Akt, Scena

 1   1   |    gmachu~Obłąkała się w drodze, jam ją zgonił lotem,~Czułem
 2   1, 1|    dokończę życiem. ~(po chwili)~Jam się w miłość nieszczęsną
 3   1, 1|    pytanie: żyć? alboli nie żyć?~Jam bezsilny! nie mogę jak Edyp
 4   1, 2|       Nie mam już dla was liści, jam się zestarzało ~Przez noc,
 5   1, 2|         utracić... ~(gwałtownie)~Jam je utracił! Boże! zmiłuj
 6   1, 3|          mną i we mnie..."~Luba, jam koło ciebie i z tobą i w
 7   2, 1| rzeczywistość czeka. ~Prawdziwie jam podobny do tego człowieka, ~
 8   2, 1|         mię kochasz? ~ ~WIOLETTA~Jam stokroć mówiła, ~Żeś mi
 9   2, 1|      widziadeł... ~Przekleństwo! jam utracił wszystko! ~ ~WIOLETTA~
10   2, 1|     nikną jak w morza wodach. ~ ~Jam jest posąg człowieka, na
11   3, 4|        prochy królów za obrońce.~Jam niegdyś z piersi moich lał
12   3, 4|   Wierzcie mi! wierzcie, ludzie! jam jest wielki, mocny.~Jedyną
13   3, 4|          Kordianie, przed tobą. ~Jam cię na śmierć poświęcił,
14   3, 4|    walczę z sobą, ~Z sumnieniem, jam sąd zmroził sumnieniem... ~ ~
15   3, 5|    Puszczajcie mię! puszczajcie! jam carów morderca; ~Idę zabijać...
16   3, 6|       osoba? ~ ~PIERWSZY WARYJAT~Jam nie osoba, jam się dawno
17   3, 6|  PIERWSZY WARYJAT~Jam nie osoba, jam się dawno w krzyż zamienił.~
18   3, 6|        mnie zmarłego przybili;~A jam go zamiast ćwieków unosił
19   3, 6|   bezsenny.~Módlcie się do mnie, jam zbawca codzienny,~Zasłaniam
20   3, 7|           I po cóż te ślady?... ~Jam cię zasępił... przebacz!
21   3, 7|      jaki nowy struna daje... ~A jam nie słyszał... Czegoś mi
22   3, 7|       Polacy, ~Ja idę do was!... Jam jest ów najemny, ~Któremu
23   3, 7|        Nie wydzieraj, coś dawał; jam się już oswoił ~Z tą myślą,
24   3, 7|          chce téj małej łaski? - Jam ci tron darował!... ~CAR~
25   3, 7|     tygrysem nie zaczynaj wojny!~Jam ci tron dał, na którym siedzisz,