Akt, Scena

 1   1   |       mówić; posłuchajmy, co na świat posieje?...~ ~TWÓR~pokazując
 2   1, 1|         wilcza cnota, ~Rzekł: W świat pójdę o piętaku! ~A więc
 3   1, 1| przestąpię krokiem.~Teraz czas, świat młodzieńca zapałem przemierzyć,~
 4   1, 1|        Wszędzie pełno tajemnic, świat się nie rozszerzył, ~Ale
 5   1, 1|    pamiętał krzyża.~Więc idę na świat rąbać nadpróchniałe drewna.~
 6   1, 2|    zagasły w nicość... ale jest świat drugi! ~Tam z uczuć razem
 7   2, 1|      Obym się sam ocenił, skoro świat ocenię... ~Kto wie? może
 8   2, 1|     oczach chmurę,~I patrzeć na świat oczyma twojemi.~(Wstaje.)~
 9   2, 1|           Próżno myśl genijuszu świat cały pozłaca, ~Na każdym
10   2, 1|     kształt jéj nadał drogi... ~Świat jest nieraz snycerzem, a
11   2, 1|     duch baśni, ~Pójdę na zimny świat i mogę przysiąc, ~Że te
12   3, 1|           Wszak o nim historyja świat obiegła cały. ~Wracając
13   3, 4|       spisek z czarną twarzą na świat nie wychodzi,~Bo tam na
14   3, 6|       Czy o stworzeniu ludów... Świat przed ludźmi ginie; ~Ziemia
15   3, 6|         na téj dłoni, zasłaniam świat cały.~Niebo, słońce, księżyc
16   3, 6|    skrzelą, ~Jest wszystkiém, a świat cały nicości topielą.~ ~
17   3, 6|   KORDIAN~Myślę. ~ ~DOKTOR~Więc świat jest myślą twoją. ~ ~KORDIAN~
18   3, 7|    chwilą odlotu ~Patrzałbym na świat innemi oczyma, ~Dłużéj!
19   3, 7|    ludziom przeciwne istoty, ~I świat nicują na złą stronę cnoty, ~
20   3, 7|        na złą stronę cnoty, ~Aż świat, jak obraz z przewrotnych
21   3, 7|       ha! albom ja wielki? albo świat ten mały? ~Albo głupi świat
22   3, 7|     świat ten mały? ~Albo głupi świat cały? albom ja rozumny?... ~