Akt, Scena

 1   1   |  SZATAN~Godzina, której żaden człowiek ~Dwa razy w życiu nie słyszy. ~ ~
 2   1   |      Niech rosną, to jesienią człowiek owoc zbierze... ~Siadajcie!
 3   1   |   kolei, ~Ślizgał się po niéj człowiek pamiątką pierszchliwą. ~
 4   1   |     mimo czary ~Wyszedł jakiś człowiek godny, ~Złe w tym kotle
 5   1   |          DIABLI~Lepszy będzie człowiek trzeci. ~ ~SZATAN~Teraz
 6   1, 1|        I mówi wiele rzeczy, i człowiek nie gnije~Jak muchomór pod
 7   1, 1|      szatanu,~Kaprala... tęgi człowiek!... Wywiódł wojsko w pole, ~
 8   1, 1| zyskał na głębi... wierszchem człowiek płynie, ~Lecz jeśli drogi
 9   1, 2|     biały, ~Mniejszy może niż człowiek, atom, środek koła ~Rozpryśnionych
10   2, 1|      sadzawka zarosła, ~Jakiś człowiek samotny jak cień się przesuwa, ~
11   3, 3|   jeszcze garstkę pijących... Człowiek czarnym płaszczem okryty
12   3, 4|     wieka, ~Czy w każdéj leży człowiek przed wiekiem umarły? ~Czy
13   3, 5|    kapie, a pod nią schylony ~Człowiek czarny jak smoła, ~Zajęty
14   3, 5|     KORDIAN~Skąd? i na co ten człowiek? ~ ~WIDMO~Koronę nosił car, ~
15   3, 5|    cessarz w łożu białem,~Ten człowiek stamtąd wyszedł... ~ ~IMAGINACJA~
16   3, 5|     może...~O gdyby wstał ten człowiek i przemówił słowo!... ~Ciepły...
17   3, 6|   KORDIAN~Łżesz, podły! Każdy człowiek, który się poświęca ~Za
18   3, 6|     cierpiąc... ~ ~DOKTOR~Ten człowiek szedł tu moim śladem. ~Zawołam
19   3, 6|       DOKTOR~A cóż? to wielki człowiek! za lud się poświęcił! ~ ~
20   3, 7| przeskoczył!... ~ ~KURUTA~Ten człowiek wart knuta.~ ~WIELKI KSIĄŻE ~
21   3, 7|       owéj winy.~Widzi pan... Człowiek siebie nad brata miłuje,~
22   3, 7|    życiu? ~To dziwnie! że jak człowiek tonący w rozbiciu, ~Chwytam
23   3, 7|  Cessarskiéj Mości, niech ten człowiek ~Żyje... Nie traćmy czasu -
24   3, 7|        Lecz proszę, niech ten człowiek żyje. ~ ~CAR~Tyś morderca, ~