
 9006  3,  3 |                           chcesz? Tym, którzy idą na niewątpliwe mary, na podłą śmierć żołnierską
 9007  3,  2 |                          istotnie zamknięte.~Kanonik niewątpliwie czmychnął.~Nie pozostało
 9008  3,  13|                         okienko... Wydłubane w murze niewiarogodnej grubości, półokrągłe u góry,
 9009  3,  3 |                            na stygnące trupy starych niewiast, na kałuże krwi i połamane
 9010  3,  6 |                              a nic.~Co mnie i tobie, niewiasto'? - pyta się jej z dobrotliwą
 9011  2,  5 |                               Wlepiała wzrok w aleje niewidoczne, których głębokie jaskinie
 9012  2,  11|                              przycisnął do piersi. Z niewidocznych oczu jego padło na kwiaty
 9013  1,  7 |                              skrytym ze swoją duszą, niewidocznym i jakby przygarniętym. Tęsknota
 9014  3,  3 |                              wychylał lufę i celował niewidzialny. Przydźwigano z dołu żelazne
 9015  1,  14|                             je za bagnety zadawali z niewidzianą siłą ciosy jak maczugą.
 9016  2,  9 |                             ujęła głowę zbudzonego z niewiedzy i poczęła ją równo, łagodnie
 9017  2,  22|                            nawet konia i munduru, za niewielki grosz. Tak tedy... - ciągnął
 9018  1,  17|                           fortu, później na prawo ku niewielkiemu wzgórzu. Wiosenny wiatr
 9019  2,  13|                          wątłymi szlaki, a ozdobione niewielkimi obrazami szkoły włoskiej.
 9020  1,  8 |                              uczynił, wyrwij z serca niewierną myśl i wlej w nie błogosławioną
 9021  2,  11|                           złudzenia, że widzi jasną, niewinną, zawstydzoną dziewczynkę
 9022  2,  20|                      spokojne, powabne wyrazy, pełne niewinnej wesołości i naturalnej ciszy
 9023  1,  15|                            profesorów. Zaczynało się niewinnie od stawiania na kartę kilku
 9024  2,  2 |                            słabych, a żywią śmiercią niewinnych. Przelatują nad nim samum