Tom, Rozdzial

13594  1,  6 |                         kożuchach. Baby w wełniakach przędą i skubią pierze. Czerwony
13595  1,  2 |                             do odjazdu. Rzeczywiście przedarł się przez tłum w swej masce,
13596  3,  13|                         mokre tumany między koronami przedawnych jodeł, ukazując zdumionym
13597  1,  17|                         strzelnicy i wyjrzał. Grobla przedbramna była pusta, zalana przez
13598  1,  17|                             za murem starej twierdzy przedbramnej. Nieoczekiwane napastowanie
13599  2,  2 |                       niebiosa usiłuje zobaczyć cień przedbytu, pierwsze ciała ogniste,
13600  3,  16|                               reparacje siodeł itd., przedłużał swój pobyt w okopach generała
13601  1,  12|                              góry Styrii i Karyntii, przedłużone odnogi Alp tyrolskich. Jechał
13602  2,  24|                           ustąpili z lichych domostw przedmiejskich, ale uchodząc zapalili te
13603  1,  10|                        wszelkich ekswisceracji w tym przedmiocie. Mogliby w żalu wyobrazić
13604  3,  14|                              przed sobą mieli szańce przedmostowe na Huerbie, które zakrywały
13605  1,  17|                         groblę prowadzącą do szańców przedmostowych San-Giorgio, ażeby ujrzeć
13606  1,  17|                       Miglioretto, del Té i szańcami przedmostowymi Pradelli ze strony zachodniej
13607  1,  17|                         gruntu między jeziorami i na przedmurzu fortecy, zastawione nędznymi
13608  1,  1 |                              Jeszcze i cuch, i rozum przedni mają. Osobliwie suka. Chodź
13609  1,  2 |                          kłamców.~Z dala, z dala, od przednich sań leciała piosenka:~-
13610  1,  8 |                  śpichlerzyku, zupełnie pustym w tej przednówkowej porze. Rozłożył tam wiązkę
13611  3,  9 |                             na koguta, wychudłego na przednówku w kątach pańszczyźnianego
13612  2,  12|                            Wśród nieopisanego mozołu przedostał się dolinami ku Czacy. Miał
13613  3,  1 |                         koniec końców w październiku przedostali się do twierdzy w Koźlu,
13614  3,  9 |                       wzruszenie z nieznośnym trudem przedostawało się przez igielne ucho rozsądku.~
13615  3,  9 |                            trzecim batalionie, który przedostawszy się przez wieś Ostrówek
13616  3,  3 |                            długa była poprzegradzana przedpiersiami. Wywalony bruk, płyty marmuru
13617  1,  17|                           żeby strzelać ponad ziemne przedpiersie. Przechadzał się tam i na
13618  3,  9 |                          mogę, szedłem przez otwór w przedpiersiu, zastawiony z wnętrza poprzecznicą.
13619  3,  3 |                              żołnierzem! Za rowami i przedpierśniem z bruku, ziemi i worków
13620  3,  1 |                             był w wiedeńskich poznał przedpokojach?~Z Warszawy, która za tych
13621  2,  9 |                              tak dobrze było wysysać przedpołudniową rosę. Głęboki ból w głowie,
13622  1,  13|                              go pod rękę i olbrzymim przedramieniem przycisnął go do swego boku.
13623  1,  3 |                           pięście i wyprężał mięśnie przedramion.~Bezdenna cisza nocy zimowej
13624  3,  8 |                 Golędzinowskie wyjechali pod szaniec przedrogatkowy. Droga okrążała go kołem
13625  3,  9 |                            kroku. Wpadli po ciemku w przedrów, na sześć stóp głęboki,
13626  2,  14|                                Owo zgoła.~- Tak... - przedrzeźniał go Krzysztof, szybko chodząc
13627  2,  12|                         siebie, że mógł pomyśleć, co przedsiębrać dalej. Zaczął od oględzin
13628  1,  17|                              środek. Wszystko, co tu przedsiębrał, wsiąknie w ziemię tak samo,
13629  1,  12|                      wyższego rzędu. Ci sami, którzy przedsiębrali wszystko przez sześćset
13630  2,  12|                       Domyślał się, że za chwilę coś przedsięweźmie: wydrze mięso foszmanom
13631  2,  3 |                           Zuchwalco światowy! Jakież przedsięwzięcie wiedzie cię tutaj? Może
13632  3,  3 |                              cha! Musisz zginąć!~Gdy przedsięwzięto sprowadzenie z Pampeluny
13633  2,  22|                               która stanowiła jakoby przedsionek oberży, parskając chrupały
13634  3,  3 |                             twarz. Pełzali, widać, w przedśmiertnej agonii na wsze strony jak
13635  2,  24|                     piechurów.~Lepiej daleko na ogół przedstawiała się jazda. Stali tu w szeregu
13636  3,  14|                         rowów i powyginanych nasypów przedstawiały za rzeką Ebro roboty ziemne
13637  2,  13|                       pasterka Filis, a tymczasem... Przedstawiam ci naszego kuzynka Rafała
13638  2,  13|                           tak oszołomione, jakby jej przedstawiano białego niedźwiedzia albo
13639  2,  2 |                      wskazując Olbromskiego oczyma - przedstawić mego sekretarza.~- A tak...
13640  2,  13|                           spe, a oprócz tego jest to przedstawiciel socjety warszawskiej, który
13641  1,  14|                           génie", więc korzystają.~- Przedstawiciele interesów ludu...~- A dopieroż
13642  1,  12|                              osobach sześćdziesięciu przedstawicieli, zasiadał w sali di Pregadi
13643  2,  14|                              poseł dobrodziej, że mu przedstawię przyjaciela a najbliższego
13644  3,  8 |                          Zaległo milczenie.~- To, co przedstawiłem, nie jest moim własnym widzimisię -
13645  1,  15|                     pedagogiczne o zgrozę, rozpacz i przedwczesne łysiny. Zadymiony i cuchnący
13646  1,  8 |                       szczerozłotem wysłana do onego przedwiecznego kraju gór. Solenna cisza
13647  1,  5 |                   przedziwnym zaśnieniu, na świętym, przedwiecznym łonie. Budził się i dziwił
13648  3,  7 |                            dymiła się od wiosennego, przedwieczornego czadu.~- Oto jeszcze jeden
13649  2,  20|                           Cedro wydobył z sekretnego przedziału w pugilaresie maleńki karteluszek
13650  3,  6 |                            zasłaniał dwór i folwark, przedzielał go od Falent Dużych i sięgał
13651  2,  22|                         rozległe niziny leśne, które przedzielała fala wzgórz ginących w siwym
13652  2,  1 |                     ściśniętymi pięściami zaczął się przedzierać do zezującego prześmiewcy,
13653  3,  2 |                           szepty. Żołdactwo ryczało.~Przedzierając się ku ołtarzowi przez zwarty
13654  1,  5 |                             zapadała w rowy i wyrwy, przedzierała się zaroślami tarek i głogu,
13655  2,  7 |                      korzeniach, urwiskach i głazach przedzierali się, dokąd oczy poniosą.
13656  2,  20|                         napatrzyć tej zmianie, owemu przedzierzgnięciu się jednej formy piękna
13657  2,  12|                       pojedziemy do Tarnowa. Tam się przedzierzgniesz w eleganta pierwszej wody.
13658  1,  7 |                            na samym progu rozumienia przedziwnej mowy owych leśnych, płytkich
13659  2,  12|                             partykę razowego chleba. Przedziwny był smak i uroczy zapach
13660  3,  4 |                                 Rzęsy mają z włóczki przędzonej, z grubej frędzli, brwi
13661  2,  14|                         którą na polityczne interesa przefacjendował, prawie poseł na Sejm Wielki,
13662  3,  10|                          tysiąc tysięcy razy mówił i przegadywał po nocach, jużem w siebie
13663  3,  12|                      włoskiego orzecha poranny wiatr przegina. Z głębi, z rozdołu. zapachniały
13664  3,  13|                        chwianiem rytmicznym, poczęły przeginać ogromne piętra gałęzi, a
13665  2,  10|                              Góral puścił się w tan. Przeginał się w tył, ciskał naprzód,
13666  2,  11|                         Gintułt wydobył teczkę i jął przeglądać listy polecające i papiery,
13667  2,  2 |                            jasne czółeczko, w którym przeglądają się myśli młodociane na
13668  1,  1 |                       Rzeczywiście - wykrztusił Hibl przeglądając jakieś papiery.~- Dawne
13669  2,  17|                            wyparły moich Austriaków, przegnały ich na lewy brzeg, wzięły
13670  1,  7 |                              poszycia, na kalenicach przegniłego jak stary aksamit, złociły
13671  1,  8 |                     kamienistym wzgórku nędzą swoich przegniłych dachów i ścian zmurszałych.~
13672  2,  15|                           które jej łożysko tu i tam przegradzały. Cały horyzont był tu szczelnie
13673  1,  15|                            albo zawodem w karcianych przegranych. Właśnie dzięki tylko tej
13674  2,  21|                          oczyma. Każdy ukłon i każdy przegub ciała więcej oznaczał, wypowiadał
13675  2,  12|                            łatwo i jasno, umiejętnie przeinaczając szczegóły rzeczywistego
13676  2,  9 |                              sam wiew odmieniał się, przeistaczał w wytrysk mądrości, przy
13677  1,  7 |                          wszystkim wysiłkom zazdrość przeistaczała się w bezrozumną zaciekłość,
13678  1,  5 |                            nocy wszystka świetlista, przeistoczona w obłok złotobiały i w uśmiech.
13679  3,  3 |                            lecz lud potęgą fanatyzmu przeistoczony w armię. Dowódca w tej olbrzymiej
13680  2,  14|                            że słowiańska nasza dusza przeistoczy się w duszę niemiecką od
13681  2,  7 |                             coś innego się zamienić, przeistoczyć - i zginąć.~
13682  1,  12|                              Radosne uczucia tamtego przeistoczyły się w strupieszały żal,
13683  1,  7 |                      zgorzałej ziemi, których murawa przejąć nie zdołała. Leżały stosy
13684  1,  13|                          oficerskie słowo. Jestem tu przejazdem. Nie będę robił emeuty w
13685  2,  3 |                             jeszcze, prosić o chwilę przejażdżki po mieście... Jeszcze, jeszcze...
13686  1,  2 |                        skrzypią, a stare lipy huczą. Przejdzie chwila i wszystko nacichnie.~
13687  2,  17|                             prawie bolesnym uczuciem przejęci, patrzali w te prawdomówne,
13688  1,  5 |                            kożuch na jego piersiach, przejęła kłańcami grubą sukienną
13689  3,  1 |                            mu piersi. Uczucie męstwa przejęło i skrzepiło wszystkie niezwalczone
13690  3,  17|                           korzeni. Ludzie w chłodku, przejętym od drobnego dżdżu, pracowali
13691  2,  20|                            rozpytywać karczmarza jak przejezdny ze stron dalekich: kto mieszka
13692  3,  6 |                              i otoczony swym sztabem przejeżdżał wśród szeregów. Teraz rezerwa
13693  2,  10|                             z takim pukem-to cie tak przejmo, coś zębami piknie kłapał
13694  2,  21|                            tak oryginalnie, że zimno przejmowało rozmówców. Czasami spostrzegał
13695  2,  5 |                            których głębokie jaskinie przejmują zmysłowym lękiem, rozkosznym
13696  1,  12|                         ogromną przestrzeń, strachem przejmującą. Ale był tam guzik w murze
13697  3,  10|                             Sadząc skokami zaśpiewał przejmująco, z serca:~ ~Ledwie twoje
13698  2,  2 |                                  mówił książę głosem przejmującym, a tak cicho, że ledwie
13699  1,  1 |                              Dreszcz zimny do szpiku przejmuje i niby czyjeś skostniałe
13700  3,  6 |                              w różnych kierunkach je przejrzeć i złączyć się ze swym szóstym
13701  1,  14|                            siebie, ze swego własnego przejrzenia, że wszelkie słowo w istocie
13702  3,  3 |                        widzialna prawie w swej sukni przejrzystej. Oczy jej skamieniały od
13703  1,  12|                           dzień senny po jesiennemu, przejrzysty i niezwykły. Łódź nie kołysała
13704  2,  20|                             ruch rąk wydelikaconych, przejrzystych prawie od próżniactwa, miał
13705  2,  1 |                          bocznymi ulicami, zaułkami, przejściami, wziąwszy się za ręce. Nie
13706  2,  22|                              raczcie się tam udać na przekąskę. Rafał, ty po starej znajomości,
13707  2,  1 |                             to salę widzów, to znowu przekąski i flaszki, rozłożone na
13708  2,  21|                         najwyżej mogę ci w puściźnie przekazać ten frak, który masz na
13709  1,  2 |                              kruche ciasta i strucle przekładane, które kolejno wydobywał
13710  2,  2 |                              niechęcią zabrał się do przekładu. Przyszło mu to z łatwością,
13711  1,  17|                          czekało na chwilę wyjścia z przeklętego miejsca, biała kolumna austriacka
13712  3,  14|                    rozczarowania, śmiech nieznośny i przeklęty. Któż wie, myślał obojętnie,
13713  2,  17|                            co się działo z braćmi na przeklętym lądzie. Dusza moja sczerstwiała
13714  2,  9 |                          widział, że już je deptał i przeklinał, że z ich wierzchołków strącał
13715  3,  6 |                       szczelnie, że dopiero konający przekona się, jak to tam zdradnie
13716  3,  6 |                          błota ze spodni i ciżmów. - Przekonają się, że nie przelezą, bo
13717  1,  10|                        poznasz nieco świata, sam się przekonasz, żem dobrze radził zmarłemu.~
13718  1,  2 |                             i trwoga nieznana, a nie przekraczająca czasu mgnienia powieki.
13719  1,  7 |                         których dotychczas nigdy nie przekraczał. Pierwszy raz w życiu był
13720  2,  18|                       śmiałka, który by się ośmielił przekradać "do Polaków", paraliżowała
13721  2,  22|                              komendant-ci młodzieńcy przekradają się do naszych szeregów
13722  2,  12|                           się gdzieniegdzie chyłkiem przekradało w przestrzeni. Północno-zachodni
13723  3,  8 |                            gdyby tylko jakiś oddział przekradł się za kordon i zwołał lud
13724  2,  19|                              to, że się "do Polaków" przekraść usiłowali. Ujęci na granicy
13725  1,  14|                           słyszeć kroki i ktoś klucz przekręcił. Książę wszedł do ciemnego
13726  2,  2 |                              place - zasypał piasek. Przekreślona jest potęga miecza i zmazana.
13727  3,  8 |                      Zajączek.~- Napaść co tchu, nim przekroczą Wisłę. Jeszcze jej nigdzie
13728  1,  17|                           legalny paszport ułatwi mu przekroczenie nawet łańcuchów armii walczących.~
13729  3,  10|                      przemagających sił Austriaków i przekroczyć Wisłokę. Rzeka, tak dobrze
13730  1,  16|                             on sam nigdy jeszcze nie przekroczył. Udał się tam i ze zdumieniem
13731  1,  3 |                             z dala Samborca. Co tchu przekroczyli Jagiellońską drogę i, brnąc
13732  3,  3 |                          ręce. Cedru rzucił na niego przekrwawionym okiem i nie był pewny, czy
13733  3,  4 |                      Fiołkowymi powłóczeniami całują przekrwienia oczu bratki jesienne...
13734  2,  17|                             dusze... Widzieli my, że przekrzściał i opada. ostatni kwiatek
13735  2,  21|                        przypatrywała się wszystkiemu przekrzywiając obojętnie głowę to na prawe,
13736  1,  2 |                              nie wypadnie, ale tylko przekrzywił krakuskę na głowie. Co ma
13737  3,  3 |                         ładownice, pasy, lederwerki. Przekrzywili czapy. Mocno pod brodą złączyli
13738  2,  24|                            ruszenia. Mówiono wciąż o przekształceniu pułków jazdy. Trzy szwadrony
13739  2,  20|                             i kantów, żeby mogły być przekształcone na artyleryjskie mundury.~
13740  3,  8 |                             tu mnóstwo furmanek, bud przekupniów, brnęła lekka piechota woltyżerska.
13741  2,  20|                    paszportem Olbromskiego, ale i te przełamano, a właściwie przebyto sposobem
13742  2,  2 |                           żywią śmiercią niewinnych. Przelatują nad nim samum i kamsin,
13743  2,  11|                         trąby jaskiń niewidzialnych. Przelatując tamtędy z północy na południe
13744  2,  12|                             swoją dolę. Czasem wrona przelatująca wystraszy się śmiertelnie,
13745  2,  11|                               Książę zmrużył oczy od przelatującego ciało dreszczu. Marzył.
13746  2,  18|                             Wśród mglicy nadrannej i przelatujących płanet mętnie czerniały
13747  1,  3 |                         wychodzący z rzeczy martwej, przelatywał puste i ciemne dziedziny
13748  1,  11|                   Unreclaimeda, pragnąc wstrzymać... przelatywaliśmy obok drzewa. Księżniczka
13749  3,  2 |                            przez mokre krzaki winne, przełażąc przez mury ogrodzeń i zapadając
13750  1,  7 |                           sztachet ogrodu i stanął u przełazu, wspartego na dwu słupkach.
13751  1,  13|                            drogi, ścieżki sekretne i przełazy. Tamtędy własnymi sposoby
13752  2,  22|                          dobre, niekutymi saneczkami przeleci jak ta jaskółka! - nastawał
13753  1,  5 |                           siodle.~Baśka w podskokach przeleciała podwórzec. Psy ścigały ją
13754  2,  11|                        ruszono dalej.~Szła już przez przełęcz gotardzką nowa, w roku 1800
13755  2,  9 |                              i runęło w proch. Szedł przełęczami, szczytami. Mijał puste
13756  2,  9 |                              wilgotne igły świerkowe przelewa. Stojąc tak bez sił, na
13757  2,  17|                            stało... Dwanaście lat my przelewali krew w zawrociach świata.
13758  3,  6 |                               Przekonają się, że nie przelezą, bo to głęboko, a wtedy
13759  2,  12|                             chałupnika, nie mogło mu przeleźć przez gardło. A jednak musiał
13760  3,  15|                             kraju?~Wyganowski prędko przełknął powietrze.~- Czy ja do kraju?...
13761  3,  6 |                             do dowódcy. Sokolnicki w przelocie rzucił nań okiem i nie patrząc
13762  3,  2 |                       dreszczem.~Krzysztofa ogarnęła przelotna, krótka litość. Zbliżył
13763  3,  18|                            widzeniem rzeczywistości. Przelotny, półsmutny uśmiech spłynął
13764  2,  2 |                              z siłą. Na podobieństwo przelotnych obłoków widziadła przemierzłe
13765  3,  6 |                             ją wkoło. Oczy jeźdźca z przelotnym smutkiem taczały się po
13766  1,  17|                              wielkości. Wrażenie ich przelotu, ich muskania twarzy szorstkimi
13767  2,  2 |                              mu się, że myśli, które przełożył, ożyły i że się weń wpatrują
13768  3,  4 |                            opowiedz...~- W Calatayud przełożyli nas na ten wóz z materacami.
13769  1,  10|                            się z jego piersi, śmiech przemądrzały i bezlitosny. Nie wydobył
13770  1,  7 |                           cicha starczym, zjadliwym, przemądrzałym śmiechem zardzewiałych zawias.
13771  3,  10|                           wywiódł z mojego domu tymi przemądrzałymi głupstwami! tyś go podmówił
13772  3,  3 |                               wytężenia sił! Walki z przemagającą liczbą! Oczy badające, którędy
13773  3,  10|                             musiały cofnąć się wobec przemagających sił Austriaków i przekroczyć
13774  3,  9 |                            historię spalenia mostu i przemarszu Austriaków do Karczewia,
13775  2,  18|                           żeby ludzie o suchej gębie przemarzali dla waszych wybryków!~-
13776  3,  6 |                            jego była zamazana, jakby przemarzła. Cmoknął ustami... Oczy
13777  1,  2 |                              mroźna.~Wielkie śniegi, przemarzłe w tęgich mrozach, leżały
13778  2,  18|                            miejsca przeprawy. Wracał przemarzły, zmoknięty, głodny i zły,
13779  1,  13|                             książęcego rodu...~- Nie przemawiają do mnie rody książęce, com
13780  1,  1 |                             i donośny głos urzędnika przemawiającego z ganku. Stary szlachcic
13781  1,  14|                            galeryjek, słuchałem, gdy przemawiali z gestami zarazem srogich
13782  1,  9 |                             się i ukryła. Teraz inne przemawiały z wysoka. I dziwna rzecz!
13783  2,  17|                              nienasytku, a po drodze przemień się w kruka, żebyś nas przecie
13784  2,  9 |                    niewiadomego czasu boleść zaczęła przemieniać się i doskonalić. Nie zechciała
13785  1,  10|                              z cieniów tych drzew i, przemieniając się niemal w kształty, w
13786  2,  24|                     przymrozka nocnego, ranna odwilż przemieniała w rozciecze i bagna. Infanteria
13787  2,  14|                          Widziałem duchy czyste, jak przemieniały się w glinę podłą, którą
13788  3,  3 |                            drzwi taranami. Żołnierze przemienili się w oszalałe katapulty.
13789  2,  17|                           żywy Bóg tak będzie! Armie przemierzają równiny moje, gdzie rządził
13790  2,  15|                        kroków niepewnych, lękliwych, przemierzających próżnię czasu. Echo wołania
13791  2,  17|                             rynek... Już my w pieśni przemierzali dalekie ziemie... Wśród
13792  2,  17|                               święty ugór zranionych przemierzasz twardym krokiem i skrzywdzisz
13793  1,  17|                           proste o miejscach krokiem przemierzonych, o lądach i morzach, o rzeczach
13794  2,  22|                          widziany, który mieli teraz przemierzyć krwawymi krokami. Głuche,
13795  2,  17|                             trzysta mil nieustającym przemierzyli krokiem. Szli my piechtami
13796  2,  12|                        którego Rafał czasu szczęścia przemieszkiwał, jego paszport i niektóre
13797  1,  8 |                            otchłanią lazuru. Ale jak przemija odbicie chmury w toni stawu,
13798  2,  21|                           tyle, że te sekundy, które przemijają, to najrozkoszniejsza doba
13799  1,  17|                              go w sprawy najbardziej przemijające.~Nie mógł w Ankonie doczekać
13800  1,  12|                              Julijskie zdały się być przemijającym obłokiem. Daleko z południowej
13801  2,  7 |                            potoków szumiała...~A gdy przemijał deszcz, rozdzielały się
13802  2,  20|                             bez przerwy... Po chwili przemknęła trwoga granicząca z odrazą
13803  3,  3 |                    kielichach. Pieśń sławiąca siłę i przemoc, pieśń nakazująca popchnąć
13804  3,  6 |                     rozlegają i dziki wokoło wrzask.~Przemógłszy skutki pierwszej, lancami,
13805  2,  24|                         jeźdźców w burki owiniętych, przemokłych, wskakujących na koń w popłochu.
13806  1,  3 |                              lodowisku, zmurszałym i przemokłym od długich deszczów. Gdy
13807  3,  2 |                           się na równi ze wszystkimi przemokłymi i zziębłymi kamratami, wbrew
13808  3,  1 |                              w futerale zapięty. Nie przemokniesz, choćbyś i chciał. Oficer
13809  2,  3 |                             Za drzwiami słyszał gwar przemów uroczystych, wygłaszanych
13810  2,  3 |                            niego z długą i serdeczną przemową, wręczając mu podane przez
13811  2,  17|                       szeregami panowie oficerowie i przemówią krótkim słowem do duszy
13812  1,  4 |                       pokornego ślubu.~Ani słowa nie przemówili wtedy do siebie. Zaraz po
13813  3,  3 |                           Jakże to wszystko okrutnym przemówiło teras wyrazem! Te straszne
13814  1,  11|                         dalece, że księżniczka, pani przemożna z tego domu, siostra rodzona
13815  2,  22|                      widzieli przed sobą za .rzeczką Przemszą rozległe niziny leśne, które
13816  2,  20|                            świecie, którędy mają się przemycać, ale oto Rafał z ust pewnego
13817  2,  21|                        należy i za to wino, co je to przemycał, to wam kazał dać w rękę.
13818  2,  22|                              komory wyniósł gąsiorek przemycanego wina. Pykał żywo z glinianej
13819  2,  21|                           się pary jedna za drugą... Przemyka się, jak mgła, dziewica
13820  2,  12|                          kępami jałowca.~Wąski szlak przemykał się kręto między krzakami,
13821  3,  7 |                             jego starą ranę na nowo, przemył, oczyścił i zalepił świeżo
13822  2,  15|                            Począł wolno sam z siebie przemyśliwać, jak piękny jest i jak niewysłowiony
13823  2,  1 |                           kim tu wchodzisz, starosto przemyślski?~- Z przyjacielem, mości
13824  3,  6 |                             to rana nie z postrzału, przemyto rozdarcie gorzałką i zawiązano
13825  1,  1 |                     wykręcaniem ze strzelb nabojów i przemywaniem luf ciepłą wodą.~Rafał,
13826  1,  15|                           Rafała nie bawiło wcale to przeniesienie się z liceum świętej Anny
13827  1,  9 |                           mają być tego jeszcze dnia przeniesione do kościoła. Wrócił tedy
13828  2,  2 |                            na nowo zgłębiać, ważyć i przenikać duchem widziadła staroparskie
13829  1,  7 |                             nowotna zadrżała niby od przenikającego chłodu i nagle kroplisty
13830  1,  5 |                              i dalej. Modra poświata przenikała śnieżną zawieję. Rafał żegnał
13831  2,  3 |                          prosta ciekawość? Może chęć przeniknięcia skrytości? Drżyj! Drżyj,
13832  1,  1 |                     przestworu płynęły białe obłoki, przeniknięte od blasku słońca. Na najwyższych,
13833  1,  16|                              i wzruszeniem tworzącym przenikniony powiew i nakaz, prawie szept
13834  2,  17|                       czasach ani odrobiny fantazji. Przeniósłszy się z Cap-Français do wiejskiego
13835  2,  17|                             nocleg chodzi, to możesz przenocować w tym domu, bracie rodaku.~-
13836  2,  1 |                            tęsknić do czegoś innego, przenosić się sercem z miejsca na
13837  3,  6 |                             z ziemi słupy, żołnierze przenosili się kupą do drugiej, do
13838  3,  12|                         tańcami, był ślub, oczepiny, przenosiny. Wszystko jak sen. Teraz
13839  1,  2 |                             zgromadzonych na brzegu. Przenoszenie długo trwało. Wkrótce jednak
13840  2,  6 |                           powstawał niesłychany żal, przeobrażał się w krzyk przerażenia
13841  1,  11|                          łagodnych i wolnych ruchach przeobrażała się jakby w młodego chłopca
13842  1,  17|                            ku Mincio. Jezioro Payolo przeobrażone teraz w bagna, których środkiem
13843  2,  14|                           żeby ją w tylej cząsteczce przeorać, a waść swój czas, siłę,
13844  1,  2 |                       największe zadmy, które ledwie przeorał arlekin. Kulig nie znał
13845  2,  17|                              się zawlókł siną mgłą i przepadł.~"Idź straszyć innych, głupcu! -
13846  2,  10|                           twoja zła dola, jako chce.~Przepadnij! Zimne ciało słuchacza zsunęło
13847  1,  12|                            czworograniastych słupach przepala się czarodziejski ogień
13848  2,  17|                        wiosną pocznie ogniste słońce przepalać powietrze na wskroś! Nastaje
13849  2,  1 |                           według chłopskiej legendy, przepalają się złote pieniądze zakopane
13850  3,  16|                          tego trupa.~Niewymowny upał przepalał ciało, że było gorące jak
13851  3,  16|                     sierpniowego dnia zaczął. Słońce przepalało na wskroś żółte piaski nadrzecza,
13852  3,  16|                        Wyschły piach, sypki i lotny, przepalony na łokieć, zdeptany obcasami
13853  1,  8 |                          siał albo karczował? On się przepasał płachtą i sam siał. Urysiowi
13854  1,  14|                         zwinnych, w ciemnej odzieży, przepasanych szerokimi pasami, nabijanymi
13855  3,  3 |                              narzeczonej w błękitnej przepasce. Jesteś, pochlebiam sobie,
13856  3,  15|                             minęli, w owych ciasnych przepaściach, wąskich od osypisk zwątlałej
13857  2,  8 |                           Okno" skalne wychodziło na przepaściste zbocze grani. Stamtąd dopiero
13858  3,  11|                         kościoły, złączony z miastem przepaścistymi wąwozami, stanowił punkt
13859  3,  11|                         bojaźliwą smugę pochodni, że przepatruje tajemne szlaki śmierci i
13860  1,  14|                              głupstwem. Takież życie przepędza kuna, pies, motyl. A zresztą...
13861  3,  1 |                              wszystkie w tym mieście przepędziły zimę. Znaleźli się tam oficerowie
13862  3,  1 |                       porostów morza. W szczelinach, przepęknięciach, dziurach i niedostępnych
13863  3,  7 |                     Piaseczna. Gdy szpitale były już przepełnione, mieszkańcy zabierali do
13864  2,  12|                              i wychylił go, niedbale przepijając do oszołomionych dworaków.~-
13865  1,  2 |                             bardzo potęgowało ciągłe przepijanie do młodych sąsiadów. Pierwszy
13866  3,  12|                              syna Piotra tratował.:. Przepinaj siodło... Żywo! już ich
13867  3,  3 |                    ostrożnością, jak gdyby wykonywał przepis obrządku. Usta jego były
13868  2,  1 |                              tysiąc razy odczytawszy przepisał na czysto - doświadczył
13869  1,  4 |                            bezgranicznie gardził jej przepisami. Być zdrowym, starać się
13870  1,  5 |                   podstarości otrzymawszy codzienną, przepisaną niejako dozę łajań, wymysłów
13871  2,  21|                          przeszkody, jawnie a w myśl przepisów tańca, mogli obejmować się
13872  1,  3 |                        dokonanego i oświetlał surowe przepisy, które takich a takich czynów
13873  1,  13|                         czynią, co im dzienny rozkaz przepisze... Myśl nad tym, co by cisami
13874  1,  8 |                              to mówisz.~- Mój ojciec przepłacał, żywił, rozpajał swoją bandę,
13875  2,  21|                           włosy przetykane perłami i przeplecione wstęgami, trefione i lśniące
13876  2,  10|                            nadciągną z końca świata, przepłyną dookoła ze śpiewem i zginą.
13877  2,  20|                       przewodnikiem, w nocy na łodzi przepłynąć Wisłę... Czy zgoda?~- O,
13878  2,  21|                        czekania. Setki w niej wieków przepłynęły. Mówiła coś do niego tancerka
13879  2,  11|                            te drogi przezeń odkryte, przepłynione aż do ostatniej granicy,
13880  2,  7 |                              uśmiech, kiedy niekiedy przepływający przez oczy, przez usta,
13881  2,  17|                           tak gruby, że w głuchą noc przepływał. Kazano żebrakowi podać
13882  1,  12|                              się na morze.~Już kiedy przepływano obok fortu św. Andrzeja,
13883  2,  16|                         Stokłosach. Jesień jako gość przepolował, zimę przetańczył, a na
13884  3,  6 |                           jeźdźcu biła, jak śpiżowy, przepotężny dzwon na trwogę, rozkosz
13885  3,  4 |                            blisko i daleko wieść, że przepowiada niepogodę. Jeżeli tylko
13886  3,  5 |                           wsi Val de Penas, gdzie mu przepowiadano obecność pułku. W oczach
13887  1,  13|                            prorok w Awinionie śmierć przepowiedział od pierwszej kuli, więc
13888  2,  20|                        dziedziczki, jął krzątać się, przepraszać; dreptać i zaprowadził ich
13889  1,  2 |                            było sposobu, gdy cześnik przepraszał właśnie swych gości i zaklinał,
13890  2,  22|                             jeśli tak, to co innego. Przepraszany, nie wiedziałem. Zaraz waćpanom
13891  2,  21|                         niech idzie, nawet niech się przeprawi szczęśliwie w myśl swoich
13892  3,  9 |                              skoro muszą do Kalwarii przeprawiać się łodzią.~Sokolnicki ścisnął
13893  3,  9 |                       spostrzegli wojska austriackie przeprawiające się za Wisłę na krypach.
13894  3,  12|                       Właśnie mieli je zająć Kozacy, przeprawiający się na łodziach zza Wisły.
13895  3,  9 |                      przyszła była zza Świdra, teraz przeprawiała się właśnie. Sokolnicki
13896  3,  11|                              dotrzeć do Nadbrzezia i przeprawić się przez pokład na mostołodziach
13897  3,  8 |                              towarzystwie Rafała dla przeprawienia się za Wisłę.~Ulice, przez
13898  2,  17|                              w kierunku rzeki Exter. Przeprawili my się przez rzekę Artibonit
13899  2,  1 |                            wysiadam wcale, ale jeśli przeprosiłeś się ze mną w myśli, to spadam
13900  1,  13|                          poszukał oczyma miednicy i, przeprosiwszy gościa, zaczął ściągać z
13901  1,  4 |                         czesał zgrzebłem, sam poił i przeprowadzał.~W tych czasach, skoro jej
13902  3,  3 |                            ukłon wojskowy.~- Czekaj, przeprowadzę cię i dam miejsce. Słyszałeś,
13903  1,  17|                       generał Foissac-Latour miał na przeprowadzenie wszelkiego rodzaju ulepszeń
13904  3,  2 |                         towarzysz z ojczystej ziemi, przeprowadził przez tyle krain na jawie
13905  2,  13|                          całej niemal doby, dwa razy przeprzągłszy konie, dążyli ku ostatecznemu
13906  1,  7 |                         udawać, że do tej chwili nie przepuściła mu w sercu. Udało się tyle
13907  2,  18|                              Rozstawione wojska, nie przepuszczając nikogo zgoła, nawet poczty
13908  3,  9 |                     dotknąłem bariery. Szyldwach nas przepuszczał.~- Cóż dalej?~- Prowadzono
13909  3,  15|                            całym wsiom na jego słowo przepuszczałem. Chce mi się teraz wielką
13910  3,  3 |                             że jest zamordowany, nie przepuszczali babom. By się długo nie
13911  2,  1 |                             gdyż zasłonione okna nie przepuszczały światła. Meble były obszyte
13912  3,  9 |                              hasło, parol - i został przepuszczony. Senny i nieswój szedł jeszcze
13913  1,  5 |                             jej grzywę, objął rękoma przepyszną szyję i szeptał:~- Zanieś
13914  3,  12|                           widać...~Michcik okiełznał przepyszne konie, wyhodowane pod pańskim
13915  3,  7 |                               W salonach dolnych i w przepysznej bibliotece stały teraz łóżka,
13916  1,  10|                       krzesłach, w wąskich, skromnie przepysznych kanapkach, tęskniąc za uwielbieniem
13917  2,  20|                           królewska głowa, obciążona przepysznymi splotami włosów. Ani razu
13918  3,  3 |                              krwawej płachcie, głową przerastający wszystkich, nagi, z olbrzymią
13919  1,  7 |                           Korzenie świerków jak węże przerastały drogę, a gdy się od niej
13920  1,  9 |                           dźwięków, z martwego głosu przerażające miamlanie, słowienie tej
13921  1,  3 |                            które się dokądś waliły z przerażającym łoskotem, zbliżał się ku
13922  3,  6 |                           dźwięk tamtego imienia nie przerażał już duszy. Melodyjne sylaby,
13923  1,  3 |                              zanurzają się w wodzie. Przerażenie włosy mu zjeżyło na głowie,
13924  3,  11|                           cisza śmiertelna, bardziej przeraźliwa od krzyku. Trzask w niej
13925  2,  7 |                             miała odpowiedzieć, żeby przeraźliwego krzyku o wieczności nie
13926  1,  2 |                              widok tego stracha, tej przeraźliwej chimery, uczuł w sobie dreszcz,
13927  1,  8 |                              spod nieba, patrząc weń przerażonymi gałęźmi. Nadbrzeżne wierzby,
13928  2,  24|                       porucznicy połyskiwali pręgami przerobionymi granatowym jedwabiem na
13929  1,  7 |                      zgięciami zagonów, jakoby głosy przerozmaite a wysokie jednego chóru.
13930  2,  2 |                         wszedł, na chwilę zamilkli i przerwali swą pracę. Wojskowy, podobnie
13931  3,  3 |                             było pod ręką. Na chwilę przerwały ciszę błagania. skamlące
13932  1,  12|                            Parmy i Burbonów Neapolu. Przerwana już była na pozór w Leoben
13933  1,  5 |                             Buchnęło jak żywa krew z przerwanej żyły. Ujrzał Baśkę. Leżała
13934  2,  1 |                         spędza przy stoliku. Właśnie przerwano grę. Z dziesięciu robrów
13935  1,  13|                          dzieła rogowego", na chwilę przerwany został, a ten i ów ze słuchaczów
13936  2,  21|                          znowu spoczął w spojrzeniu, przerwanym odejściem z sali, upadł
13937  3,  5 |                          cisza:~ ~Ocknij się, Lechu, przerwij sen twardy,~Czuwa na twój
13938  1,  7 |                            powieści o czymś domowym, przerywali sobie cichym okrzykiem,
13939  3,  3 |                             i żebra. Pierwszy brzask przerzedzał już ciemność. Widać było
13940  1,  7 |                              W głębi lasu drzewa się przerzedzały i widać było samotne obręby,
13941  2,  12|                               nalaną, opuchłą, włosy przerzedzone, brodę zarosłą. Był tak
13942  2,  23|                      opróżnione miejsca w regimencie przerzedzonym wskutek wyprawy pod Tarnowskie
13943  2,  16|                        stamtąd boczną, leśną drożyną przerznąć się na owe pola przez lasy
13944  2,  14|                            rów z loiką wybrany, żeby przerznął i wygoił sapowatą od wieków
13945  1,  17|                              dudniąc między gruzami. Przerznąwszy się wskroś motłochu, książę
13946  2,  22|                              na Irządze, na Mrzygłód przerznęliśmy się do tego Siewierza.~-
13947  2,  3 |                   przestąpienia pozwalam mieć gardło przerznięte, serce i wnętrzności wyszarpane
13948  3,  15|                         osłaniać począł zręby murów, przerzucać przez nie ręce swoje, gdy
13949  1,  16|                         okryte kwiatem. Dziki chmiel przerzucał tu i owdzie swe mocne nici,
13950  2,  20|                        zostać. W jakiejkolwiek roli! Przerzucić się na stronę austriacką,
13951  3,  7 |                           sobą żelazną kratę ogrodu, przerzucone przez nią suche jeszcze,
13952  2,  21|                              jego z ciemnej dachówki przerzynał brutalną plamą jasny błękit
13953  2,  22|                            jej dymy błękitnymi smugi przerzynały różową przestrzeń. Rafał
13954  3,  2 |                             ostatnie brzaski słońca, przesączając się przez strugi deszczowe,
13955  2,  14|                       wytrwać przy nim nie może...~- Przesada!~- W sztuce ekscytowania
13956  2,  3 |                        moralni Mularze,~Wzgardziwszy przesądem świata,~Cnocie stawiają
13957  1,  5 |                             głupkowaty śmiech. Klacz przesadzała krzaki, płoty... Drzewa
13958  3,  3 |                              znać, że wypadnie chyba przesadzić mur ogrodowy i pójść samemu
13959  2,  12|                     cwancygiera nie miał przy duszy, przesadził rozciapane bajora wejściowe
13960  1,  3 |                           duszy. Dał znak Krzysiowi. Przesadzili parkan ogrodu. Stali o kilkadziesiąt
13961  2,  24|                         wertepach, dołach, parowach, przesadziwszy płoty ogrodów, parkany i
13962  3,  3 |                              odziani byli w gałgany, prześcieradła, szmatki. Wszyscy mieli
13963  2,  1 |                             Gintułt jest w kraju, że przesiaduje bądź u siebie w Grudnie,
13964  3,  9 |                              wiorstę! Tłusta ziemia, przesiąkła wilgocią, czarowała tu nieobliczalnym
13965  3,  15|                             płone ławy i wyniosłości przesiąkłe solą. Wąskie barrancos,
13966  3,  9 |                         rozpychały serce...~Wszystko przesiąkło ociężałą mądrością, każde
13967  1,  7 |                           ciemności. Cały ten obszar przesiąkły był wodą i napojony jej
13968  2,  17|                               Półbrygada, mająca się przesiąść na inne okręty, wysiadła
13969  2,  11|                           Jechali zrazu konno, potem przesiedli na sanie. Ale zimno nie
13970  2,  9 |                              nie dotknięte siekierą. Przeskakiwał przepaści, w których czeluściach
13971  2,  20|                             nie szeroka, ale jej nie przeskoczy tak łatwo.~- Dla nas to
13972  3,  3 |                           Oczy badające, którędy mur przeskoczyć, zabrnęły w pomrok zarośli
13973  3,  14|                       rozciągnięte, rozszalałe zęby, przeskoczyła Huerbę i straszliwym znakiem
13974  1,  7 |                              Musiałeś coś tatuńciowi przeskrobać.~Rafał wyszczerzył się cynicznym,
13975  2,  9 |                              was przemienił w części prześladowania, w narzędzia rozpasanej
13976  2,  9 |                              oczyma. Uczuł katowskie prześladowanie, jakiego dopuszcza się na
13977  2,  9 |                        uczynił? cóżem uczynił?~Czemu prześladujecie mię, grozicie mi i mścicie
13978  1,  15|                          wszystkie subtelne wiązania przesłanek sam spłodził. W znacznej
13979  3,  1 |                            które gdzieniegdzie słabo przesłaniała krzewina tamaryszku. Idącemu
13980  2,  21|                             Różane zorze zabarwiały .prześlicznie ów daleki, niebieskawy spłacheć
13981  1,  3 |                               kiedy to czynił, Rafał prześliznął się jak wąż za jego plecami
13982  2,  21|                            chwilę jej atłasowe ciżmy prześliznęły się po parkiecie sali ku
13983  1,  6 |                              dziadku, idę od wojska, przesłużyłem siła lat, a dostałem od
13984  2,  1 |                            przedzierać do zezującego prześmiewcy, ale nie mógł roztrącić
13985  3,  3 |                          pomoc!", wrzasków konania i przesmutnych jęków a wołań - nic mógł
13986  3,  1 |                          nogami skał nadbrzeżnych, w przesmykach najeżonych wypróchniałymi
13987  3,  3 |                       zdawała się zwisać nad ciemnym przesmykiem. Zastęp hiszpański, który
13988  3,  15|                              Dobrzem się swego czasu przespał u Panien Jerozolimskich
13989  3,  1 |                              w pieśni, co tysiąc lat przespała - bardzo był stary - dobiegł
13990  1,  16|                              Wiesz co, ty zbyt długo przestajesz z krowami...~- O, rozumie
13991  2,  12|                           drętwieje. Pierwszy to raz przestała go bić dola od tamtej chwili.
13992  3,  10|                                 A w tej Galicji...~- Przestań!~- Trzeba było ratować.
13993  2,  7 |                        Śmierć... Już nas nie będzie. Przestaniemy być, widzieć się nawzajem,~
13994  1,  3 |                     wiedeńska", wolno, ze strasznymi przestankami i piekielnymi ciosy. Wtedy
13995  2,  3 |                     społeczności bronić. W przypadku przestąpienia pozwalam mieć gardło przerznięte,
13996  3,  3 |                          nogi. Zatrzasnął za sobą po przestąpieniu progu. Tam uwolnił jej ramię.
13997  2,  10|                         otwarły i dozorca więzienny, przestąpiwszy próg kaźni, postawił obok
13998  2,  18|                               że nie możecie ze sobą przestawać, ale w tej chwili, gdy ja
13999  1,  10|                              dość już dawno, ale nie przestawała śmiać się. Uczyniła to dlatego,
14000  2,  1 |                        serwety. Całe towarzystwo nie przestawało chichotać. Rotmistrz ocierał
14001  3,  6 |                        Przyciskając kolano do kolana przestępowało z nogi na nogę w fioletowym
14002  3,  2 |                            życia, o najohydniejszych przestępstwach, jakie tylko zgromadzić
14003  1,  7 |                              szeleszcząc w dwójnasób przestraszająco, jak zwykle we śnie... Kiedy
14004  1,  12|                              słoniną, jak muzułmanie przestraszeni uciekli. Widać tam było
14005  2,  3 |                         trupie piszczele i głowy dla przestraszenia go jak durnia.~Wspomniał
14006  1,  9 |                          głębokiej czeluści sykliwy, przestraszony szelest, półszept zbudzonych
14007  2,  18|                             żeby nie zapomnieć o tej przestrodze. Dobrze jest być tyranem
14008  1,  1 |                       Spojrzyj no waszmość, co to za przestronne nozdrza! jakie wilgotne!
14009  1,  1 |                          srebrnoszare zwoje spływały przestronnymi wąwozami ku dolinom, gdzie
14010  2,  24|                            to tam uroczystością było przestrzeganie parolu i hasła, tajemniczego
14011  2,  1 |                              boję się! Rotmistrz mię przestrzeli na wylot zatrutą kulą.~-
14012  2,  15|                         grotami padało już na rzekę, przestrzeliwszy gęste zarośla. Woda żywa
14013  3,  15|                          mojego złapał w biegu, gdym przestrzelony zleciał z siodła... - Przeklęte
14014  1,  1 |                          gniazdo bocianie, bujał nad przestworem: Gałęzie świerków, na których
14015  3,  1 |                             zstępowała ciemność, tym przestworniejszy stawał się głos mórz. Z
14016  2,  9 |                             tam i sam. Kryształowych przestworów nocnego jeszcze chłodu wszystka
14017  1,  1 |                             Wskroś bladoniebieskiego przestworu płynęły białe obłoki, przeniknięte
14018  2,  21|                         wyraźniej było widać rzekę i przestworza. Na galicyjskim brzegu gromadził
14019  1,  11|                        błądzące po tłumie spojrzenie przesunęło się i po nim także. Wtedy
14020  1,  4 |                             się z ciężarem po żyłach przesuwa. Nie umiałby odrzec, skąd
14021  2,  21|                           jakoby fale rozkoszne. Oto przesuwają się pary jedna za drugą...
14022  1,  16|                              głowę z płowymi włosami przesuwającą się między tarniną, którą
14023  1,  12|                               niestrudzonym krokiem. Przesuwały się w małych odstępach jedna
14024  1,  17|                         stanowi rzeczy, przyszedł do przeświadczenia, że na nic mu się nie przyda
14025  3,  2 |                               Dawało mu szczęście to przeświadczenie, że mija wąwóz Roncevalles.
14026  3,  3 |                           okrył ciało, że nagość nie przeświecała nigdzie. Wyganowski zbliżył
14027  1,  7 |                             gąszcz gałęzi, ale nadto prześwietlały nowe, tegoroczne ich wyrostki.
14028  2,  9 |                          wilgotne zlepki gruntu były przesycone tak obficie krwią, że uwierzył.
14029  1,  11|                             jego domku szła w ogród. Przesycony wariacką ambicją, nadęty
14030  3,  15|                              ten lud-bajki wierutne! Przeszedłem z tą szpadą niemało świata,
14031  1,  14|                        ustach lodowaty połysk czynu. Przeszedłszy tedy tam i z powrotem po
14032  1,  16|                           tarkami?~- No, a cóż ci to przeszkadza albo komu? Tu mię nikt nie
14033  2,  22|                       krokiem, nie chcąc, widocznie, przeszkadzać panom obecnością swoją,
14034  2,  2 |                           jego obecności prowadzona, przeszkadzała mu rozumieć tekst owego
14035  2,  2 |                             głosem:~- Tu ci będziemy przeszkadzali rozmową naszą. Zdaje mi
14036  3,  1 |                          żeby mu w robocie lancą nie przeszkadzały, oficer ma je z prawego
14037  1,  2 |                              arlekin. Kulig nie znał przeszkód. Tworząc ogromny korowód
14038  3,  3 |                             zdobywcami utworzyć nową przeszkodę, otwarli na drugim piętrze
14039  1,  7 |                           oczy pełne łez. Całe życie przeszłe i przyszłe, wszystko, co
14040  3,  1 |                              ni to pienie o dziejach przeszłych. Otchłań wodna wznosiła
14041  2,  18|                          zeszły na przygotowaniach i przeszpiegach. Nareszcie w połowie grudnia
14042  2,  21|                           przyszłe dni i noce swoje, przeszpiegi i przygody, jak na dłoni.~
14043  1,  17|                              w półśnie, że lichwiarz przeszukuje kieszenie jego płaszcza,
14044  2,  3 |                        ujrzał najlżejszy w nim upór, przeszyj mu na wylot zdradzieckie
14045  2,  3 |                              zwrócone ku tobie oręże przeszyją zdradzieckie serce twoje,
14046  1,  5 |                             I oto jak mordercza kula przeszyło mózg postanowienie. Wsunął
14047  3,  3 |                            jego te wszystkie strzały przeszyły. Śpiąca dźwignęła głowę,
14048  3,  4 |                            wspierają się na łokciach przeszyte, bezsilne tułowia - i zeschłe
14049  1,  11|                          pazury oczu. Czuł to, że ją przeszywa potężnym, ślicznym wzrokiem.~
14050  2,  11|                           przesmyk w otchłani, gdzie przeszywające gwizdanie Hutschelma oddech
14051  2,  21|                           zapału? Ziewnął skrycie od przeszywających dreszczów. Wyciągnął dłoń
14052  3,  6 |                         przez czas pewien i badał go przeszywającym wzrokiem. Potem raptownie
14053  3,  3 |                           podkomendna gromada kulami przeszywała mu serce. Tak zginął pułkownik
14054  1,  17|                           ognistym warcząc. Raziły i przeszywały. Ktoś zaczął komenderować.
14055  3,  3 |                            Pirenejach z kontrabandą. Przeszywani bez miłosierdzia grotami
14056  2,  16|                          jako gość przepolował, zimę przetańczył, a na wiosnę gospodarował,
14057  1,  1 |                         konie mkną drogą, której nie przetarła sanica. Od uderzeń kopyt
14058  1,  2 |                       urwiska i wskazywał wśród nich przetartą drogę.~Noc była widna, księżycowa,
14059  1,  16|                             dziwiły się i admirowały przetarty mocno fraczek oraz wyszarzane
14060  1,  15|                           dobre akcydensu. Nakłaniał przeto Jarzymskiego prośbą i groźbą
14061  3,  6 |                              pod strasznym ciężarem.~Przetrącił mi ramię... - tyle zdążył
14062  2,  3 |                         uderzenie młotka i wolę jego przetrąciło. Uczuł, że w tej samej chwili
14063  2,  9 |                             z odstrzelonymi nogami i przetrąconym krzyżem. Za chwilę, za mgnienie
14064  2,  21|                         uśmiechając się z cicha.~Tak przetrwał te dwa dni świąteczne.~Teraz
14065  3,  14|                           wiekami! Strzaskali to, co przetrwało wszystkich emirów maurytańskich,
14066  3,  13|                      dziwerowany pistolet. Żołnierze przetrząśli lamus. Jeden z nich spostrzegł
14067  2,  24|                             rzuciło się na ten dom i przetrząsnęło jego wnętrze nie szczędząc
14068  3,  17|                          wałęsały się przez pola już przetrzebione i niosły woń jałowcową po
14069  2,  10|                            ale cobyś wiedział: syćko przetrzymies, ino trza wiedzieć sposób.~-
14070  1,  7 |                              które się w nim z wolna przetwarzały, żywym, twórczym głosom
14071  2,  21|                              ramiona i piersi, włosy przetykane perłami i przeplecione wstęgami,
14072  3,  1 |                          mrokach knują się, kłębią i przewalają olbrzymie a jeszcze mgliste
14073  3,  9 |                              z każdego kąta, dobytek przewalał się przez próg i płot. Po
14074  3,  3 |                         ustami. - Nie wszystkie, ale przeważna większość. Nie powiem, żeby
14075  2,  1 |                              drąg siłacza z Oleśnicy przeważył szalę zwycięstwa na stronę
14076  2,  22|                             wystruganej i miał głowę przewiązaną bandażem, drugi trzymał
14077  1,  10|                       siostra. Ruchem grzecznym, ale przewidującym chwile dużej nudy, wezwał
14078  3,  8 |                           rozumiał celu tego marszu. Przewidywali tylko, że zamknąć się przyjdzie
14079  1,  3 |                               Ale nade wszystko, nad przewidywane męki i bóle, czuł gdzieś
14080  1,  3 |                        wszystkie fatalne kombinacje, przewidywania-obłędnice, i rozpacz chwyciła go za
14081  3,  3 |                         klasztoru Engracia. Ponieważ przewidywano, że brama tego dnia musi
14082  2,  24|                          czyli lewe skrzydło, jak to przewidział Dąbrowski, wnet spostrzegła
14083  3,  14|                        nowego w Stokłosach. Cha-cha! przewidziałeś dobrze, stary polityku...
14084  1,  5 |                           nogą aż do miejsca z dawna przewidzianego.~Oczy przywykłe do ciemności
14085  2,  3 |                          którego już w myśli nazywał Przewielebnym Mistrzem katedry. Mistrz
14086  1,  5 |                      przytwierdzało się śrubą, która przewiercając odrzwia wychodziła na zewnątrz
14087  2,  17|                       łachmanach, z sakwami na krzyż przewieszonymi przez piersi, prostego i
14088  2,  1 |                             Jarzymski wyszedł, kazał przewietrzyć sąsiedni pokój i rozstawić
14089  2,  17|                            tej siedzibie. W lekkim i przewiewnym pałacu między palmami huczna
14090  2,  9 |                             co by się na drugi brzeg przewieźć chcieli. Zgonionemu przyszło
14091  3,  8 |                          Wyraz jadowitego szyderstwa przewinął się po wąskich wargach Zajączka.~-
14092  2,  1 |                              rozstrzygnięcie zagadki przewinęło się w jego sercu. Uderzył
14093  3,  9 |                              ku Dębowej, przez które przewiozła się piechota. Dalej za wsią,
14094  2,  17|                              w morze. Inaczej było z przewlekłą chorobą. Żołnierz czuł w
14095  2,  24|                           formacji korpusów, a nawet przewodnictwa nad całym wojskiem. Nosił,
14096  2,  12|                              Gintułta, masonów i ich przewodniczącego.~Teraz dopiero pomyślał,
14097  2,  24|                      Krakowskiego. Generał Krasiński przewodniczył całej jeździe kaliskiej,
14098  2,  20|                         namysłu i zwłoki udać się za przewodnikiem, w nocy na łodzi przepłynąć
14099  1,  12|                         został przez tłum natrętnych przewodników. Ci wskazywali mu jeden
14100  3,  6 |                            nadciągnął hufiec jezdny. Przewodził mu książę Józef.~Za nim
14101  2,  17|                           opuścić żołnierza, któremu przewodzili w boju, a z którym przeszli
14102  3,  6 |                        stokroć lepiej niż w szpitalu przewoźnym, założonym w oberży raszyńskiej.
14103  1,  17|                          kieszenie jego płaszcza, że przewraca w tualetce, gdzie nic cennego
14104  2,  20|                              obojętnością:~- Grudno.~Przewracała kartę po karcie przypatrując
14105  2,  17|                           Ojca Świętego. We łbie się przewracało, kiedy przed frontem wzięli
14106  1,  14|                             tego stroju. Z pewnością przewróciłbym się ze strachu. Są oni przecie
14107  1,  2 |                                mówiła starsza pani-a przewrócimy wszystko, mości mruku, do
14108  2,  16|                         kaszkietach, kształtu wiadra przewróconego dnem do góry, chwiały się
14109  1,  14|                             żołnierza, co częstokroć przewyższa miłość dla najcudniejszej
14110  1,  17|                            Gdy tak błąkał się, głową przewyższając hauteur d'appui nasypu szańca,
14111  3,  2 |                       marmurowej tablicy, wielkością przewyższającej wzrost człowieka. Wykute
14112  1,  8 |                      przestałem być sobą, panem. Nie przewyższałem otaczających niczym a niczym.
14113  2,  24|                          Niemcy..." Siły te znacznie przewyższały co do liczby armię Amilkara,