Akt, Scena

 1   2, 1|          się Polaki modlą, czczą cara i wierzą... ~ ~KORDIAN~Lecz
 2   3, 1|      nasadził, ~I chce się u nóg cara rozprysnąć jak bomba. ~ ~
 3   3, 1|           Na garb i nie widzieli cara...~ ~PIERWSZY Z LUDU~Wielka
 4   3, 4| czterdziestogodzinne pacierze za cara,~A przy bramie kościelnéj
 5   3, 4|         wchodzi ~Pomodlić się za cara. - Więc to nic nie szkodzi, ~
 6   3, 4|          i kraj kochać, i szpieg cara chwalić. ~ ~SZYLDWACH~Kto
 7   3, 4|          człowiekiem, ~Miałeś na cara pogrzeb mowę napisaną. ~
 8   3, 4|    liczba straci... ~ ~GŁOS ~Syn cara...~ ~STARZEC~Piąte.. ~ ~
 9   3, 4|         waszych odrzućcie grzech cara. ~I przysięgam wam jeszcze!
10   3, 4|        rozpaczam,~Każdy z osobna cara osądzi zbrodniarza, ~Rozłam
11   3, 4|      boży, ~Kto jest za śmiercią cara, rzuci na stół kulę,~Kto
12   3, 4|        ja grosza nie zapłacę ~Za cara życie... ~ ~INNY~Może kupujemy
13   3, 5|        światło sypialnéj komnaty cara. Kordian oparty na bagnecie
14   3, 5|       naprzód z bagnetem w pierś cara! ~(Wchodzi do następującéj
15   3, 5|     IMAGINACJA~Tu.~ ~KORDIAN~Czy cara trumnami uduszą?~ ~IMAGINACJA~
16   3, 5|      robił? ~ ~DIABEŁ ~Zdławiłem cara - i byłbym go dobił, ~Lecz
17   3, 5|      bagnecie u drzwi sypialnego cara pokoju.)~Car. Wychodzi z
18   3, 7|          w szeregu wykazał pierś cara, ~A z drugiéj strony szyku
19   3, 7|        dźwiękiem do trzech liter cara; ~Niechaj w te słowo wsięknie
20   3, 7|        zimno w łożu kryształowém cara? ~Na zachodzie stugłowa
21   3, 7|          matka twoja, żona Pawła cara,~Zbrzydziła cię, wyrodku!
22   3, 7|        oczy matki spojrzeć okiem cara? ~A uśmiech jéj? a słowo:
23   3, 7|         przyszedł i rzekł: Pawła cara~Udusiliśmy... rzekli: Amen...
24   3, 7|            w szafie!~Cha! cha!!! Cara zamknąłem jak miecz kata