Akt, Scena

 1   1   |         w kocioł... ~ ~DIABLI~I nic więcej? ~ ~SZATAN~Nic...~ ~
 2   1   |         I nic więcej? ~ ~SZATAN~Nic...~ ~DIABLI~Coś z rozumu
 3   1   |     rozumu Kaprala?...~ ~SZATAN~Nic.~ ~DIABLI~Skończony. ~ ~
 4   1   |        za chłodny. ~ ~SZATAN~To nic - to nic! takich trzeba,~
 5   1   |  chłodny. ~ ~SZATAN~To nic - to nic! takich trzeba,~Biednym
 6   1   |      Poeta - rycerz - starzec - nic,~Dziewięciu Feba sułtanic ~
 7   1, 1|     Twego Janka w ciemię bito, ~Nic nie wbito - weź go sobie!... ~
 8   1, 1|         oczy", rzekł do żaka, ~"Nic dobrego! nic dobrego!"~Potém
 9   1, 1|         do żaka, ~"Nic dobrego! nic dobrego!"~Potém hożą twarz
10   1, 2|        wchodzą do alei... Długo nic do siebie nie mówią.~ ~LAURA~(
11   1, 2|         Lecz jeśli nie zaświeci nic?... i ból przeminie? ~Jeśli
12   1, 2|    potém nawet ciemność ginie, ~Nic - nic - i sobie nawet nie
13   1, 2|    nawet ciemność ginie, ~Nic - nic - i sobie nawet nie powiem
14   1, 2|     nawet nie powiem samemu,~Że nic nié ma - i Boga nie zapytam,
15   1, 2|        Boga nie zapytam, czemu ~Nic nié ma?... Ha! więc będę
16   2, 1|        perły - czekaj, rozgryzę nić!... ~ ~WIOLETTA~Szkoda!...~ ~
17   2, 1|     WIOLETTA~Cóż to? ~ ~KORDIAN~Nic... koń rozkuty upadł. ~ ~
18   2, 1|      Koń rozkuty? ~ ~KORDIAN~To nic... Kazałem słabo przybić
19   2, 1|       na papieskich progach... ~Nic - nic - nic - aż w powietrza
20   2, 1|    papieskich progach... ~Nic - nic - nic - aż w powietrza błękicie ~
21   2, 1|         progach... ~Nic - nic - nic - aż w powietrza błękicie ~
22   3, 1|        żyje! ~ ~PIERWSZY Z LUDU~Nic nie widać... Chorągiew z
23   3, 4|     KSIĄDZ ~Cóż stąd? ~ ~PREZES~Nic... wspomnienie.~ ~KSIĄDZ ~
24   3, 4| Pomodlić się za cara. - Więc to nic nie szkodzi, ~Można jedném
25   3, 4|   zmiłować!... ~To wszystko - i nic więcéj... Teraz car za stołem, ~
26   3, 4|   starcze! ~ ~STARZEC~Do ciebie nic nie mówię... spiskowi, sluchajcie! ~
27   3, 4|    zapłacą tylko zapomnieniem. ~Nic! nic po mnie!... lecz imię
28   3, 4|       tylko zapomnieniem. ~Nic! nic po mnie!... lecz imię ON,
29   3, 4|  przyszłość postawiłem całą, ~I nic... Olbrzymy spadli ze szczudeł -
30   3, 4|        jako srebro świeci; ~Tyś nic za twoje życie nie odpłacił
31   3, 4|      obłąkanie... ~ ~KORDIAN~To nic, starcze... To włos mi siwieje
32   3, 4|         zgon każdego włosa; ~To nic... Na grobie wsadzisz dwie
33   3, 5|     robak w każdém włoknie ~Jak nić biała... ~Gdzie oczu blask,
34   3, 5|       zaczął pobielać... ~ ~CAR~Nic z niego się nie dowiem ni
35   3, 6|      tam robiłeś? ~ ~DOKTOR~Ha! nic, polewałem kwiaty... ~ ~
36   3, 6|         nogi, rękę prawą, lewą,~Nic ze mnie nie ubyło, niech
37   3, 6|         widmo, poświęcić się za nic. ~O! złota rybko w kryształowéj
38   3, 7|  przekazać na ziemi? ~ ~KORDIAN~Nic.~ ~KSIĄDZ ~I nikogo na ziemi?...~ ~
39   3, 8|       LUDU~Nie, usta ma blade~I nic nie mówi - ale gdy kat szpadę