Akt, Scena

 1   1   |      widziałem twój początek. ~Ta garść gliny powietrzem opasana
 2 Pro   |         A kogo przed tron Boga ta trąba zawoła, ~Niechaj stanie
 3   1, 1|        I myśli nieba błękitem.~Ta cicha jesień, co drzew trzęsie
 4   1, 1|        czy też szatny... ~Lecz tą razą, wbrew zwyczaju, ~Król
 5   1, 1|        Gardziliśmy jak Niemcem tą chmurą komorów, ~Tą psiarnią,
 6   1, 1|    Niemcem tą chmurą komorów, ~Tą psiarnią, co jak truflów
 7   1, 1|   parole wygrali, ~I gdyby nie ta dżuma... - Ale pan nie słucha!... ~ ~
 8   2, 1|  którym rosną kwiaty; ~Niegdyś ta lawa ogniem zapalona wrzała, ~
 9   2, 1|   spuszczoném ku ziemi, ~Pójdą tą samą drogą, za ślady mojemi, ~
10   2, 1| wzgardy.)~ ~KORDIAN~Prawdziwie ta kobieta kocha mię szalenie, ~
11   2, 1|       kulę kryształową; ~Gdyby ta igła lodu popłynęła ze mną ~
12   2, 1|     mchu w szczelinie góry, ~A ta plamka biała - blada - ~
13   3, 4|        I widzieli ją króle, bo ta gilotyna ~Była tragedią
14   3, 4|        z trupem powiązano, ~Bo ta ziemia jest trupem. Brat
15   3, 4|        prochem i popiołem, ~Bo ta ziemia Jaheli uzbrojona
16   3, 4|       urodził stolecie, ~Po co ta maska? ciebie nikt nie zna
17   3, 5|      gabinetu konferencyjnego)~Ta komnata srebrnego nalała
18   3, 5|       dzisiaj - lecz o brzasku~Ta korona należeć będzie tylko -
19   3, 6|    wskazując na Kordiana)~Ot - ta...~ ~DOZORCA~Wzrok Eskulapa
20   3, 6|       blaskiem. ~ ~KORDIAN~Czy ta roślina kwitnie? plemi się... ~ ~
21   3, 7|      mieczem wykrwawić;~Po cóż ta żądza? Ani te opady~Liści
22   3, 7|     przyszedł sadzić grono; ~A tą zapłatą jest grób cichy,
23   3, 7|   dawał; jam się już oswoił ~Z tą myślą, że mój malec, choć
24   3, 7|      Dobrze! wyszedłem cało... ta moskiewska żmija~Buntu dźwignąć