Tom, Rozdzial

 9025  1,  8 |                          przychodził w dobie całkiem niewłaściwej, pewny, że się stawia w
 9026  1,  2 |                           posunął się naprzód, ale w niewłaściwym kierunku i tak lekkomyślnie
 9027  3,  3 |                                Teraz cię, krzyczymy, niewolnico, pożyjem!" Cha, cha... Naści!
 9028  2,  13|                           Kilku młodszych z nabożnym niewolniczo zadowoleniem przypatrywało
 9029  1,  8 |                             w oczach. Przestałem być niewolnikiem i oczy moje nabrały blasku.
 9030  3,  9 |                              szaloną furią. Natarcia niewprawnych rekrutów polskich niweczyli
 9031  3,  11|                             napastnikami na bagnety. Niewyćwiczeni chłopi Gintułta, poumieszczani
 9032  2,  7 |                           wśród ciemnych nocy, kiedy niewyczerpany, pracowity deszczyk górski
 9033  2,  20|                    przynajmniej będę miał sposobność niewydania nazwisk i słowem honoru
 9034  1,  5 |                               Czuł śmierć nad sobą i niewymówiony mróz strachu. Serce ciskało
 9035  2,  8 |                              nich i owiewał radością niewypowiedzianą. Wydawało się im wtedy,
 9036  3,  4 |                         Olszynie.~O, błogosławione a niewypowiedziane szczęście obcowania z kwiatami
 9037  2,  21|                             Rafał podniósł głowę. Od niewypowiedzianego uśmiechu zaćmiły się i ściemniały
 9038  2,  2 |                              jest Arretos, co znaczy Niewypowiedziany... Za plecami swymi ma plemię
 9039  2,  10|                             Zdało mu się tylko przez niewyraźne drzemanie, że owa meta to
 9040  1,  10|                            dyskutując...~Rafał znowu niewyraźnie potwierdził.~- Nade wszystko
 9041  2,  7 |                             w tym rozkosz zamknięta, niewyrażona, osobna. Z radością patrzali,
 9042  2,  15|                              barw roślin, do wdzięku niewysłowionego światła i cienia. Na próżno!
 9043  2,  2 |                             obok chrapał na sofie. Z niewysłowionym podziwem Rafał zaczął liczyć
 9044  3,  1 |                           lance jakież?~- Lance mają niewysokie. Nie włócznia ci to, nie
 9045  3,  2 |                             wciąż okolicę. Stojąc na niewysokim wzniesieniu, widział przed
 9046  2,  20|                         cienia dawnego lęku.~Wskutek niewytłomaczonej zbieżności nastrojów pani
 9047  2,  1 |                              razu dla tego człowieka niewytłumaczoną życzliwość i przyjaźń. Książę
 9048  2,  2 |                             złudzenia. Z nich wysnuł niewzruszoną mądrość męską. Widział go,
 9049  3,  17|                       zwierał zrąb mocnymi belkami i niewzruszonym stragarzem na moc, na siłę
 9050  3,  5 |                        słychać było w ciemności głos Niezabitowskiego.~
 9051  1,  12|                             Uśmiechali się z wyrazem niezachwianej wiary w jego przywiązanie
 9052  1,  1 |                             wyraził wielmożnemu panu niezadowolenie z powodu jego absentowania
 9053  2,  13|                      przyjemność, że przed dalekim a niezamożnym krewniakiem może pochlubić
 9054  2,  7 |                          ciepłe niziny, kępami rosły niezapominajki. Łagodny zapach wznosił
 9055  1,  16|                            zacierał rozkoszny błękit niezapominek, a spomiędzy jego zwojów
 9056  1,  17|                             Miał sny straszliwe, sny niezapomniane na całe życie, w których
 9057  2,  17|                           rzucała nam pod stopy swój niezapomniany dźwięk, w którym słychać
 9058  3,  6 |                        piersi Rafała. Buchają niczym niezatamowane wyrzuty.~Nie, nie, o tym
 9059  1,  3 |                           się krwawy płomień.~Ruchem niezawisłym od świadomości, myśli i
 9060  1,  3 |                            wykryje!~- O, wykryje się niezawodnie! Wszystko na świecie może
 9061  2,  2 |                          przemądrze, chytrze ukryte, niezbadane choroby - trąd i syfilis,
 9062  2,  14|                             wilgoci. Zamiast żabotu, niezbędnego .przy francuskim surducie,
 9063  2,  1 |                   osiągnięcia jakiejkolwiek gotówki, niezbędnej na sprawienie ubrania choć
 9064  2,  20|                          sztywności a buty, ile było niezbędnie dla zachowania form salonowych.
 9065  2,  20|                             gdy znajdowały się wobec niezbitej prawdy, że piękność ta nie
 9066  2,  22|                      Tarnowie do Siewierza, idący na Niezdarę, a przy tym trakcie będzie
 9067  2,  13|                           kuzynie?~Rafał mruknął coś niezdecydowanego. Uczuł tylko po tym pytaniu
 9068  2,  12|                              ten niby ukłon w sposób niezdecydowany, ni tak, ni owak, i grając
 9069  1,  13|                         Teraz generała Kilmaine... - niezdecydowanym już głosem odpowiedział
 9070  3,  15|                        zakamieniali, nieprzystępni i niezdobyci w uporze swoim, zupełnie
 9071  3,  3 |                           Widziała go była na czubie niezdobytej poprzecznicy cała kolumna,
 9072  3,  6 |                            do Gdańska i ó w blokhauz niezdobyty... Wspomniał wywalone podkopami
 9073  3,  3 |                       kolumna zbitą niby lity tłok i niezdobytym krokiem wyruszył. W' jego
 9074  2,  6 |                   westchnienie, do stworzenia sylaby niezdolne, zawierające w sobie całkowite
 9075  2,  9 |                               ze swej ręki obwisłej, niezdolnej do wywleczenia zza pasa
 9076  3,  2 |                             mózgu wpośród wzdrygnień niezdrowego śmiechu: Do diabła! nie
 9077  2,  21|                          osunęła się, a oczy pełgały niezdrowym połyskiem. Z godziny na
 9078  1,  7 |                       świeciły się kwiaty, ozdobione niezgasłymi kolorami. Okno wyśnione
 9079  2,  10|                              za długie mokre włosy z niezgłębionego odmętu. Ręce ma zimne jak
 9080  3,  1 |                              prostą do tajemniczej a niezgłębionej ciemnicy oceanu. Poszła
 9081  2,  7 |                       melodii szumnych poświstów, do niezgłębionych akordów ryku puszcz wylatującego
 9082  2,  1 |                             nie siedzieć z bezczynną niezgrabnością, którą (czuł to dobrze)
 9083  2,  1 |                            wiedział o sobie, że jest niezgrabny, sztywny, przygarbiony i
 9084  1,  10|                            że ledwie go widzi. Wstał niezgrabnym ruchem, ukłonił się z sandomierską (
 9085  2,  17|                     bezgraniczne bajoro pełne oknisk niezgruntowanych, duchowim, skąd wywala się
 9086  2,  17|                             płaskiej i na dnie morza niezgruntowanym śpią braciszkowie serdeczni,
 9087  1,  17|                        wiadome i zjawiska prawdziwie nieziemskie. W tym śnie pamiętnym książę
 9088  2,  21|                            Niemcowi nad uchem - mamy niezłego furmana, a i lokaj jest
 9089  3,  1 |                          konia dobre pomieszczenie a niezły siennik na pryczy w alkierzu
 9090  2,  22|                 Pięćdziesięciu parobków siedziało na niezłych szkapach. Mieli na sobie
 9091  2,  9 |                      wiecznym...~Mrok zachował swoją niezmienioną potęgę.~Tak noc minęła.
 9092  1,  4 |                           było w nim stałe, wieczne, niezmienne, wcielone w jego duszę jak
 9093  2,  10|                             spod sklepienia. W skale niezmiernie grubej wybita była kwadratowa
 9094  2,  17|                          oczy powiedzie na wschód, w niezmierność oceanu, rzuci na nas widzenie
 9095  2,  3 |                     odpowiedział ten sam głos może z niezmiernym narzekaniem twoim. Bacz,
 9096  1,  5 |                           pokrywa ukuta z ciemności, niezmierzonej myślą, nieobeszłej wyobrażeniem,
 9097  1,  12|                    przejrzyste aż do samego dna, jak niezmierzony utwór wyszlifowany i drążony
 9098  2,  20|                           teraz oddzieleni od siebie niezmierzonymi przestworami...~Tymczasem
 9099  2,  22|                            rycerstwo - niech żyje!~- Niezmordowany!...~- Jan Henryk!... Wielki
 9100  3,  1 |                                Rzymianie... Maury...~Niezmyślony zachwyt wynosi z głębi duszy
 9101  3,  3 |                       artylerzystów była tak w armii nieznaczna, że generał-inżynier Lacoste,
 9102  3,  1 |                         pozostał aż do dnia 26 maja, nieznaczny biorąc udział w akcji. W
 9103  3,  3 |                            zabudowania jego stały na nieznacznym wzniesieniu i tworzyły całość
 9104  3,  14|                             Południa. Widział Mery i nieznajomą doncellę, jak rozmawiają
 9105  1,  8 |                           zachwytem przypatrywał się nieznajomemu panu. Zapomniał oddać ukłon,
 9106  2,  19|                            oko przetrzeć dłonią, już nieznajomy ów człowiek zawisł na haku.
 9107  3,  3 |                             Mniszki goszczą u siebie nieznajomych rycerzy. Dawno im się to
 9108  1,  14|                        mieście, jak gdyby w zjawisku nieznajomym wcale. Unikał starannie
 9109  2,  1 |                            tak dramatyczną wskazówkę nieznanemu przyjacielowi naszej niedoli... -
 9110  1,  13|                               Cha-cha...~Powlókł się nieznanymi ulicami, dźwigając na ramionach
 9111  3,  13|                       zlasowane, powlekły się białą, niezniszczalną polewą i stały podobne do
 9112  1,  11|                          Była cudowna. Co gorsza, co nieznośniejsza, myślami jej objąć nie mógł
 9113  3,  9 |                        mądrością, każde wzruszenie z nieznośnym trudem przedostawało się
 9114  2,  1 |                              na chwilę umilkły. Ktoś niezręcznie I zakaszlał, inny usunął
 9115  1,  5 |                            śmiechu. Ciemnoszafirowe, niezrównane oczy, głębokie i dumne,
 9116  2,  23|                           własnej stajni, jakoby tak niezrównanej wartości, że cena ich pochłonęła
 9117  1,  14|                     przeprawy... Dławi mię po nocach niezrozumiała, pełna trwogi tęsknota do
 9118  2,  20|                         właśnie, szepcąc w pośpiechu niezrozumiałe a groźne wyroki, uchodzą
 9119  2,  19|                       zlewając się w szereg dźwięków niezrozumiałych... Ucichł.~Wtedy na pomoście
 9120  1,  15|                              wyraz łaciński zastąpić niezrozumiałym wyrazem niemieckim, a nie
 9121  2,  3 |                               a przecież wciągającym niezrozumieniem, z trwogą dochodzącą znów
 9122  1,  7 |                              się w ciemności jeszcze niezupełnej i zapoznawał sercem z tajemnicą
 9123  3,  1 |                       przejęło i skrzepiło wszystkie niezwalczone żądze, duchowe porywy, podobnie
 9124  3,  14|                       niezliczonych rokoszów twoich. Niezwyciężona, siempre heroica - spodlałaś
 9125  2,  2 |                               uczuł się znowu w mocy niezwyciężonego wstrętu. Nie były to wspomnienia,
 9126  2,  20|                            jej błyskawic, strachów i niezwyciężonych poduszczeń, zaczął chodzić
 9127  2,  5 |                      człowieczego rodu! Gardzę twoim niezwyciężonym rozumem i wspaniałym sercem!~
 9128  3,  1 |                         księcia de Neufchâtel, jakąś niezwyczajną wiadomość. Dzień to był
 9129  3,  3 |                        pierwszy z brzegu.~- Karabina niezwyczajny i jeszcze, widzisz go, sam!~-
 9130  1,  7 |                          zapytał w sposób wskazujący niezwykłego jąkałę:~- Któż ta?~Rafał
 9131  1,  17|                           chrabąszczów, skarabeuszów niezwykłej wielkości. Wrażenie ich
 9132  3,  13|                        uderzyło wyobraźnię dziecięcą niezwykłością swoją, uderzało i dziś z
 9133  1,  9 |                            oszołomiony mnóstwem tych niezwykłych figur, że ledwie zdołał
 9134  1,  8 |                      Usłyszałem cichy szelest godzin nieżywych. Usłyszałem cichy krok rozpaczy
 9135  2,  1 |                            co do szermierki, to nie. Nigdym się z nim, dziękować Bogu,
 9136  3,  14|                             przychodziła mu do głowy nijaka myśl. Ani jedno wspomnienie
 9137  3,  18|                             gniew, były w tej chwili nijakie, obojętne, zasłonione olbrzymiością
 9138  2,  10|                             w miesiąc stępi, bo siły nijakiej ni ma, jako ten pniak w
 9139  1,  6 |                      spaniały zamek, ale w tym zamku nik mieszkać nie może, bo kto
 9140  2,  17|                         haniebnie lękał albo jeszcze nikczemniej łajdaczył. Była przecie
 9141  2,  18|                              spełniam względem niego nikczemność.~- Powiem mu, powiem, do
 9142  1,  10|                         trzeba o tym w ogóle mówić z nikim... - z cicha rzekł książę -
 9143  1,  3 |                            się w głowie wątła myśl i nikła w sennych obrazach: Noc
 9144  2,  21|                         miękką i subtelną jak wiązka nikłej rezedy. Oczy wciąż jeszcze
 9145  3,  1 |                             się równy sile ciągnącej nikłych promieni. Wówczas olbrzymie
 9146  1,  7 |                              łąkami, dogasała zorza. Niknące zglisko jej lśniło jeszcze
 9147  2,  11|                       marmurowym białe jak on ciałko nimfy? Ucho słuchało, czy nie
 9148  1,  1 |                            ogrodu. Skacze u nóg ojca niosącego nabitą strzelbę i dba o
 9149  3,  11|                             Rafał, a za nim żołnierz niosący księcia, biegną w podskokach,
 9150  1,  5 |                        nadziemskiego przez chwilę go niosło w dali od tego miejsca.
 9151  2,  15|                         Kamień leżał na sercu. Ale w niskości swego ucisku nie umarło
 9152  2,  2 |                            kiedy znużony długością a niskością zabiegów i zdobyczy żywota
 9153  1,  12|                            obrócił, znalazł kamienną niszę, w której głębi znajdowała
 9154  1,  10|                       kaplicy. Nade drzwiami stało w niszy popiersie Wenus z zielonymi
 9155  3,  3 |                        krzyknął o kilka kroków przed nitu. Żołnierz pchnął w to miejsce
 9156  3,  15|                           jowialni i dobroduszni, za niuch dobrej tabaki wyjawiający
 9157  3,  1 |                              w okolicy ani nad rzeką Nive, ani nad Adurem.~Toteż gdy
 9158  3,  17|                           przez które płynęła rzeka. Niwa ta służyła aż dotąd za pastwisko.
 9159  1,  14|                          równają się siłom przyrody, niweczą ich wszechmoc i wszechmoc
 9160  1,  17|                       zielonym wojskowym płaszczem i niweczył swe dreszcze szeregiem skuleń
 9161  3,  9 |                       niewprawnych rekrutów polskich niweczyli potężną sztuką i kładli
 9162  3,  6 |                         myśli. Co będzie siał na tej niwie? co na tamtej? czy jeszcze
 9163  1,  1 |                      jednoramiennych. Pustki wszędy, niwki, wsie.:. Daleko, za ostatnim
 9164  1,  8 |                             się bardziej człowiekiem niżeli wówczas na stepie podolskim,
 9165  3,  6 |                             Przejmujące zimno szło z nizin Rawki od strony południowej.~
 9166  3,  8 |                               Mgła jeszcze stała nad nizinami, nad łachami, szła z wód,
 9167  2,  12|                          dolin i lasów i zmierzał ku nizinom. Rok z górą przesiedział
 9168  3,  1 |                           się tam oficerowie wyżsi i niżsi, zgromadzeni spod różnych
 9169  2,  12|                          nędzy...~Jarząb przydrożny. Niższe gałęzie obłamane ręką pracowitego,
 9170  2,  15|                             płynęła w korycie daleko niższym od poziomu piaszczystego
 9171  3,  15|                              wąsów i okrąża czerwony nochal. A zakwitł mu różnobarwnie
 9172  2,  22|                              bermycach, z czerwonymi nochalami i z wąsem co się zowie.
 9173  2,  24|                            Piechura nie ogrzeje nic. Noclegi wypadały gdzie Bóg dał.
 9174  3,  14|                        czekał znieruchomiały.~Ludzie nocni szli wolno, zgrzytając po
 9175  3,  1 |                              traktem w sześćset koni nocnymi porami, w maju... Dopiero
 9176  1,  1 |                         lasach, tu na Bukowej Górze. Nocowały w małym smugu, w oparzeliskach.
 9177  2,  17|                              bunt San-Susi, w Dondon Noël, w Plesans - Sylla, w okolicach
 9178  1,  17|                           lewe skrzydło na drodze ku Nogara. Prawe skrzydło udało się
 9179  2,  14|                        Stokłosów... Poszedłem volens nolens. Co większa, fornalów posłał
 9180  1,  13|                           napisem: Gli uomini liberi nono fratelli... Objął głowę
 9181  3,  3 |                            kolbami, wytraceni w tych norach, co do nogi.~Trupy ich rozszarpano
 9182  1,  14|                              trzy tarany: L'armee du Nord, 1'armée du Rhin, 1'armée
 9183  3,  3 |                              Gdy już 2 dobrą godzinę norii ogromne sacs ŕ terre, omdlewał
 9184  1,  1 |                          chwycił i nie osadził w tej norze.~- Nic się nie boję.~- Ejże!...
 9185  3,  6 |                               Pewna partia żołnierzy nosiła wciąż wodę w konwiach, wiadrach,
 9186  1,  13|                             jest broń, której mundur nosisz?~Młody oficer zmierzył go
 9187  3,  1 |                           słonie, przez hipopotamy i nosorożce, przez podobieństwa wielbłądów
 9188  3,  1 |                             słoniów, hipopotamów czy nosorożców z wyciągniętymi członki,
 9189  1,  3 |                           pazurach Rafała. Z białych nosów obudwu lała się krew, z
 9190  1,  5 |                              że chce wyrzucić konchy nosowe, że rozwarte jej chrapy
 9191  3,  3 |                       męczarni charczące gardziele i nosy - wzdrygnieniem go zimnym
 9192  3,  1 |                             z koni i niecili ognisko nosząc na nie ze wszech stron drwa
 9193  3,  6 |                          ziemi, nawozu na chłopskich noszach, belek i ciężarów byli zbłoceni,
 9194  3,  3 |                        sposobie. Wezwany ponownie do noszenia worków, musiał z kolegami
 9195  1,  3 |                             pierwszy w szkole łobuz, nota bene, łobuz pod wąsem. Wiedział,
 9196  1,  1 |                            dalszym ciągu stosy swych notat.~- Do szkół? Ale co znowu!
 9197  2,  24|                          generał Dąbrowski wyszedł z Notecizny i pociągnął ze swoją siłą
 9198  3,  6 |                     obliczenia, mapę złożył, zamknął notes, rozparł się na stoliku
 9199  3,  8 |                       Zajączek zapisując coś w swoim notesie.~- Wolałbym bronić się o
 9200  1,  13|                           plecami, obok i przed nim, notesy podsunąwszy ku świeczkom
 9201  2,  3 |                         pochew. Nareszcie zasłoniono nowemu uczniowi ramię i kazano
 9202  3,  9 |                            jeździec i szermierz, ale nowicjusz w rzeczy wojskowej, począł
 9203  1,  7 |                              ze stolicy przywiezione nowinki, gdy ten zagroził mu bizunami
 9204  3,  15|                            kraju zakwitną urządzenia nowoczesne. Nie myśl, żeby to był płatny
 9205  2,  21|                        prowadzący tańce zapowiedział nowomodny taniec angielski country
 9206  2,  13|                       krewniakiem może pochlubić się nowomodnym urządzeniem domu. W istocie
 9207  2,  12|                       czapach, "ślakujący" zbójników nowotarskich - wykrył podczas rewizji
 9208  1,  7 |                            wszakże jakaś gibka rózga nowotna zadrżała niby od przenikającego
 9209  1,  16|                              i lśniło się tam między nowotnymi badylami, jak samo słońce.
 9210  3,  6 |                        wynoszono worki, zdzierano co nowsze poszycia ze strzech i wiązano
 9211  1,  10|                   sztukateriami, było dziełem czasów nowszych. W chwili kiedy Rafał zobaczył
 9212  3,  3 |                             się na nich z krzykiem i nożami. Były to chłopy proste i
 9213  3,  1 |                            polny, ciągnąc za sobą ku nozdrzom zwiewną i uśmiech niecącą
 9214  3,  3 |                               Jednemu wywaliło się z nozdrzy rozbitego nosa tyle krwi,
 9215  2,  13|                    francuskim, esowate, na wygiętych nóżkach z rzeźbionymi kwiatami i
 9216  3,  2 |                             od palenia ogniem gnatów nożnych, okręconych słomą maczaną
 9217  2,  10|                        dzwoniąc kajdanami ręcznymi i nożnymi. Zawracał w miejscu i skakał
 9218  2,  17|                             podbił, stłukł a poranił nożyska, że popuchły jak bochenki
 9219  1,  16|                         glinie. Nie spostrzegła go i nucąc z cicha poszła na prawo
 9220  1,  17|                         Cisza tak zupełna, że smętne nucenie mantuańskich komarów błąka
 9221  2,  16|                              Trepka jechał przodem i nucił, sobie nie komu, starą a
 9222  3,  1 |                            próżniactwie, rozpuście i nudach w jakiejś resursie Pescarego,
 9223  1,  15|                            jak wszechobecną i zawsze nudną łaciną.~Jednego dnia w porze
 9224  1,  10|                     Koniecznie... Jeux d'esprit - to nudne. Zupełnie jak lekcja gramatyki.~-
 9225  1,  10|                           przewidującym chwile dużej nudy, wezwał Rafała do pokoju,
 9226  2,  9 |                      rozrywki u człowieka, który się nudzi. Wtedy szedł prędzej, dopóki
 9227  1,  1 |                           strzyka w miskę z panewek. Nudziła go rozmowa i obecność Niemca,
 9228  1,  11|                        Francuzki goszczący u księcia nudzili się pomimo to wszystko.
 9229  3,  3 |                        sztandarami...~Cedro, którego nudziły słowa tego oficera, patrzał
 9230  3,  1 |                            dzieci miasta zgładzonego Numancji, po którym nie masz nawet
 9231  3,  3 |                             śmiesznego uporu dziewic numantyńskich. Wprawdzie są wyjątki, ale
 9232  2,  1 |                      Niektóre z nich były brudne jak numery zajazdu. Dopiero z kilku
 9233  1,  14|                             ludy Masagetów, Parsów i Numidów. Wyrywamy na rękę potomka
 9234  2,  2 |                           miasta Hippo regius, gdzie numidyjscy królowie władali - wcale
 9235  2,  21|                       niegdyś sto razy gorzej dawali nurka.~Tylko jak zacząć z głuptaskiem
 9236  2,  9 |                       brzegiem i patrzał, jak wartki nurt niesie między głazami liście
 9237  2,  17|                         Konsula.~Kiedy takie zamysły nurtowały w naszych korpusach, przybył
 9238  1,  3 |                           wartkich falach środkowego nurtu. Wtedy skuta, podważona
 9239  1,  3 |                             tak co pary w piersiach, nurzać się w śmiertelną oćmę nocną,
 9240  3,  10|                             się i wymawiając szukała nut w tece, stary pan Cedro
 9241  2,  18|                          choć na zarybek zostanie. A nuż między ułaskawionymi trafi
 9242  2,  23|                         uwijała się po Śląsku między Nysą, Koźlem, Gliwicami a Bytomiem.~
 9243  3,  6 |                              wkroczenie do Gdańska i ó w blokhauz niezdobyty...
 9244  3,  1 |                           albo, czego Boże zachowaj, obabił...~Po chwili szeptał jeszcze
 9245  1,  1 |                         wyniósł kamienie. Idź waść i obacz one kamionki dokoła moich
 9246  1,  11|                          więcej tej oto Wygnanki nie obaczysz. Ja ci to mówię, mandatariusz
 9247  2,  14|                           zapłakał, szyderco!...~- A obaczywszy siedzącego w pradziadowskim
 9248  1,  9 |                            Proszę księcia pana... my obadaj z bratem nieboszczykiem...~-
 9249  2,  8 |                             chichotu bandy powtórnie obalić chciał na ziemię i jak poprzedni,
 9250  2,  3 |                           wiatr z miechów. Za chwilę obalono go na taczki i wieziono
 9251  2,  11|                          cytryny. Każda gałązka była obarczona płomiennymi kulami dojrzewającego
 9252  3,  3 |                     przebijając palce, łamał gałązki obarczone kwiatami. Zerwał ich bukiet
 9253  1,  17|                              pajęczynach, które mąka obarczyła, po śladach powodzi i owych
 9254  3,  9 |                           lasy zapachniały wiosennym obarem. Brzoza miękką i lotną mgiełką
 9255  2,  15|                             i woń żywicy, płynącej z obarów na sosnach, napełniała powietrze.~
 9256  2,  11|                           złotymi bulwami żywicznego obaru. Obwieszony niezmierną liczbą
 9257  1,  7 |                             furman co chwila wyrażał obawę, czy aby znowu nie ustaną.
 9258  2,  21|                          złośliwości nie ma dowcipu. Obawiam się, że dziś rano zginiesz.
 9259  2,  22|                         śniegami unikając gościńca w obawie spotkania z nowym oddziałem
 9260  1,  16|                      potworne, o stopach jak szufle, obcasach niestruganych, z podkówkami
 9261  3,  11|                            parowu na jaśnię, generał obcesowo zapytał:~- Bateria czwarta?~-
 9262  2,  20|                             to będzie?~- Nic mię nie obchodzą włosy waszmości.~- Stało
 9263  1,  2 |                            obsługiwali gości. Rafał, obchodząc stoły z dzbanem wina, słyszał
 9264  1,  5 |                       przejść ten most lub kilka mil obchodzić, co by było nasze działanie
 9265  3,  5 |                           wielkanocne święta, widzę, obchodzicie! - wołał zachwycony Cedro.~-
 9266  1,  14|                                 Mało mię to wszystko obchodziło dawniej i nic mię dziś nie
 9267  2,  20|                       wiadomości ani odrobinę go nie obchodziły, zaczął rozpytywać się o
 9268  3,  5 |                         różnych miejscach długi stół obciążało.~Wielkie, żółte świece kościelne
 9269  2,  20|                            ku niemu królewska głowa, obciążona przepysznymi splotami włosów.
 9270  1,  1 |                             i sterczały jak szczeble obcięte toporem. Sam tylko jej wierzchołek
 9271  1,  7 |                        żywego zadanych drzewom przez obcinanie gałęzi, sączy się aromat
 9272  1,  3 |                            Chodził w jakiejś resztce obcisłego munduru, w sukiennych kamaszach,
 9273  2,  21|                              kilka minut wdział swój obcisły rajtrok, do którego brakowało
 9274  2,  7 |                           tym właśnie twarzą w twarz obcowali. Cieszyli się patrząc nagą
 9275  2,  16|                          tyle miał dowcipu, że nawet obcując bez przerwy nie można go
 9276  3,  4 |                            szali z koroną władcy nad obcymi mu ludami i berłem Karola
 9277  2,  24|                          stronę domową na poły bosi, obdarci, z pustymi brzuchami. Tłumaczyli
 9278  3,  6 |                          nich wiatr już obił, wicher obdarł, a granatowa fala przyniosła
 9279  3,  1 |                               żeby człowiekowi znaki obdarła i kopyścią po łbie praskała.~-
 9280  3,  6 |                             słomiane strzechy i kłoć obdartą wynosili z dala za wioskę.
 9281  1,  11|                          Podniósł na niego oczy spod obdartego, zgniłego już kapelusza
 9282  1,  1 |                               Komisarz Hibl usiadł w obdartym krześle i przy blasku drgającego
 9283  2,  12|                      miedzach po to, żeby wiatr mógł obdzierać ich posiwiałe kudły i roznosić
 9284  1,  1 |                              mówił:~- Niech mi Jawór obębni po wsi, że jutro mają się
 9285  1,  1 |                     deputowani z cyrkułów i wszystka obecna szlachta w paradnych strojach,
 9286  2,  22|                        widocznie, przeszkadzać panom obecnością swoją, wyniósł się zza szynkwasu.
 9287  3,  6 |                             w którym też miejscu nas obejdą i obskoczą...~- Mamy sumiennie
 9288  3,  1 |                           słowem wodzowym przysiągł. Obejdziemy ziemię het-precz, porządek
 9289  3,  4 |                   Przyjacielu, przyjacielu... Tyż to obejmiesz piersi moje, kamieniu? Tyż
 9290  2,  21|                          myśl przepisów tańca, mogli obejmować się miłosnymi uśmiechy,
 9291  3,  11|                              w dotykaniu się ręką, w obejmowaniu trwożliwą źrenicą sennego
 9292  1,  14|                         tajemnicze siły tak samo jak obejmuję i zabieram na własność arabski
 9293  3,  2 |                            ordre, tak był strudzony. Obejrzano go ze wszech stron przy
 9294  3,  1 |                      ledwo-ledwo z kurzu obmyci, nie obejrzawszy miasta. Ruszyli starą drogą
 9295  2,  14|                          gdzież on jest?... niech go obejrzy moje oko na tym padole!
 9296  2,  15|                              wcześniej niż wszyscy w obejściu. Słyszał, jak pieją pierwsze
 9297  1,  17|                            polscy miotali mu w twarz obelgi. Książę Gintułt złamał swą
 9298  2,  1 |                               Tymczasem te piramidy, obeliski, sfinksy, pustynia, miasta
 9299  3,  2 |                             zbliża, Krzysztof odpiął obergort czapraka, popręg siodła,
 9300  1,  2 |                               rznęła od ucha mazury, oberki, krakowiaki, drabanty. Chwilami
 9301  1,  1 |                            ani ta i nasz powszedni w obertuchach.~- No, pokażcie.~- Rafciu,
 9302  3,  4 |                        Burviedro zranieni. Mnie łapę oberwało, a was durch przeszło. Razem
 9303  1,  2 |                         przebywając rzekę po lodzie, oberwały wielką jego taflę i ledwo-ledwo
 9304  1,  2 |                              wyrównywała, jak mogła, oberwaną w tańcu plisę swe j sukienki.
 9305  2,  12|                     spojrzenia w stronę sierdzistego oberwańca. Z uśmiechami pobłażania
 9306  2,  1 |                             Smuglewicza i wycie tych oberwańców w języku przodków... Cóż
 9307  3,  3 |                         piwnic. Belki miażdżyły ich, oberwane piece i ściany zasypywały
 9308  1,  12|                            ujrzał, że ci ludzie byli oberwani, prawie bez butów. Znienacka
 9309  3,  2 |                      gałganem zwiniętym w kołek, nos oberznięty, uszy wyrwane ze łba, w
 9310  2,  12|                            odległości a hardo spytał oberżystę:~- Słuchaj no... te... jegomość,
 9311  1,  15|                            rąk książkę. Skoro ziemia obeschła, Rafał począł wymykać się
 9312  3,  1 |                        przeciągły syk musując się na obeschłych stolnicach pochyłości, w
 9313  3,  1 |                        wzgórzem ujrzeli ognie, toteż obeszli je całe w promieniu kilkuwiorstowym,
 9314  2,  20|                          teraz był tak blisko... Nie obeszłoby go bardziej, jeśliby to
 9315  2,  1 |                             któryś ruszył.~- Uszy ci obetnę, stary tchórzu!~- Dobrze
 9316  2,  18|                           ujął ręce dziada, jakby go obezwładniał, jakby te ręce bolesne i
 9317  2,  1 |                             w łeb, od jednego razu i obezwładnił. Prusak osunął się na ziemię.
 9318  2,  24|                            jemu samemu kilku ciosami obezwładnili ramię i wydarli pałasz.
 9319  1,  17|                           albo je zdzierali i wlekli obezwładnionych po bruku. Wiązali ręce powalonym
 9320  1,  1 |                       gałązka. Przez chwilę gęściej, obficiej śnieg się posypał... Oto
 9321  2,  17|                              nadął się jak po trzech obiadach, mina jak sto tysięcy diabłów.~"
 9322  1,  16|                           wieczorem albo jutro przed obiadem. Wszystkie Żydy w mieście
 9323  3,  10|                    odpopręgowanych, pełen żołnierzy, obiadujących po kątach z pośpiechem,
 9324  1,  1 |                          Pogoda łaskawie przyjmowała obiaty... Może na czole kamiennym,
 9325  2,  13|                             poznał oryginała Trepkę. Obiecałem mu dla zachęty, że papuś
 9326  1,  1 |                                 Aby za tatkę nic nie obiecuj! Z tatką to już całkiem
 9327  2,  3 |                             były. Nadto przysięgam i obiecuję jak najświętobliwiej dochować,
 9328  2,  9 |                            sączyły się z jego serca. Obiecywały przez mgnienie oka, że z
 9329  1,  15|                         miłością i często im zadawał obiekcje, usiłując przyuczyć zachodnich
 9330  2,  24|                              na subalternów, byleby "obiekt" posiadał choć jakie takie
 9331  1,  15|                              po łacinie (a wszystkie obiekta w tym języku były wykładane
 9332  1,  13|                              cierpisz nad wszystkimi obiektami, jakie oczy widziały? Ciebie
 9333  1,  8 |                              hieroglifów.~- Bo też i obiektu samego rozmowy nie masz.
 9334  2,  12|                        papiery dbał niewiele. Sędzia obieralny, prowadzący na Węgrzech
 9335  3,  3 |                             koślawe ręce swoje krzyk obijający się o ponure mury zaklęsłych
 9336  3,  6 |                             Mnóstwo z nich wiatr już obił, wicher obdarł, a granatowa
 9337  3,  17|                           myślisz! - zaperzył się. - Objąłem ziemię, muszę się raz wreszcie
 9338  2,  7 |                            łagodnie jak matka, kiedy objaśnia naiwny błąd dziecięcia.~-
 9339  1,  7 |                         Jakem wyjeżdżał-zaczął tonem objaśniającym-to nawet nie widziałem jegomości,
 9340  2,  2 |                        obłoków widziadła przemierzłe objaśniały straszliwe dzieje tych rzeczy,
 9341  1,  15|                              Profesor spostrzegł ten objaw zepsucia i z rozszczepionymi
 9342  3,  2 |                          kazanie o najsprośniejszych objawach życia, o najohydniejszych
 9343  2,  17|                              zlodowaciały, dusze się objawiły zbójeckie. Bagnet stał się
 9344  1,  14|                        wyklął mię i wydziedziczył za objawiony jakobinizm z werwą i życiem,
 9345  1,  2 |                             utrzymywali, że wypadnie objechać aż na Koprzywnicę; inni
 9346  3,  6 |                              prowadząca na cmentarz. Objedź cmentarz z tamtej strony
 9347  2,  5 |                     czerwcowa zeszła na ogród i dom, objęła wszystko wrzącym uściskiem.
 9348  1,  5 |                             Spłynęła w jego ramiona. Objęli się rękoma. Głowy schyliły
 9349  3,  8 |                            tego domu. Praga nie jest objęta konwencją. Łatwo przewidzieć,
 9350  1,  4 |                              na uździenicy otargał i objeździł oklep, nocami, w sekrecie
 9351  2,  16|                             u czapek tegoż kształtu, objuczone wielkimi tornistrami, ładownicami,
 9352  1,  17|                              z winorośli rozpięty na obłąkach i na drzewach morwowych.
 9353  1,  8 |                       wałęsały się myśli, niby kroki obłąkanego człowieka, idąc i powracając
 9354  1,  3 |                        wreszcie pobiegł. Lecieli jak obłąkani przez niewiadome pola, przełazili
 9355  1,  5 |                          ujrzy oczyma, kipiało w nim obłąkanie. Wciągał w siebie nozdrzami
 9356  1,  3 |                           chwili pedel wydobył się z obłąkanymi oczyma, z sinymi pręgami
 9357  1,  13|                            wyskoki balkonów, wielkie obłąki portyków utkane ciemnymi
 9358  3,  13|                      Jadźwingom...~Nagłe wspomnienie oblało duszę... Toż przez to okienko
 9359  1,  13|                         Pontebbę, rznęły w Sterzing, oblały się krwią pod Klagenfurt
 9360  2,  12|                         dachami kilka wielkich drzew obłamanych u dołu. A dalej znowu przymglony
 9361  2,  6 |                              dachu z szerokim okapem oblane były światłem księżyca,
 9362  1,  5 |                           drzewa. Objął pień rękoma, obłapił go jak chłop wszechwładne
 9363  2,  2 |                          Czuł to, że skoro się tylko obłatwi z tłumaczeniem łaciny, pójdzie
 9364  2,  20|                      przewidywał, strach nie zaczyna oblatywać z czterech stron świata?
 9365  3,  12|                               Oczy jego niespokojnie oblatywały okolicę, pola, wąwozy. Księcia
 9366  3,  17|                        pniaka ściętego wysoko, który oblazł z kory, zbielał jak kość,
 9367  2,  18|                           popasie zajęczy strach was obleci i za uzdy przyprowadzicie
 9368  3,  3 |                              skok, tygrysimi susami, oblecieli drewniany balkon drugiego
 9369  1,  14|                         spisane natchnienie proroka. Oblectamenta et solacia servitutis...
 9370  2,  18|                              lewo szły w dal zagony, obleczone w czarne, zgniłe ścierniska.
 9371  2,  7 |                    różnobarwny, w rudą i sinawą rdzę obleczony. Gdy słońce ranne, jak przez
 9372  2,  21|                         czyliż to istotnie nie trąci obłędem iść prosto w pętlę stryczka?
 9373  2,  7 |                            nie poczęły trzepać się i obłędnymi skoki bić pnia, podobnie
 9374  1,  5 |                            śniade i pąsowe jelita. W obłędzie zaciekłej zemsty Rafał skoczył
 9375  2,  22|                             że liczne pułki piechoty oblegają Częstochowę. Dechamps znowu
 9376  2,  17|                         własne myśli, natrętną ciżbą oblegające głowę. Otwarte pola ciągnęły
 9377  3,  6 |                      Skrzynecki. W ciągu kilku minut oblegający zostali wypędzeni bagnetem
 9378  3,  11|                          Święty Jakub?~- Nasz.~- Czy oblegany?~- W tej chwili jeszcze
 9379  2,  17|                              wszystkich dolin i gór, obległ nas generał Ott, a okręty
 9380  1,  3 |                            że pragnie ją uchronić od oblepienia przez krę, ale truchlał
 9381  1,  3 |                         zgniłej trawy i siana, które oblepiło znienacka ich twarze i okręcało
 9382  2,  13|                  szkarłatnymi plamami, rzadkie włosy oblepiły czoło poorane w bruzdy,
 9383  1,  5 |                         powrotu i dotknął ręką słupa oblepionego śniegiem. Wiatr tam wył
 9384  2,  15|                       południowy wzbudził szum sosen oblewający ciało zimnym strumieniem.
 9385  2,  22|                            rzuty złotem i czerwienią oblewały całą tę daleką, jałowcową
 9386  3,  3 |                         który miał kierować robotami oblężniczymi, rozporządzał kilku zaledwie
 9387  3,  3 |                            szosę i aż do samych bram oblężonej Saragossy. Nie zawsze jednak
 9388  1,  14|                         specjalnych, taktycznych, do obliczeń, zestawień... Widziałem
 9389  3,  6 |                           Ukończywszy, widać, jakieś obliczenia, mapę złożył, zamknął notes,
 9390  1,  8 |                          wygotowałem na piśmie plan, obliczenie...~- Czyż możesz wątpić?
 9391  2,  23|                        kurcie Rafała po skrupulatnym obliczeniu nie mógł pokryć kosztów
 9392  2,  21|                              a głowa wciąż leżała na obłokach, w niebie rozkoszy. Słodkie
 9393  3,  12|                             golony, siwiejący zarost oblókł wargi, policzki, podbródek
 9394  1,  11|                     wieczorem o zmroku. Twarz na noc obłóż wodą... Adieu...~Nic nie
 9395  1,  4 |                         grubo kłocią i targaną słomą obłożonymi. Tak pilnował chłopów młócących
 9396  1,  14|                      wypływało nie znane dotychczas, obłudne znużenie, które wewnątrz
 9397  1,  7 |                     kusiciela, wiekuistego zdrajcę i obłudnika: zazdrość. Wszystka robota
 9398  2,  1 |                    wściekłości. Wymacawszy go dobrze obłudnymi ciosami, Rafał rypnął z
 9399  3,  1 |                              Niezwyciężony wstręt do obłudy życia wiedeńskiego, gdzie
 9400  1,  16|                           sity martwice, jak kołczan obłych strzał żelazno-zielonych,
 9401  1,  3 |                             zdzierać z siebie mokry, obmarzły kubrak, który go tym strasznym
 9402  1,  1 |                           woda kłębami toczyła się w obmarzłych brzegach, bijąc w tafle
 9403  2,  21|                       milczeniu po śniegu z wierzchu obmarzłym i przyprószonym ponownie -
 9404  2,  13|                          jedzą...~- Później będziesz obmawiał Niemców, teraz musisz, musisz
 9405  2,  8 |                             ścian sączyła się wilgoć obmierzła. Dzikie ściany tej niedosięgłej
 9406  2,  11|                              Rzekł wreszcie:~- Jakże obmierzłymi są kraje, w których los
 9407  2,  1 |                           ruchem ręki porwał wielki, obmokły bukiet ze stołu. Ktoś z
 9408  1,  17|                        Ciekawie zajrzą w ich wnętrza obmurowane i uciekają na łeb na szyję,
 9409  3,  16|                          środku miasta, widok silnie obmurowanego fortu de la Tenexas oraz
 9410  1,  10|                            wodach starej, głębokiej; obmurowanej fosy. Piętro dopiero, z
 9411  3,  8 |                              aż do rogu Bednarskiej. Obmurowany kanał wodny, sięgający od
 9412  1,  17|                               skarpy i przeciwskarpy obmurowanych rowów! Drzewa platanów z
 9413  3,  1 |                          Wyszli, ledwo-ledwo z kurzu obmyci, nie obejrzawszy miasta.
 9414  1,  11|                                Znam...~- Oczyść się, obmyj, bo cię wezmą na języki
 9415  1,  7 |                             bez wytchnienia pracując obmyją, co się ostoi.~O puchy miękkich
 9416  2,  13|                             mu dla zachęty, że papuś obmyśli dla niego jakąś doskonałą
 9417  3,  12|                            będzie spał. Chciano niby obmyślić dla tak wielkiego gościa
 9418  2,  9 |                     pomacawszy rozeznał, że głowę ma obmytą i rany jej zawiązane czystymi
 9419  2,  5 |                            jego głowy są na ręce mej obnażonej, a białe czoło naprzeciwko
 9420  3,  2 |                               uszy wyrwane ze łba, w obnażonych piersiach ze trzydzieści
 9421  2,  19|                             kroki. Bardziej mu szyję obnażył. Zręcznym ruchem zarzucił
 9422  1,  2 |                             kolejka gdańskich wódek, obnoszono potrawy i strugą lać się
 9423  3,  6 |                              Szefowie dwu batalionów obocznych po prawej i lewej stronie
 9424  2,  9 |                              nowej zimnej piękności, obojętnej na śmierć, która się tu
 9425  3,  3 |                          śpiewacy, mówcy, zamyśleni, obojętni, ślepi z szału, podobizny
 9426  1,  8 |                             w ziemię z taką grzeczną obojętnośeią, jakby przed chwilą rozmawiał
 9427  3,  6 |                               Rzucili się wszyscy do obór, do stajenek, do chlewów.
 9428  3,  9 |                          Kępą Oborską i dalej aż pod Oborkami, Jeziorną, Łęgiem, po Gassy
 9429  3,  9 |                           brzegu, pod Zawadami, Kępą Oborską i dalej aż pod Oborkami,
 9430  1,  1 |                              polu czy w gumnie robić obowiązany nie jest. Święto, gdy przypada
 9431  2,  22|                               Kapitanie komendancie, obowiązkiem to jest twoim, żebyś się
 9432  2,  3 |                           temat wymienionych siedmiu obowiązków, każdego z nich znaczenie,
 9433  3,  9 |                             Była to pierwsza pikieta obozowa. Dał hasło, parol - i został
 9434  3,  8 |                            piechota otrzymała rozkaz obozowania militarnie z zachowaniem
 9435  3,  6 |                             w marszach, po leżach, w obozowiskach. Nie przeczuło, gdy zestrzelany
 9436  1,  8 |                           błonia, gdzie się mieściło obozowisko panów braci, równych wojewodzie...
 9437  1,  8 |                             do reszty, że się jest w obozowisku kipczackim. Panowie bracia
 9438  1,  12|                              jego przyjacielem z lat obozowych. Razem niegdyś uczyli się,
 9439  1,  5 |                          wyobrażeniem, krąg z brzegi obrąbanymi zawisł nad polami i szedł
 9440  2,  22|                            nie wiedział, jakie teraz obrać dla siebie stanowisko. Jarzymski,
 9441  3,  3 |                            walić się i w słupy kurzu obracać mury klasztorne. Na prawo
 9442  2,  7 |                            słońce i deszcz w próchno obracają. Czaiły się tam jak olbrzymie,
 9443  2,  9 |                             łagodnie kołysać. Raz ją obracała oczyma ku ubiegłemu szczęściu,
 9444  2,  8 |                       płucami i spalone twarze znowu obracali ku słońcu. Tak im długie
 9445  1,  12|                              w przepaść, gdzie koła. obracały się ciągle, gdzie ostre
 9446  2,  9 |                              nieskończenie wytrwała, obrachowana przed wiekami, zastosowana
 9447  2,  11|                         okrągłe pędy, poprzedzielane obrączkami kolan, rosły tu w kępach
 9448  2,  1 |                         zaczął rzucać na stół dukaty obrączkowe. Gospodarz zgarniał je z
 9449  1,  1 |                  pięćdziesiąt batogów. Zaraz też sto obrączkowych wsypał do trzosika, dał
 9450  3,  13|                            ujrzał trzy cienie. Głowy obramowane w kwadraty kwefów zakonnych,
 9451  3,  6 |                              jednej i drugiej strony obrastające groblę, zadrżały, jakoby
 9452  1,  2 |                            ręku, jak cieniem zakryte obrazą, która trwa przez mgnienie
 9453  1,  13|                         dysertacją, skoro mię książę obrażasz, ale że cię pamiętam z pola,
 9454  1,  5 |                        obojętność lub zamarsowanie i obrazę, a kończące się wybuchem
 9455  3,  3 |                             inny wyraz, ale boję się obrazić twe ucho.~- Nie zostanę
 9456  1,  5 |                        bluszcz, póki wicher świętego obrazka nie zedrze ze słupca.~Teraz
 9457  3,  7 |                     przebaczyć...~- Nie jestem wcale obrażony, aczkolwiek lubię prowadzić
 9458  3,  4 |                             ucho Trepka czy diabeł z obrazu w bocznej nawie kościoła
 9459  1,  8 |                            niejasna; usadowiona poza obrębem wyobrażeń, przez którą płynęły
 9460  1,  7 |                    przerzedzały i widać było samotne obręby, gdzie na znacznym obszarze
 9461  2,  19|                            niewymownego, coś żelazną obręczą ściskającego serca słuchaczów
 9462  3,  6 |                          okrągłe albo wydłużone jego obręcze wzniosły się ociężale w
 9463  3,  11|                         Witkom i wojewodę Dersława z Obręczny... Rydel kopacza odwalał
 9464  3,  9 |                            Prusak wydał skład drzewa obrobionego na Szulcu, ale te wiadomości
 9465  3,  3 |                        rozkoszy. Piękna doncella nie obróciła się wchodząc we drzwi napotkane.
 9466  2,  21|                            Dźwignęli co tchu chłopa. Obrócili go twarzą ku niebu. Oczom
 9467  1,  8 |                          nocnych patrolów? W cóż się obróciły troski nasze, męki, vulnera,
 9468  1,  4 |                            słomę i odmierzano koniom obroki, wydzielał chałupnikom przychodzącym
 9469  2,  1 |                     bezprawnie na chłopów; ujmowanie obroków koniom folwarcznym i tym
 9470  3,  6 |                          drogi wioskowej i dyrygował obroną. Widział stamtąd przez tylne,
 9471  1,  14|                             Francji, sługa ojczyzny, obrońca rewolucji, raz do mnie rzekł
 9472  2,  24|                     possessionatus zaopatrywał swego obrońcę w majtki przez pomyłkę krótkie,
 9473  3,  3 |                            broń. dzieci po dawały ją obrońcom. Na samym szczycie stało
 9474  3,  3 |                        korytarza. Widziałem...~- Nie obroniłeś, co? - cisnął mu Cedro w
 9475  3,  11|                              wciągnięte do tej linii obronnej, a ich cmentarze, dzwonnice,
 9476  1,  17|                      ramionami i utworzyli pierścień obronny. W milczeniu poczęli bić.
 9477  3,  1 |                            mógł. Po zebraniu się sił obronnych uradziła starszyzna wykonać
 9478  1,  3 |                             błędnie szarzały. Błonia obrosłe wikliną, daleka przestrzeń
 9479  2,  11|                         Willa Vicini leżała na górze obrosłej krzewami. Było południe,
 9480  2,  24|                              Niemca. Dym zasłonił mu obrót sprawy. Wypadł ze środka.
 9481  2,  12|                          przy drodze kamienny słup z obrożami na łańcuchach do zamykania
 9482  2,  12|                       zapasami podróżnymi, rozłożyła obrus, .i za chwilę Rafał wobec
 9483  1,  7 |                            Michcik nakrył stół małym obrusikiem i ustawił talerze, a oni
 9484  3,  5 |                           pryskając iskrami. Cienkie obrusy haftowane, ściągnięte z
 9485  3,  3 |                              gdyby wykonywał przepis obrządku. Usta jego były skrzywione
 9486  2,  22|                            Braknie właśnie poczty do obrządzenia koni tylu wodzów.~- Toteż
 9487  3,  1 |                           przykręcił, sam towarzysza obrządzi, rozsiodła i okulbaczy jak
 9488  2,  3 |                              mu podane przez mistrza obrzędów na aksamitnej poduszce:
 9489  2,  3 |                             że teraz skończą się już obrzędy, ale się zawiódł. Mistrz,
 9490  1,  2 |                     tymczasem już go był dostrzegł i obrzucił szorstkim wejrzeniem.~-
 9491  2,  22|                      Gołańczy, a drugiego Differta z Obrzycka rozstrzelali za to, że Prusakom
 9492  2,  1 |                           rozczarowanie co do brata, obrzydliwe rozstrzygnięcie zagadki
 9493  2,  20|                            grzeczną rozmową, tonął w obrzydłych myślach. Gdy tak w ich tłumie
 9494  1,  16|                          statki Rafał zatrząsł się z obrzydzenia i owiany został płomieniem
 9495  1,  5 |                           wstędze światła. Bezmierne obrzydzenie, awersja, wzgarda przyniosły
 9496  2,  17|                          Wiedzieli my, że leda dzień obsaczą nas Austriaki jak to morze,
 9497  3,  9 |                         postępować za infanterią dla obsaczenia szańca. Te przygotowania
 9498  3,  6 |                          Trzeba tę wieś zająć, mocno obsadzić, utwierdzić się w niej,
 9499  1,  14|                           przez to krótkie życie jak obserwator? Nic nie uczynić?...~- Któż
 9500  1,  17|                  nieustannego. Książę miał polecenie obserwowania wysokości wód w pewnych
 9501  1,  12|                           przez celników francuskich obserwowany bardzo podejrzliwie. Gdy
 9502  3,  6 |                              specjalnym uszanowaniem obserwując swych jeńców. Rafał nie
 9503  1,  3 |                     wyciągniętymi łapami. Prorektor, obserwujący sprawę z pewnej odległości,
 9504  1,  3 |                           tafle, złomy, okruchy lodu obsiadają go ze wszech stron, z dołu,
 9505  2,  1 |                             bo inaczej ziemia by nas obsiadła i pożarła. Widzisz, j a
 9506  1,  9 |                            jakoby dziady zgrzybiałe, obsiadłe przez prawnuki... Pnie pokryte
 9507  1,  13|                               W jednym miejscu banda obsiadłszy stół piła, ryczała i śpiewała
 9508  2,  17|                        Nieprzeliczone gromady wróbli obsiadły nagie konary lip i zanosiły
 9509  2,  16|                            polach płaskowzgórza role obsiąkły. Mieli zamiar dotrzeć do
 9510  1,  8 |                        dzierżawę, począł wyprawiać i obsiewać nieużytki. Tuż za stawem,
 9511  3,  6 |                             też miejscu nas obejdą i obskoczą...~- Mamy sumiennie rozstawione
 9512  3,  1 |                    Werbechowski i woltyżer Mamiński, obskoczeni przez tłum jeźdźców, wyrwali
 9513  3,  15|                       wywiodą z nieszczęścia w razie obskoczenia. Co my tu robimy, do pioruna!
 9514  3,  14|                          jasne tamtej nocy!...~Szedł obskoczony przez marzenia, na poły
 9515  3,  1 |                              do młynka nieprzyjaciel obskoczył ze wszech stron, w sile
 9516  1,  5 |                           Gdy wszedł na dziedziniec, obskoczyły go psy, olbrzymie brytany
 9517  3,  9 |                           nich miała po pięciu ludzi obsługi.~- Ile ich było?~- Cztery.
 9518  1,  2 |                      gospodyni, dwie ich córki i syn obsługiwali gości. Rafał, obchodząc
 9519  3,  15|                              którymi brali dowództwo obsługujący ją czterej wachmistrze,
 9520  3,  6 |                      kanonierów w rogatych czapkach, obsługujących działa, złote hafty i akselbanty
 9521  2,  1 |                        jednym służącym, który i mnie obsługuje. Gdy się wyśpisz po drodze,
 9522  1,  17|                              z nastawionym bagnetem. Obstąpiono ich, pierścieniem grubym
 9523  1,  6 |                               A i poszedł. Siadł se, obstawił się dokoła święconą kredą,
 9524  3,  9 |                             w Otwocku Wielkim.~Obozy obstawiono pilnie placówkami. Od placówek