Tom, Rozdzial

13047  3,  6 |                          żadną miarą wskutek grubych powijaków bandaża, którym miał opasane
13048  1,  7 |                     rozwidlone u samej prawie ziemi, powikłane w konary, ze zwieszonymi
13049  1,  7 |                          tarnina albo krzak dzikiej, powikłanej jabłonki. Obiedwie tego
13050  2,  11|                         ozdobiły końce jego nagich a powikłanych gałęzi.~Weszli do parku.
13051  2,  10|                          powiesz?~- Co mi ta! Cłeku! Powim. Za cóz byk miał siedzieć,
13052  1,  14|                              że to czas zabiera i że powinna mi wystarczać tak zwana
13053  3,  15|                               Więc tak nadzwyczajnie powinni bronić Inkwizycji, nietykalności
13054  3,  7 |                           mnie rozumieć. Idę spełnić powinność... Nie wiem, czy z tobą
13055  1,  1 |                              kuligi, bale czy reduty powinny dobrze wypaść. Mamy rogacza,
13056  2,  2 |                        otworzył mu drzwi z tym samym powinnym i grzecznym ukłonem, prowadził
13057  2,  20|                              Jaz~Dawni przyjaciele i powinowaci Szczepana Trepki ułatwili
13058  3,  3 |                                   rozmyślał Cedro. - Powinowactwo...~Rzucił mimo woli wzrokiem
13059  2,  20|                           żartują. Sam waćpanów nocą powiozę, ale jaki to wyda owoc... -
13060  1,  1 |                             drugim. Tamtego furmanka powiozła do Bożęcina, a ten ostał
13061  3,  14|                             jej kraj północny, azali powita sercem życzliwym ubogi rozdół
13062  2,  2 |                             najgłębszą wdzięcznością powitałby kata i jego propozycję przechadzki
13063  2,  22|                             do obszernej świetlicy i powitali gospodynię krzątają cą się
13064  2,  21|                               między jednym a drugim powitaniem nowo przybywających gości,
13065  3,  14|                         odłupane przez kule armatnie powleczenia z cegły, domy spalone, straszne
13066  2,  1 |                              kredens sosnowy, ledwie powleczony siarczystą ochrą, jakiś
13067  2,  17|                          wełnach, na błękitnych albo powleczonych barwą żywego srebra, przypłynął
13068  2,  11|                         okiem, słały się oliwne gaje powlekając srebrną szarością wyschłe,
13069  3,  13|                           jak żelazo, już zlasowane, powlekły się białą, niezniszczalną
13070  3,  4 |                  strzępiastych goździków. Fiołkowymi powłóczeniami całują przekrwienia oczu
13071  2,  20|                             Za oknami, których szyby powłóczył mróz kryształowymi drzewkami,
13072  3,  6 |                          powoli znad suchych trzcin, powłóczyła te głosy śmierci niby całun
13073  1,  5 |                              szyję rzemiennym pasem. Powloką go bezsił, bez woli, z oślepłymi
13074  1,  1 |                           trzaskały ostro w szklistą powłokę. Ogary biegły z trudem i
13075  2,  7 |                              oczy, przez usta, przez powłoki ziemskie, przez ręce uściskiem
13076  2,  11|                              jego utknęły w próżni i powlokły się ze wstrętem na kulach
13077  1,  12|                             najbardziej bezpośrednim powodem, a nadto zrozumiałym pretekstem
13078  1,  14|                           mię nie odpędzi dla innych powodów.~- Domyślam się, domyślam...~-
13079  2,  1 |                              siadł do powozu. Rumaki powodowane przez zręcznego stangreta
13080  3,  12|                         nadziei, stojącego u szczytu powodzenia, przeistoczył się niemal
13081  2,  20|                           żyje Cesarz!~- Słyszałam o powodzeniach pańskich od męża, który
13082  2,  21|                             czy miejsce ucieczki dla powodzian. Do resztek dawnego muru
13083  1,  17|                            jego wiadomości wojskowe. Powołany został do boku generała
13084  3,  10|                     spodlenie wszystkich instynktów, powolne znikanie zmysłu plemiennego
13085  1,  5 |                              w milczeniu rozległ się powolny zgrzyt otwieranych drzwi.
13086  1,  8 |                       słyszał dzikich hukań Michcika powołujących go na żołnierski obiad.
13087  1,  1 |                          koniach...~- Damy polskie w powozach, dwór jegomości pana hołdowniczego,
13088  2,  1 |                        pieśniami. Jarzymski jechał w powozie z Rafałem i kimś jeszcze,
13089  1,  14|                        bardziej ostrzejszy niepokój.~Powozik zatrzymał się przed bram
13090  3,  6 |                           Wkrótce jechał do Raszyna, powożony przez brudnego parobka.
13091  1,  9 |                       wyskakiwały z karet, bastard i powozów młode i stare, prześliczne
13092  2,  13|                              o widziadłach. Latarnie powozowe ciskały w zapłocia, w podwórza
13093  1,  7 |                             boleści na dawne miejsce powraca jakby niewolnik w jarzmie
13094  3,  17|                           porucznika, miał z Krakowa powracać na leże ze swym pułkiem.
13095  1,  11|                             zdanie w strzępach wciąż powracające:~- Szanuj mię, psie, człowieka
13096  2,  13|                             rzekł Krzysztof. - Rafał powracał właśnie z Bardyjowa, gdzie
13097  2,  17|                             draba ja dziad starzeńki powracam z dalecyny... sam jeden.
13098  3,  9 |                            Zagórnego Otwocka. W skok powracano z innej strony do Karczewia.~
13099  2,  20|                        łożyskach, skąd nigdy już nie powrócą. Oto marzył długo i namiętnie,
13100  1,  8 |                          kampamentów pod Bracławiem, powroty do obozu nad ranem z nocnych
13101  2,  21|                             serca, targającego się w powrozach swych, wyszeptał:~- Księżniczko...~-
13102  1,  9 |                             ustawiono i przymocowano powrozami trumnę. Ksiądz zakasawszy
13103  1,  7 |                              jego, jak niewolnica na powrozie, znużona długim jarzma uciskiem
13104  3,  6 |                          zaklęć, próśb, ciągniono na powrózkach krowiny-żywicielki, pędzono
13105  1,  5 |                         zagrodnik z wrzaskiem cisnął powrózki lejców, bat i uciekał w
13106  2,  1 |                          wiele? Żartujesz!... Jestem powściągliwy jak ksiądz , Baudouin. Jeżeli
13107  3,  1 |                           zostaje ze swej podstawy i powściągniona w sile przez władzę kierowniczą
13108  2,  2 |                       ogołocone, przez pustki świeżo powstałe wlewało się do głębi. Chłód
13109  2,  3 |                             i świeżo przed miesiącem powstałej "na wschodzie" Warszawy
13110  1,  2 |                        drżały jakieś pragnienia, żal powstały z niczego... Nie wiedzące
13111  3,  6 |                       rozpadlin gruntu i z jam nagle powstałych, pchać i dźwigać śpiże co
13112  3,  1 |                        napełnią się skalne pieczary. Powstaną wiry, zakręty wodne i prądy
13113  2,  17|                            swoim przeszedł na stronę powstańców. Polacy pod kapitanem Wodzyńskim
13114  2,  17|                           przeszedł w nocy na stronę powstańczą, którzy stali naprzeciwko
13115  3,  15|                            ogarnione były przez siły powstańcze. Należało je wyśledzić,
13116  3,  15|                         słowo o miejscu pobytu bandy powstańczej; woleli dać się spalić na
13117  3,  1 |                             czwartego pułku jazdy, a powstanie krakowskie przyłączono do
13118  3,  9 |                             pole ku Glinkom. Generał powstrzymał swego konia i gołym okiem
13119  1,  17|                            skoczył w tył i szczęknął powstrzymany w klinach legarów. Runął
13120  3,  9 |                     żołnierzy i w najgłębszej ciszy, powstrzymując oddech, skradali się dalej.
13121  2,  1 |                       rotmistrz coraz głośniej wśród powszechnego hałasu - zaciągnięte w twoim
13122  3,  11|                        rozbite sprężyny i wagi, aż w powszechnej ruinie zapadły w nicość.
13123  1,  8 |                         którą zechcesz, na warunkach powszechnych, ale dogodnych, w weselszym
13124  1,  1 |                            niekrajany, ani ta i nasz powszedni w obertuchach.~- No, pokażcie.~-
13125  3,  9 |                        wówczas jak najgłupszą minę i powtarzałem z naciskiem, że nie rozumiem.
13126  2,  23|                            na buławie Czarnieckiego, powtarzali uroczyście słowa.~Na dany
13127  2,  19|                       Usłyszeli jednak nazwiska. Dwa powtarzały się ciągle: Wysiekierski,
13128  2,  3 |                       przemowy słuchający zapamiętał powtarzane wielekroć wyrazy: zaufanie
13129  1,  15|                           gimnazjalny Himonowski (od powtarzanego często przysłowia zwany
13130  1,  7 |                       pełnymi ognia prosił się o cud powtórny, o widok drogiej postaci
13131  1,  5 |                    nieszczęście... Ale za uderzeniem powtórnym myśli, że dotyka ręką węgłów
13132  3,  11|                         natręta.~Nim komenda została powtórzona, Gintułt schwycił generała
13133  1,  14|                         Joubert?~- Tak jest. Czy też powtórzy się to samo tam, w czerwonych
13134  3,  6 |                          Kolumna - naprzód!~Szefowie powtórzyli rozkaz. Sokolnicki zwrócił
13135  1,  12|                            odwrotu... Sceny paryskie powtórzyły się na placu św. Marka i
13136  3,  3 |                               tylnych ścianach domów powybijane były od dawna oskardem wąskie
13137  3,  3 |                        ciosanego kamienia. Żołnierze powyciągali się na tych miejscach sjesty
13138  3,  6 |                             rozwaliły którą stodołę, powyciągały z węgłów jej belki, wyważyły
13139  3,  11|                         Stare, wyschłe, poczerniałe, powyginane, różnokształtne dachy zajmowały
13140  3,  14|                       Podobną figurę krętych rowów i powyginanych nasypów przedstawiały za
13141  1,  1 |                             przed oczyma miał tęgie, powykręcane, obmarzłe gałęzie o barwie
13142  1,  2 |                             tworząc jadalnię dziwnie powykrzywianą, która szła wskroś całego
13143  1,  7 |                              okien we dworach, drzwi powyłamywane, okiennice wiszące krzywo
13144  3,  7 |                              pod osłoną powiek. Zęby powypadały, a ostatni z nich sterczał
13145  1,  3 |                               chamy, bo z was kiszki powypuszczam! ~W tej samę chwili Michałek
13146  1,  2 |                           rękaw modnego fraka, który powyrywał wprawdzie i rozdarł, ale
13147  3,  11|                            postrącali puste beczki i powyrywali pale. Garstka żołnierzy
13148  1,  10|                              nią dziesięciu czuby se powyrywało i ślepie na nic podbiło.
13149  3,  3 |                              wejściowe od ulicy były powyrywane z zawias, czarne sienie
13150  3,  17|                     gnieździła się wilgoć najdłużej, powystrzelały olbrzymie łodygi kwiatów,
13151  3,  11|                zbombardowania z miasta. Najwyższe tu powysypywano odkosy ziemi po wzgórkach
13152  1,  1 |                       obrusem i ustawiono fajansowe, powyszczerbiane talerze. Sztućce były bardzo
13153  3,  2 |                         zakrystii. Tam wszystko było powywalane razem z szufladami. Szafka
13154  3,  13|                               Jak już pan nie zipał, powywłóczyli trupy swoich kamratów za
13155  2,  6 |                            Krakowie. Co dziwniejsza, powzięła nagłe postanowienie odwiedzenia
13156  3,  13|                         Schwytali w stajni parobka i powzięli szybką wiadomość, że w nocy,
13157  3,  8 |                             tym posiedzeniu musi być powzięta decyzja zasadnicza. Wszystkie
13158  2,  18|                             wykonanie zamiaru, dawno powziętego przez Cedrę i Rafała. Wielokrotnie
13159  2,  1 |                              chwilę ogłoszenia dawno powziętej decyzji. Nareszcie wyrok
13160  3,  11|                              po wzgórkach i najwyżej powznoszono koszokopy. Wszystko to działo
13161  1,  12|                            słowiańskie... Książę nie pożądał bynajmniej widoku dzieł
13162  3,  3 |                             zrozpaczona praca.~Teraz pożądali snu i spoczynku.~W starym
13163  1,  4 |                            ani zrozumieć, ani nazwać pożądań, bólów nieokreślonych, ślepych
13164  3,  15|                             tabaki wyjawiający wieść pożądaną, najczęściej zresztą niedołężnie
13165  1,  1 |                            ujrzał?~- Wielkie zmiany, pożądane zmiany. Ten dzień 17 sierpnia
13166  3,  6 |                             u wezgłowia, niby goście pożądani, niby kształty ulubione
13167  3,  1 |                               Lecz oto jedno słabe a pożądliwe lśnienie księżyca... Wzruszą
13168  2,  22|                       Przybyli my tutaj, miejsca już pozajmowane; co miejsce oficerskie,
13169  3,  9 |                              ciemności. -Tu mogą być pozakładane fugasy, miny prochowe...~
13170  3,  3 |                         całym przejściu były na dole pozamurowywane do połowy, toteż tam i sam
13171  2,  17|                          szła spać. Przyjaciele sami pozamykali okiennice. Wędrowny dziad
13172  1,  5 |                              z drobiazgową pilnością pozapinał popręgi siodła, urównał
13173  2,  10|                           halak. Kiecki nam koło usy pozaplatowali, portecki cyrwone dali i
13174  1,  2 |                            kształcie gryfów i orłów, pozaprzęgane czwórkami w piórach i czubach;
13175  2,  17|                            rekinów i morskich wilków pożarci.~Około pierwszego września
13176  1,  14|                   tajemniczym egipskim lądzie, który pożarł wielkie ludy, piaskiem zasypał
13177  2,  1 |                             ziemia by nas obsiadła i pożarła. Widzisz, j a w tym czasie,
13178  3,  11|                           nacichał jakby przez ogień pożarty. Krzyk tam i sam, a po nim
13179  3,  6 |                        lusofach i zalewała wzniecone pożary. To tu, to tam buchał ogień.
13180  3,  6 |                            jako szlachcic chłopom na pożarze: A bijże! A dyć to Niemcy!
13181  1,  17|                       pełnili na wałach i w szańcach pozasłużbowe nocne straże. Jakże polubił
13182  2,  24|                           krakowskiej. Zakręcił się, pozawiązywał znajomości, stosunki, wynalazł
13183  2,  13|                            mię, gromowładny Jowiszu, pozbaw mię nadziei otrzymania klucza
13184  1,  8 |                            później nocami w namiocie pozbawiał snu. Pamiętam straszne twoje
13185  2,  1 |                           ale z drugiej strony miała pozbawić folwark takiej jak Rafał
13186  1,  12|                            Morosini. Zdawało się, że pozbawieni władzy chlubią się tym wszystkim,
13187  1,  12|                          Gradenigo, praw pozbawiony, pozbawił praw szlachtę i sam, w osobach
13188  2,  18|                          będziesz wydziedziczony ani pozbawion dziedzicznego tytułu.~-
13189  2,  16|                     grenadierami sunęły pułki jegrów pozbawione kit u czapek tegoż kształtu,
13190  2,  17|                              końca. Niech jeno myśli pozbieram. Ha, no słuchajcie... O
13191  1,  15|                             ręce, pragnąc co prędzej pozbyć się nudziarza, zaczął wywodzić
13192  1,  12|                          Dorszta. W tym samym czasie pozbył się z domu wielu rezydentów,
13193  3,  10|                            że to jego właśnie wita i pozdrawia dawna piosenka tym najwyższym
13194  1,  12|                         Fesine do Mestre. Codziennie pozdrawiał ulubiony swój most dei Sospiri.
13195  2,  8 |                             i tysiącznym spojrzeniem pozdrawiali pionowe skały, obwieszone
13196  1,  7 |                       lekarstwa, uczył się na pamięć pozdrowień, błogosławieństw, słów-talizmanów,
13197  2,  6 |                        anielskie uśmiechy wzajemnego pozdrowienia, jak o świcie mgła sucha
13198  3,  6 |                             kierował sam Sokolnicki, pozdrowiły księcia okrzykami chwały.~
13199  2,  11|                      zaskorupiałe rany serca.~- Bądź pozdrowione, drzewko...~Całą przestrzeń
13200  3,  6 |                           ramię z Sułkowskim... Bądź pozdrowiony, cieniu...~Zwiesił głowę.
13201  3,  2 |                              z koni jego towarzyszów pozdychały, inne legły bezwładnie z
13202  1,  10|                           prostował się i przybierał pozę "równego wojewodzie". W
13203  3,  16|                         śpiewając sobie i jemu pieśń pożegnalną, pieśń bez wyrazów, pieśń
13204  1,  13|                             podniósł się i zwrócił z pożegnaniem do swoich. Wszyscy zaraz
13205  3,  6 |                        Chirurg nakazał spokój i przy pożegnaniu obiecał odwiedziny swe nazajutrz
13206  2,  22|                            sowiciej, niż się umówił, pożegnany po bratersku, wesoło ruszył
13207  2,  7 |                            biały pędrak, który trupa pożera. Dokoła wąskiej czeluści
13208  1,  7 |                           jadowite płomyczki zaczęły pożerać suche igły jałowcu.~W małym
13209  3,  1 |                           jedne w drugie wchodziły i pożerały się wzajem, bez końca. W
13210  3,  6 |                         mojej władzy, początku mojej pozgonnej chwały?~Ale, o Boże mój,
13211  3,  4 |                              czasy lipcowe zaczynała pozgrzytywać, jakby pokasływać od niechcenia,
13212  2,  12|                         dzieje, wstał ociągając się, poziewając nieszczerze, i z odległości
13213  1,  17|                               miejsce wyniesione nad poziom, gdzie stają obrońcy, żeby
13214  1,  7 |                         ginęły w ciemnicy. Wyżej nad poziomem stawu srebrzył się białawy,
13215  2,  15|                            korycie daleko niższym od poziomu piaszczystego płaskowzgórza.
13216  1,  2 |                             były snycerskiej roboty, pozłacane lub posrebrzane, z czasów
13217  2,  10|                           wychudła twarz, obwieszona pozlepianymi kudłami, przywarła do żelaznej
13218  2,  17|                               że się od niej strzała pozłocista kładła na poprzek morza.~
13219  2,  9 |                              bryłę bytu przeistoczył pozłocisty ogień poranku. Chwycił rękojeść
13220  2,  22|                         poszła w niewolę do Francji. Poznacie, waćpanowie, dzielnego kapitana
13221  2,  11|                               skoro go według znaków poznają.~Wtem podniósł oczy - i
13222  3,  4 |                            Pruski.~- Nie wiem.~- Nie poznajecie mię to, panie podporuczniku?~-
13223  1,  14|                             się z miejsca.~- Czy mię poznajesz? - rzekł Gintułt podchodząc
13224  1,  2 |                          waszmość powiesz! Ja węchem poznam cuch sarni, kiedy się jeszcze
13225  3,  1 |                       kawaleria krakowska i kaliska, Poznańczycy i Mazury. Pułkownik Godebski
13226  2,  2 |                            duchów spierających się o poznanie wieczności, i nas tak samo
13227  2,  24|                       składała się z regimentu jazdy poznańskiej, z czterech kompaniów strzeleckich
13228  2,  24|                          pomyślna gratka trafiła się poznańskim kawalerom pod Opaleniem,
13229  1,  8 |                          wtedy nie bawili? Czemu nie poznawaliśmy dworu, świata, cudnych kobiet?~
13230  3,  11|                              z powierzchni ziemskiej poznikali. Wchłonęły ich głębokie
13231  2,  12|                            nieustające poświstywanie późnych koników polnych.~Rafał uczuł,
13232  2,  17|                              ostatnim dniem ciepła w późnym listopadzie. Każdy z nich
13233  2,  1 |                          list w największym sekrecie późnymi nocami, a gdy go wreszcie
13234  2,  14|                              Puław, do Włostowic, do Pożoga, do Końskowoli, Celejowa...
13235  3,  17|                       sadzawki ocalał z austriackiej pożogi. Wyporządził sobie w końcu
13236  3,  14|                           szept pól żytnich, szelest pożółkłych zagonów owsianych, szum
13237  3,  16|                           Morelli. Cedro pod różnymi pozorami, jak leczenie koni, reparacje
13238  2,  20|                              wrócił pozorny spokój i pozorna wesołość. Podniósł oczy
13239  2,  20|                           kościach... Później wrócił pozorny spokój i pozorna wesołość.
13240  1,  2 |                          Tarniny... - odpowiedział z pozornym spokojem. - Musimy tam zajechać...-
13241  3,  11|                              a nadto, dla nadania im pozoru jeszcze bardziej strasznego,
13242  2,  2 |                             mystaj, bez różnicy płci pozostają sami, oddzieleni od profanów.
13243  2,  17|                    murzyńskich, co jeszcze w służbie pozostali, takich jak Dessalin, ten
13244  1,  8 |                           cierpieniem.~Ty się ze mną pozostań!~Jako cel mojego krzyku
13245  2,  23|                            zdołał nakłonić Rafała do pozostania w Siewierzu. Na pozór wydawało
13246  3,  11|                             godzinę r tych murów nie pozostanie. Jakże mam ludzi w nich
13247  3,  1 |                         szybko barwa ciesząca oczy i pozostawał z falami jednolity zwiastun
13248  2,  7 |                        przeczystych promieni słońca, pozostawali dla siebie siostrą i bratem,
13249  1,  11|                        uczyły się jeszcze i. niby to pozostawały pod ścisłym dozorem Francuzic-nauczycielek,
13250  3,  1 |                              na dzień oraz obowiązek pozostawania zawsze w służbie sztabu
13251  2,  3 |                          trzej mężowie znikli, znowu pozostawiając go w samotności. Nim wszakże
13252  2,  13|                            ostrzyżenie głowy brata z pozostawieniem na ciemieniu wysokiego,
13253  1,  14|                            na wszystko, co czyniłeś, pozostawił cię przecież w tym samym
13254  2,  3 |                        nierównej pochylni. Wreszcie, pozostawiony na chwilę w spokoju, zajął
13255  2,  15|                              słuch szczęśliwy, który pozwala widzieć i słyszeć. Teraz
13256  1,  1 |                           Konie wstrzymano i rodzice pozwalają dzieciom wejść na szczyt
13257  2,  7 |                         Ciągnęła w swoje odmęty las, pozwalała mu składać kosmate gałęzie
13258  3,  2 |                           którym moda i junactwo nie pozwalało nakładać na czapki żółtych
13259  3,  9 |                           spomiędzy drzew. Ile na to pozwalały siły koni ciągnących w piachu
13260  1,  8 |                             jak w dniach płomiennych pozwoliłeś odpocząć krzykowi rozpaczy.~
13261  2,  17|                         Spuchł kulas jak baran, więc pozwolili mi naczelnicy siedzieć i
13262  2,  17|                             szturmem oba mosty i nie pozwoliły ich zniszczyć. W dywizji
13263  3,  11|                      odepchnięcia napadu. Widząc, że pozycja na teraz jest bezpieczna,
13264  1,  15|                  reprezentację bilardową i baletową, pożyczać, skąd się dało. U niego
13265  1,  10|                          jest miał u mnie pieniądze. Pożyczył mi sumę... Weźże je sobie,
13266  3,  3 |                               krzyczymy, niewolnico, pożyjem!" Cha, cha... Naści! Cha,
13267  1,  1 |                          kiwając głową. - Na lepszym pożytkowaniu ról zbywa... - nieśmiało
13268  3,  6 |                          stanęła kompania na ziemi w pozyturze aż do komendy:~- W miejscu -
13269  3,  4 |                             i trzask. Wstręt... Ktoś pozywa na sąd za owo wino w świętym
13270  3,  3 |                           Szargaj go, podły lisie, i pożywaj na zdrowie!~Stanął wśród
13271  1,  8 |                               zaciekła groźba; jakby pozywanie na sąd i zaprzysięganie
13272  2,  12|                         potrawu, pod stertami zboża. Pożywiał się, jak mógł. Zachodził
13273  1,  7 |                            usnąć na chwilę, wytchnąć pożywnym drzemaniem nadrannym. Z
13274  2,  17|                             żebyś nas przecie całych pozżerał!" W dali przed nami było
13275  3,  17|                         przejętym od drobnego dżdżu, pracowali chętnie i żywo. Każdy rad
13276  1,  17|                         Pięciuset żołnierzy polskich pracowało tam co noc pod ogniem. Sądzono
13277  1,  17|                           wieży; rzetelnie tego dnia pracowały. Sam kapitan celował chodząc
13278  3,  4 |                              i konającym żołnierzom, pracowitemu ludowi i bogaczom, księżom
13279  3,  3 |                             wykopanych jeszcze przez pracowitych Morysków, oraz naturalnych
13280  2,  11|                         samych chmurach, w lodowatej pracowni śniegu. Nie wiedzieli, czy
13281  2,  2 |                          sąsiedniego pokoju. Była to pracownia. Na środku mieścił się ogromny
13282  1,  1 |                              dwanaście w lecie żaden pracownik w polu czy w gumnie robić
13283  2,  8 |                         nieba. Sennymi oczyma witali pracowników górskiego południa, lekkie,
13284  3,  1 |                         powieść, jak to w wieczności pracują fale. W tej pieśni-czynie
13285  1,  7 |                     deszczami, które bez wytchnienia pracując obmyją, co się ostoi.~O
13286  1,  17|                           kto przyszedł. Widziano go pracującego dzień i noc za dwu, za trzech,
13287  3,  5 |                         Gdzie dziarska ochota?~Gdzie pradziadów cnota?~Gdzie męstwo?~ ~Jeszcze
13288  3,  10|                            na niego czeka, dziedzina pradziadowska... Czegoż jeszcze chciał?
13289  1,  2 |                         ściany każę wyjąć z tych oto pradziadowskich węgłów!...~- Co znowu! Miejsca
13290  1,  1 |                         składają? Czy także z gruntu pradziadowskiego? Przecie go pracą na pańskim
13291  2,  14|                              obaczywszy siedzącego w pradziadowskim gnieździe szczygiełka udałem
13292  3,  4 |                             poślubiłeś, żeby odkupić pradziady i prawnuki... Zabawnyś ty,
13293  3,  8 |                        więcej nie zobaczę tego domu. Praga nie jest objęta konwencją.
13294  1,  7 |                        tamten syn jest ciężko chory, pragnęła tedy, wysyłając do niego
13295  2,  19|                           podróżni zniecierpliwieni. Pragnęli co tchu a niepostrzeżenie
13296  2,  22|                           się to dosyć szykuje.~- My pragnęlibyśmy dostać się do artylerii -
13297  2,  21|                              słów i zawartych w nich pragnień.~Rafał, ledwie kilkanaście
13298  1,  16|                  sczerwieniała ujrzawszy brata. Ona, praktyczna gospodyni, od świtu do nocy
13299  1,  16|             usprawiedliwienie nic a nic. Ani jednego praktycznego względu! Nie było to ani
13300  1,  16|                              mgła zarzuciła na duszę praktykanta w trzeźwości swe niewidzialne,
13301  2,  3 |                              należeć do zgromadzenia praktykującego te cnoty? - znowu twierdząco
13302  2,  1 |                      przygotowania, szycie bielizny, pranie, reparowanie i starania
13303  1,  16|                            się zmęczę w kuchni, przy praniu, to tego... To przyjdę tu
13304  1,  1 |                             rodzona, puszcza - dusza praojcowską, puszcza - siostra-miłośnica.
13305  1,  4 |                           skóra cierpła jak od razów praojcowskiego kańczuga. Tym porządkiem
13306  1,  1 |                               po wojnach, przybył tu prapradziad mój, Józef, i te pustka
13307  2,  1 |                            że i sam jest szlachcic z prapradziada. Rankiem, kiedy my wszyscy
13308  1,  1 |                         urodzi, dać go muszą, bo tak prapradziadom za Jana Kazimierza dawali...~
13309  1,  2 |                           był to dawny dwór, gniazdo prapradziadowskie z modrzewiowego drzewa.
13310  3,  6 |                           zęby połyskują. Świszcze i praska brzeszczot w brzeszczot.
13311  3,  1 |                           obdarła i kopyścią po łbie praskała.~- Cichajcie, wachmistrz!~-
13312  2,  10|                            pokręciło, abo gad uzarł. Praśli cie na tym sifie, i tameś
13313  1,  4 |                       dziesięć, nie dwadzieścia razy prasnęła nim o ziemię, że ledwie
13314  2,  22|                            ten toast na cześć naszej prastarej, macierzy Małopolski. Na
13315  1,  12|                           swobody sumienia, wolności prasy i zupełnej amnestii...~Książę
13316  1,  11|                         uczestniczył we wszystkim na prawach niby gościa, niby domownika.
13317  3,  7 |                           zstępowała cicho jak duch. Prawdaż to, o mocny Boże, że już
13318  2,  17|                              przejęci, patrzali w te prawdomówne, szorstkie i czyste oczy.~-
13319  1,  2 |                              pierwszy z taką szczerą prawdomównością w każdym tonie, że wszystkie
13320  1,  13|                          pełne miłosnego męstwa, tak prawdziwe i tak nieomylne, że każdego
13321  1,  16|                            pretekst do pośmiania się prawdziwego...~Mimo to przywdział domową
13322  3,  11|                              łaskawe przyzwolenie na prawdziwość światła, które tylekroć
13323  2,  17|                          zostało w kupie ośm tysięcy prawdziwych kościotrupów. Siedzieli
13324  3,  3 |                       ogromne sacs ŕ terre, omdlewał prawic z trudu. Cały był zlany
13325  1,  3 |                        wyciągając ku niebu zabłoconą prawicę - przysięgam, że to ja jestem
13326  2,  21|                          wiedząc o tym wcale wykonał prawidłowo figury tańca.~Nareszcie...~
13327  1,  2 |                         starosta i starościna kuligu prawili długą orację do gospodyni
13328  3,  14|                         chrześcijanie są, i katoliki prawowierne, ale nie może inaczej być,
13329  1,  11|                            Chłuka to teraz jest twój prawowity pan. Cóż ty, człowieku?
13330  2,  20|                              zdarzeń, temu jak gdyby prawu rządzącemu w ciemnościach.
13331  2,  2 |                         Ziarno nasienne jest obrazem prawzoru, z którego pierwsza roślina
13332  2,  2 |                        wiekami. Demeter jest obrazem praziarna i wszystkich jego potomków,
13333  3,  10|                             dormoit dans le vallon, ~Prčs du ruisseau chantoit Amélie...~ ~
13334  3,  1 |                           husarska, ino broń ścigła, prędka, do dłoni, do prawicy wraz.
13335  2,  10|                            nieskończoną liczbę pytań prędkich i namiętnych, dowiadywał
13336  1,  10|                            książę zniecierpliwiony i prędkim głosem - ogarnąć się, ubrać
13337  3,  6 |                           raz i drugi z błyskawiczną prędkością. Żołnierz ów odparował ciosy
13338  3,  14|                            od nowa do gardła ruchami prędszymi od myśli. Bronił się wciąż,
13339  1,  8 |                          powierzchni stawu strzeliła pręga ognista, drżąca, jakoby
13340  1,  12|                  przedstawicieli, zasiadał w sali di Pregadi i w Cedrowej, i w izbie
13341  3,  1 |                             ma jeszcze pas niciany w pręgi białe z granatowym. Oficerski
13342  2,  12|                              szyi a rąk skazanego na pręgierz, więc w nocy kopnął się
13343  1,  13|                          błysnęły.~- Przecie zawarte preliminaria...~- Ale pokój jeszcze nie
13344  2,  24|                       niewolę pod Jeną, Auerstaedt i Prenzlowem. Rafał ze swym pułkiem pociągnął
13345  1,  17|                            stopnie i nie korzystać z prerogatyw nazwiska. Wkrótce jednak
13346  2,  13|                              dormoit dans le vallon,~Pres du ruisseau chantoit Amélie...~
13347  2,  13|                            wyrazy:~Au matin dans les prés de Flore~La rose a 1'instant
13348  2,  10|                          odesłali me z wartownike do Preśburku, do regimenta. Ale w drodze
13349  2,  2 |                      Fortunatum quendam Manichaearum presbyterum.~Książę, wypowiadając zdania
13350  1,  1 |                                mruknął Nardzewski.~- Presshafte Leute - mówił urzędnik -
13351  2,  21|                           ciosu, ale nie rzemiennego pręta, nie! Żebym cię mogła zabić
13352  1,  16|                           Miałaby przynajmniej dobry pretekst do pośmiania się prawdziwego...~
13353  1,  12|                         powodem, a nadto zrozumiałym pretekstem zemsty Buonapartego, szukali
13354  3,  10|                    Krzysztofa, powiadasz?...~Machnął prętem w powietrzu raz, drugi.
13355  3,  6 |                         światło. Rafał nie miał o to pretensji: prawdziwie wypoczywał w
13356  2,  22|                         rozmowa. Byli to, jak się po prezentacji wzajemnej okazało, dwaj
13357  2,  1 |                       Jarzymski równie wrzaskliwie i prezentował Rafała wszystkim:~- Kolega
13358  2,  24|                             150 jazdy.~Gorzej daleko prezentowały się wojska formacji kaliskiej.
13359  1,  10|                          uśmiechem głupio-niedbałym, prezentując swój wyszarzany kostium.
13360  3,  3 |                              jeszcze dźwigała, szyja prężyła do ciosu. Ale oprawca już
13361  1,  12|                           trzy lata. Toteż na gmachu Prigioni widniał teraz napis: "Więzienia
13362  1,  1 |                            Toteż ciekawie słucham. - Primo, konskrypcja dusz.~- Dusz
13363  1,  1 |                         wreszcie przez zęby.~- To ad primum. A teraz co do homagium.
13364  1,  13|                            to któż to jest? Ludzie z prizonów i zbiegi. Gniew w tobie
13365  3,  6 |                             Zrazu co kilkaset kroków próbowali miejsca dobrego do przebycia,
13366  2,  1 |                            folwarcznym i tym podobne procedery. Toteż osiadła w duszy poddziedzica
13367  2,  20|                      Mieliśmy możność widzieć już tę procedurę austriacką... rzekł Krzysztof
13368  1,  3 |                               Pomimo jednak cały ten proces upadku, w głębi, za wszystkim,
13369  2,  1 |                             pewność siebie. Z samego procesu gry wiało na niego dawno,
13370  1,  16|                              gdzie prowadziły jakieś procesy spadkowe, już latem u wód
13371  1,  4 |                              nią jak starym, zgniłym próchnem i bezgranicznie gardził
13372  2,  2 |                          gruntem spokojnym i niemym, próchnicą, gliną i piachem bez imienia,
13373  1,  17|                          obwieszone gruzłami czarnej próchnicy, miecąc na wsze strony donice
13374  1,  1 |                          pnie, miękkie jak ciasto, o próchnie rudozielonym od pleśni.
13375  1,  7 |                           wielobarw kwiatów, z głębi prochów i dymów wonnych rzeczywistość
13376  1,  2 |                            żony...~- wyleciały jak z procy skądś, aż z ostatnich sanek,
13377  3,  2 |                             z ognisk. W trakcie tych profanacji poubierani w komeżki wypchnęli
13378  2,  2 |                        pozostają sami, oddzieleni od profanów. Z pochodniami w ręku zwiedzają
13379  1,  7 |                              jakby był swoim własnym profesorem, że jeśli teraz głosu owego
13380  1,  3 |                        rdzenia. Tymczasem zeszli się profesorowie: Szczepański, Zawadzki,
13381  1,  3 |                              znalazłszy się w sądzie profesorskim obadwaj zbiegli szybko wąwozem
13382  1,  3 |                              nowa sprawka...~- Panie profesorze! - zawołał Cedro wyciągając
13383  2,  20|                              płomienia świecy, który profil jego dobrze uwydatniał,
13384  3,  3 |                            widziadeł cennych, ohydne profile pysków, rozwarte usta, porozrzucane
13385  2,  17|                          piękne dziewki stojąc przed progami murowanek i pokazują palcami
13386  1,  2 |                       błagała o zaszczycenie niskich progów. Rafał stanął przy matce,
13387  2,  7 |                       wówczas chęcią zbliżała się ku progowi, żeby boso i tak jak stała
13388  2,  1 |                           jest bufet zapowiedziany w programie widowiska? - wołał towarzysz,
13389  1,  2 |                          złoty na głowę... -zachęcał projektodawca.~- Kapelę nam tu dawajcie,
13390  2,  21|                            uczuł, że nie pojedzie na projektowaną wyprawę za Wisłę. Doświadczył
13391  2,  3 |                             Brat może pracować wedle projektu pracy, jaki dany będzie.~
13392  1,  12|                          Fabrica nuova, przez zaułki Prokuracjów wtargnął do środka. Teraz
13393  1,  12|                            wytyczne zasady udzielane prokuratorom? Pierwsza zasada: trzymać
13394  1,  13|                          ciemnymi plamami medalionów prokuratorskich, szczególne złamania dachów
13395  3,  8 |                               okop na samej Kępie za promem łachy tuż nad Wisłą, a obok
13396  1,  17|                               wpośród worków mąki na promie, do dnia między jaszczykami
13397  2,  2 |                            stoją mi w pamięci, jakby promieniami ognistymi wysmalone. Te
13398  3,  11|                           mury dominikańskie poczęły promienieć dla księcia przeczystą światłością,
13399  2,  11|                            morski, wiecznie napięty. Promienista strzała słońca leżała w
13400  1,  2 |                              jeszcze bardziej, jakoś promiennie i z radością. Wówczas na
13401  1,  17|                        zgromadziwszy mnóstwo łodzi i promów usiłował podsunąć się ku
13402  2,  21|                          kłębami. Rafał widział ją w promykach światła padającego ze szczelin
13403  1,  3 |                           per omnes te deos oro, cur properes amando perdere...~Rafał
13404  2,  24|                     uzbrojeni w lance, nastawili się proporcami i skoczyli na nieprzyjaciół
13405  2,  24|                          rzucić w skok z nastawionym proporcem, tam wywracał cały hufiec;
13406  1,  2 |                          nawet nadzieje, kiedy tenax propositi człowiek uchwyci się kresu
13407  2,  1 |                              sobie i głęboko się nad propozycją zastanawiał. Dogadzała jego
13408  1,  14|                            Nawet spisane natchnienie proroka. Oblectamenta et solacia
13409  2,  14|                             i zbierać cwancygiery za prorokowanie.~- Kiedyż znowu z powrotem
13410  1,  17|                              przypomniał sobie drugą prośbę i zaprowadził księcia do
13411  3,  2 |                           Ponieważ prawą ręką kręcił prosięciu ogon i szczypał je paznokciami,
13412  2,  1 |               Sandomierskiego... - mruknął wąsaty.~- Prosimy... - ozwał się jeden głos
13413  2,  17|                              kakaorodne, tytuń, ryż, proso, kukurydzę...~Ale wprędce
13414  2,  13|                           jak to jaśnie panicz uwija prostacką zupę.~- A gdyby też tak
13415  3,  13|                    grubaśnego kamienia, mur wszędzie prostacki, krzywy.~Przy wejściu kropielnica,
13416  3,  1 |                          strzępy - popychał do kraju prostackich marzeń żołnierza.~W Kaliszu
13417  1,  2 |                       piórach i czubach; inne -zgoła prostackie, ledwie przez domowego cieślę
13418  2,  13|                             jakby przestraszone gęby prostacze, gapiące się zza parkanów...
13419  2,  1 |                              sztywny, przygarbiony i prostak w każdym ruchu. Gdy go wymijały
13420  3,  10|                           owo niby to tępe gapiostwo prostaka... Serce w nim uderzyło
13421  3,  1 |                         kazali. Nasze sztaboficery z prostej wiary wyrosły. Paniczu,
13422  3,  6 |                         zostały paszczami na wschód, prostopadle do Wielkich Falent, i poczęły
13423  1,  5 |                           ujrzał światełko w ścianie prostopadłej do tej, przy której stał.~
13424  2,  12|                       mieszkał na Podhalu, skłamał z prostotą, szczerością dziecka i nadzwyczajnie
13425  3,  1 |                            Korytowski i inni. Między prostymi żołnierzami wielu było posesjonatów
13426  1,  6 |                              pyta, ino grá, a diabły proszą go tańczyć. Ón gada: "Nie
13427  2,  14|                        jeżdżąc, chodząc, wyczekując, prosząc...~Twarz Trepki była dziwacznie
13428  2,  2 |                         szepnął jeszcze książę jakby prosząco.~- To bardzo dobrze, osobliwie
13429  2,  21|                             posłyszał wówczas, że ją proszono, by tańczyła tamburino.
13430  1,  15|                     Metafizyki", widać było drabów z Proszowskiego i Skalbmierskiego, którzy
13431  2,  21|                               ale noc jeszcze stała. Prószył lotny śnieżek. Mróz pod
13432  2,  19|                            urzędnika, więc mógłby na protekcję rachować, ale gdzie! Trzy
13433  1,  12|                             towarzysza braciom. Przy protekcji pańskiej udało się, z ciężką
13434  2,  1 |                           stoliki. Zarazem poszeptał protekcjonalnie z młodzieńcami, którzy równie
13435  1,  17|                              nie przeszkadzał im ani protestował. Wychodzili z honorami na
13436  3,  9 |                                  Cóż oni tu robią?~- Protestują przeciwko straceniu ostatniego
13437  3,  8 |                        ciemnej nocy. Teraz w marszu, prowadzącym w trójkąt między Wisłę,
13438  2,  17|                           Nowy to dla nas był sposób prowadzenia wojny. Okropne choroby trupami
13439  2,  21|                         komplementami, wśród ukłonów prowadzili do salonu.~Tam już rozstawione
13440  2,  24|                           skrzydle. Przednie straże, prowadzone przez poruczników, podporuczników
13441  3,  6 |                          nogą podjechał do batalionu prowadzonego przez pułkownika Godebskiego.
13442  1,  12|                         ciemnym sklepieniem, rozmowy prowadzonej między wonnymi dymami czci
13443  1,  17|                      zamaskowania prac gdzie indziej prowadzonych. Gdy wkrótce zaczął się
13444  1,  15|                             w pensjonacie prywatnym, prowadzonym przez emigrantkę Francuzkę,
13445  1,  3 |                               ale dłonie jego objęły próżną ciemność. Wzdęty bałwan
13446  1,  12|                          grzmi na tej ziemi wewnątrz próżne-" Regiment fizylierów, coś
13447  1,  8 |                        wypełzło. Została się w duszy próżnia niejasna; usadowiona poza
13448  1,  15|                              imaginacja i zastarzałe próżniactwo wytrącały z rąk książkę.
13449  2,  20|                            słowem honoru nie będę po próżnicy wywijał.~- Miło nam poznać
13450  1,  17|                            Teraz i ja nareszcie będę próżnował.~Owinął się starym, zielonym
13451  1,  2 |                            się młodzież - co tu mamy próżnujący czekać...~- Pochodni! -
13452  1,  10|                       drzwiach tajemniczo okutych, w próżnych krzesłach, w wąskich, skromnie
13453  1,  14|                              że na wojnie prawo jest próżnym słowem.~- Wojnę! Ten jedyny
13454  3,  1 |                         cugle. Broń do ataku! Runą w Prusactwo z kopyta, po polsku, co
13455  2,  22|                      Obrzycka rozstrzelali za to, że Prusakom ludzi wydali.~- Za poległych.:.~-
13456  2,  22|                              łączenia się z wojskiem pruskim i dostarczania koni oraz
13457  3,  1 |                        Telesfor Kostanecki, Routier, Pruszak, Prendowski, Wincenty Konopka,
13458  3,  6 |                          stamtąd aż po wieś Tworki i Pruszków. Ogromny park, drzewa dzikie,
13459  3,  1 |                    pomieszczenie a niezły siennik na pryczy w alkierzu wieśniaka. Zrazu
13460  2,  1 |                         anegdoty. Francuzi emigranci prym trzymali w tym względzie,
13461  1,  8 |                            dumę, królewskość takiego prymasa Ponińskiego nad wasze ckliwe
13462  2,  20|                           pomocnik, gdyż innych jest pryncypiów, a Napoleona za cesarza
13463  3,  2 |                           ciągnął ku drzwiom. Deszcz pryskał przez wybite witraże. Ze
13464  3,  3 |                          szelest nie przerwał ciszy. Prysnął kiedy niekiedy knot gromnicy...
13465  3,  12|                              oficerów i żołnierzy, w prywatnych domach panowała nędza i
13466  1,  7 |                          stało między dwiema długimi pryzmami kamieni, które wyrzucono
13467  2,  24|                               w lasy, w Pułtuskie, w Przasnyskie, ponad jeziora, het - precz
13468  3,  4 |                             tylko te wyrazy wyjęczał prze-z. fale krwi broczącej z ust.~
13469  2,  13|                              Niemcy! jeśli wam kiedy przebaczę, że blisko rok nie kosztowałem
13470  3,  6 |                           Nie, nie daruje, nigdy nie przebaczy! Niech ginie! niech przepada!
13471  3,  10|                              Zaczęli chcąc nie chcąc przebąkiwać o zbożu, o urodzajach, o
13472  2,  17|                            posłyszeli z ust kapitana Przebendowskiego, który był osobistym adiutantem
13473  3,  11|                        kopuły kolegiackiego kościoła przebieg bitwy na Dąbrowiu, we Wrzawach
13474  3,  11|                   Sokolnickiego, Rafał musiał ciągle przebiegać Sandomierz i jego cały obwód
13475  1,  7 |                         urodziła. Lepkie żabie palce przebiegają po dziurkach ligawki, i
13476  2,  21|                       tańcząca solowy taniec - Szal. Przebiegała salę to tu, to tam, rozciągając
13477  1,  8 |                     bytowanie Twoje.~Wyrwij z piersi przebiegłe zwątpienie i chytry rozmysł,
13478  2,  9 |                             psów przywalone gliną, i przebiegłszy po nich, popędzi do wylotu
13479  3,  14|                          aproszów, podobne do znaków przebiegu gorączki na karcie historii
13480  3,  10|                             na miejscu, o tyle tylko przebierając nogami, żeby się wydawało,
13481  2,  12|                       człowiek i furman widzieli, że przebierasz się w moje suknie. Chyba
13482  3,  3 |                          kupę obłąkanych. Począł ich przebijać piorunowymi ciosami, .miażdżyć
13483  3,  3 |                               Kalecząc sobie, drąc i przebijając palce, łamał gałązki obarczone
13484  3,  10|                         wściekłością, z nienawiścią, przebijającą jak pchnięcie nożem w serce.~-
13485  3,  6 |                           dal, podobne do spojrzenia przebijającego gęsty las.~Niby na jawie,
13486  2,  17|                           krzyk rodzimy, dopiero jęk przebije cię a. dołu jako ten bagnet.
13487  2,  9 |                            imienia Heleny, żałobne i przebite, wróciło z północy i południa,
13488  2,  7 |                              pniów, ze mchu, jakby z przebitego boku góry.~Wielkie żabice,
13489  1,  12|                        brzegiem kamiennym. Istotnie, przebiwszy się przez tłum czarnych
13490  2,  18|                           mnie. Chodzi o to, żeby go przebłagać, wystawić całą istotę sprawy.
13491  3,  1 |                       równiny. Wygasł powoli ostatni przebłysk dnia...~Ciemna schodziła
13492  1,  5 |                        ruchem lewej ręki, z cudownym przebłyskiem nadziei mordu w duszy, która
13493  2,  18|                            na wieki urwała. Głos ten przebódł mu serce. Oczy zmrużyły
13494  2,  1 |                       wszystkim musisz się po ludzku przebrać. Dziś mamy jechać do klubu
13495  1,  14|                            był jak urocza dziewczyna przebrana po męsku. Długie, jedwabne,
13496  1,  2 |                         czyli "kłapacza", tj. chłopa przebranego za straszydło z wysoką szyją
13497  2,  13|                           widok swojej osoby. Pomimo przebrania w przyzwoite, a nawet wykwintne
13498  2,  12|                              prowadzi swe rzemiosło. Przebranie swoje za zbójnika wytłumaczył
13499  3,  9 |                      wykwintni, robią wrażenie panów przebranych za oficerów. Wdali się ze
13500  2,  11|                           Vicini w okolicach miasta. Przebrawszy się w hotelu w suknie lżejsze
13501  3,  6 |                              wie dokąd. Człowiek nie przebrnie tych moczarów, z wyjątkiem
13502  2,  9 |                             sądząc inaczej! Ale głos przebrzmiał.~Dawał się słyszeć naokół
13503  1,  4 |                             w nim fizyczna i moralna przebudowa. Nie miał apetytu. Istotna
13504  1,  10|                          niegdyś z pilnością. Pałac, przebudowany na fundamentach starego
13505  1,  17|                          ciała.~Oto teraz siedząc po przebudzeniu na swym leżaku, zawinięty
13506  1,  17|                              w uchu. Książę Gintułt, przebudziwszy się ze snu, odczuwał trwanie
13507  3,  7 |                             gwardia już była wstała, przebudzona nadzwyczaj niedelikatnie
13508  3,  1 |                         Alençon, Bordeaux, Dax... Po przebyciu w końcu kwietnia szerokich
13509  1,  7 |                       marzeniu milion razy widziana, przebyta, uproszona w snach i widzeniach,
13510  1,  12|                              o lata ubiegłe, o życie przebyte, o szczęście odepchnięte,
13511  1,  2 |                              w bród. Pierwsze sanie, przebywając rzekę po lodzie, oberwały
13512  1,  17|                           kapitanem Martynowem wpław przebywający rzekę. Strychowana z bateriów
13513  2,  18|                            dwaj młodzi ostrym kłusem przebywali bezludną drogę, która prowadziła
13514  1,  7 |                             go z domu, zezwalając na przebywanie w nim tylko do chwili wyzdrowienia.
13515  1,  12|                        łudzili się, na pół świadomie przeceniali rzeczy błahe. Jeden w ciągu
13516  2,  7 |                       zatajony grzech ani jeden, nie przeceniona cnota. Wszystko wychodziło
13517  1,  2 |                        między jednym tańcem a drugim przechadzała się z towarzyszkami, Rafał
13518  2,  1 |                             został sam z Jarzymskim. Przechadzali się po zadymionych pokojach,
13519  1,  14|                             mowa ludzka nie zażegna. Przechadzamy się po lądzie ziemskim dyktując
13520  2,  2 |                     powitałby kata i jego propozycję przechadzki na szafot, byleby z zawiązanymi
13521  2,  7 |                              które zdają się gardzić przechodniem, deptać go wzajem, za każde
13522  2,  13|                       podpierane drągami, chyliły ku przechodniowi gałęzie z nieskończonych
13523  1,  5 |                          miała granic, łaska miłości przechodziła tu szczyt swój najwyższy.
13524  3,  9 |                           samo przez otwór, czy może przechodziłeś waćpan ławę dla działa?~-
13525  2,  17|                        wyprostowany. Jasne jego oczy przechodziły z jednej twarzy na drugą,
13526  3,  6 |                         mówił Sokolnicki z ironiczną przechwałką.~- Więcej dać nie można... -
13527  3,  1 |                           śruciny, która czułą szalę przechyla. Niezwyciężony wstręt do
13528  2,  1 |                              na szczycie ogrodzenia, przechyleni nad ulicą. Tak wspólnymi
13529  3,  3 |                         wysokość pierwszego piętra i przechylili się przez balustradę schodów,
13530  1,  16|                           rzekła poważnie, opierając przechyloną głowę na ręce i patrząc
13531  2,  11|                         gzymsach, lekko i wdzięcznie przechylone w dół, marzyły w słońcu
13532  2,  20|                            ziemskiej... -rzekł Rafał przeciągając się leniwie.~- Ale czekajże,
13533  2,  20|                              chwili, gdy oczekiwanie przeciągało się bardzo długa, rzekł
13534  3,  6 |                             na ganku i dumał. Polami przeciągały kolumny wojska. Daleko pod
13535  3,  6 |                              raszyński. Chciałbym go przeciągnąć za drogę warszawską ku Michałowicom
13536  3,  13|                               przez który dopiero co przeciągnęła znaczna siła austriacka,
13537  3,  9 |                              przeprawą armat, ale je przeciągnięto bez szwanku i wywleczono
13538  3,  2 |                              od wściekłych wiatrów i przeciągów górskich. Na wierzch dopiero
13539  3,  14|                          Porliera, zwany Marquesito, przeciął był wszystkie drogi i przesmyki
13540  2,  17|                         resztę myśli. Już ranny świt przeciekać zaczął przez szpary okiennic.
13541  3,  6 |                       huzarskiej broni niezbyt wiele przecięło więzów. Ześliznęło się jakoby
13542  2,  11|                             zaspy, jeśli gdzie drogę przecięły, a obadwaj podróżni wybrali
13543  3,  1 |                                 Z was będzie rycerz. Przeciem widział waszą jazdę i złożenie.
13544  3,  6 |                             wodze i lewą ręką zaczął przecierać sobie oczy.~Z krzykiem i
13545  2,  1 |                        Litwini, synowie obywatelscy, przecierający się w Warszawie. Zasiedli
13546  2,  10|                        słyszał rozmowę. Wszystko, co przecierpiał, całe nieszczęście, którego
13547  2,  9 |                  straszniejsza jest niż wszystko, co przecierpiane było na ziemi... Zmiłujcie
13548  3,  6 |                           drgnęły, jakoby wpół nożem przecięte. Ogromny, błękitny kłąb
13549  3,  15|                              również przez gerylasów przeciętej -z załogami francuskimi
13550  1,  12|                   starodawnym traktem górskim, który przecina rzeki Sawę, Drawę i Mur.
13551  3,  2 |                             droga, która jak cięciwa przecinać się zdawała na ukos cały
13552  2,  16|                        Szerokie białe pasy, na krzyż przecinające ich piersi, były uciarane
13553  3,  14|                            robót ziemnych, w poprzek przecinających drogę, co prowadzi do kościoła
13554  2,  24|                               przezwanego Stolpem, i przecinało Gdańsk od Kołobrzega. Miasto
13555  3,  2 |                             tutaj w rozmaite strony. Przecinały ją szerokie kamienne schody.
13556  2,  21|                   przypomniał sobie, co mu poleciła. Przecisnął się tedy ostrożnie przez
13557  3,  13|                          przepych ubioru wojennego w przeciwieństwie do zakonnej szarzyzny i
13558  1,  3 |                            szerokimi kroki odszedł w przeciwległy koniec długiego korytarza.
13559  2,  17|                              bo tu psy złe i dziadom przeciwne.~Kuchcik skoczył ku wrotom
13560  2,  1 |                        roztrącić zbitego tłumu. Dwaj przeciwnicy rzucali się tutaj na siebie
13561  2,  11|                            jak pospolity lud mniema, przeciwnie, ziemia jest mała". To samo
13562  3,  1 |                            cofaniem jazdy. Skoro się przeciwnik rzucał gwałtownie do pościgu,
13563  2,  2 |                              dysputę św. Augustyna z przeciwnikami Kościoła. ,~Minęło południe
13564  1,  17|                          miażdżył oczy, dusił oddech przeciwny naturze grzmot walących
13565  3,  9 |                        skarpie. Chybaby je bili przy przeciwskarpach, żeby nam utrudnić wyrąbanie.
13566  1,  17|                            szańców, nasypy, skarpy i przeciwskarpy obmurowanych rowów! Drzewa
13567  2,  20|                         powab tej twarzy i tajemnice przecudnego łona. Oczy jego z manowców
13568  3,  3 |                     podobnych z oddalenia do tkaniny przecudnej z bezcennego aksamitu, pełne
13569  2,  6 |                      splecione na kolanach. Była tak przecudowna, tak nieznana, tak obca,
13570  2,  2 |                            wiecznej sile natury, jej przecudownej nieskończoności. Przez hymny,
13571  1,  7 |                           miłości w owych poświstach przecudownych, lecących jakoby brylantowe
13572  2,  1 |                     wspomnień żywota, noc słowicza z przecudownymi gwiazdami, jakich już nigdy
13573  1,  5 |                          śniegów Baśka kopnęła się w przecwał coraz bardziej chyży. Jeździec
13574  2,  24|                           dobywszy pałasza, ale jeno przecwałował w kupie ze dwa stajania
13575  3,  6 |                           końskim w miarę wzrastania przecwału. Zafurczały chorągiewki:
13576  1,  10|                             poły potakująco, na poły przecząc, coś mruknął.~- Nie trzeba
13577  2,  14|                          moja dziedzina.~- Wcale nie przeczę. A po co się do moich spraw
13578  2,  22|                              twardym i nie znoszącym przeczeń. - Nim ten toast wniosę
13579  3,  3 |                              ulicę, wyminęli jedną z przecznic, rzucił się na nich zza
13580  3,  3 |                          uliczce, która była czwarta przecznicą arterii Sant' Engracia,
13581  3,  3 |                        szczeblach. Skoro ruszono mur przecznicy z wierzchu, rzucili się
13582  1,  7 |                          nadto dobrze mocą tajemnych przeczuć, mocą uczuwania w półśnie,
13583  2,  10|                             nie oglądałeś w mglistym przeczuciu.~Spojrzysz wtedy przy blasku
13584  3,  10|                              żywiącej otuchy. Trepka przeczuł niejako jego zamiar. Uśmiechnął
13585  3,  6 |                          leżach, w obozowiskach. Nie przeczuło, gdy zestrzelany kulami
13586  3,  5 |                             wiesz nawet, bracie, nie przeczuwasz, jaką tu gorzałkę Majewski
13587  3,  11|                       poczęły promienieć dla księcia przeczystą światłością, niematerialnym
13588  2,  7 |                          gęste obłoki gór, w świetle przeczystych promieni słońca, pozostawali
13589  2,  20|                       gasnącym świetle dnia usiłował przeczytać adres. Obadwaj nachylili
13590  1,  3 |                              bo śmiercią zginiesz!~- Przeczytaj sobie, Sybarycie, z uwagą
13591  2,  17|                      Karwowski. Nierychło, nierychło przeczytali nam wodzowie dekret Pierwszego
13592  1,  1 |                              Urzędowe rozporządzenia przeczytane będą. Ad tertium... Co do
13593  1,  14|                              głowie pod wpływem pism przeczytanych na bruku paryskim, rozmów