Tom, Rozdzial

 9525  1,  6 |                              za Królestwo Niebieskie obstoją?" "Takie mam skrzypki i
 9526  3,  4 |                         posłania, na zmokłą w nocy i obsychającą dopiero glinę, rozciapaną
 9527  1,  10|                           Oklaski i śmiechy jak grad obsypały jedną z uczestniczek, która
 9528  1,  7 |                            obręby, gdzie na znacznym obszarze spokojnie usypiały smugi
 9529  2,  22|                         Niechże wstąpią...~Weszli do obszernej świetlicy i powitali gospodynię
 9530  3,  14|                             rozłożył się po pańsku w obszernych refektarzach i licznych
 9531  2,  1 |                              Rafał w mieszkaniu dość obszernym, a urządzonym w sposób nieco
 9532  2,  24|                       naprawdę, to znaczy Dąbrowski.~Obszlegi jeno a kanty kurtek znaczyły,
 9533  2,  21|                              którego brakowało tylko obszlegów, żeby się stał artyleryjskim
 9534  3,  2 |                          namókł także. Z granatowych obszyć czapraka, idących w zęby,
 9535  1,  2 |                              potoczystej, z ogonem i obszyciem ze złotego masyfu.~Pamiętał
 9536  2,  22|                        zdejmą mundury, odepną pióra, obszyją sobie czapki suknem zamiast
 9537  2,  21|                              się pytał. Gdy już byli obuci, Rafał kazał mu jeszcze
 9538  2,  5 |                         pachnie ani jeden wyraz, nie obudzi żalu ani tęsknoty.. Gardzę
 9539  3,  10|                            jaką bądź cenę musiał się obudzić. Wolałbym, żeby zamiast
 9540  3,  2 |                            niespodziana przeszkoda i obudziła z dumnych zamyśleń rycerskich.
 9541  2,  1 |                      gościowi pościel i oddalił się. Obudziwszy się nazajutrz rano i nie
 9542  3,  6 |                          środku wsi.~Ludność Falent; obudzona ze snu, wyległa z chat.
 9543  1,  1 |                              powiew, ze snu twardego obudzony szept, tchnienie rzewne,
 9544  2,  20|                            która porusza i wskrzesza obumarłe serce. Ileż by za to dał,
 9545  2,  22|                         woźnicy. Cedro był gniewny i oburkliwy. Na troskliwe pytania Rafała
 9546  1,  15|                            łacińskie zapewne) wyrazy oburzenia i zgrozy. Całe zajście straciło
 9547  1,  17|                          dnia między jaszczykami dwu obusiów Czechowskiego, wiecznie
 9548  1,  17|                             wieczorem tegoż dnia, po obustronnym zaprzestaniu walki, książę
 9549  2,  13|                      oddychał tą melodią. Nogi jego, obute w płytkie pantofle i pończochy,
 9550  1,  8 |                           ciemnego sukna i lśniącego obuwia. Książę Gintułt podszedł
 9551  2,  24|                             krypciach, a nierzadko w obuwiu zostawiającym na glinie
 9552  3,  3 |                     Przechodziło tędy również wysoko obwałowane łożysko rzeki Huerby. Drzewa
 9553  3,  1 |                          jechał na szkapie jak Żyd z obwarzankami, nie wie, na żywy Bóg, co
 9554  3,  5 |                      Niezabitowski z głową przez pół obwiązaną chustką. Obok niego ponury
 9555  3,  3 |                              konającej miazgi. Głowy obwiązane czerwonymi chustkami w sposób
 9556  3,  11|                        dziennych robót, sam, w nocy, obwiązany sznurem, puszczał się częstokroć
 9557  2,  14|                      surducie, miał szalik wełniany, obwiązujący kołnierz koszuli najzupełniej
 9558  3,  2 |                              ich na bandaże, którymi obwiązywał mokrą glinę na kopytach.
 9559  2,  7 |                            jasnozielone niby ogrody, obwiedzione kamiennymi płoty. Na zboczach
 9560  2,  17|                         natura pociągnęła w szeregi. Obwieścili nową kampanię. Wciągnęli
 9561  2,  15|                            na obraz potwornych kłów. Obwieszał je śluz szuwarów, zeschłe
 9562  2,  10|                        pantera. Jego wychudła twarz, obwieszona pozlepianymi kudłami, przywarła
 9563  2,  11|                            bulwami żywicznego obaru. Obwieszony niezmierną liczbą szyszek,
 9564  1,  12|                     potępienie! Bierze święte kości, obwija je w płaszcz swój. Korzysta
 9565  3,  6 |                           już rozlaną i w policzkach obwisłą. Osobliwie piękne miał oczy:
 9566  3,  6 |                            Nade dniem dopiero ustał. Obwisłe chmury dźwigały się z równin
 9567  2,  7 |              olbrzyma-świerka, którego dolne gałęzie obwisły i dach nieprzemakalny dokoła
 9568  3,  11|                           Sokolnicki. Starożytny mur obwodowy dopełniał nieustannie, a
 9569  1,  14|                            Przypatrywałem się więcej obyczajom demokratycznym i samym demokratom.
 9570  2,  12|                             to było dziewczę lekkich obyczajów, spotkane przezeń na ulicach
 9571  1,  1 |                             się, zapadając w śniegu. Obydwa były senne, znudzone i odbywały
 9572  1,  3 |                             szlachcica znad Wisłoki. Obydwaj z Rafałem mieszkali na stancji
 9573  1,  1 |                               Zjazd był tak wielki z obydwóch Galicjów, że Sukiennice
 9574  1,  10|                         śmiech panieński przycichał. Obydwoje, brat i siostra, przybierali
 9575  1,  2 |                           Teraz już widział uśmiechy obydwu twarzyczek, zwróconych ku
 9576  3,  8 |                         sprzymierzeńca.~- Słyszymy o obywatelach galicyjskich, gotowych złożyć
 9577  1,  14|                      człowieka.~- Chcę się widzieć z obywatelem Sułkowskim... - rzekł sykając
 9578  1,  1 |                            każdy pleban udzielał go 'obywatelom za rewersem. Czy wielmożny
 9579  2,  1 |                             Byli to Litwini, synowie obywatelscy, przecierający się w Warszawie.
 9580  2,  24|                        badając różnicy wiary bądźcie obywatelstwem połączeni z mieszkańcami,
 9581  1,  14|                      wymamrotał tamten.~- Co mówisz, obywatelu?~- Cóż ja bym śmiał mówić
 9582  2,  10|                              i seł, choć ci płacki z óc durkały...~- No, dobrze,
 9583  2,  13|                        saloniki, nie na pokaz, gdzie ocalały podniszczone, staromodne
 9584  2,  24|                           podjazdu winien jest swoje ocalenie.~Po odepchnięciu natarcia
 9585  2,  17|                         uszedł z Livorna, żeby głowę ocalić, choć były po temu sposoby.~
 9586  3,  6 |                      dowodził braćmi we Włoszech, na oceanie, na wyspie, który widział
 9587  3,  1 |                          nieba a przepaścią chłonącą oceanu-otoczyświata. Głębia pod nią wody, sześć
 9588  2,  17|                             okropne hulają, a sen za oceany ucieka. Wnet skóra żółknie,
 9589  2,  24|                             siana, z igłów sosnowych ochędożyć do znaku, bo my nie Żydy
 9590  1,  2 |                         oddech tak miłośnie mu twarz ochładzał... A w saniach lecących
 9591  3,  3 |                            jakby centurii. Odrobina, ochłap głupiej umiejętności, jak
 9592  2,  17|                            bezpańskie, szukając byle ochłapa, żeby choć ducha odświeżyć,
 9593  2,  17|                         Skakał z pokładu w morze dla ochłody. Źle się to najczęściej
 9594  3,  12|                            Wszyscy ledwie mieli czas ochłonąć z uniesienia na widok Rafała,
 9595  2,  20|                            będziecie tańczyli dużo i ochoczo. Ale w nocy na dany znak
 9596  3,  1 |                          wiedząc, o co chodzi. Jazda ochotnicza rzuciła się naprzód z lancami
 9597  3,  17|                    najmizerniejszego bytu... Mimo to ochotnie pośpieszył na miejsce. A
 9598  3,  3 |                         rzekłbym nawet, że chętnym a ochotnym sercem...~Cedro już prawie
 9599  2,  1 |                         ledwie powleczony siarczystą ochrą, jakiś stół rozsuwany, jakaś
 9600  1,  2 |                              ozwał się jakiś zapity, ochrypły głos:~- Aby to jedno prawda...
 9601  1,  2 |                              Niektórzy coś krzyczeli ochrypłymi głosami. Jeden podnosił
 9602  1,  3 |                             przed siebie jak drewno.~Ochynął się cały z głową. Poczuł,
 9603  1,  13|                             Wiedz waść, .żem starszy oci ciebie rangą wojskową, latami
 9604  3,  6 |                         pokoju "na drugiej stronie", ociągał się dopóty, aż go chirurg
 9605  2,  17|                          płytki brzeszczot, co krwią ocieka. Udało mi się wreszcie dostać
 9606  3,  6 |                       bagnetami, rzucali się na lufy ociekające krwią.~Krótko trwało ich
 9607  3,  2 |                           blasku latarni i puszczono ociekającego wodą do ognia razem z jego
 9608  1,  17|                     płonących kul, zbity kamieniami, ociekający krwią od zranień ułamkami
 9609  3,  3 |                        ubraniach, z lufami lepkimi i ociekającymi, chyżo wypadli wreszcie
 9610  2,  2 |                    straszliwie - śmiejące się podle, ociekłe cynizmem, nagie cielsko
 9611  2,  24|                         przemokłej słomy i spomiędzy ociekłych wodą gałęzi w humorach niezbyt
 9612  2,  20|                             jej włosów, których loki ocieniały twarz, a olbrzymi pukiel
 9613  1,  14|                        nadzwyczajnego wyrazu, cudnie ocienione długimi rzęsami. Mały wąs
 9614  2,  20|                       oderwać wzroku od łuków powiek ocienionych błękitnawym cieniem prześlicznych
 9615  1,  13|                              chcą podpisać, czy nie.~Ocierając wielką, czerwoną twarz swoją
 9616  3,  12|                           jeźdźców weszły w koleje i ocierały się bokami. Wyżej przytroczyli
 9617  2,  12|                           bawisz w Warszawie, że się ocierasz o najlepsze towarzystwo.
 9618  3,  2 |                            nasiąkł od dżdżu i silnie ociężał. Czaprak z białych baranów,
 9619  3,  9 |                         serce...~Wszystko przesiąkło ociężałą mądrością, każde wzruszenie
 9620  3,  6 |                        wielkiej przykrości, a ogólna ociężałość zupełnie przeszła.~Generał
 9621  1,  1 |                            pod powiekami. Prawa ręka ociężałym ruchem skradła się w zanadrze
 9622  2,  22|                      kilimkiem i obadwaj przyjaciele ocknęli się w polu. Woźnica zacinał
 9623  3,  5 |                             nastała grobowa cisza:~ ~Ocknij się, Lechu, przerwij sen
 9624  2,  6 |                            przestrach pustyni ze snu ocknionej. W cieniu śniące gałęzie,
 9625  1,  3 |                              nurzać się w śmiertelną oćmę nocną, grzać się jak ogier
 9626  2,  12|                          ledwie było widać w smutnej oćmie, co wolno zewsząd spływała.
 9627  1,  6 |                            Leciał tak po przestworzu oćmy i przerażenia, u boku śmierci.
 9628  2,  10|                       stanęło obok i napój z żółci a octu przykłada do warg. W tej
 9629  2,  7 |                             podnosiły je i usiłowały ocucić. Z boku nad przepaścią wrastały
 9630  1,  5 |                        ustami do stromych piersi i w oczarowaniu miłosnym szeptał jeszcze
 9631  1,  14|                                 Czy tylko nie jesteś oczarowany`? Wszak w miłości zaślepiamy
 9632  1,  10|                               służący kazał Rafałowi oczekiwać. Gdy grube łydki fagasa
 9633  1,  2 |                               Wszyscy z podziwieniem oczekiwali, co będzie dalej. Cześnik
 9634  3,  6 |                               Wciąż mię namawiają do oczekiwania w tej obmierzłej pozycji.
 9635  2,  20|                         dziedzic bawi w Wiedniu, ale oczekiwany jest na święta, że pani
 9636  1,  2 |                             najdoskonalsza posadzka. Oczekując na przybycie wszystkich
 9637  2,  1 |                         chyłkiem. Większość miała tu oczekujące przed teatrem powozy, karykle
 9638  1,  1 |                           sarny na sanie przy pomocy oczekującego parobka i zagrodnika, i
 9639  2,  20|                          swoją panią, że plenipotent oczekuje. Kazała go prosić. Za chwilę
 9640  3,  12|                          muzyką i tańcami, był ślub, oczepiny, przenosiny. Wszystko jak
 9641  3,  6 |                      zygzakowate mogiły. ~Z gąszczów oczeretu raz w raz wypływały dzikie
 9642  2,  14|                            zapalił się Trepka, aż mu oczka zabłysły - charty lekkie
 9643  3,  2 |                              i pokornie spuszczonymi oczkami. Ustawili butle na wielkim
 9644  1,  10|                          popiersie Wenus z zielonymi oczodołami i utrąconym nosem, osłaniającej
 9645  2,  18|                          zapadłe, oczy wwaliły się w oczodoły, nie uczernione włosy siwymi
 9646  1,  8 |                    pańszczyznę, skoro sobie życzysz, oczynszować. Jedno tylko: majątek nie
 9647  1,  11|                          wszak go znasz?~- Znam...~- Oczyść się, obmyj, bo cię wezmą
 9648  2,  2 |                          dwie pochodnie, znak widomy oczyszczającej siły ognia. Spoczywa w Eleuzis
 9649  3,  1 |                              niebie, a później coraz oczywiściej, jakoby odległe chmury.~
 9650  1,  5 |                       stanęły przed nim jawniejsze i oczywistsze niż wszystko, czego dotykał
 9651  3,  6 |                      widzenie tamtejszej chwili, tak oczywisty był przed okiem tamten kraj,
 9652  1,  16|                          dużej wagi.~Rafał zamilkł i odął usta. Było mu nieswojo i
 9653  3,  11|                         Wójcikowszczyzną, z rozkazem odarcia go z gontów. Ściany poczęto
 9654  1,  3 |                              na nim ubranie w pasy i odarł go ze wszystkiego. Tamten
 9655  2,  20|                              taki: w święty Szczepan odbędzie się w tym domu zjazd i zabawa
 9656  2,  24|                         trębaczem są już na miejscu, odbici z niewoli przez podjazd
 9657  1,  12|                          Przeszli tędy rycerze idący odbierać grób Chrystusowy. Tu, na
 9658  1,  11|                           radosny, szczęśliwy śmiech odbierał mu sen i duszę całą napełniał
 9659  1,  15|                            gdzie mieli konwersację i odbierali lekcje poloru, nie trzymali
 9660  1,  4 |                    upragnionej chwili wiania omłotu, odbierania zgonin, pośladu, mierzenia
 9661  2,  1 |                         pewnością, że je w trójnasób odbierze. Nie chciało mu się tylko
 9662  1,  1 |                          Dzwonią janczary i echo ich odbija się w kniei jak zuchwałe
 9663  3,  6 |                              coraz głębiej w bajora, odbijając się, odstrzeliwując, trupami
 9664  1,  10|                               Każdy ruch dziewczątka odbijał się w oczach patrzących
 9665  3,  3 |                            straszliwej, zimnej masce odbijała się tylko jedna jedyna,
 9666  1,  17|                       przeczuwając, że znowu padnie, odbije się od ziemi i skoczy kula
 9667  2,  6 |                           nieskończony.~Ta sama myśl odbiła się w jej oczach, w ustach
 9668  3,  15|                    potłuczone, płuca i wątrobę jakby odbite drągami. Był dręczony od
 9669  1,  3 |                        strzyży; chlustanie i szelest odbitych fal. Deszcz pluskał bez
 9670  3,  17|                               gontem kryte, wysokie, odbudował stajnie, obory i do porządku
 9671  1,  15|                   zrozumienia, po co się to wszystko odbywa, czemu wolno w rozmowie
 9672  2,  22|                           wysokość spostrzegli jazdę odbywającą ćwiczenia. Pobiegli tam
 9673  1,  3 |                              kawalerii austriackiej, odbywał liczne pochody na nieprzyjaciela,
 9674  2,  24|                         wojsko szło kupą, Galicjanie odbywali, choć nie w jednym szeregu,
 9675  1,  14|                       stopami gorącej ziemi pustyni, odbywam piaszczyste przeprawy...
 9676  3,  1 |                        rozpadnie się na dwoje ciemne odchlisko na obraz kłębu źródła, które
 9677  1,  4 |                          okrutnych kilka z rzędu, na odchodnym jedno, dwa "mośćbrodzieju",
 9678  1,  8 |                              podobnie jak same jedne odchodzą za bramy cmentarne zwłoki
 9679  1,  1 |                             płacze i woła z ziemi za odchodzącym dzieckiem? Oczy nie mogą
 9680  1,  8 |                       miejscu. Nie spojrzał nawet za odchodzącymi. Gdy żołnierz wszedł do
 9681  2,  7 |                        żyjemy cudzym życiem we śnie, odchodzili stamtąd zasmuceni, jak gdyby
 9682  2,  24|                           sen kamienny. W przymrozki odchodziło spanie kawalerskie. Wstawali
 9683  3,  4 |                             Zaprzysiągłem mu, że was odchowam. Wiecie?...~- A co to za
 9684  3,  17|                              na równi z najemnikami, odchrząknął, wyprostował się... Coś
 9685  2,  6 |                             świat. Zdało się, że się odchyla kraina księżyca...~Z daleka,
 9686  1,  5 |                              swe "wąsy". Pomagała mu odchylając jedwabnego szala, którym
 9687  1,  1 |                         młody chłopiec ujrzał w polu odchyleń wahadła mnóstwo kul, które
 9688  2,  21|                             kobuzów i kukułek.~Rafał odchylił całe drzwi i mimo smrodliwej
 9689  3,  3 |                            odkładać na bok kamienie, odciągać worki za zawitki, odwalać
 9690  3,  3 |                              pułku piechoty polskiej odciągnąć owe wory spod bramy. Rzucili
 9691  2,  1 |                              stosik złota, Jarzymski odciągnął go na bok i z przyjaznym
 9692  3,  3 |                       chytrze na kolegów, żeby ułana odciągnęli i zabrali ze sobą. Ale Cedro
 9693  1,  1 |                        trzecie i, sącząc się cichymi odcieniami dźwięków, nicestwiało w
 9694  1,  17|                              mogła być w owej chwili odcięta przez Brescia od Lombardu.
 9695  1,  2 |                          wzdycham do blondyna!~Zaraz odcinał się chór panieński:~Granatowy
 9696  3,  17|                           żeby ucho chwytało szelest odciosanego toporem oszastu, śliską
 9697  3,  6 |                        dzwoniąc ostrogami, śpiesznie odczepiając z sęków akselbanty.~- Czego? -
 9698  1,  14|                              jedwabne, faliste włosy odczesywał z białego czoła na tył głowy.
 9699  2,  20|                     nastrojów pani Ołowska jak gdyby odczuła stan jego duszy. Była prawie
 9700  1,  14|                             pod naciskiem dopiero co odczutej zgniłej dumy czy zgniłej
 9701  3,  9 |                    przypatrywali się temu obrazowi i odczuwali ściśnienie serca na widok
 9702  2,  12|                           fizyczną. Było mu cieplej. Odczyniało się samo przekleństwo uroku.
 9703  2,  1 |                       cześnik zatrzymał wszystkich i odczytał list książęcy. Nadymał się
 9704  1,  17|                        kapitulacji jawnie zawartej i odczytanej w szeregach. Drugi jej paragraf
 9705  2,  1 |                        wreszcie ułożył i tysiąc razy odczytawszy przepisał na czysto - doświadczył
 9706  2,  20|                               ciągnęła z niechcenia, odczytując bilecik kuzyna Trepki. -
 9707  3,  10|                             nagle:~- To i Sandomierz oddacie, czy jak?~- Jak to oddamy?! -
 9708  3,  16|                          żołnierze! Cześć mu bratnią oddajcie!~Z szeregów odpowiedział
 9709  2,  3 |                                Precz, nieszczęśliwy! Oddaję cię losowi twemu... ~Wówczas
 9710  1,  4 |                             czarodziejski, uroczysty oddalacz, zasnuł przestrzeń między
 9711  2,  9 |                         obszedł podnóże skały, wciąż oddalając się od niej, i stanął u
 9712  3,  3 |                           jeszcze widział przed sobą oddalającą się szeregiem ruchów, których
 9713  1,  8 |                        Słychać było klekot jego kół, oddalający się w głębie mroku... Michcik
 9714  3,  6 |                          dwoma podporucznikami żwawo oddalało się od warszawskiego traktu.
 9715  1,  6 |                             płynące.~Głosy rozmówców oddalały się wciąż i słychać je było
 9716  2,  21|                              nieustających zbliżeń i oddaleń tańca. Gdy na moment znowu
 9717  1,  8 |                          gorsza okazujesz. Wszak nie oddałeś mi wizyty w Grudnie... -
 9718  1,  8 |                            skinieniem błogosławionym oddaliłeś śmierć, a jednym chłopskim
 9719  1,  3 |                              zaledwie o kilka kroków oddalony, Rafał wydobył z kieszeni
 9720  3,  3 |                              Zatrzęsły się i stokroć oddały huk olbrzymie, czarne bezokienne
 9721  2,  24|                             i Michałkom twoją ziemię oddam. A ty idź, precz mi się
 9722  3,  10|                           oddacie, czy jak?~- Jak to oddamy?! - wrzasnął na niego grubiańsko
 9723  2,  12|                              twarz, jakby z zamiarem oddania mu pocałunku.~Wnet jednak
 9724  2,  3 |                          pocałunkiem Mistrza, Rafał, oddany dozorcom, wysłuchał długiego
 9725  2,  22|                           ludzi z charakterem, ludzi oddanych, którzy by szli do szeregu
 9726  2,  9 |                         miejscu gałęzie świerka były oddarte od pnia, murawa zdeptana
 9727  1,  17|                          porosła...~Świat zewnętrzny oddarty jest od człowieka, zwisa
 9728  1,  11|                              grzecznością, wyniośle, oddawała mu dalekie skinienie głową.
 9729  2,  6 |                          ognia. Kiedy niekiedy tylko oddawali sobie wzajem kilka słów,
 9730  2,  2 |                              rodzi ziarna. W Eleuzis oddawano cześć tej właśnie wiecznej
 9731  3,  9 |                              od rzutu oka t zagadnął oddawcę:~- Czy byłeś waćpan pod
 9732  1,  7 |                           opuszczały wodę dla nieba, oddzielając się od niej z żalem, jak
 9733  3,  17|                       rozpłataniu każdej belki, przy oddzieleniu północnej jej części od
 9734  3,  8 |                           jeszcze dwa w polu szańce, oddzielnie jeden od drugiego, rzucone
 9735  3,  2 |                         bocznych kaplicach, filarami oddzielonych od głównego wnętrza. Na
 9736  3,  11|                         kompanii trzeciego pułku dla odebrania ogrodów i murów Panien Benedyktynek,
 9737  2,  21|                        szczątków desek, krokwi a łat odebranych wiślanym falom. Nad połową
 9738  2,  19|                             patrzy... Stój, patrzaj! Odechce ci się, jak poczujesz, jak
 9739  3,  6 |                         Wyrwał pałasz, precz ich nim odegnał i ukazał schylone bagnety
 9740  1,  1 |                            uszu gwizdały. Ręka Boska odegnała... Lasami przyszedłem do
 9741  1,  17|                         polubił owe wigilie! Owe dla odegnania snu i smutku ciche pogwary
 9742  3,  1 |                        jakoby lata przeżyte, jak sen odegnany przez rzeczywistość. Jedynie
 9743  1,  8 |                           może i mnie łatwiej będzie odegrać rolę Cincinnata na twój
 9744  3,  3 |                        woltyżerów i szósty Cedru nie odejmowali kolb od szczęki.~Utworzył
 9745  2,  21|                             w spojrzeniu, przerwanym odejściem z sali, upadł przy niej
 9746  1,  3 |                             warga jego ślicznych ust odęła się i blade, ciche oczy
 9747  1,  2 |                       wielkiej izbie. Ktoś spróbował odemknąć okna, a gdy się okazało,
 9748  2,  10|                             niemu i kluczem żelaznym odemknął obręcz, która w połowie
 9749  2,  7 |                              do świetlicy miłości... Odemknij się, wrzeciądzu bukowy,
 9750  3,  11|                              aż do momentu zupełnego odepchnięcia napadu. Widząc, że pozycja
 9751  2,  24|                              jest swoje ocalenie.~Po odepchnięciu natarcia Prusaków od Starogardu
 9752  1,  17|                            nade dniem wycieczka była odepchnięta na całej linii. Grenadierowie
 9753  1,  12|                          życie przebyte, o szczęście odepchnięte, o pogrzebane w ziemi zwłoki
 9754  3,  11|                              nieprzyjacielska, którą odepchnięto od wzgórza Salve Regina,
 9755  2,  22|                          czym. Niech zdejmą mundury, odepną pióra, obszyją sobie czapki
 9756  1,  14|                          niepodobna było ogarnąć ani odeprzeć, a w ściśniętych ustach
 9757  3,  11|                    zaprzestać. Oficerowie przyboczni oderwali go siłą i odepchnęli. Wtedy
 9758  3,  14|                          pustki mieszkań, od których oderwały się frontowe ściany, sufity
 9759  3,  6 |                           bryłę olbrzymią, jak skała oderwana z czuba łańcucha gór i lecąca
 9760  1,  10|                           boleścią, a dla wszystkich oderwaniem się od spraw, którymi na
 9761  1,  10|                             zdaje mi się. Mam zamiar odesłać rzeczy pozostałe po bracie
 9762  1,  12|                       hoteliku, dokąd już był rzeczy odesłał.~Tego jeszcze dnia zaczął
 9763  2,  10|                         kijów wsypali. Dobrze! Juści odesłali me z wartownike do Preśburku,
 9764  2,  17|                            zdradą pochwycony został, odesłany do Francji i tam w jakimsi
 9765  2,  11|                       dobrego i złego... A jeśli już odeszłaś z ziemi, bądź błogosławiona...
 9766  1,  7 |                            własne swe ciało. Ale nim odeszły, stały nad nią, jak gdyby
 9767  1,  8 |                             poruszyć, lękał głośniej odetchnąć... Na samą myśl, że książę
 9768  2,  17|                              tylko przynosiły chwilę odetchnienia. Pod sam koniec sierpnia
 9769  2,  24|                             Wy zaś, Polacy - głosiła odezwa - którzy wyznajecie religię
 9770  1,  13|                       wsiąknie w obce pola - któż to odgadnie? Ale zostanie reszta. Ze
 9771  3,  3 |                           westchnienie.~Woltyżerowie odgarnęli ich z drogi uderzeniem nóg
 9772  2,  13|                              najgłębszym zdumieniem, odgarniając loki i wlepiając w Rafała
 9773  3,  6 |                           łeb zdrutuję, fersztanden? Odgibam ci tę szmato;. nie bój się,
 9774  2,  10|                         lecąc nad wielkim obszarem w odgłosach świstu bicza i ciosów rzemienia.
 9775  1,  1 |                              z wielkim zapałem, przy odgłosie armat...~Nardzewski wciąż
 9776  3,  3 |                             milczeniu jej obłąkanych odgłosów... Zrozumieli, że te drzwi
 9777  1,  14|                        wieści wypełzające z zaułków, odgłosy rzeczy dawnych, szepty nowe,
 9778  2,  20|                          zabawa. Tym sposobem Wisła, odgraniczająca Śląsk, już zajęty przez
 9779  2,  3 |                              przepaści, która ci się odgraża zgubą ostateczną. Odpowiedz!
 9780  3,  6 |                               Nabij!~- Do ładunku!~- Odgryź ładunek!~- W rurę!~- Za
 9781  3,  5 |                          zamczysku... Okopaliśmy się odgrzebaliśmy fosy, co je podobno Maurowie
 9782  1,  7 |                              chciał go widzieć przed odjazdem.~Mając przed oczyma tylko
 9783  1,  11|                         śmiechem i odwróciwszy konia odjechała.~Książę tknął konia obcasem
 9784  2,  22|                              rannych czy trupów. Nim odjechali, nabili jeszcze broń i z
 9785  1,  17|                    marzeniami, którego już nie ma, i odjedzie stąd co prędzej. Wody wiosenne
 9786  1,  9 |                           Zabawisz, dopóki zechcesz, odjedziesz, kiedy zechcesz...~Odchodził
 9787  3,  5 |                       tydzień smakuje i nie może się odjeść.~- Skądżeście świń nabrali?~-
 9788  2,  17|                               Zawierzono. Zaraz tedy odjęto nam tytuł legiów polskich
 9789  2,  12|                              zasypuj chudym ziarnem, odjętym od ust dzieciskom w brudnych
 9790  3,  15|                       wieczorem ruszyli za bramę. Na odjezdnym Wyganowski prosił na wszystko
 9791  1,  16|                         wysiadał i nie kazał woźnicy odjeżdżać. Ale na spotkanie wyszedł
 9792  1,  11|                               ani wyrazu... - marzył odjeżdżając. Popędził w przeciwną stronę,
 9793  3,  5 |                         Usunął się zaraz pod ścianę, odkaszlnął i powiódł ręką po wąsach.
 9794  3,  3 |                            Engracia. Co tchu zaczęli odkładać na bok kamienie, odciągać
 9795  3,  6 |                            masz wykonać natychmiast.~Odkomenderowana kompania grenadierów w bermycach
 9796  3,  3 |                       wkrzyczał mu kapitan w ucho.~- Odkomenderowany do armat Hupeta kapitana... ~-
 9797  1,  5 |                          ściany ciągnął się darniowy odkos, jakby długa ławka. Rafał
 9798  3,  11|                            Najwyższe tu powysypywano odkosy ziemi po wzgórkach i najwyżej
 9799  1,  5 |                              podważył mutrę kluczem, odkręcił ją prędko, pchnął drzwi
 9800  3,  4 |                          komplety genialnych widzeń, odkryć istotnych, wynalazków w
 9801  2,  14|                         szczura.~- Cóż znowu!~- Tak, odkryję cię w całej nagości.~To
 9802  2,  17|                             szły okręty. Ludzie nasi odkryli głowy. Milczą i żegnają
 9803  3,  6 |                        Połamane płotki przed chatami odkryły lechy ugracowane już i zasiane
 9804  1,  11|                               z koszulą rozerwaną, z odkrytymi piersiami. Łeb jego był
 9805  3,  1 |                         Lignicy. Dopiero ten generał odkrywa mu się i powiada, że jest
 9806  1,  2 |                            miała już na sobie suknie odkrywające ramiona, a czoła zakryte
 9807  3,  4 |                             nędznej poślubiłeś, żeby odkupić pradziady i prawnuki...
 9808  1,  17|                             uczynił generał Scherer. Odłączył część wojska na garnizon
 9809  2,  7 |                        zwarte przypominał, że nie są odłamami góry, obłokami płynącymi
 9810  2,  1 |                           twardo i niewzruszenie jak odłamy skały, były poskręcane i
 9811  3,  8 |                            Generał brygady Biegański odłamywał z kolumny swojej jeden batalion
 9812  3,  6 |                                Spoczęły, zmierzchły, odleciały. Weszły między zielone gaje
 9813  1,  5 |                          słów, które z ucha nie mogą odlecieć, a z serca nie chcą się
 9814  3,  14|                       Krzysztof tak doskonale poznał odległość od rogu tej ulicy do wejścia
 9815  1,  5 |                              Serce ciskało się w nim odległymi, ślepymi i bezdźwięcznymi
 9816  2,  24|                           Jeźdźcy rąbali szablami na odlew, z ramienia. Żołnierz polski
 9817  2,  21|                            kieszeni garść pieniędzy, odliczył kilka dukatów i dał jej
 9818  1,  8 |                           oczy Piotra, patrząc tak w odłogi, zmierzchły, zastygły i
 9819  2,  12|                               jak mógł. Zachodził na odludne plebanie kościelne i udając
 9820  2,  2 |                           mogło zastąpić wspomnienia odludnych pieczar pustyni. Kryjówki
 9821  3,  14|                             zdradzieckie ich fugasy, odłupane przez kule armatnie powleczenia
 9822  2,  1 |                    spostrzegł Rafała, na jego twarzy odmalowało się zdziwienie, prawie zdumienie.
 9823  2,  12|                           nawet swego nazwiska. Jako odmawiającego wszelkich zeznań, według
 9824  1,  8 |                           królewskie, tyś mię zawsze odmawiał i sam... za nic, choć obaj
 9825  1,  7 |                              odbicie na nieruchomych odmętach. Było tak cicho, że wzajem
 9826  2,  12|                            zapowiadały coś lepszego, odmianę, nadzieję...~Był pochmurny
 9827  2,  15|                           szumie drzew wzmożonym, po odmianie głosów natury. Słyszał każdy
 9828  1,  2 |                           chłopcu słowo, już się nie odmieni!~A z innej naigrawały się
 9829  3,  4 |                           dwie trzecie, że na zawsze odmienia i kasuje odwieczne prawa
 9830  2,  1 |                         miejsce, z zawodu do zawodu, odmieniać same pożądania, bo inaczej
 9831  2,  9 |                        chwila upłynęła, ten sam wiew odmieniał się, przeistaczał w wytrysk
 9832  2,  7 |                             rozdzielały się chmury i odmieniała niepogoda, wchodzili ciekawie
 9833  2,  7 |                              kaprys. Wizerunki drzew odmieniały się w widma długie, niepodobne
 9834  2,  17|                            jeszcze dalej. Wiater się odmienił, weszli my na wody krążącego
 9835  2,  17|                          paradnym szło, lecz żeby go odmieniło na prędki. Tak się też stało.
 9836  2,  7 |                             mu dziś zrobisz? Jak się odmienisz? Siostrzyczko-niewolnico,
 9837  3,  1 |                       Huzarskie im tera guziki dali, odmienne od naszych dawniejszych.
 9838  2,  7 |                              a nieprzebranej, ciągle odmiennej, a zawsze jednako silnej.
 9839  2,  14|                         nauki? Nigdy! Jesteśmy inni, odmienni. Ty traf w to, co jest twoją
 9840  2,  20|                                Rafała przyjęła nieco odmiennie, ale inaczej niż w Grudnie.
 9841  1,  3 |                         brzegu.~W zmaganiu się uczuć odmiennych i różniących się od siebie
 9842  1,  4 |                         kiedy bydłu zadawano słomę i odmierzano koniom obroki, wydzielał
 9843  3,  9 |                        poddania szańca bez zwłoki.~- Odmowa?~- Tak jest.~- Z kim mówiłeś?~-
 9844  2,  21|                       przewozi czy nie przewozi... - odmruknęła niechętnie.~- No, nas przewiózł,
 9845  2,  7 |                        ukazaną w zewnętrznym świecie odnajdowali patrząc w ścigłe potoki,
 9846  3,  17|                              z niemałym bólem krzyża odnieść daleko.~Nadeszło lato dwunastego
 9847  2,  20|                              Któż wie, może naprawdę odniesie go jutro, pojutrze? Gdyby
 9848  1,  4 |                          wszystko zamknięte i klucze odniesione do kancelarii starego pana,
 9849  3,  7 |                              armia kipiała od dumy z odniesionego zwycięstwa. Teraz ze wszystką
 9850  1,  2 |                              płaszcz. Kilku parobków odniosło go do tak zwanego belwederu
 9851  2,  17|                            pana generała żadnego nie odniosły skutku. Projekt ambarkowania
 9852  1,  9 |                              potęga w owych widłach, odnogach, trój- i czterozębcach,
 9853  1,  4 |                         zgonin, pośladu, mierzenia i odnoszenia ziarna do śpichlerza, spędzał
 9854  1,  12|                         Wenecji. Skorzystał z tego i odnowił znajomość zawartą czasu
 9855  2,  13|                          istniały jeszcze stare, nie odnowione, zapomniane pokoiki, saloniki,
 9856  1,  7 |                           śliskiej, ledwie zrodzonej odnóżce usnąć na chwilę, wytchnąć
 9857  2,  3 |                           siebie i uczuć przyjemność odosobnienia, drzwi, jak poprzednio,
 9858  3,  3 |                        wzniesieniu i tworzyły całość odosobnioną. Batalion pułku siedmdziesiątego
 9859  2,  21|                        przeciwległej stronie sali, w odosobnionym krześle siedziała jego księżniczka
 9860  2,  21|                           lodowej tamtego brzegu, to odpadali od niej ku środkowi rzeki.
 9861  3,  17|                              w obszarach tak zwanych odpadków, po zboczach górskich, kupy
 9862  3,  3 |                            pierś w pierś się zwarli. Odpadły karabiny. Nagą garścią!
 9863  2,  22|                           waćpan nic nie umiesz... - odpalił z miejsca Jarzymski - to
 9864  2,  17|                              Massenę.~Rok dziewiąty! Odparci cesarscy za Mincio. Część
 9865  3,  9 |                             mnie mówić po niemiecku, odparłem, że nie rozumiem ani jednego
 9866  2,  24|                               Część dragonów została odparta, odpędzona aż pod baterie,
 9867  3,  1 |                             na napastników. Atak był odparty równie szybko, jak się zaczął.
 9868  3,  11|                              na mokre pokłady gliny, odpasał broń... Gintułta ułożył
 9869  2,  17|                             Bóg zapłać, mili, że nie odpędzacie od swego proga żebraka wędrownego.
 9870  1,  16|                        metaliczne piosenki, z trwogą odpędzając natrętnych ludzi od gniazd
 9871  2,  6 |                           życia. Psy ze wściekłością odpędzające wędrowców od tych schronisk
 9872  1,  14|                          byłem i będę, jeśli mię nie odpędzi dla innych powodów.~- Domyślam
 9873  3,  4 |                            myślami. Żadna nie da się odpędzić aktami woli... Głowa jest
 9874  2,  24|                            dragonów została odparta, odpędzona aż pod baterie, wegnana
 9875  3,  6 |                             i skinął znowu. Kazał im odpiąć pałasze, złożyć na ziemi
 9876  3,  6 |                         klęczeli i leżeli żołnierze, odpierając strzałami szturm infanterii
 9877  3,  3 |                             chwila z bagnetem w ręku odpierał wycieczki mieszkańców miasta
 9878  2,  24|                        bronić się przez cały dzień i odpierało napaść, ile mogło. Pierwszy
 9879  3,  4 |                         siebie, ale za cyny i wnuki, odpinasz na zawsze pióra od przyłbicy
 9880  2,  17|                              Mieli my możność hojnie odpłacić za podłą zdradę roku siódmego,
 9881  3,  9 |                             głowę naród wojska. Krew odpłynęła od serc i na swój posterunek
 9882  1,  16|                            łodzi, w dal niezgłębioną odpłynęło.~Wrócił do roboty i w ciągu
 9883  1,  1 |                             się dym rozwiał i zaczął odpływać do izb przyległych, młody
 9884  1,  16|                             sobie.~- A to nie możesz odpoczywać w ogrodzie? Nie tutaj, między
 9885  1,  16|                              tego... To przyjdę tu i odpoczywam sobie.~- A to nie możesz
 9886  3,  3 |                          pułku. Tu po trudach wypraw odpoczywano w zimnych korytarzach klasztoru,
 9887  3,  11|                             i benedyktyńskim. Szańce odpolne poza tymi kościołami i przedmieściem
 9888  3,  13|                              wirydarzyk między murem odpolnym a ścianą kościoła. Gruszki
 9889  3,  10|                              wojennym, z lekka tylko odpopręgowanych, pełen żołnierzy, obiadujących
 9890  2,  17|                              kościele i mężny dawali odpór, a później ze stratą stu
 9891  2,  15|                        fizyczna wola, wysiłek ciała, odporna moc zwierzęcego bytu była
 9892  2,  21|                            spił. Człowiek pijany nie odpowiada za swe postępki i nie traci
 9893  2,  24|                            czy nie: - Kto idzie? - i odpowiadać głośno: - Swój, Polak!~Zaraz
 9894  3,  3 |                               Na rozkaz poddania się odpowiadali mamrotaniem modlitwy śmiertelnej
 9895  3,  6 |                             ogień do dawnych pięciu. Odpowiadało im dziewięć tylko armat.
 9896  3,  4 |                      podporuczniku!... - Któż tam? - odpowie z trudem.~- Ady ja...~-
 9897  1,  7 |                      przybierał miny jak najbardziej odpowiednie, choć w istocie nie był
 9898  3,  11|                                Huk wystrzałów był mu odpowiedzią. Wtedy książę zebrał ostatek
 9899  3,  9 |                        dowódcy Sokolnickiego. Wojsko odpowiedziało mu pieśnią na jego cześć
 9900  2,  17|                               Ale, jeśli wola wasza, odprawcie dalej służbę, aby nie rozpowiedziała,
 9901  3,  2 |                     wykonywać nieprzyzwoity taniec i odprawiać jakieś potworne nabożeństwo.
 9902  1,  16|                         wygnania z pamięci tej panny odprawiał trudne nad sobą egzorcyzmy.
 9903  3,  2 |                        okrzyk przez chwilę, ale wnet odprężała się zasłona, ukazywał spalony
 9904  2,  9 |                              choć już była wyschła i odprostowała się w ciągu upalnego dnia.
 9905  2,  2 |                     przedsionku zdybał, i kazało się odprowadzić do pałacu księcia Gintułta.
 9906  3,  9 |                            mymi doboszami. Warta nas odprowadziła o jakie dwa tysiące kroków.~-
 9907  3,  7 |                       Gintułta i prosił, żeby go tam odprowadzono.~Brama pałacowa była otwarta,
 9908  1,  7 |                             worek z chudym obrokiem, odprzągł szkapska i urządził im żłób
 9909  3,  6 |                           Był tak szczęśliwy...~Obok odprzodkowanych armat stali kanonierowie
 9910  3,  1 |                            też i pułkownikami. Panie odpuść! Pułkowniki... Nic ino pułkownik
 9911  2,  14|                      wiedział. Powinieneś chodzić po odpustach i zbierać cwancygiery za
 9912  2,  11|                             i serce, i duszę moją... Odpuszcza ci się twa wina... Tak żywej
 9913  3,  6 |                        starszy. Cofali się ku lasowi odpychając ze wszech sił nacisk huzarski.
 9914  1,  14|                          widoki straszne, nieznośne, odpychające. Tuż obok stanęły myśli
 9915  3,  1 |                               bez lśnienia, zimnej i odpychającej barwie cyny. Fale, wynurzające
 9916  1,  3 |                           woli, rozumowań, pocieszeń odpychał ten widok, zamazywał go,
 9917  1,  3 |                               męstwo i bardzo często odrabiał za niego różne prace szkolne.~
 9918  1,  13|                       Zaśmiał się szyderczo i długo. Odrapana buda, w której mieści się
 9919  2,  15|                       trzęsienie ziemi, wśród rzeczy odrażających dla niej i bezużytecznych.
 9920  3,  1 |                        płonej ich masie, w chropawej odraźliwości lśniły się pod zorzą białe
 9921  2,  12|                           surowszy powiewał. Wskutek odrębnych dziejów uczucia Rafał teraz
 9922  2,  24|                               Nacierał już dwakroć i odrębywał się sprawnie. Nieszczęście
 9923  3,  17|                           upustem na palach bitych i odrestaurował młyn, a wreszcie od wiosny
 9924  2,  10|                              chyłkiem zagląda, gdzie odrętwiała ciemność leży przez wieki.
 9925  2,  15|                          temu uczuciu. Skruszyła się odrętwiałość serca i oczy zaszły łzami
 9926  2,  22|                              dnia, był wciąż niemy i odrętwiały. Widać wskutek wypitej w
 9927  2,  1 |                        abominacja bierze. Ale to się odrobi, będę w tym.~Powóz wjechał
 9928  1,  10|                             zepsuł na nic, ale to do odrobienia, to ta już moja rzecz. Co
 9929  3,  3 |                          ustach smak jakby centurii. Odrobina, ochłap głupiej umiejętności,
 9930  2,  20|                              jakby te wiadomości ani odrobinę go nie obchodziły, zaczął
 9931  2,  2 |                              sprawę świata, w sprawę odrodzenia rodu ludzkiego. Widzi na
 9932  1,  14|                              Nowa ziemia. Moja nowa, odrodzona ziemia, którą widzę tak,
 9933  3,  11|                           kopułką kaplicy-celi Jacka Odrowąża wyrosła w tym czasie jak
 9934  3,  15|                             trawą, że trudno je było odróżnić od zburzonych siedlisk hidalgów-rozbójników.
 9935  1,  15|                          poetyki nosili z urzędu dla odróżnienia się od niższych, z polska
 9936  3,  14|                              wydarł się z rąk zbira. Odruchem, czuciem świeżego tchu,
 9937  2,  24|                               tych jakoby skurczów i odruchów żywego ciała: formowania
 9938  2,  20|                           Kiedy niekiedy zwracał się odruchowo do Rafała, żeby mu zakomunikować
 9939  2,  21|                         Myślał o tym z uśmiechem nie odrywając ust od czary swego szczęścia,
 9940  2,  1 |                          zdumienie. Przez chwilę nie odrywał od niego oczu i przykry
 9941  1,  2 |                               Od tej rozkoszy ciągle odrywały Rafała wskazówki ojca, nawoływania
 9942  1,  8 |                       żydowskich, do wybijania szyb, odrywania okiennic... ~- Po cóż to
 9943  1,  4 |                         żyłach przesuwa. Nie umiałby odrzec, skąd znane mu są takie
 9944  2,  22|                         artylerzystów! Ci młodzieńcy odrzucają moją propozycję co do kariery
 9945  1,  2 |                         krygami, muskaniem wąsa oraz odrzucaniem wylotów wiódł ją uroczyście
 9946  1,  11|                         które mu przypominały sprawy odrzucone z niedbalstwem. Jechał wszakże
 9947  2,  24|                              mógł dać dragonom silny odrzut, ale w regularnym starciu
 9948  3,  3 |                     Nareszcie wyrwali zawiasy wraz z odrzwiami. Rzucili się na nią i zdarli
 9949  1,  10|                           przyjemnym pięknem drzwi i odrzwiów z mahoniu, olśniony widokiem
 9950  2,  6 |                         północy. Szczyty leśnych gór odrzynały się w zrzedłym błękicie
 9951  3,  6 |                          łokciu, w ramieniu...~Huzar odsadził się na siodle i pchnął go
 9952  3,  6 |                           pełne piachu, dymu, sadzy. Odsapnął z głębi piersi. Strzepnął
 9953  2,  24|                           grozi mu niebezpieczeństwo odsieczy z Gdańska, gdyby Menard
 9954  3,  14|                            kolana, na ręce, zrywał i odskakiwał od wrogów, którzy go dosięgali.
 9955  1,  3 |                           skuta, podważona wiosłami, odskakiwała w bok i szła w ukośnym kierunku.~
 9956  1,  5 |                           łoże bezcielesnej rozkoszy odsłania się o krok... Wyciągnąć
 9957  1,  5 |                  ucieleśniony zachwyt. Tracił rozum, odsłaniając ustami przecudowne, niewinne
 9958  2,  21|                              u dołu liśćmi kamelii i odsłaniała nogi powyżej kostek. Długie
 9959  1,  5 |                             znowu broczyła. Świtało. Odsłaniały się pola coraz dalej i dalej.
 9960  2,  21|                             Offizier! Herr Offizier!~Odsłonił przy tym kołnierz futra,
 9961  2,  20|                    ciekawości, jakoby na widok nagle odsłonionego nagiego morza, pustyni czy
 9962  2,  20|                               dość krótką suknię. Na odsłonionej szyi i ramionach miała szal
 9963  1,  7 |                           wiał z tych dorodnych pól, odsłonionych ku niebu; w pieszczotach
 9964  2,  21|                              ręce. Za przepaską, pod odsłonionymi piersiami, drgał życiem
 9965  2,  11|                             same skały. Ze drżeniem, odsłoniwszy głowy, mijali Szwajcarowie
 9966  2,  22|                        błoniu. Znajdę takiego, co ci odstąpi swej rangi, a nawet konia
 9967  3,  6 |                              szeregom kolumny rozkaz odstąpienia. W kilka chwil lasek olszowy
 9968  3,  8 |                    mieszkaniec? Po jednej bitwie, po odstąpieniu Warszawy precz uchodzimy
 9969  3,  6 |                             na Sokołów...~- Wszystka odstąpiła?~- Tak jest, panie generale.~
 9970  1,  8 |                            swą, czy się nie modli...~Odstąpili tedy obaj ze czcią i, z
 9971  1,  3 |                       odstawić na miejsce.~- A to ją odstaw. Z największą pochwałą akceptuję
 9972  2,  1 |                          śmiechu.~- Cóż oni tam będą odstawiali? Jarzymek, ty wiesz pewno?~-
 9973  1,  3 |                      Krzysztof stanowczo. ~Musimy ją odstawić na miejsce.~- A to ją odstaw.
 9974  3,  1 |                              armat ze środka szyku i odstawili w tył, poza swoją linią,
 9975  2,  24|                            ma żadnej straży. Pikiety odstawiły chłopca do czat, te podały
 9976  3,  7 |                        swoich domów nieszczęśliwych, odstawionych częstokroć bez żadnego opatrzenia,
 9977  3,  6 |                          ruszyły naprzód na podwójny odstęp półplutonu. Ujrzawszy, że
 9978  1,  12|                              Przesuwały się w małych odstępach jedna za drugą kompanie
 9979  3,  7 |                        idących piechurów, że to nasi odstępują na całej linii. Ogarnęło
 9980  2,  1 |                              wielu lat zamkniętego - odstraszały przychodnia. Idąc tak naprzód
 9981  3,  6 |                             w bajora, odbijając się, odstrzeliwując, trupami zaściełając pole.
 9982  2,  9 |                            nory i wlec się później z odstrzelonymi nogami i przetrąconym krzyżem.
 9983  2,  21|                            Będziesz zawsze.~Wstała i odsunąwszy go skierowała się ku drzwiom,
 9984  1,  2 |                             wyrwał się z jej piersi. Odsunęła go w zdumieniu i wyszła.
 9985  2,  3 |                           rozdzielonym murze. Miękko odsunęły się niewidzialne drzwi i
 9986  2,  17|                             Etrurii. Sztab legionowy odsunięty od komendy. Pierwszej półbrygadzie
 9987  3,  6 |                             nie sposób - marzy ranny odsuwając od siebie widok trupa Mistrza
 9988  2,  2 |                           skończył wyznaczoną pracę. Odsuwał ją z dziwnym uczuciem.~Zdawało
 9989  2,  7 |                               były ciemnobrązowe jak odświętna cucha górala. Mocne drzwi
 9990  1,  2 |                            drojetowym, z siostrami w odświętnych sukniach, witała gości,
 9991  2,  17|                             ochłapa, żeby choć ducha odświeżyć, nieraz śmierć w oczy zajrzała.
 9992  3,  6 |                             ciskały konary, gałęzie, odszczepy, a nawet całe drzewa. W
 9993  1,  1 |                          martwy. Dokoła niego zamróz odtajał i krople wody sączyły się
 9994  2,  21|                    Ołowskiego, przystała wreszcie na odtańczenie gawota. Zagrała muzyka.~
 9995  3,  6 |                          wróci? Zimne i twarde myśli odtrącają te trwogi. Wiatr wiosenny
 9996  3,  11|                             Pal! -- rzekł Sokolnicki odtrącając natręta.~Nim komenda została
 9997  2,  21|                      nieutulonym łzom szczęścia.~Nie odtrącała go ani się poruszyła na
 9998  2,  7 |                            Wtargnąwszy na te wyżyny, odtrącali precz nie tylko suszę i
 9999  2,  20|                           stąd? Dotknąć ustami przed odtrąceniem, przycisnąć ją do piersi
10000  3,  6 |                            kilkunastu naraz strzałów odtrąciły bataliony polskie. I oto
10001  3,  3 |                          korytarz pierwszego piętra. Odtrącone bagnetem przez żołnierski
10002  2,  20|                           dawno zamarły, zdrętwiały, odtrącony stanowczo i z młodą siłą
10003  1,  8 |                         grały roje pszczół. Pachniał odurzająco subtelny, złotolity kwiat
10004  3,  11|                            Obręczny... Rydel kopacza odwalał zapadłe wejścia do lochów.
10005  3,  6 |                           Rafał czuł się na siłach i odwalił wszystkie cięcia z pewnością
10006  1,  8 |                              a głowa jak lity kamień odwaliła się i głucho wsparła o futrynę.
10007  1,  5 |                          boku, rozciągnięta, ze łbem odwalonym bezwładnie. Wilk rozszarpał
10008  2,  22|                         szereg abo, czy ja wiem, był odważniejszy czy co, to spłatał Niemców
10009  1,  2 |                           wciągnęła w wir i najmniej odważnych. Chwilami ta rozbawiona
10010  1,  1 |                             się przecie mój Kacperek odważył. Przeżegnał się i wlazł
10011  1,  16|                      będziesz żałował. Nieraz ci się odwdzięczę.~- Powiedz, po co tu siedzisz?...~-
10012  3,  3 |                         obcęgi.~Nic to innego, tylko odwet za tamte damy... - myślał
10013  3,  1 |                    nieprzyjaciela oraz podjazdowania odwetowe ze strony polskiej. Krzysztof
10014  1,  7 |                             nozdrzami z umysłu, żeby odwiać sieczkę i snadniej wargą
10015  3,  6 |                       młokosy, popamiętacie!~- Konia odwiąż od płotu! Zaprowadź go do
10016  1,  5 |                            zdążył przypaść do konia, odwiązać supeł cuglów i stanąć w
10017  1,  3 |                            zwanym Rybitwy i w górze.~Odwiązał łódź, wyszukał w wiktach
10018  1,  1 |                                 słały w czysty lazur odwieczerza wysokie drzewa dymów. Wyniosłe
10019  3,  1 |                       toczącą swe fale po lewej ręce odwiecznego traktu na Tartas i Dax.
10020  1,  1 |                             na szczyt góry Kamienia. Odwieczny buk pamięta za wiosen swej
10021  1,  12|                             sam jeden skrycie kryptę odwiedza... Złodziej francuski odśrubował
10022  2,  6 |                         powzięła nagłe postanowienie odwiedzenia swych stron macierzystych,
10023  3,  2 |                             gardle. Stawał wtedy i z odwiedzionym pistoletem w ręce nasłuchiwał.~
10024  2,  1 |                          baby, nie stanie! Rotmistrz odwiezie was na miejsce dwa razy