Tom, Rozdzial

14114  2,  7 |                             źródlisk podziemnych, co przeżarł granitową skalinę Tatr,
14115  1,  11|                             ciągle w oczach. Był tak przeżarty od wewnętrznego ognia, że
14116  1,  11|                          miejsce przyjdzie wiedziona przezciemnego anioła! A gdy chłodna, sierpniowa
14117  3,  6 |                              kosmatym łbie, wyrzucał przeze drzwi graty, statek, ławy,
14118  1,  1 |                        przecie mój Kacperek odważył. Przeżegnał się i wlazł na dzika okrakiem,
14119  1,  14|                           gdyby spłakane. Sam książę przeziąbł do szpiku kości i do głębi
14120  2,  12|                              schlastany przez wiatr, przeziębły do szpiku kości, a głodny
14121  2,  11|                           krzyk wiosennej radości...~Przezierały w istocie z głębin liści
14122  3,  1 |                             wielki zaszczyt: zostali przeznaczeni do kompanii wyborowych,
14123  3,  4 |                           kamienia.~- Tyżeś to jest, przeznaczenie moje? - skarżą się wargi. -
14124  1,  2 |                            szybko ,wszedł do zacisza przeznaczonego na gotowalnię damską. Było
14125  2,  22|                            zabrał po drodze 118 koni przeznaczonych dla jazdy pruskiej, a co
14126  3,  6 |                           komendant parku artylerii, przeznanego do przedniej straży, rzucił
14127  3,  12|                   najoczywistszym zamiarem wykonania przezornej rejterady. Ale już było
14128  2,  18|                            czy swoich interesie, ale przezornie jest zostawić sobie choć
14129  2,  12|                       rwetesu i wypaść za drzwi, ale przezorny właściciel kiełbas stał
14130  2,  10|                              nie zgruntujes, ani nie przeźres, bo to kansi idzie, aze
14131  2,  7 |                            prostą, kryniczną, jasną, przezroczą, jak woda stoku, i tylko
14132  1,  16|                            stóp swoich, Rafał ujrzał przezroczystą, pierworodną zieleń moczaru.
14133  2,  7 |                            stoku, i tylko nowe kłęby przezroczystości, wciąż z dna jej duszy bijące,
14134  1,  12|                            sycylijski i jeden kamień przezroczysty, wydający z siebie jasność
14135  2,  17|                           Artibonit, Juna - o wodach przezroczystych jak drążony kryształ. Wilgotne
14136  3,  1 |                      przestwór napełniony powietrzem przezroczystym, tchnący jeszcze ledwo umilkłym
14137  1,  17|                            było nie do zniesienia. Z przezsennym jękiem, którego z piersi
14138  2,  24|                            oddziału sięgało Słupska, przezwanego Stolpem, i przecinało Gdańsk
14139  3,  3 |                      Wyganowskiemu prosto w nos inne przezwiska, jak: pudel, jeździec, blondyn -
14140  2,  21|                            siebie najwstrętniejszymi przezwiskami. Wśród kaskad słów skierowanych
14141  2,  22|                            siebie po imieniu albo po przezwisku. Szukając w tłumie jakiegoś
14142  3,  3 |                           kwiatów królowej Flandrii. Przezwyciężały tam noc barwy ich śnieżnobiałe
14143  3,  3 |                           nagła przeszkoda! Wszystko przezwyciężone z wyjątkiem tego jednego
14144  2,  21|                           którego na pozór nie mogły przezwyciężyć nawet prośby pana Ołowskiego,
14145  3,  1 |                          tego wypadku, kiedy dywizja przeżyła nowe wzruszenie wojenne.
14146  3,  3 |                     lodowatym uśmiechem na ustach.~- Przeżyłem już wiele szturmów forsownych,
14147  1,  12|                             carogrodzkim morzem...~- Przeżyłeś i swą Wenecję, Święty Marku... -
14148  3,  15|                         takie idee kilkaset lat temu przeżyli. Kto by się dziś u nas chciał
14149  1,  7 |                            siły wyczerpanej, do oczu przeżytych, a tak niedościgle mądrych,
14150  2,  20|                            nie tylko w tych stronach przeżywać niepokoje wstrząsające światem.
14151  3,  2 |                             możności utrzymać się na przodach kopyt. Kopyta ich były gorące,
14152  1,  1 |                           Jamrozek to samo wleźli na przodek, kulasy postawili na orczyki
14153  1,  12|                        rzeczy. Łączyło go dalekie po przodkach kuzynostwo z jedną rodziną
14154  3,  6 |                        Naczelnicy sekcjów stali przy przodkarach między jedną armatą a drugą.~
14155  2,  1 |                             tych oberwańców w języku przodków... Cóż my tam będziemy robili?~-
14156  3,  6 |                        szeregi rogatych czapek aż ku przodowi batalionu i pobrzeżu lasku.
14157  3,  3 |                               buchnął w nich strzał. Przodownik stęknął i bez słowa, jak
14158  2,  17|                              lwia dzień, leda chwila przybędzie przed nasz front i powiedzie
14159  1,  1 |                            papier potrzebny tylko na przybicie prochu i śrutu, i to jeszcze
14160  2,  11|                          zamyka świat i jego dzieje. Przybiegliśmy do tych brzegów nie tylko
14161  3,  11|                             baterię szóstą i siódmą.~Przybiegłszy na miejsce wskazane Rafał
14162  2,  20|                              głową ogarnąć nie mógł. Przybierała coraz bo inną postać i formę,
14163  1,  10|                            Obydwoje, brat i siostra, przybierali uroczyste miny, żeby za
14164  1,  14|                             uprzejmie, gdy oczy jego przybierały wyraz coraz bardziej ciekawy,
14165  1,  3 |                            Ten chudy rybak, Bobrzyk, przybija do brzegu! Nunc decet aut
14166  1,  3 |                              łódź, którą był widział przybijającą do brzegu. Jeszcze raz rzucił
14167  1,  2 |                       drewnianych lichtarzach, które przybito do ścian, rzucały rzęsiste
14168  1,  7 |                            żal drugi, daleki, jakby' przybłąkany... Słuchał jej próśb, zaklęć,
14169  2,  3 |                                Bracie Poświęcicielu, przybliż czarę do krwi!~Rafał rozpoznał,
14170  2,  10|                           ręki, gdy się do przepaści przybliża.~Otoczę cię trwogą tak nieprzejrzaną,
14171  1,  10|                             koło swego łóżka tackę z przyborem do kawy i z bułkami. Kawa
14172  1,  10|                            się do niepoznania. Twarz przybrała wyraz chłodu i powagi, ale
14173  1,  2 |                            Dziś stary zmienił skórę. Przybrany w piękny kontusz, Bóg wie
14174  1,  9 |                       wspaniali panowie... Wszyscy z przybranym wyrazem najgłębszego uszanowania
14175  2,  21|                    schroniska dla nędzy zalanej wodą przybudował teraźniejszy mieszkaniec
14176  1,  2 |                              piekarnią dla czeladzi, przybudowana w tyle dworu. Cześnik w
14177  1,  2 |                               Wszystkie alkierzyki i przybudówki z niskimi powałami, o wapnem
14178  2,  12|                         przed niewidzialnymi jeszcze przybyszami. Nie pozostało nic innego
14179  2,  22|                          domino, w warcaby i kostkę. Przybyszom zrobiło się nieswojo. Znaleźli
14180  3,  5 |                             tu nasze fundujemy w tym przybytku. W Manzanares piechury śpią,
14181  3,  1 |                            kompanie, z różnych stron przybywające, otrzymały jednostajne umundurowanie
14182  2,  10|                           obojętnym krokiem wędrowca przybywającego do głuchej mety, która gdzie
14183  2,  17|                           garsteczka na brzegu, żeby przybywającym oddać honory i przywitać
14184  2,  17|                             po jednemu, po dwóch nie przybywali towarzysze wzięci w niewolę,
14185  1,  3 |                           cieplej i z każdym krokiem przybywało sił. Jelenimi susami sadzili
14186  2,  24|                             katolicką, pomnijcie, że przychodnie, na waszej osiadli ziemi,
14187  2,  17|                             nasamprzód do imaginacji przychodzą, kiedy mowa...~- Nie jestem
14188  1,  8 |                              ciemności, jako światło przychodzące.~Gdy myśl nie wymówiona,
14189  1,  4 |                        obroki, wydzielał chałupnikom przychodzącym na pańszczyznę oznaczone
14190  3,  11|                           nie wzywał.~- A wiec?...~- Przychodzę zapytać się...~- Pal! --
14191  3,  14|                              patrzał w zwaliska. Nie przychodziła mu do głowy nijaka myśl.
14192  1,  5 |                              cichym a ostrym głosem, przychylając głowę do szyi kobyły, przez
14193  2,  2 |                          zachęty, jakiejś nieśmiałej przychylności, która narzucać się nie
14194  2,  11|                      majestatyczny, a zarazem cudnie przychylny krużganek. U krańca jego
14195  2,  20|                             jeszcze głębiej, bo mogę przyciąć, a to boli.~- Ale bo pani
14196  2,  9 |                             nieszczęśliwego ku sobie przyciąga i każdą boleść uśmierza...~
14197  1,  15|                              tajemniczy urok, którym przyciągał. Tylnym wejściem po brudnych
14198  2,  21|                     sztywnymi palcami, żeby ku sobie przyciągnąć Krzysztofa. Zdawało mu się
14199  3,  3 |                     oblegających potężnym ramieniem. Przyciągnięto jedną ze zdobytych armat,
14200  1,  10|                              chwilę śmiech panieński przycichał. Obydwoje, brat i siostra,
14201  2,  1 |                             damy, towarzysze wyprawy przycichli i uspokoili się. Wejście
14202  2,  9 |                           opamiętał go i wytrzeźwił. Przycichło zarówno marzenie jak wspomnienie.
14203  3,  1 |                           wodna wznosiła ten psalm w przyciemnej i szarej poświacie miesięcznej.
14204  1,  16|                            sobie zagłuszał, umyślnie przyciemniał najmilsze wspomnienia. Całe
14205  3,  11|                              stare parkany, daszki i przyciesie, - w ziemię wrosłe. Cała
14206  3,  3 |                           róże wszystkie bez wyboru, przycisnęły je do łona wstrząśniętego
14207  1,  8 |                          Dwoma wytartymi miedziakami przyciśnięto oczy...~Książę Gintułt siedział
14208  1,  1 |                             i ledwie dające się ująć przyciszone szepty, szmery, syki, ledwie
14209  2,  17|                       zjuszony koń... W porcie wiatr przyciszony. Poszarpuje ino nasze korwety.
14210  1,  4 |                       głęboka, piękna, niewymowna... Przyćmił oczy jak gdyby smutek. Ale
14211  3,  13|                      odziemki jodłowe, pokryte barwą przyćmionego srebra. Z północnej. strony
14212  1,  17|                         gdzie spał niedawno. Gintułt przycupnął na wygniecionym posłaniu
14213  2,  21|                        tętent konia lecącego w skok. Przycupnęli. Koń przeleciał.~- To z
14214  2,  24|                           oficerskiej i miał możność przyczepienia do prawego ramienia szlufy
14215  3,  11|                            ogrodami, między domkami, przyczepionymi do góry jak gniazda jaskółcze.
14216  2,  13|                            okrywał mały, podgolony i przyczerniony wąsik. Ubrany był we francuskie
14217  1,  5 |                     wpatrywał się w dal. Wtedy Rafał przyczołgał się do niego i runął nań
14218  1,  2 |                    światełkami znaczyły się dwory na przyczółkach parowów. Konie po brzuchy
14219  1,  15|                          spłodził. W znacznej mierze przyczynił się do tego Jarzymski zdradzieckim
14220  1,  17|                przeświadczenia, że na nic mu się nie przyda pilnie wizowany paszport,
14221  2,  20|                        Zawsze to potrzebne, może się przydać. Nawet powinniśmy to sobie
14222  1,  15|                          filozofii) nie na wiele się przydała, wrodzona dobroć połączona
14223  2,  14|                         wiedział, ile razy ja nędzny przydałem się... Nie dla chwalby mówię,
14224  2,  21|                            donicę w zaspie, która je przydęła. Dym wywalał się już spomiędzy
14225  2,  17|                          Jelitczyk moje zawołanie, a przydomek nasz starodawny - Mieczyk.
14226  1,  6 |                             się grube, opuchłe jak u przydrożnych figur, oczy nie widziały
14227  3,  3 |                              zwaliła się na ziemię i przydusiła go kupa starych i podstarzałych
14228  3,  17|                          kopcił się teraz od ognisk, przyduszanych nowymi wciąż warstwami gałęzi,
14229  2,  21|                        dotykanie. Wargi jeszcze były przyduszone od pocałunków nawiecznych,
14230  1,  12|                          Rzucony na ziemię, z piersi przyduszonej kolanami, ze ściśniętej
14231  1,  7 |                     przyjechałeś? - zapytał wreszcie przyduszonym głosem.~- Sam.~- A mama,
14232  3,  6 |                          nosić wiadrem wodę, więc ją przydźwigał kilkakroć. Kiedy po raz
14233  3,  2 |                     przyniesione gąsiory na ołtarzu. Przydźwiganą przez kilku beczułkę z winem
14234  3,  3 |                              i celował niewidzialny. Przydźwigano z dołu żelazne sztaby, legary,
14235  2,  1 |                            jest niezgrabny, sztywny, przygarbiony i prostak w każdym ruchu.
14236  1,  7 |                          duszą, niewidocznym i jakby przygarniętym. Tęsknota jego, jak niewolnica
14237  3,  4 |                             Zapachu mój, otocz mię i przygarnij do życia... Weź mię z ucisku
14238  2,  19|                           ziemi. Wtedy gwar cichnie, przygasa, upada. Słychać jeno głuche
14239  1,  5 |                  nadwiślańskich zaczęło zniżać się i przygasać. Z tego wniósł, że już minął
14240  1,  2 |                          Chwilami porywająca melodia przygasała jak od zachwytu, co dech
14241  3,  16|                             słońce i ognia swego nie przygasi. Piach pod nim płonie od
14242  1,  7 |                              sokor i wiązów. Gdy tak przygasło, że tylko ceglasty brzask
14243  3,  6 |                            Rafał patrzał w ten obraz przygasłym okiem. Oto kobiecina z najbliższej
14244  1,  5 |                     opamiętał się i ostrożnie zaczął przyglądać.~Kiedy po długich namysłach
14245  2,  22|                  zaciągnięcia się do wojska. Kapitan przygładził wąsika i słuchał z uśmiechem,
14246  1,  1 |                           lufę, jakby go tam pastuch przygnał. Jeszcze ta była ścięta
14247  2,  17|                               ani potem krzyny żalu. Przygnały tedy fale pod brzeg okręt
14248  2,  1 |                       zrobiło na niego wrażenie. Był przygnieciony jego wielkością i, jak mu
14249  2,  1 |                              panowie! - komenderował przygodny wódz.~- Wziąć się za ręce,
14250  3,  7 |                             zatrzymał się w jednym z przygodnych szałasów, usiadł tam w kucki
14251  1,  7 |                             Piotrowi prawdę o nocnej przygodzie, o walce z wilkiem, żeby
14252  2,  1 |                              powiedz mu, kiedy ma ci przygotować posiłek.~Rafał wyszedł co
14253  1,  1 |                        ugniótł palcami i dopiero tak przygotowaną masą naładował fajkę. Potem
14254  3,  15|                             Ma on już dla nas obudwu przygotowane paszporty od generałów hiszpańskich,
14255  2,  18|                             tygodnie czasu zeszły na przygotowaniach i przeszpiegach. Nareszcie
14256  3,  6 |                        chłopom nosić na pułapy nawóz przygotowany na rolę, obficie zlewać
14257  1,  5 |                              skoro podparł okiennice przygotowanym drągiem, był już pewny swego.
14258  3,  15|                       młokosa. Krzątał się po kątach przygotowując strawę, wycierał szklanki,
14259  1,  16|                            do tego zdarzenia tydzień przygotowywali, konie paśli, kurczęta smażyli.
14260  1,  7 |                            Słuchać, jak wiatr sennie przygrywa na gałęziach sosen...~Był
14261  1,  7 |                       ligawki, i leci w zroszoną dal przygrywka żabiego chóru. Leci, błąka
14262  1,  8 |                            twarz. Ujrzał dolną wargę przygryzioną przez odkryte zęby górne
14263  2,  7 |                             pachniały z dołu kosówki przygrzane przez słońce. Daleko w głębiach
14264  2,  2 |                       rodzeniu się traw na łące, gdy przygrzeje słońce wiosenne - i w umieraniu
14265  1,  17|                            szkorbutu. Z dniem każdym przyhywato nędzy. Ci nawet, którzy
14266  2,  1 |                              zostaje!~O pustynio, po przyjacielsku z Bogiem się ciesząca!"~-
14267  1,  10|                           księcia, ich towarzyszek i przyjaciółek. Jedna z nich wołała:~-
14268  2,  13|                              gdzie na wodach bawił z przyjaciołmi, szukając... czyż mam wyznać?~-
14269  1,  10|                            jakże waćpan sądzisz: czy przyjadą później?~- Nie zdaje mi
14270  2,  17|                        wiedzieć?~- Wojskowy człowiek przyjąłby w gościnę kamrata, a postronny
14271  2,  1 |                         przed nim roziskrzone oczy i przyjazne głosy mówiły mu jakieś zdania,
14272  3,  6 |                              ostro, z ciekawością, z przyjaźnią i pewnym specjalnym uszanowaniem
14273  1,  12|                             się przemienił w uśmiech przyjazny. To samo jego koledzy z
14274  2,  10|                             w Świętokrzyskim pasmie. Przyjdą z daleka, nadciągną z końca
14275  2,  1 |                           Gdy się wyśpisz po drodze, przyjdź do mnie...~Rafał, oszołomiony
14276  3,  6 |                           wyrąbię, ziemio!~Kiedyż ty przyjdziesz, dniu mojej władzy, początku
14277  3,  1 |                  subordynacja!~- Jak jeno do Kalisza przyjdziewa, zaraz idę do szefa i wykładam.
14278  1,  10|                           twarz jak maska, uśmiechem przyjęć. Czekał.~Młodzieniec zrozumiał,
14279  1,  2 |                             Szlachta piła. Większość przyjechała już dobrze podochocona,
14280  1,  7 |                             niego w milczeniu.~- Sam przyjechałeś? - zapytał wreszcie przyduszonym
14281  1,  1 |                             Trudno go ta wyrozumieć. Przyjechali aże~z samych Kielc z drugim.
14282  1,  9 |                           rodzice prawdopodobnie nie przyjechaliby na pogrzeb - wypalił Rafał.~-
14283  3,  10|                               uspokój.~- Tylu ich tu przyjechało, tylu naszło! Pełen dom...
14284  1,  1 |                          jest. Nie wszyscy mogli być przyjęci, osobliwie na dzień samego
14285  3,  9 |                             za jakichś cudzoziemców, przyjęło jego decyzję okrzykami.
14286  2,  24|                           Torunia drudzy. Z radością przyjęły ten rozkaz regimenty.~-
14287  1,  11|                             ciekawy, z dnia na dzień przyjemniejszy. Polowania na zwierza w
14288  1,  10|                             skromnym i niespodzianie przyjemnym pięknem drzwi i odrzwiów
14289  2,  3 |                          Rafał.~- Dozorcy! udzielcie przyjętemu wielkiego światła!~Za trzecim
14290  3,  1 |                            rozmaitych szykan, nim go przyjęto. Stare wygi niechętnie widziały
14291  3,  12|                             za mąż za konkurenta, za przyjezdnego kawalera, za sąsiada, który
14292  2,  13|                              powozu. Wprędce obadwaj przyjezdni znaleźli się na stopniach
14293  1,  16|                               co powiedział - mógłby przyjeżdżać do pomiernej szlachty jak
14294  2,  21|                              Krakowa. Stamtąd będzie przyjeżdżał. Wymyśli interesy, do Kalwickiego,
14295  3,  14|                      życzliwym ubogi rozdół Wisłoki? Przyjmieszże go sercem, dziecino Aragonii?
14296  1,  1 |                              wiekami Pogoda łaskawie przyjmowała obiaty... Może na czole
14297  1,  2 |                      dzisiejszego, z kopyta do dom i przyjmuj na ganku!~Kawaler z bólem
14298  2,  3 |                        zezwoleniem wszystkich Braci, przyjmuję cię jako ucznia Mularza.
14299  1,  1 |                       panewkę swej broni, troskliwie prżyjrzał się suchym i lśniącym ziarenkom
14300  1,  14|                           się do niego ze drżeniem i przyjrzawszy mu się szczegółowo, zawołała
14301  2,  22|                            słońca wyszli obadwaj dla przyjrzenia się okolicy. Stojąc na wzgórzu
14302  2,  20|                              ślad twojej szpicruty`? Przyjrzyj się, żmijo! Wzniesiesz znowu
14303  1,  10|                            Zostań tu lepiej, u mnie. Przyjrzysz się trochę światu, później
14304  1,  5 |                           melodii, którą budziło jej przyjście, i unaszał się sam ponad
14305  3,  5 |                      szpitala w Madrycie wyruszył po przyjściu do zdrowia na poszukiwanie
14306  2,  10|                          obok i napój z żółci a octu przykłada do warg. W tej samej chwili
14307  1,  1 |                             zaczął mierzyć, celować, przykładać się i, dasz waćpan wiarę? -
14308  2,  3 |                             go znaku ucznia, to jest przykładania do gardła ręki złożonej
14309  2,  12|                         zgodą. Zawołam parobków i na przykładek każę ci gnaty połamać. Co
14310  2,  22|                       krzesła. Rafał poszedł za jego przykładem.~- Koledzy! -mówił komendant-ci
14311  3,  17|                          Piotra, nie tyle działaniem przykładu na rozum i wolę, ile mocą
14312  3,  4 |                           zdarzenia, obrazy, dowody, przykłady. Snują się łańcuchy myśli:~
14313  3,  3 |                           rzygnął nią w biegu drugi, przykląkł trzeci jak kosą podcięty.
14314  1,  2 |                              i starcy otaczając koło przyklaskiwali, a młódź hulała co tchu.
14315  2,  3 |                            po nim trzykroć hałaśliwe przyklaskiwanie i chóralny okrzyk:~- Huze,
14316  1,  2 |                             Wszyscy uciekali.~Naokół przyklaskiwano, przytupywano. Z kąta ozwał
14317  3,  5 |                                Już pod armatą ziemia przyklęka,~Już Ukraina pod Turkiem
14318  2,  17|                            samych jej drzwi musiałem przyklęknąć i czekać: strzaskało mi
14319  2,  17|                             lip prowadząca do dworu, przyklepana od niedawnych deszczów,
14320  2,  11|                        płoniła się w ciepłym zaciszu przykop zwróconych ku południowi.
14321  3,  11|                           tak księcia siedzącego pod przykopą, na wystającym kawałku żerdzi,
14322  3,  3 |                            piechoty polskiej stały w przykopach, czekając na dany znak.
14323  2,  24|                     ranionych wiło się w rowach, pod przykopami, wśród zgliszcz. Dwunastu
14324  1,  7 |                          kamieniom, zagonom, dalekim przykopom i rowom ich losu. Leżeć,
14325  3,  14|                            choroby. Jedna linia tych przykopów biegła w dół, stosując się
14326  3,  1 |                             siedzi, jakby go mutrami przykręcił, sam towarzysza obrządzi,
14327  2,  3 |                             do ziemi przybity, jakby przykręcony mutrami. Wola zginęła do
14328  2,  22|                             i twarz jego miała wyraz przykrego uszczęśliwienia, dziecięcej
14329  3,  6 |                        wyrwane z pochew jak jedna. - Przykróć cugle!~Powiódł po ludziach
14330  3,  6 |                              głos, nim ręka jeźdźców przykróciła cugli, stanęły jak wryte.
14331  3,  3 |                         serce podyktuje. Jedna tylko przykrość: blondynki ani jednej. No,
14332  2,  14|                        również, choć nieszczerze i z przykrością.~- Witam i ja pana posła,
14333  1,  5 |                     zacieniały okna, teraz na głucho przykryte okiennicami. Tuż obok była
14334  1,  2 |                            rozebrany aż do bielizny, przykryty. dobrze, usnął jak kłoda.~
14335  3,  2 |                           Czaprak z białych baranów, przykrywający siodło z wierzchu, namókł
14336  2,  8 |                            stóp. Dziwnie uroczy mech przykrywał ich szczeliny. Wszczepiały
14337  2,  10|                             nogi włozyli, a do belki przykuli. I takeś gnił w tym gnoju
14338  1,  10|                             oko, spostrzegał coś, co przykuwało do miejsca, chwytało za
14339  2,  17|                        naszego generała-porucznika i przyłączon do armiów włoskich, a drugi,
14340  3,  6 |                            mogły być w każdej chwili przyłączone do któregokolwiek z batalionów.
14341  3,  1 |                               a powstanie krakowskie przyłączono do tegoż czwartegorpułku.
14342  2,  17|                            Murzyna, generała Klerwo, przyłączony do półbrygad murzyńskich,
14343  3,  6 |                              sześć nowych batalionów przyłączyło swój ogień do dawnych pięciu.
14344  2,  17|                              października ujrzeli my przylądek Samana. Wkrótce wpłynęli
14345  3,  1 |                          Bidassoa, zamkniętym między przylądkiem św. Anny, od skał najeżonym
14346  1,  1 |                             sęp tylko kiedy niekiedy przylata popatrzeć z wierzchołka
14347  2,  11|                            jego twarzy gorący wiatr, przylatujący zza mórz, wywabił słabe
14348  3,  4 |                          odpinasz na zawsze pióra od przyłbicy i miecz rzucasz rycerski.
14349  2,  13|                            wieczerzy w wąskim pokoju przylegającym do wielkiej sieni, z drzwiczek
14350  1,  2 |                          spostrzegł, że przez sionkę przyległą przesunęła się jakaś osoba
14351  3,  10|                             napełnili wielki salon i przyległe pokoiki. Kiedy Trepka prowadząc
14352  1,  3 |                             Rafał obejrzał miejsce i przyległości. Nigdzie nie było żywej
14353  2,  14|                             wyż wzmiankowaną Wólkę z przyległościami nad nieprzyjemną rzekę Kocytus.
14354  2,  24|                           pod jego koniem. Dopiero w przyległym lesie wstrzymał się i stanął.
14355  3,  15|                       pampeluńską i dolinami do niej przyległymi, inne w rozdół rzeki Gallego,
14356  1,  7 |                             załamaniach parowów albo przylepione do wyniosłych ścian z gliny,
14357  3,  9 |                        czekał przy świeczce łojowej, przylepionej do krawędzi mozaikowego
14358  3,  3 |                        uczynił za innymi, co kazano. Przylepiony plecami do muru, posuwał
14359  1,  10|                          jako wierzba u drogi. Wtedy przylezie wywłoka abo i zgoła Francuz...~-
14360  1,  17|                           się w mur jeszcze głębiej, przylgnął do niego jak płaskorzeźba.
14361  2,  3 |                            za dowód. Bracie Dozorco! przyłóż koniec szpady do serca zuchwałego!
14362  2,  3 |                           koniec jego do serca swego przyłoży...~W tej chwili po raz pierwszy
14363  2,  24|                    kawalerowi z brzega huknął w łeb, przyłożywszy otwór lufy niemal do ucha.
14364  1,  1 |                             w górę. Śnieg po odwilży przymarzł wierzchem; okryła go śreń,
14365  1,  1 |                            nie mogąc oderwać od niej przymarzłych gałęzi. Gdzie indziej sterczały
14366  1,  10|                             dość ostro, dość cierpko przymawiał bratu... wtedy...~Rafał
14367  2,  12|                     obłamanych u dołu. A dalej znowu przymglony widnokrąg. Z niego przywykłe
14368  1,  1 |                      bezpańscy z dobrawoli, nędzarze przymierający głodem, i za kawały gruntu,
14369  1,  8 |                      łagodnie i ciekawie, z żałosnym przymileniem. Zdało się Rafałowi, że
14370  1,  11|                         wyuczył się już jakiegoś jej przymiotu i mógł do woli wyśmiewać
14371  1,  3 |                            ze skrzyżowanymi rękoma i przymkniętą powieką.~Rafał domyślił
14372  1,  2 |                              otwór w kształcie serca przymkniętej okiennicy. Z dala, ze dworu,
14373  1,  17|                           czynności, do jego figury, przymkniętych oczu, skrzywionych ironicznie
14374  3,  1 |                         tulejka, trokami do puśliska przymocowana. Bije się w pałasze, to
14375  1,  9 |                        kobiercem. Na nim ustawiono i przymocowano powrozami trumnę. Ksiądz
14376  1,  13|                          kołnierzu? Pytam się!~- Bez przymówek, ho wsadzę na areszt o chlebie
14377  2,  24|                            co zgęstniałe i ścięte od przymrozka nocnego, ranna odwilż przemieniała
14378  2,  24|                           zapadali w sen kamienny. W przymrozki odchodziło spanie kawalerskie.
14379  1,  10|                              artystów, gnanych przez przymus, przez ciężką pańszczyznę
14380  1,  7 |                           nocy bez snu. Odpowiadał z przymusem, boleśnie, naprędce skomponowanymi
14381  1,  8 |                             Chillet i francuszczyzna przymusowa? A Kreys poczciwina z niemieckim?
14382  1,  7 |                              źrenic żałosnych, które przymusowo widziały płomień ogniska,
14383  2,  15|                    zamknięcie w sobie. Ze wszech sił przymuszał się do uśmiechu, do rozmowy,
14384  1,  1 |                         wszyscy sromotnie poddać się przymuszeni byliśmy. Złożyliśmy jak
14385  1,  17|                           chwili z przeciwnej strony przymuszony jechał w tłumie oficerów
14386  3,  6 |                        odwraca się na widok "brata". Przymykają się powieki, żeby nie widzieć
14387  1,  3 |                             Lydia... - szeptał Krzyś przymykając oczy. - Idź do wszystkich
14388  1,  4 |                             kruk nieznany przynosił. Przymykał powieki i wpatrywał się
14389  3,  12|                           Olbromski dreptał za synem przynaglając go do pośpiechu. Oczy starca
14390  2,  13|                          zwracając się do siostry. - Przynieś za to jeszcze ciastek. Gdyby
14391  3,  11|                         bramę. Rafał otrzymał rozkaz przyniesienia wiadomości z baterii czwartej,
14392  2,  5 |                        pięknością? Cóż mi ty w darze przyniesiesz? Czy masz oczy, które bym
14393  2,  10|                              i umocnieniu z granitu, przyniesionego pracowitą ręką człowieka,
14394  2,  9 |                              grudka ziemi wilgotnej, przyniesionej na podeszwie kierpca, roztartej
14395  1,  6 |                              mi się z wami tyńcować! Przynieśta jeszcze jeden". A jak widział,
14396  2,  21|                           cię.~- Żegnam cię, pani.~- Przyniosłam ci ten z albumu widok alei
14397  2,  1 |                         czerep gospodarza. - Wina tu przynoś, zbogacony lokaju! Spasłeś
14398  1,  8 |                            nie przyniosło i dziś nie przynosi.~- Tobie przyniosło szkodę!
14399  2,  17|                          najstraszliwsze. Noce tylko przynosiły chwilę odetchnienia. Pod
14400  3,  17|                             że i Samosiłka... pan mi przyobiecał pod siodło...~Rafał milczał
14401  1,  7 |                             na nich kora pękała niby przyodziewek zetlały, rozłażący się to
14402  1,  1 |                     obowiązany nie jest. Święto, gdy przypada w dzień pańszczyźniany,
14403  2,  24|                              się między żołnierstwem przypadki dezercji. Pojmano kilku,
14404  1,  14|                              chwili rzekł:~- Nie. To przypadkowe zgromadzenie zbiegów, awanturników
14405  1,  15|                            nierozwiniętą mową, wedle przypadkowego wzoru starych pieczeniarzy
14406  2,  3 |              najpoważniejszej społeczności bronić. W przypadku przestąpienia pozwalam mieć
14407  2,  7 |                         skoro tylko na brzeg jeziora przypadła, siadała w nieruchomości
14408  2,  18|                           się, a ręce trzęsły jak od przypalania białym żelazem.~- Krzysiu,
14409  3,  6 |                          Piasecznu nie pójdą z obawy przyparcia do Wisły. W Raszynie mamy
14410  3,  1 |                         powiada mu, wdziewaj szlufy, przypasuj szablę oficerską!..." A
14411  2,  21|                           waćpan szeptaj, bo nam się przypatrują...~Głęboki ukłon.~Brak wzroku
14412  2,  21|                             Baba z rozdziawioną gębą przypatrywała się wszystkiemu przekrzywiając
14413  1,  14|                     zdumienia: Maman c'est un homme! Przypatrywałem się więcej obyczajom demokratycznym
14414  2,  13|                             niewolniczo zadowoleniem przypatrywało się, jak to jaśnie panicz
14415  1,  1 |                          sofę przy stole i oko w oko przypatrywały się gościowi, inne rozkładały
14416  3,  7 |                     wykrętnie spytał Rafał.~- W celu przypatrywania się, jak to mam zwyczaj,
14417  3,  16|                            żołnierz i nie towarzysz. Przypatrz się dobrze. Całymi batalionami
14418  1,  16|                              chciałabym go zobaczyć. Przypatrzyłabym się, czy też taki sam...~-
14419  1,  17|                         kanonierami.~Książę Gintułt, przypatrzywszy się z uwagą stanowi rzeczy,
14420  3,  14|                          nabił swe pistolety, wysoko przypiął szablę i sam jeden poszedł
14421  1,  7 |                              furman Rafałów, żywych. Przypiaskowa, to znowu bagnista droga
14422  3,  6 |                               Grunt tam był lżejszy, przypiaskowy. Rola nie lgnęła już, lecz
14423  3,  15|                        należy kawalera ogieniaszkiem przypiec, czyli też ze słowiańską
14424  1,  1 |                           Pierzchły marzenia. Słońce przypiekało, wzmogły się powiewy ciepłego
14425  1,  11|                              Fizyczny ból w policzku przypiekł go do żywego niby rozpalonym
14426  1,  5 |                          która z wewnątrz na ukos je przypierała. Koniec tej dęgi przytwierdzało
14427  2,  24|                          Równo i mocno, a jak dobrze przypięty, wtedy dopiero noga w strzemię.
14428  1,  10|                           się spóźni, sam sobie winę przypisze.~- Bawimy się... - Mówcie!
14429  2,  17|                    powleczonych barwą żywego srebra, przypłynął potępiony okręt tak blisko,
14430  2,  17|                          wsiadłszy na statki w Genui przypłynęła do Antylów. Pamiętam, jak
14431  3,  4 |                            trzeźwe i spokojne myśli, przypływa jasna świadomość:~Śniło
14432  2,  10|                    straszliwym...~Huczą zielone fale przypływu przebiegając wydmy czarnych
14433  2,  11|                            Zwisał z ogrodowych murów przypołudnik o trójgraniastym liściu,
14434  1,  8 |                        słońcu i w czasie pluchot, że przypominać mogły bardziej mech drzewny
14435  2,  14|                         starszych, jam żebrał. I nie przypominaj mi waść dróg moich, do wszystkich
14436  1,  13|                             olbrzymich ramion kurtę, przypominającą mundur kawalerii narodowej,
14437  2,  1 |                             Jakoby dźwięki muzyczne, przypominające ubiegłą młodość i złączone
14438  3,  4 |                        wiatrów.~A jak wysokie chmury przypomną nieraz kształt -niemi i
14439  1,  10|                              wydałem?... Zaraz sobie przypomnę... A sam nie jedź. Zostań
14440  3,  11|                              Jakuba! - zawołał Rafał przypomniawszy sobie zlecenie książęce.~
14441  2,  22|                              się południe. Ochotnicy przypomnieli sobie o terminie wizyty
14442  3,  10|                              myśli przyjaciela słowo przypomnienia o tamtej chwili, słowo żywiącej
14443  3,  10|                              władać kawałkiem ziemi? Przypomnij sobie jego duszę... On,
14444  1,  4 |                             chłopskich gadek, baśni, przypowieści, patrzał niby na to, co
14445  1,  15|                           znakomicie jego czujność i przyprawiać ciało pedagogiczne o zgrozę,
14446  2,  15|                       wszystko to męczyło go tylko i przyprawiało o coraz większe zamknięcie
14447  3,  3 |                         strzały armat o śmierć duszy przyprawiły. Zatrzęsły się wątłe okna
14448  2,  21|                        śniegu z wierzchu obmarzłym i przyprószonym ponownie - ku wsi, którą
14449  2,  19|                        wreszcie, że wkrótce mają być przyprowadzeni na to miejsce tracenia trzej
14450  1,  1 |                         mrozie, ruszyły z miejsca.~- Przyprowadzić Zalesiaka! - krzyknął wtedy
14451  2,  18|                          strach was obleci i za uzdy przyprowadzicie te same wierzchowce pod
14452  3,  9 |                              wypoczywał. Komendę nad przyprowadzoną kolumną oddał Sokolnickiemu,
14453  3,  6 |                          Zarazem trzy lekkie armaty, przyprowadzone do Falent z Raszyna, wzmogły
14454  3,  6 |                         spojrzeniem i ukłonem wodza. Przyprowadzono mu konia. Siadł nań ciężko.
14455  1,  13|                   przechodniów o dom Julii i wkrótce przyprowadzony został do jego bram. Zaśmiał
14456  3,  3 |                              Tak.~- Właśnie i ja tak przypuszczałem...~- Z czegoż to można przypuszczać? -
14457  1,  8 |                               silna rasa, a i twoja, przypuszczam, otrząsa się jak po emetyku,
14458  3,  16|                             ruchu, słuchając rozmów, przypuszczeń, wniosków.~Nierychło, jak
14459  3,  9 |                         Sokolnicki skłonny by był do przypuszczenia, że nieprzyjaciel czyha
14460  2,  22|                             razie natychmiast szturm przypuszczony będzie i wtedy załoga co
14461  1,  2 |                           już nie mógł. Ani sposobu! Przyrósł do miejsca w tyle sanek.
14462  3,  13|                           Blaszane rynny przy dachu, przyrząd tak niezwykły w tych stronach...
14463  3,  7 |                            miskach, ręczniki, gąbki, przyrządy operacyjne stary, na pół
14464  2,  12|                           wyniesie..~- Jak też to on przyrządza? - zadał sobie pytanie,
14465  3,  5 |                             słodkim sosem, po polsku przyrządzonej; w dziwacznych naczyniach
14466  1,  14|                             za tyle nadziei, po tylu przyrzeczeniach!~- Jeszcze nie skończone,
14467  2,  21|                            waćpan...~- Nie mogę tego przyrzekać. Jeśli żyć będę, wszelkich
14468  1,  7 |                       skomponowanymi kłamstwami. Coś przyrzekał, zaprzysięgał głębokim,
14469  3,  15|                              dymisja nadeszła. Cedro przyrzekł.~
14470  2,  22|                      Wypchnięto na przód namiestnika przysadkowatej statury, a tęgiego co się
14471  3,  3 |                            wstępowali na górę. Chyżo przysiadając, skacząc, koląc naprzód
14472  3,  7 |                              tak osłabiony, że wciąż przysiadał na ziemi. Wspominał sobie
14473  2,  1 |                       ichmościów. Ja sam przecie nie przysiadam się do nich. Masz najzupełniejszą
14474  3,  14|                             do góry. Dumne klasztory przysiadły. Ze Świętego Józefa zostały
14475  2,  6 |                       śmiejesz się wesoło z ludzi, z przysiąg i ślubów. Nie boisz się
14476  2,  22|                            mógłby się z przyjacielem przysiąść do tego stolika. Ranni dość
14477  2,  10|                        nieskoro w nocy i po ćmie nas przysiedli. Piecioro uciekło - ja zaś
14478  1,  15|                       szkolnym egzaminu, trzeba było przysiedzieć fałdów. Ale rozbudzona imaginacja
14479  1,  17|                           czynić mamy. Skłamałeś pod przysięgą.~- Mówiliśmy, że gdy jawnie
14480  2,  18|                           skrzyżowały się jak szpady przysięgających. Nakryli głowy futrzanymi
14481  2,  17|                          jakoby cios od kuli. Nieraz przysięgały się stare wiarusy, że ich
14482  3,  18|                         żołnierskiej wierności, oczy przysięgłe. Przez chwilę coś zamigotało
14483  2,  21|                          nikt wiedzieć nie będzie.~- Przysięgnij waćpan, że tego nie uczynisz,
14484  2,  10|                              kary, abo śmierzci. Kie przysła noc, toś, jako stał, pokalany
14485  2,  20|                        bowiem, że w ostatnich dniach przysłano do Jazu oddział dragonów
14486  3,  11|                           kiedy toczyły się narady z przysłanym parlamentarzem, postanowił
14487  2,  21|                            szczęki były zwarte, oczy przysłonione powiekami.~- Zbierz te pieniądze
14488  2,  13|                           się w jego oczach, z lekka przysłonionych rzęsami.~- Skoro zjawia
14489  1,  15|                               od powtarzanego często przysłowia zwany Nempe) ścigał łobuzów
14490  1,  8 |                           mówi nasze chudopacholskie przysłowie: "Wolno panu, jako panu".~-
14491  3,  9 |                             Skoro tylko zacząłem się przysłuchiwać głosom pracy w szańcu, podnosili
14492  1,  12|                          siedząc na uboczu i niby to przysłuchując się rozmowie widział przed
14493  3,  15|                             Chce mi się teraz wielką przysługą odwdzięczyć. Dasz mu w rękę
14494  2,  12|                        pożerał kurczęta, pieczyste i przysmaki. Cedro sam usługiwał mu
14495  3,  1 |                              i druga armata heska; w Przysowie 20 koni, w Omulcu 10, wreszcie
14496  3,  3 |                        zapewnić, że gwałcenie masowe przyśpiesza kapitulację daleko bardziej
14497  3,  2 |                         tchórzu! - mamrotał z cicha, przyśpieszając kroku. Skutkował taki okrzyk
14498  3,  4 |                           łamanie w zasuwach, ludzie przyśpieszali roboty, na łeb na szyję
14499  2,  17|                         oficerów o spisek i bunt, co przyśpieszyło rozkaz wsiadania. Sam ów
14500  1,  2 |                       wtórowały, a klarnet rzewliwie przyśpiewywał.~Rafał ocknął się znowu.
14501  3,  9 |                           Sokolnickiemu, a sam kazał przysposobić sobie konie do odjazdu w
14502  3,  6 |                           linii wozów. Tam stanąwszy przysposobiła się do dawania ognia. Druga
14503  2,  19|                               Baum... Co parę kroków przystając za grupami rozmawiających
14504  1,  8 |                               a inni ze współczuciem przystającym, gdym się nie spodział,
14505  2,  21|                              prośby pana Ołowskiego, przystała wreszcie na odtańczenie
14506  2,  22|                                  Toteż jadę, jadę!~- Przystań, mówię ci, na porucznika.
14507  1,  1 |                           Czasem to tam nawet dłużej przystaną i wezmą szukać wrzosu abo
14508  1,  5 |                            niosła go przez bezdroża. Przystanęła czasem i wyciągnąwszy szyję
14509  2,  9 |                            górskiej wiosce żołnierze przystanęli na chwilę, żeby się napić
14510  2,  17|                             razu zawinął z oceanu do przystani Cap-Français okręt pasażerski.
14511  2,  3 |                              kiedy pierwszy raz miał przystąpić do konfesjonału.~- Przysięgam -
14512  2,  24|                      zdecydował się wreszcie na krok przystąpienia do Napoleona i jego sprawy.
14513  3,  2 |                            sobie. Zgłodniały lansjer przystąpił do księdza i zagadnął go
14514  2,  3 |                              znak, a jego towarzysze przystąpili do Rafała i zaczęli go rozbierać.
14515  3,  3 |                             tam ludzi, złapią stada. Przystawią ze śmiechem lufy pistoletów
14516  1,  3 |                           dołu, z boków, z góry, jak przystawiają do gardła ostrza swych krajów
14517  3,  3 |                             z muru wraz z zawiasami, przystawione do wejścia. Wkroczyli do
14518  3,  14|                             się Cedro nagle strzelił przystawiwszy lufę niemal do piersi człowieka,
14519  2,  24|                         warty i gdzie nie wolno było przystępować. Chodziło o to tylko, żeby
14520  2,  13|                      Kurtiwronce, żeby do ciebie nie przystępowała bez comtesse'y.~- No, teraz
14521  2,  7 |                            swych, żył, ciała i krwi. Przystępowali wówczas do rozkoszy najwyższych,
14522  3,  2 |                            utworzyła się zbita masa "przystępujących" do antałka z winem. Wiarus
14523  2,  14|                              tak bez niczego?... Nie przystoi szlachetce na dwu wioskach
14524  1,  2 |                            konieczne, aby móc stanąć przystojnie wobec panny Helenki. Był
14525  1,  1 |                             młody jeszcze, wygolony, przystojny, ubrany z dajczerska w krótkie,
14526  2,  21|                            się, jak mgła, dziewica w przystroju głowy 1'oiseau de paradis...
14527  3,  5 |                   bielusieńkimi jak śnieg i z białym przystrzyżonym wąsikiem, ale czerstwy i
14528  1,  13|                                Stary oficer z krótko przystrzyżonymi włosami i małym wąsem, a
14529  2,  12|                             jakiś sposób. W tym celu przysuwał się do nich, gdy przed gospodą
14530  2,  20|                         zdroju. Teraz dopiero począł przyswajać sobie, na własność brać
14531  1,  7 |                        rzeczy... Myślałem, że ojciec przysyła przez ciebie...~Kapitan
14532  3,  11|                   przejściach podziemnych, w legendy przysypane gruzem ciemnoty, zarosłe
14533  3,  6 |                          układali rzędem na polu dla przysypania ziemią i utworzenia przedpiersia.
14534  3,  11|                        odziano w puste beczki, które przysypano ziemią. Stodoły folwarczków
14535  2,  1 |                         wręczył kamerdyner jako ratę przyszłej pensji sekretarskiej. Wstyd
14536  2,  2 |                              innym, budował plany na przyszłość, nerwowo grał w karty, wykonywał
14537  3,  1 |                              to wieszczba o sprawach przyszłych, ni to pienie o dziejach
14538  3,  17|                        fajeczki tiutun i rozmyślał o przyszłym stadzie. Z lekka przemókł
14539  3,  6 |                           kundel wygnany przyszedł i przyszwy buta lizał, nie pogłaszcze
14540  3,  1 |                           Wincenty Konopka, Augustyn Przyszychowski, Adam Hupet, Wincenty Walewski,
14541  1,  16|                              pytać łaskawie i często przytakiwać. Gdy wspomniano Piotra -
14542  2,  7 |                              im, że jest grzesznicą, przytakiwała swemu potępieniu... Kiwała
14543  3,  6 |                                Nabij!~- Za wycior!~- Przytkaj zapał!~- Po nabój!~I znowu:~-
14544  2,  3 |                             Mistrzem katedry. Mistrz przytknął ostrze cyrkla do lewej piersi
14545  3,  7 |                              nie umiał odpowiedzieć, przytłoczony mocą ostatniego wzruszenia.
14546  2,  12|                            usiłowań nie mógł w sobie przytłumić.~- Nędzna jakaś dziura to
14547  2,  24|                       znarowi, jak mu grzywę terlicą przytnie. Popręgi upiąć nie mocno,
14548  2,  21|                           nie śpij, tylko odpowiadaj przytomnie!~- Mówiłem ci już raz, żebyś
14549  2,  24|                              Mantelzak równo i mocno przytroczyć - to ta już pierwsza rzecz!
14550  3,  12|                           ocierały się bokami. Wyżej przytroczyli płaszcz i podnieśli chorego.
14551  2,  2 |                        gwiazdom świecącym po nocach. Przytula do ust jasne czółeczko,
14552  2,  13|                          zaciśnięte ręce zdawały się przytulać do serca oddalone głowy
14553  3,  4 |                       Calatayud? Więcej znaczy jeden przytułek, jeden szpital w twojej,
14554  2,  6 |                          kopyta. Zakochani siedzieli przytuleni do siebie, czując, jak w
14555  1,  6 |                     czeluściach nocy, bladą twarz... Przytulił do siebie ten widok, pochłonął
14556  1,  2 |                          opłotki, a nawet wioszczyny przytulone do urwisk. Mglistymi kępy
14557  3,  7 |                            gwardii spostrzegł Rafała przytulonego do kraty ogrodu i zabrał
14558  2,  9 |                            pagórki. W nocy nie spał. Przytulony do skały czatował na zbójców.~
14559  1,  2 |                               Naokół przyklaskiwano, przytupywano. Z kąta ozwał się jakiś
14560  1,  5 |                            Okiennica, umyślnie słabo przytwierdzona, podała się w ciemność,
14561  3,  8 |                         właśnie z łyżew warszawskich przytwierdzono kotwicami i zaściełano pomostem.
14562  2,  1 |                             wyrywano ze ściany szyld przytwierdzony do żelaznej sztaby nad zamkniętymi
14563  3,  2 |                              blasku kilkunastu świec przytwierdzonych do gzymsu ambony, ukazywał
14564  3,  1 |                       Garonny, ogorzał, rozrósł się, przytył i sczerstwiał na duchu.
14565  3,  18|                              których gromady ludzkie przyuczone zostały widzieć jeno radość
14566  1,  15|                           zadawał obiekcje, usiłując przyuczyć zachodnich i wschodnich
14567  1,  12|                              infanterii. Szli ludzie przywaleni kurzem od głów do stóp,
14568  2,  11|                         śladu jej nie było. Zamiecie przywaliły dolinę niezmiernymi zaspami.
14569  2,  21|                          niebezpieczne przekleństwa, przywarło do uszu i serca w więzieniach
14570  3,  6 |                           rozkoszą. Oczy wkoło niego przywarte, brwi zwiedzione, nozdrza
14571  1,  16|                           się prawdziwego...~Mimo to przywdział domową odzież i szedł na
14572  2,  7 |                              wód w Bardyjowie. Rafał przywdziewał strój myśliwski. Miał zawsze
14573  3,  6 |                              A zasie, pludry! Tuś to przywędrował, niemiecki ryju! Twoja tu
14574  1,  5 |                              w żłób, do którego uzdę przywiązał na głucho. Basia zaczęła
14575  2,  9 |                         zbójnika... Sześciu jeźdźców przywiązało go do swych siodeł. Skoczyli
14576  1,  12|                         mówił o sile partii ludowej, przywiązanej do świętego Marka, drugi
14577  1,  12|                           niezachwianej wiary w jego przywiązanie do skrzydlatego lwa. Jedna
14578  2,  9 |                       musieli wrzucić ciało zabitej, przywiązawszy do szyi, do rąk, do nóg
14579  1,  1 |                       papierów żadnej zgoła wagi nie przywiązuję. Mnie papier potrzebny tylko
14580  2,  10|                           świata. No, toz to nas hań przywiedli, śleje kie koniowi zarucili
14581  1,  13|                             szczepem winnym o liściu przywiędłym, srebrnoszarym, jak gdyby
14582  2,  21|                      spojrzeń obłąkanych z rozkoszy, przywierali na mgnienie powieki, by
14583  2,  14|                         starego lamusa zabrane kazał przywieźć dwa półkoszki druków oraz
14584  1,  7 |                            ojcem o świeżo ze stolicy przywiezione nowinki, gdy ten zagroził
14585  1,  8 |                            odległego o wiorst kilka, przywieziono, widać na polecenie księcia
14586  2,  7 |                           sobie damasceński puginał, przywieziony z Azji i darowany mu swego
14587  3,  4 |                             znosi i niweczy wszelkie przywileje...~Cedro słyszał wszystko
14588  3,  8 |                            ci znad Gopła tłum Mazura przywiodę...~
14589  3,  11|                           Byłyż to jaskinie, w które przywiodła Tatarów mężna Halina, córka
14590  3,  14|                            dobrze, stary polityku... Przywiozę ci niespodziankę z obcych
14591  2,  14|                              to ci o jednej wspomnę: przywiozłem ci w darze taki sztucer
14592  2,  13|                            Za chwilę szepnęła:~- Czy przywiozłeś?~- Naturalnie! A teraz patrz
14593  2,  17|                         przybywającym oddać honory i przywitać ich w progu wyspy. Ujrzawszy
14594  3,  3 |                            Spostrzegli ich obrońcy i przywitali strzałami, nim do podnóża
14595  2,  1 |                             myślałem-rzekł książę po przywitaniu-żeby cię mieć przy sobie. Kiedy
14596  1,  10|                         drobiazgową uwagą, jak gdyby przywłaszczał sobie na zawsze śliczną
14597  1,  10|                      poznania tajemnic tego miejsca, przywłaszczenia sobie wiadomości o tym,
14598  3,  9 |                          wesoło wygrywał na fujarce. Przywołano go nad brzeg, żeby pokazał,
14599  1,  12|                          domów, czterdzieści rynków; przywożą z dalekich gór ciosany granit,
14600  1,  11|                            nią okiem.~- A wasan skąd przywozisz taką pręgę? - ze śmiechem
14601  3,  15|                        diabelskich i otrzymał rozkaz przywrócenia komunikacji również przez
14602  3,  17|                             wśród traczów i cieślów. Przywykł do tego, żeby mu się nogi
14603  2,  10|                            każdą chwilę, którą swoją przywykłeś nazywać, wyciągnę ją na
14604  1,  2 |                            może naturze i do wesołej przywyknąć konwersacji? Sili się ars,
14605  3,  9 |                          kłaki zeschłego szuwaru. Na przyźbach i przyciesiach znać było
14606  1,  1 |                          ranne z krańców nieba aż tu przyżeglowały i między wysokimi topolami,
14607  2,  7 |                              barwie gasnącej zorzy i przyziemne, żółte, zanikłe polne bratki.
14608  2,  10|                         węgierskiej stronie, do mnie przyznali. Wzieni łapać. Dopadli me
14609  2,  14|                          sobie tego tytułu, no więc, przyznasz... musiałem... Ma, czego
14610  2,  13|                           osoby. Pomimo przebrania w przyzwoite, a nawet wykwintne suknie
14611  3,  11|                             się w jego sercu łaskawe przyzwolenie na prawdziwość światła,
14612  2,  1 |                            żebyś od pierwszej chwili przyzwyczaił się do tego, że nic o mnie
14613  1,  17|                        ramiona. Tymczasem już ludzie przyzwyczaili się do posługi. Żądali jej
14614  2,  16|                          ugrzęzły działa. W istocie, przyzwyczaiwszy oczy, spostrzegli cały szereg
14615  3,  10|                     zdarzenie. Rafał na mocy starego przyzwyczajenia nie ważył się przerywać
14616  3,  3 |                              chłopy proste i dzikie, przyzwyczajone do żywota w ziemi pustej
14617  1,  17|                       składach zboża i przy obronie. Przyzwyczajono się do jego zabiegliwych,
14618  1,  17|                              sień strwożona kobieta. Przyzwyczajony do codziennego huku armat
14619  3,  5 |                          wodził po tłumie oczyma nie przyzwyczajonymi do blasku. Spostrzegał dokoła